Obowiązki płatnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie pismem z 13 marca 2022 r. (wpływ 25 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. jako Pracodawca (dalej: Spółka) zamierza zatrudnić cudzoziemca (obywatela Niemiec) w oparciu o polską umowę o pracę (na czas nieokreślony) gdzie stałym miejscem wykonywania (świadczenia) pracy będzie obszar Niemiec (lub Austrii), zaś stałym miejscem zamieszkania Pracownika będą Niemcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał w sprawie na art. 15 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90). Wniosek nie dotyczy ostatecznie zatrudnienia pracownika na terytorium Austrii.

Wnioskodawca posiada siedzibę na terenie Polski i nie posiada żadnego zakładu, stałej placówki ani przedstawicielstwa na terytorium Niemiec.

Pracownik posiada rezydencję podatkową na terytorium Niemiec.

Wypłacającym wynagrodzenie będzie Sp. z o.o. z siedzibą w ...

Pracownik jest cudzoziemcem i stałym miejscem zamieszkania i wykonywania pracy przez pracownika będzie terytorium Niemiec; będzie tam przebywał przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawca na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie zwolniony z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony, w sytuacji gdy praca ta będzie wykonywana na terytorium Niemiec, zaś Pracownik jest obywatelem Niemiec i posiada stałe miejscem zamieszkania w Niemczech? 

Państwa stanowisko w sprawie

Analizując powyższą sprawę należy zwrócić uwagę na fakt, że stałym miejscem wykonywania pracy i zamieszkania przyszłego Pracownika mają być Niemcy w związku z czym zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF), osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W tej samej ustawie, w art. 3 ust. 2b pkt 1, wskazuje się, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się m.in. dochody (przychody) z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku pracy bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Zgodnie z przepisami PDOF, zakłady pracy są obowiązane, jako płatnicy podatku, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy, czyli od pracowników. Po ustaleniu jednak, że dochód nie podlega opodatkowaniu w Polsce, zakład pracy jest zwolniony z pobierania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza Polską.

Ponadto, Polska posiada ratyfikowaną umowę międzynarodową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, wedle której, jeśli praca wykonywana jest w państwie, w którym cudzoziemiec ma miejsce zamieszkania, to wynagrodzenie podlega opodatkowaniu tylko w tym jednym państwie, a w sytuacji w której praca wykonywana jest w innym państwie niż w tym, w którym cudzoziemiec ma miejsce zamieszkania, to wynagrodzenie może być opodatkowane, albo w państwie, w którym cudzoziemiec ma miejsce zamieszkania, albo w państwie, w którym praca jest wykonywana.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że dochód osiągany przez Pracownika z tego stosunku pracy nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, zaś Pracodawca będzie zwolniony z pobierania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza Polską.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca w zakresie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej dodał następującą argumentację.

Analizując powyższy przypadek, należy zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 31 PDOF), zakłady pracy są zobowiązane, jako płatnicy podatku, obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy, czyli od pracowników. Po ustaleniu jednak, że dochody nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, zakład pracy jest zwolniony z pobierania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika, którego miejscem stałego wykonywania pracy oraz zamieszkania jest terytorium Niemiec.

Ponadto, zgodnie z art. 32 ust. 6 PDOF, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem, że dochody będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Nadmienić również trzeba, że Polska posiada ratyfikowaną umowę międzynarodową z Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków i od majątku; zgodnie z art. 15 ust. 1 tej Umowy – z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 (niemających zastosowania w niniejszym stanie faktycznym) uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tytko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że Wnioskodawca na podstawie art. 32 ust. 6 PDOF będzie zwolniony z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony, w sytuacji gdy praca ta będzie wykonywana na terytorium Niemiec, zaś Pracownik jest obywatelem Niemiec i posiada stałe miejsce zamieszkania w Niemczech (będzie tam przebywał przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35 cytowanej ustawy, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a (art. 38 ust. 1 ww. ustawy).

Na podstawie art. 32 ust. 6 powyższej ustawy, zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do przepisów ust. 1-5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie zwolniony z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony, w sytuacji gdy praca ta będzie wykonywana na terytorium Niemiec, zaś pracownik jest obywatelem Niemiec i posiada stałe miejscem zamieszkania w Niemczech. 

Określając Państwa obowiązki jako płatnika, w pierwszej kolejności należy poddać analizie przepisy Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ww. Umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zatem, z treści art. 15 ust. 1 ww. Umowy wynika, że wynagrodzenia osób mających miejsce zamieszkania w Niemczech, których praca wykonywana jest na terytorium Niemiec, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, tj. w Niemczech.

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 1) w zakresie art. 15 ust. 1, ustalającym ogólną zasadę w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu pracy najemnej, z wyjątkiem emerytur, taki dochód podlega opodatkowaniu w państwie, w którym praca jest rzeczywiście wykonywana. Praca jest wykonywana w miejscu, w którym osoba fizycznie przebywa, gdy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że zamierzają Państwo zatrudnić cudzoziemca (obywatela Niemiec) w oparciu o polską umowę o pracę (na czas nieokreślony) gdzie stałym miejscem wykonywania (świadczenia) pracy będzie obszar Niemiec, zaś stałym miejscem zamieszkania Pracownika będą Niemcy.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe i powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca na podstawie art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie zwolniony z obowiązku pobierania zaliczek na podatek dochodowy pracownika zatrudnionego na umowę o pracę na czas nieokreślony, w sytuacji gdy praca ta będzie wykonywana na terytorium Niemiec i pracownik posiada stałe miejsce zamieszkania w Niemczech (będzie tam przebywał przez okres dłuższy niż 183 dni w roku podatkowym).

W sytuacji przedstawionej w treści wniosku bowiem dochód pracownika z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Niemiec podlega stosownie do treści art. 15 ust. 1 ww. Umowy polsko-niemieckiej w Niemczech.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwo i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).