Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2019 oraz latach przyszłych ... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 21.08.2020, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.487.2020.2.KR, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2019 oraz latach przyszłych (kolejnych)

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 8 maja 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2020 r. (data wpływu 10 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2019 oraz latach przyszłych (kolejnych) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2020 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w roku podatkowym 2019 oraz latach przyszłych (kolejnych).

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 i art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), w związku z powyższym pismem z dnia 16 lipca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.487.2020.1.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 17 lipca 2020 r. (skutecznie doręczone w dniu 28 lipca 2020 r.).

W dniu 10 sierpnia 2020 r. (nadano za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 3 sierpnia 2020 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym oraz przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (pozarolnicza działalność gospodarcza). Podatek dochodowy rozliczany był w 2019 r. w formie podatku liniowego. Forma opodatkowania jest nadal aktualna. Całość działalności gospodarczej prowadzona jest na terenie Polski, gdzie świadczone są usługi opisane we wniosku. Do Jego PKD należą m.in. 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem (rozbudowa, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentacja oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł z ogólnoświatową korporacją informatyczną umowę o współpracy, w której Wnioskodawca określany jest jako Wykonawca, natomiast spółka informatyczna określana jest jako Zamawiający. Umowa została zawarta w dniu 1 grudnia 2018 r. z jednym z oddziałów korporacji informatycznej, która prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w formie polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca na podstawie i w związku z zawartą umową o współpracy pisze m.in. oprogramowanie związane z zarządzaniem flotyllą statków transportowych, wystawianiem rachunków i raportowaniem transportów morskich. Ponadto, wytwarzane są skrypty baz danych niezbędnych do zarządzania flotyllą statków oraz obsługą transportów morskich. W trakcie prac, Wnioskodawca wytwarza nowe (tworzy je od początku) moduły oprogramowania służące m.in. do wystawiania wstępnych rozliczeń na podstawie składanych zleceń przez klientów, do zarządzania uprawnieniami użytkowników i ich grup, do zarządzania wytwórcami, dostawcami i modelami poszczególnych typów towarów. Są to elementy oprogramowania, które są istotne z punktu widzenia funkcjonalności całego programu. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy język programowania oraz w mniejszym stopniu . Poszczególni programiści (autorzy) przygotowują określone elementy programu, jednak każdy z nich jest odrębny i stanowi osobny utwór. W toku wykonywania zamówienia Wnioskodawca za pomocą narzędzi takich jak czy tworzy kod programu. Na tym polega tworzenie oprogramowania. Następnie kod źródłowy przekazywany jest na serwer zamawiającego, a dokładnie na repozytorium kodu. Uwarunkowane jest to m.in. względami bezpieczeństwa, gdyż kod nie może znajdować się na dysku twardym komputera, na którym go stworzono (napisano). W tym celu wykorzystywany jest serwer , który jest udostępniany przez Zamawiającego. W celu umieszczenia kodu na serwerze wykorzystywane są również odpowiednie do tego narzędzia. Podkreślenia wymaga, że po każdej skończonej części zadania (praca nad konkretnym elementem programu) kod jest przekazywany na serwer (repozytorium kodu). Zasadniczo miejsce na serwerze czyli repozytorium kodu można przyrównać do tzw. dysku w chmurze jak , , . W swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje następujące technologie (). Podkreślenia wymaga fakt, że proces projektowania (wytwarzania) programu trwa nawet kilka lat i poszczególne moduły są obecnie nadal wytwarzane i prawdopodobnie przez cały 2020 r. będą trwać prace projektowe nad kolejnymi modułami. Zgodnie z planami, cała aplikacja (oprogramowanie) powinna zostać uruchomiona w środowisku produkcyjnym w 2020 r. W związku z tym, że proces projektowania (wytwarzania) całego oprogramowania składającego się na efekt końcowy (aplikacja) rozłożony jest w czasie i cały czas dodawane i rozbudowywane są kolejne moduły programu należy stwierdzić, że prace projektowe mają charakter systematyczny. Przy czym, Wnioskodawca nie ulepsza oprogramowania należącego do Zamawiającego, tylko tworzy oprogramowanie od nowa. Oprogramowanie będące efektem jego pracy nie istniało wcześniej i dopiero na skutek działalności Wnioskodawcy powstało. Praca wykonywana jest ciągle, regularnie i systematycznie na podstawie zawartej umowy o współpracy. Zatem, prace te nie mają charakteru incydentalnego. W celu jak najlepszego wykonania usługi projektowej, Wnioskodawca cały czas pozyskuje wiedzę i doszkala się w przedmiocie projektowania oprogramowania. W tym celu korzysta z literatury, poradników, wyspecjalizowanych blogów. Ponadto, pozyskuje wiedzę zawartą na forach internetowych, które są wyspecjalizowane w pomocy programistom (np. stackoverflow). Wnioskodawca korzysta również z poradników i dokumentacji dostarczonej przez . Nieustanne pozyskiwanie nowej i aktualnej wiedzy z zakresu programowania jest niezbędne dla możliwości bycia konkurencyjnym na rynku usług programistycznych. Ta dziedzina gospodarki jest jedną z najszybciej rozwijających się. Jak wynika z umowy, Wnioskodawca powinien wykonywać zadania według swojej najlepszej wiedzy i w najlepszym interesie zamawiającego. Jednocześnie zobowiązany jest wykonywać zlecone zadanie zgodnie ze wskazówkami zamawiającego, a jeżeli w danym projekcie uczestniczy kierownik projektu to również powinien wykonywać zadania zgodnie ze wskazówkami kierownika projektu. Jednak co istotne, na podstawie zawartej umowy decyzja co do sposobu świadczenia usług i sposobu wykonywania zadań podejmowana jest przez wykonawcę. W związku z tym, należy ocenić, że jest On niezależny i samodzielny, a ostateczny efekt zależy od Niego. Musi jednak brać pod uwagę wskazówki zamawiającego. Jest to całkowicie normalne, że podmiot zlecający określone zadania ma pewne wymagania oraz wizje co do kształtu zamówionego programu, podobnie jak osoba kontrolująca wykonanie zadania. W związku z tym, że ostateczny efekt zależy od Wnioskodawcy należy uznać, że Jego praca z zakresu programowania ma charakter twórczy. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest nowatorskie i unikatowe. Nie powstaje ono w drodze ulepszenia (rozumianego zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.) istniejącego na rynku programu, tylko wytwarzane jest od samego początku m.in. przez Wnioskodawcę. Co więcej, poszczególne funkcjonalności wytwarzane są na bieżąco. Całość usług związanych z tworzeniem oprogramowania jest wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Program tworzony jest na rzecz indywidualnego zleceniodawcy finalnego i musi on zostać dostosowany do jego potrzeb. Świadczy to o tym, że wytwarzane oprogramowanie ma charakter unikatowy. Prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania są przenoszone na rzecz korporacji informatycznej, z którą Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich zawarte jest w wynagrodzeniu za wykonane zamówienie. Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, zlecone zadanie wykonuje co do zasady w swojej siedzibie, jednak umowa przewiduje również inne miejsca wykonywania prac programistycznych w tym siedzibę Zamawiającego. Zgodnie z oświadczeniem zawartym w umowie Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Co istotne, Wnioskodawca udziela gwarancji na okres 12 miesięcy. Gwarancja obejmuje odpowiedzialność za wady fizyczne wykonanego zadania oraz w szczególności za jego niezgodność z Zamówieniem i ustaleniami z Zamawiającym.

Przedmiotem umowy o współpracy są usługi z zakresu:

Wdrażania programów komputerowych pod klucz;
Usług konsultingowych dot. IT;
Przeprowadzania szkoleń;
Przeprowadzania demonstracji;
Wykonywania prac projektowych;
Przygotowania materiałów marketingowych;
Analiz rynku;
Doradztwa informatycznego;
Doradztwa projektowego.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem potencjalnej ulgi IP BOX są dochody uzyskiwane z tytułu wykonywania prac projektowych, gdyż w ramach tych usług powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego chronionego prawem autorskim. Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że ulgą IP BOX objęte będą jedynie dochody uzyskiwane z działalności opisanej kodem PKD: 62.01.Z, a nie z innych rodzajów działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę (np. PKD 85.59.B czy 85.52.Z), które również zostały ujęte we wpisie Wnioskodawcy do CEIDG.

W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej z różnych dziedzin oraz mając na uwadze treść art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco i od samego początku uzyskiwania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stosowną ewidencję. Jest ona prowadzona z tego powodu, że zdaniem Wnioskodawcy Jego działalność spełnia ustawowe przesłanki do skorzystania z ulgi IP BOX.

Do złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nakłonił Wnioskodawcę Minister Finansów, który w pkt 75 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX, zwrócił uwagę, że podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę. W treści złożonego wniosku znajduje się informacja, że Nie powstaje ono (oprogramowanie) w drodze ulepszenia (rozumianego zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.) istniejącego na rynku programu, tylko wytwarzane jest od samego początku m.in. przez Wnioskodawcę. W innym fragmencie wniosku znajduje się informacja, że W trakcie prac Wnioskodawca wytwarza nowe (tworzy je od początku) moduły oprogramowania oraz Przy czym Wnioskodawca nie ulepsza oprogramowania należącego do Zamawiającego, tylko tworzy oprogramowanie od nowa. Oprogramowanie będące efektem jego pracy nie istniało wcześniej i dopiero na skutek działalności Wnioskodawcy powstało.

Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku jest/będzie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej. W treści złożonego wniosku znajduje się informacja, że Całość usług związanych z tworzeniem oprogramowania jest wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, Mając powyższe na uwadze nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową polegającą na prowadzeniu prac rozwojowych. Należy również potwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową oraz Program komputerowy wytwarzany jest przez Wnioskodawcę w drodze działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która polegała na prowadzeniu prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, wskazano że Wnioskodawcy prace mają charakter twórczy (wytwarzany jest nowy program komputerowy, którego ostateczny kształt zależy tylko i wyłącznie od Wnioskodawcy), systematyczny (prace prowadzone są codziennie, w ramach zawartej umowy o współpracy), Wnioskodawca wykorzystuje w tym celu zdobytą dotychczas wiedzę oraz pozyskuje cały czas nową (wykorzystuje zdobytą wiedzę w celu tworzenia nowych zastosowań, czyli nowych programów komputerowych). We wniosku wspomniano również, że W celu jak najlepszego wykonania usługi projektowej Wnioskodawca cały czas pozyskuje wiedzę i doszkala się w przedmiocie projektowania oprogramowania. W tym celu korzysta z literatury, poradników, wyspecjalizowanych blogów. Ponadto, pozyskuje wiedzę zawartą na forach internetowych, które są wyspecjalizowane w pomocy programistom (np. stackoverflow). Wnioskodawca korzysta również z poradników i dokumentacji dostarczonej przez . Podkreślono także, że Prace prowadzone są w sposób zorganizowany i metodyczny (zaplanowany i uporządkowany) w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zatem, prace te nie mają charakteru incydentalnego.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. We wniosku o wydanie interpretacji wspomniano, że W celu jak najlepszego wykonania usługi projektowej Wnioskodawca cały czas pozyskuje wiedzę i doszkala się w przedmiocie projektowania oprogramowania. W tym celu korzysta z literatury, poradników, wyspecjalizowanych blogów. Ponadto pozyskuje wiedzę zawartą na forach internetowych, które są wyspecjalizowane w pomocy programistom (np. stackoverflow). Wnioskodawca korzysta również z poradników i dokumentacji dostarczonej przez . Ponadto, w treści wniosku zaznaczono, że Jego prace mają charakter twórczy (wytwarzany jest nowy program komputerowy, którego ostateczny kształt zależy tylko i wyłącznie od Wnioskodawcy), systematyczny (prace prowadzone są codziennie, w ramach zawartej umowy o współpracy), Wnioskodawca wykorzystuje w tym celu zdobytą dotychczas wiedzę oraz pozyskuje cały czas nową (wykorzystuje zdobytą wiedzę w celu tworzenia nowych zastosowań, czyli nowych programów komputerowych) oraz Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów (utworu-programu komputerowego). Przy czym, działalność ta nie ma charakteru rutynowych i okresowych zmian w istniejących programach komputerowych.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowywał/będzie opracowywał nowe produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Ponadto wspomnieć należy, że we wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że W trakcie prac Wnioskodawca wytwarza nowe (tworzy je od początku) moduły oprogramowania służące m.in. do wystawiania wstępnych rozliczeń na podstawie składanych zleceń przez klientów, do zarządzania uprawnieniami użytkowników i ich grup, do zarządzania wytwórcami, dostawcami i modelami poszczególnych typów towarów. Przy czym Wnioskodawca nie ulepsza oprogramowania należącego do Zamawiającego, tylko tworzy oprogramowanie od nowa. Oprogramowanie będące efektem Jego pracy nie istniało wcześniej i dopiero na skutek działalności Wnioskodawcy powstało oraz Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest nowatorskie i unikatowe.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi/stanowić będzie utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). We wniosku podniesiono, że Co więcej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie prawno autorskiej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku osiąga/osiągnie dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi. Jednocześnie wspomnieć należy, że we wniosku o wydanie interpretacji podatkowej wskazano, że Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich zawarte jest w wynagrodzeniu za wykonane zamówienie oraz Kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego jest uwzględniane w cenie sprzedaży towaru lub usługi (zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedmiotem wniosku nie jest kwestia możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę 5% stawki od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania rozwijanego i ulepszanego przez Wnioskodawcę.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółowa ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP. Ewidencja prowadzona jest od początku obowiązywania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dot. IP BOX, tj. od dnia 1 stycznia 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może w zeznaniu rocznym za 2019 r. składanym w 2020 r., jak również w latach kolejnych (przy założeniu braku zmiany stanu faktycznego i prawnego), rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, może On w zeznaniu rocznym za 2019 r. składanym w 2020 r., jak również w latach kolejnych, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca prowadzi od dnia 2 listopada 2016 r. jednoosobową działalność gospodarczą. Podatek dochodowy dotychczas rozliczał oraz nadal rozlicza w formie podatku liniowego. Przedmiot Jego działalności gospodarczej został określony m.in. kodem PKD - 62.01.Z. Działalność związana z oprogramowaniem (rozbudowa, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentacja oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika). W toku prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 1 grudnia 2018 r. zawarł z ogólnoświatową korporacją informatyczną (z Polskim oddziałem prowadzącym działalność gospodarczą w formie polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) umowę o współpracy, w której Wnioskodawca określany jest jako Wykonawca, natomiast spółka informatyczna określana jest jako Zamawiający. Zgodnie z umową, praca Wnioskodawcy polega na pisaniu m.in. oprogramowania związanego z zarządzaniem flotyllą statków transportowych, wystawianiem rachunków i raportowaniem transportów morskich. Ponadto, wytwarzane są skrypty baz danych niezbędnych do zarządzania flotyllą statków oraz obsługą transportów morskich. Wnioskodawca wytwarza nowe (tworzy je od początku) moduły oprogramowania służące m.in. do wystawiania wstępnych rozliczeń na podstawie składanych zleceń przez klientów, do zarządzania uprawnieniami użytkowników i ich grup, do zarządzania wytwórcami, dostawcami, i modelami poszczególnych typów towarów. Są to elementy oprogramowania, które są istotne z punktu widzenia funkcjonalności całego programu. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje język programowania oraz w mniejszym stopniu . W swojej pracy Wnioskodawca wykorzystuje następujące technologie (). Poszczególni programiści (autorzy) przygotowują określone elementy programu, jednak każda z nich jest odrębna i stanowi osobny utwór. W toku wykonywania zamówienia, Wnioskodawca za pomocą narzędzi takich jak czy tworzy kod programu. Na tym polega tworzenie oprogramowania. Następnie kod źródłowy przekazywany jest na serwer zamawiającego, a dokładnie na repozytorium kodu. Uwarunkowane jest to m.in. względami bezpieczeństwa, gdyż kod nie może znajdować się na dysku twardym komputera, na którym go stworzono (napisano). Podkreślenia wymaga, że po każdej skończonej części zadania (praca nad konkretnym elementem programu) kod jest przekazywany na serwer (repozytorium kodu).

Powyższa umowa o współpracy przewiduje wykonywanie prac polegających na:

Wdrażaniu programów komputerowych pod klucz;
Usługach konsultingowych dot. IT;
Przeprowadzaniu szkoleń;
Przeprowadzaniu demonstracji;
Wykonywaniu prac projektowych;
Przygotowywaniu materiałów marketingowych;
Analizach rynku;
Doradztwie informatycznym;
Doradztwie projektowym.

Wnioskodawca wykonuje zleconą pracę w swojej siedzibie, choć umowa o współpracy przewiduje, że może ona być świadczona również w innych miejscach, w tym w siedzibie zamawiającego. Na podstawie umowy Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności i udziela gwarancji na okres 12 miesięcy. W ramach gwarancji Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wady fizyczne wykonanego zadania oraz w szczególności za jego niezgodność z zamówieniem i ustaleniami z Zamawiającym.

W związku z podleganiem przez Wnioskodawcę opodatkowaniu w ramach ulgi IP BOX oraz prowadzeniem podatkowej księgi przychodów i rozchodów prowadzi on odrębną ewidencję.

Wnioskodawca zaznacza, że przedmiotem potencjalnej ulgi IP BOX są dochody uzyskiwane z tytułu wykonywania prac projektowych, gdyż w ramach tych usług powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego chronionego prawem autorskim. Według Wnioskodawcy, ulgą IP BOX objęte będą jedynie dochody uzyskiwane z działalności opisanej kodem PKD: 62.01.Z, a nie z innych rodzajów działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę (np. PKD 85.59B czy 85.52.Z), które również zostały ujęte we wpisie Wnioskodawcy do CEIDG.

Po przeprowadzeniu analizy stanu prawnego i faktycznego Wnioskodawca jest zdania, że w zeznaniu rocznym za 2019 r. składanym w 2020 r., jak również w latach kolejnych może rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca uzasadnił swoje stanowisko spełnieniem wszystkich koniecznych przesłanek, wymaganych ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, do skorzystania z ulgi IP- BOX.

Na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika z objaśnień podatkowych Ministra Finansów podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. W niniejszej sprawie program komputerowy był wytwarzany przez Wnioskodawcę w ramach działalności twórczej i znajduje swoje odzwierciedlenie w postaci kodu źródłowego, który jest przekazywany, w wersji ostatecznej, odbiorcy. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę, jest programem komputerowym, gdyż jest to zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu (objaśnienia podatkowe Ministra Finansów). Ponadto, jak wynika z objaśnień podatkowych Ministra Finansów Końcowo warto zauważyć, że zgodnie z akapitem 34 Raportu BEPS Plan Działania nr 5, copyrighted software, czyli nie tylko program komputerowy sensu stricto (tj. kod źródło i kod wynikowy), ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.

Stanowisko to przytacza również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 7 kwietnia 2020 r., nr 0111-KDIB1-1.4011.8.2020.1.ŚS. Autorski kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę jest programem komputerowym. Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83, z późn. zm.) w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). Zatem, już z samego tego przepisu wynika, że program komputerowy (kod źródłowy) jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego. Co więcej, zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe podlegają ochronie prawnoautorskiej. Program komputerowy wytwarzany jest przez Wnioskodawcę w drodze działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która polegała na prowadzeniu prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Natomiast, pojęcie prac rozwojowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tą definicją prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest przez Wnioskodawcę od momentu zawarcia umowy ze Spółką.

Prace rozwojowe Wnioskodawcy mają charakter twórczy, gdyż tylko i wyłącznie od Niego zależy ostateczny kształt wytworzonego programu komputerowego. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest nowatorskie i unikatowe. Nie powstaje ono w drodze ulepszenia (rozumianego zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.) istniejącego na rynku programu, tylko wytwarzane jest od samego początku m.in. przez Wnioskodawcę. Co więcej, poszczególne funkcjonalności wytwarzane są na bieżąco. Ponadto, Wnioskodawca w swojej pracy jest samodzielny i niezależny. Przebieg jego pracy zależy tylko od Niego, gdyż swojej pracy nie świadczy na podstawie umowy o pracę tylko na podstawie umowy o współpracę w związku z wykonywaniem jednoosobowej działalności gospodarczej. Samodzielność i ostateczna decyzyjność Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w treści umowy o współpracy. Wedle tej umowy decyzja co do sposobu świadczenia usług i sposobu wykonywania zadań podejmowana jest przez wykonawcę. Co prawda, w umowie znajduje się zapis, wedle którego Wnioskodawca zobowiązany jest wykonywać zlecone zadanie zgodnie ze wskazówkami zamawiającego, a jeżeli w danym projekcie uczestniczy kierownik projektu to również powinien wykonywać zadania zgodnie ze wskazówkami kierownika projektu. Jednak należy podkreślić, że są to jedynie wskazówki, a nie wiążące polecenia, jakie są wydawane w ramach podległości służbowej. Określenie wskazówek co do realizowanego zlecenia jest zwyczajną praktyką w przypadku zlecania wykonania określonego zadania. Wskazówki charakteryzują się dużym stopniem ogólności i nie przekładają się bezpośrednio na ostateczny i szczegółowy kształt wykonanego zadania. Wskazówki mają jedynie pokazać żądany kierunek prowadzonych prac oraz ogólny zarys wykonanego zadania i jego funkcjonalności. Program komputerowy tworzony jest na rzecz indywidualnego zleceniodawcy finalnego i musi zostać dostosowany do jego potrzeb. Świadczy to o tym, że wytwarzane oprogramowanie ma charakter unikatowy, a sama praca ma charakter twórczy. Wytworzony program komputerowy do zarządzania flotyllą statków transportowych, wystawiania rachunków i raportowania transportów morskich posiada cechę nowości, gdyż odróżnia się od innych programów wytworzonych w tej materii. Zatem, Wnioskodawca jest twórcą danego oprogramowania. W kontekście samodzielności Wnioskodawcy należy wspomnieć, że udziela On gwarancji za wady fizyczne wykonanego zadania oraz w szczególności za jego niezgodność z Zamówieniem i ustaleniami z Zamawiającym. Ponadto, ponosi on ryzyko gospodarcze swojej działalności.

Prace nad utworem, w postaci programu komputerowego, mają charakter systematyczny, gdyż odbywają się w ramach prowadzonej codziennie działalności gospodarczej i wykonywania zamówienia zgodnie z zawartą umową o współpracy. Co więcej, same prace nad poszczególnymi modułami kompletnego oprogramowania rozłożone są w czasie. Prace prowadzone są w sposób zorganizowany i metodyczny (zaplanowany i uporządkowany) w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Zatem, prace te nie mają charakteru incydentalnego.

W celu jak najlepszego wykonania usługi projektowej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę pozyskaną w toku edukacji, a ponadto cały czas pozyskuje nową wiedzę i doszkala się w przedmiocie projektowania oprogramowania. W tym celu korzysta z literatury, poradników, wyspecjalizowanych blogów. Ponadto, pozyskuje wiedzę zawartą na forach internetowych, które są wyspecjalizowane w pomocy programistom (np. stackoverflow). Wnioskodawca korzysta również z poradników i dokumentacji dostarczonej przez . Nieustanne pozyskiwanie nowej i aktualnej wiedzy z zakresu programowania jest niezbędne dla możliwości bycia konkurencyjnym na rynku usług programistycznych. W branży programistycznej nie można opierać się jedynie na wiedzy zdobytej w latach poprzedzających, gdyż postęp jaki dokonuje się w tej dziedzinie nie pozwala na opieranie się tylko na dotychczasowej wiedzy. Każdy programista musi zdobywać i poszerzać swoją wiedzę, gdyż tylko wówczas pozostaje konkurencyjny na rynku.

Mając powyższe na uwadze nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową polegającą na prowadzeniu prac rozwojowych. Należy również potwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową, gdyż jak wynika z objaśnień podatkowych Ministra Finansów Dla podatnika istotne jest to, by prowadzona przez niego zdefiniowana działalność badawczo-rozwojowa doprowadziła do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP. Każda działalność badawczo-rozwojowa, która do tego doprowadzi, niezależnie od jej skali, częstotliwości, poziomu twórczości, systematyczności, czy też poziomu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań, będzie stanowić kwalifikowaną działalność badawczo-rozwojową. Jego prace mają charakter twórczy (wytwarzany jest nowy program komputerowy, którego ostateczny kształt zależy tylko i wyłącznie od Wnioskodawcy), systematyczny (prace prowadzone są codziennie, w ramach zawartej umowy o współpracy), Wnioskodawca wykorzystuje w tym celu zdobytą dotychczas wiedzę oraz pozyskuje cały czas nową (wykorzystuje zdobytą wiedzę w celu tworzenia nowych zastosowań, czyli nowych programów komputerowych). Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów (utworu programu komputerowego). Przy czym, działalność ta nie ma charakteru rutynowych i okresowych zmian w istniejących programach komputerowych.

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego jest uwzględniane w cenie sprzedaży towaru lub usługi (zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Umowa zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i Spółką informatyczną przewiduje, że przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego (utworu) nastąpi na określonych polach eksploatacji i bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. W ramach wynagrodzenia i przeniesienia praw autorskich Wnioskodawca przenosi na rzecz Spółki prawo do zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich.

Wnioskodawca z uwagi na fakt, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów prowadzi również ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco i od samego początku uzyskiwania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jednocześnie Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 31 marca 2020 r., nr 0115-KDIT1.4011.3.2020.2.JG, potwierdził prawidłowość stanowiska wyrażonego przez Podatnika i zakwalifikował jego dochody do objęcia ulgą IP BOX w sytuacji, gdy jego praca polega na dodawaniu modułów i funkcjonalności podobnie jak ma to miejsce w niniejszej sprawie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w innych interpretacjach podatkowych, które zostały wydane w zbliżonym stanie faktycznym potwierdzał prawidłowość stanowisk podatników. Dla przykładu, z ostatniego okresu, można wskazać interpretacje podatkowe o nr 0115-KDIT1.4011.8.2020.2.DW, nr 0111-KDIB1-1.4011.24.2020.1.NL, nr 0115-KDIT3.4011.15.2020.3.MK. W związku z tym, mając na uwadze art. 14n § 4 i § 5 Ordynacji podatkowej, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przedmiotowym zakresie można mówić o utrwalonej praktyce interpretacyjnej.

Mając powyższe na uwadze należy dojść do wniosku, że Wnioskodawca spełnia wszystkie wymogi do skorzystania z ulgi IP BOX, zarówno wymagania materialnoprawne, jak i formalnoprawne (prowadzenie stosownej ewidencji).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że podtrzymuje stanowisko wyrażone we wniosku, mając na uwadze art. 30ca ust. 1 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 w zw. z art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w zw. z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych &− oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium systematyczności danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej.

W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz (ii) prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Stosownie do art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo - rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Powyższy przepis stanowi, że jednym z warunków do skorzystania z preferencji IP BOX jest posiadanie licencji do skorzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa (tzw. licencja wyłączna).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek opodatkowania dochodu podatkiem dochodowym wg skali bądź podatkiem liniowym.

Taka odrębna ewidencja, oprócz dat dokumentów księgowych, ich numerów oraz kwot z nich wynikających, powinna także:

wyodrębniać każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, z których Wnioskodawczyni uzyskuje przychody (przede wszystkim, jaki to jest rodzaj kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na podstawie jakich przepisów prawa te podlegają ochronie),

wykazywać przychody, koszty ich uzyskania, a także dochód (stratę) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

wyodrębniać koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy.

Powyższe ma zapewnić możliwość ustalenia łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Podatek dochodowy rozliczany był w 2019 r. w formie podatku liniowego i nadal ta forma opodatkowania jest aktualna. Całość działalności gospodarczej prowadzona jest na terenie Polski, gdzie świadczone są usługi; do PKD należą m.in. 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem (rozbudowa, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentacja oprogramowania wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł z ogólnoświatową korporacją informatyczną umowę o współpracy, w której Wnioskodawca określany jest jako Wykonawca, natomiast spółka informatyczna określana jest jako Zamawiający. Umowa została zawarta w dniu 1 grudnia 2018 r. z jednym z oddziałów korporacji informatycznej, która prowadzi w Polsce działalność gospodarczą w formie polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca na podstawie i w związku z zawartą umową o współpracy pisze m.in. oprogramowanie związane z zarządzaniem flotyllą statków transportowych, wystawianiem rachunków i raportowaniem transportów morskich. Ponadto, wytwarzane są skrypty baz danych niezbędnych do zarządzania flotyllą statków oraz obsługą transportów morskich. W trakcie prac, Wnioskodawca wytwarza nowe (tworzy je od początku) moduły oprogramowania służące m.in. do wystawiania wstępnych rozliczeń na podstawie składanych zleceń przez klientów, do zarządzania uprawnieniami użytkowników i ich grup, do zarządzania wytwórcami, dostawcami i modelami poszczególnych typów towarów. Są to elementy oprogramowania, które są istotne z punktu widzenia funkcjonalności całego programu. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy język programowania oraz w mniejszym stopniu . Poszczególni programiści (autorzy) przygotowują określone elementy programu, jednak każdy z nich jest odrębny i stanowi osobny utwór. W toku wykonywania zamówienia Wnioskodawca za pomocą narzędzi takich jak czy tworzy kod programu. Na tym polega tworzenie oprogramowania. Proces projektowania (wytwarzania) programu trwa nawet kilka lat i poszczególne moduły są obecnie nadal wytwarzane i prawdopodobnie przez cały 2020 r. będą trwać prace projektowe nad kolejnymi modułami. Zgodnie z planami, cała aplikacja (oprogramowanie) powinna zostać uruchomiona w środowisku produkcyjnym w 2020 r. W związku z tym, że proces projektowania (wytwarzania) całego oprogramowania składającego się na efekt końcowy (aplikacja) rozłożony jest w czasie i cały czas dodawane i rozbudowywane są kolejne moduły programu należy stwierdzić, że prace projektowe mają charakter systematyczny. Przy czym, Wnioskodawca nie ulepsza oprogramowania należącego do Zamawiającego, tylko tworzy oprogramowanie od nowa. Oprogramowanie będące efektem jego pracy nie istniało wcześniej i dopiero na skutek działalności Wnioskodawcy powstało. Praca wykonywana jest ciągle, regularnie i systematycznie na podstawie zawartej umowy o współpracy. Zatem, prace te nie mają charakteru incydentalnego. W celu jak najlepszego wykonania usługi projektowej, Wnioskodawca cały czas pozyskuje wiedzę i doszkala się w przedmiocie projektowania oprogramowania. W tym celu korzysta z literatury, poradników, wyspecjalizowanych blogów. Ponadto, pozyskuje wiedzę zawartą na forach internetowych, które są wyspecjalizowane w pomocy programistom (np. stackoverflow). Wnioskodawca korzysta również z poradników i dokumentacji dostarczonej przez . Na podstawie zawartej umowy decyzja co do sposobu świadczenia usług i sposobu wykonywania zadań podejmowana jest przez wykonawcę. W związku z tym, Wnioskodawca jest niezależny i samodzielny, a ostateczny efekt zależy od Niego. Musi jednak brać pod uwagę wskazówki zamawiającego. W związku z tym, że ostateczny efekt zależy od Wnioskodawcy, Jego praca z zakresu programowania ma charakter twórczy. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest nowatorskie i unikatowe. Nie powstaje ono w drodze ulepszenia (rozumianego zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r.) istniejącego na rynku programu, tylko wytwarzane jest od samego początku m.in. przez Wnioskodawcę. Poszczególne funkcjonalności wytwarzane są na bieżąco. Całość usług związanych z tworzeniem oprogramowania jest wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Program tworzony jest na rzecz indywidualnego zleceniodawcy finalnego i musi on zostać dostosowany do jego potrzeb. Wytwarzane oprogramowanie ma charakter unikatowy. Prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania są przenoszone na rzecz korporacji informatycznej, z którą Wnioskodawca zawarł umowę o współpracy. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich zawarte jest w wynagrodzeniu za wykonane zamówienie. Wnioskodawca, zgodnie z zawartą umową, zlecone zadanie wykonuje co do zasady w swojej siedzibie, jednak umowa przewiduje również inne miejsca wykonywania prac programistycznych w tym siedzibę Zamawiającego. Zgodnie z oświadczeniem zawartym w umowie Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Wnioskodawca udziela gwarancji na okres 12 miesięcy. Gwarancja obejmuje odpowiedzialność za wady fizyczne wykonanego zadania oraz w szczególności za jego niezgodność z Zamówieniem i ustaleniami z Zamawiającym.

Przedmiotem potencjalnej ulgi IP BOX są dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywania prac projektowych, gdyż w ramach tych usług powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego chronionego prawem autorskim. Ulgą IP BOX objęte będą jedynie dochody uzyskiwane z działalności Wnioskodawcy opisanej kodem PKD: 62.01.Z, a nie z innych rodzajów działalności prowadzonych przez Wnioskodawcę (np. PKD 85.59.B czy 85.52.Z), które również zostały ujęte we wpisie Wnioskodawcy do CEIDG.

Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku jest/będzie wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc powyżej przedstawiony opisu sprawy do analizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone (rozwinięte lub ulepszone) przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przenoszenia na Spółkę autorskich praw do wytwarzanego programu komputerowego (oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony, wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z powyższego tytułu według stawki 5% i w zeznaniu rocznym za 2019 r. składanym w 2020 r., jak również w latach kolejnych (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny) rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego (oprogramowania) w ramach opisanej współpracy z ww. Spółką z uwzględnieniem ww. stawki podatku dochodowego.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie