Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej obowiązków płatnika w związku z wypłatami komplementariuszom będącym osobami fizycznymi zaliczek na poczet zysku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych związanych z wypłatą komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną zaliczek na poczet zysku.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (zwana dalej Spółką, Spółką komandytową lub Wnioskodawcą) jest podatnikiem CIT od kwietnia 2021 r. W 2022 roku komplementariuszami Spółki komandytowej są dwie osoby fizyczne i spółka z organiczną odpowiedzialnością. Wszyscy jej wspólnicy są polskimi rezydentami podatkowymi. Spółka w   ciągu roku osiąga zysk z bieżącej działalności gospodarczej. Zgodnie z par. 18 ust 2 umowy Spółki, wspólnicy mogą mieć wypłacane miesięczne zaliczki na poczet zysku. Spółka komandytowa w 2022 roku dokonała wypłat bez pobierania podatku, jednak z uwagi na  dostępne interpretacje podatkowe, wskazujące na konieczność pobrania podatku, dopłaciła podatek bez uwzględniania odliczenia oraz należne odsetki. Spółka planuje, że w przyszłości będzie dokonywała takich wypłat, tzn. zaliczkowej wypłaty zysku za dany rok obrotowy. Wypłaty będą dokonywane na rzecz komplementariuszy będących osobami fizycznymi. Spółka nie będzie zaciągać zobowiązań w celu wypłaty wspólnikom ww. zaliczek. Będą one zatem wypłacane z bieżących środków obrotowych należących do Spółki.

Pytania

1)Czy Spółka komandytowa, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku z  bieżącego roku, będzie zobowiązana do pobierania i zapłaty zryczałtowanego podatku od faktycznie wypłacanych komplementariuszowi zaliczek na poczet zysku?

2)W jakim terminie Spółka będzie zobowiązana do zapłacenia podatku od wypłaconych w  poprzednim roku podatkowym zaliczek na poczet zysku?

Państwa stanowisko w sprawie

AD. 1

Zdaniem Spółki, będącej płatnikiem podatku PIT, wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku bieżącego roku, nie będzie zobowiązana do  pobierania i zapłaty zryczałtowanego podatku od wypłacanych komplementariuszom zaliczek na poczet zysku (bieżącego roku).

AD. 2

Zdaniem Spółki, będącej płatnikiem podatku PIT, podatek może zostać pobrany przez płatnika dopiero w miesiącu złożenia zeznania podatkowego CIT-8. A zatem Spółka będzie zobowiązana do zapłaty pobranego podatku do 20 dnia następnego miesiąca po złożeniu zeznania podatkowego, oczywiście w części odpowiadającej wypłaconego w poprzednim roku zysku w formie zaliczek.

UZASADNIENIE

AD. 1

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, dalej: ustawa o PIT), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: podatek PIT) od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z  tego udziału.

Zgodnie za art. 5a pkt 31 ustawy o PIT, ilekroć mowa o udziale w zyskach osób prawnych oznacza to również udział w zyskach spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c-e (w tym spółek komandytowych).

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, podatek dochodowy od przychodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych ustala się w wysokości 19% uzyskanego dochodu (przychodu).

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o PIT, zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT (tj. m.in. spółki komandytowej), pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od  osób prawnych (Dz. U. z 2021 r poz. 1800, dalej: ustawa o CIT), za rok podatkowy, z  którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Zgodnie z 41 ust. 4e ustawy o PIT, spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit c ustawy o PIT, obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT.

Jak zostało wskazane powyżej - w opisie stanu faktycznego - Spółka w 2022 r. w związku z  prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą uzyskuje przychód, który dystrybuowany jest między wspólników, w tym komplementariuszy, którzy są osobami fizycznymi Jednocześnie, w toku prowadzenia bieżącej działalności, Spółka zamierza przeznaczać część uzyskiwanego przychodu na wypłatę zaliczek na poczet udziału w zyskach przysługujących komplementariuszom Spółki na podstawie przepisów odrębnych.

I konieczne jest również odniesienie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, dalej: O.p) Jak wynika z art. 8 O.p., płatnik jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i  pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast jak wynika z art. 4 O.p., obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w  związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Samo powstanie obowiązku nie jest jednoznaczne z powstaniem zobowiązania podatkowego. Musi bowiem dojść do przekształcenia się obowiązku w zobowiązanie podatkowe, którym zgodnie z art. 5 O.p., jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest to, że podatnik jest w stanie określić wysokość należnego do zapłaty podatku. Bez istnienia tego elementu nie można zasadnie twierdzić, że powstało zobowiązanie podatkowe, prowadzące do konieczności zapłaty podatku. W konsekwencji, jeżeli płatnik ma  obowiązek pobrania podatku powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość. Obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi zatem wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. Bez takiego przekształcenia, płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż nie będzie miał podstaw do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od  podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu.

Zatem wypłata zaliczki na poczet bieżącego zysku dla komplementariusza stanowi dla niego przychód z kapitałów pieniężnych - powstanie obowiązek podatkowy. Zarówno na gruncie prawa spółek, jak i prawa podatkowego nie ma zasadniczej różnicy w opodatkowaniu zaliczek na poczet zysku oraz samej wypłaty zysku. W konsekwencji, zarówno do zaliczek na  poczet zysku jak i samej wypłaty zysku zastosowanie znajduje art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f.

Zgodnie z tym przepisem komplementariusz jest uprawniony od odliczenia podatku zapłaconego przez Spółkę w wysokości proporcjonalnej do jego udziału w zysku. Jednakże w  momencie wypłaty zaliczki na poczet zysku nie jest znana wartość podatku należnego Spółki komandytowej. A zatem obowiązek podatkowy nie może przerodzić się w  zobowiązanie podatkowe, do momentu aż znana będzie wartość podatku należnego Spółki, czyli do momentu złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, za w którym wypłacano zaliczki na poczet zysku.

Dodatkowo należy wskazać, że w takich okolicznościach przepisy podatkowe przerzucają obowiązek pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku na płatnika - którym jest Spółka.

Przechodząc do funkcji płatnika, należy przeanalizować art. 41 pkt 4e ustawy o PIT. Zgodnie z  nim spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c. obowiązane są jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art 30a ust 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e. Zatem płatnik, dokonując poboru zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty zaliczki na poczet bieżącego zysku, również musi stosować przepisy art. 30a ust. 6a-6e ustawy o PIT. w tym właśnie możliwość obniżenia podatku zapłaconego przez spółkę.

Skoro wysokość podatku należnego nie jest znana w trakcie roku podatkowego, płatnik (Spółka) nie jest w stanie określić prawidłowo wartości zryczałtowanego podatku, który ma  pobrać. Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu wypłaty zaliczki na poczet bieżącego zysku nie może ulec przeobrażeniu w zobowiązanie podatkowe do czasu złożenia zeznania przez Spółkę, a tym samym płatnik (Spółka) nie jest zobowiązany do poboru podatku z chwilą wypłaty takiej zaliczki. Powyższe uzasadnienie znajduje potwierdzenie w bogatym orzecznictwie sądów administracyjnych:

" wyrok z dnia 17 maja 2022 r„ sygn. I SA/GI1513/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach " wyrok z dnia 22 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Po 701/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu " wyrok z dnia 16 marca 2022 r., sygn. I SA/Sz 1024/21 - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, " wyrok z dnia 1 lutego 2022 r., sygn. I SA/Bd 842/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ” wyrok z dnia 16 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Kr 828/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie " wyrok z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Kr 1171/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie "wyrok z dnia 10 listopada 2021 r., sygn. I SA/Gd 1126/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku " wyrok z dnia 21 października 2021 r., sygn. I SA/Sz 672/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie " wyrok z dnia 13 lipca 2021 r., sygn. I SA/Kr 793/21, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Powyższe wyroki bazują na wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. II FSK 2048/18, który wprawdzie dotyczył spółki komandytowo-akcyjnej, ale z uwagi na zawartą w nim interpretację tych samych przepisów, które od dnia 1 stycznia 2021 r. mają zastosowanie do  przychodu komplementariuszy spółki komandytowej, tezy w nim zawarte pozostaną w  pełni adekwatne w odniesieniu do zagadnień prawnych objętych wnioskiem.

W wyrokach tych sądy wskazują, że "jeżeli do obliczenia wysokości podatku od  komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f., konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach, przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 u.p.d.o.p. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W  konsekwencji w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w  postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art 41 ust. 4e u.p.d.o.f. obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art 30a ust. 6a-6e u.p.d.o.f. Wypłacając komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na  poczet zysku, spółka komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.f. Ustawodawca w  zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a u.p.d.o.f. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego spółki komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Taki sposób odczytania wzajemnej relacji pomiędzy art. 41 ust. 4e i art 30a ust. 1 pkt 4 oraz 6a-6e u.p.d.o.f., odpowiada zamiarowi projektodawcy, zmierzającemu do zakazu podwójnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej. Konsekwencją nadania spółce komandytowej podmiotowości na gruncie u.p.d.o.p. jest wprowadzenie dwóch poziomów opodatkowania dochodu wypracowanego przez tę spółkę - podobnie jak ma to miejsce w odniesieniu do pozostałych spółek - podatników podatku dochodowego od  osób prawnych Wspólnicy spółki komandytowej zostaną opodatkowani od faktycznie uzyskanego przez nich dochodu z uczestnictwa w zysku takiej spółki. W przypadku jednak wypłaty zysku na rzecz komplementariusza, przyznane zostanie mu prawo do odliczenia od  podatku naliczonego od wypłat z zysku kwoty podatku zapłaconego przez spółkę komandytową od własnych dochodów, w części, w jakiej zapłacony przez spółkę podatek, ekonomicznie obniżał wypłacony komplementariuszowi zysk tej spółki. Żaden z nich nie będzie zatem opodatkowany na bieżąco z tytułu prowadzonej przez spółkę komandytową działalności gospodarczej. Wprowadzenie do art. 41 ust. 4e u.p.d.o.f. sformułowania, że  pobór podatku ma następować przez płatnika z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e oznacza, że zamiar projektodawcy znalazł odzwierciedlenie w tekście ustawy podatkowej. Jeszcze raz należy podkreślić, że ustawodawca nie wprowadził w przypadku zaliczkowej wypłaty zysku komplementariuszowi, obowiązku pobierania przez spółkę zaliczek na podatek. Powyższa wykładnia mających zastosowanie w sprawie przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że stanowisko Dyrektora KIS, zaprezentowane w  uzasadnieniu zaskarżonej interpretacji, było błędne."

Ad 2

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania numer 1, momentem przekształcenia się obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe, jest chwila złożenia zeznania podatkowego przez spółkę.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a. płatnicy, o  których mowa w art 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wskazano w uzasadnieniu do pytania numer 1, płatnik będzie miał możliwość obliczenia wartości zryczałtowanego podatku dopiero po założeniu zeznania podatkowego CIT-8 za  poprzedni rok podatkowy. Biorąc pod uwagę terminy złożenia zeznania podatkowego, oraz rok obrotowy spółki komandytowej równy rokowi kalendarzowemu, nastąpi to  najpóźniej w marcu następnego roku, w którym wypłacano zaliczki na poczet zysku

A zatem data złożenia przez Spółkę zeznania podatkowego spowoduje, że płatnik jest w  stanie prawidłowo obliczyć wartość zryczałtowanego podatku, a tym samym powinien go  pobrać w  miesiącu złożenia zeznania podatkowego CIT-8 i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego do 20 dnia następnego miesiąca.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30a ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 41 ust. 4 powołanej ustawy:

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody uzyskane z dywidend i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, które zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, są przychodami z kapitałów pieniężnych i powstają w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zarówno spółka komandytowa, jak i komandytowo-akcyjna, która dokonuje wypłaty należności z tytułu udziału w zyskach na rzecz komplementariusza – osoby fizycznej, ma obowiązek poboru zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 41 ust. 4e tej ustawy.

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między wspólników. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w treści art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma zatem możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych wspólnikom w  trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za ten rok (zaliczek na  poczet zysku, jaki spółka może osiągnąć w tym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia w oparciu o zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych należne od dochodu spółki, obliczone zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność pomiędzy dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę w danym roku podatkowym a przychodami wspólników z udziału w zysku spółki za ten rok podatkowy. Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

-Spółka w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;

-po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;

-po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka podejmuje decyzję o podziale zysków za dany rok;

-wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

W myśl art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30a ust. 6c ww. ustawy określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w oparciu o wartość podatku należnego od dochodu spółki za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez wspólnika z udziału w zyskach spółki za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego. 

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki wypłacanych wspólnikom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione zdarzenie Spółka jako płatnik – zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy – jest obowiązana pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów wypłacanych komplementariuszom z tytułu udziału w zysku Spółki w formie zaliczek na poczet zysku. Jednocześnie nie będzie podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego o kwoty pomniejszenia, o którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Nie będzie bowiem znana kwota podatku należnego od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku (zaliczka na poczet udziału w zysku) został uzyskany. Wnioskodawca – jako płatnik – powinien pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń.

Brak podstaw do uwzględnienia kwoty pomniejszenia przez Spółkę jako płatnika nie oznacza, że podatnik (komplementariusz) nie będzie miał możliwości skorzystania z uprawnienia, o  którym mowa w art. 30a ust. 6a-6c ustawy. Kwestia sposobu realizacji tego uprawnienia (w drodze stosownych wniosków do organu podatkowego) jest indywidualną sprawą każdego z komplementariuszy, a nie Spółki jako płatnika.

W przypadku określenia należnego podatku dochodowego od osób prawnych przez spółkę komandytową za rok podatkowy, za który została wypłacona komplementariuszowi zaliczka (co nastąpi po zakończeniu roku podatkowego), ustają przeszkody do dokonania odliczenia od wypłaconych w poprzednim roku świadczeń z tytułu zaliczki.

Wtedy podatnik (komplementariusz) może obliczyć należny podatek od otrzymanych świadczeń z tytułu zaliczki na poczet przewidywanego podziału zysku z uwzględnieniem odliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z zasadą określoną w art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W takim przypadku na podstawie art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651), podatnikowi przysługuje prawo do wystąpienia do  organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych pobranym przez płatnika od przychodów z tytułu wypłaconych przez spółkę komandytową zaliczki na poczet wypłaty zysku.

W konsekwencji nie można się zgodzić również z Państwa stanowiskiem, iż płatnik powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w miesiącu złożenia zeznania podatkowego CIT-8 i  wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego do 20 dnia następnego miesiąca, ponieważ tak jak wskazano powyżej w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na  podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego.

Zatem, stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądu, wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Państwa musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651).