IP Box - Interpretacja - 0111-KDIB1-1.4011.267.2022.2.AH

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4011.267.2022.2.AH

Temat interpretacji

IP Box

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 10 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 listopada 2022 r. (data wpływu 7 grudnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

WNIOSKODAWCA (dalej jako „Podatnik”) posiada w Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity 2021 r. poz. 1128 ze zmianami) (dalej jako ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa o PIT).

Jest również przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy Prawo przedsiębiorców, który prowadzi działalność gospodarczą od maja 2015 r. w zakresie opisanym kodami PKD 2007:

- 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem (działalność przeważająca);

- 62.02.Z - działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

- 62.03.Z - działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;

- 62.09.Z - pozostała działalność usługowa w zakresie informatyki.

Swoje dochody ze źródła działalności gospodarczej ustala w oparciu o ustawę o podatku dochodowym, gdzie korzysta opodatkowania stawką liniową 19 % (art. 30c ustawy o PIT), a także Podatkową Księgą Przychodów i Rozchodów prowadzoną zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. Ustaw z 2019 r. poz. 2544 ).

W ramach działalności gospodarczej zawarł z kontrahentem (dalej również „Spółką”) umowę której przedmiotem jest: Stworzenie programu komputerowego związanego nieodłącznie z powstaniem praw do niego. Proces tworzenia ujmuje okoliczności twórcze w konstrukcje złożone na wysokim poziomie. Z uwzględnieniem przeniesienia prawa autorskiego, określające komu i w jakim zakresie przysługują uprawnienia do korzystania z oprogramowania. Program komputerowy, jako utwór, podlega prawu autorskiemu. Zgodnie z zasadą, prawo autorskie przysługuje twórcy utworu (art. 8 ust. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych - dalej jako: „u.p.a.u.t.”). Powstaje ono z chwilą ustalenia utworu, czyli jego uzewnętrznienia w taki sposób, aby osoby inne niż twórca mogły się z nim zapoznać.

„Świadczenie przez Wnioskodawcę usług informatycznych na rzecz Spółki usług informatycznych polegających na tworzeniu  oprogramowania w ujęciu szerszego zadania projektowego, które obejmuje podejmowanie decyzji na wysokim poziomie, np. projektowanie bazy danych lub sposobu przepływu danych między komponentami złożonego oprogramowania [paragraf 1 ustęp 1.1 umowy].

Wnioskodawca usługi powyższe ma wykonywać zgodnie ze swoją najlepszą wiedzą, starannością właściwą osobie, która wykonuje je w sposób profesjonalny (zawodowy) [ustęp 2.1].

Wykonywanie usług przez czas trwania umowy ma charakter wyłączny [ustęp 2.3] z możliwością powierzenia części prac osobom trzecim wyłącznie za uprzednią zgodą wyrażoną na piśmie przez Spółkę [ustęp 2.4].

Wnioskodawca ma swobodę co do zarządzania swoim czasem przy realizacji usługi, z zachowaniem terminów uzgodnionych ze Spółką, ograniczeń czasowych, innych warunków wynikających z przepisów prawa [ustęp 2.5].

W efekcie świadczenia usług przez Wnioskodawcę następuje:

a) tworzenie kodu oprogramowania w ujęciu złożonego konstruktu twórczego (technologicznego),

b) wsparcie techniczne w ujęciu twórczego kreowania procesu programowania,

c) kreowanie i wdrażanie innowacyjnych rozwiązań,

d) testowanie kodu i usuwanie błędów w kodzie.

Należy zatem przyjąć, że opisana powyżej działalność wykonywana jest osobiście (bezpośrednio przez Wnioskodawcę) mająca na celu wytworzenie nowych, ulepszonych produktów lub usług w procesie złożonego programowania a nie tylko kodowania. Czynności wykonywane są zbieżne z profilem jego działalności.

Ad a)

Tworzenie kodu oprogramowania, jako procesu opiera się na 3 filarach (etapach):

Etap wstępny - obejmuje konsultacje dotyczące celów jakie mają być osiągnięte w danym projekcie.

Ustalane są wzajemne oczekiwania co do parametrów i funkcji programu, zasobów jakie może udostępnić Spółka bądź jej klient zewnętrzny, a także czasu realizacji.

Etap tworzenia oprogramowania - obejmuje on wszystkie podejmowane przez Wnioskodawcę celem realizacji zlecenia, tj. stworzenie dokumentacji, stworzenie kodu źródłowego, jego przetestowanie w ramach scenariuszy testowych, w efekcie powstaje nowy bądź ulepszony produkt (aplikacja).

Etap końcowy koncentruje się na zamknięciu projektu i akceptacji zadania przez Spółkę lub jej klienta. Względnie w braku akceptacji, omawiane są poprawki jakie należałoby nanieść aby zrealizować określony cel.

Na każdym z etapów Wnioskodawca nabywa , łączy, kształtuje i wykorzystuje posiadaną wiedzę z zakresu programowania, narzędzi informatycznych i oprogramowania. Działalność tę cechują:

- systematyczność,

- metodyczność (celowość),

- ciągłość,

- rozwój umiejętności,

- poszerzanie wiedzy.

Wparcie techniczne dla stworzonego kodu polega na:

- poprawie wcześniej niezauważonych błędów,

- dostosowywaniu funkcji do nowych wymagań,

- optymalizacji działania kodu,

- utrzymywania kompatybilności z najnowszymi urządzeniami oraz systemami operacyjnymi,

- modernizacji kodu do nowych, najlepszych praktyk i zaleceń.

Ad c)

Testowanie kodu i usuwanie błędów w kodzie polega w szczególności na jego manualnym czy zautomatyzowanym testowaniu, poprzez:

- przygotowanie przypadków testowych/scenariuszy testowych (manualne testowanie), a następnie

- pisanie automatycznych testów (programowanie) wraz z niezbędną dokumentacją (dokumentacją do testów oraz raporty).

Powyższe testy pomagają w śledzeniu błędów w aplikacjach, nad którymi pracuje Spółka.

Manualne testowanie polega na wykonywaniu testów na prototypach oraz urządzeniach produkcyjnych mających na celu odnalezienie (poprzez tak zwane testy eksploatacyjne) lub zreprodukowanie (odtworzenie kroków prowadzonych do błędów oraz sprawdzenie zgodności zachowania oprogramowania ze specyfikacją) na wczesnym etapie projektu (zanim przeprowadzi się testy automatyczne). Wykonywanie takich testów służy przy próbie odtworzenia błędów, które nie zostały wykryte na wcześniejszym etapie realizacji projektu.

W ich wyniku powstają scenariusze testowe (przypadki), które dokumentuje się poprzez stworzenie raportu testowego, wysłanie informacji przez e-mail, a ich wyniki posłużą do poprawy (zwiększeniu efektywności) oprogramowania.

Zadaniem Wnioskodawcy jest zatem:

Tworzenie wykonywalnego programu komputerowego, który powinien być zrealizowany bez żadnych błędów. Zadaniem twórcy programu jest przeanalizowanie problemu w kodzie i dostarczenie rozwiązania. W celu opracowania takich wniosków, które będą w ogóle komukolwiek do czegoś przydatne, należy wykonać kilka kroków. Są to:

- planowanie aplikacji,

- zaprojektowanie jej,

- testowanie jej funkcji,

- wdrożenie ich,

- utrzymanie prawidłowego działania po zakończeniu.

Do twórcy należy kontrola całego procesu programowanie i zarządzanie nim, to nie tylko samo kodowanie, ale także implementacja algorytmów:

a) tworzenie dokumentacji testów > raporty, zgłoszenia błędów,

b) tworzeniu, tzw. test planu tj. opisu metodologii testowania, narzędzi służących testom, rozłożeniu ich w czasie, czy spis dokumentacji projektowej,

c) przegląd i ocena dokumentów jw., które zostały przesłane przez Spółkę,

d) przegląd kodu napisanego przez inne osoby,

e) tworzenie i rozbudowa środowiska testowego,

 f) łączeniu wielu aplikacji w całość (tzw. pipeline) - pozwala to na sprawdzenie aplikacji w sposób kompleksowy.

W obecnym projekcie, który rozpoczął się 2.06.2022 r. Wnioskodawca uczestniczy przy tworzeniu oprogramowania, które ma być wykorzystane w nowatorskich terapiach medycznych pomagających w leczeniu raka, choroby Alzheimera czy choroby Parkinsona.

Wnioskodawca jako twórca oprogramowania ani tester nie posiada gotowych rozwiązań technicznych (informatycznych). Wszystko tworzy samodzielnie w ramach projektu i dostosowuje do jego wymogów, czyniąc to w oparciu o swoje doświadczenie i wiedzę w dziedzinie technologii informatycznych.

W efekcie przeprowadzonych testów ma on bezpośredni wpływ na kształt powstającego oprogramowania, a to w drodze sugestii zmian w kodzie, bądź samodzielnym implementowaniu wyniku do kodu źródłowego.

Implementacja dokonywana jest z uwzględnieniem jego wiedzy, jak i zdobytego doświadczenia, w wyniku czego powstają ulepszenia funkcjonalne oprogramowania, polegające na:

a) poprawieniu błędów w dotychczasowych rozwiązaniach,

b) wprowadzaniu zmian w kierunku większej ergonomii rozwiązań,

c) zwiększeniu możliwości oprogramowania,

d) przetwarzaniu większej ilości danych.

Tworzenie konceptualne ulepszeń.

Te wprowadzane są dzięki dodawaniu nowych lub modyfikowaniu istniejących komend adresowanych do urządzenia końcowego w postaci kodu źródłowego. W efekcie czego Wnioskodawca ulepsza i rozwija  aplikacje poprzez przeprowadzenie na nich testów i naprawianiu błędów, które powstają w czasie tworzenia nowych funkcjonalności.

Wykorzystuje przy tym składowe języka programowania Swift, dbając o tworzenie czytelności i klarowności kodu źródłowego.

Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje specjalistyczną wiedzę, biorąc udział w konsultacjach z innymi twórcami oprogramowania oraz architektami tworząc rozwiązania systemowe oraz założenia funkcjonalne procesu oprogramowania, poddając analizie dokumentację techniczną, a następnie wdraża rozwiązanie konceptualne w kodzie źródłowym, które modyfikuje i usprawnia przełożenie na usprawnienia oprogramowanie.

W pracy dokonuje analizy problemów jakie napotyka Spółka. Tworzy koncepcje rozwiązania i proponuje wprowadzenie zmian do procesu programowania poprzez wprowadzenie nowych pomysłów, usprawnień, np. nowych testów, narzędzi, metodologii pracy, które pozwalają eliminować błędy na wcześniejszym etapie.

W swej pracy kompleksowo przygotowuje kroki testowe, które są spisywane w odpowiedniej formie, a na podstawie których następuje proces testowania. Współtworzy także testy automatyczne, które stanowią rodzaj odrębnego oprogramowania z własnymi skryptami.

Testy te powstają w wykorzystaniem języka programowania Swift.

W efekcie testów powstaje dokumentacja testowa w postaci: dokumentów zapisanych w formacie XML, zrzutów ekranu, raportów wysyłanych drogą emaliową lub poprzez komunikatory lub w inny sposób.

Efekty pracy są na bieżąco przekazywane Spółce wraz przeniesieniem autorskich praw majątkowych.

Należy wskazać, iż programy komputerowe z reguły są efektem pracy kilku osób, to każda z nich odpowiada za inną cześć projektu wobec Spółki jak i ich klientów. Wnioskodawca dysponuje wiedzą, która zapewnia zachowanie ciągłości w procesie tak, by systematycznie i konsekwentnie był realizowany tok tworzenia zadań.

Działania Wnioskodawcy mają charakter indywidualny, wykonywane są od początku do końca w sposób samodzielny na własny rachunek jak i jego odpowiedzialność.

Spółka jedynie wnosi uwagi do efektów prac, ma prawo przeprowadzenia kontroli sposobu realizacji oraz wymaga aby wnioskodawca przedstawił dowody wykonania.

Sposób realizacji.

Metodyka działań ma doprowadzić do powstania dzieła w rozumieniu prawa autorskiego, którym jest program komputerowy czyli zestaw instrukcji zrozumiały dla komputera, za każdym razem ma on charakter indywidualny, choć może uwzględniać istniejące instrukcje.

W efekcie powstania programu komputerowego i na mocy umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (paragraf 8 umowy ustęp 1) na wymienionych tam polach eksploatacji, za wynagrodzeniem [honoranum], który stanowi część wynagrodzenia za świadczenie usług (8.14].

Wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiący zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do realizacji umowy.

Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie zmienne stanowiące sumę.

1. iloczynu liczby dni roboczych/godzin poświęconych realizacji zlecenia oraz stawki netto wynagrodzenia oraz

2. ewentualnego wynagrodzenia dodatkowego (za zrealizowanie dodatkowych zadań).

Wnioskodawca nie zachowuje również wyłącznego prawa do zezwalania na wykonanie zależnego prawa autorskiego. Dodatkowe wynagrodzenie przysługuje również za nadzór autorski.

Celem prawidłowego wyliczenia wynagrodzenia Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia tychże usług.

Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług służącego bezpośrednio na czynności prowadzące do tworzenia kodu źródłowego wraz z dokumentacją projektową czasu poświęcanego na realizację zadań niezwiązanych z działalnością twórczą lub związanych z nią jedynie pośrednio.

Ewidencja ta prowadzona jest elektronicznie, tak aby zarówno Spółka, jak i Wnioskodawca mieli wzajemny wgląd w system rozliczania godzin.

Ostateczne ustalenie miesięcznego wynagrodzenia następuje na podstawie faktury VAT, którą Wnioskodawca przekazuje Spółce i raportu z realizacji godzin zlecenia.

Wynagrodzenie uwidocznione na fakturze VAT odpowiada zatem w części honorarium za przeniesienie autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, jak również z części dotyczącej realizacji pozostałych zadań wynikających z umowy.

Dokładny podział czynności możliwy jest do wyodrębnienia dzięki ewidencji czynności.

W związku z realizacją przedmiotu umowy Wnioskodawca ponosi bądź będzie ponosić w szczególności następujące kategorie kosztów:

1. Koszty zakupu sprzętu komputerowego,

2. Koszty zakupu podzespołów komputerowych,

3. Koszty zakupu sprzętu telekomunikacyjnego,

4. Koszty zakupu usług telekomunikacyjnych,

5. Koszty zakupu specjalistycznej literatury,

6. Koszty zakupu materiałów biurowych,

7. Koszty szkoleń,

8. Koszty obsługi księgowej,

9. Koszty leasingu/amortyzacji samochodu,

10.Koszty zakupu części samochodowych,

11.Koszty paliwa,

12.Koszty utrzymania samochodu (ubezpieczenie, przeglądy gwarancyjne, wymiana płynów).

Ad 1. Koszty zakupu sprzętu komputerowego.

Oprogramowanie będące efektem finalnym zlecenia wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tegoż nie mogłoby być zapisane, odtworzone czy testowane.

Ad 2. Koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych.

Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla prawidłowego realizowania zlecenia przy pomocy nowoczesnych języków oprogramowania Stąd też przedsiębiorca konsekwentnie modernizuje posiadany sprzęt komputerowy poprzez wymianę podzespołów i urządzeń peryferyjnych (monitor, drukarka, słuchawki). W szybko zmieniającej się rzeczywistości nie korzystanie z zaawansowanych rozwiązań technologicznych prowadziłoby do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszt zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych jest niezbędny do pracy Wnioskodawcy.

Ad 3. Koszt zakupu urządzeń telekomunikacyjnych (telefon komórkowy).

Będąc przedsiębiorcą, Wnioskodawca nie świadczy usług w stałym, ściśle określonym miejscu  pod kierownictwem przełożonego i co do zasady ma dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia usługi.

Dzieje się tak zwłaszcza przy pisaniu kodu źródłowego, charakter wyjątkowy mają spotkania z klientami Spółki (które w obecnych pandemicznych czasach odbywają się głownie w sposób zdalny).

Wnioskodawca dla sprawnej realizacji projektu musi mieć możliwość szybkiego zdalnego kontaktu ze Spółką, klientem.

Z uwagi na powyższe, posiadanie telefonu komórkowego jest niezbędne. Mogą się zdarzyć sytuacje gdy Spółka wskaże aby tworzone oprogramowanie było wykorzystywane za pomocą urządzeń mobilnych (np. smartfon, tablet). Wydaje się zatem niezbędne aby Wnioskodawca mógł nabyć takie urządzenia celem weryfikacji jakości, poprawności działania takiego oprogramowania, a także swobody w korzystaniu z niego (user-friendly app).

Budowanie oprogramowania tak aby działało na urządzeniach mobilnych jest zatem koniecznością dla Wnioskodawcy.

Ad 4. Koszty zakupu usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny + za dostęp do sieci Internet).

Oprogramowanie w procesie tworzenia jak dalszego funkcjonowania wykorzystuje dostęp do sieci internetowej. Samo jego wytworzenie, testowanie nie byłoby bez niego możliwe. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest zapewnić łączność z siecią Internet, a także abonamentu telefonicznego, który ma walor usprawniający korzystanie z sieci (np. zgłaszanie awarii, modernizacja usług).

Ad 5. Koszty zakupu literatury fachowej.

Oprogramowanie wytwarzane jest z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, które wymagają nieustannego weryfikowania i poszerzania. Kluczowe są wiadomości specjalne, które zdobywa między innymi poprzez zakup profesjonalnej literatury fachowej.

Wysoki poziom specjalizacji nie pozwala opierać się jedynie na źródłach dostępnych bezpłatnie (internet, biblioteki) zważywszy na tempo zmian w Informatyce i jej działach pokrewnych.

Ad 6. Koszty szkoleń.

Celem zakupu szkoleń jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informatycznych, aby usprawnić świadczone usługi. Są to na przykład wydatki związane z opłatą za udział w szkoleniu, kosztach zakwaterowania czy dojazdu.

Ad 7. Koszty zakupu sprzętu papierniczo-biurowego.

Sprzęt papierniczo-biurowy służy do zapisu dokumentacji projektowej, jak i bieżącej obsługi działalności gospodarczej, gdy wykorzystanie technologii informatycznej jest niemożliwe bądź znacznie utrudnione.

Ad 8. Koszty obsługi księgowej.

Wnioskodawca korzysta z usług zewnętrznego podmiotu świadczącego obsługę księgową.

Ad 9. Koszty leasingu samochodu osobowego.

Ad 10. Koszty zakupu części samochodowych.

Ad 11. Koszty paliwa.

Ad 12. Wydatki dotyczące utrzymania samochodu (ubezpieczenia OC, AC, przeglądy okresowe, wymiana płynów).

Samochód jest niezbędny celem bezpośredniego kontaktu z Klientami Spółki, przemieszczenia się do siedziby Spółki w razie takiej konieczności. Samochód musi być niezawodny, dlatego koszty jego pozyskana (leasingu), jak i jego utrzymana pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W przypadku braku możliwości przypisania określonego kosztu do przychodu uzyskiwanego w ramach działalności gospodarczej z przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego , Wnioskodawca stosuje metodę proporcjonalnego przypisania.

Proporcja ustalana jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy i prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja czasu świadczenia usług.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca chciałby skorzystać z przewidzianej w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych preferencji IP-Box w rozliczeniu za 2022 r. i lata następne.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję , która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ustęp 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do jego wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencję prowadzi się na bieżąco, zawiera ono comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Jak wynika ze stanowiska Ministra Finansów zawartego w objaśnieniach podatkowych dot. IP Box (objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r.) nie można ustalić wyczerpującej definicji pojęcia autorskie prawo do programu komputerowego, z uwagi na zmienność i dynamikę tego obszaru, w konsekwencji koniecznym jest uzyskanie interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Jak wyżej wspomniano, Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą, rozwojową, opartą o przepisy ustawy o Prawie Autorskim i prawach pokrewnych, albowiem w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych produktów i usług). Działalność ta ma charakter systematyczny (uporządkowany), metodyczny według określonego harmonogramu ukierunkowana jest na realizację celów.

Działalność powyższa prowadzona jest bezpośrednio przez Wnioskodawcę, który w całości odpowiada za jakość i rezultat świadczonych usług.

Nie zmienia tegoż fakt sporadycznej współpracy z innymi osobami (programistami), a wówczas zadanie dzielone jest przez Spółkę na mniejsze elementy i każdy z programistów odpowiada odrębnie wobec Spółki jak i jej klientów zewnętrznych.

Wnioskodawca nie ma prawa ingerencji w część pracy innego programisty, wykluczałoby to samodzielność i i prowadzenie działalności na własną odpowiedzialność i ryzyko.

Podatnik ustala jedynie co należy wykonać, w jakim czasie, i w jakim budżecie.

W trakcie procesu tworzenia oprogramowania dochodzi do wprowadzania jego ulepszeń, wówczas Podatnik nie jest właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym licencję wyłączną.

Wnioskodawca działa jedynie na zlecenie Spółki (będąc jej podwykonawcą). Oprogramowanie to jest udostępnianie przez Spółkę w celu ulepszenia (testowania, poprawiania kodu, wprowadzenia nowych funkcji).

W efekcie wprowadzenia ulepszeń powstają nowe kody algorytmy, co prowadzi do nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do wytworzonego, rozwiniętego, ulepszonego oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej w myśl przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Po zakończeniu zlecenia, lub jeżeli to konieczne w trakcie, Wnioskodawca w myśl postanowień umowy o świadczenie usług przenosi je na Spółkę, na wymienionych bliżej w paragrafie polach eksploatacji, w zamian za wynagrodzenie. Przeniesienie praw autorskich majątkowych do kodu, algorytmu jest elementem przedmiotowo istotnym tejże umowy.

Przychód ze zbycia autorskiego prawa majątkowego (z tego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) uwzględniony jest w wynagrodzeniu, które jak już powiedziano ma charakter jednorodny i niepodzielny.

Jak już wyżej wspomniano dla prawidłowego wyliczenia wynagrodzenia prowadzona jest ewidencja czasu realizacji zlecenia, która pozwala wyliczyć czas, a następnie wynagrodzenie należne za działania na kodzie źródłowym programu komputerowego, a także na pozostałe czynności świadczone na rzecz Spółki.

Ewidencja ta w połączeniu z ewidencją kwalifikowanych przychodów i kosztów (w  rozumieniu art. 30cb ustawy o PIT) pozwala na prawidłowe ustalenie przychodów i kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w konsekwencji dochodu z tego źródła.

Wnioskodawca oświadcza, że opodatkowanie preferencyjną stawką (5%) zastosowane zostanie jedynie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności, a nie do całości otrzymanego wynagrodzenia.

Od dnia 2.06.2022 r. Wnioskodawca zaprowadził w swojej ewidencji wyodrębnienie kosztów bezpośrednio i pośrednio związanych z realizacją usługi (wytworzeniem kwalifikowanego prawa do własności intelektualnej) w rozumieniu art. 30ca (w oparciu o wskaźnik Nexus). 

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1 a)

Wnioskodawca od dnia 3 czerwca 2022 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG pod nazwą: (…) z siedzibą na ul. (…), (…). Podstawowym przedmiotem działalności jest tworzenie oprogramowania. Od początku prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca współpracuje ze spółką (…) w ramach umowy o świadczenie usług programistycznych. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

W praktyce Wnioskodawca pisząc oprogramowanie komputerowe dedykowane od podstaw, jak również jest odpowiedzialny za rozwój istniejących systemów (w rozumieniu programów-aplikacji-projektów-modułów-programów komputerowych) o nowe funkcjonalności. Wyjaśniając, Wnioskodawca tworzy i rozwija istniejące programy komputerowe (systemy) poprzez dodawanie wytworzonych przez niego samodzielnie funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem tych rozwinięć, do których autorskie prawa majątkowe następnie przenosi na  Spółkę-Zleceniodawcę. Prowadzona na podstawie umowy działalność jest działalnością twórczą obejmującą wykonywanie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ustęp 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Wykonywane prace w ramach zawartej umowy spełniają definicję działalności badawczo - rozwojowej, to znaczy działalności twórczej, obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), której celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca tworząc programy komputerowe dla Spółki-Zleceniodawcy, wykonuje prace rozwojowe. W tym miejscu wskazać bowiem trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy-Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym ze względu na prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej wykorzystywanej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym miedzy innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Zdaniem Wnioskodawcy tworząc oprogramowanie dla Spółki-Zleceniodawcy wykonuje on prace rozwojowe.

b) Działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą w związku z czym produkty, procesy lub usługi wykonywane i świadczone w zakresie opisywanej umowy są produktami nowymi, innowacyjnymi bądź w znacznym stopniu ulepszonymi. Wytwarzane oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności ma charakter twórczy. Działania podejmowane są w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie nowego oprogramowania-programu komputerowego - nowego produktu nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającym na celu wdrożenie nowego systemu czyli oprogramowania. Tak więc tworzone oprogramowanie nie jest efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych i wcześniej nabytych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie techniczną a twórczą realizacją szczegółowych projektów zleconych przez Zleceniodawcę. W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania.

Tak więc efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy nie są wynikiem wprowadzenia rutynowych i okresowych zmian, lecz zastosowania oryginalnych rozwiązań zaprojektowanych przez Wnioskodawcę. Wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych prowadzi do wytworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług o stałym charakterze.

c) W ramach działalności Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi prac o innym charakterze niż rozwojowe.

2 a)

W przypadku opisywanego zdarzenia - stanu faktycznego Wnioskodawca stosuje powyższe nazewnictwo jako określenie (opisanie) części składowych tworzonego systemu informatycznego. Wszystkie pojęcia, które zostały wymienione w zapytaniu są stosowane łącznie lub zamiennie do opisania efektów pracy Wnioskodawcy. Odnoszą się do określenia programu komputerowego opisywanego we wniosku i są stosowane również zamiennie. Tworzenie programu komputerowego przez Wnioskodawcę opisanego we wniosku polega na samodzielnym planowaniu, projektowaniu i estymacji poszczególnych zadań projektowych, miedzy innymi na tworzeniu kodów źródłowych, oprogramowania/programu/aplikacji wchodzących w skład systemu informatycznego klienta, czyli programowania-tworzenia większej całości - systemu. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

b) Wnioskodawca aktualnie tworzy oprogramowanie wyłącznie opisane we wniosku. Wnioskodawca wyłącznie wykonuje powierzone mu zadania przez Zleceniodawcę-Spółkę jako niezależny i samodzielny twórca oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest wyłącznie oprogramowaniem wskazanym we wniosku sygnatura sprawy: (…) z dnia 14 października 2022 roku.

c) Tworzone oprogramowanie/programy przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności zawsze są utworami. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia oprogramowania ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze i prowadzi do powstania programów komputerowych (w rozumieniu utwór) chronionych na gruncie prawa autorskiego - prawo własności intelektualnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Art.74 ww. ustawy ust. 1 stanowi: „Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej”. Z powyższego wynika, że Wnioskodawca w rozumieniu: twórca oprogramowania, tworzy kod /program komputerowy/aplikację do którego/rej przysługuje mu osobiste i majątkowe prawo autorskie. Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych. Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Tworzenie oprogramowania to nie jedynie techniczna, a twórczą realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów-Zleceniodawców. Wymaga od programisty niestandardowej logiki, czyli tym samym umiejętności programistycznych, których rezultatem są programy komputerowe/aplikacje/kod mające charakter niepowtarzalny. Bo działania zaimplementowane w celu wytworzenia powyższych charakteryzują się kreatywnością i niepowtarzalnością.

Wytwarzanie oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności ma charakter twórczy. Działania podejmowane są w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie nowego oprogramowania-programu komputerowego - nowego produktu nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu, czyli oprogramowania nie będącego efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. W związku z czym tworzone oprogramowanie przez Wnioskodawcę nie jest jedynie techniczną a twórczą realizacją szczegółowych projektów zleconych przez Zleceniodawcę. W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

d) Tworzone oprogramowania przez Wnioskodawcę w opisywanej działalności zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, nawet wtedy gdy stanowią część większej całości. Działalność wykonywana przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia oprogramowania ma charakter twórczy o indywidualnym charakterze i prowadzi do powstania programów komputerowych (w rozumieniu utwór) chronionych na gruncie prawa autorskiego - prawo własności intelektualnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062). Art.74 ww. ustawy ust. 1 stanowi: „Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej”. Z powyższego wynika, że Wnioskodawca w rozumieniu twórca oprogramowania, tworzy kod/program komputerowy do którego przysługuje mu osobiste i majątkowe prawo autorskie. Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

e) Działalność Wnioskodawcy obejmuje i będzie obejmowała prace rozwojowe, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych, procesów lub usług programistycznych, projektowych. Badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy, jak również badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobywanie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

f) Wnioskodawca rozwija i ulepsza programy komputerowe będące rezultatem jego własnej pracy twórczej ale też rozwija i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób. Przy czym ponownie należy podkreślić że rozwijanie, ulepszanie, dodawanie i zmiana funkcjonalności odbywa się poprzez tworzenie nowych programów komputerowych tak zwanych rozwinięć, ulepszeń do których autorskie prawa majątkowe posiada Wnioskodawca na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które następnie są przenoszone na Spółkę-Zleceniodawcę. Rozwijanie oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy odbywa się po przeniesieniu na Zleceniodawcę-Spółkę praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna na korzystanie z tego oprogramowania. Rozwijanie oprogramowania odbywa się na podstawie umowy zawartej ze Spółką-Zleceniodawcą. Przy czym ponownie należy wskazać fakt, że to jest rozwijanie oprogramowania poprzez tworzenie nowego programu komputerowego, do którego autorskie prawa majątkowe posiada Wnioskodawca i które ponownie są przenoszone na Spółkę.

g) W przypadku rozwijania przez Wnioskodawcę oprogramowania/programu komputerowego/aplikacji już istniejącego/cej, którego/jej nie jest właścicielem/ współwłaścicielem oraz nie przysługuje Wnioskodawcy licencja wyłączna do korzystania z rozwijanego oprogramowania, rozwijanie tego oprogramowania następuje na podstawie zapisów w umowie łączącej Wnioskodawcę ze Spółką - Zleceniodawcą (pkt 8.4 i 8.5 Umowy).

h) Z tego tytułu przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie wynikające z art. 74 ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, gdyż tworzenie oprogramowania jest procesem ciągłym polegający na realizacji kolejnych etapów z reguły trzech, opisanych we wniosku Wnioskodawcy. Pierwszy etap wstępny - szeroko pojęta analiza dokumentacji technicznej i procesu projektowania, konsultacji. Drugi etap tworzenia oprogramowania, który obejmuje wszystkie podejmowane działania przez Wnioskodawcę celem stworzenia kodu źródłowego, dokumentacji, testowania w wyniku czego powstaje nowy lub ulepszony program/oprogramowanie/aplikacja, ten etap tworzenia oprogramowania/kodu/aplikacji ma charakter twórczy, indywidualny i nowy. Trzeci etap - końcowy opisany we wniosku należy zaliczyć do wsparcia technicznego, które stanowi nierozerwalną część procesu programowania. Testowaniu kodu i usuwaniu błędów. Na tym etapie działania Wnioskodawcy są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszenie i modyfikowanie oprogramowania, będącego wyrazem twórczej działalności o indywidualnym charakterze podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wsparcie techniczne obejmuje wnoszenie poprawek, ewentualnych zmian w funkcjonalności fragmentów kodu, w związku z czym wsparcie techniczne jest również procesem twórczym i indywidualnym jak również innowacyjnym. Podsumowując, wszystkie działania związane ze wsparciem technicznym takie jak: poprawa wcześniej niezauważonych błędów, dostosowanie funkcji do nowych wymagań, optymalizacji działania kodu, utrzymanie kompatybilności z najnowszymi urządzeniami oraz systemami operacyjnymi, modernizacji kodu są wyrazem działalności Wnioskodawcy, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności w tym zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych ulepszonych produktów, procesów, lub usług, (art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

i)

i. Ponieważ na podstawie tej dokumentacji można wytworzyć kod, który działa jak pierwotna implementacja. Dokumentacja tłumaczy działania kodu i na podstawie opisu kodu w dokumentacji źródłowej, czyli wytworzonej w trakcie pierwotnego zapisu, można odtworzyć implementację.

ii. W ramach sporządzania dokumentacji zostają zapisane instrukcje adresowane do komputera jak i pozostałych informatyków pracujących przy projekcie.

iii. Wszystkie wymienione elementy w pytaniu zawiera dokumentacja tworzona do tworzonego systemu informatycznego.

iv. Wnioskodawca współpracuje ze Spółką (…) i w związku z czym wszystkie efekty pracy Wnioskodawcy stanowią całość tworzonych programów komputerowych jak również specyfikacje, dokumentacje oprogramowania tworzonego lub rozwijanego stanowią całość oprogramowania i są w ramach zawartej umowy ze Spółką-Zleceniodawcą przenoszone w myśl art.74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na Spółkę-Zleceniodawcę. Należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art.30ca ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

v. Wnioskodawca samodzielnie rozwija stworzoną istniejącą dokumentację oprogramowania. Wnioskodawca jest autorem tych rozwinięć, do których autorskie prawa majątkowe następnie przenosi na Spółkę-Zleceniodawcę.

3.

a)       

i. Opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług Zleceniodawcy-Spółce, tj. fizycznego wytwarzania na jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów o których mowa we wniosku do wytwarzania, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania/programu komputerowego/aplikacji. Wnioskodawca uzyskał w roku 2022 i uzyska w latach następnych dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. prawa autorskiego do programów komputerowych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

ii. Ponieważ jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę -Zleceniodawcę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego w omówiony sposób oprogramowania, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

iii. Przedmiotem opodatkowania będą dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

iv. Tak (odpowiedź na pytanie: czy dochodem z wytworzonego i rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Pana z tytułu: - z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu?).

b) Odpowiedzialność wobec osób trzecich za efekty pracy Wnioskodawcy z wyłączeniem czynów niedozwolonych, ponosi Zleceniodawca-Spółka.

c)

   - Wynagrodzenie płatne jest w sposób comiesięczny i każdorazowo obejmuje wynagrodzenie z przeniesienia praw autorskich oprogramowania wytworzonego lub rozwiniętego przez Wnioskodawcę. Należy więc stwierdzić, że uzyskany dochód przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności rozwojowej, kwalifikuje dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT (tzw. IP Box).

   - Wnioskodawca nie osiąga aktualnie dochodów wynikających z innych czynności niż czynności związane z tworzeniem oprogramowania w ramach opisywanej umowy.

d) Wnioskodawca zawarł umowę ze spółką 2 czerwca 2022 roku na czas nieokreślony za wykonanie przedmiotu umowy, tj. świadczenie usług informatycznych w rozumieniu tworzenia na rzecz Spółki-Zleceniodawcy oprogramowania. Strony ustaliły, że Spółka- Zleceniodawca będzie wypłacał Wnioskodawcy (wykonawcy) wynagrodzenie miesięczne za świadczenie usług programistycznych w zakresie umowy w kwocie opartej o stawkę dzienną równą 957,00 zł netto. Wynagrodzenie zostaje wypłacone po wystawieniu faktury VAT. Płatność wynagrodzenia będzie należna w ciągu 14 dni kalendarzowych od wystawienia faktury na rzecz Zleceniodawcy-Spółki.

Przekazanie praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy-Spółki ma miejsce w każdym momencie kiedy świadczenie usług programistycznych zostanie zakończone (pkt 8 ppkt. 8.1-8.14 Umowy). Odbywa się to zawsze po zaakceptowaniu kodu i jego funkcjonalności przez Zleceniodawcę-Spółkę. Wytworzony kod/oprogramowanie/aplikacja wysyłane jest do zdalnego repozytorium. Po weryfikacji żądanej funkcjonalności oprogramowania, prawa do utworu-dzieła ( w rozumieniu programu, oprogramowania, kodu, aplikacja) zostają przekazane na Spółkę-Zleceniodawcę.

e) Umowa z Kontrahentem/Zleceniodawcą-Spółką reguluje prawo przeniesienia praw autorskich na podstawie zapisu w umowie pkt 8 Umowy (ppkt 8.1-8.14) o świadczenie usług zawartej między Zleceniodawcą-Spółką a Wykonawcą - Wnioskodawcą. Pkt 8.1 umowy stanowi:

Strony uzgadniają że Zleceniodawca nabywa wszystkie, bez wyjątku, prawa autorskie do kreatywnych wyników powstałych z wykonywania obowiązków przez Wykonawcę objętych tą umową, które mogą być uznane za dzieła w rozumieniu Ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawach autorskich i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2019 rozdział 1231), a w szczególności prawa do oprogramowania, projektów stron internetowych i aplikacji internetowych (w rozumieniu programów).

Wyodrębnienie konkretnego programu komputerowego odbywa się poprzez podział zadań, który dokonuje Kontrahent/Zleceniodawca-Spółka w ramach konkretnego projektu programistycznego, natomiast Wnioskodawca wykonuje czynności twórcze związane z realizacją przydzielonych mu zadań, a przeniesienie praw autorskich odbywa się w identyczny sposób jak wyżej opisany po zakończonym etapie i zatwierdzeniu kodu/ oprogramowania lub jego części przez Kontrahenta/Zleceniodawcę-Spółkę. Przeniesienie tych praw potwierdza zapis w zawartej umowie między Kontrahentem/Zleceniodawcą-Spółką a Wykonawcą- Wnioskodawcą (pkt 8 Umowy o świadczenie usług zawartej pomiędzy (…) a Wykonawcą (…) w dniu 2 czerwca 2022 r.).

f) Wyżej wymieniony zapis we wniosku sygnatura sprawy: (…) z dnia 14 października 2022 roku nie ma zastosowania w praktyce, czyli opisane czynności „nadzoru autorskiego” aktualnie nie są wykonywane przez Wnioskodawcę, ponieważ świadczenie tych usług nie wynika jednoznacznie z zapisów zawartej umowy pomiędzy Zleceniodawcą-Spółką a Wnioskodawcą/Wykonawcą.

g) Wnioskodawca prowadzi przedmiotową odrębną ewidencję od dnia 3 czerwca 2022 r. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji prac rozwojowych zmierzających do wytworzenia kwalifikowanego IP.

h) W ramach pytania nr 3 postawionego we wniosku Wnioskodawca nie oczekuje oceny technicznej w zakresie prowadzenia ewidencji comiesięcznych zestawień dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP, gdyż przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

4. Wnioskodawca zawarł umowę na czas nieokreślony z ww. Zleceniodawcą- Spółką/Kontrahentem i w związku z czym zamierza kontynuować współpracę ze Spółką- Zleceniodawcą/Kontrahentem również w latach następnych na tych samych zasadach, tym samym uzyskując dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. a) Tworzenie wymienionych we wniosku „programów komputerowych” polega na czynnościach twórczych Wnioskodawcy ukierunkowanych na wytworzenie utworu programistycznego/oprogramowania/aplikacji zgodnie z założeniami technicznymi - funkcjonalnymi wskazanymi przez Zleceniodawcę. W związku z powyższym wszystkie wytworzone czy rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe - w ramach umowy zawartej, czyli efekty prac Wnioskodawcy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny np. za daną jego część/fragment/element, który/która w połączeniu z częściami/fragmentami/elementami wytworzonymi przez pozostałych pracujących w zespole programistów powoduje powstanie systemu. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, jednakże każdy członek w zespole jest odpowiedzialny za własne zadania. Wnioskodawca samodzielnie w oparciu o własną wiedzę i twórczość realizuje powierzone mu zadania, tj. wytwarza programy komputerowe/kody i odbywa się to niezależnie od podejmowanych działań przez pozostałych programistów. Wnioskodawca jest autorem i właścicielem wytworzonych przez niego programów komputerowych - kodów źródłowych, do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę. Podział zadań następuje w ramach określonego projektu i dokonuje go Spółka - Zleceniodawca albo osoba przez nią wskazana. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za każdy fragment kodu/element oprogramowania stanowiący całość tworzonego systemu. Poszczególne fragmenty oprogramowania wytworzone przez poszczególnych członków zespołu jak i Wnioskodawcę po zintegrowaniu w spójną całość tworzą system.

b) Wnioskodawca uzyskuje dochód wyłącznie z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do wytworzonego przez siebie fragmentu utworu (w rozumieniu systemu), tj. części kodu/programu/oprogramowania stanowiącego w tym zakresie część całości systemu.

c) Tworzone oprogramowania przez Wnioskodawcę w opisywanej działalności zawsze są odrębnymi programami komputerowymi nawet wtedy gdy stanowią część większej całości. Utwór/oprogramowanie/kod/program/aplikacja może mieć wielu twórców - w takim wypadku mamy do czynienia z współtwórcami, a prawa do utworu przysługują im wspólnie (podobnie jak w przypadku współwłasności w częściach ułamkowych). Nie jest istotne dokładne ustalenie, kto napisał więcej kodu, a kto rozwiązał najtrudniejsze problemy — przyjmuje się, że prawa współtwórców do utworu są równe, chyba że ustalą inaczej, albo inaczej zdecyduje sąd. Ważne jest aby wkład każdej z osób miał charakter twórczy czyli był czymś indywidualnym i nowym. Fragment kodu/oprogramowania/aplikacji stanowi konkretną funkcjonalność większej całości i w powyższym rozumieniu stanowi odrębny program komputerowy podlegającym ochronie określonej w art.74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Pytania

 1. Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy ze Spółką a polegające na:

a) tworzeniu kodu oprogramowania,

b) wsparciu technicznym dla stworzonego kodu,

c) testowaniu kodu i usuwaniu błędów,

stanowią element działalności badawczo - rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

 2. W wypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 czy na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniach podatkowych za lata 2022 i następne Wnioskodawca będzie mógł zastosować 5% stawkę podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

W praktyce Wnioskodawca pisze oprogramowanie komputerowe dedykowane głównie od podstaw, jak również jest odpowiedzialny za rozwój istniejących systemów (w rozumieniu programów-aplikacji-projektów-modułów-programów komputerowych) o nowe funkcjonalności. Wyjaśniając pkt Ad 1) i Ad 3) zawarte we wniosku. Wnioskodawca, rozwija istniejące programy komputerowe (systemy) poprzez dodawanie wytworzonych przez niego samodzielnie funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem tych rozwinięć, do których autorskie prawa majątkowe następnie przenosi na Spółkę-Zleceniodawcę.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów (samodzielnym programistą) i kod/oprogramowanie/aplikacje tworzy wyłącznie na podstawie własnej wiedzy i zgodnie z wymaganiami Kontrahenta/Zleceniodawcy-Spółki. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Powyższe czynności wykonywane są na podstawie umowy zawartej ze Spółką- Zleceniodawcą. Wnioskodawca jest samodzielnym programistą (specjalistą), który odpowiada za własne zadania. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem architektury programu komputerowego oraz implementacji nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie dedykowane, bardzo często oparte o złożone algorytmy również kryptograficzne wykorzystywane w terapiach medycznych pomagających w leczeniu raka, choroby Alzheimera, czy choroby Parkinsona jak również w terapii zdrowotnej pacjenta jak: kontroli miejsc wstrzyknięcia zastrzyków, przypomnienia o Iekach, pomiarach i aktywnościach, tworzenia listy zażytych Ieków wraz z informacją o dawkowaniu, przypomnienia dostosowane do różnych schematów leczenia, zapisywanie leków, pomiarów i aktywności w formie dziennika zdrowia, kontroli objawów i samopoczucia, przypomnienia o konieczności zamówienia nowej recepty, możliwość wydrukowania miesięcznego raportu dotyczącego zdrowia, spersonalizowane wskazówki dotyczące leczenia, szeroka gama pomiarów dla różnego typu schorzeń (cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, depresja, nadciśnienie, stwardnienie rozsiane), np. waga, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi.

Wnioskodawca osobiście odpowiada również za planowanie, projektowanie, estymację poszczególnych zadań projektowych, integrację oprogramowania z innymi systemami. Rozwiązania takie wprowadzają na rynek innowacyjne produkty.

Działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programu komputerowego, który jest utworem w rozumieniu art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: ustawa o prawie autorskim). Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a Zleceniodawcą-Spółką wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie, otrzymywane przez Wnioskodawcę należności są przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do programu komputerowego.

Mając na uwadze powyższe podkreślić trzeba, iż Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wytwarzanie oprogramowania/programu/kodu ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie omawianego systemu- nowego produktu- nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego mającego na celu wdrożenie nowego systemu (oprogramowania/programu). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań tym samym nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w postaci innowacyjnego systemu terapii medycznych pacjenta.

W ramach omawianej działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania. Efekty działalności Wnioskodawcy w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami nie występującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Ponieważ jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółkę-Zleceniodawcę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego w omówiony sposób oprogramowania w związku z czym Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Podsumowując:

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art.4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art.5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytworzeniu oprogramowania mają charakter twórczy ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Po trzecie prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszenie systemu w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę-Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytworzonego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem w ocenie Wnioskodawcy osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Ad 2.

Wnioskodawca uważa, że na podstawie art. 30ca ustawy o PIT (obowiązującego od 2019 r.) w zeznaniach rocznych może zastosować stawkę podatku w wysokości 5 procent do dochodu uzyskanego z tytułu przeniesienia autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego.

Jak możemy wyczytać w uzasadnieniu tego przepisu stwierdzono, że: „ta preferencja podatkowa odnosi się do dochodów uzyskanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie prawa krajowego lub międzynarodowego przez min. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym do ulgi IP-BOX jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dochód związany ze sprzedażą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również co najważniejsze dochód z tego aktywa uwzględniany w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z preferencji jest:

 1. Wymóg prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej

 2. Obowiązek prowadzenia szczegółowej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku prowadzenia tych prac.

Zgodnie z przepisem art. 30ca ustęp 1 ustawy o PIT:

Art. 30ca ust. 1 Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Ustawa jednoznacznie wskazała, że takim kwalifikowanym prawem własności intelektualnej są: prawo do programu komputerowego (art. 30ca ustęp 2 pkt 8 ustawy o PIT), które w myśl krajowych przepisów lub uregulowań prawa międzynarodowego podlega ochronie prawnej i których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnych osiągniętych w danym roku podatkowym (art. 30ca ust. 3).

Dalej na podstawie art. 30ca ustęp 7:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarcze) w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ustawa wskazuje, że podatnicy chcący opodatkować dochody z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawki mają prowadzić wyodrębnioną ewidencję dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskaniem tych dochodów.

Przepisy o IP Box nie wskazują żadnej konkretnej formy prowadzenia tej ewidencji. Wskazuje się jedynie, że dla osób prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów ma być to odrębna ewidencja (art. 30cb ustęp 2 ustawy o PIT), która spełnia wymogi określone w art. 30cb ustęp 1:

1. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawu własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskana przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej);

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4. przypadające na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków o których mowa w pkt 2-4.

Zdaniem podatnika należy przyjąć, że dla osób prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego prawa własności intelektualnego (prawa autorskiego do programu komputerowego) może być spełniony poprzez sporządzenie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, co miesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki na koniec danego miesiąca.

Wskazać należy w obowiązującym w Polsce systemie prawnym ochrona przyznana programom komputerowym jest zrównana ochronie przydanej utworom (zob. art. 1 ustęp 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w zw. z art. 74 ustęp 2 tejże), więc ochrona prawnoautorska przysługuje im już w momencie ich wytworzenia bez konieczności spełnienia jakichkolwiek warunków formalnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i jego uzupełnieniu, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace                                    badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Pana polegające na wytworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż –  jak Pan wskazał w opisie zdarzenia przyszłego –  prowadzona na podstawie umowy Pana działalność jest działalnością twórczą obejmującą wykonywanie prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ustęp 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. Pana działalność obejmuje i będzie obejmowała prace rozwojowe, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych programów komputerowych, procesów lub usług programistycznych, projektowych.

Wytwarzanie oprogramowania w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności ma charakter twórczy. Działania podejmowane są w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie i tworzenie nowego oprogramowania-programu komputerowego - nowego produktu nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu wdrożenie nowego systemu. Efekty Pana działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy, obejmują prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz podejmowane są w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1) patent,

2) prawo ochronne na wzór użytkowy,

3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8) autorskie prawo do programu komputerowego

    - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

 1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

 Zgodnie z art. 30ca ust. 8 – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

 1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

 2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

 3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

 4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

 5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

W ramach tych rozwiązań podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

   - podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

   - prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box, jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

- dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

- dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również;

- dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do oprogramowania komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

 1) w ramach działalności gospodarczej wytwarza, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie;

 2) wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

 3) wszystkie wytworzone czy rozwijane przez Pana programy komputerowe - w ramach umowy zawartej, czyli efekty Pana prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

 4) uzyskał Pan w roku 2022 i uzyska w latach następnych dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. przenosi Pan na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie;

 5) od dnia 3 czerwca 2022 r.  prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ewidencję , która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ustęp 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzające do jego wytworzenia, rozwinięcia i ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań;

 6) zamierza Pan kontynuować współpracę ze Spółką-Zleceniodawcą/Kontrahentem również w latach następnych na tych samych zasadach, tym samym uzyskując dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując – dochód uzyskany przez Pana z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu od 3 czerwca 2022 r., tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniu rocznym za rok 2022 i za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Zatem Pana stanowisko w odniesieniu do zadanego pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za prawidłowe.

W zakresie pytania nr 3 dotyczącego możliwości uwzględnienia kosztu przy obliczeniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustęp 7 ustawy o PIT, proporcjonalnie w stosunku do jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do Pana łącznych przychodów, w przypadku braku możliwości przypisania konkretnego kosztu bezpośrednio do przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie, znak: (…).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanego przez Pana w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zastrzec należy, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części Pana stanowiska, która wykracza poza treść i zakres sformułowanych pytań. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny Pana stanowiska w kwestii będącej przedmiotem sformułowanych zapytań. W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Pana działalność spełnia kryteria prac rozwojowych oraz czy program komputerowy podlega ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o Prawie autorskimi prawach pokrewnych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie zdarzenia przyszłego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego przez Pana w danej sprawie.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2654 ze zm.).