PIT - w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników i gości w imprezie integracyjnej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników i gości w imprezie integracyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. (dalej jako: Spółka) prowadzi działalność w zakresie produkcji mebli i zatrudnia na dzień 31 sierpnia 2022 r. 342 pracowników. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z przypadającym we wrześniu 2022 r. jubileuszem dwudziestolecia prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce Spółka (pracodawca) zorganizuje dla swoich pracowników imprezę integracyjno-motywacyjną, służącą:

1) podziękowaniu pracownikom za ich pracę na rzecz pracodawcy,

2) pielęgnację dotychczasowych więzi pracowniczych, zarówno w kontekście zawodowym, jak i prywatnym,

3) zmotywowanie pracowników do dalszej, efektywnej pracy, na rzecz pracodawcy,

4) integrację pracowników w zespole pracowników, jak również w odniesieniu do pracodawcy i jego kadry kierowniczej,

5) pogłębianie dotychczasowych więzi pomiędzy pracownikami a pracodawcą mająca na celu dbałość o zasoby ludzkie w kontekście minimalizowania ryzyka odejść z pracy i zatrudniania w ich miejsce nowych pracowników.

W imprezie będą brali również udział nieliczni zaproszeni goście z zewnątrz, nie więcej niż 30 osób (dalej jako: Goście), co ma służyć potwierdzeniu wśród pracowników pozycji pracodawcy w regionie jako podmiotu perspektywicznego, u którego stabilne zatrudnienie jest zasadniczym celem służącym uzyskiwaniu korzyści ekonomicznych w związku z prowadzoną działalnością firmy. Zaproszenia na Imprezę zostały wysłane do wszystkich 342 pracowników Spółki. Udział w Imprezie przysługuje zatem każdemu pracownikowi Spółki. Jest dobrowolny, impreza odbędzie się poza godzinami pracy.

Harmonogram imprezy rozpoczyna mowa Prezesa Spółki, która poza przywitaniem pracowników i zaproszonych Gości oraz podziękowaniami za dotychczasową pracę oraz wysiłki na rzecz Spółki będzie miała również charakter motywacyjny, związany z przedstawieniem perspektyw rozwoju Spółki, stabilności zatrudnienia oraz polityki firmy na następne lata. Ma to potwierdzić oraz zbudować wizerunek pracodawcy perspektywicznego, u którego warto pracować i pozostać.

Po tej części rozpocznie się druga część imprezy, podczas której przewidziany jest poczęstunek, zabawa taneczna oraz atrakcje, dla pracowników którzy będą chcieli wziąć w nich udział. Napoje oraz jedzenie zostaną zapewnione w postaci cateringu, w tym tzw. szwedzkiego stołu, a zatem każdy będzie mógł z niego korzystać w wymiarze, jaki sam uzna za stosowny. Impreza nie będzie miała charakteru konsumpcyjnego- rozrywkowego. Planowany czas imprezy, to godziny od 18.00 do 3.00, przy czym czasowy udział konkretnych uczestników zostaje pozostawiony ich decyzji. Oznacza to, że Spółka (pracodawca) nie będzie wiedziała jak długo i w jakiej formie (jak aktywnie) każdy z pracowników będzie w Imprezie uczestniczył. Wszelkie koszty związane z organizacją Imprezy poniesie Spółka, będą one odpowiednio dokumentowane i definitywnie poniesione przez Spółkę. Koszty będą ujęte w fakturach wystawianych przez dostawców poszczególnych usług.

Odrębnie zostaną wystawione faktury na:

1) kompleksową usługę polegającą na obsłudze Imprezy w zakresie cateringu (jedzenie i napoje, tort, napoje, słodki bufet, organizacja sceny dla zespołu muzycznego);

2) oprawę muzyczną;

3) opłatę na ZAIKS;

4) organizację atrakcji dla pracowników i obsługę spotkania integracyjnego (teatr ognia, iluzjonista, fotograf, koordynator imprezy);

5) zakup i wysłanie imiennych zaproszeń dla pracowników.

Wszystkie wymienione wyżej wydatki Spółki w dalszej części wniosku określane będą jako Koszty Organizacji Imprezy. Koszty Organizacji Imprezy zostaną przez Spółkę sfinansowane ze środków obrotowych. Nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Świadczenia dostępne w trakcie imprezy nie będą miały więc charakteru działalności socjalnej, o której mowa w ustawie z 4 marca 1994 r. o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że z tytułu udziału danego pracownika Spółki w Imprezie nie powstanie dla takiego pracownika przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Spółka nie będzie miała obowiązków płatnika w tym zakresie?

2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że z tytułu udziału w Imprezie danej osoby należącej do kategorii Goście nie powstanie dla takiej osoby przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Spółka nie będzie miała obowiązków płatnika w tym zakresie?

3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Koszty Organizacji Imprezy wskazane we wniosku Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych w dacie ich poniesienia, w proporcji w jakiej będzie pozostawała liczba zaproszonych pracowników Spółki do ogólnej liczby stanowiącej sumę liczby zaproszonych pracowników Spółki i zaproszonych Gości?

4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków opisanych we wniosku jako Koszty Organizacji Imprezy, w proporcji w jakiej będzie pozostawała liczba zaproszonych pracowników Spółki do ogólnej liczby stanowiącej sumę liczby zaproszonych pracowników Spółki i zaproszonych Gości?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1:

Zdaniem Spółki udział danego pracownika w imprezie nie będzie skutkował powstaniem dla tego pracownika przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: ustawa PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W treści art. 10 ust. 1 ustawy PIT zostały określone źródła przychodów, gdzie w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę. Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy PIT: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2 ustawy PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Z kolei, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a ustawy PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,

2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,

3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,

4) w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ustawy PIT).

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy PIT: za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ustawy PIT). Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wskazane jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 31 ustawy PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Przepisy ustawy PIT nie definiują pojęcia „nieodpłatnego świadczenie”. Rozumienie tego terminu jest natomiast utrwalone w orzecznictwie, oraz w stanowiskach wydawanych w interpretacjach indywidualnych. Tę linię rozpoczyna wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (K 7/13, OTK-A 2014/7/69), w którym definitywnie wyjaśniono znaczenie przedmiotowego pojęcia, co wywarło wpływ na późniejsze orzecznictwo sądowe oraz interpretacje podatkowe. W bazie danych Systemu Informacji Prawnej LEX do wyroku tego - na dzień sporządzania niniejszego wniosku - odsyła się w 389 innych orzeczeniach i stanowiskach, stąd nie jest zasadne ich dokładne przywoływanie w tym miejscu.

Kluczowe jest natomiast stwierdzenie, że za „nieodpłatne świadczenia” rozumie się świadczenia bez ekwiwalentu pieniężnego, które:

1) zostały spełnione dobrowolnie (za zgodą pracownika) oraz;

2) zostały spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść oraz

3) korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi.

Dla uznania, że dane świadczenie jest nieodpłatne bądź częściowo nieodpłatne konieczne jest więc bezwzględnie ustalenie, że w wyniku zdarzenia prawnego czy zjawiska gospodarczego podatnik uzyskał korzyść majątkową kosztem innego podmiotu lub też uzyskał nieodpłatne (częściowo nieodpłatne), to jest niezwiązane z kosztami (całkowitymi kosztami) lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to musi zatem być rzeczywiste, a nie tylko potencjalne bądź hipotetyczne (por. jeden z najnowszych wyroków WSA (…) z dnia 12 maja 2022 r., I SA/Wr 1025/21, Lex nr 3360157). W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych, czy szkoleniach choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, to po jego stronie nie pojawia się żadna korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Natomiast, bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu. Nie występuje więc zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak jest więc podstaw do określenia jego wysokości.

Tak więc, udział w spotkaniu integracyjnym nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść. Spółka pragnie podkreślić, że impreza opisywana w stanie faktycznym niniejszego wniosku będzie organizowana w interesie Spółki, a nie jej uczestników. Będzie ona miała charakter motywacyjno-integracyjny. Wszystkie cele biznesowe związane z organizacją imprezy służą bowiem nadrzędnemu celowi Spółki w postaci budowania pozytywnego wizerunku w oczach pracowników, zwiększeniu zaangażowania pracowników w prace Spółki, zmniejszeniu ryzyka odejść z pracy, a co za tym idzie zminimalizowaniu kosztów przeszkolenia nowych pracowników.

Takie działanie w powiązaniu z efektem indywidualnej integracji pozytywnie wpłynie na jakość wykonywanej pracy oraz zmniejszy chęć do zmiany pracodawcy (czyli do odejścia danego pracownika ze Spółki). Nie jest to zatem działanie w interesie uczestników organizowanego wydarzenia, ale w interesie Spółki. To oznacza, że bezpośrednim beneficjentem imprezy będzie pracodawca (Spółka), a nie konkretni pracownicy. Tezy tej dowodzi również brak możliwości przypisania pracownikom konkretnych kosztów organizowanej imprezy. Przedstawione wydatki dotyczą bardzo różnych elementów (części) Imprezy, w których nie każdy z pracowników będzie brał udział, bądź będzie chciał brać w nich udział.

Odnosi się to do wszystkich ze wskazanych wyżej rodzajów kosztów, a więc kosztów za:

1) usługę kompleksową zapewnienia obsługi spotkania dla pracowników Spółki w zakresie cateringu (jedzenie, tort, napoje, słodki bufet, organizacja sceny dla zespołu muzycznego);

2) oprawę muzyczną;

3) opłatę na ZAIKS;

4) organizację atrakcji dla pracowników i obsługę spotkania integracyjnego (teatr ognia, iluzjonista, animacje, fotograf, koordynator imprezy);

5) wysłanie imiennych zaproszeń dla pracowników.

Z ich zestawienia wynika jednoznacznie, że żadnemu z pracowników nie będzie można przypisać konkretnej, to jest dającej się jednoznacznie określić, korzyści w postaci powiększana ich aktów bądź uniknięcia wydatku, który mieliby ponieść. Wskazuje na to planowany przebieg imprezy. Pierwsza część imprezy ma charakter oficjalno-motywacyjny. Po przywitaniu uczestników, zostanie zaprezentowana dotychczasowa działalność Spółki jej osiągnięcia (czego okazją jest jubileusz dwudziestolecia działalności), jak również będzie miała miejsce część motywacyjna, podczas której zostanie przedstawioną informacje na temat wartości firmy jako wspólnoty pracowników, ich znaczenia dla rozwoju Spółki oraz roli pracowników i stabilizacji zatrudnienia w prowadzonej przez nią działalności. Ma to motywować do budowania wspólnoty pracowniczej. Po części oficjalnej rozpocznie się część integracyjna, w której udział (w kontekście rozmiaru oraz czasu) zależy wyłącznie od woli każdego pracownika. Nie jest wiadomy czas pozostawania na imprezie każdego pracownika, co oznacza, że nie będzie wiadomo, z jakich atrakcji gastronomicznych (jedzenie, napoje) czy niegastronomicznych (iluzjonista, teatr ognia, animacje) dany pracownik konkretnie skorzystał.

Nie można zatem uznać, że ewentualne świadczenia realizowane przez Spółkę w ramach organizacji imprezy przyniesie danemu pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia przez wydatku, który ten pracownik musiałby ponieść. Stanowisko zbieżne z konkluzją Spółki zostało potwierdzone w licznych wyrokach sądów administracyjnych i interpretacjach indywidualnych. Przykładowo: W wyroku NSA w (…): z dnia 2 czerwca 2015 r. o sygn. akt II FSK 1126/13 wskazano: „Trybunał Konstytucyjny w powołanym wyroku uznał, że mimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu. Trybunał wskazał na obiektywne kryteria, którymi należy się kierować przy określaniu, czy w analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracownika. Przede wszystkim kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Obiektywne kryterium - wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy.

W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkanie integracyjne organizowane przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu.” W wyroku NSA w (…) z dnia 21 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 792/13 wskazano: „Trybunał Konstytucyjny w powołanym wyroku uznał, że mimo bardzo szerokiego ujęcia przychodów ze stosunku pracy, nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika, bez ustalonej za nie zapłaty, jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu. Trybunał wskazał na obiektywne kryteria, którymi należy się kierować przy określaniu, czy w analizowanym przypadku mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracownika. Przede wszystkim kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku. Zastosowanie tego obiektywnego kryterium wyróżnienia świadczeń będących przychodem pracownika.” W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 marca 2015 r.: IBPBII/1/415-1029/14/BP wskazano: „Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, uznać należy, że zorganizowanie przez Wnioskodawcę imprezy integracyjnej/firmowej dla wszystkich pracowników, nie będzie generować po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Ad. 2:

Zdaniem Spółki udział danej osoby należącej do kategorii Gości nie będzie skutkował powstaniem dla tej osoby przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W tym miejscu ze względu na aktualność ustaleń zawartych w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13), w zakresie rozumienia pojęcia "nieodpłatnego świadczenia", Spółka powołuje się na ten wyrok jako na uzasadnienie swojego stanowiska.

Przenosząc ustalenia zawarte w tym wyroku na rozumienie pojęcia nieodpłatne świadczenie dla osób innych niż pracownicy, Spółka stoi na stanowisku, że za przychód mogą być uznane nieodpłatne świadczenia, które: - zostały spełnione dobrowolnie oraz; - zostały spełnione w interesie danej osoby i przyniosły jej korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałaby ponieść oraz; - korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnej osobie (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów). Kryterium wystąpienia po stronie danej osoby przysporzenia majątkowego (korzyści) - nie jest natomiast spełnione, gdy podatnik proponuje Gościom udział w Imprezie, co ma służyć potwierdzeniu wśród pracowników pozycji pracodawcy w regionie jako podmiotu perspektywicznego, u którego stabilne zatrudnienie jest zasadniczym celem służącym uzyskiwaniu korzyści ekonomicznych w związku z prowadzoną działalnością firmy.

Bez elementu realnego w postaci otrzymania korzyści przez daną osobę nie uzyskuje ona przychodu. Nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak jest podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w Imprezie przez osobę należącą do kategorii Gości nie oznacza uzyskania przychodu przez taką osobę, gdyż brak jest podstaw, by świadczenia adresowane do wszystkich uczestników Imprezy przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść. Mając na względzie powyższe Spółka uważa, że ze względu na brak wystąpienia po stronie danej osoby należącej do kategorii Goście przysporzenia majątkowego (korzyści) nie powstanie dla takiej osoby przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych. W rezultacie Spółka nie będzie pełniła wobec Gości funkcji płatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz.1128 ze zm.):

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 11 ust. 2 cyt. ustawy:

Na podstawie art. 11 ust. 2a ustawy:

Wobec niezdefiniowania w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „nieodpłatne świadczenie”, zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym, zgodnie z którym nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – generalnie – jest każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 cyt. ustawy:

W myśl art. 31 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są również inne źródła.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy:

Na podmiotach dokonujących wypłaty należności zaliczanych do przychodów z innych źródeł  nie ciążą obowiązki płatnika, ale obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem: