Temat interpretacji

Podejmowane działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu. Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% - będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, tj. programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze wskazaną spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%..

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2020 r. (data wpływu 11 sierpnia 2020 r.), uzupełnionego pismami z dnia 13 listopada 2020 r. (data wpływu 13 listopada 2020 r.) oraz z dnia 25 listopada 2020 r. (data wpływu 25 listopada 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Wniosek został następnie uzupełniony pismami z dnia 13 listopada 2020 r. oraz z dnia 25 listopada 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 2 maja 2016 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X X IT, której przedmiotem jest głównie działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów z zastosowaniem podatku liniowego 19%.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej od lutego 2020 r. współpracuje on z polską Spółką X X z siedzibą w X, na podstawie zawartej umowy ramowej. Wnioskodawca zgodnie z ww. umową wykonuje usługi związane z oprogramowaniem oraz usługi doradcze związane z oprogramowaniem.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów pełniąc rolę programisty-projektanta. Każdy z programistów jest odpowiedzialny za własne zadanie i we własnym zakresie, w ramach własnej działalności gospodarczej świadczy usługi na rzecz Spółki.

W praktyce Wnioskodawca projektuje wytwarzane produkty oraz implementuje funkcjonalności będące częścią poszczególnych produktów. Produkty to aplikacje, które mają wartość rynkową. Funkcjonalności stanowią zaś programy komputerowe - zestawy instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Funkcjonalności mają odpowiadać wymaganiom klientów końcowych (instytucji finansowych).

Wnioskodawca w ramach swojej działalności pracuje nad dwoma produktami:

Pierwszy z nich to aplikacja webowa z interfejsem graficznym. Interfejs produktu jest dostosowany do komputerów oraz urządzeń mobilnych. Produkt umożliwia klientom instytucji finansowych obsługę depozytów bankowych. Architektura rozwiązania pozwala na wdrożenie tego samego produktu u wielu klientów biznesowych - instytucji bankowych. Jest to możliwe dzięki indywidualizacji interfejsu graficznego oraz poszczególnych komponentów przez konfiguracje dedykowaną dla klienta biznesowego. Ponadto autentykacja użytkownika końcowego jest możliwa przy użyciu dowolnego zewnętrznego dostawcy (standard BankID) i możne ją zainstalować w tzw. chmurze (AWS) poza siedzibą instytucji bankowej.

Drugim produktem powstającym równolegle jest X X X (platforma jest własnością klienta). Jest to zestaw funkcjonalności pozwalających na integrację produktu (aplikacji webowej) z istniejącą platformą klienta. Dzięki temu instytucje finansowe będą miały możliwość integracji własnej aplikacji webowej z platformą klienta, o ile proponowany produkt nie spełni wszystkich ich oczekiwań.

Podczas wytwarzania wspomnianych produktów powstają liczne prototypy funkcjonalności oraz prototypy mające na celu sprawdzenie koncepcji aktualizacji działania produktu. Prototypy są następnie testowane przez klienta. Po akceptacji klienta, nowopowstałe funkcjonalności są przyłączane do produktu. Dodatkowo w trakcie prac wykonywanych przez Wnioskodawcę powstają unikalne narzędzia automatyzujące proces wytwarzania, tj. skrypty umożliwiające budowanie i testowanie aplikacji oraz jej instalację i konfigurację w środowisku klienta.

Wnioskodawca zajmuje się wytwarzaniem nowych modułów oprogramowania. Nowe funkcjonalności są dodawane do istniejącego oprogramowania. Zdarza się również tak, iż obecne funkcjonalności są zmieniane w istotny sposób tzn. albo pod kątem architektury/implementacji albo funkcjonalności. Za każdym razem jednak Wnioskodawca wytwarza nową funkcjonalność, a więc programy komputerowe - utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca jako projektant-programista zajmuje się samodzielnie opracowywaniem, wymyślaniem koncepcji rozwiązania (architektury). Wnioskodawca wybiera najlepszą i implementuje tzn. programuje. Powstałe rozwiązanie jest wynikiem samodzielnej i bezpośredniej pracy twórczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem/nadzorem Spółki, ma dowolność w wyborze miejsca i czasu wykonywania usług. Wnioskodawca działa jako wolny i niezależny wykonawca. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną przez niego działalnością, albowiem nie otrzymuje wynagrodzenia za czas przestoju, a nadto Spółka ma prawo do wstrzymania płatności za usługi niewykonane Wnioskodawca jest autorem wytworzonych utworów - programów komputerowych oraz właścicielem autorskich praw majątkowych do tych utworów.

Na mocy zawartej umowy ramowej Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na Spółkę, wraz z prawami zależnymi.

Wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do ww. utworów jest skalkulowane w wynagrodzeniu określonym w umowie z tytułu jej wykonania.

Autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez Wnioskodawcę utworów są przenoszone na Spółkę z chwilą ich ustalenia. Wnioskodawca uzyskuje zatem dochód z przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonych utworów.

Wnioskodawca na bieżąco powiększa zasób swojej wiedzy dokształcając się - codziennie śledzi najnowsze artykuły branżowe, bierze udział w kursach, spotkaniach i szkoleniach, jak również czyta literaturę branżową.

Programy komputerowe były, są i będą wytwarzane na rzecz Spółki przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej i są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, w ramach zespołu programistów są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca zatem prowadzi działalność, tj. prace rozwojowe, która jest przez niego prowadzona od początku współpracy z ww. Spółką. Utwory - programy komputerowe są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, osiąga i będzie osiągał dochód jako dochód z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. zgodnie z art. 30ca ust.7 pkt 3 ww. ustawy.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółek a polegającą na tworzeniu programów komputerowych Wnioskodawca ponosi wydatki takie jak: związane z zakupem sprzętu komputerowego - monitor, klawiatura, z użytkowaniem telefonu komórkowego (opłaty abonamentowe), czy z użytkowaniem samochodu (opłaty za zakup paliwa).

Koszty związane z pojazdem służą zapewnieniu Wnioskodawcy możliwości bezpośredniego kontaktu ze Spółką albo klientem Spółki, a tym samym służą zapewnieniu możliwości wytworzenia oprogramowania zgodnego z oczekiwaniami klienta.

Telefon komórkowy służy Wnioskodawcy do testowania wytworzonego oprogramowania, kontaktów z klientem.

Wydatki na sprzęt komputerowy - monitor, klawiaturę są niezbędne do technicznego wytwarzania nowych funkcjonalności, programów komputerowych.

Powyższe opłaty są bezpośrednimi kosztami koniecznymi do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy - fizycznego tworzenia na jego rzecz oprogramowania Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej - programu komputerowego.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2020 rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą w roku 2020 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie wnioskodawca oświadczył, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku współpracy ze Spółką i obejmuje ona okres od początku działalności, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sprecyzował, że współpracuje jedynie ze Spółką X X z siedzibą w X, o której mowa we wniosku liczba mnoga Spółek została wpisana we wniosku omyłkowo.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach działalności związanej z oprogramowaniem była i będzie działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę obejmowały i będą obejmowały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Działalność Wnioskodawcy była prowadzona i będzie prowadzona w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Działalność Wnioskodawcy nie obejmowała i nie będzie obejmować rutynowych, okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług; tworzone, rozwijane, modyfikowane i ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie ze sprzedaży, którego uzyskał w 2020 r. i będzie uzyskiwał w dalszym ciągu dochody nie mają i nie będą miały charakteru działań rutynowych lub dotyczyć okresowych zmian tego oprogramowania.

W ramach działalności Wnioskodawcy obejmującej prace rozwojowe, z których w 2020 r. Wnioskodawca uzyskał dochód i w przyszłości uzyska dochód - opracowuje on (stworzył i stworzy) nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W związku z pełnieniem roli programisty-projektanta w zespole programistów, Wnioskodawca był i będzie twórcą wytwarzanego oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność obejmującą prace rozwojowe bezpośrednio w ramach swojej działalności gospodarczej, jednak odbywa się to na zlecenie Spółki i na podstawie łączącej strony umowy o współpracy. Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów, jednak każdy z nich odpowiada za własne, przydzielone mu zadania. Wnioskodawca samodzielnie wybiera sposób realizacji tego zadania i po jego stronie pozostaje czynnik twórczy. Kierownik projektu definiuje oczekiwany efekt prac zespołu programistów - w gestii Wnioskodawcy leży natomiast określenie zadań niezbędnych do osiągnięcia pożądanego efektu, również on określa ramy czasowe potrzebne na realizacje zadań; Kierownik projektu kieruje działaniami jednak sprowadza się to tylko do rozdzielania prac, nie nadzoruje on bezpośrednio sposobu ich wykonania, co pozostaje w gestii Wnioskodawcy, który samodzielnie wymyśla i opracowuje koncepcję na wykonanie zadania i ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności (wytwarzanie oprogramowania).

Wniosek dotyczy/ będzie dotyczyć w ramach stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych wielu kwalifikowanych praw własności intelektualnej i przeniesienia tych praw na kontrahenta. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko; program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs; reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe - kody i algorytmy stanowią zatem programy komputerowe, które znajdują się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. autorskie prawa majątkowe do wytworzonych i wytwarzanych utworów przenoszone są i będą na Spółkę na podstawie umowy zawartej w dniu 3 lutego 2020 r. - umowa ta została zawarta z zachowaniem wymogów formy pisemnej. We wniosku i w niniejszej odpowiedzi mowa o umowie o współpracy zawartej przez Wnioskodawcę ze Spółką, na podstawie której przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do tworzonych przez siebie utworów.

Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa: kluczowe znaczenie przy kwalifikacji, czy umowa narusza zakaz z art. 41 ust. 3 pr. aut. (bądź stanowi jego obejście), jest nie czas jej trwania, ale istnienie możliwości wypowiedzenia jej przez twórcę (taki pogląd formułują również J. Barta, R. Markiewicz [w:] Prawo autorskie..., red. J. Barta, R. Markiewicz, 2011, s. 310). Jeżeli taka możliwość istnieje, nie ma podstaw do twierdzenia, że umowa odnosi się do wszystkich utworów lub wszystkich utworów danego rodzaju, jakie autor stworzy w przyszłości, ponieważ może on zakończyć stosunek prawny wykreowany umową i odtąd będzie miał pełną swobodę wykonywania autorskich praw majątkowych do utworów później stworzonych. Można nawet bronić tezy, że art. 41 ust. 3 pr. aut. jest zbędny, ponieważ sytuacje, do których odnosi się jego hipoteza, to zbiór pusty. De iure i de facto bowiem każda umowa prawnoautorska może być wypowiedziana przez twórcę ze względu na jego istotne interesy twórcze (art. 56 ust. 1 pr. aut.), a do takich bezdyskusyjnie należy swoboda dysponowania całokształtem swojej przyszłej twórczości. Konkludując, wypada stwierdzić, że zakaz generalnego dysponowania przyszłym dorobkiem twórczym nie odgrywa w praktyce obrotu w Polsce istotnej roli. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, tak więc nie narusza zasady określonej w art. 41 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga i będzie osiągał dochód jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. zgodnie z art. 30ca ust.7 pkt 3 ww. ustawy. Umowa zawarta ze Spółką przewiduje jedno wynagrodzenie godzinowe za wykonanie usług. Wnioskodawca na potrzeby skorzystania z ulgi IP BOX jako przychód ujmuje, będzie ujmował wynagrodzenie uzyskiwane z tytułu przenoszenia na Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W tym celu prowadzona jest odrębna ewidencja w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych IP oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca ustala jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W przypadku uzyskiwania przychodu z prac niezwiązanych z wytwarzaniem, rozwijaniem (ulepszaniem) kwalifikowanych praw IP nie stanowią one i nie będą one stanowiły podstawy dla zastosowania preferencyjnego opodatkowania.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnej stawki podatku jedynie w odniesieniu do przychodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia na Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Preferencyjna stawka nie będzie stosowana do przychodu z prac niezwiązanych z wytwarzaniem, rozwijaniem (ulepszaniem) kwalifikowanych praw IP.

Całość dochodów osiąganych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie pochodzi wyłącznie z dochodów z kwalifikowanego IP. Dochody z innych usług, tj. niezwiązanych z wytwarzaniem, rozwijaniem (ulepszaniem) kwalifikowanych IP będą jednak opodatkowane podatkiem liniowym. Preferencyjnemu opodatkowaniu podlegać będą jedynie dochody z przenoszenia kwalifikowanych praw IP na Spółkę. W tym celu prowadzona jest odrębna ewidencja w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych IP oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane IP.

Ponoszone przez Wnioskodawcę koszty takie jak wydatki na: monitor, klawiaturę, na zakup paliwa, na opłaty abonamentowe za korzystanie z telefonu komórkowego są bezpośrednio powiązane z wytwarzaniem i rozwijaniem oprogramowania w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych.

I tak: opłaty za zakup monitora, klawiatury - to wydatki umożliwiające fizyczne wytwarzanie i testowanie wytworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania; bez ww. sprzętów nie byłoby w ogóle możliwe prowadzenie działalności przez Wnioskodawcę; zakup paliwa - służy Wnioskodawcy do dojazdów na spotkania z klientem albo do siedziby Spółki celem ustalenia jakie kryteria ma spełniać wytwarzane oprogramowanie; opłaty abonamentowa za korzystanie z telefonu komórkowego - służą umożliwieniu bieżącego kontaktu z klientem albo ze Spółką celem wytworzenia oprogramowania zgodnego z preferencjami klienta. Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę wydatki zostały lub zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Sprzęt komputerowy (monitor, klawiatura) nie stanowią środków trwałych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Przedmiotowy sprzęt jest wykorzystywany wyłącznie do działalności badawczo-rozwojowej.

Pod pojęciem opłat za zakup paliwa należy rozumieć wydatki, cenę uiszczoną za zakup paliwa na stacji benzynowej. Wnioskodawca poniósł koszty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na samochód BMW (). Samochód ten stanowi własność Wnioskodawcy i został w całości zamortyzowny. Jest środkiem trwałym na użytek mieszany prywatno-firmowy.

Wnioskodawca zaznacza, iż nie zamierza rozliczać w uldze całości wspomnianych wydatków a jedynie tą ich część, która faktycznie była związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opisaną we wniosku.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki na podstawie zawartej z nią umowy o współpracy, co wiąże się z wytwarzaniem, rozwijaniem (ulepszaniem) oprogramowania, które docelowo jest komercjalizowane przez Spółkę dla jej klientów. W ramach tych usług dla wytworzenia oprogramowania spełniającego wymogi danego klienta konieczny jest kontakt bezpośredni z tym klientem lub pracownikiem Spółki. Wnioskodawca nie jest podporządkowany służbowo Spółce a jedynie działa jako jej podwykonawca. Usługi na rzecz Spółki świadczy w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywane przez niego czynności.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość ww. kosztów do wytworzenia, ulepszenia czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - danego oprogramowania. Ewidencja zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. W ewidencji danego miesiąca wyodrębnione są poszczególne prawa własności intelektualnej i koszty uzyskania przychodów przypadające na każde z tych praw.

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek i w celu zindywidualizowania utworów, które przeniósł w 2020 r. na rzecz kontrahenta (kontrahentów) i uzyskał dochód jako dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi poinformował, że w roku 2020 przeniósł i nadal przenosi prawa autorskie majątkowe do wytworzonych przez niego programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów w językach programowania), a więc utworów chronionych w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe kody i algorytmy stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Jednocześnie, w celu wyjaśnienia kwestii do jakich konkretnych utworów przeniósł na Zleceniodawcę, majątkowe prawa autorskie oraz czy wszystkie te utwory (na moment przenoszenia praw do tych utworów na Zleceniodawcę) stanowiły samoistne, mogące funkcjonować niezależnie programy komputerowe, prawa autorskie do których podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca poinformował, że przeniósł na Zleceniodawcę majątkowe prawa autorskie do programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów w językach programowania) i programy te stanowiły samoistne, mogące funkcjonować niezależnie programu komputerowe, prawa autorskie do których podlegały ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponadto, w celu wyjaśnienia kwestii, kiedy przeniósł prawa do efektów swoich prac na Zleceniodawcę i w jaki sposób nastąpiło przeniesienie praw do efektów jego prac na Zleceniodawcę oraz w jaki sposób indywidualizował te prawa Wnioskodawca poinformował, że przeniósł i dalej przenosi na Zleceniodawcę efekty swoich prac, co ma miejsce od lutego 2020 r. na podstawie zawartej ze Spółką umowy. Przeniesienie praw autorskich majątkowych następuje z momentem ustalenia utworu. Wnioskodawca każdorazowo indywidualizuje wyniki swoich prac, ponieważ jest ich autorem (jak wytworzy kod źródłowy to jest w stanie ustalić powstały efekt) i odnotowuje to w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.

Opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy przeniesione na zleceniodawcę stanowiły (będą stanowić) przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Nie były i nie będą one techniczną realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy prawa, do których przeniósł on na Zleceniodawcę były i będą utworami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tych utworów przysługiwały i będą przysługiwały wyłącznie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zgodnie z umową zawartą ze Spółką otrzymuje wynagrodzenie za wykonane usługi. Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie za każdą godzinę świadczenia usług. Wynagrodzenie jest wypłacane Wnioskodawcy miesięcznie na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT. W ramach wynagrodzenia Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów. Wnioskodawca monitoruje wykonywane przez siebie usługi i każdorazowo wyodrębnia ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX wytworzone w czasie świadczenia usług utwory - kwalifikowane IP i przyporządkowuje przypadające na te kwalifikowane IP przychody, wydatki i odpowiednio dochody. Wnioskodawca zatem jest w stanie wyodrębnić czas świadczenia usługi związanych z wytwarzaniem kwalifikowanych IP i przypadającego na ten czas wynagrodzenia.

Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie za usługi, w cenie których jest uwzględnione wynagrodzenie za przeniesienie przez Pana na rzecz Zleceniodawcy majątkowych praw autorskich do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wynagrodzenie za realizację innych czynności. Zgodnie z umową wykonywanie i przekazywanie innych świadczeń niepieniężnych Spółce jest osobno wyceniane, a informacja o ich wartości jest przekazywana Spółce.

We wniosku mowa o autorskim prawie do programu komputerowego, a więc kwalifikowanym prawie własności intelektualnej. Prawo to jest uwzględniane w cenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług, gdyż usługi te zmierzają do wytworzenia utworu prawem chronionego, co służy realizacji celu Zleceniodawcy polegającego na wytworzeniu oprogramowania zgodnego z preferencjami klienta. Prawo to jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę do ulepszenia oprogramowania Spółki co jest bezpośrednio związane ze świadczeniem na jej rzecz usług.

Wnioskodawca wyodrębnia tę część wynagrodzenia, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co znajduje swoje odzwierciedlenie w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.

Miesięczne wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Wnioskodawcy obejmuje także inne czynności niezwiązane z wytworzeniem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP, np. usługi doradcze, jednak Wnioskodawca prowadząc ewidencję na potrzeby IP BOX i rejestrując czas świadczenia usług wyodrębnia wynagrodzenie obejmujące wyłącznie czynności związane z wytworzeniem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i tylko tę część wynagrodzenia Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatku 5%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?
2. Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
3. Czy wymienione w opisanym we wniosku zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę takie jak zakup sprzętu komputerowego (monitor, klawiatura.), koszty związane z dojazdem do biura klienta na spotkania (opłaty za zakup paliwa), czy opłaty abonamentowe za korzystanie z telefonu komórkowego, stanowią koszty o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie program komputerowy nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe kody i algorytmy stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP Zdaniem .Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółkami i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,; wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w związku z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na każdego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, tj. zgodnie z art. 30ca ust 7 pkt 3 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak zakup sprzętu komputerowego (monitor, klawiatura ), koszty związane z dojazdem do biura klienta na spotkania (opłaty za zakup paliwa), czy opłaty abonamentowe za korzystanie z telefonu komórkowego stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze a wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością opisaną we wniosku, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ostatniej ustawy, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń - art. 4 ust. 3 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jednocześnie należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania - art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

• podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy). Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

W odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów uwzględnionych w celu określenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy wskazać, że muszą to być koszty funkcjonalnie związane z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy należy również mieć na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Natomiast stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3
a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy istnieją podstawy, by stwierdzić, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego - w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez niego dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Przy czym, dochód ten określa się przy uwzględnieniu funkcjonalnie związanych z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej kosztów uzyskania przychodów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Natomiast stosownie do treści art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3 (a więc z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi), przepis art. 23o stosuje się odpowiednio. Zgodnie z art. 30ca ust. 8 tej ustawy, stosuje się go zatem odpowiednio do ustalenia dochodów, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3, co nie oznacza jednak braku konieczności ustalania wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do kwalifikowanych praw własności intelektualnych na zasadach rynkowych (bowiem, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy, praw majątkowych lub świadczenia usług jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie; jeżeli jednak cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy, praw lub usług, organ podatkowy określa ten przychód w wysokości wartości rynkowej).

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% - będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2020 i lata następne (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, tj. programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze wskazaną spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, w odniesieniu do każdego wytworzonego przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się odrębny nexus i odrębny kwalifikowany dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Kolejną kwestią, która budzi wątpliwości Wnioskodawcy jest kategoria kosztów prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W tym kontekście należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik rzeczywiście poniósł i w przyszłości poniesie wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą a we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi, dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym wskaźnik nexus () służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5).

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

W konsekwencji, kosztami w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być koszty wskazane przez Wnioskodawcę w opisie sprawy, tj.: koszty paliwa związane z dojazdem na spotkania, koszty na zakup sprzętu komputerowego (monitor, klawiaturę), czy opłaty abonamentowe za korzystanie z telefonu komórkowego, o ile stanowią, będą stanowić wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli zaistnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa. Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Reasumując wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, takie jak koszty paliwa związane z dojazdem na spotkania związane z wytworzeniem danego kwalifikowanego prawa IP, koszty na zakup wskazanego sprzętu komputerowego oraz opłaty abonamentowe - mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• uznania działalności polegającej na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• możliwości zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania do dochodów osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
• uznania ponoszonych wydatków związanych z zakupem paliwa, sprzętu komputerowego, opłat abonamentowych dotyczących telefonu, za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

jest prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że wobec wskazania we wniosku, że:

• w wynagrodzeniu nie była wyodrębniona ta część, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• zgodnie z umową ramową, wynagrodzenie z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych zawiera się w wynagrodzeniu za świadczenie usług,
• Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie była ocena, w jaki sposób w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi następuje wyodrębnienie dochodu, wobec którego zastosowanie ma preferencyjna stawka podatkowa oraz czy umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych do programów komputerowych spełnia wymagania, o których mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, jest związany wyłącznie przestawionym opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowiskiem Wnioskodawcy, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie takie stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej