Temat interpretacji
Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
23 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił Pan wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 7 oraz 9 marca 2022 r. (daty wpływu).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1 października 2020 pod firmą A, prowadzoną pod adresem: ul. .., zarejestrowaną w CEiDG pod numerem NIP (…) i numerem REGON: (…), pod kodami PKD: 62.01.Z, 13.99.Z, 14.13.Z, 14.19.Z, 15.12.Z, 17.21.Z, 17.23.Z, 17.29.Z, 18.13.Z, 18.14.Z, 22.22.Z, 22.29.Z, 32.99.Z, 47.91.Z, 47.99.Z, 58.29.Z, 62.02.Z, 62.03.Z, 62.09.Z, 63.11.Z, 63.12.Z, 73.12.C, 95.11.Z. Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm., dalej zwana "ustawa o PIT") i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to skala podatkowa.
Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.). Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 z późn. zm., dalej zwana "ustawa o PAIPP") są utworami oraz na mocy art. 74 tejże ustawy korzystają z ochrony prawnej.
Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje czynności:
a)w zakresie wytwarzania Oprogramowania, przykładowo w postaci tworzenia kodu źródłowego;
b)w zakresie wytwarzania części Oprogramowania, w wyniku rozwijania lub ulepszania określonego programu komputerowego.
Powyższe utwory, powstałe w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, w myśl art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT stanowią autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP i stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wytwarzanie Oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmuje m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych, na podstawie czego powstaje kompleksowy system bądź jeden z jego modułów.
Wnioskodawca przed przystąpieniem do zlecenia otrzymuje od klienta wytyczne co do oczekiwanych funkcjonalności Oprogramowania lub jego części. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Dodatkowo Wnioskodawca opracowuje dokumentację techniczną do stworzonego przez siebie oprogramowania bądź jego części, do której prawo również przenosi na Zleceniodawcę wraz z oprogramowaniem. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.
Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze, w celu tworzenia nowych zastosowań, czyniąc to z wykorzystaniem własnej inwencji twórczej o indywidualnym charakterze oraz aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności przy wykorzystaniu zasobów wiedzy oraz ciągłym ich poszerzaniu poprzez m. in. udział w szkoleniach.
Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części programowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.
W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie. Strony danej umowy współpracy uzgadniają, że wynagrodzenie płatne jest w ciągu umówionej liczby dni każdorazowo od wystawienia faktury. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności stanowią przychód z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. Wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do oprogramowania bądź części oprogramowania jest każdorazowo określana na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad określonym programem komputerowym. Przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pomniejszany jest o koszty z nim związane, co skutkuje osiągnięciem dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w myśl 30ca ust. 7 ustawy o PIT.
Przepis art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Wnioskodawca zamierza zsumować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.
Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję w myśl art. 30cb ust 2 ustawy o PIT.
Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z oprogramowania lub jego części na podstawie przepisów o IP BOX. Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca realizuje oraz będzie realizował, dotyczą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności jest i pozostanie niezmieniony. Uzupełnienie stanu faktycznego
Wskazał Pan, iż prowadził oraz nadal prowadzi badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478., czyli badania aplikacyjne.
Prace rozwojowe są nieodrębnym elementem Pana pracy, prowadzone są w sposób ciągły od początku Pana działalności, ich prowadzenie jest niezbędne do prowadzenia Pana działalności i rozwiązywania bieżących problemów podczas wytwarzania oprogramowania.
Pana prace rozwojowe polegały oraz polegają m.in. na ciągłym zdobywaniu wiedzy (blogi branżowe, kursy, szkolenia, newslettery, dokumentacje wykorzystywanych środowisk programistycznych) w zakresie wykorzystywanych technologii wytwarzania oprogramowania. Celem oraz przedmiotem prac jest rozwijanie lub ulepszanie istniejącego kodu - rozwijanie kody już istniejące poprzez dodawanie nowych funkcjonalności, a także tworzenie kodu samodzielnie, na nowo, od podstaw.
Rozwój oprogramowania to ciągły proces. Kod oprogramowania jest cały czas modyfikowany i udoskonalany, co owocuje zwiększeniem funkcjonalności oprogramowania. Pozytywny wynik części prac rozwojowych w postaci ulepszenia oprogramowania stanowi podstawę do zastosowania kolejnych ulepszeń tego oprogramowania u klienta.
Wskazał Pan również, że trudno jest w Pana przypadku uchwycić konkretny pozytywny wynik prac rozwojowych, ponieważ jest to definitywnie stały i ciągły proces, który nawet jak zostanie osiągnięty to nie może zostać powielony u innego klienta ze względu na indywidualność rozwiązań.
Oprogramowanie opracowywane lub rozwijane przez Pana były realizowane wg zapotrzebowania Pana kontrahentów. Obecny kontrahent (od 1.08.2021) X Sp. z o.o. (dawniej - Y Sp. z o.o.). Kontrahent jest (...). Wykonuje Pan swoje usługi dla kontrahenta w ramach projektu polegającego na tworzeniu oraz ciągłym udoskonalaniu oprogramowania do wsparcia procesów finansowych realizowanych u klienta Kontrahenta.
Na potrzeby poprzednich klientów tworzył Pan i udoskonalał oprogramowanie do wsparcia procesów kompletacji, głównie w branży (…) oraz logistyce. Usługi polegały na tworzeniu i udoskonalaniu dedykowanego oprogramowania spełniającego wymagania klientów kontrahentów. Oprogramowanie rozwiązywało obecne problemy występujące w strefach pickingu u klientów kontrahentów oraz optymalizowało te procesy - podniosło wydajność, wyeliminowało błędy.
Wskazał Pan również, że nie oferuje Pan oraz nie będzie oferował swoich produktów, procesów czy usług, które są wynikiem prac rozwojowych w swojej działalności gospodarczej, ponieważ jest to niemożliwe. Każde zlecenie wymaga zupełnie odrębnego podejścia, zastosowania określonych metod, ponieważ jest to uzależnione od zindywidualizowanej specyfiki potrzeb danego oprogramowania u danego klienta. Wytwarzane przez Pana oprogramowanie jest oprogramowaniem zindywidualizowanym, którego nie może powielać i oferować.
Uzupełnił Pan również wniosek o informację o tym, że Pana produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Dla obecnego kontrahenta - oprogramowanie do wsparcia procesów finansowych jest rozwijane w sposób ciągły, zmiany nie są rutynowe, zmiany są podyktowane wymaganiami klienta kontrahenta. Sposób realizacji tych zmian jest po mojej stronie i to Pan decyduje jaka technologia, algorytmy, wzorce projektowe sprawdzą się do realizacji danego wymagania. Rozwój tego oprogramowania nie jest powtarzalny, ponieważ nie jest to możliwe ze względu na bardzo daleko idącą indywidualność rozwiązań.
Realizując zlecenie każde tworzone oprogramowanie było i jest unikalne, rozwiązuje specyficzne dla danego klienta problemy. Nie występowały ani nie występują rutynowe, powielane zmiany.
Wykonywana przez Pana działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wytwarzanie programów komputerowych następowało oraz następuje i będzie następowało w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o wskazanych cechach.
W przypadku obecnego kontrahenta – rozwija Pan oprogramowanie wsparcia procesów finansowych realizowanych u klienta kontrahenta. Klient kontrahenta chce rozwijać dedykowane dla siebie oprogramowanie, ponieważ gotowe systemy (…) nie posiadają takich możliwości. Nie są one w stanie sprostać specyficznym wymaganiom klienta kontrahenta. W przypadku poprzednich kontrahentów: wskazał Pan, że realizował oprogramowanie rozwiązujące specyficzne problemy oraz optymalizujące obszary wskazane przez klientów kontrahentów. Klienci kontrahentów mieli potrzebę korzystania z takiego oprogramowania, ponieważ na rynku nie występowały gotowe produkty rozwiązujące ich problemy, optymalizujące ich specyficzne procesy kompletacji.
Rozwijane lub ulepszane przez Pana oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
Wytwarzane przez Pana oprogramowanie lub jego części stanowią każdorazowo odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).
Do wytworzonego oprogramowania lub jego części przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do „Utworów”.
Sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 przedmiotowej ustawy.
Wskazał Pan, że działał na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania.
Zaangażowanie w prace nad określonym programem komputerowym jest ustalane na podstawie kryterium złożoności niniejszego oprogramowania, tj. stopniu skomplikowania algorytmu, ilości funkcjonalności, a także związaną z tym czasochłonnością przy jego wytworzeniu.
Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT prowadzi Pan od początku prowadzenia działalności, czyli od 1 października 2020 roku. Prowadzona przez Pana ewidencja umożliwia wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
Wskazał Pan, że niniejszy wniosek dotyczy całego okresu prowadzenia działalności w zakresie wytwarzania oprogramowania lub jego części, czyli od 1 października 2020 nadal.
Pytanie
Czy powyżej opisany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy niniejszy dochód może zostać opodatkowany preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, ponieważ zostały spełnione wszelkie przesłanki ku temu, tj.:
1. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie lub jego część stanowi utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP i podlegają ochronie prawnej na podstawie art. 74 tejże ustawy. Dodatkowo umowy zawarte przez Wnioskodawcę z Kontrahentami również stanowią, że ich przedmiotem jest powstanie utworu w myśl ustawy o PAIPP.
2. Powstałe utwory stanowią jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.
3. Utwory niewątpliwie powstają w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, w myśl art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, ponieważ prace nad nimi prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób. Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań, czyniąc to z wykorzystaniem własnej inwencji twórczej o indywidualnym charakterze oraz aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności przy wykorzystaniu zasobów wiedzy oraz ciągłym ich poszerzaniu poprzez m. in. udział w szkoleniach. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. Oprogramowanie bądź części Oprogramowania stworzone na rzecz danego Kontrahenta powodują stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.
4. Zgodnie z umowami zawartymi przez Wnioskodawcę, na Kontrahenta - w zamian za wynagrodzenie - przenoszone jest wytworzone Oprogramowanie lub jego części wraz ze wszelkimi prawami autorskimi do niego. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.
5. Wnioskodawca od początku swojej działalności gospodarczej prowadzi szczegółową ewidencję w myśl art. 30cb ust 2 ustawy o PIT, w której precyzyjnie wyodrębnia przewidziane ustawą o PIT dane.
Ponadto Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podzielał stanowiska podatników w tym zakresie m. in. w następujących aktualnych interpretacjach:
0112-KDIL2-2.4011.615.2021.2.MB z dnia 28 września 2021 roku,
0111-KDIB1-1.4011.109.2021.2.SG z dnia 27 września 2021 roku
czy też 0112-KDIL2-2.4011.542.2021.2.IM z dnia 27 września 2021 roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:
prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478):
badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1)patent,
2)prawo ochronne na wzór użytkowy,
3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8)autorskie prawo do programu komputerowego
‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:
w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
We wniosku i jego uzupełnieniu wskazał Pan, że:
‒od dnia 1 października 2020 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem, rozwijaniem oraz ulepszaniem programów komputerowych (tj. oprogramowanie, części oprogramowania);
‒prowadził oraz nadal Pan prowadzi badania naukowe, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478.), czyli badania aplikacyjne;
‒ponadto nieodrębnym elementem Pana pracy są prowadzone przez Pana prace rozwojowe, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy;
‒wykonywana przez Pana działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
‒każde tworzone oprogramowanie było i jest unikalne, rozwiązuje specyficzne dla danego klienta problemy, nie występowały ani nie występują rutynowe, powielane zmiany.
W związku z powyższym, prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że:
‒wytwarzane przez Pana oprogramowanie lub jego części stanowią każdorazowo odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
‒do wytworzonego oprogramowania lub jego części przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do „Utworów”, natomiast sposób „przenoszenia” autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to oprogramowanie (program komputerowy), które Pan tworzy w ramach takiej działalności podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić może kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.
Wskazał Pan również, iż osiąga Pan dochody w prowadzonej działalności gospodarczej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Od 1 października 2020 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Prowadzona ewidencja pozwala na wyodrębnienie przychodów i kosztów w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że może Pan opodatkować sumę kwalifikowanych dochodów z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej we wniosku działalności, preferencyjną 5% stawką podatkową.
Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Pana dochody niestanowiące dochodów z przeniesienia praw własności intelektualnej, nie podlegają ocenie przez tutejszy organ.
Zaznaczyć należy w tym miejscu, że podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Natomiast wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).