Temat interpretacji

Możliwość uznania ponoszonych wydatków za koszty kwalifikowane

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wspólnym wniosku z dnia 8 kwietnia 2020 r. (data wpływu 16 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2020 r. (data wpływu 14 lipca 2020 r.) oraz pismem z dnia 30 lipca 2020 r. (data wpływu 3 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie: uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową oraz możliwości uznania wymienionych wydatków za koszty kwalifikowane jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wspólny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 2 lipca 2020 r., i pismem z dnia 24 lipca 2020 r. wezwano Zainteresowanego na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 2 lipca 2020 r. i kolejne wezwanie w dniu 24 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 8 lipca 2020 r. i w dniu 28 lipca 2020 r.), zaś w dniu 14 lipca 2020 r. i w dniu 3 sierpnia 2020 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (data nadania 13 lipca 2020 r. i 31 lipca 2020 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania: Pana R.Ś,

oraz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana B.K.,

przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Zainteresowani prowadzą działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej, zarejestrowanej pod nazwą X. s.c. (dalej jako Spółka). Przedmiotowa działalność dotyczy m.in. tworzenia, ulepszania i modyfikacji programów komputerowych lub ich części, które według ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.; dalej zwanej ustawą o PAIPP) są utworami.

Zainteresowani mają nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, dalej: ustawa o PIT). Zainteresowani nie posiadają statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402).

Działalność Zainteresowanych, w części polegającej na tworzeniu Oprogramowania dotyczy gier, które dedykowane są konkretnym urządzeniom elektronicznym. Urządzenia te również są tworzone w ramach działalności Zainteresowanych. Tworzone programy służą głównie celom edukacyjnym wprowadzenie produktu na rynek poprzedzone zostało konsultacjami z zespołem psychologów oraz wychowawców. Dzięki formie, która wymaga ruchu, dzieci są w stanie szybciej uczyć się różnych rzeczy, m.in. języków obcych, zasad ruchu drogowego, a nawet podstaw kodowania. Jednocześnie, oferowane przez Zainteresowanych pakiety gier wykorzystywane są również do organizacji zabaw oraz wspierania aktywności fizycznej. Głównymi odbiorcami Oprogramowania są przedszkola oraz szkoły podstawowe, sale zabaw, hotele, a także ośrodki rehabilitacyjne. Produkt sprzedawany jest nie tylko w Polsce, ale również w części państw Unii Europejskiej. Zainteresowani sprzedają pakiety gier na wspomniane urządzenia, ale urządzenie posiada wgrane podstawowe pakiety gier. Jednakże, przy sprzedaży urządzeń, zainstalowane gry nie były wyodrębniane na fakturze jako oddzielny produkt, tak samo jak oprogramowanie sterujące, które również zostało stworzone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zainteresowani wraz z zatrudnionym programistą, oprócz wymienionych wcześniej gier, zajmują się również tworzeniem oraz dalszym rozwijaniem aplikacji głównej, sterującej grami oraz zarządzającej interakcją z użytkownikiem.

Oferowane przez Zainteresowanych Oprogramowania udostępniane są nabywcom na podstawie jednostanowiskowej licencji niewyłącznej, udzielanej na czas nieokreślony. Na jej podstawie nabywca nie jest uprawniony do udzielania dalszej sublicencji. Licencja, na podstawie której Oprogramowania są udostępniane nabywcom, nie uprawnia ich do wprowadzania zmian w otrzymanym programie modyfikowanie, dekompilacja i dezasemblacja Oprogramowań są wyraźnie zabronione.

W przypadku wytwarzania każdego Oprogramowania, a tym samym w przypadku udzielenia nabywcom licencji na korzystanie z programów, Zainteresowani tworzą owe Oprogramowanie osobiście oraz korzystając z pomocy zatrudnionego przez nich programisty. Wykorzystują również grafiki stworzone przez wcześniej zatrudnionego grafika komputerowego.

W zamian za udzielenie nabywcom licencji na stworzone przez Zainteresowanych Oprogramowanie, otrzymują Oni z góry umówione wynagrodzenie, na podstawie prawidłowo wystawionej faktury.

Zainteresowani, w związku z prowadzoną działalnością, która w dużej mierze polega na wytwarzaniu Oprogramowania ponoszą wydatki na:

1. wynagrodzenie programisty tworzącego i rozwijającego Oprogramowania, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy,
2. wynagrodzenia testera oprogramowania oraz grafika komputerowego, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy.

Wskazana działalność Zainteresowanych jest przedmiotem odrębnego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT).

W związku z rozwojem prowadzonej działalności, Zainteresowani planują poszerzenie zakresu wykonywanych w jej ramach czynności. Ze względu na produkcję własnego produktu Zainteresowani zamierzają rozpocząć produkcję obudów do wskazanego urządzenia, składających się z mechanizmów i części metalowych. Dotychczas zadanie to było zlecane podmiotom zewnętrznym. Podjęcie się samodzielnej produkcji elementów konstrukcyjnych do autorskiego urządzenia wynika z faktu, że Zainteresowani nieustannie dążą do wprowadzania innowacji, mających wpływ na konkurencyjność oferowanych usług. Według planu stworzonego przez Zainteresowanych, maszyny, które zostałyby zakupione w tym celu, byłyby również wypożyczane innym przedsiębiorstwom, zajmującym się produkcją konstrukcji metalowych. Dodatkowo, obok produkcji obudów i usługi wypożyczania sprzętu, Zainteresowani zajmowaliby się również projektowaniem i wytwarzaniem elementów dla innych podmiotów. Klienci zlecaliby Zainteresowanym produkcję danych elementów na bazie wzoru czy też rysunku technicznego, zaś zatrudniony na potrzeby opisywanej działalności projektant projektowałby dany detal, by później móc przystąpić do jego wytwarzania. Takie rozwiązanie wiąże się z wprowadzeniem nowej usługi, która to dotychczas nie była świadczona w ramach działalności Zainteresowanych. Z zatrudnionymi w przyszłości: projektantem oraz handlowcem podpisane zostaną aneksy, które m.in. w swoich zapisach wprost potwierdzą, że wykonywane przez pracowników Zainteresowanych prace mają charakter rozwojowy, a także zobowiążą ich do prowadzenia ewidencji czasu pracy poświęconego w ramach swoich obowiązków na prace rozwojowe. Jednocześnie Zainteresowani wprowadzą w prowadzonym przedsiębiorstwie Politykę Prac Rozwojowych. Jeżeli w toku rozwoju działalności Zainteresowani zatrudnią kolejnego pracownika o analogicznym zakresie prac, jego umowa będzie zawierać analogiczny zapis.

Podobny model działania będzie miał miejsce w przyszłości, tj. obok wdrażania i ulepszania, poprawiania i kontroli dalszych prac rozwojowych w działalności Zainteresowanych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która będzie obejmowała również produkcję obudów, wypożyczanie sprzętu oraz projektowanie i wytwarzanie elementów metalowych dla innych podmiotów, Zainteresowani poniosą następujące koszty:

1. zakup lasera światłowodowego,
2. zakup zaginarki do blachy,
3. zakup gwintownicy,
4. zakup przecinarki taśmowej,
5. zakup spawarki,
6. zakup wiertarki słupowej,
7. zakup wózka widłowego,
8. szkolenie personelu z obsługi maszyn,
9. szkolenie personelu z obsługi oprogramowania do projektowania elementów,
10. ubezpieczenie maszyn,
11. transport maszyn do hali produkcyjnej,
12. dostosowanie instalacji elektrycznej oraz hali do użytkowania maszyn,
13. koszty związane z reklamą,
14. wynagrodzenia projektanta oraz handlowca, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy.

W przypadku uznania, że działania podjęte w celu wdrożenia produkcji obudów oraz wprowadzenia nowych usług stanowią działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, Zainteresowani wyodrębnią w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, o której mowa w art. 24a ust. 1 wskazanej ustawy, koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zainteresowani w ramach działalności gospodarczej przeprowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych usług przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia przedmiotowa działalność polegać będzie na tworzeniu nowych rozwiązań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Zainteresowanych nie miały miejsca.

W piśmie z dnia 10 lipca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że działalność będąca przedmiotem wniosku, dopiero będzie przez Zainteresowanych podejmowana ramach Spółki, dlatego też nie jest jeszcze możliwe wskazanie lat podatkowych, w których działalność była prowadzona. Ze względu na zaawansowany stopień prac przygotowawczych do wdrożenia nowej działalności, Zainteresowani wskazują, że najbardziej prawdopodobnym jest, że będą oni chcieli skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej przy rozliczeniu podatku dochodowego za rok 2020 oraz 2021.

Zainteresowani jeszcze nie prowadzą działalności, która Ich zdaniem spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej. Jednakże, dokonali jej opisu na podstawie stworzonych założeń oraz planów we wniosku. Jak bowiem wskazali w treści stanu faktycznego, w związku z rozwojem prowadzonej działalności, planują Oni poszerzenie zakresu wykonywanych w jej ramach czynności. Ze względu na produkcję własnego produktu, Zainteresowani zamierzają rozpocząć produkcję obudów do wskazanego urządzenia, składających się z mechanizmów i części metalowych. Dotychczas zadanie to było zlecane podmiotom zewnętrznym. Podjęcie się samodzielnej produkcji elementów konstrukcyjnych do autorskiego urządzenia wynika z faktu, ze Wnioskodawcy nieustannie dążą do wprowadzania innowacji, mających wpływ na konkurencyjność oferowanych usług. Według planu stworzonego przez Wnioskodawców, maszyny, które zostałyby zakupione w tym celu, byłyby również wypożyczane innym przedsiębiorstwom, zajmującym się produkcją konstrukcji metalowych.

Dodatkowo, obok produkcji obudów i usługi wypożyczania sprzętu, Zainteresowani zajmowaliby się również projektowaniem i wytwarzaniem elementów dla innych podmiotów. Klienci zlecaliby Wnioskodawcom produkcję danych elementów na bazie wzoru czy też rysunku technicznego, zaś zatrudniony na potrzeby opisywanej działalności projektant, projektowałby dany detal, by później móc przystąpić do jego wytwarzania. Takie rozwiązanie wiąże się z wprowadzeniem nowej usługi, która to dotychczas nie była świadczona w ramach działalności Wnioskodawców.

Zainteresowani wskazali również, że wydatki, stanowiące dla Zainteresowanych koszt podatkowy, w znacznym stopniu przyczynią się do rozwinięcia procesu produkcyjnego oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, a także do oferowania nowej usługi.

Laser światłowodowy umożliwi wycinanie elementów o dowolnym kształcie z arkusza blachy. Zaginarka do blachy natomiast umożliwi zaginanie wyciętych elementów pod dowolnym kątem, dzięki czemu możliwe jest stworzenie przestrzennych form. Gwintownica służy do gwintowania otworów wyciętych przy pomocy lasera, dzięki czemu możliwe staje się przykręcanie do siebie różnych elementów konstrukcji za pomocą śrub. Kolejny sprzęt, którym jest przecinarka taśmowa, umożliwia cięcie kształtowników takich jak profile stalowe bądź aluminiowe, a także innych elementów metalowych. Profile stalowe zamknięte o różnych przekrojach kwadratu, prostokąta bądź okręgu lub otwarte, produkowane są w kilku długościach. Dzięki takiej przecinarce możliwe jest precyzyjne przycięcie takich elementów do odpowiednich długości. Równie ważnym sprzętem, koniecznym do rozpoczęcia produkcji, jest spawarka. Umożliwia ona spawanie elementów metalowych wykorzystywana będzie do spawania kształtowników z których wykonywane są statywy oraz do spawania uchwytów ściennych i sufitowych do mocowania urządzeń oferowanych przez Wnioskodawców. Dzięki zakupieniu wiertarki słupowej możliwe będzie precyzyjne nawiercanie otworów w kształtownikach. Wskazany wyżej laser umożliwia wycinanie otworów w płaskich arkuszach blachy, natomiast wiertarka pozwoli wiercić otwory w elementach przestrzennych. Ostatnim sprzętem jest wózek widłowy, który jest konieczny do transportowania surowców, z których Wnioskodawcy będą korzystać przy produkcji, tj. arkuszy blachy oraz kształtowników.

Wskazane maszyny stanowią koszty, o których mowa w art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o PIT. Dla Zainteresowanych wszystkie wymienione, uzasadnione i opisane wyżej wydatki stanowić będą łącznie niezbędną bazę do wdrożenia i uruchomienia nowej usługi, a także znacznego poszerzenia dotychczasowej działalności.

Dodatkowo, Zainteresowani będą musieli ponieść koszty związane z transportem wskazanych maszyn do hali produkcyjnej, a także z ubezpieczeniem ich. Są to wydatki nierozerwalnie związane z zakupem odpowiedniego sprzętu. Jednocześnie zakup opisanego sprzętu powoduje konieczność dostosowania hali produkcyjnej oraz instalacji elektrycznej do ich użytkowania. Zainteresowani będą musieli przeprowadzić prace polegające m.in. na dociągnięciu odpowiednich obwodów elektrycznych, instalacji wentylacji odciągającej opary znad lasera, a także dostosowaniu miejsca produkcji do norm obowiązujących przy takiej działalności poprzez utwardzenie i wypoziomowanie posadzki oraz instalację systemu alarmowego i przeciwpożarowego. (...) W planach Zainteresowanych jest również zatrudnienie projektanta, który będzie odpowiedzialny za tworzenie projektów zupełnie nowych, opartych jedynie na sugestiach potencjalnych klientów, komponentach metalowych. Prace projektowe, z definicji, są działalnością twórczą, która cechuje się nowatorskością, nieprzewidywalnością, ale również możliwością odtworzenia wypracowanych wyników. Zatrudniony przez Zainteresowanych projektant będzie zajmował się projektowaniem elementów na zlecenie podmiotów zewnętrznych, jednak każdorazowy projekt będzie jego autorskim pomysłem, wskazówki klientów będą konieczne tylko dla zachowania wymogów technicznych, które wytwarzane elementy będą musiały spełniać. Wykorzystując przy tym specjalistyczne oprogramowanie, projektant zatrudniony przez Wnioskodawców, będzie wykonywał pracę twórczą, która w przyszłości może zaowocować wdrożeniem nowych usług, opartych na stworzonych przez niego projektach. (...) Każdy projekt będzie różnił się od poprzednich, a w wyniku jego powstania zakres usług, które Wnioskodawcy będą w stanie oferować, poszerzy się. Wynika to z faktu, że dzięki kolejnym projektom, które będą służyły wyprodukowaniu elementów metalowych, podniesie się jakość już świadczonych usług stworzone projekty będą bowiem oddziaływać na proces produkcji elementów tworzonych na potrzeby obudów, a także pozwolą na wypracowywanie coraz lepszych rozwiązań wykorzystywanych w prowadzonej działalności.

Zainteresowani nie chcą sami kwalifikować charakteru prac, które mają zamiar podjąć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie, Ich zdaniem, czynności, które będą podejmować w celu wdrożenia nowych usług w postaci samodzielnego tworzenia mechanizmów i części metalowych, wypożyczania sprzętu oraz projektowania i produkowania elementów metalowych dla innych podmiotów, spełniają cechy charakterystyczne dla prac rozwojowych.

Mianowicie, jak Zainteresowani wskazali we wniosku, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: w ramach prowadzonej działalności Zainteresowani m.in. produkują urządzenie do obsługi tworzonych przez nich Oprogramowań. Podjęcie działań w celu samodzielnego produkowania komponentów składających się na obudowę urządzenia jest czymś nowym w przedmiotowej działalności. Zainteresowani wcześniej nie podejmowali takich prac, a zlecali je podmiotom zewnętrznym. W związku z tym, zmuszeni będą opracować oraz wprowadzić rozwiązania, które wcześniej nie były wykorzystywane w ich przedsiębiorstwie. Wypracowany w ten sposób system wdrażania produkcji będzie również istotny w zupełnie nowych dla Zainteresowanych usługach, polegających na wypożyczaniu maszyn do produkcji części oraz komponentów mechanicznych i metalowych, a także na projektowaniu i wytwarzaniu takich części oraz komponentów dla innych podmiotów,
2. nieprzewidywalność: skutek prac mających na celu wdrożenie produkcji obudów co do zasady jest zaplanowany, jednakże w toku prac produkcyjnych, na etapie wdrażania zaplanowanych rozwiązań produkcyjnych, może dochodzić do powstania zupełnie innych niż zamierzone elementów konstrukcyjnych bądź też systemów produkcji. Tego typu prace wdrożeniowe będą oddziaływać również na nowe usługi, ponieważ osiągnięte choć niekoniecznie zaplanowane efekty mogą wpłynąć na zakres wprowadzanych usług,
3. metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Zainteresowanych, którzy będą uczestniczyć we wdrażaniu nowych rozwiązań zobowiązani będą w ramach umowy z nimi do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani będą należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Zainteresowanych oraz z uchwaloną polityką B+R,
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Zainteresowanych, w ramach wykonywanej przez Nich działalności jest nieustanne tworzenie i wprowadzanie rozwiązań, które będą mogli odtworzyć i wykorzystać bądź dalej udoskonalać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prace z tym związane są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań. Po fazie wdrożeniowej i testowej, nowe usługi zostaną skomercjalizowane i wprowadzone do fazy produkcji masowej. Jednocześnie Zainteresowanemu nie chodzi o to, by tę masową produkcję traktować jako pracę o charakterze badawczo-rozwojowym, a jedynie kroki niezbędne do jej uruchomienia .

Jednocześnie, zdaniem Zainteresowanych, planowana działalność opiera się na nabywaniu i następującym po tym wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności, dzięki czemu możliwe jest stworzenie nowych produktów oraz usług, zaś podejmowane w tym celu kroki nie są tylko rutynowymi zmianami. Podjęcie prac nad stworzeniem produktów, które wcześniej nie były wytwarzane przez Zainteresowanych, pociągnie za sobą konieczność stworzenia prototypu, który będzie stanowił bazę do dalszego udoskonalania zaplanowanego rozwiązania.

Działalność, która będzie realizowana przez Zainteresowanych, wymaga nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy oraz umiejętności zarówno z zakresu nauki i technologii, jak i działalności gospodarczej. Taka wiedza oraz umiejętności wykorzystywane będą nie tylko do projektowania, ale również tworzenia nowych w działalności Zainteresowanych produktów oraz usług.

Wskazane wydatki nie zostały zwrócone Zainteresowanym w jakiejkolwiek formie nie korzystali oni z pomocy publicznej ani nie uzyskiwali dotacji a także nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, całość poniesionych kosztów została sfinansowana ze środków, którymi dysponuje Spółka i nie uzyskała ona żadnego dofinansowania w przedmiotowym zakresie.

Wskazane we wniosku maszyny i urządzenia będą wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej przez Spółkę działalności, której Zainteresowani nie chcą sami kwalifikować jako badawczo-rozwojowej, jednak Ich zdaniem spełnia ona cechy dla niej charakterystyczne. Jednocześnie, sprzęty te stanowić będą środki trwałe.

Działalność Zainteresowanych nie jest prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani Polskiej Strefy Inwestycji, więc koszty nie są uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT, nie korzystają Oni ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowani jeszcze nie uzyskują dochodów z działalności, która jest przedmiotem wniosku. Jednak biorąc pod uwagę jej charakter, należy wskazać, że będą oni uzyskiwać dochód ze sprzedaży wyprodukowanych elementów metalowych dla innych podmiotów, a także ze sprzedaży urządzeń, dla których produkowane będą obudowy. Planowanym źródłem dochodu, który związany będzie z wdrożeniem nowych usług, jest również wypożyczanie sprzętu, który zostanie zakupiony.

Każdorazowo, w przypadku prac, których Zainteresowani nie chcą samodzielnie kwalifikować jako działalności badawczo-rozwojowej, ale które Ich zdaniem spełniają cechy charakterystyczne dla takiej działalności, czas przeznaczony na ich realizację będzie ustalany według proporcji. Będzie to możliwe w oparciu o ewidencję czasu pracy, w której uwzględniane będą informacje o ogólnym czasie pracy każdego z pracowników oraz o czasie pracy przeznaczonym na wykonywanie prac spełniających cechy prac rozwojowych.

Zainteresowani zastrzegają, że działalność będąca przedmiotem wniosku nie została jeszcze wdrożona w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Z tego względu Zainteresowani nie dokonywali jeszcze żadnych odliczeń. Uważają oni jednak, że w przypadku uznania ich działalności za badawczo-rozwojową, wynagrodzenia osób wykonujących prace, które noszą cechy prac rozwojowych, będą mogli uznać za koszty kwalifikowane. W zakres tych wynagrodzeń wchodzą również, Ich zdaniem, wynagrodzenia za czas urlopu oraz czas choroby i składki na ubezpieczenia społeczne, ponoszone zarówno przez pracowników, jak i pracodawcę.

Spółka będzie prowadziła ewidencję, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT od momentu poniesienia pierwszych kosztów, które zdaniem Zainteresowanych mają charakter kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 i 3.

W piśmie z dnia 30 lipca 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowani wskazali, że wszystkie osoby uwzględnione we wniosku jako pracownicy, niezależnie od tego, czy ich pracy dotyczą pytania zawarte we wniosku, były, są bądź będą zatrudnione na podstawie następujących umów: programista zatrudniony na podstawie umowy o pracę, grafik zatrudniony był na podstawie umowy o pracę, tester zatrudniony był na podstawie umowy o pracę, pracownicy produkcji zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, handlowiec i projektant zatrudnieni będą na podstawie umowy o pracę.

Zainteresowani ponoszą i ponosić będą, jako koszty pracownicze, wydatki na wynagrodzenia zatrudnionych na podstawie umów o pracę pracowników. W ramach tych wynagrodzeń uwzględnione są wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, tj. należności określone w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także koszty związane z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy. Ze względu na fakt, że tester oprogramowania oraz grafik komputerowy byli zatrudnieni na podstawie umów o pracę, ich wynagrodzenia również obejmowały wskazane świadczenia.

Zainteresowani, jako wspólnicy spółki cywilnej, zatrudniają pracowników na podstawie umów o pracę oraz umów zlecenia. Ze względu na to, że ich liczba nie wynosi obecnie 20, nie są Oni jeszcze zobowiązani do uiszczania wpłat na Pracownicze Plany Kapitałowe, o których mowa jest w ustawie z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych. Jednakże, zgodnie z harmonogramem wprowadzania PPK, taki obowiązek, o ile zatrudnione przez nich osoby nie złożą deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, Zainteresowani będą mieli od 1 stycznia 2021 r.

Będą Oni zaliczać wpłaty w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym, rzeczywistym czasie pracy pracownika/zleceniobiorcy w danym miesiącu.

Szkolenia z zakresu obsługi maszyn, których zakup jest jednym z przedmiotów wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, będą dotyczyć pracowników produkcji, dotychczas składających urządzenia, które oferują Zainteresowani w ramach prowadzonej działalności. W tym przypadku chodzi o osoby, które zatrudniane są przez Zainteresowanych, jako wspólników spółki cywilnej, na podstawie umów o pracę.

Tego typu wydatki mieszczą się w katalogu należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, tj. mieszczą się one w ramach przychodów ze stosunku pracy. Stanowią one bowiem ekwiwalent wypłat pieniężnych, stanowiących przychód ze stosunku pracy.

Zainteresowani wskazali we wniosku, że jeszcze nie dokonali zakupu wskazanych maszyn i urządzeń, dlatego jeszcze nie dokonywali Oni od nich odpisów amortyzacyjnych, jednak wskazane sprzęty stanowić będą środki trwałe. W związku z tym, to właśnie odpisy amortyzacyjne, które będą od nich dokonywane, zamierzają Oni zaliczać jako koszty kwalifikowane związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Ze względu na plany poszerzenia zakresu prowadzonej przez Zainteresowanych działalności o wdrożenie samodzielnej produkcji części oraz komponentów mechanicznych i metalowych oraz nowych usług w postaci wypożyczania sprzętu i projektowania oraz produkcji elementów metalowych dla innych podmiotów, Zainteresowani rozważają dwa sposoby wdrożenia nowych usług. Mianowicie, biorą oni pod uwagę wykonywanie wskazanych czynności i wprowadzenie nowych usług w ramach działalności podejmowanej przez spółkę cywilną, bądź też założenie w tym celu nowej spółki, dla której wskazane czynności byłyby podstawą prowadzonej działalności gospodarczej. W obu przypadkach jednak, dla wdrożenia nowych gałęzi działalności gospodarczej, niezależnie od wybranej opcji, konieczne będzie jednak poniesienie kosztów:

• zakupu niezbędnych maszyn wraz z kosztami towarzyszącymi jak transport i ubezpieczenie,

• szkolenia pracowników,

• dostosowania hali i instalacji elektrycznej,

• reklamy i wynagrodzenia projektanta oraz handlowca.

Decyzja o sposobie rozszerzenia prowadzonej działalności o nowe usługi oraz czynności wymaga rozważenia przez Wnioskodawców opłacalności każdego ze scenariuszy.

W celu uzupełnienia wniosku, Zainteresowani przedstawiają poniżej dodatkowe informacje, które zawarli w ww. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania stawki opodatkowania 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT:

Zainteresowani prowadzący księgę przychodów i rozchodów prowadzą odrębne ewidencje (dalej zwane ewidencjami), w których uwzględniają informacje o:

• zbywanych w danym okresie prawach własności intelektualnej, tj. określonych Oprogramowaniach;

• przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowań w danym okresie, tj.
  1. wynagrodzeniu za udzielenie licencji na korzystanie z Oprogramowania,
  2. kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawców na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawców działalność związaną z wytworzeniem Oprogramowań;

• dochodzie ze zbycia Oprogramowań obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Zainteresowanych w ramach działalności gospodarczej do przychodów z udzielenia licencji do Oprogramowania, Zainteresowani ustalą faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Nich działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która odpowiada przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wszelkie prace związane z tworzeniem Oprogramowań prowadzone są w sposób uporządkowany oraz są należycie udokumentowane. Zainteresowani bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzą w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność Zainteresowanych polega na tworzeniu nowych zastosowań, oferujących zupełnie nowe funkcjonalności, które wcześniej nie były wykorzystywane przez nabywców Oprogramowań.

Według tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej, OECD Publishing, Paris/GUS, ..), działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawców polega na tworzeniu nowego oraz ulepszaniu starego Oprogramowania komputerowego. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy podejmowana przez Zainteresowanych działalność w części dotyczącej planowanych inwestycji, mających na celu poszerzenie działalności o samodzielne tworzenie mechanizmów i części metalowych, wypożyczania sprzętu oraz projektowania i produkowania elementów metalowych dla innych podmiotów stanowić będzie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Zainteresowanych w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2, 3. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 i nr 5 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych,

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Badaniami naukowymi są więc:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania działalności prowadzonej przez Zainteresowanych jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG i stanowiska wnioskodawcy, które zostało w niej przedstawione i zaaprobowane przez Organ podatkowy działalność badawczo-rozwojowa powinna obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny, oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i Innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw. .). Według tego podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Zainteresowanych, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Zainteresowanych spełnia cechy takowej:

1. nowatorskość i twórczość: w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy m.in. produkują urządzenie do obsługi tworzonych przez nich Oprogramowań. Podjęcie działań w celu samodzielnego produkowania komponentów składających się na obudowę urządzenia jest czymś nowym w przedmiotowej działalności Zainteresowani wcześniej nie podejmowali takich prac, a zlecali je podmiotom zewnętrznym. W związku z tym, zmuszeni będą opracować oraz wprowadzić rozwiązania, które wcześniej nie były wykorzystywane w ich przedsiębiorstwie. Wypracowany w ten sposób system wdrażania produkcji będzie również istotny w zupełnie nowych dla Wnioskodawców usługach, polegających na wypożyczaniu maszyn do produkcji części oraz komponentów mechanicznych i metalowych, a także na projektowaniu i wytwarzaniu takich części oraz komponentów dla innych podmiotów.
2. nieprzewidywalność: skutek prac mających na celu wdrożenie produkcji obudów co do zasady jest zaplanowany, jednakże w toku prac produkcyjnych, na etapie wdrażania zaplanowanych rozwiązań produkcyjnych, może dochodzić do powstania zupełnie innych niż zamierzone elementów konstrukcyjnych bądź też systemów produkcji. Tego typu prace wdrożeniowe będą oddziaływać również na nowe usługi, ponieważ osiągnięte choć niekoniecznie zaplanowane efekty mogą wpłynąć na zakres wprowadzanych usług,
3. metodyczność: pracownicy zatrudnieni przez Wnioskodawców, którzy będą uczestniczyć we wdrażaniu nowych rozwiązań zobowiązani będą w ramach umowy z nimi do ścisłej, zgodnej z harmonogramem pracy, którą zobowiązani będą należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Zainteresowanych oraz z uchwaloną polityką B+R,
4. możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Zainteresowanych w ramach wykonywanej przez Nich działalności jest nieustanne tworzenie i wprowadzanie rozwiązań, które będą mogli odtworzyć i wykorzystać bądź dalej udoskonalać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prace z tym związane są dokumentowane w sposób, który umożliwia późniejsze odtworzenie i zwielokrotnienie wdrożonych rozwiązań. Po fazie wdrożeniowej i testowej, nowe usługi zostaną skomercjalizowane i wprowadzone do fazy produkcji masowej. Jednocześnie Zainteresowanym nie chodzi o to, by tę masową produkcję traktować jako pracę o charakterze badawczo-rozwojowym, a jedynie kroki niezbędne do jej uruchomienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Zainteresowanych można stwierdzić, że planowana przez nich inwestycja spełniać będzie kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz art. 26e ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (winno być ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.).

Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi kosztami działalności badawczo-rozwojowej są:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1. oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c. oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

1. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

1. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1. 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
2. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4:

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

1. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
2. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
3. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
4. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
5. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

By uznać wydatki za koszty kwalifikowane, spełnione muszą być następujące przesłanki:

1. wydatek stanowi koszt podatkowy dla podatnika;
2. wydatek nie został zwrócony podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie został odliczony od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym jako koszt kwalifikowany;
3. wydatek nie jest uwzględniany przy kalkulacji dochodu zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT (przepisy o specjalnej strefie ekonomicznej lub Polskiej Strefie Inwestycji);
4. wydatek ponoszony w ramach badań podstawowych wynika z umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
5. koszty kwalifikowane zostały wykazane w zeznaniu rocznym.

W związku z prowadzoną działalnością, która zdaniem Zainteresowanych, spełnia kryteria konieczne dla uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, Zainteresowani poniosą wydatki na:

1. zakup lasera światłowodowego.
2. zakup zaginarki do blachy,
3. zakup gwintownicy,
4. zakup przecinarki taśmowej,
5. zakup spawarki.
6. zakup wiertarki słupowej.
7. zakup wózka widłowego.
8. szkolenie personelu z obsługi maszyn,
9. szkolenie personelu z obsługi oprogramowania do projektowania elementów,
10. ubezpieczenie maszyn,
11. transport maszyn do hali produkcyjnej,
12. dostosowanie instalacji elektrycznej oraz hali do użytkowania maszyn.
13. koszty związane z reklamą.
14. wynagrodzenia projektanta oraz handlowca, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy.

Powyższe wydatki, stanowiące dla Zainteresowanych koszt podatkowy, w znacznym stopniu przyczynią się do rozwinięcia procesu produkcyjnego oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, a także do oferowania nowej usługi. Laser światłowodowy umożliwi wycinanie elementów o dowolnym kształcie z arkusza blachy. Zaginarka do blachy natomiast umożliwi zaginanie wyciętych elementów pod dowolnym kątem, dzięki czemu możliwe jest stworzenie przestrzennych form. Gwintownica służy do gwintowania otworów wyciętych przy pomocy lasera, dzięki czemu możliwe staje się przykręcanie do siebie różne elementy konstrukcji za pomocą śrub. Kolejny sprzęt, którym jest przecinarka taśmowa, umożliwia cięcie kształtowników takich jak profile stalowe bądź aluminiowe, a także innych elementów metalowych. Profile stalowe zamknięte o różnych przekrojach kwadratu, prostokąta bądź okręgu lub otwarte produkowane są w kilku długościach. Dzięki takiej przecinarce możliwe jest precyzyjne przycięcie takich elementów do odpowiednich długości. Równie ważnym sprzętem, koniecznym do rozpoczęcia produkcji, jest spawarka. Umożliwia ona spawanie elementów metalowych wykorzystywana będzie do spawania kształtowników z których wykonywane są statywy oraz do spawania uchwytów ściennych i sufitowych do mocowania urządzeń oferowanych przez Zainteresowanych. Dzięki zakupieniu wiertarki słupowej możliwe będzie precyzyjne nawiercanie otworów w kształtownikach. Wskazany wyżej laser umożliwia wycinanie otworów w płaskich arkuszach blachy, natomiast wiertarka pozwoli wiercić otwory w elementach przestrzennych. Ostatnim sprzętem jest wózek widłowy, który jest konieczny do transportowania surowców, z których Zainteresowani będą korzystać przy produkcji, tj. arkuszy blachy oraz kształtowników. Wskazane maszyny stanowią koszty, o których mowa w art. 26e ust. 2 i 3 ustawy o PIT. Dla Zainteresowanych wszystkie wymienione, uzasadnione i opisane wyżej wydatki stanowić będą łącznie niezbędną bazę do wdrożenia i uruchomienia nowej usługi, a także znacznego poszerzenia dotychczasowej działalności.

Dodatkowo, Zainteresowani będą musieli ponieść koszty związane z transportem wskazanych maszyn do hali produkcyjnej, a także z ubezpieczeniem ich. Są to wydatki nierozerwalnie związane z zakupem odpowiedniego sprzętu. Jednocześnie zakup opisanego sprzętu powoduje konieczność dostosowania hali produkcyjnej oraz instalacji elektrycznej do ich użytkowania. Zainteresowani będą musieli przeprowadzić prace polegające m.in. na dociągnięciu odpowiednich obwodów elektrycznych, instalacji wentylacji odciągającej opary znad lasera, a także dostosowaniu miejsca produkcji do norm obowiązujących przy takiej działalności poprzez utwardzenie i wypoziomowanie posadzki oraz instalację systemu alarmowego i przeciwpożarowego. Z tego względu, a także biorąc pod uwagę fakt, że bez tych wydatków nie będzie możliwe podjęcie prac nad produkcją odpowiednich komponentów oraz wprowadzenie usługi wypożyczania maszyn będących nowością w prowadzonej działalności zdaniem Zainteresowanych, mogą oni zakwalifikować wskazane koszty jako poniesione na działalność badawczo-rozwojową.

Ze względu na fakt, że rozpoczęcie produkcji obudów oraz elementów metalowych dla innych podmiotów będzie nowością w działalności Zainteresowanych, konieczne będzie przeszkolenie zatrudnionych pracowników z obsługi nowych maszyn. Dotychczas nie mieli oni do czynienia z tego typu maszynami, więc przeprowadzenie takiego szkolenia jest wymagane, aby produkcja odbywała się w sposób prawidłowy, ale również bezpieczny. Tak samo ważne będzie także szkolenie personelu z obsługi oprogramowania do projektowania elementów. Jeśli kadra odpowiedzialna za projektowanie poszczególnych elementów konstrukcyjnych nie przejdzie odpowiedniego szkolenia, produkowanie potrzebnych komponentów nie będzie mogło się odbywać w sposób prawidłowy. Dodatkowo, wskazane szkolenia wpłyną na rozwój umiejętności zatrudnionych pracowników, co w wymierny sposób przełoży się na jakość usług świadczonych przez Wnioskodawców, a tym samym umożliwi dalszy rozwój ich działalności.

Zainteresowani planują również podjęcie działań reklamowych, których celem będzie pozyskanie klientów dla nowych usług, którymi będą: wypożyczanie wskazanych wyżej maszyn oraz projektowanie i wytwarzanie elementów metalowych na zlecenie podmiotów zewnętrznych.

Ze względu na fakt, że taka usługa nie była wcześniej świadczona w ramach działalności Zainteresowanych, potencjalni klienci nie będą mieli wiedzy na temat jej wprowadzenia do ich oferty. Dlatego też działania reklamowe są konieczne, by ostatecznie wdrożyć te usługi i, zdaniem Zainteresowanych, koszty z nimi związane również mogą być uznane za koszty kwalifikowane.

W związku z działaniami reklamowymi, Zainteresowani planują zatrudnienie handlowca, który będzie zajmował się pozyskiwaniem nowych klientów. Jeśli więc, zdaniem Zainteresowanych, koszty związane z reklamą mogą być uznane za koszty kwalifikowane, to tak samo zakwalifikowane może być wynagrodzenie osoby odpowiedzialnej za dotarcie do potencjalnych kontrahentów. Praca ta jest istotna ze względu na możliwość wdrożenia usług wypożyczania sprzętu oraz projektowania i wytwarzania komponentów metalowych dla podmiotów zewnętrznych bez pozyskania klientów, usługi nie będą mogły być wykonywane, dlatego Zainteresowani uważają, że powierzone handlowcowi obowiązki będą mieścić się w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

W planach Zainteresowanych jest również zatrudnienie projektanta, który będzie odpowiedzialny za tworzenie projektów zupełnie nowych, opartych jedynie na sugestiach potencjalnych klientów, komponentów metalowych. Prace projektowe, z definicji, są działalnością twórczą, która cechuje się nowatorskością, nieprzewidywalnością, ale również możliwością odtworzenia wypracowanych wyników. Zatrudniony przez Zainteresowanych projektant będzie zajmował się projektowaniem elementów na zlecenie podmiotów zewnętrznych, jednak każdorazowy projekt będzie jego autorskim pomysłem wskazówki klientów będą konieczne tylko dla zachowania wymogów technicznych, które wytwarzane elementy będą musiały spełniać. Wykorzystując przy tym specjalistyczne oprogramowanie, projektant zatrudniony przez Zainteresowanych, będzie wykonywał pracę twórczą, która w przyszłości może zaowocować wdrożeniem nowych usług, opartych na stworzonych przez niego projektach. W związku z tym, Zainteresowani uważają, że wydatki ponoszone na wynagrodzenie projektanta również mogą być zakwalifikowane jako koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Ich zdaniem fakt, że projekty powstawałyby na zlecenie innych podmiotów nie stoi na przeszkodzie, by uznać, że podejmowane przez niego prace skierowane są na rozwój działalności Zainteresowanych. Każdy projekt będzie różnił się od poprzednich, a w wyniku jego powstania zakres usług, które Zainteresowani będą w stanie oferować, poszerzy się. Wynika to z faktu, że dzięki kolejnym projektom, które będą służyły wyprodukowaniu elementów metalowych, podniesie się jakość już świadczonych usług stworzone projekty będą bowiem oddziaływać na proces produkcji elementów tworzonych na potrzeby obudów, a także pozwolą na wypracowywanie coraz lepszych rozwiązań wykorzystywanych w prowadzonej działalności.

Jak wynika z art. 12 ust. 1 ustawy PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zainteresowani będą wypłacać zatrudnionemu handlowcowi wynagrodzenia, a także uiszczać składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Możliwość zakwalifikowania tak opisanego wynagrodzenia wraz z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne jako koszty poniesione w związku z działalnością badawczo-rozwojową wynika wprost z ustawy o PIT, która w art. 26e ust. 2 pkt 1 wymienia jako jedne z kosztów kwalifikowanych poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawców, w katalogu z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT mieszczą się również wynagrodzenia pracowników za czas choroby oraz urlopu. Z przepisu art. 92 Kodeksu pracy wynika jasno, że za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, wypadku w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w czasie ciąży oraz poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Natomiast z art. 172 Kodeksu pracy wynika, że za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie by otrzymał, gdyby w tym czasie pracował.

Stanowisko Zainteresowanych, według nich, znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie WSA w Warszawie w wyroku z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2665/18 podkreślono, że skoro w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym i odniesionym do niego pytaniu, pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R, to tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. W konsekwencji, za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności (np. obowiązkowych badań lekarskich) pracownik uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOPrU.

W piśmie z dnia 30 lipca 2020 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowani wskazali, że poprzez dokonywanie wpłat do PPK, Zainteresowani w istocie będą dokonywać wypłat należności na rzecz pracowników wykonujących czynności o charakterze rozwojowym, poprzez uwzględnienie ich jako część wynagrodzenia pracowników. Takie należności mieszczą się w zakresie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, a co za tym idzie, mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.

Podobny pogląd znalazł uznanie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 listopada 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.344.2019.1.MO, w której wskazano, że należy uznać, że wpłata na PPK w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R, jako należność z tytułu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawcy uważają, że konstrukcja art. 26e ust. 1 ustawy o PIT pozwala na uznanie, że każda kolejna działalność gospodarcza, którą prowadzą podatnicy, a która stanowi novum w ogóle ich działalności gospodarczej, może być uznana za działalność badawczo-rozwojową. Wynika to z faktu, że tego typu działalność może być czymś innowacyjnym już jedynie w obrębie prowadzącego ją podmiotu. Jeśli więc Wnioskodawcy prowadzą jedną działalność gospodarczą, to każda nowa dla nich działalność może być uznana za badawczo-rozwojową. Zainteresowani dodatkowo podnoszą, że skoro przepis art. 26e ustawy o PIT, który statuuje zasady dotyczące możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, nie uzależnia uwzględnienia ulgi od czasu prowadzenia działalności, to logicznym jest, że może być skierowany również do podmiotów, które chcą skorzystać z ulgi nawet w odniesieniu do pierwszego roku ich funkcjonowania.

Skoro więc przepisy art. 26e ustawy o PIT, nie wyłączają bezpośrednio możliwości skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej w stosunku do działalności, która częściowo została objęta inną ulgą podatkową w tym przypadku ulgą IP Box to, o ile zakres dochodów, dla których zastosowane zostaną obie ulgi, nie jest tożsamy, należy uznać, że możliwe jest jednoczesne skorzystanie z obu ulg w jednej działalności, w odniesieniu do innych projektów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 powołanej ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 o czym stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z rozwojem prowadzonej działalności, Zainteresowani planują poszerzenie zakresu wykonywanych w jej ramach czynności. Ze względu na produkcję własnego produktu, Zainteresowani zamierzają rozpocząć produkcję obudów do wskazanego urządzenia, składających się z mechanizmów i części metalowych. Dotychczas zadanie to było zlecane podmiotom zewnętrznym. Podjęcie się samodzielnej produkcji elementów konstrukcyjnych do autorskiego urządzenia wynika z faktu, że Zainteresowani nieustannie dążą do wprowadzania innowacji, mających wpływ na konkurencyjność oferowanych usług. Według planu stworzonego przez Zainteresowanych, maszyny, które zostałyby zakupione w tym celu, byłyby również wypożyczane innym przedsiębiorstwom, zajmującym się produkcją konstrukcji metalowych. Dodatkowo, obok produkcji obudów i usługi wypożyczania sprzętu, Zainteresowani zajmowaliby się również projektowaniem i wytwarzaniem elementów dla innych podmiotów. Klienci zlecaliby Zainteresowanym produkcję danych elementów na bazie wzoru czy też rysunku technicznego, zaś zatrudniony na potrzeby opisywanej działalności projektant projektowałby dany detal, by później móc przystąpić do jego wytwarzania. Takie rozwiązanie wiąże się z wprowadzeniem nowej usługi, która to dotychczas nie była świadczona w ramach działalności Zainteresowanych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która będzie obejmowała również produkcję obudów, wypożyczanie sprzętu oraz projektowanie i wytwarzanie elementów metalowych dla innych podmiotów, Zainteresowani poniosą następujące koszty: zakup lasera światłowodowego, zakup zaginarki do blachy, zakup gwintownicy, zakup przecinarki taśmowej, zakup spawarki, zakup wiertarki słupowej, zakup wózka widłowego, szkolenie personelu z obsługi maszyn, szkolenie personelu z obsługi oprogramowania do projektowania elementów, ubezpieczenie maszyn, transport maszyn do hali produkcyjnej, dostosowanie instalacji elektrycznej oraz hali do użytkowania maszyn, koszty związane z reklamą, wynagrodzenia projektanta oraz handlowca, obejmujące również wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu, wraz z kosztami związanymi z ubezpieczeniami społecznymi, ponoszonymi zarówno po stronie pracownika jak i pracodawcy. Działalność będąca jego przedmiotem, dopiero będzie przez Zainteresowanych podejmowana w ramach Spółki. Dodatkowo, obok produkcji obudów i usługi wypożyczania sprzętu, Zainteresowani zajmowaliby się również projektowaniem i wytwarzaniem elementów dla innych podmiotów. Klienci zlecaliby Zainteresowanym produkcję danych elementów na bazie wzoru czy też rysunku technicznego, zaś zatrudniony na potrzeby opisywanej działalności projektant, projektowałby dany detal, by później móc przystąpić do jego wytwarzania.

Zainteresowani powzięli wątpliwość czy podejmowana przez Nich działalność w części dotyczącej planowanych inwestycji, mających na celu poszerzenie działalności o samodzielne tworzenie mechanizmów i części metalowych, wypożyczania sprzętu oraz projektowania i produkowania elementów metalowych dla innych podmiotów stanowić będzie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą również kwestii czy można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki wymienione w pytaniu nr 2 i nr 3.

Rozpatrując powyższe należy w pierwszej kolejności stwierdzić, czy Zainteresowani prowadzą działalność badawczo-rozwojową. W tym celu należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową, tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej &− oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. &− Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik Języka Polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy mający na celu tworzenie, tworzyć powodować powstanie czegoś). Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia.

Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo systematyczny występuje w sformułowaniu podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny, a więc odnosi się do działalności, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych: zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przechodząc do przepisów dotyczących ulgi badawczo-rozwojowej, należy zacytować art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 26e ust. 2 powoływanej ustawy za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

1. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

1. ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
2. odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

1. koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
2. przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
3. prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
4. odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
5. opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością (art. 26e ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W myśl art. 26e ust. 5 ww. ustawy, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie natomiast z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia &− odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części &− dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane przepisy art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, że działania Spółki, której Zainteresowani są wspólnikami polegające na rozpoczęciu samodzielnej produkcji obudów do własnego produktu, składających się z mechanizmów i części metalowych, której wytworzenie dotychczas było zlecane podmiotom zewnętrznym oraz działania polegające na projektowaniu i wytwarzaniu elementów dla innych podmiotów, tj. klientów, którzy zlecaliby Zainteresowanym produkcję danych elementów na bazie wzoru czy też rysunku technicznego nie stanowią działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działania te nie mają bowiem charakteru twórczego.

Przepis art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określając definicję prac rozwojowych stanowi, że są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Według z kolei treści art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W oparciu o powyższe uregulowania i przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego według Organu realizowanych przez Spółkę prac polegających na rozpoczęciu samodzielnej produkcji obudów do wytwarzanego produktu opisanego we wniosku wytwarzanych poprzednio przez podmioty zewnętrzne nie można uznać za prace rozwojowe, ponieważ prace te polegają na odtworzeniu tych obudów według istniejącego wzoru obudowy wyprodukowanej wcześniej dla Zainteresowanych przez inne podmioty.

Również produkcji elementów zamawianych przez klientów, która będzie następować według wzoru lub rysunku technicznego nie można uznać za prace rozwojowe.

W odniesieniu do planowanych przez Zainteresowanych nowych usług polegających na wypożyczaniu zakupionych maszyn innym przedsiębiorstwom, zajmującym się produkcją konstrukcji metalowych maszyn należy stwierdzić, że zakres powyższych usług nie mieści się w pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, ponieważ nie spełnia przesłanek takiej działalności, gdyż nie ma charakteru twórczego, unikatowego i usługi te nie są podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działania powyższe nie mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie stanowią prac rozwojowych stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Przepis art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym nie definiuje określenia działalność twórcza.

Należy jednak zauważyć, że zgodnie z internetowym wydaniem Słownika języka polskiego (https://sjp.pl) hasło twórczy definiowane jest jako:

1. mający na celu tworzenie; odkrywczy, kreatywny;
2. będący wynikiem tworzenia;
3. dotyczący, skupiający twórców na stronie.

Podkreślić należy, zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http:/sjp.pwn.pl/slownik/) innowacyjność oznacza, wprowadzenie czegoś nowego; też: rzecz nowo wprowadzoną. Zatem wskazać należy, że innowacja jest to każda zmiana, która coś ulepsza, daje nową jakość lub pozwala stworzyć nowy produkt, usługę bądź nową jakość. Może to być zmiana radykalna, dająca zupełnie nowy produkt, ale również cząstkowa, prowadzona do udoskonalenia produktu.

W związku z powyższym, w ocenie Organu, twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza, że działalność ta ma posiadać charakter kreatywny, a zatem nowatorski, oryginalny w pomyśle, czyli musi być nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają charakteru odtwórczego.

W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w odniesieniu do wymienionych powyżej działań mamy natomiast do czynienia z pracami Spółki, które nie mają charakteru twórczego i polegają na odtworzeniu obudowy, która była wcześniej produkowana dla Zainteresowanych przez inne podmioty oraz elementów na zamówienie klienta według wzoru lub rysunku technicznego. A zatem odtwórczy charakter ww. prac Spółki, której Zainteresowani są wspólnikami powoduje, że nie można ich uznać za spełniające definicje działalności badawczo-rozwojowej w myśl ww. przepisu.

Tym samym, stanowisko Zainteresowanych w zakresie uznania, czy działalność badawczo-rozwojowa Spółki spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 2 oraz 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. i tym samym Zainteresowany jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 26e tej ustawy, należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-rozwojowej należy interpretować ściśle. Zatem tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym, natomiast ww. działania do nich nie należą.

Biorąc pod uwagę fakt, że jak wskazano w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, działalność Zainteresowanych w zakresie prac wymienionych prac w pytaniu nr 1 nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że w ww. zakresie Zainteresowani nie będą uprawnieni do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w treści art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3 w zakresie czy można uznać za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki wymienione w pytaniu nr 2 i nr 3 staje się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę we wniosku wyroków sądów administracyjnych oraz interpretacji organów podatkowych należy wskazać, że orzeczenie te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanego w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu Stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej