Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, nagrody o jednorazowej wartości nieprzekraczającej kwoty 200 zł, wydane zwycięzcy konkursu spełniającemu warunki wymienione w regulaminie, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o PDOF.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku niespełnienia warunków przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 68a) ww. ustawy (tj. np. wydania nagrody o jednorazowej wartości przekraczającej kwotę 200 zł) nagrody będą podlegały opodatkowaniu stawką 10% na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań.

Ad. 1

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o PDOF, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł. Zwolnienie to nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy bądź osoby, która pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W związku z powyższym, do zastosowania zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

1. świadczenie ma mieć charakter nieodpłatny,
2. świadczenie musi być zaliczone do "przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF,
3. świadczenie ma pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
4. jednorazowa wartość świadczenia nie może przekroczyć kwoty 200 zł,
5. świadczenie nie może zostać dokonane na rzecz pracownika lub osoby związanej ze świadczeniodawcą stosunkiem cywilnoprawnym.

Zdaniem Banku, nagrody wydawane w konkursach należy zaliczyć do "przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF ze względu na spełnienie warunku, że świadczenie ma charakter nieodpłatny.

Przepisy ustawy o PDOF nie zawierają definicji nieodpłatnego świadczenia. W związku z tym odwołać się należy do językowej wykładni tego pojęcia. I tak, za nieodpłatne świadczenie uznaje się świadczenie, które nie wymaga opłaty. Zatem nieodpłatne świadczenie występuje w sytuacji, gdy następuje zdarzenie, którego skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednego podmiotu, kosztem majątku innego podmiotu.

Udział uczestników w konkursie nie powoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, uczestnicy też nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody.

Ponadto nie ulega wątpliwości, że wykonanie zadania konkursowego nie kreuje po stronie Banku żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie ma jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanej nagrody.

Nie można również uznać, że działanie - polegające na spełnieniu wymogów przewidzianych w regulaminie, które jest warunkiem otrzymania świadczenia (nagrody), ma charakter świadczenia wzajemnego, to znaczy, że stosunek pomiędzy organizatorem promocji - Bankiem, a uczestnikiem konkursu można uznać za umowę wzajemną.

Jak wynika z powyższej analizy, w opinii Banku, nagrody wydawane w konkursach stanowią nieodpłatne świadczenie.

Uregulowania ustawy PIT nie definiują także promocji oraz reklamy. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (źródło: http://sjp.pwn.pl) promocja to "działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań, reklama zaś to "działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług". W orzecznictwie oraz doktrynie za działania związane z promocją i reklamą uznaje się ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów obecnych oraz potencjalnych polegający na szeroko rozumianym dostarczaniu informacji oraz argumentacji o produktach i działalności danego podmiotu skłaniające do nabywania konkretnych produktów oraz usług.

Wszystkie działania związane z konkursami mają na celu promowanie działalności Banku i reklamowanie jego produktów, pozytywne kojarzenie nazwy Banku z działalnością bankową, i w efekcie zachęcanie uczestników konkursów do nabywania produktów oraz powielanie dobrej opinii o Banku wśród potencjalnych klientów. W praktyce bowiem, rywalizacja stanowiąca nieodłączny element konkursu utrwala konkretny towar/organizatora w pamięci danej grupy podmiotów oraz powoduje kojarzenie nagrody z organizatorem konkursu. Zdaniem Banku, nie ulega wątpliwości, że nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą Banku. Zatem przesłanki wymienione powyżej w pkt a)-c) należy uznać za spełnione.

Wniosek dotyczy przypadków, gdy nagrodę w konkursie o wartości nieprzekraczającej 200 zł otrzyma osoba fizyczna spełniająca następujące warunki:

• nie prowadzi działalności gospodarczej
• nie jest osobą pozostającą z Bankiem w stosunku cywilnoprawnym a także nie jest pracownikiem Banku ani członkiem najbliższej rodziny pracownika Banku.

Zatem przesłanki będące warunkiem zwolnienia z opodatkowania nagród wskazane w pkt d)-e) są również spełnione ze względu na zapisy w regulaminach konkursów wyłączające udział w konkursach ww. osób.

Stanowisko Banku potwierdzają m.in.:

• Wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie z 12 lipca 2017 r. o sygn. I SA/Kr 554/17,
• Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Gdańsku z dnia 6 września 2017 r. o sygn. 1 SA/Gd 818/17,
• Interpretacja indywidualna z dnia 23 kwietnia 2019 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.255.2019.1.PR.
• Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2015 r., o sygn. IPPB2/4511-263/15-4/MK.

Mając na względzie powyższe, należy stwierdzić, że jeżeli wartość przekazywanych nieodpłatnych świadczeń nie przekracza limitu zwolnienia w wysokości 200 zł, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF, Bank nie będzie zobowiązany do pobrania zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

W tym kontekście, w ocenie Banku, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym nagrody o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł, wydane zwycięzcom konkursów przeprowadzanych na portalu społecznościowym Banku oraz podczas wydarzeń/imprez o szerokim udziale uczestników (np. targi), korzystają ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o PDOF, w konsekwencji czego na Banku nie będą ciążyć obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 4 i art. 42 ust. 1 a ustawy o PDOF.

Ad. 2.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania podatkiem w przypadku niespełnienia warunków koniecznych do zwolnienia.

W przypadku, gdy nagroda wydana w konkursie nie spełniłaby powyższych przesłanek tj. jej wartość przekroczyłaby 200 zł, w ocenie Banku zasadne jest, by wartość wygranej została opodatkowana stawką 10%, określoną w 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF.

Zdaniem Banku brak jest podstaw do opodatkowania nagrody przekazanej w konkursie, a niespełniającej warunków koniecznych do zwolnienia z opodatkowania, stawką określoną w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PDOF wynoszącą 19%.

W dyspozycji art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o PDOF, wskazane zostało, że stawka podatku 19% obejmuje świadczenia związane z promocjami otrzymane od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowych lub instytucji finansowych. Jednakże, mimo to, świadczenia z tytułu wygranych w konkursach zostały literalnie wskazane w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF, a sam przepis nie został znowelizowany poprzez usunięcie z jego dyspozycji świadczeń konkursowych.

Z uwagi na powyższe, art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF należy traktować jako lex specialis w odniesieniu do art. 30 ust. 1 pkt 4b ww. ustawy.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do rozgraniczenia sytuacji podatkowej otrzymującego świadczenie, jedynie przez wzgląd na charakter podmiotu wypłacającego, zaś przyjęcie innego stanowiska skutkowałoby nierównym opodatkowaniem podatników. W kontekście przedstawionej sytuacji faktycznej, wydarzenie organizowane przez Bank, najtrafniej można określić pojęciem konkursu, co wykazane zostało powyżej i oznaczone zostało w przedmiotowym regulaminie (regulaminie konkursowym).

Z uwagi na ten fakt, przyjęcie innej stawki opodatkowania, niż określona w art. 30 ust. 1 pkt 2, stałoby w sprzeczności z generalną zasadą opodatkowania konkursów stawką 10%.

Stanowisko Banku w przedmiocie powyższego potwierdza m.in. interpretacja indywidualna z 2 września 2019r., o sygn. 0112-KDIL3-1.4011.187.2019.1.AMN.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko zgodnie, z którym nagrody o jednorazowej wartości przekraczającej 200zł opodatkowane są stawką określoną w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOF i wynoszącą 10%.

W związku z powyższym, Bank wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanym konkursem jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da, i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. przychody z innych źródeł.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie organizować konkursy. Konkursy są organizowane za pośrednictwem sieci Internet w ramach profilu Banku na portalu społecznościowym oraz podczas wydarzeń/imprez o szerokim udziale uczestników (np. targi). Zasady konkursów każdorazowo są sformułowane w regulaminie danego konkursu, który określa Bank jako organizatora Konkursu, czas trwania konkursu, zasady rywalizacji, przedmiot rywalizacji, kryteria wyłaniania zwycięzców oraz przewidziane nagrody i sposób ich wręczenia.

Konkursy nie należą do grupy konkursów z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

Uczestnikami konkursów mogą być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, z wyłączeniem pracowników Banku i najbliższych członków ich rodzin.

Nagrodami w konkursach są drobne rzeczy, np. książki, bidony, kubki, t-shirty, parasolki, choinki z logo Banku lub bez logo, o jednostkowej wartości nieprzekraczającej kwoty 200 zł brutto. Bank może także organizować analogiczne konkursy dla których wartość nagrody przekracza 200 zł brutto.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przedsięwzięcie organizowane przez Wnioskodawcę stanowi konkurs w rozumieniu ustawy.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że wobec braku w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych legalnej definicji określenia konkurs, dokonując wykładni tego pojęcia, należy posłużyć się potocznym (językowym) znaczeniem tego określenia (np. wyrok z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 911/12). Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że () zasadniczo definicja pojęcia konkurs zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu, winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników konkursu, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Nie ulega też wątpliwości w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji.

W wersji internetowej Wielkiego Słownika Języka Polskiego (projekt pod red. P. Żmigrodzkiego) pod hasłem konkurs czytamy, że jest to przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami. W definicji tej jako kluczowy, statuujący definicję konkursu pojawia się element rywalizacji. Bez rywalizacji bowiem nie możemy dookreślić pojęcia konkurs. W Słowniku Języka Polskiego pod zwrotem rywalizować wskazuje się, że oznacza to: ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć; konkurować z kimś (zob. Słownik Języka Polskiego, M. Szymczak (red.), Warszawa 1989 r., tom III, s. 155.).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że w przedsięwzięciu, które będzie organizować Wnioskodawca wystąpią elementy niezbędne do uznania go za konkurs. Uczestnicy konkursu będą pomiędzy sobą rywalizować, a konkurs będzie prowadził do wyłonienia zwycięzców, na podstawie określonych wcześniej kryteriów w regulaminie konkursu.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego, należy wskazać że, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymywanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty w wysokości 19% świadczenia.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się m.in. do wygranych w konkursach oraz szczególnego rodzaju sprzedaży, jaką jest sprzedaż premiowa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wartości nagród otrzymywanych w związku z przeprowadzonymi konkursami podlegają opodatkowaniu 10% podatkiem zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast inne świadczenia przekazywane w związku z promocjami, które nie stanowią nagród związanych z konkursami ani sprzedażami premiowymi będą opodatkowane według stawki 19% zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek pobrania podatku od wygranych wynika z art. 41 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym płatnicy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 cytowanej ustawy, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie tych nagród, musi odbyć się zgodnie z zasadami, jakie ustawodawca zawarł w treści powołanego powyżej art. 41 cytowanej ustawy, a mianowicie ust. 4 i ust. 7 pkt 1 tego artykułu.

Zatem Wnioskodawca jako płatnik, zobowiązany będzie do poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego 10% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu nagród związanych z uczestnictwem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w organizowanym konkursie oraz do sporządzenia deklaracji PIT-8AR, w której należy ująć kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego.

W dalszej kolejności odnosząc się do kwestii zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, zwolnienia od podatku otrzymanych od uczestników konkursu nagród na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, Organ podatkowy stwierdza co następuje.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,

• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,

• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,

• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Dokonując wykładni gramatycznej, za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

W prawie podatkowym brak jest również definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W niniejszej sprawie nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość nagrody wydanej w organizowanym przez Wnioskodawcę konkursie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wydanie nagrody następuje bowiem w związku z uczestnictwem podmiotów wskazanych we wniosku w konkursie, w którym komisja wybiera zwycięzców. Powyższe wskazuje zatem, że nagrody otrzymują zwycięzcy konkursu a nie wszyscy jego uczestnicy.

W konsekwencji, nie można uznać za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy opisanych we wniosku nagród uzyskiwanych przez zwycięzców konkursu w ramach organizowanego przez Wnioskodawcę konkursu, pomimo że wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł. Przesądza o tym fakt, że nagroda nie jest wydawana wszystkim uczestnikom przedsięwzięcia organizowanego przez Wnioskodawcę, a jej uzyskanie uzależnione jest od wzięcia udziału w konkursie i osiągnięcia najlepszych rezultatów. Podkreślenia wymaga, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie drobnych rzeczy, np. książki, bidony, kubki, t-shirty, parasolki, choinki z logo Banku lub bez logo, nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności.

W świetle powyższego uznać zatem należy, że nagrody o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wydawane w ramach wskazanego we wniosku konkursu nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że uznanie organizowanego przez Wnioskodawcę przedsięwzięcia za konkurs, skutkuje tym, że przyznanych nagród dla zwycięzców nie będzie można traktować jako nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy.

Zatem, zwolnienie przedmiotowe przewidziane w tym przepisie również nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż wartość nagród dla zwycięzców konkursu będzie przychodem z tytułu uczestnictwa w konkursie, a nie przychodem z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że wygrane w konkursie, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, niezależnie od tego czy wartość nagrody będzie wynosiła poniżej lub powyżej 200 zł.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 z późn. zm.). Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej