Temat interpretacji

opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2019 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 25 listopada 2019 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia ), uzupełnionym pismami z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia i ), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 14 stycznia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.638.2019.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP 14 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia )

Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismami z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 20 stycznia 2020 r., identyfikator poświadczenia przedłożenia i ).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 6 października 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od dnia 2 września 2019 r. na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z dnia 8 lipca 2019 r. ze Spółką z siedzibą w Singapurze, świadczy usługi informatyczne. Zgodnie z treścią umowy, przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie określone w umowie. Posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Usługi programistyczne dla Spółki, świadczy w Polsce, na zasadzie pracy zdalnej. Nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: B+R) prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest członkiem rozproszonego zespołu programistów i w ramach pracy w tym zespole wytwarza, ulepsza oraz rozwija już istniejące w ramach firmy oprogramowanie lub pisze kod programów/modułów od zera. Oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku, gdy rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest wyłącznym autorem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której to treść umożliwia jego dalsze rozwijanie i ulepszanie. Działania polegające na rozwijaniu i ulepszaniu istniejącego oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Również to programowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Omawiane oprogramowanie jest rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w ramach codziennej pracy własnej oraz zespołu. Jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach swojej działalności badawczo-rozwojowej zwiększa zasoby wiedzy oraz opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Mając na uwadze wspomniane wcześniej, nowe przepisy podatkowe związane z preferencyjną stawką podatku dla dochodu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i ewentualną możliwość rozliczenia tego dochodu, oświadcza, że od początku współpracy z wyżej wymienionym kontrahentem prowadzi szczegółową ewidencję. To ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu/straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Prowadzone prace polegają na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla instytucji finansowych z całego świata, które z użyciem mechanizmów sztucznej inteligencji, zaawansowanych algorytmów oraz technik z dziedziny lingwistyki, ma za zadanie wspomaganie analityków danych w procesie weryfikacji danych transakcji oraz klientów, przeciwdziałanie praniu brudnych pieniędzy oraz terroryzmowi. Prace mają wyjątkowo twórczy i innowacyjny charakter. Oprogramowanie jest rozwijane w sposób ciągły, powstają nowe moduły, powstają niezależne wysokowydajne programy działające w czasie rzeczywistym. W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami tzw. IP BOX, chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww. ustawy). W konsekwencji, w zeznaniu rocznym za 2019 r. Wnioskodawca chce rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w tym przypadku rozumiejąc jako autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką (tj. od 2 września 2019 r.). z uwzględnieniem 5% stawki podatku dochodowego. Zgodnie z ustaleniami zawartymi w ww. umowie z dnia 8 lipca 2019 r., jakiekolwiek prawa własności intelektualnej stworzone lub rozwinięte w trakcie wykonywania dzieła przez Wnioskodawcę należą i przysługują wyłącznie i całkowicie, pod względem prawnym i faktycznych korzyści Zamawiającemu. Jako twórca ma obowiązek niezwłocznie ujawniać Zamawiającemu wszelkie prawa własności intelektualnej stworzone lub rozwinięte w trakcie wykonywania dzieła oraz pisemnie rejestrować wszelkie swoje działania techniczne. W następstwie powyższego zobowiązał się przenieść na Zamawiającego wszystkie prawa własności intelektualnej do dzieła, jak również prawa własności do nośników, na których dzieło zostało zapisane, wliczając w to listy, patenty, prawa autorskie, nazwy handlowe i znaki handlowe dla tych praw własności intelektualnej. Dla celów umowy zostało określone, że prawa własności intelektualnej obejmują prawa z wszystkich przysługujących tajemnic handlowych, patentów, praw autorskich, znaków handlowych, znaków usługowych, know-how, dóbr osobistych, wynalazków, ulepszeń, odkryć, metod, rozwoju, oprogramowania, pomysłów, projektów, szkiców, fotografii, notatek, programów komputerowych, algorytmów, informacji, materiałów i prac autorskich, zarówno podlegających ochronie patentowej, jak i będących poza tą ochroną. Prawa te, należące do Zamawiającego lub stworzone, wytworzone, rozwinięte, wymyślone lub po raz pierwszy zastosowane w praktyce przez Wnioskodawcę samodzielnie, wspólnie z innymi lub pod Jego nadzorem w okresie obowiązywania umowy i w związku z wykonaniem umowy, bez względu na fakt, czy nastąpiło to w siedzibie lub z wykorzystaniem zasobów Spółki, włączając w to wszelkie rejestracje, wnioski o rejestracje i prawa do ubiegania się o nie w odniesieniu do którychkolwiek z powyższych. Wspomniana działalność, polega na projektowaniu, programowaniu i rozwijaniu - oprogramowania dla klientów z sektora finansowego. Współtworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie służy do wspomagania dużych instytucji finansowych, w celu weryfikacji klientów tych instytucji, zakładania tam kont bankowych oraz wykonywanych przez nich transferów pieniędzy w czasie rzeczywistym. Odpowiada za tworzenie nowych modułów aplikacji, integrację z zewnętrznymi systemami źródłowymi, rozwój obecnych algorytmów wyszukujących i analizujących dane. Działalność ta przyczynia się do rozwoju systemu, możliwości integracji z nowymi klientami - systemami bankowymi oraz ich specyficznymi danymi, eliminuje błędy systemowe, zwiększa procentowe pokrycie automatycznymi testami jednostkowymi i integracyjnymi, co dodatkowo ogranicza możliwość popełnienia błędu przez system, dostarcza nowe dane pozwalające na generowanie raportów typu accuracy report lub modułu samouczącego. Oprócz programowania, do Jego obowiązków należy także analiza polecenia zmiany kodu pod kątem oszacowania czasu potrzebnego do implementacji, analiza czasu potrzebnego do naprawy błędów występujących w aplikacji, implementacja kodu i tworzenie dokumentów opisujących zmiany w kodzie oraz stałej rozbudowy dokumentacji dedykowanej dla klienta. Programowanie omawianej aplikacji odbywa się przy wykorzystaniu mechanizmu sztucznej inteligencji (), lingwistyki w celu np. weryfikacji imion, oraz języków programowania, jak: (). Wykorzystywane frameworki to: (). Do komunikacji wykorzystywany jest protokół gRPC oraz REST. Rozwija także autorskie narzędzia do wewnętrznej diagnostyki oraz analizy procesowania w czasie rzeczywistym, które każdy z klientów, jako docelowy odbiorca, ma możliwość wewnętrznego wykorzystania po swojej stronie, bez jakiejkolwiek pomocy i wsparcia ze strony dostawcy. Według Jego najlepszej wiedzy jest to oprogramowanie szczególnie innowacyjne, ponieważ brakuje tego typu rozwiązań na rynku. Wykorzystuje najnowsze technologie oraz mechanizm sztucznej inteligencji, działa w czasie rzeczywistym i z założenia ma za zadanie współbieżnego procesowania kilku tysięcy alertów (zagrożeń) na sekundę. Pozwala analitykom banków na poprawne podjęcie decyzji w stosunku do zidentyfikowanego zagrożenia, a więc usprawnienie procesu kontroli. W finalnej wersji oprogramowanie w jednym ze swoich modułów samouczących, będzie potrafiło przeanalizować historię poprzednich decyzji analityków i użyć tej informacji do procesowania. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę będzie pozbawione błędów, wyposażone będzie w szereg nowych funkcjonalności, które będą dedykowane dla konkretnego klienta, poprzez zastosowanie specjalnej warstwy wymienialnej (bridge) za którą to w szczególności jest odpowiedzialny. Główne korzyści i cechy tego oprogramowania to: - optymalizacja kontroli nazw i transakcji, - optymalizacja monitorowania transakcji, - użycie sztucznej inteligencji, pozwalające rozwiązywać problemy, których nie można rozwiązać za pomocą prostego programowania opartego na regułach stosowanego w innych rozwiązaniach tego typu, - skan wielowymiarowy, systemy skanują wszelkiego rodzaju źródła danych (ustrukturyzowane, częściowo ustrukturyzowane i nieustrukturyzowane) w różnych formatach, uniwersalna identyfikacja. W praktyce należytej staranności niezbędna jest poprawna identyfikacja osób z różnych części świata, całkowita integracja. Zmiany w istniejących procesach są zwykle bardzo kosztowne. Dlatego oprogramowanie jest projektowane w ten sposób, aby można je było zintegrować z istniejącymi platformami i wykorzystać istniejące źródła danych, a także dostosować je do różnych interfejsów użytkownika (niekończąca się nauka). Korzystając z korzyści, jakie daje uczenie maszynowe, oprogramowanie będzie mogło uczyć się od użytkownika w trybie ciągłym.

W pismach z dnia 20 stycznia 2020 r., stanowiących uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uzyskiwanych dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej wybrał podatek liniowy 19%.

Oprogramowanie wyszczególnione we wniosku jest rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w ramach codziennej pracy. Jest to działalność twórcza, obejmująca prace rozwojowe w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach Jego działalności badawczo-rozwojowej zwiększa zasoby wiedzy oraz opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub według Jego obecnego stanu wiedzy na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zgodnie z treścią umowy przytoczonej we wniosku, od początku współpracy przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Jego oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w Jego ocenie osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Dochód osiąga również z rozwijania oraz ulepszania tego oprogramowania, objętego prawem autorskim, w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Zgodnie z umową, o której mowa we wniosku, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są i byłyby dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy, zarówno z wytwarzania oprogramowania, jak i również wprowadzania zmian do tego oprogramowania. Prowadzona przez Niego szczegółowa odrębna ewidencja ma pozwolić na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu/straty przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia Mu jego rozwijanie i ulepszanie. Zgodnie z treścią umowy przytoczonej we wniosku, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonane przez Niego czynności.

Wnioskodawca będąc osobą prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, wykonując przytoczone we wniosku czynności w ramach umowy ze Spółką, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Otrzymywane wynagrodzenie nie ma formy stałej, jest zależne od ilości przepracowanych godzin pracy, wyników tej pracy jak również samego zapotrzebowania na usługi po stronie Zleceniodawcy. Wszelkie usługi programistyczne, które świadczy i zamierza świadczyć na rzecz kontrahenta wymienionego we wniosku, są i będą wykonywane wyłącznie na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Prowadzona przez Niego szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, to ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w rozliczeniu rocznym Wnioskodawca będzie mógł użyć preferencyjnej stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych o których mowa w art. 30ca i art. 30cb, do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę w ramach umowy z dnia 8 lipca 2019 r., zawartej ze Spółką, obowiązującej od 2 września 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z treścią umowy z dnia 8 lipca 2019, a obowiązującej od dnia 2 września 2019 r., od początku współpracy przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w Jego ocenie osiąga dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Niego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca uważa, że Jego działalność można zaliczyć do zakresu prac badawczo-rozwojowych, gdyż w myśl tych przepisów: Badania naukowe są działalnością obejmującą: - badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; - badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym, pojawiająca się w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja wyróżnia między innymi pojęcie prac rozwojowych, jako obszar działalności, który uznać można za działalność badawczo-rozwojową. Analizując dostępne definicje prac rozwojowych, są to prace, które obejmują między innymi nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy i umiejętności w tworzeniu nowych programów komputerowych, które mają wpływ na ulepszenie, zmianę wszelkich procesów lub usług, które służą do przetwarzania dużej ilości danych i które przez swoją innowacyjność ułatwiają i przyśpieszają wykonywanie różnych czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspomniane wyżej oprogramowanie jest szczególnie innowacyjne. Uważa, że Jego praca, czyli wytwarzane, ulepszane i rozwijane oprogramowanie, dzięki zastosowaniu najnowszych technologii, w tym mechanizmów sztucznej inteligencji i użyciu zagadnień z zakresu lingwistyki, w bardzo istotny usprawnia pracę analityków danych, pomaga i przyczynia się do wczesnego wykrycia oszustw, prania brudnych pieniędzy, finansowania terroryzmu. Co jest szczególnie ważne w dzisiejszych czasach, gdy w każdej sekundzie przeprowadzanych jest kilkaset tysięcy transakcji. Ponadto, jak zostało to wspomniane, prace nad oprogramowaniem mają wyjątkowo systematyczny charakter, nie mają charakteru jednorazowego, są prowadzone w sposób bardzo zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

W konsekwencji, chciałby w zeznaniu rocznym za 2019 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie, jak nadmienił w opisie zdarzenia przyszłego, że na potrzeby skorzystania z IP Box posiada odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o dochodowym od osób fizycznych, ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. () Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i od 6 października 2014 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca od 2 września 2019 r. na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z dnia 8 lipca 2019 r. ze Spółką, mającą siedzibę w Singapurze świadczy usługi informatyczne. Zgodnie z treścią umowy przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie określone w umowie. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów i w ramach pracy w tym zespole wytwarza, ulepsza oraz rozwija już istniejące w ramach firmy oprogramowanie lub pisze kod programów/modułów od zera. Prowadzone prace polegają na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla instytucji finansowych z całego świata, które z użyciem mechanizmów sztucznej inteligencji, zaawansowanych algorytmów oraz technik z dziedziny lingwistyki, ma za zadanie wspomaganie analityków danych w procesie weryfikacji danych transakcji oraz klientów, przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy oraz terroryzmowi. Prace mają wyjątkowo twórczy i innowacyjny charakter. Oprogramowanie jest rozwijane w sposób ciągły, powstają nowe moduły, powstają niezależne wysokowydajne programy działające w czasie rzeczywistym. Oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przypadku, gdy rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest wyłącznym autorem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której to treść umożliwia jego dalsze rozwijanie i ulepszanie. W ramach swojej działalności badawczo-rozwojowej zwiększa zasoby wiedzy oraz opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub według Jego obecnego stanu wiedzy na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prowadzona przez Niego szczegółowa ewidencja, o której mowa we wniosku, to ewidencja odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Zgodnie z umową, dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są i byłyby dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, uwzględnione w cenie sprzedaży usług świadczonych na rzecz Zleceniodawcy, zarówno z wytwarzania oprogramowania, jak i również wprowadzania zmian do tego oprogramowania. W Jego ocenie, osiąga On dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a więc dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Dochód osiąga z rozwijania oraz ulepszania tego oprogramowania objętego prawem autorskim, w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan faktyczny do zanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytwarzanego oraz rozwijanego oprogramowania kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%, a tym samym będzie uprawniony stawkę tę uwzględnić w rozliczeniu rocznym za 2019 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej