Obowiązki płatnika (emerytury i renty z zagranicy).

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Bank (dalej: Wnioskodawca), jest osobą prawną, który ma siedzibę w Polsce i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Prowadzi działalność bankową na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm., dalej: „Prawo bankowe”).

Jedną z podstawowych aktywności Wnioskodawcy jest prowadzenie na rzecz swoich klientów (dalej: Klienci) rachunków bankowych. Rachunki części Klientów uznawane są wpływami z tytułu emerytur lub rent zagranicznych. Regulamin prowadzenia rachunków dla osób fizycznych, który obowiązuje w Banku obliguje odbiorców takich wpłat do poinformowania Banku przed pierwszym wpływem środków o fakcie otrzymywania na rachunek prowadzony w Banku wpływów z tytułu świadczeń emerytalnych lub rentowych z zagranicy oraz do dopełnienia wszelkich formalności dokumentacyjnych w tym zakresie, tj. przekazania stosownego oświadczenia, w którym podaje swoje dane osobowe, miejsce zamieszkania i właściwy urząd skarbowy, dane dotyczące otrzymywanego świadczenia oraz kopii przetłumaczonej na język polski decyzji lub innego dokumentu o przyznaniu świadczenia.

Jeśli z informacji przekazanych w dokumentach przez Klientów, jednoznacznie wynika, iż jest to świadczenie emerytalne lub rentowe z zagranicy, Bank dokonuje oceny skutków podatkowych na gruncie art. 35 ust. 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z ze zm. – dalej: ustawa o PIT), zgodnie z którym w przypadku dokonywania wypłat zagranicznych rent i emerytur Bank pełni funkcję płatnika zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jednak niektórzy Klienci pomimo akceptacji postanowień Regulaminu nie wywiązują się z zobowiązań z niego wynikających, tj. nie podejmują żadnych czynności informujących Wnioskodawcę o tym fakcie lub nie dopełniają obowiązków informacyjnych w zakresie aktualizacji danych osobowych bądź adresowych.

Wnioskodawca dla zachowania należytej staranności w wykonywaniu funkcji płatnika, wykorzystuje algorytm systemu księgi głównej Banku filtrujący wszystkie transakcje opisane przez zagraniczny podmiot zlecający przelew jako „emerytura/renta” w językach obcych. Sam jednak opis transakcji zawierający zagraniczny odpowiednik słów „renta” bądź „emerytura” nie daje pewności, że mamy do czynienia z taką wpłatą.

W przypadku, gdy zostaje zidentyfikowana płatność, której opis wskazuje, że może być to emerytura bądź renta zagraniczna, a odbiorca środków nie poinformował uprzednio Wnioskodawcy o zamiarze otrzymywania na prowadzony rachunek świadczeń z tych tytułów, Wnioskodawca kieruje do odbiorcy informację o zidentyfikowaniu płatności, co do której zachodzi przypuszczenie, że jest to zagraniczne świadczenie emerytalno-rentowe wraz z przypomnieniem obowiązków nałożonych przez Regulamin. W takiej sytuacji wzywa do złożenia:

-oświadczenia osoby otrzymującej emeryturę/rentę z zagranicy – dane osobowe i adresowe (dalej: oświadczenie),

-przetłumaczonej na język polski przez tłumacza przysięgłego decyzji lub innego dokumentu o przyznaniu świadczenia.

Wnioskodawca nie ma wpływu na czas, w jakim Klient ustosunkuje się do przesłanej korespondencji oraz nie ma środków pozwalających wyegzekwować odpowiedź. Natomiast musi wypełnić obowiązki wynikające z art. 54 ust. 1 ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1907 ze zm.), czyli uznać rachunek odbiorcy świadczenia nie później niż do końca następnego dnia roboczego po otrzymaniu zlecenia.

W związku z powyższym, w przypadku Klientów, którzy nie dopełnili obowiązku informacyjnego wynikającego z Regulaminu przed otrzymaniem pierwszej wpłaty z tytułu emerytury lub renty zagranicznej lub nie przedłożyli do Banku odpowiednich dokumentów (oświadczenia plus kopii decyzji o przyznaniu świadczenia), Bank stawia do ich dyspozycji całość otrzymanej wpłaty w kwocie brutto, tj. bez jakichkolwiek potrąceń.

Dopiero, gdy Klient dopełnieni obowiązków dokumentacyjnych, w odpowiedzi na pismo, Bank na podstawie przekazanych w ten sposób informacji dokonuje oceny skutków podatkowych na gruncie art. 35 ustawy o PIT oraz międzynarodowych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jednocześnie występuje do Narodowego Funduszu Zdrowia z zapytaniem w zakresie obowiązku potrącenia składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie Bank na podstawie art. 39 ust. 1 i art. 42 ust. 1a i ust. 2 ustawy o PIT w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, jako płatnik, o którym mowa w art. 35 ustawy o PIT jest zobowiązany do sporządzenia oraz przesyłania podatnikowi, a urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika do 31 stycznia, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Wnioskodawca wystawia informację PIT-11 tylko w odniesieniu do Klientów, którzy dopełnili obowiązków informacyjnych, za okres począwszy od pierwszej wypłaty następującej po dostarczeniu kompletu dokumentów.

Pytania

1.Czy w sytuacji niedopełniania przez Klienta obowiązków w zakresie poinformowania Banku o otrzymywaniu świadczenia z tytułu emerytury lub renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo braku ich aktualizacji, Bank jest zwolniony z odpowiedzialności wynikającej z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT zgodnie z art. 30 § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze. zm.)?

2.Czy Wnioskodawca ma obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 Klientom otrzymującym świadczenia z tytułu emerytury lub renty zagranicznej także za okresy, gdy nie posiadał udokumentowanej wiedzy o charakterze wypłacanych środków, czy tylko za okres, od dnia otrzymania poprawnego oświadczenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, w sytuacji, gdy Klient nie dopełni zobowiązań zawartych w zaakceptowanym przez niego Regulaminie, tj. nie poinformuje o zamiarze otrzymywania na prowadzony rachunek środków z tytułu emerytury lub renty zagranicznej oraz nie dopełni obowiązków w zakresie przekazania do Banku stosownych informacji w formie oświadczenia oraz kopii decyzji o przyznaniu świadczenia, Bank do momentu otrzymania kompletu wymaganych dokumentów nie powinien ponosić odpowiedzialności za niepobranie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych świadczeń.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca (Bank) pełni funkcję płatnika zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od wypłaconych Klientom emerytur i rent z zagranicy, a stosownie do art. 35 ust. 3 ustawy o PIT stosuje postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a państwem, z którego wypływa świadczenie.

Odpowiedzialność za niepobranie przez płatnika miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie stosuje się, jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika, co określa art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej.

Realizacja funkcji płatnika miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych możliwa jest wyłącznie wówczas, gdy Wnioskodawca dysponuje udokumentowaną wiedzą (potwierdzonymi przez Klienta informacjami) nie tylko w zakresie jednoznacznej identyfikacji przelewu, jako wypłaty z tytułu emerytury lub renty zagranicznej, ale również w zakresie instytucji wypłacającej, charakteru świadczenia (czyli jakiego rodzaju jest to świadczenie emerytalne/rentowe) oraz systemu dokonywania wypłat przez upoważnione instytucje zabezpieczenia społecznego danego kraju.

Klient otwierający rachunek bankowy akceptuje postanowienia Regulaminu rachunków bankowych oraz usług płatniczych dla Klientów Indywidualnych zobowiązujące go do poinformowania Wnioskodawcy przed uznaniem rachunku pierwszym wpływem z tytułu emerytury lub renty zagranicznej o otrzymywaniu takiego świadczenia oraz do dopełnienia wszelkich formalności dokumentacyjnych w tym zakresie. Bank w całej operacji pełni jedynie funkcję pośrednika.

Nie posiada więc pełnej wiedzy na temat charakteru każdej z realizowanych transakcji. Jeżeli Klient dopuszcza się zaniechania poprzez niedopełnienie zobowiązań zawartych w Regulaminie i nie informuje Banku o zamiarze otrzymywania emerytury lub renty, Wnioskodawca nie jest w stanie wypełnić roli płatnika, gdyż nie jest w posiadaniu informacji niezbędnych do oceny czy przelew opisany jako emerytura/renta jest faktycznie świadczeniem emerytalnym lub rentowym. Bank nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, jaka jest instytucja wypłacająca (zdarza się, że zagraniczne instytucje wypłacające świadczenia emerytalno-rentowe korzystają z pośrednictwa podmiotów trzecich) oraz, w którym kraju dane świadczenia powinno być opodatkowane. Informacje te Wnioskodawca pozyskuje w ramach złożonych przez Klienta dokumentów, tj. oświadczenia oraz kopii decyzji o przyznaniu świadczenia i tylko w przypadku ich posiadania jest w stanie prawidłowo ocenić obowiązki płatnika, jakie na nim ciążą.

W sytuacji zaś, jeśli Klient nie dopełnił tych obowiązków, a przez co Bank nie był w stanie ocenić, czy był zobowiązany do potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i/lub potrącenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, to w opinii Wnioskodawcy brak potrącenia ww. należności publiczno-prawnych nastąpił z winy podatnika, tj. w niniejszej sytuacji Klienta.

W sytuacji, w której Bank byłby zobowiązany do potrącenia składki bazując wyłączenia na opisie przelewu, mogłoby to prowadzić do podwójnego opodatkowania tego samego dochodu w dwóch różnych krajach, a jednocześnie narażałoby Bank na zarzut nieprawidłowego wypełniania funkcji płatnika oraz nieuprawnionego przetrzymywania środków.

Należy podkreślić, że informacje zawarte w samym otrzymanym przelewie są niewystarczające do potwierdzenia obowiązku pobrania podatku po stronie Banku, a pobranie takiego podatku bez potwierdzenia jego zasadności byłoby niezgodne z ustawą o usługach płatniczych.

Tym samym, w ocenie Banku moment, od którego Bank zobowiązany jest do pełnienia funkcji płatnika uzależniony jest od momentu dostarczenia do Banku kompletu dokumentów pozwalających na dokonanie oceny w tym zakresie. Wobec czego, w przypadku, gdy takich informacji Bank nie posiada, odpowiedzialność Banku jako płatnika jest wyłączona.

Bank zauważa, że wcześniejsze dane w momencie złożenia dokumentów mogą ulegać zmianom. W przypadku zmiany stanu faktycznego i braku informacji o tych zmianach ze strony Klienta (co jest jednoznaczne z niewywiązaniem się z obowiązków nałożonych przez zaakceptowany Regulamin), bądź też podania nieprawdziwych danych, Wnioskodawca nie może odpowiadać za niewywiązanie się z obowiązków płatnika nałożonych przez art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, odpowiedzialność płatnika podlega wyłączeniu w przypadku, gdy podatek nie został pobrany z winy podatnika, z czym mamy do czynienia w przedstawionym stanie faktycznym niniejszego wniosku. W konsekwencji, gdy, ze względu na brak informacji od Klienta lub na brak ich aktualizacji przez Klienta, Bank nie jest w stanie ocenić, czy będą na nim ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu art. 35 ust. 1 ustawy o PIT, nie powinien ponosić odpowiedzialności za podatek niepobrany, gdyby okazało się, że od emerytury/renty wypłaconej za jego pośrednictwem należny jest podatek na terytorium Polski.

W takich przypadkach odpowiedzialność za rozliczenie podatku, a w konsekwencji również za brak takiego rozliczenia powinna ciążyć na podatniku, tj. Kliencie Banku, a do Banku powinna mieć zastosowanie zasada wyłączenia odpowiedzialności, o której mowa w art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, Bank nie ma obowiązku przygotowania rocznej informacji PIT-11 dla Klientów otrzymujących świadczenia emerytalno-rentowe z zagranicy za okresy, podczas których nie dysponował wiedzą o charakterze świadczeń, w wypłacie których pośredniczył.

Zgodnie z art. 39 ust. 1, art. 42 ust. 2 ustawy PIT w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, Wnioskodawca jako płatnik, o którym mowa w art. 35 ustawy o PIT jest obowiązany przesłać podatnikowi imienne informacje PIT-11. Natomiast urzędowi skarbowemu zgodnie z art. 38 ust. 1a ustawy o PIT, należy przesłać tę informację elektronicznie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.

W celu określenia czy będą one miały zastosowanie, musi uprzednio zastać zidentyfikowane zdarzenie objętą przedmiotową normą. W odniesieniu do sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, sytuacją taką jest uprzednia identyfikacja wypłaty za pośrednictwem Banku jako świadczenie emerytalno-rentowe pochodzące z zagranicy. W ocenie Banku, z identyfikacją taką mamy do czynienia w sytuacji, gdy Bank jest w stanie jednoznacznie (definitywnie) określić, iż wypłacane za jego pośrednictwem świadczenie jest emeryturą/rentą pochodzącą z zagranicznego systemu zabezpieczenia społecznego.

Identyfikacja ta może zaś nastąpić tylko pod warunkiem otrzymania przez Bank dokumentów potwierdzających charakter, jak i źródła świadczenia. Do tego czasu, można mówić jedynie o domniemaniu lub podejrzeniu otrzymywania świadczenia emerytalno-rentowego z zagranicy, co nie może być utożsamiane z identyfikacją. Skoro więc obowiązek w zakresie wystawienia informacji PIT-11 uwarunkowany jest uprzednią identyfikacją zdarzenia, jakim jest wypłata za pośrednictwem Banku emerytury/renty z zagranicy, to dopóki do tej identyfikacji nie dochodzi z powodów wskazanych powyżej, to na Banku nie powinien ciążyć obowiązek w zakresie wystawienia informacji PIT-11.

Obowiązek taki wystąpi pod warunkiem, że Klient przedłoży dokumenty pozwalające na definitywną identyfikację świadczenia, przy czym zgodnie z powyższą logiką powinien on obejmować okres, za który Bank nie miał wątpliwości co do charakteru świadczenia. Innymi słowy, w ocenie Banku, w sytuacji, jeśli Klient nie dopełnia obowiązków informacyjnych lub dopełnia je z opóźnieniem w stosunku do terminu pierwszej wypłaty emerytury/renty z zagranicy, to obowiązek Banku w zakresie sporządzenia informacji PIT-11 obejmuje wypłaty następujące po dopełnieniu przez Klienta wszelkich formalności informacyjnych.

Tym samym, w opinii Banku, nie ma podstaw do wystawiania informacji PIT-11 za okresy poprzedzające moment poinformowania Banku o rentowo-emerytalnym charakterze otrzymywanych przez Klientów środków.

W ocenie Banku odmienna od powyższej interpretacja stałaby w sprzeczności z przesłanką funkcjonalną art. 38 ust. 1 art. 39 ust. 1 ustawy o PIT, która co do zasady, nakłada na podmioty wypłacające określone świadczenia, w tym m.in. emerytury/renty z zagranicy, obowiązek potrącenia podatku w momencie ich wypłaty. Tym samym, dopóki Bank nie ma możliwości definitywnego potwierdzenia charakteru świadczenia, to również nie powinien być zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-11, która dotyczyłaby tych świadczeń, tj. wskazania wysokości świadczeń, jaka została wypłacona za pośrednictwem płatnika oraz wysokości potrąconych przez płatnika należności publiczno-prawnych, tj. zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Jednocześnie Wnioskodawca zwraca uwagę, że zaprezentowane przez niego w niniejszym wniosku stanowiska w zakresie pytania nr 1 i 2 znajdują potwierdzenie w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach wydawanych dla podobnych zapytań przy zbliżonych stanach faktycznych. Dla przykładu, podobne stanowiska zaprezentował w interpretacjach indywidualnych:

-z 10 sierpnia 2018 r., nr 0114-KDIP3-3.4011.304.2018.1.JK3,

-z 11 września 2020 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.476.2020.1.JK2.

Mając na względzie powyższe, Bank wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w opisanej/wskazanej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w przepisie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 35 ust. 3 ww. ustawy:

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w większości umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska, opodatkowanie emerytur i rent oraz innych podobnych świadczeń pochodzących z zagranicy, ma miejsce wyłącznie w państwie zamieszkania beneficjenta. Takie też rozwiązanie przyjęte jest w Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku – OECD. Podkreślić należy, że umowy, które zawiera strona polska w dużej mierze wzorowane są na Modelowej Konwencji. Przypadki, w których prawo opodatkowania tych świadczeń, przysługuje państwu wypłacającemu, stanowią wyjątek od wyżej wskazanej reguły. Odrębne zasady opodatkowania dotyczą głównie świadczeń pochodzących np. z ustawowych systemów zabezpieczeń socjalnych, indywidualnych systemów emerytalnych, świadczeń związanych z wcześniejszą pracą o charakterze publicznym.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.):

Stosownie do art. 26a § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Jak wynika z ww. przepisu, podatnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za nieujawnienie albo ujawnienie w kwocie niższej przez płatnika podstawy opodatkowania następujących czynności, objętych podatkiem dochodowym od osób fizycznych:

1)uzyskiwanie przez podatnika przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

2)uzyskiwanie przez podatnika przychodów z działalności wykonywanej osobiście (art. 13 ww. ustawy),

3)uzyskiwanie przez podatnika przychodów z praw majątkowych (art. 18 tej ustawy).

Wobec powyższego, podatnik nie ponosi odpowiedzialności za podatek w takim zakresie, w jakim nie został on zapłacony w wyniku wadliwie wykonanych czynności płatnika, czy też niewykonania ich w ogóle. Tym samym, art. 26a Ordynacji podatkowej, uwalnia podatnika od odpowiedzialności na gruncie Ordynacji podatkowej do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany był płatnik.

Sytuacja taka może wystąpić wówczas, gdy płatnik i osoba, której wypłacane jest świadczenie pozostają ze sobą w takim stosunku prawnym, że płatnik ma wpływ na charakter wypłacanego świadczenia i jego wysokość, co determinuje skutki podatkowe związane z wypłatą tego świadczenia.

Natomiast zgodnie z art. 30 § 1 ww. ustawy:

Jednocześnie stosownie do art. 30 § 4 tej ustawy:

Przy czym, jak wynika z art. 30 § 5 ustawy Ordynacja podatkowa,

W świetle powyższych przepisów Ordynacji podatkowej, obowiązek płatnika polega na wykonaniu trzech materialno-technicznych czynności:

1)obliczeniu należnego od podatnika podatku,

2)pobraniu obliczonego podatku z jego środków i

3)wpłaceniu w wyznaczonym terminie do właściwego organu podatkowego.

Niemniej jednak płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, co wynika z cytowanego wyżej art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej. Zatem, za podatek niepobrany przez płatnika od podatnika mimo takiego obowiązku, odpowiada płatnik a nie podatnik.

Biorąc powyższe pod uwagę, w odniesienie do zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego, należy stwierdzić, że realizacja przez Bank wypłaty świadczeń emerytalno-rentowych pochodzących z zagranicy nie mieści się w dyspozycji przepisów art. 12, 13 oraz 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazanych w treści art. 26a Ordynacji podatkowej, zatem ww. art. 26a cyt. ustawy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania.

W związku z powyższym, należy wskazać na treść art. 30 § 1 i § 5 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, zasada ponoszenia odpowiedzialności przez płatnika jest wyłączona, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika.

Jak wskazano wyżej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na płatnika obowiązek obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku na rachunek organu podatkowego. W przypadku niewykonania jakiejkolwiek z tych czynności, płatnik ponosi odpowiedzialność za wszystkie działania, których efektem jest niewpłacenie w prawidłowej wysokości podatku na rzecz właściwego organu podatkowego.

Natomiast, jeżeli Bank, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych wykona obowiązki wynikające z ustawy zgodnie z jej wymogami, tj. obliczy, pobierze i odprowadzi należny podatek we właściwym terminie, bądź potraktuje świadczenie emerytalno-rentowe z zagranicy jako zwolnione od opodatkowania w Polsce, to nie musi przejąć odpowiedzialności za niedopełnienie obowiązków przez podatnika w zakresie przekazania płatnikowi informacji o danych, mających wpływ na sposób i wysokość opodatkowania, ewentualnie zwolnienie z opodatkowania.

Ponadto, w myśl art. 39 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z treści wyżej cytowanego przepisu wynika, że informację o dochodach podatnika oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, na formularzu PIT-11 sporządza płatnik, który w trakcie roku podatkowego dokonywał obliczenia i pobierał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, od wypłaconych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Bank nie ponosi odpowiedzialności płatnika wynikającej z przepisów Ordynacji podatkowej, w przypadku niedopełniania przez Klienta obowiązków w zakresie poinformowania Banku o otrzymywaniu świadczenia z tytułu emerytury lub renty zagranicznej lub podania nieaktualnych danych albo braku ich aktualizacji.

W konsekwencji, Bank nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wystawienia informacji PIT-11 za okres, kiedy nie posiadał wiedzy co do charakteru świadczeń, w wypłacie których uczestniczył.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).