Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 29 lipca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Kupiła Pani wraz z mężem mieszkanie w X przy ul. Y, …., do majątku wspólnego małżeńskiego w dniu 10 stycznia 2006 r. (KW Nr …). Po śmierci męża w dniu 11 grudnia 2019 r. majątek wspólny, tj. ww. mieszkanie przy ul. Y zostało w ramach spadku podzielone między Panią i Jej niezamężną córkę, bezdzietną – akt poświadczenia dziedziczenia nr ….

W dniu 23 kwietnia 2021 r. zmarła Pani córka, która mieszkała na ul. Z, …. X, akt poświadczenia dziedziczenia A nr ….

W dniu 17 września 2021 r. sprzedała Pani swoje mieszkanie przy ul. Y.

Informuje Pani również, że po śmierci córki odziedziczyła Pani jej mieszkanie przy ul. Z, …. X KW Nr …., w którym mieszka Pani od 17 września 2021 r.

Pieniądze, które uzyskała Pani ze sprzedaży mieszkania przy ul. Y, przeznaczyła Pani na spłatę zaciągniętego przez córkę kredytu pod hipotekę na zakup przez nią mieszkania przy ul. Z. Umowa kredytu hipotecznego została zawarta w dniu 12 listopada 2019 r., na wartość 150 107 zł 53 gr (nr …..).

W dniu 30 września 2021 r. dokonała Pani spłaty tego zadłużenia w kwocie 142 119 zł 32 gr z pieniędzy, które uzyskała Pani ze sprzedaży swojego mieszkania przy ul. Y.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

a)w dniu 10 stycznia 2006 r. została zawarta „umowa ustanowienie odrębnej własności lokalu, jego sprzedaży i oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste” pomiędzy: …. – pracownikiem Wydziału Skarbu Urzędu Miasta … a .....;

b)w wyniku dziedziczenia po córce wielkość nabytego przez Panią udziału w nieruchomości wyniosła 1/4;

c)wraz z mężem była Pani stroną umowy kredytu i wraz z mężem odpowiadała solidarnie za spłatę kredytu do pełnej wysokości;

d)w odpowiedzi na pytanie: „czy wskutek śmierci córki, po której w spadku nabyła Pani mieszkanie przy ul. ...., nastąpiło wygaśnięcie umowy kredytu zawartej przez córkę na zakup ww. mieszkania? Czy został zawarty z bankiem udzielającym kredytu aneks do umowy kredytu, na podstawie którego wstąpiła Pani w prawa i obowiązki kredytobiorcy (córki), w tym w uprawnienia dotyczące możliwości spłaty rat kredytu według harmonogramu spłat?”, wniosła Pani o sprostowanie Pani wcześniejszych wskazań w złożonym wniosku, a mianowicie, że to córka zaciągnęła kredyt mieszkaniowy. Oświadczyła Pani, iż to Pani wraz z mężem zaciągnęliście kredyt na zakup mieszkania dla córki (cel konsumpcyjny). Zabezpieczeniem tego kredytu była hipoteka ustanowiona na mieszkaniu Pani i Pani męża przy ul. Y. Dlatego też po śmierci córki nie nastąpiło wygaśnięcie umowy kredytu. Do umowy kredytu został zawarty aneks, na podstawie którego udzielono Pani 6-miesięcznej karencji w spłacie rat ze względu na Pani trudną sytuację rodzinną i związane z tym kłopoty finansowe.

e)dokonała Pani spłaty kredytu zaciągniętego przez Panią i męża, gdyż podjęła decyzję o sprzedaży mieszkania i przeprowadzeniu się do mieszkania córki. Decyzję taką podjęła Pani ze względu na Pani sytuację finansową oraz to, że Pani mieszkanie było na czwartym piętrze bez windy, a córki na drugim piętrze, ale z windą. Decyzja ta była niezbędna dla zapewnienia Pani minimum dobrej egzystencji. Ze względu też na Pani wiek (…). Zatem, nie była to spłata długu spadkowego obciążającego spadkodawcę, tylko spłata kredytu zaciągniętego przez Panią na zakup mieszkania dla córki, które otrzymała Pani w spadku po jej śmierci.

f)kredyt został zaciągnięty w ... z siedzibą w …;

g)nie prowadzi Pani działalności gospodarczej, sprzedaż lokalu nie nastąpiła z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej;

h)oświadczyła Pani, że zamieszkuje w lokalu odziedziczonym po córce przy ul. Z, …. X i zaspokaja w nim swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Pytanie

Czy zgodnie z art. 21 ust. 25-30 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód ze sprzedaży nieruchomości przeznaczony na spłatę kredytu, uznany jest za wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe?

Pani stanowisko w sprawie

Ma Pani obowiązek złożenia zeznania PIT-39 za 2021 r. i wykazania przychodu ze sprzedaży. Prawo do ww. mieszkania nabyła Pani wraz z mężem do waszego wspólnego majątku małżeńskiego w dniu 10 stycznia 2006 r. (KW Nr …). Sprzedaż ww. mieszkania w 2021 r., które od lat stanowiło współwłasność małżeńską Pani i zmarłego męża od 2006 r. nie stanowi, w Pani ocenie, przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości.

Nie stanowi również przychodu zbycie części praw do ww. lokalu, nabytych w wyniku śmierci Pani córki, która część udziałów do ww. lokalu nabyła po śmierci swojego ojca, a Pani męża.

W Pani ocenie, w przypadku przeznaczenia pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży Pani mieszkania na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego przez córkę na zakup mieszkania,  które odziedziczyła Pani w drodze spadku, wypełnia znamiona braku konieczności opodatkowania uzyskanego przychodu ze sprzedaży Pani mieszkania.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości nienastępująca w wykonywaniu działalności, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że 10 stycznia 2006 r. kupiła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego małżeńskiego odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu. Po śmierci męża w dniu 11 grudnia 2019 r., powyższy lokal mieszkalny został w ramach spadku podzielony między Panią i Jej córkę na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia. W dniu 23 kwietnia 2021 r. zmarła Pani córka, a spadek po niej nabyła Pani, co poświadcza akt poświadczenia dziedziczenia. W wyniku dziedziczenia po córce, nabyła Pani udział 1/4 we własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego. W dniu 17 września 2021 r. sprzedała Pani powyższe mieszkanie. Zbycie lokalu nie nastąpiło w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r.,poz. 1470, ze zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Domniemywa się, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku albo poświadczenie dziedziczenia, jest spadkobiercą (art. 1025 § 2 Kodeksu cywilnego).

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359, ze zm.).

Przepis art. 31 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że:

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której sąd stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków”. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skoro z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku – w momencie jego poniesienia – nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Aby ustalić, czy opisana w przedmiotowej sprawie sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przywołanego powyżej art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przysługującej spadkobiercy, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (lub ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych przez spadkobiercę upłynęło pięć lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który tę nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.

W świetle powyższego, za datę nabycia przez Panią odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, w udziale, który przysługiwał Pani po śmierci męża w majątku wspólnym małżonków oraz w drodze spadku po zmarłym mężu należy uznać 10 stycznia 2006 r., tj. datę nabycia ww. lokalu do majątku wspólnego małżonków, stosownie do treści art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odpłatne zbycie przez Panią 17 września 2021 r. tego udziału w odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast za datę nabycia przez Panią udziału w powyższej nieruchomości i prawie wieczystego użytkowania gruntu, w drodze spadku po córce, stosownie do art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy przyjąć dzień nabycia tego udziału przez córkę w drodze dziedziczenia po ojcu, tj. 11 grudnia 2019 r. Zatem, odpłatne zbycie przez Panią tego udziału w dniu 17 września 2021 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Nie należy ich jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, których zasady ustalania uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na gruncie art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.

Art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wskazany w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca w sposób jednoznaczny wskazał w nim cele mieszkaniowe, których realizacja pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle natomiast art. 25a cytowanej ustawy:

Treść art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Ponadto art. 21 ust. 28 powołanej ustawy stanowi, że:

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

W analizowanej w sprawie wątpliwość Pani budzi kwestia możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w przypadku przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu na spłatę kredytu konsumpcyjnego zaciągniętego na zakup mieszkania przez córkę.

Wskazać w tym miejscu należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt,  że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to,  że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zaznaczyć należy, że ustawodawca prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia m.in. od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Celem tym może być spłata kredytu oraz odsetek od tego kredytu – w określonym przepisami prawa terminie – zaciągniętego m.in. na nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,  w której to nieruchomości podatnik będzie zaspokajał swoje własne potrzeby mieszkaniowe.

Konstrukcja powołanych przepisów oraz ich wykładnia literalna prowadzą do jednoznacznych rezultatów, jeżeli chodzi o kwestię uzależnienia prawa do zwolnienia od faktu zaciągnięcia określonego kredytu. Zwolnienie w sposób literalny odnosi się do sytuacji spłaty kredytu, w przypadku którego wynika, że został on zaciągnięty na ściśle określony cel mieszkaniowy; ustawodawca wymaga dla takiego kredytu określenia konkretnego celu.

W analizowanej sprawie, jedynie spłata kredytu zaciągniętego na nabycie (zakup) przez Panią lokalu mieszkalnego (nieruchomości), uprawniałaby Ją do skorzystania z ww. ulgi. Natomiast, jak wynika z opisu stanu faktycznego, zaciągnęła Pani wraz z mężem kredyt na cele konsumpcyjne, który przeznaczyła Pani na zakup mieszkania przez Pani córkę. W związku z tym, opisany kredyt został zaciągnięty na nabycie lokalu mieszkalnego, którego właścicielem była Pani córka, a nie Pani.

Z powyższego wynika, że w opisanym stanie faktycznym nie zostały jednak spełnione ustawowe przesłanki niezbędne do skorzystania z ulgi z tytułu wydatkowania środków na własne cele mieszkaniowe, bowiem kredyt, o którym mowa we wniosku, nie został zaciągnięty na nabycie przez Panią nieruchomości (lokalu mieszkalnego), a tylko w takim przypadku spłata tego kredytu mogłaby wypełniać ustawowe przesłanki uprawniające Panią do przedmiotowej ulgi. Była Pani bowiem jednym z kredytobiorców kredytu zaciągniętego na nabycie mieszkania przez córkę. Natomiast, ustawodawca w art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkuje prawo do ulgi z tytułu spłaty kredytu od wypełnienia wszystkich warunków wskazanych w przepisach, tj.:

• kredyt musi być zaciągnięty przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c,

• kredyt musi być zaciągnięty jedynie na cele określone w pkt 1, czyli na nabycie przez podatnika nieruchomości, a nie nabycie nieruchomości przez inne osoby, nawet jeżeli są z nim spokrewnione,
• kredyt musi być zaciągnięty w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że 10 stycznia 2006 r. nabyła Pani odrębną własność lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, w udziale, który przysługiwał Pani po śmierci męża w majątku wspólnym małżonków oraz w drodze spadku po zmarłym mężu należy uznać, tj. datę nabycia ww. lokalu do majątku wspólnego małżonków, stosownie do treści art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, uznać należy, że za datę nabycia przez Panią odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu, w udziale, który przysługiwał Pani po śmierci męża w majątku wspólnym małżonków oraz w drodze spadku po zmarłym mężu należy uznać 10 stycznia 2006 r., tj. datę nabycia ww. lokalu do majątku wspólnego małżonków, stosownie do treści art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odpłatne zbycie przez Panią 17 września 2021 r. tego udziału w odrębnej własności lokalu mieszkalnego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Natomiast, odpłatne zbycie w dniu 17 września 2021 r. przez Panią udziału w ww. (nieruchomości), nabytym w dniu 11 grudnia 2019 r. w drodze spadku po córce, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem terminu określonego w tym przepisie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy

Jednocześnie, wydatki, które Pani poniosła z uzyskanego przychodu z odpłatnego zbycia ww. udziału w nieruchomości na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego przez Panią i męża w dniu 12 listopada 2019 r., na zakup lokalu mieszkalnego przez córkę, nie stanowią wydatków na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) w związku z brzmieniem pkt 1 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i z uwagi na powyższe, nie wypełniają wszystkich ustawowych warunków do skorzystania ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).