Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

-prawidłowe – w odniesieniu do działki nr X,

-nieprawidłowe – w odniesieniu do działki nr Y.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 4 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 20 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 28 marca 2022 r. (wpływ 31 marca 2022 r.) oraz z 13 kwietnia 2022 r. (data wpływu 14 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni (dalej: Wnioskodawca) jest osobą fizyczną, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której prowadzi różne działalności gospodarcze, m.in. (…).

Wnioskodawca nabył do majątku prywatnego nieruchomość gruntową (dalej: „Nieruchomość”), nabywając prawo własności do Nieruchomości o pow. (…) stanowiącej działkę nr X. Nabycie nieruchomości nastąpiło ponad 5 lat temu, tj. na podstawie umowy darowizny z dnia 5 marca 2008 r. Podatek od spadków i darowizn z tytułu umowy darowizny nie należał się. Nabycie nieruchomości nastąpiło do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Zbycie następuje w całości nieruchomości. Jak wynika z wypisu rejestru gruntów, działka stanowi grunty orne, nieużytki oraz drogi.

Wnioskodawca dokonał zakupu do majątku prywatnego nieruchomości gruntowej (dalej: „Nieruchomość”), nabywając prawo własności do Nieruchomości o pow. (…) ha stanowiącej działkę nr Y. Nabycie nieruchomości nastąpiło ponad 5 lat temu, tj. na podstawie umowy sprzedaży z dnia 10 lipca 2007 r. Nabycie nieruchomości nastąpiło do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Zbycie następuje w całości nieruchomości. Jak wynika z wypisu rejestru gruntów, działka stanowi łąki trwałe i grunty orne.

Ww. nieruchomości zostały objęte koncesją: działka nr X na wydobywanie kopaliny (…), na działce nr Y wydana została w roku 2017 decyzja na wydobywanie kopaliny (…) ze złoża położonego na części tej działki.

Wobec zaistniałych okoliczności faktycznych natury rodzinnej Wnioskodawca został zmuszony do zmiany planów dotyczących ww. nieruchomości, czego konsekwencją jest zmiana decyzji i konieczność sprzedaży nieruchomości.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na następujące pytania:

Jakie rodzaje działalności gospodarczej Pani prowadzi oprócz wskazanej w opisie sprawy, tj. prowadzenia kilku restauracji?

Zgodnie z PKD Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą: 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, 01.61.Z Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną, 01.62.Z Działalność usługowa wspomagająca chów i hodowlę zwierząt gospodarskich, 08.12.Z Wydobywanie żwiru i piasku; wydobywanie gliny i kaolinu, 09.90.Z Działalność usługowa wspomagająca pozostałe górnictwo i wydobywanie, 38.11.Z Zbieranie odpadów innych niż niebezpieczne, 45.11.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek, 45.19.Z Sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, 46.39.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, 47.11.Z Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, 47.29.Z Sprzedaż detaliczna pozostałej żywności prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 47.76.Z Sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach, 56.10.B Ruchome placówki gastronomiczne, 56.21.Z Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), 56.29.Z Pozostała usługowa działalność gastronomiczna, 56.30.Z Przygotowywanie i podawanie napojów, 68.20.Z Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, 73.11.Z Działalność agencji reklamowych.

Aktualnie przeważającym PKD Wnioskodawcy i w zakresie, jakim prowadzi działalność gospodarczą, jest Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Natomiast dodatkowo Wnioskodawca ma zawarte umowy dzierżawy nieruchomości.

W jakim celu nabyła Pani do majątku prywatnego działki będące przedmiotem sprzedaży?

Wnioskodawca nabyła nieruchomości:

·Działkę o nr Y w formie umowy sprzedaży z dnia 10 lipca 2007 r. w celach własnych – osiedlowych. W późniejszym czasie Wnioskodawca wystąpiła o koncesję na wydobywanie kopalin. Działka ta była ujęta w ewidencji środków trwałych, ale w roku 2014 została w ona wycofana z działalności gospodarczej.

·Działkę o nr X otrzymała w formie umowy darowizny z dnia 5 marca 2008 r. (otrzymała w darowiźnie) od męża. Działka ta nie jest ujęta w ewidencji środków trwałych.

W jaki sposób działki te były/są przez Panią wykorzystywane – w szczególności czy są/były wykorzystywane przez Panią w prowadzonej działalności gospodarczej?

Działka o nr Y była i jest przedmiotem dzierżawy. Wnioskodawca wystawia faktury VAT jako osoba prywatna. Dzierżawa nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą. Działka X nie jest przedmiotem dzierżawy i nie jest przez Wnioskodawcę wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, jak również od dnia jej nabycia do dnia niniejszego pisma nie jest w żaden sposób wykorzystywana przez Wnioskodawcę.

Czy działki te były wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej – jeśli tak, to kiedy?

Działka o nr Y była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i została wycofana z dniem 1 września 2017 r.

Działka o nr X nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Czy każda z tych działek była przedmiotem najmu, dzierżawy – jeśli tak, to w jakim okresie i jakie pożytki Pani czerpała z tego tytułu – proszę podać odrębnie dla każdej działki?

Działka o nr Y była i jest przedmiotem dzierżawy od 3 lutego 2020 r. Przed tą datą działka nie była przedmiotem umów cywilnoprawnych.

Działka o nr X nie była i nie jest przedmiotem umów dzierżawy oraz nie była przedmiotem innych umów cywilnoprawnych.

Czy dokonywała/będzie dokonywała Pani jakichkolwiek czynności (ponosiła nakłady) w celu przygotowania działek do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, podział nieruchomości, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.) – jeśli tak, to jakie były/będą to czynności (nakłady)?

Wnioskodawca dla działki o nr Y oraz działki nr X nie ponosiła i nie ponosi jakichkolwiek czynności (ponosiła nakłady) w celu przygotowania działek do sprzedaży (np: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy) i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, podział nieruchomości, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.

Czy działki na moment sprzedaży objęte będą miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i czy z tego planu wynika, że działki przeznaczone są pod zabudowę, tj. czy jest możliwa budowa jakichkolwiek budynków i/lub budowli?

Działka Y została oznaczona w wypisie z rejestru gruntów jako „łąki trwałe i grunty orne”. Dla części tej działki obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przyjęty uchwałą Rady Gminy (…), zgodnie z którym działka w części położona jest w ternie oznaczonym symbolem 01-MN/U teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej, w części w terenie oznaczony symbolem 02-Ra w części w terenie drogi dojazdowej 04-KDD, zaś dla pozostałej części przedmiotowej działki brak jest obowiązującego MPZP.

Działka X została oznaczona w wypisie z rejestru gruntów jako „grunty orne, nieużytki oraz drogi”, brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, co wynika z wydanego zaświadczenia Wójta Gminy (…).

Czy dla działek będących przedmiotem sprzedaży do dnia sprzedaży zostały/zostaną wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?

Dla przedmiotowych działek nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Czy wystąpiła Pani do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowych działek?

Wnioskodawca nie wystąpił do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla przedmiotowych działek.

Czy posiada Pani jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz opisanych we wniosku) – jeśli tak, należy wskazać ile, jakie i w jakim celu nabyte?

Aktualnie Wnioskodawca posiada inne nieruchomości, ale nie są one przeznaczone na sprzedaż.

Czy dokonywała Pani już wcześniej sprzedaży nieruchomości – jeśli tak, prosimy o wskazanie:

-kiedy i w jaki sposób weszła Pani w posiadanie tych nieruchomości,

-w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Panią,

-w jaki sposób działki były wykorzystywane przez Panią od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży,

-kiedy dokonała Pani ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży,

-ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe),

-na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. działek;

Wnioskodawca dokonywała sprzedaży nieruchomości w roku 2014 i 2016. Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę na podstawie umowy sprzedaży. Były to małe działki i zostały sprzedane jako ziemia rolna. Działki były niezabudowane. Działki te były wykorzystywane przeze Wnioskodawcę jako rolnika w tamtym czasie. Wnioskodawca jedynie otrzymywała dofinansowanie z uwagi na ich charakter rolny i nie dokonywała żadnych innych czynności. Celem sprzedaży było pozyskanie środków pieniężnych na budowę domu jednorodzinnego.

W jaki sposób pozyskała/pozyska Pani nabywcę dla sprzedawanych działek?

Nabywca oby dwóch działek sam zgłosił się do Zbywcy celem ich nabycia.

Ponadto w kolejnym uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani, że działka o nr Y była wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej i została wycofana z dniem 1 września 2017 r.

Pytanie

Czy przychód ze sprzedaży Nieruchomości będzie przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.; dalej „ustawy PIT”), i w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie – w opisanym zdarzeniu przyszłym przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.; dalej „ustawy PIT”), i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 6 ustawy PIT ilekroć w ustawie PIT jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie, odpowiednio do przepisu art. 5b ust. 1 ustawy PIT za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zdaniem Wnioskodawcy, gramatyczna wykładnia art. 5a pkt 6 ustawy PIT prowadzi do wniosku, że przychodami z działalności gospodarczej są wyłącznie te przychody (uzyskane z działalności prowadzonej we własnym imieniu bez względu na rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły), które nie stanowią przychodu z jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy PIT. Wykładnia gramatyczna przepisu pozwala stwierdzić, że jeśli podatnik podatku PIT wskaże, że przedmiotem jego działalności gospodarczej jest np. windykacja i sprzedaż wierzytelności, to niezależnie od treści wpisu uzyskane przychody nie będą przychodami z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3), lecz przychodami z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych (art. 10 ust. 1 pkt 7).

Ścisła wykładnia językowa przepisu art. 5a pkt 6 ustawy PIT nie daje żadnych podstaw do przyjęcia innego stanowiska, a mianowicie, że przychody ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 mogą być zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli przychody z tych źródeł podatnik przypisuje do innego źródła. Przesądza o tym, zdaniem Wnioskodawcy, końcowy zapis art. 5a pkt 6 ustawy PIT w brzmieniu: „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9”.

Zagadnienie prawidłowego ustalenia źródła przychodów na gruncie ustawy PIT w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne jest przedmiotem wielu interpretacji indywidualnych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2019 r. (znak: 0115-KDIT2-3.4011.216.2019.4.JS) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał: „Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

 – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej”.

Wskazując jak powyżej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w powołanej interpretacji uznał, że: „Zatem, sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Tożsame stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 lipca 2019 r. (znak: 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS) – „Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarniej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości).

Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstawy, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać trzeba, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem, sprzedaż nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z nabyciem oraz ze sprzedażą działek, o których mowa we wniosku”.

Podobnie orzekł Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2019 r. (znak: 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS), potwierdzając prawidłowość stanowiska podmiotu występującego o wydanie interpretacji indywidualnej, zgodnie z którym: „(...) działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodać należy, iż sprzedaż majątku własnego – zwłaszcza podyktowana w jakiejś mierze okolicznościami losowymi (konieczność zdobycia środków finansowych na terapię) – nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na korzystne ich upłynnienie”.

Przywołane stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w wyrokach:

-z dnia 3 lipca 2013 r. (sygn. akt II FSK 2110/11) – „(...) w przypadku zbycia nieruchomości na stwierdzenie, czy dana transakcja jest dokonywana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawa PIT), czy też jest odpłatnym zbyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawa PIT, wpływać będzie całokształt okoliczności poprzedzających i towarzyszących zbyciu nieruchomości”;

-z dnia 30 stycznia 2014 r. (sygn. akt II FSK 667/12) – „Proste zestawienie unormowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8, z regulacją art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie pozwala na skonkretyzowanie uniwersalnego wzorca zachowań podatnika, pozwalającego na jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3) od zwykłego odpłatnego zbycia (pkt 8)”;

-z dnia 4 marca 2015 r. (sygn. akt II FSK 855/14) – „(...) brak podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem – normalnych w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą. W efekcie działania podatnika, w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych (w tym mienia nieruchomego), wykazują cechy zorganizowania i ciągłości, w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.do.f., gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia stałego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania”.

Podobnie orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 7 czerwca 2017 r. (sygn. akt I SA/Go 156/17) – „(...) o ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatnika czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystyczne np. dla działalności deweloperskiej czy też z zakresu obrotu nieruchomościami), z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości, w związku z zaniechaniem realizacji celu, dla którego została ona uprzednio nabyta. Istotne znaczenie ma wyłączenie z opodatkowania przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych”.

W świetle powołanego powyżej stanowiska Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej oraz stanowiska sądów administracyjnych stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Nieruchomości nie zostały zatem nabyta w celach komercyjnych. Wnioskodawca nie podejmował czynności o charakterze kwalifikowanym (charakterystycznym dla działalności deweloperskiej). Uwzględniając zarówno datę nabycia Nieruchomości, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest przesłanek do uznania, że sprzedaż Nieruchomości będzie następowała w wykonaniu działalności gospodarczej. Konsekwentnie przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Tym samym tak uzyskany przychód nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Konsekwentnie przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie dla Wnioskodawcy przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, i w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadach przewidzianych dla działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie Nieruchomości w drodze umowy sprzedaży nie mieści się w żadnym z przypadków wymienionych w art. 10 ust. 2 ustawy PIT. Konsekwentnie, sprzedaż Nieruchomości przez Wnioskodawcę należy kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT. Zważywszy na fakt, że od końca roku kalendarzowego w jakim Wnioskodawca nabyła Nieruchomości upłynęło ponad 5 lat, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu ceny sprzedaży udziałów w Nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem PIT.

W ocenie Wnioskodawcy to, że Nieruchomości objęte są koncesjami, ale nie są wprowadzone do działalności gospodarczej, nie może stanowić przesłanki do uznania, że okres 5-ciu lat, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT, nie ma znaczenia.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2019 r. (znak: 0113-KDIPT3.4011.282.2019.1.SK), zgodnie z którą: „Z powyższego wynika zatem, że w przypadku nieruchomości gruntowej, budynek lub lokal trwale związany z gruntem, jest istotnie jego integralną częścią i nie może być przedmiotem odrębnej własności. Dlatego sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku lub lokalu, trwale z nim zawiązanego. Grunt oraz posadowiony na nim budynek nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek”.

Takie samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 28 sierpnia 2015 r. (znak: IBPB-2-2/4511-216/15/MW) – „Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

Mając na uwadze powyższe przypisy należy stwierdzić, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek”.

Takie samo stanowisko zostało zajęte przykładowo w interpretacjach indywidualnych:

-Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 maja 2011 r. (znak: IPTPB2/415-54/11-2/KK) i z dnia 5 marca 2013 r. (znak: IPTPB2/415-848/12-4/KK);

-Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 lutego 2015 r. (znak: IPPB4/415-913/14-4/MS);

-Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 marca 2015 r. (znak: IBPBII/2/415-1167/14/JG) i z dnia 1 kwietnia 2015 r. (znak: IBPBII/2/4511-192/15/JG).

W świetle powyższego, za datę nabycia na potrzeby stosowania przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy PIT należy przyjąć datę nabycia Nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Reasumując, wobec upływu 5 lat od daty nabycia Nieruchomości przychód ze sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest:

-prawidłowe – w odniesieniu do działki nr X,

-nieprawidłowe – w odniesieniu do działki nr Y.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ponadto przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Tym samym – przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z kolei art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodów z działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że nabyła Pani do majątku prywatnego własność nieruchomości gruntowej (dalej: „Nieruchomość 1”) stanowiącej działkę nr X na podstawie umowy darowizny w 2008 r. oraz nieruchomości gruntowej (dalej: „Nieruchomość 2”) stanowiącej działkę nr Y na podstawie umowy sprzedaży w 2007 r. Nieruchomości 1 i 2 zostały objęte koncesjami na wydobywanie kopalin. Nieruchomość 2 była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ale w 2017 r. została wycofana z działalności gospodarczej. Nieruchomość 1 nie jest ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialych i prawnych. Nieruchomość 2 była i jest przedmiotem dzierżawy i dzierżawa ta nie jest związana z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Nieruchomość 1 nie jest przedmiotem dzierżawy i nie jest przez Panią wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej. Dla Nieruchomości 1 i 2 nie ponosiła i nie ponosi Pani jakichkolwiek czynności w celu przygotowania ich do sprzedaży (np: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działek, podział nieruchomości, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp). Dla Nieruchomości 1 i 2 nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Planuje Pani sprzedaż Nieruchomości 1 i 2.

Wobec tego stwierdzamy, że planowana sprzedaż Nieruchomości 1, która została nabyta do Pani majątku prywatnego na podstawie umowy darowizny w 2008 r. i nigdy nie była wykorzystywana do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nieruchomość 1 nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią, nigdy nie została uznana za środek trwały i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto – z uwagi na to, że sprzedaż Nieruchomości 1 będzie miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie – to nie należy jej również kwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z jej odpłatnego zbycia nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – przychód ze sprzedaży Nieruchomości 1 nie będzie dla Pani przychodem z działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do Nieruchomości 2 wskazała Pani, że została ona nabyta przez Panią na podstawie umowy sprzedaży w 2007 r. Działka ta była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, z której została wycofana z 1 września 2017 r.

Dlatego też sprzedaż Nieruchomości 2 będzie stanowiła dla Pani przychód z działalności gospodarczej, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym Nieruchomość 2 Pani wycofała z działalności gospodarczej i dniem odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat, co wynika z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym. W Pani sprawie nie znajdzie zatem zastosowania powołany przez Panią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczący odpłatnego zbycia nieruchomości, które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Reasumując – w związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości 2 należy uwzględnić 6-letni okres pozwalający na zwolnienie przychodu otrzymanego z jej zbycia, tj. jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym Nieruchomość 2 została wycofana z Pani działalności i dniem jej odpłatnego zbycia, nie upłynie 6 lat, sprzedaż Nieruchomości 2 będzie stanowiła dla Pani przychód z działalności gospodarczej. Skoro wycofanie nieruchomości z Pani działalności nastąpiło we wrześniu 2017 r., to 6 letni okres, o którym mowa zdaniu poprzednim, będzie liczony od 1 października 2017 r. Tym samym zwolnienie przychodu otrzymanego ze zbycia Nieruchomości 2 będzie możliwe w przypadku jej zbycia po 1 października 2023 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że – naszym zdaniem – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Jednocześnie informujemy, że Pani wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług został rozpatrzony odrębnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).