W zakresie skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej”. - Interpretacja - 0114-KDIP3-3.4011.532.2017.2022.9.S.MN

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 30 września 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-3.4011.532.2017.2022.9.S.MN

Temat interpretacji

W zakresie skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej”.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowne Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 3 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 28 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 867/18 i

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2017 r. wpłynął Pana wniosek z 3 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Stał się Pan właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w drodze:

- umowy sprzedaży z dnia (…) 2007 r., w udziale wynoszącym (…) części,

- umowy darowizny z dnia (…) 2009 r., w pozostałym udziale wynoszącym (…) części.

Następnie dokonał Pan sprzedaży wspomnianego lokalu na mocy umowy z dnia (…) 2012 r. Pana wątpliwości nie budzą kwestie związane z odpłatnym zbyciem udziału w ww. lokalu mieszkalnym nabytym w 2009 r., do którego należy zastosować przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., dlatego przedstawienie stanu faktycznego zostanie ograniczone do odpłatnego zbycia udziału w ww. lokalu nabytego w 2007 r.

Dla udziału w nieruchomości nabytego w 2007 r. zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. (dalej u.p.d.o.f.), na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 u.p.d.o.f., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b) lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d) prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

– jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

W myśl art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. zwolnienie to (dalej ulga meldunkowa) ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W okresie pozostawania właścicielem wspomnianego udziału w ww. lokalu był Pan zameldowany na pobyt stały przez okres istotnie dłuższy niż 12 miesięcy (ponad 5 lat), mieszkając we wskazanym lokalu.

Zawarł Pan w umowie sprzedaży (z dnia (…) 2012 r.) oświadczenie (par. 2, ust. 7) o treści: „Sprzedający oświadcza ponadto, że: 7) w przedmiotowym lokalu za wyjątkiem Sprzedającego oraz członków jego rodziny, nikt nie jest zameldowany na pobyt stały bądź czasowy”.

Wraz ze złożeniem zeznania podatkowego za 2012 r. nie zapłacił Pan podatku z tytułu odpłatnego zbycia wskazanego wcześniej udziału (tj. części (…), nabytej w 2007 r.) nieruchomości.

Pytanie

Czy składając zeznanie podatkowe za 2012 r. mógł Pan skorzystać z ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f., biorąc pod uwagę fakt zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz przytoczone w opisie stanu faktycznego oświadczenie złożone w ramach aktu notarialnego sprzedaży?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, mógł Pan skorzystać z ulgi meldunkowej, ze względu na oświadczenie złożone w akcie notarialnym, którego urząd skarbowy właściwy według miejsca Pana zamieszkania był w posiadaniu – ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazuje bowiem na jedną właściwą formę oświadczenia. Z samego oświadczeniu złożonego przez Pana, czyli Sprzedającego, w akcie notarialnym sprzedaży (z dnia (…) 2012 r.) nie wynika wprawdzie, że okres zameldowania na pobyt stały wyniósł co najmniej 12 miesięcy, jednakże złożone oświadczenie w połączeniu z faktem, że nie zapłacił Pan podatku z tytułu odpłatnego zbycia wskazanego wcześniej udziału (tj. części (…), nabytej w 2007 r.) w nieruchomości, wskazuje na wolę skorzystania przez Pana z ulgi meldunkowej. Organ podatkowy mógł/może wezwać Pana w celu usunięcia wątpliwości, czy zaszły przesłanki do skorzystania przez podatnika z ulgi meldunkowej. Wskazać jednocześnie należy, że był Pan zameldowany na pobyt stały i zamieszkiwał w nieruchomości przez okres dłuższy niż 5 lat, wypełniając wymóg wynikający z ulgi meldunkowej.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 29 stycznia 2018 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-3.4011.532.2017.1.AK, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 31 stycznia 2018 r.

Skarga na interpretację indywidualną

27 lutego 2018 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 2 marca 2018 r.

Wniósł Pan o uchylenie interpretacji w całości.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 28 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 867/18.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 8 marca 2022 r. sygn. akt II FSK 1509/19 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 8 marca 2022 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1.stał się Pan właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość w drodze umowy sprzedaży z dnia (…) 2007 r., w udziale wynoszącym (…) części oraz umowy darowizny z dnia (…) 2009 r., w pozostałym udziale wynoszącym (…) części;

2.dokonał Pan sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego na mocy umowy z dnia (…) 2012 r.;

3.w okresie pozostawania właścicielem wspomnianego lokalu był Pan zameldowany na pobyt stały przez okres istotnie dłuższy niż 12 miesięcy (ponad 5 lat), mieszkając we wskazanym lokalu;

4.zawarł Pan w umowie sprzedaży oświadczenie o treści: „Sprzedający oświadcza ponadto, że: 7) w przedmiotowym lokalu za wyjątkiem Sprzedającego oraz członków jego rodziny, nikt nie jest zameldowany na pobyt stały bądź czasowy”;

5.wraz ze złożeniem zeznania podatkowego za 2012 r. nie zapłacił Pan podatku z tytułu odpłatnego zbycia wskazanego wcześniej udziału w lokalu.

Pana wątpliwość dotyczy możliwości skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej” w zakresie sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w drodze kupna w 2007 r.

Mając na uwadze przedstawione przez Pana informacje i powyższe uregulowania prawne, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, ponieważ zbycie tego udziału nastąpiło w 2012 r., tj. przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym udział w lokalu mieszkalnym nabyto.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209 poz. 1316):

Do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wobec tego do opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który został nabyty w 2007 r., będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 roku.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym stosownie do art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy lub praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6e:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Obowiązek zapłaty podatku nie dotyczy jednak podatników spełniających warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.):

Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

a)budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,

b)lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,

c)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,

d)prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Jak wynika z powyższego, warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego przychodów z odpłatnego zbycia, o którym mowa w cytowanym powyżej artykule, jest zameldowanie podatnika w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Przy czym przepis ten nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

W myśl natomiast art. 21 ust. 21:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który, w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zwolnienie to ma zatem zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że niezłożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia. Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest bowiem, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, w myśl art. 8 ust. 3 ustawy zmieniającej z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw:

Podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie stosowne oświadczenie winno być złożone w urzędzie skarbowym w terminie do dnia 30 kwietnia 2013 r.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

„Ulga meldunkowa” podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania – skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Wa 867/18 stwierdził, że w przedmiotowej sprawie uzasadnione jest stanowisko, że każda forma, z której dostatecznie jasno wynikała intencja podatnika skorzystania z ulgi i poinformowania naczelnika o fakcie odpowiednio długotrwałego zameldowania na pobyt stały, czyni zadość wymogom przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazuje Sąd – analogiczny problem prawny co do formy oświadczenia oraz odwołania do treści aktu notarialnego był przedmiotem orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, w których sąd kasacyjny przyjmował, że oświadczenia dotyczące zameldowania znajdujące się w aktach notarialnych przesyłanych przez notariuszy właściwym organom podatkowym, mogą zastępować oświadczenie, o którym mowa w ar. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro więc:

1.był Pan zameldowany w zbytym mieszkaniu przez co najmniej 12 miesięcy;

2.zawarł Pan w umowie sprzedaży oświadczenie o treści: „Sprzedający oświadcza ponadto, że: 7) w przedmiotowym lokalu za wyjątkiem Sprzedającego oraz członków jego rodziny, nikt nie jest zameldowany na pobyt stały bądź czasowy”;

3.wraz ze złożeniem zeznania podatkowego za 2012 r. nie zapłacił Pan podatku z tytułu odpłatnego zbycia wskazanego wcześniej udziału nieruchomości

- to wszystkie warunki zwolnienia zostały spełnione.

Wobec powyższego ma Pan prawo do skorzystania z tzw. „ulgi meldunkowej”.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 867/18.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).