Temat interpretacji
Dotyczy opodatkowania renty rodzinnej otrzymywanej z Włoch.
Interpretacja indywidualna -
stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 maja 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania renty rodzinnej otrzymywanej z Włoch.
Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwania pismem z 15 maja 2023 r. (wpływ 19 maja 2023 r.) oraz pismem data wpływu 19 czerwca 2023 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pani obywatelką Polski. Posiada Pani obywatelstwo polskie. W roku 2013 wyszła Pani za mąż za obywatela Włoch, wychodząc za mąż przyjęła Pani prawa włoskie. Obywatelstwa włoskiego Pani nie posiada.
Mieszkała Pani we Włoszech i posiadała Pani rezydencję. Po śmierci Pani męża w 2019 roku od 1.07.2019 r. pobierała Pani rentę rodzinną, od której organ wypłacający INPS pobierał wszystkie należne podatki.
Renta była przekazywana na konto w banku we Włoszech. W grudniu 2022 roku przeniosła Pani płatność do Polski do banku polskiego. Zamieszkiwała Pani we Włoszech do 13.03.2023 roku – wymeldowała się Pani i przeprowadziła na stałe do Polski. Od stycznia tego roku płaci Pani podwójny podatek – w Polsce i we Włoszech. Do chwili wymeldowania się, była Pani rezydentem Włoch. W styczniu złożyła Pani reklamację w banku dotyczącą wstrzymania pobierania Pani podatku dochodowego. W kwietniu złożyła Pani 2 następne.
Udała się Pani do Włoch i przywiozła Pani dokumenty z INPS. Przedstawiła Pani w banku dokument potwierdzający od kiedy pobiera Pani rentę, wykazany jest dochód brutto i suma podatków, które pobiera INPS. Dołączyła Pani certyfikat z wymeldowania się z Włoch, dokument potwierdzający, że w roku 2023 pobiera Pani rentę i nadal płaci Pani podatki we Włoszech. Posiada Pani wszystkie dokumenty z rozliczenia, tj. od 1.07.2019 r. do 31 12.2019 r., od 1.01.2020 r. do 31.12.2020 r., od 1.01.2021 r. do 31.12.2021 r., od 1.01.2022 r. do 31.12.2022 r. potwierdzające sumę dochodów i sumę pobranego podatku (tzw. CUD).
W związku z umową, która zawarła Polska z Włochami w 1985 roku o unikaniu podwójnego opodatkowania, metodą jest wyłączenia z progresją, która mówi, że: dochód ze źródeł przychodu położonych zagranicą jest zwolniony z opodatkowania w państwie rezydencji. Ponieważ rezydencję ma Pani w Polsce podatek pobierany we Włoszech uznany być powinien w Polsce jako zapłacony i nie pobierany drugi raz. Nadmienia Pani, że zwróciła się Pani do Urzędu Skarbowego w (…) o zwrot pobranego podatku przez te miesiące tego roku, ponieważ jest on pobrany niesłusznie. Od kwietnia tego roku zobowiązana jest Pani płacić tylko 9% składkę na ZUS.
Nadmienia Pani, że pobiera emeryturę z KRUS w Polsce. Zawsze była Pani z niej rozliczana i płaciła Pani należne podatki. Osobiście sprawdzała Pani czy Pani dochody po połączeniu nie zmieniałyby stopy procentowej emerytury z KRUS. Nigdy nie przekraczała Pani progu, od którego należy płacić większy podatek, nigdy też nie ubiegała się Pani o ulgi bądź jakikolwiek zwrot. Podała Pani swoje dane, w razie potrzeby udokumentowania posiada Pani dokumenty, które też pracownik banku (…) w (…) wysłał do banku (…). Obciążenie płacenia podwójnego podatku jest bardzo duże i uważa Pani, że jest ono niesłuszne. Prosi Pani o odpowiedź w swojej sprawie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego
Ośrodek interesów życiowych przeniosła Pani do Polski od kwietnia 2023 r. W styczniu, lutym i marcu 2023 r. była Pani rezydentem podatkowym Włoch.
Otrzymuje Pani rentę rodzinną po zmarłym mężu przyznaną według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Włoch wypłacaną przez włoski INPS (odpowiednik polskiego ZUS).
W dniu 14.04.2023 r. pojechała Pani do Włoch, aby przywieźć dokumenty potwierdzające, że płaci Pani tam podatki. Okres rozliczeń zaczyna się we Włoszech od 1 kwietnia. Była Pani osobiście w urzędzie włoskiego INPS, aby rozstrzygnąć sprawę podwójnego opodatkowania. Uzyskała Pani odpowiedź, że INPS nie odstąpi od pobierania Pani podatku dochodowego ze względu, że pobiera Pani rentę rodzinną po swoim zmarłym mężu-obywatelu Włoch, który pobierał emeryturę za swoja pracę i płacił podatki. Pani po śmierci męża otrzymała 60% jego emerytury, jest to tzw. renta rodzinna (reversibilita renta po zmarłym mężu) i INPS pobiera podatek. Otrzymała Pani odpowiedź, że to polski urząd skarbowy powinien uznać podatek za zapłacony od tego jest metoda wyliczenia z progresją i zwolnić Panią od pobierania zaliczek w Polsce.
Rozumie Pani, że jest rezydentem podatkowym Polski i podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi płacenia podatków.
Podkreśla Pani, że nie uchyla się od płacenia podatków ale od 1 stycznia 2023 r. po dzień dzisiejszy tj. 14 czerwca 2023 r. płaci Pani podwójny podatek co jest niezgodne z prawem. W tutejszym urzędzie skarbowym w (…) ul. (…) przedstawiła Pani wszystkie dokumenty potwierdzające, że płaci Pani podatki we Włoszech. Złożyła Pani też wniosek o zwrot pobranych zaliczek na podatek dochodowy i wniosek o zwolnienie Pani z płacenia zaliczek pobieranych na podatek dochodowy.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
Czy renta uzyskiwana z Włoch podlega opodatkowaniu w Polsce i wykazaniu w deklaracji rocznej?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, że nie powinna być opodatkowana w Polsce, ponieważ jest pobierany podatek we Włoszech. Mechanizm wyliczenia z progresją ma tu zastosowanie. Jest Pani świadoma, że powinna wykazać ją w deklaracji rocznej.
W Polsce jest Pani zobowiązana do rozliczenia się z dochodów tj. z emerytury KRUS, którą pobiera Pani w Polsce, łącznie z dochodami z zagranicy.
Pani zdaniem od emerytury zagranicznej zobowiązana jest Pani płacić tylko 9% składki zdrowotnej ZUS.
Płacenie podwójnego podatku jest dla Pani bardzo krzywdzące. Czas, w którym płaci Pani podwójny podatek, tj. od 1.01.2023 r. do dnia dzisiejszego. Oczekuje Pani zwrotu tj. od 1.01.2023 r. do 1.04.2023 r. całkowitego, czyli zaliczek na podatek dochodowy i składek na ZUS, była Pani rezydentem Włoch. Od 1.04.2023 r. do nadal zwrotu zaliczek na podatek dochodowy i nie pobierania ich więcej. Podkreśla Pani, że nie unika płacenia podatków tylko nie podwójnego.
Oświadcza Pani, że wszystkie dokumenty poświadczające płatności podatku we Włoszech złożyła Pani w Urzędzie w (…) ul. (…), zostały również wysłane przez Bank (…) w (…), gdzie posiada Pani konto, do Banku (…). Jak na razie czeka Pani na odpowiedź. Przedstawiła Pani stanowisko w tej sprawie i czeka Pani na możliwie szybką odpowiedź.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Stosownie do art. 3 ust. 2a tejże ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Art. 4a tejże ustawy stanowi, że:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Zgodnie z art. 12 ust. 7 ww. ustawy:
Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).
W świetle art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy od wypłacanych przez nie emerytur i rent.
Na mocy art. 35 ust. 2 ww. ustawy:
Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1-4, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 2 albo 3, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że do końca marca 2023 r. była Pani rezydentem podatkowym Włoch, natomiast od kwietnia 2023 r. przeniosła Pani swój ośrodek interesów życiowych do Polski i stała się Pani polskim rezydentem podatkowym. Otrzymuje Pani po zmarłym mężu rentę rodzinną z Włoch, która została Pani przyznana według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Włoch i którą wypłaca włoski INPS (odpowiednik polskiego ZUS-u). Renta ta od 1 stycznia 2023 r. jest przesyłana do Polski i bank pobiera comiesięczną zaliczkę na podatek dochodowy.
W tym miejscu wskazać należy, że w odniesieniu do renty po zmarłym mężu, którą Pani otrzymuje z Włoch zastosowanie będzie miała umowa zawarta między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania sporządzona w Rzymie w dniu 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374, z późn. zm.).
W myśl art. 18 ww. umowy:
Z zastrzeżeniem art. 19 ust. 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma miejsce zamieszkania.
W tekście pierwotnym ww. umowy przepis art. 18 zawierał następującą treść:
Z zastrzeżeniem artykułu 19 ust. 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.
Należy jednakże podkreślić, że ww. umowa została sporządzona w trzech językach: polskim, włoskim i angielskim. Zgodnie z art. 30 ww. Umowy zdaniem końcowym, w razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający. Z wersji angielskiej tego przepisu wynika, że renta czy emerytura nie musi być związana z uprzednim zatrudnieniem osoby uprawnionej do dochodu. Przepis ten wyłącznie stwierdza, że otrzymywany dochód powinien wynikać z uprzedniego zatrudnienia, bez wskazania konkretnej osoby.
Oznacza to, że w polskiej wersji językowej dokonano niewłaściwego przetłumaczenia z języka angielskiego na język polski przepisu art. 18 polsko-włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W związku z powyższym w Obwieszczeniu Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 26 marca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 597) o sprostowaniu błędów obwieszczono, że w art. 18 polskiego tekstu umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r., zamiast wyrazów „z tytułu jej zatrudnienia” powinny być wyrazy „z tytułu zatrudnienia” oraz zamiast wyrazów „stałe miejsce zamieszkania” powinny być wyrazy „miejsce zamieszkania”.
W myśl natomiast art. 19 ust. 2 ww. umowy:
a)Każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie.
b)Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma miejsce zamieszkania w tym Państwie.
W tekście pierwotnym ww. umowy art. 19 ust. 2 lit. b zawierał następującą treść:
b)Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie.
Oznacza to, że w polskiej wersji językowej dokonano niewłaściwego przetłumaczenia z języka angielskiego na język polski także przepisu art. 19 ust. 2 lit. b polsko-włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W związku z powyższym w Obwieszczeniu Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 14 lipca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r., poz. 1572) o sprostowaniu błędów obwieszczono, że w art. 19 ust. 2 lit. b polskiego tekstu umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. poz. 374 oraz z 2019 r. poz. 597), zamiast wyrazów „ma stałe miejsce zamieszkania” powinny być wyrazy „ma miejsce zamieszkania”.
Mając zatem na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, że na podstawie umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, a także z uwagi na fakt, że skoro w niniejszej sprawie w uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że od kwietnia 2023 roku przeniosła Pani swój ośrodek interesów życiowych do Polski należy stwierdzić, że renta rodzinna z Włoch otrzymywana przez Panią w okresie styczeń – marzec 2023 r. nie podlega opodatkowaniu w Polsce, gdyż w tym okresie nie posiadała Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Natomiast renta otrzymywana przez Panią z Włoch od daty, od kiedy stałe miejsce zamieszkania posiada Pani w Polsce (kwiecień 2023 r.), jest opodatkowana wyłącznie w Polsce.
Reasumując, renta rodzinna z Włoch od stycznia do marca 2023 r. nie podlega opodatkowaniu w Polsce, natomiast renta rodzinna z Włoch od kwietnia 2023 r. podlega opodatkowaniu w Polsce i wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym.
W sytuacji, gdy renta rodzinna z zagranicy wypłacana jest podatnikowi przez płatnika (bank), to uwzględniając przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych– na banku spoczywa obowiązek płatnika w zakresie obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanej renty z zagranicy.
Zatem od momentu przeniesienia ośrodka interesów życiowych i miejsca zamieszkania do Polski (od kwietnia 2023 r.) pobieranie przez płatnika (tj. bank) zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, od wypłacanej Pani renty z Włoch jest zasadne.
Zatem Pani stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Informacje dodatkowe
W tym miejscu należy również wyjaśnić, że tut. Organ interpretacyjny ma prawo interpretować przepisy polskiego prawa podatkowego. Nie ma takich uprawnień wobec przepisów innych krajów, w tym Włoch. Zatem Organ interpretacyjny nie ma wiedzy o włoskich przepisach podatkowych ani możliwości ich interpretowania.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie bowiem z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ interpretacyjny jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Dodatkowo należy wskazać, że w niniejszej interpretacji nie odnieśliśmy się do Pani prośby dotyczącej zwrotu podatku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).