Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2020 r. (data wpływu: 7 września 2020 r.), uzupełnionym w dniu 2 listopada 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Został on uzupełniony w dniu 2 listopada 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również: Podatnik) prowadzący pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą od 2017 r. jest programistą świadczącym usługi programistyczne, w ramach których m.in. tworzone są autorskie programy komputerowe, które następnie komercjalizuje. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa o PIT). W 2019 r. Podatnik korzystał z liniowej metody rozliczania podatku dochodowego od dochodów z pozarolniczą działalności gospodarczej, według stawki 19% (taki stan będzie utrzymany w przyszłości). Zakresem niniejszego wniosku objęte są dochody uzyskiwane przez Podatnika w 2019 r. i latach kolejnych.

Od 2019 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskuje przychody z tytułu umów prawa cywilnego o współpracę (dalej: Umowy, lub każda z osobna jako: Umowa) zawartych z podmiotami zarejestrowanymi we Włoszech (dalej: Zamawiający, lub każda z osobna jako: Zamawiający). Przedmiotowe umowy dotyczą świadczenia usług informatycznych i programistycznych w celu tworzenia oprogramowania zgodnie z zapotrzebowaniem Zamawiającego lub jego klientów (dalej: Projekty, lub każdy z osobna: Projekt). Projekty dotyczą zasadniczo stworzenia nowego, autorskiego oprogramowania z zakresu technologii informatycznej wykorzystywanego np. w branży odzieżowej czy e-commerce, współdziałającego i komunikującego się z serwisami zaimplementowanymi już wcześniej przez Zamawiającego lub jego kontrahenta.

W ramach każdej zawartej współpracy Wnioskodawca ponosi bezpośrednią i pełną odpowiedzialność za wszelkie szkody wyrządzone bezpośrednio lub pośrednio Zamawiającemu (także jego pracownikom i/lub mieniu i/lub osobom trzecim) oraz wynikające z niepowodzenia i/lub nieprawidłowego wykonania usług będących przedmiotem danej Umowy. Dodatkowo ponosi on ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

W ramach każdej ww. umowy Wnioskodawca wykonywał (i będzie to robił w przyszłości) działania zmierzające m.in. do tworzenia na rzecz Zamawiającego innowacyjnego i autorskiego oprogramowania stanowiącego przedmiot prawa autorskiego w rozumieniu Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: Ustawa o prawie autorskim). W praktyce prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność twórczą. Aby ten stan utrzymać, Podatnik musi cały czas rozwijać swoja wiedzę. Dodatkowo musi on stale, dla tworzonego oprogramowania rozwiązywać teoretyczne i praktyczne problemy, wymyślając unikatowe koncepcje ich rozwiązania. Tylko w ten sposób jest on w stanie dostarczyć Zamawiającemu produkt spełniający wszystkie oczekiwania, jednocześnie będący jedynym w swoim rodzaju ze względu na zastosowane autorskie rozwiązania (oczywiście po uprzednim ich przetestowaniu) oraz na tyle innowacyjny, że powstające oprogramowanie można określić jako nowatorskie. Wykonanie usług w ramach danego Projektu wymaga zatem ciągłego poszerzania i zdobywaniu wiedzy, aby oprogramowanie, które dostarcza było jak najlepszej jakości. Dlatego też każdy utwór powstały w ramach danego Projektu, zgodnie z każdą zawartą umową, stanowi dzieło oryginalne, w stosunku do którego Wnioskodawcy przysługiwać mają pełne autorskie prawa majątkowe.

Za wykonywanie przedmiotu danej Umowy Wnioskodawca otrzymuje określone wynagrodzenie (obliczone na podstawie uzgodnionej wcześniej stawki/stawek, zależnych zasadniczo od czasu świadczenia usług), które obejmuje także wynagrodzenie za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich na Zamawiającego, bez ograniczeń terytorialnych i czasowych, łącznie na wszystkich polach eksploatacji (zgodnie z postanowieniami ww. umów). W rezultacie tego, Zamawiający staje się finalnym właścicielem wytworzonego przez Podatnika w czasie świadczenia usług oprogramowania.

Istota opisywanych usług skupia się na realizacji zadań związanych z Projektami, które zasadniczo polegają na stworzeniu autorskiego i innowacyjnego programu komputerowego, współdziałającego i komunikującego się z serwisami zaimplementowanymi już wcześniej przez danego Zamawiającego lub jego kontrahenta. Wdrożenie każdego tak skomplikowanego Projektu wymaga odpowiedniego przygotowania, zaprojektowania architektury systemu, skoordynowania prac całego zespołu oraz nadzoru nad poszczególnymi elementami tworzenia danego rozwiązania. Omawiane systemy lub funkcjonalności oparte są m.in. o technologię IBM oraz Microsoft, wykorzystujące obiektowy język programowania (C Sharp) lub współbieżny, oparty na klasach, obiektowy język programowania (Java), a także tzw. stored procedures SQL i zaplanowanych job SQL po stronie bazy danych. Każdy taki Projekt stanowi innowacyjne rozwiązanie, ponieważ cały system wykorzystując najnowsze technologie dostępne na rynku, pozwala na finalną interpretację i obróbkę ogromnej ilości danych, będących zazwyczaj w posiadaniu Zamawiającego lub jego kontrahenta. W tym miejscu jedynie tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje, iż jeden z Projektów wykonywany jest na rzecz klienta z branży tzw. dla wiodących marek odzieżowych. Projekt dotyczy stworzenia oprogramowania wspomagającego platformę online do sprzedaży produktów, obejmując funkcjonalności tzw. przepływu zwrotów towarów, płatności i wymian, które zarządzają informacjami, danymi historycznymi i aktualnym stanem zwrotów od użytkowników końcowych, a także integracji przepływu z systemem Sterting IBM OMS. Kolejny z Projektów, przykładowo, polega na stworzeniu autorskiego oprogramowania, również opartego o podobne technologie, które ma za zadanie być wykorzystywane w tzw. platformie e-commerce do sprzedaży produktów Zamawiającego na terenie Chin. Projekt ten dotyczy stworzenia oprogramowania wspomagającego platformę online do sprzedaży produktów obejmując funkcjonalności tzw. dostawy towarów oraz katalogu oferowanych produktów.

Zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie nowych lub modyfikowanie/usprawnianie już istniejących funkcjonalności danego Projektu, w ramach którego świadczy każdorazowo usługi. Pod pojęciem funkcjonalność rozumieć należy zasadniczo interfejs (z ang. frontend) oraz część obliczeniową, która nie jest widoczna dla finalnego użytkownika oprogramowania (tzw. backend). Nie każda nowa lub modyfikowana funkcjonalność składa się z obu wspomnianych części. Również nie w przypadku każdej nowej lub modyfikowanej funkcjonalności Wnioskodawca (w ramach swojej działalności) wykonuje/będzie wykonywać zarówno interfejs jak i część obliczeniową. Oprócz funkcjonalności, nad którymi pracuje Wnioskodawca w każdym Projekcie prawdopodobnie występują (i będą występowały) też inne ulepszenia funkcjonalności, ale Podatnik nie posiada o nich wiedzy.

Na każdym z Projektów, w ramach działalności Wnioskodawcy, zostaje od podstaw stworzone innowacyjne oprogramowanie komputerowe, a usługi przyjmują w szczególności postać: opracowania koncepcji zaprojektowanie rozwiązania, napisania kodu źródłowego, przeprowadzenia stosownych testów, co w efekcie pozwala na stworzenie oprogramowania stanowiącego zupełnie nowy program komputerowy (lub programy). Czynności te sprowadzają się ostatecznie do pisania nowego kodu źródłowego na potrzeby danego Projektu. Każdy utwór powstały w toku wykonywania ww. prac stanowi dzieło oryginalne, w stosunku do którego Wnioskodawcy przysługują pełne autorskie prawa majątkowe. Zatem w ramach danej Umowy (i konkretnego Projektu) Podatnik wytwarza (i będzie w przyszłości) program komputerowy od podstaw, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, który po stworzeniu podlega komercjalizacji.

Większą część prac twórczych w ramach każdego Projektu Wnioskodawca wykonuje samodzielnie, niemniej jednak przy tych pracach korzystał również z narzędzi wytworzonych przez współpracujące z nim osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze (zarejestrowane za granicą Polski, we Włoszech). Za współpracę, polegającą na świadczeniu umówionych z Podatnikiem usług, osoby te otrzymywały (i otrzymują) stosowne wynagrodzenie (ustalone jako zryczałtowane kwoty dzienne lub miesięczne), co jest potwierdzane wystawianymi przez nich fakturami VAT (raz w miesiącu). Osoby te świadczą usługi informatyczne, które w szczególności polegają m.in. na: testowaniu oprogramowania, zarządzaniu projektami z wykorzystaniem systemów informatycznych, tworzeniu lub współtworzeniu zlecanego przez Podatnika oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Podatnika.

Na podstawie prowadzonej przez Podatnika ewidencji, możliwe jest dokładne wskazanie zaangażowania czasowego każdej z tych osób w dany Projekt umożliwia to przyporządkowanie określonej części kosztu z danej faktury do danego Projektu, lub uznanie ich za usługi niezwiązane z żadnym z Projektów. Niemniej jednak Podatnik nie nabywał od tych osób wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych, a jedynie korzystał z wytwarzanych przez te osoby narzędzi niezbędnych do sfinalizowania Projektu. Jest jednak możliwe, że podatnik w przyszłości będzie nabywał od tych osób prawa autorskie, jeżeli w toku świadczenia wspomnianych usług powstaną utwory będące przedmiotem obrotu. Niemniej jednak tworzone w ramach danego Projektu oprogramowanie nie składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, ale jest to jedna zamknięta funkcjonalnie, wytworzona przez Podatnika całość, do której prawa autorskie ostatecznie przysługują Wnioskodawcy, który je następnie komercjalizuje.

Większość działań Wnioskodawcy w ramach każdego Projektu koncentruje się wokół prac programistycznych (pisanie kodu czy projektowanie aplikacji, systemu i innowacyjnych rozwiązań) realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), co skutkuje powstaniem nowego produktu w postaci programu komputerowego/programów komputerowych (dalej: Prace rozwojowe). Prowadzone nieprzerwanie od 2019 r. przez Wnioskodawcę Prace rozwojowe są wykonywane w sposób zaplanowany, zorganizowany, systematyczny i ciągły przy użyciu odpowiedniego zaplecza sprzętowego. Ze względu na istotę danego Projektu, koncentrują się one wokół zwiększania zasobów posiadanej wiedzy oraz jej wykorzystywania w praktyce do tworzenia nowych zastosowań i funkcjonalności dostarczanego przez Wnioskodawcę Zamawiającemu rozwiązań. Prace rozwojowe, co do zasady, bazują na autorskich pomysłach Wnioskodawcy wykonywanych w określonym celu przy uwzględnieniu jedynie ogólnych wytycznych Zamawiającego, sprecyzowanych m.in. w danej Umowie, co do danej funkcjonalności czy całego systemu. Wskazane prace charakteryzują się wysoką niepowtarzalnością, indywidualnością oraz oryginalnością (nie stanowią rutynowych zmian dokonywanych okresowo w funkcjonującym już systemie tzw. czynności utrzymania). W praktyce na co dzień Wnioskodawca musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka czy statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu lub modyfikowaniu wskazanego w opisie stanu faktycznego oprogramowania. Każdą nową funkcjonalność oraz postęp prac nad całością aplikacji Wnioskodawca dokumentuje na bieżąco w prowadzonej dokumentacji projektowej zawierającej m.in. opis projektu, plan prac, czas ich rozpoczęcia i zakończenia oraz końcowe efekty. Można zatem stwierdzić, iż Podatnik na bieżąco monitoruje postępy wspomnianych powyżej Prac rozwojowych. Dodatkowo wspomniane postępy Prac rozwojowych są na bieżąco raportowane w tzw. changelogu, do którego systematycznie są wpisywane informacje o nowo dodanych lub zmienionych funkcjonalnościach (np. dodanie obsługi większej ilości elementów). Zmiany wprowadzone w kodzie źródłowym danego oprogramowania są śledzone przez system kontroli wersji, który pozwala w łatwy sposób sprawdzić jaki fragment kodu został dodany, usunięty lub zmieniony pomiędzy dwoma dowolnymi datami kalendarzowymi.

Autorskie oprogramowanie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach każdego Projektu stanowi utwór/utwory podlegający/e ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim (art. 74 tejże ustawy). Zakresem niniejszego wniosku objęte są więc twórcze działania Wnioskodawcy, które dotyczą bezpośrednio prowadzonych przez Wnioskodawcę Prac rozwojowych wykonywanych celem wytworzenia praw autorskich. Przedmiot danej Umowy zawartej między Wnioskodawcą a Zamawiającym obejmuje (w ramach świadczonych usług) także sprzedaż wyników Prac rozwojowych, w efekcie których powstaje program komputerowy. Dzięki prowadzonej przez Podatnika ewidencji prac rozwojowych (zawierających także informacje o czasie spędzonym na wytworzenie danego oprogramowania) jest możliwe łatwe wyodrębnienie przychodów związanych ze sprzedażą praw autorskich od przychodów związanych ze zwykłym świadczeniem usług programistycznych. (...)

W efekcie prac związanych z wytworzeniem oprogramowania powstają nowe, odrębne utwory w postaci programu komputerowego, objęte ochroną wynikającą z art. 74 ustawy o prawie autorskim, które następnie podlegają komercjalizacji w schemacie wskazanym powyżej. Nie dochodzi zatem do sytuacji tzw. ulepszenia przedmiotu cudzej własności (gdy podatnik najpierw wytwarzałby oprogramowanie komputerowe i sprzedawał prawa autorskie do niego podmiotowi, który dalej udostępniałby je mu z powrotem w celu dokonywania w nim modyfikacji).

W związku z prowadzeniem Prac rozwojowych Wnioskodawca jest zmuszony do ponoszenia m.in.: wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie; wydatków na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych sprzętu komputerowego (w tym m.in. komputera czy okablowania); wydatków na zakup hostingu, przestrzeni dyskowej oraz usług wsparcia technicznego opłacanych miesięcznie lub rocznie; wydatków na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych (osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze), wskazanych w opisie stanu faktycznego.

Nabyte w ten sposób dostępy, licencje, sprzęt komputerowy, hosting, przestrzeń dyskowa, czy usługi informatyczne, programistyczne i związane z branżą IT, są i będą związane wyłącznie z Pracami rozwojowymi albo zarówno z Pracami rozwojowymi, jak i z pozostałą działalnością Wnioskodawcy. Zakres w jakim są one wykorzystywane do Prac rozwojowych jest możliwy do ustalenia na podstawie wskazanej powyżej ewidencji prowadzonej przez Podatnika (przy uwzględnieniu odpowiedniej proporcji). W ten sposób jest możliwe procentowe określenie jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z Pracami rozwojowymi. Jednocześnie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm, choć nie można tego wykluczyć w przyszłości.

W związku z tak przedstawionym opisem stanu faktycznego Wnioskodawca (począwszy od zeznania rocznego za 2019 r.) zamierza skorzystać z przepisów umożliwiających zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT) w stosunku do przychodów z tytułu usług związanych z opisanymi powyżej Pracami rozwojowymi w ramach Projektu.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody nie przekraczają 1,2 mln euro, wobec czego nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w związku z tym stosując omawiane rozwiązanie wykazuje na bieżąco od 2019 r. (i będzie wykazywał w przyszłości) wymagane przepisami prawa dane i informacje dotyczące opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odrębnej ewidencji do celów IP Box (zgodnie z wymogiem z art. 30cb pkt 1 i 2 Ustawy o PIT). Przedmiotowa ewidencja jest zgodna również z wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach opublikowanych przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących stosowania przepisów przyznających preferencyjne opodatkowanie 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej: Objaśnienia IP BOX lub Objaśnienia).

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług programistycznych. Wskazane przez Wnioskodawcę Umowy dotyczą zasadniczo świadczenia usług informatycznych i programistycznych to w ramach wskazanych Umów Wnioskodawca wytwarza wskazane we wniosku autorskie oprogramowanie zgodnie z zapotrzebowaniem danego Zamawiającego lub jego klientów. Wnioskodawca świadczy prace programistyczne (obejmujące m.in. pisanie kodu czy projektowanie aplikacji, systemu i innowacyjnych rozwiązań) realizowanych w zakresie technologii informatycznych (IT), które skutkują powstaniem nowego produktu w postaci programu komputerowego/programów komputerowych.

Wszystkie opisane we wniosku efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych. Modyfikowanie/usprawnianie już istniejących funkcjonalności danego Projektu oznacza ulepszenie/rozwój oprogramowania i zmiany wprowadzane do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W efekcie rozwijania/ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania powstaje odrębny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Opisana we wniosku działalność jest obecnie i będzie w przyszłości działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę w Polsce (w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług). Nie jest ona działalnością prowadzoną w ramach zespołu osób współpracujących prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze zarejestrowane we Włoszech, pracujących dla danego Zleceniodawcy (w ramach działalności badawczo-rozwojowej danego Zleceniodawcy lub zespołu osób współpracujących) w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w działalności danego Zleceniodawcy.

Zadaniem Wnioskodawcy jest tworzenie nowych lub modyfikowanie/usprawnianie już istniejących funkcjonalności danego Projektu, w ramach którego Wnioskodawca świadczy każdorazowo usługi. Pod pojęciem funkcjonalność rozumieć należy zasadniczo interfejs (z ang. frontend) oraz część obliczeniową, która nie jest widoczna dla finalnego użytkownika oprogramowania (tzw. backend). Nie każda nowa lub modyfikowana funkcjonalność składa się z obu wspomnianych części. Również nie w przypadku każdej nowej lub modyfikowanej funkcjonalności w ramach swojej działalności Wnioskodawca wykonuje/będzie wykonywać w przyszłości zarówno interfejs jak i część obliczeniową. Oprócz funkcjonalności, nad którymi Wnioskodawca pracuje, w każdym Projekcie prawdopodobnie występują (i będą występowały) też inne ulepszenia lub nowe funkcjonalności, ale Wnioskodawca nie posiada o nich wiedzy. Wnioskodawca tworzy własne autorskie oprogramowanie, które w ramach każdej z zawartych umów komercjalizuje.

Większą część prac twórczych w ramach każdego Projektu Wnioskodawca wykonuje samodzielnie, niemniej jednak przy tych pracach Wnioskodawca korzystał/będzie korzystał również z usług świadczonych przez współpracujące z Nim osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze (w formacie B2B). Za współpracę, polegającą na świadczeniu umówionych z Wnioskodawcą usług, osoby te otrzymywały (i będą otrzymywać) stosowne wynagrodzenie (ustalone jako zryczałtowane kwoty dzienne lub miesięczne), co jest potwierdzane wystawianymi przez nich fakturami VAT. Osoby te świadczą usługi informatyczne, które w szczególności polegają m.in. na: testowaniu oprogramowania, zarządzaniu projektami z wykorzystaniem systemów informatycznych, tworzeniu lub współtworzeniu zlecanych przez Wnioskodawcę części oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy. Dla przykładu osoby te wykonują czynności testowania manualnego lub automatycznego wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Dostarczają Wnioskodawcy konkretne usługi lub elementy oprogramowania, aby mógł świadczyć swoje usługi i prowadzić prace badawczo-rozwojowe. Niemniej jednak Wnioskodawca nie nabywa od tych osób wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych, a jedynie korzysta ze świadczonych przez te osoby usług które są Wnioskodawcy niezbędne do sfinalizowania danego Projektu. Tworzone przez Wnioskodawcę w ramach danego Projektu oprogramowanie nie składa się z poszczególnych samodzielnych elementów składowych, ale jest to jedna zamknięta funkcjonalnie, wytworzona przez Wnioskodawcę całość, do której prawa autorskie ostatecznie przysługują Wnioskodawcy i które w ramach opisywanych ze Zleceniodawcami umów następnie komercjalizuje.

Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków ma bezpośredni związek z codzienną pracą Wnioskodawcy i wykonywanymi zadaniami, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. O bezpośrednim powiązaniu wszystkich wymienionych kosztów z wytworzeniem oprogramowania świadczą następujące przesłanki:

• w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w zakresie rozwoju oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie. Przedmiotowe koszty dotyczą bezpośrednio oprogramowania, które umożliwia prowadzenie prac badawczo-rozwojowych wskazanych we wniosku. Bez tego oprogramowania, stanowiącego narzędzie pracy Wnioskodawcy praktycznie niemożliwe byłoby wytwarzanie przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
• w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić wydatki na zakup sprzętu komputerowego, który jest Wnioskodawcy fizycznie niezbędny do wykonywania czynności programowania (pisania kodu źródłowego) wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Sprzęt w postaci np. komputera stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy, umożliwia wytworzenie kodu źródłowego (tworzenie, rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania), bez tego typu sprzętu zaprojektowanie rozwiązania, napisanie kodu, przetestowanie i finalne stworzenie programu komputerowego nie byłoby możliwe, nie mówiąc już o późniejszej jego komercjalizacji i przekazaniu Zleceniodawcy,
• Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do usług hostingowych, usług udostępnienia przestrzeni dyskowej i związanych z nimi usług wsparcia technicznego, obejmujących m.in. stałe udostępnianie tzw. wirtualnej powierzchni dyskowej które Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności B+R. Słowo hosting to określenie rodzaju usług teleinformatycznych polegających na udostępnieniu klientowi przez usługodawcę zasobów serwerowni. Dzięki tym rozwiązaniom Wnioskodawca może w bezpieczny sposób zapisywać, przechowywać i modyfikować tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania (w postaci kodu autorskiego do programu komputerowego). Oprócz bezpiecznego miejsca dyskowego usługi te umożliwiają Wnioskodawcy pracę zdalną nad danym Projektem, z każdego miejsca w którym przebywa (bez fizycznej obecności w siedzibie Wnioskodawcy). Bez dostępu do tych usług nie byłoby możliwe prowadzenie takiej działalności, ani późniejsze komercjalizowanie wyników ich prac ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania,
• dodatkowo jeżeli chodzi o wydatki na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych (osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze), wskazanych we wniosku, to ze względu na specyfikę pracy nad wskazanymi Projektami Wnioskodawca korzysta/będzie korzystał również z usług świadczonych przez współpracujące z Nim osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze (w formacie B2B). Osoby te świadczą usługi informatyczne, które w szczególności polegają m.in. na: testowaniu oprogramowania, zarządzaniu projektami z wykorzystaniem systemów informatycznych, tworzeniu lub współtworzeniu zlecanego przez Wnioskodawcę oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy. Dostarczają Wnioskodawcy więc poszczególne usługi lub elementy oprogramowania, aby mógł świadczyć usługi i prowadzić prace badawczo-rozwojowe. Niemniej jednak Wnioskodawca nie nabywa od tych osób wyników prowadzonych przez nich prac badawczo-rozwojowych, a jedynie korzysta z wytwarzanych przez te osoby narzędzi niezbędnych do sfinalizowania danego Projektu. Realizując każdy ze wskazanych we Wniosku innowacyjnych Projektów kluczowym dla Wnioskodawcy okazuje się dostęp do narzędzi wytworzonych przez współpracujące z Wnioskodawcą osoby. Bez korzystania ze wskazanych narzędzi faktycznie poprawne wykonanie Prac rozwojowych i późniejsza komercjalizacja ich wyników da rzecz danego Zamawiającego nie byłoby w praktyce możliwe, a Projekt nie zostałby ukończony w terminie. Dla przykładu osoby takie mogą przetestować wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie poprzez wykonanie testów manualnych lub automatycznych.

Takie podejście jest zgodne zarówno z wydanymi przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniami IP Box, metodologią przyjętą przez OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, a także ze stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 19 grudnia 2019 r., o sygn. 0112-KDIL3-3.4011.379.2019.2.AA.

Wnioskodawca zamierza zaliczyć wszystkie z wymienionych w kontekście pytania numer 3 we wniosku kosztów do kalkulacji wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, o ile wystąpią w danym roku podatkowym. Jeżeli chodzi o koszty licencji (subskrypcji) na oprogramowanie, to Wnioskodawca zamierza ponieść i zaliczyć w tym miejscu koszty dotyczące bezpośrednio oprogramowania, które umożliwia prowadzenie prac badawczo-rozwojowych wskazanych we wniosku (bez tego oprogramowania, stanowiącego jego narzędzie pracy, praktycznie niemożliwe byłoby wytwarzanie przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej). Dla przykładu mogą być to koszty poniesione na licencję na edytor tekstu do pisania kodu, w którym fizycznie będzie wykonywał czynności programowania czy chociażby specjalistyczne narzędzia dla programistów oferowane przez firmę .

Usługi wsparcia technicznego związane bezpośrednio z usługami hostingowymi i usługami udostępnienia przestrzeni dyskowej są obligatoryjnym elementem zakupu usług hostingowych czy związanych z udostępnieniem przestrzeni dyskowej (Wnioskodawca nie dokonuje odrębnych zakupów w tym zakresie). Na takie usługi składają się m.in. dbanie usługodawcy o odpowiedni stan techniczny połączeń serwerów z Internetem, ochrona danych klientów oraz ich kont, ochrona serwerów przed cyberatakami, gwarantowanie maksymalnie szybkiej, niezawodnej i stałej dostępności do danych gromadzonych na serwerach oraz wsparcia w okresie awarii czy szybkiego reagowania na problemy związane z tymi dyskami.

Usługi informatyczne w szczególności polegają m.in. na: testowaniu oprogramowania, zarządzaniu projektami z wykorzystaniem systemów informatycznych, tworzeniu lub współtworzeniu części zlecanego przez Wnioskodawcę oprogramowania i związanej z nim dokumentacji, bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania, zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy. Dostarczają więc Wnioskodawcy poszczególnych usług lub elementów oprogramowania, aby mógł świadczyć usługi i prowadzić prace badawczo-rozwojowe. Szczegółowy zakres tych usług opisany jest w zawieranych przez Wnioskodawcę z tymi osobami umowach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT?
2. Czy wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie, wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych sprzętu komputerowego (w tym m.in. komputera czy okablowania), wydatki na zakup hostingu, przestrzeni dyskowej oraz związanych z nimi usług wsparcia technicznego opłacanych miesięcznie lub rocznie oraz wydatki na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych, tj. osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze, kwalifikują się do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą a, tj. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego, autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT.

Warunkiem do skorzystania z preferencji podatkowej jest wymóg prowadzenia przez Podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa to (...) działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W kontekście wskazanej definicji istotne są opublikowane przez Ministerstwo Finansów Objaśnienia IP BOX, w których stwierdzone zostało, że Użycie przez ustawodawcę spójnika lub wskazuje, iż w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe (...) i taki właśnie przypadek występuje zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionej przez Niego sytuacji, obejmując prace rozwojowe. Zgodnie z art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT za prace rozwojowe uznaje się: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wykonywane przez Wnioskodawcę Prace rozwojowe, o których mowa w opisie zdarzenia, spełniają przesłanki wskazane w przytoczonej powyżej definicji działalności rozwojowej. W jej myśl za prace rozwojowe uznane powinny być m.in. wszelkie prace wykorzystujące dostępną wiedzę i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów lub procesów. W praktyce na co dzień Wnioskodawca od 2019 r. musi w drodze doświadczeń oraz testów zdobywać, poszerzać i łączyć wiedzę z nauk podstawowych (matematyka, statystyka) jak i stosowanych (informatyka), tak aby następnie móc wykorzystywać ją przy tworzeniu wskazanego w opisie stanu taktycznego oprogramowania. W oczach Podatnika opisane we wniosku czynności i prace, które polegają m.in. na projektowaniu, opracowywaniu innowacyjnych rozwiązań i tworzeniu kodu źródłowego mieszczą się w zakresie tak ujmowanej działalności rozwojowej. Celem wskazanych prac było i będzie w przyszłości stworzenie całkowicie nowego programu komputerowego/programów komputerowych w ramach każdego prowadzonego Projektu. Wytworzenie nowego kodu wpływa znacząco na ilość i jakość funkcji opracowywanych w ramach każdego Projektu rozwiązań finalnych. Prace nad konkretnymi funkcjonalnościami oraz nad danym programem stanowią istotny obszar działalności Wnioskodawcy, co znajduje odzwierciedlenie w wyodrębnieniu ewidencji prowadzonej na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej. Z przytoczonych definicji wynika, że wskazana w opisie zdarzenia działalność Wnioskodawcy spełnia jednocześnie przesłanki do uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, ponieważ:

• ma charakter twórczy w związku z tym, iż całość opisanej we wniosku działalności Podatnika jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru, przedmiotowe wyniki prac spełniają bez wątpienia tę przesłankę,
• jest podejmowana w systematyczny sposób. W opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX, znalazły się wytyczne dotyczące tego warunku, zgodnie z którymi Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany(...). W związku z tym, iż opisane działania są stałym elementem prac Wnioskodawcy, nie były one incydentalne ani jednorazowe, a przed przystąpieniem do tych działań Podatnik ustala plan i harmonogram prac, czas trwania projektu oraz regularnie i na bieżąco rejestruje zarówno przebieg prac, jak i ich wynik oraz inne aspekty wskazane w wymienionej w opisie zdarzenia ewidencji, należy uznać, iż wskazana działalność jest prowadzona w sposób zaplanowany i systematyczny spełniając wskazaną przesłankę,
• ma określony cel jako nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Stworzenie każdego autorskiego programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach podejmowanych w danym Projekcie działań ma na celu wytworzenie nowych koncepcji, które w oczywisty przyczyniają się do wzbogacenia istniejącej wiedzy czy tworzenia nowych zastosowań, spełniając i tę przesłankę.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeprowadzone przez Niego Prace Rozwojowe w ramach każdego Projektu, bez wątpienia są nakierowane na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowego produktu (w formie programu komputerowego/programów komputerowych). Zdarzać może się też tak, że nowe moduły nowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę umożliwiają wykonanie konkretnych analiz lub czynności w trakcie procesów rozwojowych dotyczących danego Projektu. Także finalny produkt (po realizacji danego Projektu) u Zamawiającego jest sam w sobie produktem innowacyjnym, praktycznie jedynym w swoim rodzaju oferującym konkretne funkcjonalności przy zachowaniu określonego poziomu bezpieczeństwa. Tak więc twórcze działania podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach Projektu spełniają przesłanki działalności badawczo-rozwojowej określonej w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT. Jako że efektem tych działań jest kod źródłowy programu komputerowego należy stwierdzić, że Podatnik wytwarza jednocześnie chronione prawa własności intelektualnej. Dlatego też autorskie oprogramowanie, o którym mowa w opisie stanu faktycznego, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT.

Z wymienionych wyżej powodów należy zatem uznać, że prace wykonywane w przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w myśl art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 Ustawy o PIT. Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne, m.in. z dnia 2 kwietnia 2019 r. o sygn. 0112-KDIL3-3.4O11.1.2019.2.AA, z dnia 4 lipca 2019 r. o sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO, z dnia 11 lipca 2019 r. o sygn. akt 0114-KDIP3-1.4011.315.2019.1.ES oraz z dnia 26 lipca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.320.2019.2 MG.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego, wskazane przez Niego kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego zdarzenia mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT.

Z początkiem roku 2019 weszła wżycie ustawa z dnia 23 października 2018 r. o zmianie Ustawy o PIT, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, która wprowadziła korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX). Rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, czy właśnie autorskie prawo do programu komputerowego (dalej także: kwalifikowane prawa własności intelektualnej lub kwalifikowane IP). Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT w aktualnym brzmieniu, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W opublikowanych przez Ministerstwo Finansów Objaśnieniach IP BOX można znaleźć wytyczne na temat dochodu objętego wskazaną preferencją. Zgodnie z ich treścią: Dochodem z kwalifikowanego IP zgodnie z (...) art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego IP,
3. z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP (zgodnie z art. 30cb ust 1 i 2 ustawy o PIT). Zatem o ile stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pierwszego z postawionych w niniejszym wniosku pytań jest prawidłowe, ten warunek jest spełniony przez Wnioskodawcę. (...)

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

-------------------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie zaś z treścią art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

W ww. Objaśnieniach IP BOX znaleźć można szczegółowe uzasadnienie takiego ujęcia podejścia do aspektu kosztowego. Zgodnie z ww. objaśnieniami Z powyższego wzoru wynika, że im więcej procesów związanych z innowacjami podatnik będzie przeprowadzał we własnym zakresie lub zlecał podmiotom niepowiązanym, tym większy będzie kwalifikowany dochód podlegający opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką, ponieważ wskaźnik będzie bliższy wartości 1 (kończąc na 1 przy najwyższej wartości wskaźnika). Wynika to z podejścia wymaganego przez OECD, zgodnie z którym dochody związane z kwalifikowanym IP mogą być korzystnie opodatkowane jedynie w takim zakresie, w jakim konkretne kwalifikowane IP przynoszące przychód jest efektem prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez danego podatnika (zob. między innymi akapit nr 29 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5), czyli prac, które wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus. Preferencyjne opodatkowanie jest możliwe do zastosowania tylko w sytuacji, gdy Podatnik ponosi jakiekolwiek koszty, które są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w roku jego wytworzenia). Analizując to stwierdzenie w kontekście zaprezentowanego zdarzenia należy wskazać, że Podatnik ponosił w 2019 r. koszty (i będzie ponosił w przyszłości), o których mowa w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT. Powyższe koszty przypadają, zgodnie z informacjami wskazanymi w opisie stanu faktycznego, w całości (lub w określonej proporcji zależnej od czasu świadczenia usług) na każde konkretne wytworzone przez niego kwalifikowane prawo własności intelektualnej. W ramach swojej działalności gospodarczej Podatnik wytwarza program komputerowy (lub programy komputerowe), a w ramach danej umowy sprzedaje (komercjalizuje) prawo do niego (nich) za określoną w zawartej umowie opłatą. Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają definicji terminu program komputerowy. Bezpośrednio takiej definicji nie przedstawia również Ustawa o prawie autorskim. Przewiduje ona jednak przepisy szczególne dotyczące programów komputerowych (zob. art. 74 i nast. tejże ustawy). Przepisy te wzorowane są na Dyrektywie Rady z 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych 91/250/EWG zastąpionej później przez Dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych. W świetle wspomnianej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych programem komputerowym będzie więc zestaw instrukcji adresowany do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania odpowiednich wyników czy realizacji odpowiednich celów. Zatem utwór stworzony przez Wnioskodawcę stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z wykładnią celowościową i funkcjonalną (zob. także Raport OECD BEPS Plan Działania nr 5) mogą być uznane za kwalifikowane IP w świetle wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT, jako autorskie prawa do programu komputerowego, jeśli ich wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jako, że finalnym efektem prac Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego w myśl powyższego należy uznać, że wytwarza On chronione prawa własności intelektualnej. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, działalność wykonywana przez Niego spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, dlatego też można uznać, że wytwarza on kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT (tj. autorskie prawo do programu komputerowego). Na podstawie danej umowy Wnioskodawca tworzy od podstaw autorski program komputerowy (lub programy), a do którego posiadane prawa własności intelektualnej przekazuje na rzecz konkretnego Zamawiającego, za ustaloną opłatą (wliczoną w cenie świadczonej usługi). Tak więc w tym przypadku następuje także faktyczne skomercjalizowanie wytworzonego przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Głównym zadaniem Wnioskodawcy są prace w ramach Projektów, których efektem finalnym jest kod źródłowy programu komputerowego. Co więcej, jest to oprogramowanie pisane na zamówienie spełniające specyficzne wymagania klienta i nie istnieje inne podobne tak aby można było na jego podstawie wycenić odmiennie wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Dochodem z kwalifikowanego IP z programu komputerowego jest w tym przypadku obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Zatem spełniając warunki formalne związane z prowadzeniem na bieżąco odrębnej ewidencji księgowej (art. 30cb Ustawy o PIT) i w związku z tym, że:

1. efektem prac Wnioskodawcy jest utwór (lub utwory) stanowiący kwalifikowane prawo własności intelektualnej, spełniające wymogi art. 30ca Ustawy o PIT;
2. następuje przekazanie na rzecz danego Zamawiającego praw własności intelektualnej, za co jest pobierane wynagrodzenie; oraz
3. Wnioskodawca ponosi koszty, które są bezpośrednio związane z każdym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej

• wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskiwane w ramach opisanego stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT. Dlatego też Wnioskodawca ma prawo rozliczać się na podstawie art. 30ca Ustawy o PIT (począwszy od zeznania rocznego za 2019 rok), korzystając z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione przez Wnioskodawcę kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanego stanu faktycznego mogą być opodatkowane stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 Ustawy o PIT. Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne: z dnia 2 kwietnia 2019 r., o sygn. 0112-KDIL3-3.4011.1.2019.2.AA, z dnia 4 lipca 2019 r. o sygn. akt 0113-KDIPT2-1.4011.243.2019.1.BO, z dnia 8 lipca 2019 r. o sygn. 0115-KDIT3.4011.224.2019.3.MR, z dnia 10 lipca 2019 r. o sygn. akt 0114-KDIP3-1.4011.231.2019.2.ES, z dnia 11 lipca 2019 r. o sygn. akt 0114-KDIP3-1.4011.315.2019.1.ES; z dnia 1 sierpnia 2019 r., o sygn. 0115- KDIT3.4011.242.2019.3.MR.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania trzeciego, wskazane we wniosku koszty, m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie, wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych sprzętu komputerowego (w tym m.in. komputera czy okablowania), wydatki na zakup hostingu, przestrzeni dyskowej oraz związanych z nimi usług wsparcia technicznego opłacanych miesięcznie lub rocznie oraz wydatki na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych (osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze) kwalifikują się do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą a, tj. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca uważa, że dla potrzeb ustalania kosztów faktycznie poniesionych na bezpośrednio prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z każdym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (a dokładniej autorskim prawem do programu komputerowego) we wzorze podanym w art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT oznaczonym literą a należy uwzględnić m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działać programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie, wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działać programistycznych sprzętu komputerowego (w tym m.in. komputera czy okablowania), wydatki na zakup hostingu, przestrzeni dyskowej oraz związanych z nimi usług wsparcia technicznego opłacanych miesięcznie lub rocznie, oraz wydatki na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych tj. osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze, jako kwalifikowane koszty związane bezpośrednio z prowadzoną przez Podatnika działalnością badawczo-rozwojową (przypadające w całości lub określonej części na Prace rozwojowe i w dalszym etapie na każde wytwarzane kwalifikowane prawo własności intelektualnej). Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane powyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że wskazane we wniosku koszty (m.in. wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działać programistycznych oprogramowania komputerowego w formie licencji lub subskrypcji opłacanych miesięcznie lub rocznie, wydatki na nabycie niezbędnego do wykonywania działań programistycznych sprzętu komputerowego (w tym m.in. komputera czy okablowania), wydatki na zakup hostingu, przestrzeni dyskowej oraz związanych z nimi usług wsparcia technicznego opłacanych miesięcznie lub rocznie, oraz wydatki na zakup usług informatycznych, programistycznych i związanych z branżą IT od podmiotów niepowiązanych, tj. osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze) kwalifikują się do uznania za składniki wzoru oznaczonego literą a, tj. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przyjęcie takiego stanowiska potwierdzają wydane w ostatnim czasie przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej podobne interpretacje indywidualne m.in. interpretacja z dnia 17 czerwca 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.171.2019.2.ES. interpretacja z dnia 29 listopada 2019 r. o sygn. 0114-KDIP3-2.4011 469.2019.2.AC, czy interpretacja z dnia 13.12.2019 r. o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.487.2019.3.GG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawioną we wniosku sytuację faktyczną oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, obejmują prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy oprogramowanie podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskane przez Wnioskodawcę dochody ze zbycia oprogramowania, które mieści się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, tj. dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do ww. dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych we wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej) wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wobec tego, wskazane we wniosku wydatki w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, można przy zachowaniu właściwej proporcji uwzględniać przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a wzoru).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej