Ulga badawczo-rozwojowa.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 14 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 1105/21.

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej - jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 lipca 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 14 lipca 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 września 2020 r. (wpływ 14 września 2020 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki komandytowej (…), dalej jako Wnioskodawca. Przedmiotowa działalność dotyczy w przeważającym zakresie transportu międzynarodowego.

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, dalej zwana „ustawą o PIT”).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402).

Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się transportem międzynarodowym, specjalizując się głównie w transporcie na terenie Europy Zachodniej - Niemiec, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Austrii, Wielkiej Brytanii, Portugalii, Luksemburga, Włoch, ale także Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Chorwacji, Czech oraz Słowacji. Spółka posiada ciągniki siodłowe wraz z naczepami plandekowymi oraz naczepami wywrotkami w liczbie przekraczającej 200 zestawów.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę. Wśród nich są kierowcy, a także programiści zajmujący się opracowywaniem i rozwijaniem oprogramowania do obsługi przedsiębiorstwa Spółki. Jest to program typu (…), z którego w tej chwili korzystają wszystkie działy Spółki - od administracji, przez spedycję, aż po dział finansowo-księgowy. Oprogramowanie stworzone przez pracowników Spółki zawiera o wiele więcej modułów, m.in.: moduł (…), inny niż tego typu programy dostępne na rynku. Ciągle również prowadzone są prace, które mają na celu wprowadzenie kolejnych usprawnień programu. Obecnie w dziale IT pracują dwie osoby. W wyniku podejmowanych prac nad stworzeniem oraz rozwinięciem oprogramowania, programiści wytwarzają nowy program komputerowy, który podlega ochronie prawnej, o której art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z pracownikiem dnia 1 kwietnia 2020 r. podpisany został aneks, który m.in. w swoich zapisach wprost potwierdził, że wykonywane przez pracowników Spółki Wnioskodawcy prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał ich do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie tego samego dnia wprowadzono w prowadzonym przedsiębiorstwie Politykę Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Wnioskodawca zatrudni kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis. Praca wykonywana jest w sposób systematyczny i twórczy w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podobny model działania będzie miał miejsce w przyszłości, tj. obok wdrażania nowych pomysłów oraz ulepszania, poprawiania i kontrolowania już świadczonych usług, i wykorzystywanych rozwiązań.

Ze względu na charakter prowadzonej działalności, Spółka szuka rozwiązań, które mogłyby pozytywnie wpłynąć na jakość świadczonych usług przy jednoczesnym ograniczeniu ponoszonych kosztów. Jednym z pomysłów, które planuje wdrożyć w najbliższym czasie, jest stworzenie w ramach przedsiębiorstwa działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy. W związku z tym konieczne będzie zatrudnienie osób, które takie szkolenia będą prowadzić.

Spółka planuje również zakup profesjonalnej myjni samochodowej. Początkowo ma ona służyć jedynie zaspokojeniu potrzeb Spółki, jednak Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości będzie ona wykorzystywana również w celach usługowych. Dzięki temu zakupowi Spółka ograniczy koszty związane z wydatkami na myjnie, a także usprawni pracę, ponieważ nie będzie już konieczny dojazd do innych tego typu miejsc.

Dodatkowo, dzięki technologiom jakie wykorzystywane są w wybranej myjni, planowane rozwiązanie będzie mieć pozytywny wpływ na środowisko. Wśród innych przedsięwzięć, które w najbliższym czasie zamierza podjąć Spółka jest również budowa nowego biurowca i stacji diagnostycznej. Wynika to z faktu nieustannego rozwijania się prowadzonej działalności - konieczne jest zapewnienie nowego zaplecza biurowego do obsługi działalności pod kątem planowanych prac o charakterze rozwojowym.

Stacja diagnostyczna natomiast, podobnie jak myjnia, przyczyni się do ograniczenia kosztów, a także usprawnienia prac, ponieważ nie będzie już konieczne korzystanie z tego typu usług świadczonych w innych miejscach. W związku ze wskazanymi inwestycjami, Spółka będzie musiała dokonać zakupu maszyn diagnostycznych, a także komputerów i wyposażenia biurowego.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

1)zakup programu księgowego oraz programu prowadzącego ewidencję czasu pracy kierowców, a także koszty przeszkolenia pracowników z obsługi tych programów,

2)zakup testera diagnostycznego do pojazdów,

3)zakup agregatu prądotwórczego,

4)zakup laptopów,

5)zakup nowego systemu GPS oraz koszty związane z jego wprowadzeniem, tj. zakup urządzeń GPS oraz sprowadzenie wszystkich samochodów do bazy w Polsce w celu wdrożenia systemu do każdego pojazdu,

6)zakup tabletów umożliwiających obsługę programu (…), stworzonego przez pracowników Spółki,

7)wynagrodzenia pracowników tworzących i rozwijających oprogramowanie, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę.

Wnioskodawca zamierza również zatrudnić kolejne osoby, przy czym nie wyklucza, że nawiązałby z nimi współpracę na podstawie umów cywilnoprawnych. Dodatkowo, od 1 lipca 2019 r. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej Spółki, ponosi również koszty związane z wpłatami na Pracownicze Plany Kapitałowe.

W przypadku uznania, że Wnioskodawca prowadzi w ramach Spółki działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o PIT wyodrębnione zostaną w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w art. 24a ust. 1 wskazanej ustawy, koszty działalności badawczo-rozwojowej. Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia przedmiotowa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę Wnioskodawcy nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka. Wystarczy, że działania są twórcze na skalę podatnika, ale muszą się odróżniać od tych, które funkcjonowały u niego wcześniej. Każdorazowo, nim prace zostaną podjęte, opracowywany jest pewien plan działania, który ma na celu wskazać jakie są główne potrzeby przedsiębiorstwa i w jaki sposób powinny być wprowadzone. Każda ze zmian ma na celu usprawnienie prac, bądź wprowadzenie do nich zupełnie nowych rozwiązań, przy czym nie mają one charakteru rutynowego - nie są to zmiany wprowadzane ze względu na konieczność odnowienia stosowanych rozwiązań, a mające swoje zakorzenienie w dążeniu do rozwijania działalności. Zarówno zakup programów księgowych oraz do ewidencjonowania czasu pracy, jak i tworzone i wciąż ulepszane przez zatrudnionych programistów oprogramowanie, wprowadziły do przedsiębiorstwa nowe rozwiązania, mające na celu zmianę trybu pracy oraz jego usprawnienie. Stworzenie działu szkoleniowego, ze względu na konieczność opracowania struktury jego pracy, materiałów szkoleniowych oraz wszelkich procedur również nosi cechy działalności twórczej. Wnioskodawca uważa także, że to samo można powiedzieć o wprowadzeniu nowej działalności w zakresie myjni. Wcześniej podobne urządzenia nie były wykorzystywane w działalności Spółki, a ich zakup otwiera możliwość rozszerzenia zakresu świadczonych usług o zupełnie nowe czynności. Jednocześnie, w ramach działalności gospodarczej, Spółka Wnioskodawcy prowadzi prace w sposób systematyczny i zaplanowany.

Prace te prowadzone są w określonym celu, zgodnie z harmonogramem pracy oraz uchwaloną polityką B+R. Zarówno w zakresie działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania przez zatrudnionych programistów, kursów ekonomicznej jazdy, jak i w zakresie usprawnień wprowadzonych w przedsiębiorstwie, np. w postaci zakupu programów do jego obsługi, działania podejmowane są w celu podniesienia jakości usług, zwiększenia konkurencyjności i podniesienia poziomu wiedzy, którą będzie można dalej wykorzystać przy tworzeniu nowych rozwiązań.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 10 września 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że działalność Spółki, w której jest wspólnikiem jest działalnością twórczą. Jak zostało wskazane w Objaśnieniach Ministerstwa z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów, twórczy charakter prac może przejawiać się w szczególności poprzez opracowywanie nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponadto, jak podaje Podręcznik Frascati, twórczość w działalności badawczo-rozwojowej związana jest z kreatywnością mającą swe źródło we wkładzie człowieka. Z zakresu działalności badawczo-rozwojowej należy więc wyłączyć działalność o charakterze rutynowym, można natomiast włączyć do niej nowe metody opracowane w celu wykonywania pospolitych zadań. Natomiast w innym fragmencie ww. Objaśnień wskazano, że uznać należy, że na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Jak zostało wskazane w treści wniosku, działalność Spółki w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ma charakter nowatorski, twórczy, nieprzewidywalny, metodyczny i możliwy do odtworzenia, ponadto działania podejmowane przez Spółkę prowadzą do powstania nowych funkcjonalności, które nie występowały uprzednio w przedsiębiorstwie. Każdorazowo, nim prace zostaną podjęte, opracowywany jest pewien plan działania, który ma na celu wskazać jakie są główne potrzeby przedsiębiorstwa i w jaki sposób powinny być wprowadzone. Każda ze zmian ma na celu usprawnienie prac, bądź wprowadzenie do nich zupełnie nowych rozwiązań, przy czym nie mają one charakteru rutynowego - nie są to zmiany wprowadzane ze względu na konieczność odnowienia stosowanych rozwiązań, a mające swoje zakorzenienie w dążeniu do rozwijania działalności. Wobec tego, należy stwierdzić, że Spółka prowadzi działalność twórczą. Zarówno zakup programów księgowych oraz do ewidencjonowania czasu pracy, jak i tworzone i wciąż ulepszane przez zatrudnionych programistów oprogramowanie, wprowadziły do przedsiębiorstwa nowe rozwiązania, mające na celu zmianę trybu pracy oraz jego usprawnienie. Stworzenie działu szkoleniowego, ze względu na konieczność opracowania struktury jego pracy, materiałów szkoleniowych oraz wszelkich procedur również nosi cechy działalności twórczej. Wnioskodawca uważa także, że to samo można powiedzieć o wprowadzeniu nowej działalności w zakresie myjni. Wcześniej podobne urządzenia nie były wykorzystywane w działalności Spółki, a ich zakup otwiera możliwość rozszerzenia zakresu świadczonych usług o zupełnie nowe czynności. Jednocześnie, Wnioskodawca jest w stanie powiedzieć, że w ramach działalności gospodarczej Spółka prowadzi prace w sposób systematyczny, które są zaplanowane. Prace te prowadzone są w określonym celu, zgodnie z harmonogramem pracy oraz uchwaloną polityką B+R. Zarówno w zakresie działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania przez zatrudnionych programistów, kursów ekonomicznej jazdy, jak i w zakresie usprawnień wprowadzonych w przedsiębiorstwie, np. w postaci zakupu programów do jego obsługi, działania podejmowane są w celu podniesienia jakości usług, zwiększenia konkurencyjności i podniesienia poziomu wiedzy, którą będzie można dalej wykorzystać przy tworzeniu nowych rozwiązań. Wnioskodawca celowo we wniosku wskazał na cechy, którymi charakteryzuje się działalność prowadzona w ramach spółki, zamiast dokonać bezpośredniej kwalifikacji.

Wnioskodawca nie chce sam kwalifikować prowadzonej w ramach Spółki działalności w żadnym jej zakresie, jako badań naukowych lub prac rozwojowych. Jednakże, opierając się na definicjach zawartych w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, w opinii Wnioskodawcy prowadzone przez Spółkę prace nie spełniają cech charakterystycznych dla badań naukowych, ale mogą być utożsamiane z pracami rozwojowymi. W celu rozwiania wątpliwości, skierował do Organu, który jest kompetentny do kwalifikacji działalności jako badawczo-rozwojowej, pytanie oznaczone we wniosku nr 1. Jak zostało wskazane w wyroku NSA z 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, pojęcia „przepisów prawa podatkowego, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie”. W tym zakresie można wręcz mówić o utrwalonej linii orzeczniczej, bowiem podobnie sądy administracyjne wypowiadały się w szeregu innych orzeczeń, m.in. NSA w wyroku z 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12: „Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowo-prawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej - narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1871/07). Podobnie wskazał WSA z Poznania w wyroku z 20 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 795/18, argumentując, że „trzeba w tym miejscu szczególnie podkreślić, że pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 O.p., nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie (por. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14). Zgodnie zatem z utrwalonymi już w orzecznictwie poglądami, które tut. Sąd w pełni podziela, organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1019/09, z 14 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2524/12, i z 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z powyższym, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem ustawodawca posłużył się w treści art. 26e ust. 1 ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy poza podatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy. Jednakże, jak zostało wskazane, zdaniem Wnioskodawcy, opisana działalność zawiera w sobie cechy, które są charakterystyczne dla prac rozwojowych. Zgodnie z ustawową definicją, prace rozwojowe oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Spółka Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej działalności, wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w wyniku czego powstają nowe, twórcze rozwiązania. Ponadto, podejmowane przez nią działania nie mają charakteru rutynowego i nie stanowią okresowych zmian, są one bowiem zaplanowane i prowadzone zgodnie z harmonogramem oraz polityką B+R. Wobec tego, według oceny Wnioskodawcy, wskazane działania noszą znamiona prac rozwojowych.

Jak zostało wskazane wyżej, Wnioskodawca nie chce sam kwalifikować działalności prowadzonej w ramach Spółki, jako badawczo-rozwojowej, a tym samym nie chce wskazywać, czy podejmowane działania mieszczą się w zakresie badań naukowych w rozumieniu ustawy PIT. Jednocześnie Wnioskodawca chce wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza „działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Użycie przez ustawodawcę spójnika „lub” wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub alternatywnie, aby prowadził prace rozwojowe.

Jak zostało wskazane, Wnioskodawca nie chce kwalifikować prowadzonej w ramach Spółki działalności, jako badawczo-rozwojowej, a tym samym jako badań naukowych. Jednakże, opierając się na definicjach zawartych w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, w opinii Wnioskodawcy prowadzone przez Niego prace nie spełniają cech charakterystycznych dla badań podstawowych, ale mogą być utożsamiane z pracami rozwojowymi. Jednocześnie, prowadzone w ramach działalności prace mają miejsce w przedsiębiorstwie od 2018 r.

Wnioskodawca nie chce sam kwalifikować działalności prowadzonej w ramach Spółki jako prac rozwojowych. Jednakże, Jego zdaniem, działania przez nią podejmowane obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, które przejawiają się wprowadzeniem do Spółki nowych funkcjonalności. W ramach prac rozwojowych programiści tworzą i modyfikują oprogramowanie, które jest wykorzystywane we wszystkich działach w przedsiębiorstwie. Ponadto, Spółka planuje utworzyć dział zajmujący się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy, a także zakupić profesjonalną myjnie samochodową. Spółka wcześniej nie podejmowała działań w tych sferach, a każde z przedsięwzięć poprzedzone jest analizą potrzeb przedsiębiorstwa oraz opracowaniem planu podejmowanych działań. W wyniku tych prac, Spółka wykorzystuje w prowadzonej działalności innowacje, które wcześniej w niej nie występowały. Jednocześnie, należy podkreślić, że działania obejmujące utworzenie a także modyfikowanie programu, utworzenie działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy oraz zakup myjni nie występowały wcześniej w Spółce. Ponadto, wprowadzone innowacje nie są wynikiem działalności obejmującej działania rutynowe i okresowe zmiany, gdyż jak zostało wskazane powyżej są one podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany, zgodnie z harmonogramem oraz polityką B+R. Jednocześnie, jak zostało wskazane Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona działalność może zostać uznana za badawczo-rozwojową oraz może oczekiwać wydania w tym zakresie interpretacji indywidualnej. Skoro bowiem ustawodawca posłużył się w treści art. 26e ust. 1 ustawy PIT pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt. 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy poza podatkowej, to oczywistym jest, że Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności odnosząc się do tej ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, Jego zdaniem, prowadzona przez Spółkę działalność spełnia kryteria prac rozwojowych. Tym samym wskazuje, że Spółka rozpoczęła swoją działalność w 2014 r., natomiast prace opisane i będące przedmiotem pytań we wniosku w zakresie opracowywania i rozwijania oprogramowania podejmowane są od 2018 r. W przypadku działań związanych z prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy oraz zakupu profesjonalnej myjni samochodowej. Wnioskodawca wskazuje, że będzie to miało miejsce w ciągu najbliższych 5 lat.

W wyniku podejmowanych prac nad stworzeniem oraz rozwinięciem oprogramowania, programiści wytwarzają nowy program komputerowy, który podlega ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Laptopy są wykorzystywane przez spedytorów oraz w głównej mierze, przez programistów. Zakup laptopów wraz z koniecznym osprzętem jest niezbędny, gdyż przy jego pomocy jest wytwarzane oraz modyfikowane przez dział IT oprogramowanie, które następnie jest zapisywane w jego pamięci. Tworzenie kodu oprogramowania wymaga wykorzystania odpowiednich urządzeń o odpowiednich parametrach, ponieważ prace z tym związane nie opierają się tylko na napisaniu kodu źródłowego, ale również na testowaniu i wdrażaniu wypracowanych rozwiązań. Wobec tego, niemożliwym jest wyobrażenie sobie świadczenia usług polegających na tworzeniu oprogramowania bez dostępu do sprawnego komputera. Laptopy te stanowią środki trwałe w wykonywanej działalności, w związku z tym podlegają amortyzacji.

Wskazane w treści wniosku wydatki nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie.

Wnioskodawca nie korzysta, ani w przyszłości nie będzie korzystał ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b ustawy o PIT.

Wydatki te były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym.

Spółka nie odpisała poniesionych wydatków od podstawy opodatkowania na podstawie art. 26e ust. 1 ustawy o PIT, aczkolwiek w przypadku uzyskania pozytywnej interpretacji indywidualnej zamierza dokonać korekty zeznań podatkowych, za lata w których te wydatki poniesiono.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej za 2018 r., natomiast część z opisanych we wniosku działań (tj. związanych z prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy, zakup profesjonalnej myjni samochodowej) nastąpi w ciągu najbliższych 5 lat.

Wnioskodawca nie ponosi oraz nie zamierza ponosić kosztów badań podstawowych.

W skład kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników, którzy wykonują czynności związane z działalnością badawczo-rozwojową, poza wynagrodzeniem zasadniczym wchodzi wynagrodzenie za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy.

Pytania

1.Czy podejmowana przez Spółkę Wnioskodawcy działalność w całości lub w którejś z części stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.?

2.Czy wydatki na:

-zakup programu księgowego oraz programu prowadzącego ewidencję czasu pracy kierowców, a także koszty przeszkolenia pracowników z obsługi tych     programów,

-zakup testera diagnostycznego do pojazdów,

-zakup agregatu prądotwórczego,

-zakup laptopów,

-zakup nowego systemu GPS oraz koszty związane z Jego wprowadzeniem, tj. zakup urządzeń GPS oraz sprowadzenie wszystkich samochodów do bazy w Polsce w celu wdrożenia systemu do każdego pojazdu,

-zakup tabletów umożliwiających obsługę programu (…), stworzonego przez pracowników Spółki,

-wynagrodzenia pracowników tworzących i rozwijających oprogramowanie, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę lub ewentualne umowy cywilnoprawne w przyszłości,

można uznać za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki Wnioskodawcy?

3.Czy wydatki, które będą ponoszone w przyszłości na zaplanowane inwestycje, tj.:

-koszt przeprowadzenia kursu ekonomicznej jazdy dla zatrudnionych kierowców,

-zakup maszyn diagnostycznych,

-zakup komputerów i wyposażenia biurowego dla nowopowstałego biurowca,

-zakup myjni, jej transport i montaż,

-wynagrodzenia pracowników przeprowadzających kursy ekonomicznej jazdy, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w przyszłości w oparciu o umowy o pracę lub ewentualne umowy cywilnoprawne,

po ich poniesieniu będą mogły być uznane za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową Spółki Wnioskodawcy?

4.Czy wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe, które Spółka Wnioskodawcy będzie zobowiązana dokonywać, można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT?

5.Czy do wydatków wcześniej poniesionych przez Spółkę Wnioskodawcy, odpowiadającym wydatkom, które mogą być uznane za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, może zostać zastosowana ulga badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 26e ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową, jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

1.badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

2.badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działań podejmowanych przez Wnioskodawcę w ramach Jego Spółki, jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o Nr 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska Wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, ....). Według tego podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Spółki Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

a)nowatorskość i twórczość: dział IT Spółki zajmuje się tworzeniem i modyfikowaniem oprogramowania służącego do obsługi przedsiębiorstwa. Programiści korzystają przy tym z rozwiązań, które wcześniej nie występowały w działalności Spółki i nieustannie wdrażają nowe, ulepszone rozwiązania. Za nowatorskością działań podejmowanych w ramach działalności Spółki przemawiają również regularnie realizowane nowe Inwestycje. Są one przeprowadzane na obszarach, które wcześniej nie leżały w zakresie działań Spółki i wpływają na zasięg świadczonych usług, często nieoferowanych w takiej skali przez inne podmioty działające w branży,

b)nieprzewidywalność: skutek prac działu IT, prowadzonych nad oprogramowaniem wykorzystywanym w działalności Spółki, co do zasady jest zaplanowany. Jednakże, proces tworzenia danych rozwiązań technicznych, pomimo korzystania z istniejących metod, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację dawnych rozwiązań, stosowanych uprzednio w praktyce Spółki Wnioskodawcy. Podobnie jest w przypadku inwestycji podejmowanych przez Spółkę - choć ich cel jest określony już na etapie planowania, to nie jest możliwym do przewidzenia jakie skutki przyniesienie wdrażanie zaplanowanych rozwiązań i innowacji,

c)metodyczność: pracownicy działu IT zatrudnieni przez Spółkę Wnioskodawcy zobowiązani są w ramach umowy ze Spółką do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani są należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Spółki, zgodnie z uchwaloną polityką B+R. Jednocześnie inwestycje planowane w ramach Spółki przeprowadzane są w uwzględnieniem przygotowanego wcześniej planu,

d)możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez dział IT działalności jest tworzenie rozwiązań, które będą możliwe do odtworzenia i dalszego wykorzystania. Prowadzone mogą być również dalsze udoskonalenia. Prace są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań. Inwestycje podejmowane przez Spółkę również nie stanowią problemu pod kątem dalszego ich wykorzystywania ze względu na ich charakter.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy można stwierdzić, że prowadzona przez Niego działalność, spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 26e ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, działania podejmowane przez Spółkę obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, które przejawiają się wprowadzeniem do Spółki nowych funkcjonalności. W ramach podejmowanych prac programiści tworzą i modyfikują oprogramowanie, które jest wykorzystywane we wszystkich działach w przedsiębiorstwie. Ponadto, Spółka planuje utworzyć dział zajmujący się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy, a także zakupić profesjonalną myjnie samochodową. Spółka wcześniej nie podejmowała działań w tych sferach, a każde z przedsięwzięć poprzedzone jest analizą potrzeb przedsiębiorstwa oraz opracowaniem planu podejmowanych działań. W wyniku tych działań, Spółka wykorzystuje w prowadzonej działalności innowacje, które wcześniej w niej nie występowały. Jednocześnie, należy podkreślić, że działania obejmujące utworzenie a także modyfikowanie programu, utworzenie działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy oraz zakup myjni nie występowały wcześniej w Spółce. Ponadto, wprowadzone innowacje nie są wynikiem działalności obejmującej działania rutynowe i okresowe zmiany, gdyż, jak zostało wskazane powyżej, są one podejmowane w sposób systematyczny, zaplanowany, zgodnie z harmonogramem oraz polityką B+R. Z tego względu, Wnioskodawca uważa, że podejmowane działania mogą zostać uznane za prace rozwojowe w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20 lipca 2018 r.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1)poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) i c), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2)nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3)ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4)odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

5)koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a)przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b)prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c)odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d)opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzoną działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

1)wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;

2)wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;

3)wydatek nie jest uwzględniany przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT (przepisy o specjalnej strefie ekonomicznej lub Polskiej Strefie Inwestycji);

4)wydatek ponoszony w ramach badań podstawowych wynika z umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ,2 i 4 -8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

5)koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Wnioskodawcy spełnia kryteria konieczne dla uznania za działalność badawczo-rozwojową, Spółka Wnioskodawcy ponosi wydatki na:

1.zakup programu księgowego oraz programu prowadzącego ewidencję czasu pracy kierowców, a także koszty przeszkolenia pracowników z obsługi tych programów,

2.zakup testera diagnostycznego do pojazdów,

3.zakup agregatu prądotwórczego,

4.zakup laptopów,

5.zakup nowego systemu GPS oraz koszty związane z jego wprowadzeniem, tj. zakup urządzeń GPS oraz sprowadzenie wszystkich samochodów do bazy w Polsce w celu wdrożenia systemu do każdego pojazdu,

6.zakup tabletów umożliwiających obsługę programu (…), stworzonego przez pracowników Spółki,

7.wynagrodzenia pracowników tworzących i rozwijających oprogramowanie, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę lub ewentualne umowy cywilnoprawne w przyszłości.

Powyższe wydatki, stanowiące dla Wnioskodawcy koszt podatkowy, w znacznym stopniu przyczyniły się do ulepszenia procesu świadczenia usług. Zakup programu księgowego oraz programu prowadzącego ewidencję czasu pracy kierowców, a także koszty przeszkolenia pracowników z ich obsługi, wprowadziły do przedsiębiorstwa usprawnienia pracy, które wcześniej nie miały miejsca w prowadzonej działalności. Dzięki nim pracownicy oszczędzają czas, który mogą przeznaczyć na podejmowanie innych prac. Również zakup testera diagnostycznego do pojazdów i agregatu prądotwórczego wprowadziły do działalności Wnioskodawcy rozwiązania, których wcześniej nie wykorzystywano.

Dzięki nim możliwe jest teraz diagnozowanie posiadanych pojazdów bez potrzeby korzystania z usług innych podmiotów, a także przyczyniły się one do obniżenia kosztów prowadzenia działalności i oszczędności czasu.

Dodatkowo, agregat stanowi zabezpieczenie w przypadku awarii prądu w okolicy przedsiębiorstwa. Wszelkie zakupione komputery usprawniają proces prowadzenia dokumentacji, a także są konieczne do obsługi programów wykorzystywanych przez wszystkie działy przedsiębiorstwa, wpływających na szybkość i jakość wykonywanej pracy.

Laptopy są wykorzystywane przez spedytorów oraz w głównej mierze, przez programistów. Zakup laptopów wraz z koniecznym osprzętem jest niezbędny, gdyż przy jego pomocy jest wytwarzane oraz modyfikowane przez dział IT oprogramowanie, które następnie jest zapisywane w jego pamięci. Tworzenie kodu oprogramowania wymaga wykorzystania odpowiednich urządzeń o odpowiednich parametrach, ponieważ prace z tym związane nie opierają się tylko na napisaniu kodu źródłowego, ale również na testowaniu i wdrażaniu wypracowanych rozwiązań. Wobec tego, niemożliwym jest wyobrażenie sobie świadczenia usług polegających na tworzeniu oprogramowania bez dostępu do sprawnego komputera. Laptopy te stanowią środki trwałe w wykonywanej działalności, w związku z tym podlegają amortyzacji. Nowy system GPS oraz sprzęt konieczny do jego obsługi wraz z kosztami wdrożenia stanowił inwestycję, która poprawiła pracę przedsiębiorstwa. Dzięki zmianie dostawcy, przedsiębiorstwo zyskało o wiele bardziej innowacyjny system, który dostarcza dużo danych diagnostycznych i statystycznych z pojazdu, które w wymiernym stopniu wpływają na rozwój przedsiębiorstwa, dzięki analizowaniu uzyskanych w ten sposób informacji. Kolejny koszt dla Spółki Wnioskodawcy stanowił zakup tabletów umożliwiających obsługę programu (…), stworzonego przez pracowników Spółki. Są one bezpośrednio połączone z systemem i pozwalają na kontakt z kierowcami oraz na przesyłanie dokumentów do biura. Na tle branży transportowej jest to niewątpliwie innowacyjne rozwiązanie, zwłaszcza ze względu na fakt, że wykorzystywane w ten sposób oprogramowanie zostało stworzone przez pracowników Spółki i zawiera szereg modułów, których nie posiadają oprogramowania tego typu dostępne na rynku.

Spółka Wnioskodawcy zatrudnia w oparciu o umowę o pracę pracowników, których zakres obowiązków obejmuje prace o charakterze rozwojowym - przede wszystkim chodzi tu o programistów, którzy tworzą dział IT. Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze, bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Spółka Wnioskodawcy wypłaca pracownikom wynagrodzenia, a także uiszcza składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W odniesieniu do tych pracowników, którzy wykonują prace o charakterze rozwojowym, Wnioskodawca uważa, że w przypadku uznania Jego działalności za działalność badawczo-rozwojową, wydatki, które Jego Spółka ponosi w związku z wypłacanymi im wynagrodzeniami oraz składkami na ubezpieczenia społeczne, mogą zostać zakwalifikowane jako koszty poniesione w związku z taką działalnością. Wynika to wprost z ustawy o PIT, która w art. 26e ust. 2 pkt 1 wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, w katalogu z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT mieszczą się również wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu. Z przepisu art. 92 Kodeksu Pracy wynika jasno, że za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży oraz poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Natomiast z art. 172 KP wynika, że za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie – np. w wyroku WSA w Warszawie z 19 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2665/18 gdzie podkreślono, że skoro w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i odniesionym do niego pytaniu, pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R, to tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. W konsekwencji, za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby, czy innej usprawiedliwionej nieobecności (np. obowiązkowych badań lekarskich) pracownik uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU.

Wskazane wydatki nie zostały zwrócone Spółce Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie - nie korzystała ona z pomocy publicznej, ani nie uzyskiwała dotacji - a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, jako koszt kwalifikowany w ramach jakiejkolwiek innej ulgi. Dodatkowo, działalność Spółki Wnioskodawcy nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty te nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy PIT.

W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez Ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie PIT wymogi, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 3.

Spółka Wnioskodawcy nieustannie podejmuje działania, których celem jest rozwój prowadzonej działalności. Wprowadzane rozwiązania w szczególności mają usprawniać prowadzone prace, jednak część z nich służy również wprowadzeniu nowych usług, wcześniej niedostępnych w ramach działalności Spółki. W najbliższym czasie zaplanowane zostały nowe inwestycje, obejmujące budowę nowego biurowca oraz stacji diagnostycznej, zakup profesjonalnej myjni samochodowej, a także stworzenie nowego działu, który będzie zajmował się szkoleniem zatrudnionych kierowców w zakresie ekonomicznej jazdy. W związku z tymi projektami. Wnioskodawca przewiduje, że Spółka będzie musiała ponieść następujące wydatki:

1.koszt przeprowadzenia kursu ekonomicznej jazdy dla zatrudnionych kierowców,

2.zakup maszyn diagnostycznych,

3.zakup komputerów i wyposażenia biurowego dla nowopowstałego biurowca,

4.zakup myjni, jej transport i montaż,

5.wynagrodzenia pracowników przeprowadzających kursy ekonomicznej jazdy, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy, w przypadku pracowników zatrudnionych w przyszłości w oparciu o umowy o pracę lub ewentualne umowy cywilnoprawne.

Powyższe wydatki będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt podatkowy i w znacznym stopniu przyczynią się do ulepszenia procesu świadczenia usług. Planowany zakup myjni jest dla Spółki Wnioskodawcy nowością, która pozwoli na oszczędność czasu i kosztów przy jednoczesnym wprowadzeniu rozwiązania wcześniej niespotykanego w prowadzonej działalności. Inwestycja ta na początku będzie służyć zaspokojeniu potrzeb Spółki - nie będzie już konieczne korzystanie z usług innych podmiotów. Jednocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że w późniejszym czasie myjnia samochodowa będzie wykorzystywana dla celów usługowych - wprowadzenie nowej usługi znacząco wpłynie na atrakcyjność i konkurencyjność Spółki. Ważnym aspektem jest również fakt, że zastosowane w myjni technologie mają pozytywny wpływ na środowisko. Podobną nowością będą maszyny diagnostyczne, które będą stanowić wyposażenie stacji diagnostycznej. Obecnie Spółka posiada tester diagnostyczny, jednak nie jest to sprzęt wystarczający do przeprowadzania kompleksowej kontroli stanu technicznego. Zakup specjalistycznych maszyn sprawi, że przedsiębiorstwo będzie samowystarczalne w zakresie takich kontroli, przy okazji ograniczając ich koszt.

W ramach działalności prowadzonej przez Spółkę planowane jest również stworzenie działu, którego zadaniem jest przeprowadzanie kursów ekonomicznej jazdy dla zatrudnionych kierowców. Rozwiązanie to wymaga zatrudnienia pracowników, którzy będą prowadzić takie szkolenia, a także poniesienia kosztów związanych z ewentualnymi materiałami szkoleniowymi. Ze względu na fakt, że wpłynęłoby to na rozwinięcie umiejętności pracowników, co wymiernie przełożyłoby się na ponoszone przez Spółkę koszty, a także wpłynęło na atrakcyjność świadczonych usług, zdaniem Wnioskodawcy, również możliwe jest zakwalifikowanie wydatków z tym związanych jako kosztów związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak wskazano we wcześniejszej części wniosku, Spółka Wnioskodawcy zatrudnia pracowników w oparciu o umowę o pracę. W przypadku utworzenia nowego działu, który będzie zajmował się prowadzeniem kursów z ekonomicznej jazdy, również zatrudniona zostanie co najmniej jedna osoba, której zadaniem będzie przeszkolenie kierowców w tym zakresie. Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli udział pracowników w szkoleniach podnoszących ich kwalifikacje może być uznany za koszt kwalifikowany, to wynagrodzenie pracownika przeprowadzającego takie szkolenie również może stanowić taki koszt. Jego praca polegać będzie na szkoleniu kierowców, co bezpośrednio będzie miało wpływ na podniesienie kompetencji zatrudnionych osób i jednocześnie wpłynie na podniesienie jakości świadczonych usług. Osiągnięte efekty przełożą się na rozwój działalności prowadzonej przez Spółkę Wnioskodawcy, dlatego Jego zdaniem, praca polegająca na szkoleniu innych pracowników ma charakter pracy rozwojowej. W związku z tym, wynagrodzenie pracownika wykonującego tę pracę, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne, zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT może być uznane za koszt ponoszony w związku z działalnością badawczo-rozwojową. Również w tym przypadku, w ramach wynagrodzenia, które zostało zdefiniowane przez Ustawodawcę za pomocą otwartego katalogu z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, mieszczą się również wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu.

W związku z faktem, że działalność prowadzona przez Spółkę Wnioskodawcy ciągle się rozwija, konieczne stało się wybudowanie nowego biurowca. Dzięki tej inwestycji prace biurowe, które polegają na obsłudze pracowników wykonujących usługi świadczone przez Spółkę, będą mogły być prowadzone sprawniej, zwłaszcza z uwzględnieniem nowych projektów, które sukcesywnie są wdrażane. Z tego względu konieczne będzie dokonanie zakupu nowych komputerów oraz materiałów biurowych, które są niezbędne dla prawidłowego prowadzenia potrzebnej dokumentacji oraz obsługi administracyjnej działalności.

W związku z faktem, że wskazane koszty mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych wyszczególnionym przez ustawodawcę oraz spełniają postawione w ustawie PIT wymogi, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać je za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ad. 4.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych, podmioty zatrudniające przynajmniej jedną osobę powinny utworzyć Pracownicze Plany Kapitałowe. Wiąże się to z faktem, że zarówno podmiot zatrudniający, jak i pracownik, finansują wpłaty podstawowe z własnych środków. Spółka Wnioskodawcy zatrudnia pracowników, co zobligowało go do podjęcia działań związanych z utworzeniem PPK i rozpoczęciem dokonywania wpłat od 1 lipca 2019 r. Spółka jako pracodawca, o ile zatrudnione przez nią osoby nie złożyły deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, jest zobowiązana do wpłacania co miesiąc kwoty w wysokości 1,5% wynagrodzenia pracownika, a w przypadku zadeklarowania wpłaty dodatkowej - w wysokości 2,5% wynagrodzenia pracownika. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, takie wpłaty stanowią przychód dla zatrudnianych przez Jego Spółkę osób. Z tego względu Wnioskodawca uważa, że w przypadku uznania prowadzonej przez Jego Spółkę działalności za działalność badawczo-rozwojową, kwoty wpłacane do PPK będzie mógł uznać za koszty kwalifikowane, poniesione w związku z tą działalnością. Poprzez dokonywanie wpłat do PPK, Spółka Wnioskodawcy w istocie będzie dokonywała wypłat należności na rzecz pracowników wykonujących czynności o charakterze rozwojowym, poprzez uwzględnienie ich jako część wynagrodzenia pracowników. Takie należności mieszczą się w zakresie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT. Podobny pogląd znalazł uznanie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2019 r., Nr 0111-KDIB1-3.4010.344.2019.1.MO, w której wskazano, że należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.

Ad. 5.

Spółka Wnioskodawcy prowadzi działalność, w ramach której przez większość czasu ponosi podobne koszty, co związane jest ze specyfiką podejmowanych działań, o których mowa we wniosku. Jak wskazano w stanowisku Wnioskodawcy do wcześniejszych pytań, podejmowane czynności mają charakter twórczy i podejmowane są w celu rozwinięcia działalności Spółki poprzez zdobycie oraz dalsze wykorzystanie wiedzy. Wskazane we wniosku działania, które zostały zapoczątkowane w 2018 r., nie zostały jeszcze rozliczone przez Wnioskodawcę w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa jest w art. 26e ust. 1 ustawy PIT. Jednakże, ze względu na prowadzenie księgowości w sposób uporządkowany, w przypadku uznania, że Wnioskodawca poprzez Spółkę prowadzi działalność badawczo-rozwojową oraz, że poniesione wydatki mogą zostać zakwalifikowane jako koszty poniesione na taką działalność, dokonanie wydzielenia odpowiednich kosztów nie będzie dla Niego problematyczne, a tym samym będzie w stanie podjąć dalsze działania w celu uzyskania ww. ulgi.

Zgodnie z art. 81 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Korekty dokonać należy do momentu zakończenia okresu przedawnienia, zatem z reguły podatnik ma 5 lat licząc od końca roku, w którym składana jest deklaracja. W związku z tym, w przypadku uznania przez Organ, że wskazane w pytaniu nr 2 wydatki poniesione przez Spółkę, mogą zostać uznane za kwalifikowane koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty złożonej deklaracji podatkowej w celu ubiegania się o ulgę na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy PIT. Zdaniem Wnioskodawcy, uprawnia Go to do uwzględnienia analogicznych wydatków poniesionych w latach ubiegłych w związku z działalnością, Jego zdaniem spełniającą kryteria działalności badawczo-rozwojowej. Ze wskazanych przepisów nie wynika w jaki sposób ma wyglądać wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych przez podatników, natomiast wskazują one jedynie, że musi ono nastąpić w ramach prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź ksiąg rachunkowych.

Dodatkowo, ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że jednym z wymogów dla uznania wydatków za koszty kwalifikowane, poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową, jest by stanowiły one koszt podatkowy dla podatnika. Tak niewątpliwie jest w przypadku wydatków poniesionych w latach ubiegłych przez Spółkę Wnioskodawcy. Zważywszy więc na podane informacje, prawidłowym wydaje się uznanie, że wcześniejsze koszty, odpowiadające kosztom kwalifikowanym, mogą być uwzględnione wraz z kosztami ponoszonymi przez Spółkę Wnioskodawcy obecnie.

Postanowienie

29 września 2020 r. wydałem postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia, z uwagi na nieusunięcie wszystkich braków formalnych wniosku z 14 lipca 2020 r. Postanowienie doręczono Panu 2 października 2020 r.

9 października 2020 r. wpłynęło Pana zażalenie na postanowienie I instancji. Po rozpatrzeniu zażalenia – 8 grudnia 2020 r. wydałem postanowienie utrzymujące w mocy zaskarżone postanowienie.

Postanowienie doręczono Panu 14 grudnia 2020 r.

Skarga na postanowienie

8 stycznia 2021 r. wniósł Pan skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skarga wpłynęła do mnie 15 stycznia 2021 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.614.2020.3.MD – wyrokiem z 23 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Gl 295/21.

Wniósł Pan skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 30 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 1105/21 uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego z 23 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 295/21 z w całości oraz uchylił zaskarżone postanowienie z 8 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.614.2020.3.MD oraz poprzedzające je postanowienie z 29 września 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.614.2020.2.KO.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, z późn. zm.):

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Majątek spółki stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia (art. 28 Kodeksu spółek handlowych).

Stosownie do art. 51 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm., dalej ustawa o PIT):

Zasady wyrażone w ust. 1 – o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy – stosuje się odpowiednio do:

1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;

2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W świetle powyższego, wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

Z kolei, w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, z późn. zm.):

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, w myśl art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei, w myśl art. 26e ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 26e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Z kolei, stosownie do art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26 ust. 2 - 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-jeżeli podatnik w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, w myśl art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.,

·prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.,

-w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Wprowadzona od 1 stycznia 2016 r. do systemu podatkowego ulga badawczo-rozwojowa, uprawnia podatników do obniżenia podstawy opodatkowania, o poniesione przez nich koszty kwalifikowane określone w art. 26e ust. 2-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poniesione w związku z prowadzoną przez nich działalnością w obszarze badań i rozwoju. W praktyce, każdy podmiot, który udoskonala swoje produkty, technologie, usługi lub tworzy nowe od podstaw może spełniać przesłanki realizacji działalności B+R kwalifikującej się do ulgi. Kluczowe jest zatem to, żeby to podatnik który ma zamiar skorzystać z ulgi, prowadził działalność badawczo-rozwojową o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w ramach Spółki komandytowej, która w przeważającym zakresie dotyczy transportu międzynarodowego. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Spółka w ramach prowadzonej działalności zajmuje się transportem międzynarodowym, specjalizując się głównie w transporcie na terenie Europy Zachodniej - Niemiec, Belgii, Holandii, Francji, Hiszpanii, Austrii, Wielkiej Brytanii, Portugalii, Luksemburga, Włoch, ale także Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Chorwacji, Czech oraz Słowacji. Spółka posiada ciągniki siodłowe wraz z naczepami plandekowymi oraz naczepami wywrotkami w liczbie przekraczającej 200 zestawów. Wnioskodawca zatrudnia pracowników w oparciu o umowy o pracę. Wśród nich są kierowcy, a także programiści zajmujący się opracowywaniem i rozwijaniem oprogramowania do obsługi przedsiębiorstwa Spółki. Jest to program typu (…), z którego w tej chwili korzystają wszystkie działy Spółki - od administracji, przez spedycję, aż po dział finansowo-księgowy. Oprogramowanie stworzone przez pracowników Spółki zawiera o wiele więcej modułów, m.in.: moduł (…), inny niż tego typu programy dostępne na rynku. Ciągle również prowadzone są prace, które mają na celu wprowadzenie kolejnych usprawnień programu. Obecnie w dziale IT pracują dwie osoby. W wyniku podejmowanych prac nad stworzeniem oraz rozwinięciem oprogramowania, programiści wytwarzają nowy program komputerowy, który podlega ochronie prawnej, o której art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Z pracownikiem 1 kwietnia 2020 r. podpisany został aneks, który m.in. w swoich zapisach wprost potwierdził, że wykonywane przez pracowników Spółki Wnioskodawcy prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiązał ich do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie tego samego dnia wprowadzono w prowadzonym przedsiębiorstwie Politykę Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Wnioskodawca zatrudni kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis. Praca wykonywana jest w sposób systematyczny i twórczy w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Podobny model działania będzie miał miejsce w przyszłości, tj. obok wdrażania nowych pomysłów oraz ulepszania, poprawiania i kontrolowania już świadczonych usług, i wykorzystywanych rozwiązań. Ze względu na charakter prowadzonej działalności, Spółka szuka rozwiązań, które mogłyby pozytywnie wpłynąć na jakość świadczonych usług przy jednoczesnym ograniczeniu ponoszonych kosztów. Jednym z pomysłów, które planuje wdrożyć w najbliższym czasie, jest stworzenie w ramach przedsiębiorstwa działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy. W związku z tym konieczne będzie zatrudnienie osób, które takie szkolenia będą prowadzić. Spółka planuje również zakup profesjonalnej myjni samochodowej. Początkowo ma ona służyć jedynie zaspokojeniu potrzeb Spółki, jednak Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości będzie ona wykorzystywana również w celach usługowych. Dzięki temu zakupowi Spółka ograniczy koszty związane z wydatkami na myjnie, a także usprawni pracę, ponieważ nie będzie już konieczny dojazd do innych tego typu miejsc. Dodatkowo, dzięki technologiom jakie wykorzystywane są w wybranej myjni, planowane rozwiązanie będzie mieć pozytywny wpływ na środowisko. Wśród innych przedsięwzięć, które w najbliższym czasie zamierza podjąć Spółka jest również budowa nowego biurowca i stacji diagnostycznej. Wynika to z faktu nieustannego rozwijania się prowadzonej działalności - konieczne jest zapewnienie nowego zaplecza biurowego do obsługi działalności pod kątem planowanych prac o charakterze rozwojowym. Stacja diagnostyczna natomiast, podobnie jak myjnia, przyczyni się do ograniczenia kosztów, a także usprawnienia prac, ponieważ nie będzie już konieczne korzystanie z tego typu usług świadczonych w innych miejscach. W związku ze wskazanymi inwestycjami, Spółka będzie musiała dokonać zakupu maszyn diagnostycznych, a także komputerów i wyposażenia biurowego. Wnioskodawca zamierza również zatrudnić kolejne osoby, przy czym nie wyklucza, że nawiązałby z nimi współpracę na podstawie umów cywilnoprawnych. Przedmiotowa działalność polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę Wnioskodawcy nie miały miejsca. Każdorazowo, nim prace zostaną podjęte, opracowywany jest pewien plan działania, który ma na celu wskazać jakie są główne potrzeby przedsiębiorstwa i w jaki sposób powinny być wprowadzone. Każda ze zmian ma na celu usprawnienie prac, bądź wprowadzenie do nich zupełnie nowych rozwiązań, przy czym nie mają one charakteru rutynowego - nie są to zmiany wprowadzane ze względu na konieczność odnowienia stosowanych rozwiązań, a mające swoje zakorzenienie w dążeniu do rozwijania działalności. Zarówno zakup programów księgowych oraz do ewidencjonowania czasu pracy, jak i tworzone i wciąż ulepszane przez zatrudnionych programistów oprogramowanie, wprowadziły do przedsiębiorstwa nowe rozwiązania, mające na celu zmianę trybu pracy oraz jego usprawnienie. Stworzenie działu szkoleniowego, ze względu na konieczność opracowania struktury jego pracy, materiałów szkoleniowych oraz wszelkich procedur również nosi cechy działalności twórczej. Wnioskodawca uważa także, że to samo można powiedzieć o wprowadzeniu nowej działalności w zakresie myjni. Wcześniej podobne urządzenia nie były wykorzystywane w działalności Spółki, a ich zakup otwiera możliwość rozszerzenia zakresu świadczonych usług o zupełnie nowe czynności. Jednocześnie, w ramach działalności gospodarczej, Spółka Wnioskodawcy prowadzi prace w sposób systematyczny i zaplanowany.

Prace te prowadzone są w określonym celu, zgodnie z harmonogramem pracy oraz uchwaloną polityką B+R. Zarówno w zakresie działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania przez zatrudnionych programistów, kursów ekonomicznej jazdy, jak i w zakresie usprawnień wprowadzonych w przedsiębiorstwie, np. w postaci zakupu programów do jego obsługi, działania podejmowane są w celu podniesienia jakości usług, zwiększenia konkurencyjności i podniesienia poziomu wiedzy, którą będzie można dalej wykorzystać przy tworzeniu nowych rozwiązań.

W rozpatrywanej sprawie, należy wyraźnie podkreślić, że choć:

1)Wnioskodawca zatrudnia pracowników, wśród których są programiści zajmujący się opracowywaniem i rozwijaniem oprogramowania typu ERP do obsługi przedsiębiorstwa Spółki i w wyniku podejmowanych prac nad stworzeniem oraz rozwinięciem oprogramowania, programiści wytwarzają nowy program komputerowy, który podlega ochronie prawnej, o której art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

2)Spółka Wnioskodawcy szuka rozwiązań, które mogłyby pozytywnie wpłynąć na jakość świadczonych usług przy jednoczesnym ograniczeniu ponoszonych kosztów, tj. stworzenia w ramach przedsiębiorstwa działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy, w związku z czym konieczne będzie zatrudnienie osób, które takie szkolenia będą prowadzić,

3)Spółka planuje również zakup profesjonalnej myjni samochodowej. Początkowo ma ona służyć jedynie zaspokojeniu potrzeb Spółki, jednak Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości będzie ona wykorzystywana również w celach usługowych. Dzięki temu zakupowi Spółka ograniczy koszty związane z wydatkami na myjnie, a także usprawni pracę, ponieważ nie będzie już konieczny dojazd do innych tego typu miejsc. Dodatkowo, dzięki technologiom jakie wykorzystywane są w wybranej myjni, planowane rozwiązanie będzie mieć pozytywny wpływ na środowisko,

4)Wśród innych przedsięwzięć, które w najbliższym czasie zamierza podjąć Spółka jest również budowa nowego biurowca i stacji diagnostycznej. Wynika to z faktu nieustannego rozwijania się prowadzonej działalności - konieczne jest zapewnienie nowego zaplecza biurowego do obsługi działalności pod kątem planowanych praco charakterze rozwojowym. Stacja diagnostyczna natomiast, podobnie jak myjnia, przyczyni się do ograniczenia kosztów, a także usprawnienia prac, ponieważ nie będzie już konieczne korzystanie z tego typu usług świadczonych w innych miejscach,

to nie oznacza, że prace/zadania realizowane przez Spółkę Wnioskodawcy, stanowią prace rozwojowe.

Zaakcentować bowiem należy, że zgodnie z cytowaną powyżej definicją prac rozwojowych zawartą w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można wyróżnić przesłankę pozytywną uznania działalności za prace rozwojowe, czyli nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania, produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, w szczególności opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych.

Zatem, należy potwierdzić, że pomimo że prace podejmowane przez Wnioskodawcę:

-są realizowane w sposób systematyczny,

-nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany,

jednakże nie spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej, która jest zawarta w przepisach art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że termin „innowacyjność” nie został bezpośrednio zdefiniowany w ww. ustawie. Tym samym, zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http:/sjp.pwn.pl/slownik/) „innowacyjność oznacza, wprowadzenie czegoś nowego; też: rzecz nowo wprowadzoną”. Zatem wskazać należy, że innowacja jest to każda zmiana, która coś ulepsza, daje nową jakość lub pozwala stworzyć nowy produkt, usługę, bądź nową jakość. Może to być zmiana radykalna, dająca zupełnie nowy produkt, ale również cząstkowa, prowadzona do udoskonalenia produktu.

Zjawisko innowacyjności jest nierozłącznie związane z każdą prowadzoną działalnością gospodarczą. Gospodarka konkurencyjna wymaga od prowadzonej działalności gospodarczej wprowadzania nowości, czy też przeprowadzania zmian w zakresie oferowanych dóbr i usług, biorąc pod uwagę dostosowanie tej działalności specjalnie do potrzeb i wymagań klientów (co znajduje zastosowanie w rozpatrywanej sprawie).

Jednakże nie wszystkie podejmowane przez podatnika prace, choć mogą być nakierowane na wprowadzenie nowych, innowacyjnych zastosowań, stanowią prace badawczo-rozwojowe. Przesłanką eliminującą te prace z działalności B+R jest bowiem niespełnienie warunków zawartych w definicji prac badawczo-rozwojowych.

W niniejszej sprawie Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, w głównej mierze na co sam wskazuje w treści przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, podejmuje działania związane ulepszeniem, poprawą już świadczonych usług i wykorzystywanych rozwiązań, Spółka szuka rozwiązań, które mogłyby pozytywnie wpłynąć na jakość świadczonych usług przy jednoczesnym ograniczeniu kosztów. Opracowane i rozwijane oprogramowanie typu (…) służy do obsługi przedsiębiorstwa, korzystają z niego wszystkie działy Spółki. Poprzez zakup myjni samochodowej Spółka ograniczy koszty związane z wydatkami na myjnie, a także usprawni pracę, ponieważ nie będzie już konieczny dojazd do innych tego typu miejsc. Budowa nowego biurowca i stacji diagnostycznej służyć będzie zapewnieniu nowego zaplecza biurowego do obsługi działalności pod kątem planowanych prac o charakterze twórczym. Stacja diagnostyczna przyczyni się do ograniczenia kosztów, a także usprawnienia prac, ponieważ nie będzie już konieczne korzystanie z tego typu usług świadczonych w innych miejscach.

Działania te nie spełniają jednak definicji prac rozwojowych, tj. nie mają na celu nabywania, łączenia, kształtowania, czy wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług.

Wobec powyższego, działalność Spółki Wnioskodawcy, dotycząca opracowywania i rozwoju oprogramowania typu (...) do obsługi przedsiębiorstwa Spółki, stworzenia w ramach przedsiębiorstwa działu zajmującego się prowadzeniem szkoleń kierowców z zakresu ekonomicznej jazdy, zakupu profesjonalnej myjni samochodowej, budowy nowego biurowca i stacji diagnostycznej nie spełnia definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zadanego we wniosku pytania Nr 1 należy uznać za nieprawidłowe.

Ponieważ kwestia uznania Pana działalności za działalność badawczo-rozwojową (pytanie nr 1) stanowiła zagadnienie wstępne do omówienia pozostałych Pana wątpliwości interpretacyjnych (zawartych w pytaniach nr 2-5), to z uwagi na fakt, że Pana działalność nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej, nie możemy się zatem odnieść do dalszych pytań (nr 2-5) zawartych we wniosku.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).