Skutki udziału w programie motywacyjnym. Koszty uzyskania przychodu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 13 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą, która miała miejsce zamieszkania na terytorium Polski dla celów podatkowych do 30 czerwca 2022 r. Od lipca 2019 r. była pracownikiem spółki (…) w Kanadzie numer (…) będącej częścią międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”) (…) z siedzibą (…) w USA, numer (…) (dalej: „Spółka amerykańska”). Swoje służbowe obowiązki wykonywała od tego czasu zarówno na terytorium Kanady, jak i w Polsce.

Wnioskodawczyni została objęta pracowniczymi programami motywacyjnymi opartymi na akcjach (Stock Incentive Plan, dalej: „Programy”), tj. (..) oraz (…), w ramach których podpisała ze Spółką amerykańską 2 umowy Restricted Stock Unit Agreement (28 maja 2013 r. i 12 czerwca 2015 r. odpowiednio, dalej: „Umowy”).

Podstawą Programów, oprócz wspomnianych powyżej Umów, jest regulamin.

Zgodnie z postanowieniami Programów Spółka amerykańska przyznaje pracownikom, dyrektorom, funkcjonariuszom, oraz doradcom spółek wchodzącym w skład Grupy (dalej: „Osoby Uprawnione”) m.in. jednostki uczestnictwa: Restricted Stock Units (dalej: „RSU”), które po upływie okresu restrykcyjnego (dalej: „Vesting”) i spełnieniu warunków określonych w regulaminie Programów są wymienne bezpośrednio na akcje Spółki amerykańskiej (dalej: „Akcje”) lub rozliczane w formie wypłaty gotówkowej.

W ramach uczestnictwa w Programach, Wnioskodawczyni była uprawniona do otrzymania określonej puli RSU, dających prawo, po upływie okresu restrykcyjnego, do przyznania Akcji (stan faktyczny nie dotyczy wypłat gotówkowych, gdyż takich nie było).

RSU są niezbywalne. Osoby Uprawnione nie mogą nimi dysponować, nie przysługują im również (do momentu Vestingu) prawa akcjonariusza, takie jak prawo do głosowania, czy dywidenda. Osoby Uprawnione mają natomiast prawo do otrzymania ekwiwalentu dywidendy w formie gotówkowej lub w Akcjach. RSU nie stanowią części wynagrodzenia zasadniczego. Zgodnie z Umowami, Vesting RSU i otrzymanie Akcji jest uzależnione od pozostawania przez Wnioskodawczynię w stosunku pracy ze spółką z Grupy w momencie otrzymania Akcji.

W momencie Vestingu RSU, nabycie Akcji następuje nieodpłatnie. Akcje te mogą być następnie sprzedane lub też zatrzymane na rachunku maklerskim Wnioskodawczyni.

[Możliwość zastosowania przepisów o odroczeniu opodatkowania].

Na gruncie stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2018 r., zgodnie z wiedzą Wnioskodawczyni, przesłanki odroczenia opodatkowania do momentu sprzedaży Akcji są spełnione. Niemniej jednak, ze względu na wykonywanie pracy w Kanadzie i w Polsce, część Akcji otrzymanych w wyniku Vestingu w roku 2020, 2021 i 2022 została uznana na podstawie lokalnych przepisów obowiązujących w Kanadzie za przychody ze stosunku pracy, od których potrącono podatek należny w Kanadzie (realizacja potrącenia podatku należnego w Kanadzie została wykonana poprzez automatyczną sprzedaż części otrzymanych w latach 2020, 2021 i 2022 roku Akcji - tzw. sell to cover).

W kolejnych latach Wnioskodawczyni prawdopodobnie otrzyma uprawnienie do kolejnych transz RSU w ramach Programów.

Wnioskodawczyni dokonała w czerwcu 2022 r. sprzedaży części pozostałych Akcji otrzymywanych w ramach Programów.

Pytanie

Czy w związku z częściowym zbyciem Akcji otrzymanych w roku 2020, 2021 i 2022 na pokrycie podatków należnych w Kanadzie oraz zbyciem części pozostałych Akcji otrzymanych w wyniku vestingu RSU w ramach Programów, Wnioskodawczyni ma możliwość w momencie zbycia Akcji zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości otrzymanych Akcji rozpoznanej jako przychód ze stosunku pracy i podlegającej opodatkowaniu w Kanadzie w roku 2020, 2021, 2022?

Pani stanowisko w sprawie

W związku z częściowym zbyciem Akcji otrzymanych w 2020 r., 2021 r. i 2022 r. na pokrycie podatków należnych w Kanadzie oraz zbyciem części pozostałych Akcji otrzymanych w wyniku vestingu RSU w ramach Programów, Wnioskodawczyni ma możliwość w momencie zbycia Akcji zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości otrzymanych Akcji rozpoznanej jako przychód ze stosunku pracy i podlegającej opodatkowaniu w Kanadzie w roku 2020, 2021, 2022.

Uzasadnienie stanowiska.

Ze względu na to, że w momencie objęcia akcji, w Kanadzie w ramach konstrukcji sell to cover u Wnioskodawczyni rozpoznany został przychód oraz pobrany został podatek z kanadyjskiej umowy o pracę, dla potrzeb pełnego określenia skutków podatkowych po stronie Wnioskodawczyni należy sięgnąć do przepisów UPO.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 UPO, zyski ze sprzedaży majątku osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski z tytułu przeniesienia własności majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 i 4 - czyli np. z przeniesienia własności udziałów (akcji), podlegają opodatkowaniu tylko w kraju rezydencji podatkowej, zatem w przypadku Wnioskodawczyni – w Polsce.

W opinii Wnioskodawczyni dokonując w 2020 r., 2021 r. i 2022 r. sprzedaży Akcji nabytych w ramach Programów, zgodnie z art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF ma ona możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości nieodpłatnego świadczenia stanowiącego przychód z tytułu stosunku pracy opodatkowany w Kanadzie.

Powyższy wniosek znajduje uzasadnienie w interpretacji wspomnianego przepisu w świetle zasad wykładni językowej, celowościowej i systemowej.

[Interpretacja art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF w zgodzie z zasadami wykładni językowej].

Zgodnie z art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF, w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie, w związku z którymi zgodnie z art. 11 ust. 2-2b został określony przychód, kosztem uzyskania przychodu jest odpowiednio wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2-2b.

W świetle literalnego brzmienia powyższego przepisu, aby możliwe było zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rzeczy lub praw otrzymanych nieodpłatnie, konieczne jest, aby w związku z nieodpłatnym otrzymaniem tych rzeczy lub praw po stronie Wnioskodawczyni powstał przychód.

Przepis ten nie wprowadza żadnego dodatkowego wymogu w stosunku do powstania tego przychodu, w szczególności nie zawęża swojego stosowania wyłącznie do przychodów, w stosunku do których doszło do powstania zobowiązania podatkowego na terytorium Polski.

W przypadku Wnioskodawczyni, na etapie nieodpłatnego otrzymania Akcji w ramach Programów, w Kanadzie, na podstawie lokalnych przepisów, doszło do rozpoznania dla celów podatkowych przychodu na części wartości Akcji, o którym mowa w art. 11 ust. 2-2b Ustawy o PDOF, ze względu na częściowe wykonywanie pracy Wnioskodawczyni na terytorium Kanady. Przychód ten został zaklasyfikowany jako przychód ze stosunku pracy i zgodnie z art. 15 ust. 1 UPO podlegał opodatkowaniu na terytorium Kanady.

Fakt, iż wskutek zastosowania powyższego przepisu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie doszło do powstania zobowiązania podatkowego na terytorium Polski nie stanowi przeszkody do zastosowania art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF, gdyż regulacja w nim zawarta nie wprowadza konieczności spełnienia tego warunku do jego zastosowania.

Powyższe znajduje potwierdzenie w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w tym w szczególności w:

§        interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 16 czerwca 2014 r., sygn. IPPB2/415-218/14-2/MG, w której wskazano: „Z treści art. 11 nie wynika bowiem, że określanie przychodu służy wyłącznie ustalaniu wysokości zobowiązania podatkowego. To zaś, że uzyskany przychód nie podlega opodatkowaniu w Polsce (ze względu na zastosowanie przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub dowolnej innej określonej prawnie przyczyny), nie przesądza jeszcze, że art. 22 ust. 1d Ustawy o PIT nie ma zastosowania”;

§interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 7 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPB2.4511.15.2017.1.KW1, zgodnie z którą prawidłowym zostało uznane stanowisko, że „(...) na etapie częściowo odpłatnego nabycia akcji w wyniku realizacji opcji należnych za pracę wykonywaną na terytorium Francji doszło do powstania przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 2-2b Ustawy o PDOF. Przychód ten został zaklasyfikowany jako przychód ze stosunku pracy i zgodnie z art. 15 ust. 1 UPO podlegał opodatkowaniu na terytorium Francji. Fakt, iż wskutek zastosowania powyższego przepisu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie doszło do powstania zobowiązania podatkowego na terytorium Polski nie stanowi przeszkody do zastosowania art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF, gdyż regulacja w nim zawarta nie wprowadza konieczności spełnienia tego warunku do jego zastosowania”;

§       interpretacji wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 3 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.550.2019.2.MG, która wskazuje że „(...) w sytuacji sprzedaży akcji nabytych nieodpłatnie, gdzie jak wskazano powyżej z tytułu nieodpłatnego otrzymania akcji Wnioskodawczyni uzyskała przychód zakwalifikowany do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, do ustalenia kosztów uzyskania przychodu zastosowanie znajduje art. 22 ust. 1d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Biorąc pod uwagę powyższe, zgodnie ze stanowiskiem organów interpretacyjnych, w świetle art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF, Wnioskodawczyni ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu w Kanadzie.

[Interpretacja art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF w zgodzie z zasadami wykładni celowościowej].

Niezależnie od rezultatów wykładni językowej, dokonywanej w ścisłym związku z postanowieniami UPO, za możliwością zaliczenia opisanego w niniejszym wniosku nieodpłatnego świadczenia do kosztów uzyskania przychodu przemawiają również reguły wykładni celowościowej.

Jak wskazano w uzasadnieniu do ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła regulację zawartą w art. 22 ust. 1d do Ustawy o PDOF, celem tego przepisu jest umożliwienie uniknięcia podwójnego opodatkowania tego samego dochodu, czyli w przedmiotowym wniosku:

§po raz pierwszy w przypadku nieodpłatnego nabycia akcji (jako dochodu ze stosunku pracy);

§po raz drugi w momencie zbycia akcji (jako dochodu z kapitałów pieniężnych).

W przypadku zatem, gdy podatek od danej kwoty przychodu został już przez podatnika uiszczony (na terytorium Polski lub w innym państwie) w wyniku zaklasyfikowania go do jednego źródła przychodów (przychodu ze stosunku pracy), kwota ta nie powinna stanowić przedmiotu opodatkowania po raz kolejny ze względu na zaklasyfikowanie tego przychodu do innego źródła przychodów (przychodu z kapitałów pieniężnych).

Powyższe potwierdza komentarz do Konwencji Modelowej OECD, gdzie w punkcie 32.3 komentarza do art. 23A i 23B Konwencji Modelowej wskazano, że w sytuacji, gdy dwa kraje właściwe rozpoznają przychód w oparciu zarówno o lokalne przepisy, jak i zgodnie z przepisami Konwencji OECD i jednocześnie spowoduje to podwójne opodatkowanie przysporzenia rozpoznanego w oparciu o różne artykuły UPO, zwolnienie odpowiedniej części przychodu pozwalającego na uniknięcie podwójnego opodatkowania należy do kraju rezydencji podatkowej.

W przypadku Wnioskodawczyni, dochód uzyskany z tytułu nieodpłatnego nabycia Akcji podlegał opodatkowaniu w Kanadzie jako dochód ze stosunku pracy.

Powyższe oznacza, że w przypadku, gdyby Wnioskodawczyni nie miała możliwości zaliczenia tego dochodu do kosztów uzyskania przychodów w momencie zbycia Akcji, dochód ten podlegałby ponownie opodatkowaniu w momencie zbycia Akcji (doszłoby zatem do oczywistego podwójnego opodatkowania).

Prawidłowy i nieprawidłowy sposób ustalania kosztów uzyskania przychodu w stosunku do akcji nabytych w wyniku realizacji praw wynikających z Programów przyznanych za pracę wykonywaną w Kanadzie przygotowany przy założeniu, że wartość akcji w momencie ich nabycia i sprzedaży wynosi 100, podatek zapłacony przy nabyciu wynosi 32%, zaś podatek zapłacony przy zbyciu akcji – 19%.

Jak pokazuje powyższa kalkulacja, w przypadku, gdyby brak było możliwości zaliczenia dochodu opodatkowanego przy nabyciu Akcji do kosztów uzyskania przychodu w momencie ich zbycia (nieprawidłowy sposób ustalania kosztów), całość dochodu uzyskanego przez Wnioskodawczynię z tytułu uczestnictwa w Programach podlegałaby podwójnemu opodatkowaniu.

Jedynie uznanie stanowiska Wnioskodawczyni za prawidłowe w odniesieniu do metodologii ustalenia kosztów uzyskania przychodów umożliwiłoby efektywne opodatkowanie na poziomie 32%, nie zaś opodatkowanie według stawki przekraczającej połowę uzyskanego dochodu ze zbycia akcji (doszłoby do efektywnego opodatkowania dochodu nieznaną polskiemu ustawodawcy 51% stawką).

[Interpretacja art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF w zgodzie z zasadami wykładni systemowej].

Treść art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF należy również interpretować w zgodzie z innymi normami należącymi do polskiego systemu prawnego, w tym normami konstytucyjnymi. Biorąc pod uwagę powyższe normy, przepisy podatkowe powinny być tak interpretowane, by m.in. nie dopuścić do nakładania podwójnego ciężaru podatkowego z tytułu tego samego przysporzenia. Stanowiłoby to bowiem zaprzeczenie konstytucyjnej zasady równości wobec prawa, na gruncie prawa podatkowego wyrażającej się w jednokrotności opodatkowania tego samego dochodu.

Oznacza to, że zgodnie z zasadami wykładni systemowej zewnętrznej, w tym prokonstytucyjnej, przepis art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF należy interpretować w sposób pozwalający na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu dochodu z tytułu nieodpłatnego nabycia Akcji w momencie, kiedy następuje ich zbycie. W przeciwnym bowiem wypadku, jak Wnioskodawczyni wykazała powyżej, uzyskany przez nią dochód z tytułu uczestnictwa w Programach podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (w związku z tym, że już raz został opodatkowany w momencie nieodpłatnego nabycia prawa do dysponowania Akcjami).

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane w analogicznych stanach faktycznych, w szczególności interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 czerwca 2014 r., sygn. IPPB2/415-218/14-2/MG, w której wskazano, że: „Normę wynikającą z art. 22 ust. 1d należy również interpretować w kontekście konstytucyjnej zasady ochrony zaufania obywatela do stosowanego prawa oraz zasadę ochrony własności i zasadę legalizmu. Zarówno bowiem w wyrokach sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach Ministra Finansów poświęconych zagadnieniu podatkowych skutków uczestnictwa w planach akcyjnych podkreśla się konieczność eliminowania ryzyka wystąpienia podwójnego opodatkowania zbycia akcji nabytych w ramach planów akcyjnych. Zadanie takie spełnia m.in. art. 22 ust. 1d Ustawy o PIT, który pozwala na wyeliminowanie skutku w postaci podwójnego opodatkowania przychodu w przypadku, gdy jego opodatkowanie nastąpiło już na etapie nabycia akcji na preferencyjnych warunkach”.

Podobnie, zgodnie z interpretacją Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wydanej 7 kwietnia 2017 r., sygn. 1462-IPPB2.4511.15.2017.1.KW1: „(...) zgodnie z zasadami wykładni systemowej, w tym prokonstytucyjnej, przepis art. 22 ust. 1d Ustawy o PDOF należy interpretować w sposób pozwalający na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu dochodu z tytułu częściowo odpłatnego nabycia akcji w momencie, kiedy następuje ich zbycie. W przeciwnym bowiem wypadku, jak Wnioskodawca wykazał powyżej, uzyskany przez nią dochód z tytułu uczestnictwa w Planie podlegałby podwójnemu opodatkowaniu”.

Podsumowując, wszystkie opisane powyżej zasady wykładni (językowa, celowościowa i systemowa zewnętrzna) potwierdzają, że w związku z częściowym zbyciem Akcji otrzymanych w roku 2020, 2021 i 2022 na pokrycie podatków należnych w Kanadzie oraz zbyciem części pozostałych Akcji otrzymanych w wyniku vestingu RSU w ramach Programów, Wnioskodawczyni ma możliwość w momencie zbycia Akcji zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości otrzymanych Akcji rozpoznanej jako przychód ze stosunku pracy i podlegającej opodatkowaniu w Kanadzie w roku 2020, 2021 i 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

§Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

§Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi: