Kwestia prawa do odliczenia podatku CGT zapłaconego w Wielkiej Brytanii (art. 30b ust. 5a-5b updof). - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16.10.2020, sygn. 0115-KDIT1.4011.438.2020.2.MT, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Kwestia prawa do odliczenia podatku CGT zapłaconego w Wielkiej Brytanii (art. 30b ust. 5a-5b updof).

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa do odliczenia podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii, uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2020 r. (data wpływu 30 lipca 2020 r.) jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Został on następnie uzupełniony w odpowiedzi na wezwanie organu w dniu 30 lipca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pani Z. S. (dalej: Wnioskodawczyni) jest polskim rezydentem podatkowym. W latach 2004-2018 przebywała w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkała i pracowała uzyskując status brytyjskiego rezydenta podatkowego. W latach 2005-2016 Wnioskodawczyni była pracownikiem spółki A. Ltd. Pracownikom Spółki, którzy uzyskali wysoką ocenę swojego managera, przyznawano możliwość nabywania opcji na udziały w korzystnej cenie. W latach 2007, 2008 i 2009 Wnioskodawczyni nabyła opcje na udziały. Możliwość wykonania opcji z 2007 pojawiła się wiosną 2010 r. i wówczas Wnioskodawczyni uzyskała pierwsze udziały w A. Ltd. W 2010 r. w związku z połączeniem spółki A. Ltd z S. P. powstała nowa spółka A. G. (dalej również jako: Spółka). W 2010 r. doszło również do przymusowego wykonania opcji z 2008 i 2009 roku, na skutek czego Wnioskodawczyni ponownie uzyskała udziały. Udziały uzyskane z wykonania opcji z 2007 r. i przymusowego wykonania opcji z 2008 i 2009 r. przekształciły się z udziałów w spółce A. Ltd w łączne udziały w nowo powstałej Spółce (dalej jako: udziały nr 1).

Finalnie w 2010 r. wszystkie opcje zostały wykonane i Wnioskodawczyni w zamian za opcje z 2007, 2008 i 2009 roku weszła w posiadanie udziałów w spółce A. G. W tym samym roku Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać część udziałów nr 1 w wysokości 54,545%. A. G. w gotówce wypłaciła Wnioskodawczyni należność za tę część udziałów nr 1. Pozostała część udziałów nr 1 w wysokości 45,455% pozostała we własności Wnioskodawczyni.

Zgodnie z prawem brytyjskim, Wnioskodawczyni była zobowiązana do zapłaty podatku CGT od sprzedaży części udziałów nr 1 (54,545%). Ponadto, Wnioskodawczyni mogła podjąć decyzję czy podatek CGT od drugiej części udziałów (45,455%) zapłaci już teraz w momencie ich przekształcenia w udziały nowo powstałej Spółki czy dopiero po ewentualnej sprzedaży. Podatek CGT jest podatkiem od zysków kapitałowych. Wnioskodawczyni zdecydowała się opodatkować całość, mimo że przychód uzyskała wyłącznie z tej części udziałów nr 1, która została faktycznie zbyta. Podatek należny od obu części udziałów zapłacono 29 czerwca 2010 roku.

Po 2010 roku Wnioskodawczyni posiadała niezbytą część udziałów nr 1 (45,455%). Dochodziło także do nabywania kolejnych opcji na udziały (dalej jako: opcje nr 3). W 2015 r. w związku z podjęciem decyzji o zakończeniu pracy w Spółce, doszło do przymusowego wykupu nabywanych po 2010 r. opcji nr 3, w wyniku czego Wnioskodawczyni uzyskała kolejne udziały w Spółce (dalej jako: udziały nr 2). Odchodząc ze Spółki Wnioskodawczyni posiadała część udziałów nr 1 (45,455%) i udziały nr 2.

Z końcem 2018 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na powrót do Polski. Od tego momentu Wnioskodawczyni przebywa w Polsce ponad 183 dni w roku i w Polsce posiada ośrodek swoich interesów życiowych. Wnioskodawczyni ponownie stała się zatem rezydentem Polski o nieograniczonym obowiązku podatkowym. W 2019 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się sprzedać wszystkie posiadane udziały - część udziałów nr 1 (45,455%) oraz udziały nr 2 (dalej łącznie jako: Udziały) i uzyskała w ten sposób przychód.

Wnioskodawczyni nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej. Zbycie Udziałów nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej. Spółka A. G. jest spółką limited, która stanowi odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. A. G. jest spółką w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedane w 2019 r. udziały A. G. nie stanowią udziałów, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w Wielkiej Brytanii. Według najlepszej wiedzy Wnioskodawczyni do sprzedaży udziałów A.G. (przeniesienia prawa własności udziałów) doszło 30 maja 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powstaniem przychodu ze sprzedaży Udziałów, który zaliczany jest do źródła przychodów kapitały pieniężne, Wnioskodawczyni może, na podstawie art. 30b ust. 5a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387), od podatku obliczonego do zapłaty w Polsce odliczyć kwotę równą podatkowi CGT, który od części udziałów nr 1 (45,455%) został zapłacony w Wielkiej Brytanii?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z powstaniem przychodu ze sprzedaży Udziałów, który zaliczany jest do źródła przychodów kapitały pieniężne, może ona, na podstawie art. 30b ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT), od podatku obliczonego do zapłaty w Polsce odliczyć kwotę równą podatkowi CGT, który od części udziałów nr 1 (45,455%) został zapłacony w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne. Zgodnie z art. 17 ust. 1, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b;

odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,
realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;

Jak zatem wynika z powyższego przepisu, przychody z odpłatnego zbycia udziałów są źródłem przychodu z kapitałów pieniężnych. Dlatego też, do tego źródła przychodu należy zaliczyć przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży Udziałów. Przy tym, Wnioskodawczyni podkreśla, że nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej. Zbycie Udziałów nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Sposób opodatkowania dochodów uzyskanych ze sprzedaży udziałów został uregulowany w art. 30b ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia m.in. udziałów (akcji), podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Jednocześnie, w myśl art. 30b ust. 5, dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c, czyli dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej i podatku liniowego.

Co szczególnie ważne, zgodnie z art. 30b ust. 3 ustawy o PIT, przepisy ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W sytuacji Wnioskodawczyni zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (dalej jako: UPO).

W art. 13 UPO przedstawiono następujące zasady dotyczące opodatkowania zysków majątkowych:

Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności:
1. udziałów (akcji), innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie, lub
2. udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głownie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z udziałów (akcji), o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo tego Państwa lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona.

Jeżeli byłyby spełnione przesłanki z art. 13 ust. 2 lit. a UPO (czyli zyski są osiągane z przeniesienia własności udziałów (akcji), będących przedmiotem znacznego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie), to przychód uzyskany ze sprzedaży Udziałów mógłby być opodatkowany w Wielkiej Brytanii. Sprzedane Udziały nie były przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie. Jednocześnie, wartość tych udziałów nie była w większości lub w całości związana bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w Wielkiej Brytanii.

Ze względu na fakt, że w sytuacji Wnioskodawczyni nie zostały spełnione przesłanki z art. 13 ust. 2 lit. a UPO, zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 UPO - zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Mając na uwadze powyższe, należy przyjąć, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży Udziałów podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Z art. 30b ust. 5a ustawy o PIT wynika, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą. Zatem w przypadku, gdy podatnik, na którym w Polsce ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, osiąga dochody poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a także dochody z odpłatnego zbycia udziałów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dochody te łączy i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą.

Wnioskodawczyni wróciła do Polski z końcem 2018 r., a w 2019 r. na stałe zamieszkiwała w Polsce i tutaj znajdował się jej ośrodek interesów życiowych. Wnioskodawczyni w 2019 r., kiedy doszło do sprzedaży Udziałów, była zatem rezydentem polskim o nieograniczonym obowiązku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się przy tym stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów osób fizycznych są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Na mocy art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji). Moment powstania tego rodzaju przychodów określono w art. 17 ust. 1ab pkt 1 ustawy jest nim moment przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji). Przy ustalaniu wartości omawianych przychodów stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ustawy).

Szczegółowe regulacje dotyczące opodatkowania przychodów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 30b tej ustawy.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w ust. 1 tego artykułu z zastrzeżeniem art. 30b ust. 4 ustawy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochód, o którym mowa w powołanym przepisie ustala się na zasadach określonych w art. 30b ust. 2. Uwzględnia się przy tym m.in. osiągniętą w roku podatkowym różnicę między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c (art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy).

Co istotne, zasad opodatkowania przewidzianych w art. 30b ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji) następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (art. 30b ust. 4 ustawy). W takim przypadku przychody ze zbycia udziałów (akcji) są traktowane jako pochodzące ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Dochodów, o których mowa w art. 30b ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c (art. 30b ust. 5 ustawy).

Przepisy art. 30b ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30b ust. 3 ustawy).

Ustawodawca przewidział ponadto uprawnienie podatników o których mowa w art. 3 ust. 1, na których ciąży obowiązek opodatkowania w Polsce dochodów, o których mowa w art. 30b ust. 1 uzyskanych poza terytorium Polski, prawo do odliczenia podatku zapłaconego za granicą. I tak:

jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których mowa w art. 30b ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą (art. 30b ust. 5a ustawy);
w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego dochody, o których mowa w art. 30b ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio (art. 30b ust. 5b ustawy).

Co istotne odliczeniu podlega podatek zapłacony za granicą, który był należny od przychodów (dochodów) uzyskanych z tytułu tych samych czynności podatnika, co dochód podlegający opodatkowaniu w trybie art. 30b ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 1 ustawy, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznania, według ustalonego wzoru (PIT-38), o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b. Przed upływem terminu określonego na złożenie ww. zeznania podatnicy są obowiązani wpłacić wynikający z niego należny podatek dochodowy (art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy).

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawczyni która ma miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedała w 2019 r. udziały w brytyjskiej spółce A. G. (spółce w rozumieniu art. 5a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Część tych udziałów została uzyskana przez Wnioskodawczynię w 2010 r. w związku z połączeniem spółki A. Ltd, której Wnioskodawczyni była udziałowcem ze spółką S.P., w wyniku którego powstała spółka A. G. W związku z połączeniem, Wnioskodawczyni która była wówczas rezydentem podatkowym Wielkiej Brytanii zapłaciła w 2010 r. podatek od zysków kapitałowych (CGT) w Wielkiej Brytanii.

Ocena możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z uprawnienia z art. 30b ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez odliczenie od podatku należnego do zapłaty w Polsce z tytułu sprzedaży udziałów, obliczonego na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy kwoty równej podatkowi CGT, który został zapłacony w 2010 r. w Wielkiej Brytanii, wymaga analizy regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem uregulowań Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

Jak słusznie wskazała Wnioskodawczyni, przepisem polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, który dotyczy kwestii opodatkowania zysków z przeniesienia własności składników majątku podatnika jest artykuł 13. W myśl tego przepisu:

Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 niniejszej Konwencji i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności:
1. udziałów (akcji), innych niż akcje, które są przedmiotem znaczącego i regularnego obrotu na giełdzie, których wartość w całości lub w większej części związana jest bezpośrednio lub pośrednio z majątkiem nieruchomym położonym w drugim Umawiającym się Państwie, lub
2. udziału w spółce osobowej lub truście, których aktywa składają się głownie z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, lub z udziałów (akcji), o których mowa w punkcie a) niniejszego ustępu, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem), mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo tego Państwa lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich lub statków powietrznych, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w ustępach 1, 2, 3 i 4 niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.
Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona.

Na gruncie umowy sprzedaż udziałów w spółce, która nie jest tzw. spółką nieruchomościową o której mowa w art. 13 ust. 2 umowy, podlega art. 13 ust. 5 umowy. Zgodnie z zasadą ustanowioną w tym przepisie, w sytuacji, gdy przenoszący własność udziałów w spółce ma miejsce zamieszkania w Polsce, zyski z przeniesienia własności tych udziałów podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Niemniej jednak, umowa przewiduje również odstępstwo od tej zasady. Zgodnie z jej art. 13 pkt 6: Postanowienia ustępu 5 niniejszego artykułu nie ograniczają prawa Umawiającego się Państwa do opodatkowania, zgodnie z jego prawem, zysków z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku osiąganych przez osobę która ma i w jakimkolwiek czasie w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie lub osobę, która ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie w jakimkolwiek czasie w ciągu roku podatkowego, w którym własność majątku została przeniesiona..

W analizowanej sprawie Wnioskodawczyni w momencie sprzedaży udziałów jest osobą, która w ciągu poprzednich sześciu lat podatkowych miała miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że zgodnie z art. 13 ust. 6 umowy, Wielka Brytania ma prawo do opodatkowania zysków Wnioskodawczyni ze sprzedaży przedmiotowych udziałów.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 2 lit. b umowy w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania zysków majątkowych, które zgodnie z postanowieniami art. 13 umowy mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, unika się poprzez zezwolenie przez Polskę na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie.

Przepis art. 22 ust. 4 lit. a omawianej umowy stanowi jednak: Bez względu na postanowienia poprzednich ustępów niniejszego artykułu, jeżeli zyski mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie wyłącznie na podstawie artykułu 13 ustęp 6 niniejszej Konwencji, wówczas to Umawiające się Państwo a nie drugie Umawiające się Państwo, będzie unikać podwójnego opodatkowania zgodnie z metodami określonymi w niniejszym artykule tak, jakby zyski pochodziły ze źródeł położonych w tym drugim Umawiającym się Państwie..

Wobec tego, w opisanej sytuacji faktycznej, skoro zyski Wnioskodawczyni mogą być opodatkowane w Wielkiej Brytanii wyłącznie na podstawie art. 13 ust. 6 umowy, oznacza to, że to Wielka Brytania, a nie Polska, unika podwójnego opodatkowania dochodów Wnioskodawczyni ze sprzedaży udziałów spółki A. G. zgodnie z metodami określonymi w art. 22 polsko-brytyjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania tak, jakby zyski pochodziły ze źródeł położonych w Polsce.

W odniesieniu do analizowanej sytuacji Wnioskodawczyni polsko-brytyjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania szczególnym przepisem art. 22 ust. 4 lit. a wyłącza zatem stosowanie przez Polskę metody unikania podwójnego opodatkowania, polegającej na przyznaniu podatnikowi prawa odliczenia od podatku płaconego w Polsce kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie i przenosi obowiązek unikania podwójnego opodatkowania na Wielką Brytanię.

Tym samym, polsko-brytyjska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji Wnioskodawczyni wyłącza stosowanie art. 30b ust. 5a-5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że niezależnie od tego, czy podatek zapłacony przez Wnioskodawczynię w 2010 r. w Wielkiej Brytanii można by uznać za dotyczący tych samych zysków kapitałowych, co dochody uzyskane przez nią w 2019 r. ze sprzedaży udziałów spółki A.G. Wnioskodawczyni nie może odliczyć podatku zapłaconego w Wielkiej Brytanii od podatku płaconego w Polsce z tytułu sprzedaży przedmiotowych udziałów.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie