Temat interpretacji
obowiązki płatnika zwrot kosztów jednorazowego przejazdu członków rodziny żołnierza oraz zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2020 r. (data wpływu 23 października 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 października 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca wypłaca oprócz świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r., poz. 586 z późn. zm.) również świadczenia pieniężne na podstawie ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 860 z późn. zm.), w tym świadczenia, o których mowa w art. 95 pkt 6 - zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do obranego przez zwolnionego z zawodowej służby wojskowej żołnierza miejsca zamieszkania w kraju w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości. Do otrzymania ww. świadczenia uprawniony jest po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej m.in. żołnierz zawodowy, który ma ustalone prawo do emerytury lub renty inwalidzkiej - dalej zwany świadczeniobiorcą Wnioskodawcy. Jednakże w przypadku śmierci żołnierza zawodowego do otrzymania ww. świadczenia uprawniony jest małżonek, a w razie braku małżonka kolejno: dzieci, rodzice, dziadkowie, wnuki albo rodzeństwo. Wypłaty świadczenia dokonuje się na pisemny wniosek na podstawie decyzji wojskowego organu emerytalnego właściwego dla adresu zameldowania zwolnionego żołnierza, a w razie braku adresu zameldowania organu emerytalnego właściwego dla adresu zameldowania na pobyt czasowy.
Do wniosku świadczeniobiorca Wnioskodawcy dołącza dokumenty wymagane rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 lipca 2014 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe (Dz. U. z 2014 r., poz. 1003), tj.:
- fakturę potwierdzającą poniesienie kosztu przewozu urządzenia domowego;
- koszty jednorazowego przejazdu udokumentowane biletami lub fakturami na przejazd publicznymi środkami transportu, obejmującymi cenę biletu na przejazd środkiem transportu wraz z opłatami dodatkowymi, w tym miejscówką, z uwzględnieniem posiadanej przez świadczeniobiorcę ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga mu przysługuje.
W przypadku nieprzedstawienia przez świadczeniobiorcę biletów lub udokumentowania biletami tylko części kosztów przejazdu, przysługuje zwrot kosztów przejazdu na trasie nieudokumentowanej biletami w wysokości ceny biletu na przejazd środkiem transportu określonym przez Dyrektora Wnioskodawcy w Procedurach wydatkowania środków publicznych z uwzględnieniem posiadanej ulgi na dany środek transportu (w przypadku pociągu jest to II klasa pociągu osobowego lub w przypadku braku na danej trasie pociągu osobowego - II klasa pociągu pośpiesznego z uwzględnieniem przysługujących ulg.
W przypadku autobusu PKS jest to opłata wg. tabeli przewoźnika z uwzględnieniem przysługujących ulg:
- oświadczenia o posiadaniu bądź nie ulg na przejazdy świadczeniobiorcy i członków rodziny;
- potwierdzenie zameldowania na pobyt stały albo czasowy przekraczający trzy miesiące świadczeniobiorcy i członków rodziny. Przedmiotowe świadczenie wypłaca Dyrektor Wnioskodawcy w okresie 3 lat od dnia zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej. Należność wypłacana jest na rachunek bankowy bądź adres domowy świadczeniobiorcy na podstawie decyzji Dyrektora Wnioskodawcy.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy wypłacane uprawnionym członkom rodziny zmarłego żołnierza na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330 z późn. zm.) świadczenie dotyczące zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do obranego miejsca zamieszkania w kraju jest wolne od podatku dochodowego do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 z późn. zm.) - dalej PIT, a świadczenie powyżej tego limitu należy wykazać w informacji PIT-11 w części F zgodnie z art. 42a ust. 1 ww. ustawy?
Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści art. 95 pkt 6 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (dalej: u.s.w.ż.z.) żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, niezależnie od odprawy, o której mowa w art. 94 przysługują następujące należności pieniężne: zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju - w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości. Zgodnie zaś z treścią art. 98 ust. 1 i ust. 2 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w razie śmierci żołnierza zawodowego przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu żołnierzowi, na podstawie art. 94 ust. 1 i ust. 2, odprawa przy zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej oraz należności pieniężne określone w art. 95 pkt 2-6 (ust. 1). Należności pieniężne, o których mowa w ust. 1, przysługują małżonkowi, a w razie braku małżonka - kolejno: dzieciom, rodzicom, dziadkom, wnukom albo rodzeństwu, (ust. 2).
W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W świetle zaś ust. 2 art. 9 ustawy PIT, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W świetle przywołanych regulacji w ocenie Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że należności pieniężne, o których mowa w art. 95 pkt 6 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych stanowią po stronie otrzymującego je członka rodziny zmarłego żołnierza, przychód w rozumieniu art. 11 ustawy PIT.
Zgodnie z treścią art. 42a ust. 1 ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Jednocześnie w art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy PIT ustawodawca przesądził, że wolne od podatku dochodowego są: świadczenia otrzymywane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł.
Ponieważ ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy PIT posłużył się ogólnie pojęciem świadczenia, Wnioskodawca uważa że zwolnienie, o którym mowa w przywołanym przepisie dotyczy wszelkich rodzajów świadczeń. Świadczeniem będą niewątpliwie również należności pieniężne w postaci zwrotu przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do obranego miejsca zamieszkania w kraju. Na podstawie art. 98 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych świadczenie, o którym mowa powyżej przysługuje jedynie w razie śmierci żołnierza zawodowego, zaś osoby uprawnione do jego otrzymania tj. małżonkowie, dzieci, rodzice, dziadkowie, wnukowie, rodzeństwo, należą niewątpliwie do kręgu członków rodziny.
Ponieważ przepisy ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych należy dodatkowo zaliczyć do przepisów odrębnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy PIT, w ocenie Wnioskodawcy otrzymane przez ww. członka rodziny zmarłego żołnierza świadczenie jakim jest należność pieniężna w postaci zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do obranego miejsca zamieszkania w kraju, do wysokości 3 000 zł będzie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy PIT, przedmiotowo zwolnione z opodatkowania.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy wypłacając uprawnionym członkom rodziny zmarłego żołnierza świadczenie z tytułu zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny do obranego miejsca zamieszkania w kraju stosuje przepisy art. 21 ust.1 pkt 92 ustawy PIT z uwzględnieniem postanowień art. 42a ust. 1 ustawy PIT tj.:
- wypłaca świadczenie z tytułu zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu w całości;
- sporządza i przesyła świadczeniobiorcy PIT-11 na kwotę powyżej 3 000 zł do końca lutego roku następującego po roku podatkowym;
- w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła PIT-11 do Urzędu Skarbowego właściwego ze względu na adres zamieszkania świadczeniobiorcy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r., poz. 586, z późn. zm.), żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin w razie śmierci żywiciela.
Stosownie do treści art. 2 ww. ustawy w ramach zaopatrzenia emerytalnego przysługują na zasadach określonych w ustawie:
- świadczenia
pieniężne:
- emerytura wojskowa,
- wojskowa renta inwalidzka,
- wojskowa renta rodzinna,
- dodatki do emerytury lub renty,
- zasiłek pogrzebowy;
- inne
świadczenia i uprawnienia:
- świadczenia lecznicze,
- świadczenia socjalne,
- prawo do umieszczenia w domu emeryta wojskowego.
W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny:
- żołnierza zmarłego albo zaginionego w czasie pełnienia służby;
- żołnierza zmarłego w ciągu 3 lat po zwolnieniu ze służby, jeżeli śmierć nastąpiła wskutek urazów doznanych w czasie pełnienia służby lub chorób powstałych w tym czasie, albo jeżeli śmierć nastąpiła wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej albo choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej;
- zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego.
Za uprawnionych członków rodziny zmarłego emeryta lub rencisty wojskowego uważa się również członków rodziny żołnierza zmarłego po zwolnieniu ze służby, jeżeli w dniu śmierci spełniał on warunki wymagane do uzyskania emerytury lub renty inwalidzkiej, chociażby jego prawo do zaopatrzenia nie zostało jeszcze ustalone (art. 23 ust. 2 cyt. ustawy).
Na podstawie art. 95 pkt 6 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 860 z późn. zm.), żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, niezależnie od odprawy, o której mowa w art. 94, przysługuje m.in. zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez żołnierza miejsca zamieszkania w kraju w wysokości i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości.
Zgodnie z art. 98 ust. 1 cytowanej ustawy, w razie śmierci żołnierza zawodowego przysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu żołnierzowi, na podstawie art. 94 ust. 1 i 2, odprawa przy zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej oraz należności pieniężne określone w art. 95 pkt 26.
Z regulacji art. 98 ust. 2 wynika natomiast, że wskazane wyżej należności pieniężne, w razie śmierci żołnierza zawodowego, przysługują małżonkowi, a w razie braku małżonka kolejno: dzieciom, rodzicom, dziadkom, wnukom albo rodzeństwu.
Szczegółowe warunki przyznania wymienionych świadczeń reguluje rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 16 lipca 2014 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe (Dz. U. z 2014 r., poz. 1003).
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oprócz świadczeń emerytalno-rentowych wypłaca osobom pobierającym renty rodzinne świadczenia pieniężne na podstawie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, w tym świadczenia, o których mowa w art. 95 pkt 6 - zwrot kosztów jednorazowego przejazdu żołnierza i członków jego rodziny oraz zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego do obranego przez zwolnionego z zawodowej służby wojskowej żołnierza, miejsca zamieszkania w kraju w wysokościach i na zasadach określonych jak dla żołnierzy zawodowych przeniesionych do pełnienia służby w innej miejscowości. Zgodnie z art. 98 ust. 2 w związku z art. 98 ust. 1 tej ustawy, prawo do świadczeń w postaci zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego oraz zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu do obranego miejsca zamieszkania w kraju, posiada również osoba uprawniona do renty rodzinnej.
Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.
Wskazać należy, że katalog świadczeń określonych w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest katalogiem otwartym, dlatego też do tego rodzaju źródła przychodu należy zaliczyć wszystkie świadczenia, których ustawodawca nie zaliczył do innych kategorii źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 92 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł.
Wskazać należy, że w odniesieniu do ww. świadczeń wypłacanych na rzecz osób uprawnionych do renty rodzinnej, zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są świadczenia bez względu na formę, czy rodzaj w jakiej je przyznano (pieniężną czy niepieniężną, zapomoga czy inne świadczenie). Warunkiem do zastosowania zwolnienia jest, aby świadczenia zostały otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.
Zatem, wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz osób uprawnionych do renty rodzinnej świadczenia, wynikające z przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin i przepisów ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia wykonawczego Ministra Obrony Narodowej w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych za przeniesienia, przesiedlenia i podróże służbowe, stanowią przychód z innych źródeł, tj. przychód, o którym mowa w ww. art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten korzysta jednak ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 92 tej ustawy do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł.
Zgodnie z treścią art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że kwoty wypłacone osobie pobierającej wojskową rentę rodzinną z tytułu zwrotu kosztów jednorazowego przejazdu oraz zwrotu kosztów przewozu urządzenia domowego korzystać będą ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3 000 zł. Natomiast kwotę przekraczającą limit korzystający z ww. zwolnienia, Wnioskodawca powinien wykazać w informacji PIT-11 w części F zgodnie z art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którą następnie powinien przekazać w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym naczelnikowi urzędu skarbowego właściwego ze względu na adres zamieszkania świadczeniobiorcy oraz w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym świadczeniobiorcy.
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej