Temat interpretacji
Czy w opisanym zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez niego oprogramowania?
Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem w dniu 15 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 3 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 15 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.
We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca od dnia 1 listopada 2013 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest między innymi działalność związana z oprogramowaniem.
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z przedsiębiorcą mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii (dalej Zleceniodawca) świadczy usługi programistyczne. W ramach ww. umowy Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego za co otrzymuje wynagrodzenie. Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych uwzględnione jest w wynagrodzeniu za świadczenie usług.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie jest tworzone przez zespół programistów, którego Wnioskodawca jest członkiem (współtwórcą).
Jednym z programów, jakie tworzy Wnioskodawca jest program do monitorowania ruchu ulicznego. Program posiada kilka rozwijanych wariantów:
- Program analizuje ruch na skrzyżowaniu i wychwytuje pojazdy, które zatrzymały się na środku skrzyżowania. W myśl prawa obowiązującego w Wielkiej Brytanii (gdzie program jest używany) pojazd nie może się zatrzymać na środku skrzyżowania, gdyż może zatamować ruch pojazdów jadących z lewej lub prawej strony. Program wychwytuje pojazd stojący na środku skrzyżowania i przygotowuje dowód tego wykroczenia w postaci filmu video, analizuje również tablicę rejestracyjną i na jej podstawie wysyłany jest mandat do kierowcy;
- Program analizuje ruch w pobliżu szkoły. Drogi przy szkołach w UK mają pasy z napisem School, keep clear, co oznacza że kierowca nie może się zatrzymać na pasie przed szkołą, aby wysadzić dziecko. Chodzi tutaj o zapewnienie bezpieczeństwa dziecku, które może zostać potrącone przez inny jadący w tym czasie samochód. Program działa w ten sposób, że wykrywa gdy pojazd zatrzymał się na tym pasie, robi najazd kamery na pojazd, najazd kamery na znak pokazujący, że tu nie wolno się zatrzymywać i znowu przygotowywany jest dowód w postaci filmu video i wysyłany jest mandat do kierowcy.
Wnioskodawca jest też jedynym autorem wielu programów. Obecnie rozwija dwa główne programy:
- Program do wykrywana BUS pasów w Nowym Jorku. Idea programu jest następująca: w autobusie zainstalowana jest kamera, która rejestruje cały czas jazdę autobusu. W Nowym Jorku niektóre pasy drogowe przeznaczone są tylko dla autobusów, kierowcy innych pojazdów często jednak na nich stają i zmuszają autobus do zjechania z takiego pasu. Program Wnioskodawcy analizuje obraz przesyłany z kamery i określa czy kamera widzi BUS pas czy nie. Jeśli kamera widzi BUS pas i na nim stoi pojazd to nagrywany jest z tego album video, analizowany numer rejestracyjny i wysyłany mandat do kierowcy;
- Drugi program jest symulatorem ruchu autobusowego w Nowym Jorku. Program wczytuje przygotowany uprzednio plik, który zawiera informacje o ulicach, po których mają jeździć autobusy. Do programu wprowadza się takie parametry jak ilość autobusów, prędkość jazdy oraz ilość losowo wygenerowanych pojazdów stacjonarnych i to jak długo mają one stać na BUS pasie. Następnie uruchamia się symulację. Symulacja odbywa się w czasie rzeczywistym i prezentuje na mapie świata (w tym przypadku Nowego Jorku) poruszające się autobusy i pojazdy, które im potencjalne przeszkadzają. Program symuluje interakcję pomiędzy autobusem a pojazdem stacjonarnym - autobus dokonuje obserwacji takiego pojazdu, dane z symulacji przesyłane są dalej do systemu. Celem symulacji jest odtworzenie warunków rzeczywistych i przetestowanie, jak cały system się zachowuje. Program - najogólniej mówiąc - pomaga przetestować system przed wdrożeniem go w Nowym Jorku, dzięki symulacji z wyprzedzeniem czasowym można wykryć potencjalne problemy wydajnościowe lub inne problemy w systemie.
W 2019 r. na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z Y Wnioskodawca świadczył usługi programistyczne. W ramach umowy na spółkę przeniesiona została całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego za co Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie.
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. W ramach zespołów programistów oraz indywidualnie tworzy i rozwija oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowane i wykorzystywane dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowana do planowana produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów, usług oraz procesów i technologii produkcji.
Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie omawianego oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, tj. działalności o charakterze twórczym podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje aktualną wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki oraz grafiki i przetwarzania obrazów. W celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) Wnioskodawca zajmuje się też badaniem efektywności wprowadzanych ulepszeń poprzez analizę zebranych danych statystycznych. Efekty działalności są rozwiązaniem niewystępującym dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Rozwiązania tworzone i rozwijane (programowane) przez Wnioskodawcę są rozwiązaniami w pełni autorskimi i stanowią rezultat indywidualnej, twórczej pracy.
W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami ip box Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Zleceniodawcą z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.
Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność badawczo-rozwojową od 1 sierpnia 2016 r.
Wnioskodawca ulepsza i rozwija oprogramowanie za zlecenie podmiotu, który jest jego właścicielem. Należy tu jednak doprecyzować, że program oznaczony we wniosku jako lit. A - program do analizy ruchu na skrzyżowaniu oraz lit. B - program do analizy ruchu w pobliżu szkoły były od początku (to jest zanim Wnioskodawca nawiązał współpracę z podmiotem) własnością podmiotu, na rzecz którego Wnioskodawca je ulepsza i rozwija. Natomiast programy oznaczone nr 1 - program do wykrywania BUS pasów na ulicach Nowego Jorku oraz nr 2 - symulator ruchu autobusowego w Nowym Jorku zostały wytworzone przez Wnioskodawcę na zlecenie podmiotu a następnie odpłatnie przekazane podmiotowi w ramach umowy pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotem zlecającym. W ramach tej samej umowy, Wnioskodawca zobowiązany jest nadal ulepszać i rozwijać te programy. Należy tu podkreślić, że przez ulepszanie tych programów Wnioskodawca nie ma na myśli rutynowych, okresowych czynności, ale pracę twórczą polegającą na ciągłym rozwijaniu oprogramowania oraz algorytmów, które zostały wymyślone przez Wnioskodawcę i funkcjonują w oprogramowaniu. Jeżeli chodzi o okresy, w których programy z lit. A oraz B były ulepszane przez Wnioskodawcę, to jest to okres od 1 sierpnia 2016 r. do 1 września 2018 r. Prace nad programem nr 1 zostały rozpoczęte w dniu 3 lipca 2019 r., natomiast data przekazania podmiotowi zlecającemu to 13 sierpnia 2019 r. Program jest aktywnie ulepszany i rozwijany do dnia dzisiejszego (13 styczeń 2020 r.). Prace nad programem nr 2 zostały rozpoczęte w dniu 1 sierpnia 2018 r., natomiast data przekazania podmiotowi zlecającemu to 26 sierpień 2018 r. Program był następnie ulepszany i rozwijany do 22 października 2019 r.
W związku z ulepszaniem i rozwijaniem wyżej wymienionych programów komputerowych Wnioskodawca osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności, który jest uwzględniony w cenie sprzedaży świadczonej przez Wnioskodawcę usługi i ten dochód ma on zamiar opodatkować preferencyjną stawką.
Wnioskodawca sporządza raport każdego dnia z postępu prac badawczo-rozwojowych i rozwijania/ulepszania oprogramowania, który zawiera opis danej czynności oraz czas na nią poświęcony. Na podstawie tego raportu Wnioskodawca wystawia faktury podmiotowi zlecającemu. Wnioskodawca jest również w stanie określić, jakie koszty zostały poniesione na prace badawczo-rozwojowe i ulepszanie oprogramowania. Wnioskodawca do tej pory nie prowadził odrębnej ewidencji na potrzeby opodatkowania swojego dochodu preferencyjną stawką. Jeżeli interpretacja Krajowej Informacji Skarbowej okaże się korzystna dla Wnioskodawcy, wtedy utworzy on taką ewidencję.
Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę czynności ponosi Zleceniodawca. Wnioskodawca nie ma styczności z osobami trzecimi. Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy o świadczenie usług dla Zleceniodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem Zleceniodawcy oraz nie są wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zleceniodawcę. Zleceniodawcą jest firma mieszcząca się w Wielkiej Brytanii, natomiast Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski a czynności badawczo-rozwojowe i ulepszanie oprogramowania odbywa się w czasie określonym przez Wnioskodawcę. Zleceniodawca określa wstępne wymogi odnośnie programu, to znaczy co program ma robić, natomiast to w jaki sposób program dojdzie do tych wyników jest zależne tylko od Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze wynikające z ulepszania oprogramowania i prac badawczo-rozwojowych. Wnioskodawca odpowiedzialny jest za wybór technologii oraz wymyślenie oraz implementację (stworzenie) algorytmów sterujących programem. Jeśli Wnioskodawca popełni błąd i program nie zadziała lub da błędne wyniki, Wnioskodawca może nie otrzymać zapłaty za swoją pracę, a także Zleceniodawca może zerwać obowiązującą pomiędzy stronami umowę.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez niego oprogramowania?
Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowana w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowana.
Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badana naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystana zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z kolei badana naukowe (badana podstawowe i badana aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust 2 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2016 r. prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl tych przepisów:
badania naukowe są działalnością obejmującą:
- badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywane nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
- badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń;
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowana produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, a dokładniej prace rozwojowe. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności stanowi więc oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność ta przyczynia się do tworzenia, rozwijania i ulepszania programów usprawniających komunikację samochodową na terenie Wielkiej Brytanii i USA, a także zwiększa bezpieczeństwo dzieci w pobliżu szkół. Wnioskodawca tworzy i rozwija innowacyjne technologie i rozwiązania będące unikalnymi na rynku. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Zmieniające się nieustannie uwarunkowania zewnętrzne wymagają od Wnioskodawcy ciągłego dostosowywania się do nich i poszukiwania coraz to nowych rozwiązań.
Należy dodać, że Wnioskodawca przenosił i przenosi na Y całość majątkowych praw autorskich do wytwarzanego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga i osiągał będzie dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Mając powyższe na uwadze - zdaniem Wnioskodawcy - spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8, ust. 7 ustawy o PIT, a tym samym w rozliczeniu rocznym za rok 2019 będzie mógł użyć stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego oprogramowania.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
- patent,
- prawo ochronne na wzór użytkowy,
- prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
- prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
- dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
- prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
- wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
- autorskie prawo do programu komputerowego
- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
- z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
- z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
- z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
- wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
- prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
- wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
- dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.
Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięcznego zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.
W opisie okoliczności rozpatrywanej sprawy wskazano, że Wnioskodawca do tej pory nie prowadził odrębnej ewidencji na potrzeby opodatkowania swojego dochodu preferencyjną stawką. Jeżeli interpretacja Krajowej Informacji Skarbowej okaże się korzystna dla Wnioskodawcy, wtedy Wnioskodawca utworzy taką ewidencję.
Nie sposób jednak zaaprobować faktu, aby sporządzana w przyszłości odrębna ewidencja odzwierciedlała należyte prowadzenie ksiąg (czy rozliczeń w formie PKPiR), a tym samym wypełniała przesłankę art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy. Rzetelne dokumentowanie wszystkich operacji finansowych dotyczących IP BOX nie może bowiem polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego bądź też innej, bliżej nieokreślonej przyszłości. Stworzenie w przyszłości odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, przekreśla uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
nieprawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej