Sprzedaż nieruchomości.

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej sprzedaży:

-lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku oraz miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku (pytanie Nr 1 i Nr 2) jest nieprawidłowe;

-lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku (pytanie Nr 3) jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2021 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 14 października 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnili go Państwo – w  odpowiedzi na  wezwanie – pismem, które wpłynęło 28 grudnia 2021 r. oraz pismem, które wpłynęło 24 stycznia 2022 r.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

…

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

…

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany będący stroną postępowania jest wspólnikiem Spółki jawnej z siedzibą w X wraz z małżonką – Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania. Zainteresowani posiadają małżeńską wspólność majątkową. Spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zainteresowani, jako wspólnicy Spółki, określają na podstawie art. 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej: „ustawą o PDOF”, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, tj. Spółce jawnej, u każdego podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału). Analogiczne zasady dotyczą rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Udział w zysku każdego ze wspólników wynosi 50%. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. wynajem nieruchomości.

W marcu 2011 r. Zainteresowani (wspólnicy) Spółki podjęli decyzję w sprawie zakupu nieruchomości w …. Nieruchomości te obejmowały:

a)lokal mieszkalny,

b)miejsce postojowe,

c)lokal użytkowy.

Inwestycja deweloperska była realizowana przez … Sp. z o.o. z siedzibą w …, a jej zakończenie miało miejsce w 4 kwartale 2012 r.

Na zakup powyższych nieruchomości Spółka wpłacała zaliczki, a przeniesienie własności na podstawie aktu notarialnego nastąpiło w terminach:

1)Lokal mieszkalny wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - 19 grudnia 2012 r., akt notarialny Rep. A:…, wartość nabycia netto 379 759,26 zł;

2)Lokal użytkowy wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - 19 grudnia 2012 r., akt notarialny Rep. A:…, wartość nabycia netto 1 314 430 zł;

3)Miejsce postojowe wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - 28 maja 2013 r., akt notarialny Rep. A:…, wartość nabycia netto 29 756,10 zł.

Od grudnia 2012 r. w lokalu mieszkalnym przeprowadzono prace wykończeniowe doprowadzające stan deweloperski do stanu użytkowego. Nakłady na ten cel wyniosły 166 742,53 zł netto i nie były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Zainteresowanych. Wartość lokalu mieszkalnego z uwzględnieniem prac wykończeniowych wyniosła 546 501,79 zł. Na miejsce postojowe oraz na lokal użytkowy nie były ponoszone wydatki na prace wykończeniowe.

Od listopada 2016 r. Spółka uzyskiwała przychody z tytułu wynajmu lokalu użytkowego. Przedmiot działalności Spółki obejmuje m.in. wynajem nieruchomości, w konsekwencji Zainteresowani zaliczali uzyskane przychody do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza określonego w art. 10 pkt 3 ustawy o PDOF.

Zainteresowani zamierzają nabyć od Spółki opisane powyżej nieruchomości (z odpowiednim udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku) obejmujące:

a)lokal mieszkalny,

b)miejsce postojowe,

c)lokal użytkowy.

Planowana sprzedaż nastąpi w terminie do końca 2021 r., po cenach rynkowych obowiązujących na dzień realizacji tej sprzedaży, a ich wartość oparta będzie o wycenę rzeczoznawcy majątkowego. Lokal mieszkalny oraz miejsce postojowe nie były środkami trwałymi w rozumieniu ustawy o PDOF, gdyż nie były ani wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej, ani nie były przedmiotem najmu, a zatem nie spełniały definicji określonej w art. 22a tej ustawy. Natomiast środkiem trwałym w rozumieniu ustawy o PDOF był lokal użytkowy, gdyż z chwilą, gdy stał się przedmiotem najmu, spełniał definicję określoną w art. 22a tej ustawy.

28 grudnia 2021 r. uzupełnili Państwo wniosek, na nasze wezwanie, i wskazali, że obydwoje z żoną posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.). Działalność w formie Spółki jawnej prowadzona jest od 11 czerwca 2001 r., tj. od dnia wpisu Spółki jawnej do Krajowego Rejestru Sądowego, powstałej w wyniku przekształcenia ze spółki cywilnej. Wspólnicy Spółki jawnej, czyli Zainteresowani, wybrali opodatkowanie dochodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - podatek liniowy. Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzą dokumentację/ewidencję podatkową w formie ksiąg rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości. Spółka nie uzyskiwała i nie uzyskuje przychodów z najmu lokalu mieszkalnego oraz miejsca postojowego. Natomiast od listopada 2016 r. do chwili obecnej Spółka uzyskuje przychody z najmu lokalu użytkowego na działalność usługowo-handlową, które wpływają na rachunek bankowy Spółki. Przedmiotowe nieruchomości, czyli: lokal mieszkalny, lokal użytkowy oraz miejsce postojowe zostały nabyte przez Spółkę w celach inwestycyjnych. Wszystkie przedmiotowe nieruchomości zostały sklasyfikowane do klasy 1122 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, zamierzona transakcja winna być zrealizowana do końca 2022 r., jednakże zamierzona transakcja przeprowadzona będzie niezwłocznie po otrzymaniu interpretacji indywidualnej. Zatem Zainteresowani zamierzają zakupić od Spółki, której są wspólnikami, przedmiotowe nieruchomości w 2022 r. Lokal użytkowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w listopadzie 2016 r. Zainteresowani zaliczą przychody uzyskane z przedmiotowej sprzedaży poszczególnych nieruchomości do źródeł, które wynikać będą z treści uzasadnienia otrzymanej interpretacji.

Zdaniem Zainteresowanych, powinny to być źródła:

1)w odniesieniu do lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - poza zakresem ustawy o PDOF, gdyż źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF znalazłoby zastosowanie, gdyby sprzedaż następowała w okresie krótszym niż 5 lat od momentu jego nabycia, liczonym od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie,

2)w odniesieniu do miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - poza zakresem ustawy o PDOF, gdyż źródło przychodów określone art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF znalazłoby zastosowanie, gdyby sprzedaż następowała w okresie krótszym niż 5 lat od momentu jego nabycia, liczonym od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie,

3)w odniesieniu do lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku - źródło określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 w powiązaniu z art. 14 ustawy o PDOF, tj. do źródła o nazwie pozarolnicza działalność gospodarcza.

24 stycznia 2022 r. uzupełnili Państwo wniosek, na nasze ponowne wezwanie, i wskazali, że w zakres działalności w formie Spółki nie wchodzi obrót nieruchomościami. Zainteresowani nie planowali wynajmu miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku. Spółka nabyła przedmiotowe nieruchomości w celach inwestycyjnych, tzn. w celu osiągnięcia przyszłych korzyści wynikających z przyrostu wartości rynkowej w stosunku do cen nabycia przedmiotowych nieruchomości. Miejsce postojowe nie spełniało definicji środka trwałego. Środek trwały został zdefiniowany w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Postanowienia tego przepisu wskazują jako jeden z elementów poza kompletnością i zdatnością do użytku, również fakt wykorzystywania przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddania do używania na podstawie umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Miejsce postojowe wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nigdy nie było wykorzystywane przez Zainteresowanych na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarcza albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu nabycia miejsce postojowe było kompletne i zdatne do użytku. Miejsce postojowe wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ nie spełniało definicji środka trwałego, co opisano powyżej. Miejsce postojowe wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nie było wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż zostało nabyte w celach inwestycyjnych. Miejsce postojowe wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nie stanowi środka obrotowego ujętego w księgach rachunkowych jako towar handlowy. W księgach rachunkowych zostało ono ujęte na koncie 030 „Inwestycja w nieruchomości”, a w bilansie jest wykazywane w Aktywach trwałych w poz. IV Inwestycje długoterminowe, pkt 1 Nieruchomości.

Pytania (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy dochód ze zbycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku opisanego w sprawie, w następstwie realizacji zamierzonej sprzedaży, winien podlegać u Zainteresowanych jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy dochód ze zbycia miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku opisanych w opisie sprawy, w następstwie realizacji zamierzonej sprzedaży, winien podlegać u Zainteresowanych jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy dochód ze zbycia lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku opisanego w opisie sprawy, w następstwie realizacji zamierzonej sprzedaży, winien podlegać u Zainteresowanych jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 1.

W związku z zamierzoną sprzedażą przez Spółkę opisaną w opisie sprawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Zainteresowanych jako wspólników Spółki jawnej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym należy w pierwszej kolejności powołać art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF - jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Dalej, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartość niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokali, użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o PDOF, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 tej ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Cytowany przepis dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia wskazanych w nim składników majątkowych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.

Zatem, tym bardziej w odniesieniu do lokalu mieszkalnego opisanego w zdarzeniu przyszłym, który nie był ani wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej, ani nie był przedmiotem najmu, przychód z jego sprzedaży wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nie może być zaliczony do przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PDOF.

Reasumując, opisany w zdarzeniu przyszłym przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PDOF, ale stanowić będą przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF.

Stosownie do tego ostatniego przepisu, czytanego w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF, przychód wynikający ze sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie do gruntu i części wspólnych budynku, w którym znajduje się lokal, nawet jeżeli lokal ten byłby wykorzystywany przed sprzedażą do prowadzonej przez podatnika (tu Spółkę) działalności gospodarczej, co do zasady stanowi przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PDOF.

Przy czym biorąc pod uwagę fakt, że planowana sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, przychód uzyskany z tej sprzedaży na mocy powołanego przepisu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

W związku z zamierzoną sprzedażą przez Spółkę opisaną w  zdarzeniu przyszłym miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Zainteresowanych jako wspólników Spółki jawnej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, należy w pierwszej kolejności powołać art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF - jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Dalej, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W opisanym zdarzeniu przyszłym miejsce postojowe nie stanowiło składnika majątkowego wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, ani też nie było przedmiotem umowy najmu, a zatem opisane w zdarzeniu przyszłym przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PDOF

Reasumując, opisany w zdarzeniu przyszłym przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PDOF, ale stanowić będą przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy.

Przy czym biorąc pod uwagę fakt, że planowana sprzedaż miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, przychód uzyskany z tej sprzedaży, na mocy powołanego przepisu, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3.

W związku z zamierzoną sprzedażą przez Spółkę opisaną w zdarzeniu przyszłym lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie Zainteresowanych jako wspólników Spółki jawnej.

W opisanym zdarzeniu przyszłym należy w pierwszej kolejności powołać art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF - jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF.

Stosownie do art. 8 ust. 1 tej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku.

Dalej, stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PDOF, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

W opisanym zdarzeniu przyszłym lokal użytkowy stanowi środek trwały w rozumieniu ustawy o PDOF, gdyż z chwilą, gdy stał się przedmiotem najmu spełniał definicję określoną w art. 22a tej ustawy.

Reasumując, opisany w zdarzeniu przyszłym przychód uzyskany z tytułu zamierzonego odpłatnego zbycia lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, stanowią dla Zainteresowanych przychód z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ustawy o PDOF, a wydatki na nabycie tego środka trwałego pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są na podstawie art. 23 ust 1 pkt. 1 ustawy o PDOF, kosztem uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku :

-w części dotyczącej sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku oraz miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku (pytanie Nr 1 i Nr 2) jest nieprawidłowe, zaś

-w części dotyczącej sprzedaży lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku (pytanie Nr 3) jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 5b ust. 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W związku z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną (art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy).

W świetle cytowanych przepisów, uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce cywilnej stanowić będzie dla jej wspólnika – osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c)-przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy formułuje więc generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Jeżeli natomiast ich odpłatne zbycie następuje po upływie tego okresu, przychód z tego tytułu nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisu ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei, w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy, wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które w przypadku uzyskania ich przez podatnika, stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

W myśl przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.

Jednocześnie zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

W celu zakwalifikowania działań podjętych przez Zainteresowanych do właściwego źródła przychodu, czyli ustalenia, czy sprzedaż będzie stanowiła przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej należy mieć na uwadze zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości.

Z literalnej wykładni przywołanych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w działalności gospodarczej powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi

Art. 22d ust. 2 ww. ustawy wskazuje, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Tak więc sprzedaż lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, który stanowi środek trwały wykorzystywany w prowadzonej działalności Spółki jawnej, w której Zainteresowani są wspólnikami, będzie stanowiła przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają również przepisy ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526).

Zgodnie z art. 8 § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Art. 22 § 1 ww. ustawy wskazuje, że spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

W myśl art. 28 cyt. ustawy, majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia.

Stosownie zaś do art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217), ilekroć w ustawie jest mowa o aktywach - rozumie się przez to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy, aktywa trwałe - rozumie się przez to aktywa jednostki, które nie są zaliczane do aktywów obrotowych, o których mowa w pkt 18.

Ilekroć w ustawie jest mowa o inwestycjach - rozumie się przez to aktywa posiadane przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach) lub innych pożytków, w tym również z transakcji handlowej, a w szczególności aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które nie są użytkowane przez jednostkę, lecz są posiadane przez nią w celu osiągnięcia tych korzyści. W przypadku zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji przez inwestycje rozumie się lokaty (art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o rachunkowości).

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 pkt 18 cyt. ustawy o rachunkowości, przez aktywa obrotowe - rozumie się tę część aktywów jednostki, które w przypadku:

a)aktywów rzeczowych, o których mowa w pkt 19 - są przeznaczone do zbycia lub zużycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub w ciągu normalnego cyklu operacyjnego właściwego dla danej działalności, jeżeli trwa on dłużej niż 12 miesięcy,

b)aktywów finansowych, o których mowa w pkt 24 - są płatne i wymagalne lub przeznaczone do zbycia w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego lub od daty ich założenia, wystawienia lub nabycia, albo stanowią aktywa pieniężne,

c)należności krótkoterminowych - obejmują ogół należności z tytułu dostaw i usług oraz całość lub część należności z innych tytułów niezaliczonych do aktywów finansowych, a które stają się wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego,

d)rozliczeń międzyokresowych - trwają nie dłużej niż 12 miesięcy od dnia bilansowego.

Ponieważ przepisy podatkowe nie odnoszą się do nieruchomości inwestycyjnych dla prawidłowej analizy omawianej sprawy warto sięgnąć do komentarzy dotyczących prawa bilansowego.

W prawie bilansowym „(…) cechy przesądzające o tym, że nieruchomość zalicza się do inwestycyjnych, należałoby wywieźć z ogólnej definicji inwestycji, a więc z analizy art. 3 ust. 1 pkt 17 uor. Przepis ten wskazuje, że inwestycje to aktywa posiadane (utrzymywane) przez jednostkę w celu osiągnięcia z nich korzyści ekonomicznych w postaci przyrostu ich wartości lub uzyskania dzięki nim przychodów w formie odsetek, dywidend (udziałów w zyskach), bądź innych pożytków, w tym z transakcji handlowej. W szczególności są to aktywa finansowe oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne (wnip), które nie są użytkowane przez jednostkę (nie służą potrzebom jednostki), lecz posiadane przez nią w celu osiągnięcia wymienionych korzyści. Nie tylko zatem rodzaj składnika aktywów, lecz także cel jego posiadania (utrzymywania przez jednostkę) decyduje o zakwalifikowaniu do środków trwałych bądź do nieruchomości inwestycyjnych”.

(…) Warto przypomnieć, że MSR 40 wskazuje, że „nieruchomość inwestycyjna” to nieruchomość (grunt, budynek lub część budynku albo oba te elementy) utrzymywana przez właściciela lub leasingobiorcę jako składnik aktywów z tytułu prawa do użytkowania, w celu uzyskania przychodów z najmu lub ze względu na wzrost ich wartości, względnie z obu przyczyn.

Nieruchomość taka nie jest przy tym:

·wykorzystywana przy produkcji, dostawach dóbr (w handlu), świadczeniu usług lub czynnościach administracyjnych (zalicza się ją wtedy do środków trwałych) lub 

·przeznaczona na sprzedaż w ramach zwykłej działalności jednostki (zalicza się ją wtedy do zapasów

(zob.: „Nieruchomości inwestycyjne – wyodrębnienie, ujęcie i prezentacja według ustawy o rachunkowości” Katarzyna Trzpioła Dr nauk ekonomicznych, adiunkt na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Katedra Finansów i Rachunkowości, członek Komitetu Standardów Rachunkowości. https://...).

Prawidłowość zaliczenia przez Zainteresowanych składników majątku do nieruchomości inwestycyjnych na gruncie ustawy o rachunkowości nie podlega ocenie przez organ interpretacyjny.

Niemniej jednak wskazania zawarte w wyżej powołanym komentarzu mogą być pomocne przy rozstrzygnięciu sprawy na gruncie podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wykazuje szereg związków systemowych z ustawą o rachunkowości. Jednym z powiązań tego rodzaju jest problematyka składników majątkowych, która w systemie prawa podatkowego została wyraźnie odniesiona do prawa bilansowego.

Zgodnie z art. 5a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie mowa jest o składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3.

Ustawa o rachunkowości rozróżnia natomiast aktywa trwałe, aktywa inwestycyjne i obrotowe.

Z kolei, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera bezpośredniej definicji środków trwałych, dokonuje natomiast ich podziału na podlegające i niepodlegające amortyzacji.

Definicja pojęcia „środki trwałe” wywodzi się z ustawy o rachunkowości, gdzie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 15 - ilekroć w ustawie jest mowa o środkach trwałych - rozumie się przez to, z zastrzeżeniem pkt 17, rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności: nieruchomości – w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, (…).

W omawianej sprawie Spółka jawna posiada własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników. W przypadku zakupu lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego mamy do czynienia z planowanym odpłatnym zbyciem składników majątku należącego do Spółki, która składniki majątku wskazane we wniosku nabyła w celach inwestycyjnych, tzn. w celu osiągnięcia przyszłych korzyści wynikających z przyrostu wartości rynkowej w stosunku do cen nabycia przedmiotowych nieruchomości.

W przypadku tym nie będą miały zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 pkt 1 i ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ lokal mieszkalny i miejsce postojowe nie spełniały przesłanki kwalifikującej te składniki majątku do środków trwałych, ani też przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, bowiem zarówno lokal mieszkalny, jak i miejsce postojowe nabyte zostały przez Spółkę jawną  do jej majątku na cele inwestycyjne, a więc ich sprzedaż związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z wskazaniami zawartymi we wniosku i w jego uzupełnieniu lokal mieszkalny i miejsce postojowe były inwestycją długoterminową. Spółka prowadzi księgi rachunkowe. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że miejsce postojowe w księgach rachunkowych zostało ujęte na koncie 030 „Inwestycja w nieruchomości”, a w bilansie jest wykazywane w Aktywach trwałych w poz. IV Inwestycje długoterminowe, pkt 1 Nieruchomości. Składniki te nie były też traktowane przez Spółkę jako środki obrotowe, tj. towar handlowy.

Dlatego też dla ustalenia źródła przychodów z działalności gospodarczej nie ma znaczenia, że lokal mieszkalny i miejsce postojowe nie były wynajmowane, czy w inny sposób wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej, nie ma też znaczenia, że nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Istotne jest to, że są składnikiem majątku Spółki. Zainteresowani - wspólnicy Spółki jawnej, pomimo niewykorzystywania ich do prowadzonej działalności gospodarczej, nie wycofali ich z działalności do swojego majątku osobistego. Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku celem inwestycyjnym było prognozowane zwiększenie ich wartości na przestrzeni lat. Zarówno lokal mieszkalny, jak i miejsce postojowe stanowią składniki majątkowe Spółki jawnej, które miały przynieść zysk w przyszłości wynikający ze zwiększenia ich wartości.

Dla oceny skutków podatkowych planowanego zbycia lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego istotne jest, w jakim celu zostały nabyte te składniki majątku. W tym przypadku celem nabycia była lokata kapitału, czyli nabycie lokalu mieszkalnego i miejsca postojowego z zamiarem jego późniejszego zbycia i osiągnięcia z tego tytułu zysku.

W przypadku zatem odpłatnego zbycia tego majątku przychody uzyskane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej. Katalog przychodów z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bowiem katalogiem otwartym.

W świetle powyższego, mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości:

-lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku oraz miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, które zostały nabyte do Spółki jawnej, w której Zainteresowani są wspólnikami, celem lokaty kapitału,

oraz

-lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku, wykorzystywanego w prowadzonej działalności Spółki jawnej, w której Zainteresowani są wspólnikami,

będzie stanowił przychód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, będzie to przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach właściwych dla wybranej przez Zainteresowanych formy opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli podatkiem liniowym, w części dotyczącej przysporzenia odpowiadającego posiadanemu przez każdego z Zainteresowanych udziałowi w przedmiocie sprzedaży.

Zatem, stanowisko Państwa w odniesieniu do pytania Nr 1 oraz Nr 2 w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku oraz miejsca postojowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku należało uznać za nieprawidłowe, natomiast w odniesieniu do pytania Nr 3 w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu użytkowego wraz z udziałem w wieczystym użytkowaniu gruntu i udziałem w prawie własności części wspólnych budynku należało uznać za prawidłowe. 

Dodatkowe informacje

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na  adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).