Temat interpretacji

opodatkowania w Polsce świadczenia otrzymywanego z Wielkiej Brytanii i możliwości jego zwolnienia

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 sierpnia 2020 r. (data wpływu 21 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 4 listopada 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• opodatkowania w Polsce świadczenia otrzymywanego z Wielkiej Brytanii jest prawidłowe,

• możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do świadczenia otrzymywanego w Wielkiej Brytanii jest prawidłowe,

• możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do świadczenia otrzymywanego w Wielkiej Brytanii jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymywania świadczenia z Wielkiej Brytanii.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 listopada 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.727.2020.1.MP, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Ww. wezwanie zostało wysłane i doręczone w dniu 4 listopada 2020 r. W dniu 4 listopada 2020 r. wpłynęło również uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą pozarolniczej działalności gospodarczej. W 2005 r. Wnioskodawca wyjechał z Polski, z partnerką, a obecnie żoną, przenosząc swoją rezydencję podatkową do Wielkiej Brytanii. Centrum interesów życiowych w wymiarze rodzinnym oraz ekonomicznym znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Początkowo Wnioskodawca zatrudniony był przez, a w latach 2006-2016 pracował w .. u ...

W styczniu 2017 r. z uwagi na pogarszający się stan zdrowia i długoterminowe zwolnienie lekarskie Wnioskodawca wystąpił do władz brytyjskich o przyznanie świadczenia finansowego: Employment and Support Allowance, finansowanego z brytyjskiej opieki społecznej z tytułu ograniczonej możliwości wykonywania pracy ze względu na stan zdrowia. Zasiłek ten został początkowo przyznany na czas określony, a następnie został przyznany bez ograniczenia czasowego.

W dniu maja 2019 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość w Wielkiej Brytanii i wrócił w dniu 20 maja 2019 r. wraz z rodziną do Polski. Obecnie miejsce zamieszkania do celów podatkowych Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie prowadzi On żadnej aktywności zawodowej. Wnioskodawca wraz z małżonką wspólnie wynajmują dwa mieszkania w ramach najmu będącego najmem prywatnym opodatkowanym na zasadach ryczałtu według stawki 8,5%. Dodatkowo należy wskazać, że z uwagi na problemy zdrowotne Wnioskodawca jest poddawany leczeniu w Polsce. Przyznane świadczenie co do zasady podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, lecz z uwagi na jego niską wartość nie przekracza kwoty obligującej do pobrania podatku dochodowego. Świadczenie wypłacane jest na zagraniczny rachunek bankowy, należący do Wnioskodawcy i Jego żony.

W 2020 r. Wnioskodawca wystąpił do brytyjskich organów podatkowych z wnioskiem o wydanie certyfikatu rezydencji. W odpowiedzi na wniosek, w dniu 16 czerwca 2020 r. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie rezydencji podatkowej, niebędące certyfikatem rezydencji w rozumieniu art. 306l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325; dalej jako: o.p.). Dokument wydany przez HM Revenue and Customs Personal Tax, potwierdzający rezydencję podatkową, oznaczony został jako Letter of confirmation of residence. W jego treści organ potwierdza, że Wnioskodawca od dnia 6 kwietnia 2018 r. do dnia 5 kwietnia 2019 r. oraz od dnia 6 kwietnia 2019 r. do 20 maja 2020 r. był rezydentem Wielkiej Brytanii dla celów podatkowych.

Wnioskodawca powziął wątpliwość w zakresie obowiązku opodatkowania otrzymywanego świadczenia z Wielkiej Brytanii.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał m.in., że jest obywatelem polskim. Obywatelstwo jest jednak zgodnie z UPO rozpatrywane w przypadku braku możliwości ustalenia miejsca zamieszkania do celów podatkowych ze względu na inne przesłanki. Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w latach 2019 i 2020. Ognisko domowe oraz przede wszystkim centrum interesów życiowych zgodnie ze wskazaniem we wniosku (w części przedstawienia stanu faktycznego) znajdowało się w Wielkiej Brytanii od 2006 r. do maja 2019 r. Centrum interesów życiowych, tj. miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zostało zmienione dnia 20 maja 2019 r. oraz ognisko domowe jest w Polsce od dnia 20 maja 2019 r. Do dnia 19 maja 2019 r. miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii.

Wnioskodawca w 2020 r. posiada miejsce zamieszkania do celów podatkowych i centrum interesów życiowych w Polsce, od dnia 1 stycznia 2020 r. (będzie posiadał) do 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, podpartym orzecznictwem i interpretacjami indywidualnymi w tym zakresie, świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii jest równoważnym do polskich świadczeń rodzinnych na podstawie ustawy o świadczeniach rodzinnych. Jednocześnie z funkcją zasiłku opiekuńczego, świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii pełni funkcję pomocy społecznej na podstawie brytyjskich przepisów i jest odpowiednikiem świadczenia z pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej.

Świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii wypłacane jest osobom, które są niezdolne do pracy z powodu choroby. Część świadczenia przyznawana jest bez względu na wysokość opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, tzn. nie jest związane z wcześniej opłaconymi składkami. Otrzymywane świadczenie nie jest jednak rentą, która zgodnie z systemem ubezpieczeń społecznych w Wielkiej Brytanii nazywana jest Statutory Sick Pay i jest rezultatem opłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez pracodawcę na wypadek niezdolności do pracy.

Zgodnie z przepisami podatkowymi w Wielkiej Brytanii przedmiotowe świadczenie jest opodatkowane, ale z uwagi na niski dochód podatnika i nieprzekroczenie kwoty wolnej od opodatkowania podatek nie został pobrany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy otrzymywany przez Wnioskodawcę zasiłek z pomocy społecznej Employment and Support Allowance w świetle przedstawionego stanu faktycznego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 u.p.d.o.f. w 2019 r. i w 2020 r.?
2. Czy dla dochodów z tytułu otrzymywanego świadczenia znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych dla świadczeń wypłacanych z pomocy społecznej na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 u.p.d.o.f. lub dla świadczeń opiekuńczych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z póżn. zm.; dalej jako: u.p.d.o.f.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Na mocy ust. 1a ww. przepisu prawa za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. A contrario oraz zgodnie z art. 3 ust. 2a u.p.d.o.f. osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Powyższe regulacje stosuje się na mocy art. 3a u.p.d.o.f. z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Właściwą umową w przedmiotowej sprawie jest Konwencja między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych z dnia 20 lipca 2006 r. (dalej jako: UPO). W rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania za osobę mającą miejsce zamieszkania w umawiającym się państwie rozumie się osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych zgodnie z UPO ustala się w Państwie, w którym podatnik posiada stale miejsce zamieszkania; jeżeli ma on stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych).

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym potwierdzonym zaświadczeniem wydanym przez brytyjskie organy podatkowe podatnik posiadał centrum interesów życiowych od 2005 r. do dnia 20 maja 2019 r. w Wielkiej Brytanii, a od dnia 21 maja 2019 r. Jego miejsce zamieszkania do celów podatkowych znajduje się w Polsce. O miejscu zamieszkania dla celów podatkowych decyduje obiektywnie miejsce, w którym Wnioskodawca zamieszkuje w celu stałego pobytu. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiadał nieograniczony obowiązek podatkowy w Wielkiej Brytanii do dnia 20 maja 2019 r. Do tego czasu ewentualny obowiązek podatkowy w Polsce był ograniczony i z uwagi na brak dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie był za ten okres zobowiązany do dokonania rozliczenia.

Po dacie 20 maja 2019 r. Wnioskodawca stał się rezydentem podatkowym Polski i zobowiązany jest do rozliczania wszystkich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Tym samym dochody uzyskane z tytułu przedmiotowego świadczenia podlegają potencjalnie rozliczeniu w zeznaniu rocznym Wnioskodawcy za 2019 r., ale jedynie od daty przeniesienia ośrodka interesów życiowych, tj. od dnia 21 maja 2019 r.

Gdyby w wydanej interpretacji indywidualnej na pytanie drugie dotyczące zwolnienia z podatku świadczenia na mocy art. 21 u.p.d.o.f., Organ nie podzielił stanowiska Wnioskodawcy, to dochody zagraniczne osiągane po dniu 20 maja 2019 r. z tytułu otrzymywania przedmiotowego świadczenia należałoby zakwalifikować do źródła przychodów wymienionego w art. 21 UPO, jako inne dochody opodatkowane tylko w kraju zamieszkania, tj. w Polsce. Jednakże zgodnie z art. 22 UPO, zastosowanie znalazłaby metoda unikania podwójnego opodatkowania w postaci metody wyłączenia z progresją. W związku z powyższym dochód uzyskany przez Wnioskodawcę byłby zwolniony, ale jego wysokość miałaby wpływ na wyliczenie progresywnej stawki podatku, która zostałaby zastosowana dla dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2020 r., oprócz postanowień zawartych w UPO należy mieć również na względzie zapisy Konwencji MLI z dnia 7 czerwca 2017 r. Zgodnie ze zmienionymi regulacjami świadczenie Wnioskodawcy będzie korzystało ze zmienionej metody unikania podwójnego opodatkowania w postaci metody zaliczenia proporcjonalnego. Dochód Wnioskodawcy po przeliczeniu na walutę krajową zostałby opodatkowany zgodnie z polskimi zasadami ogólnymi, a pomniejszyć mógłby go podatek zapłacony w Wielkiej Brytanii. W związku ze zbyt niską wartością dochodu nie powstał obowiązek zapłaty podatku w Wielkiej Brytanii i tym samym, brak będzie możliwości pomniejszenia podatku należnego Polsce o podatek zagraniczny. Co do zasady w przypadku zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania, o której mowa w art. 27 ust. 9 u.p.d.o.f., w celu wyeliminowania negatywnych skutków zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podatnikom przysługuje prawo skorzystania zgodnie z art. 27g u.p.d.o.f., z ulgi abolicyjnej polegającej na dokonaniu obliczenia potencjalnego podatku według metody wskazanej w art. 27 ust. 8 u.p.d.o.f. oraz metody wskazanej w art. 27 ust. 9 u.p.d.o.f,. a następnie wyliczeniu różnicy pomiędzy podatkiem wyliczonym obiema metodami. Zastosowanie ulgi abolicyjnej jest jednakże zastrzeżone dla źródeł przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 1 (ze stosunku pracy), art. 13 (działalność wykonywana osobiście), art. 14 (z działalności gospodarczej) lub z praw majątkowych.

W związku z powyższym ograniczeniem ulga abolicyjna nie będzie miała zastosowania dla innych źródeł przychodów, w tym z tytułu otrzymywanego przez Wnioskodawcę świadczenia z pomocy społecznej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 79 u.p.d.o.f., świadczenia wypłacane z pomocy społecznej podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego.

Podobne stanowisko wyrażono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 października 2018 r., Nr 0115-KDIT2-2.4011.321.2018.3.RS, w której Organ podatkowy uznał stanowisko podatniczki w podobnej sprawie za prawidłowe. We wskazanej interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS zauważył, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2018 r., poz. 1508) pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc społeczna, stosownie do art. 3 ww. ustawy, wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem. Rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy. Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej.

Zgodnie z wyjaśnieniem znajdującym się na stronie brytyjskich organów administracji publicznej (www.gov.uk), świadczenie Employment and Support Allowance jest wypłacane dla osób, które nie osiągnęły wieku emerytalnego, ale z powodu niepełnosprawności lub choroby nie są zdolne do pracy. Świadczenie to oprócz powyższego zadania spełnia również funkcję zasiłku opiekuńczego.

W oparciu o drugą funkcję świadczenia Employment and Support Allowance Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 10 kwietnia 2015 r., wydał interpretację indywidualną nr ITPB2/4511-32/15/ENB, w której za prawidłowe uznał stanowisko wnioskodawczyni, iż dochód z tytułu przedmiotowego świadczenia podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Biorąc po uwagę powyższe należy stwierdzić, że otrzymywane świadczenie Employment and Support Allowance, stanowi świadczenie w ramach pomocy społecznej lub jako świadczenie rodzinne i tym samym, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 u.p.d.o.f. zarówno w 2019 i 2020 r.

Gdyby Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy, to dochód z przedmiotowego świadczenia podlegałby rozliczeniu w zeznaniu za 2019 r., ale nie podlegałby on opodatkowaniu. Natomiast dochód z przyznanego świadczenia w 2020 r. będzie podlegał opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) w zakresie pytania nr 1, dochód z tytułu otrzymywanego świadczenia podlega opodatkowaniu w Polsce w 2019 r., od dnia 20 maja 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r., a dochód uzyskany w 2020 r., w całości podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2, dochód uzyskany z otrzymywanego zagranicznego świadczenia podlegającego opodatkowaniu w Polsce - podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 u.p.d.o.f. i art. 21 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• opodatkowania w Polsce świadczenia otrzymywanego z Wielkiej Brytanii jest prawidłowe,

• możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do świadczenia otrzymywanego w Wielkiej Brytanii jest prawidłowe,

• możliwości zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do świadczenia otrzymywanego w Wielkiej Brytanii jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.; Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce, będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem polskim. Wnioskodawca wyjechał z Polski, przenosząc swoją rezydencję podatkową do Wielkiej Brytanii. Jego centrum interesów życiowych w wymiarze rodzinnym oraz ekonomicznym znajdowało się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Początkowo, Wnioskodawca zatrudniony był przez, a w latach 2006-2016, pracował w . W styczniu 2017 r. Wnioskodawca z uwagi na pogarszający się stan zdrowia i długoterminowe zwolnienie lekarskie wystąpił do władz brytyjskich o przyznanie świadczenia przez Employment and Support Allowance, finansowanego z brytyjskiej opieki społecznej, z tytułu ograniczonej możliwości wykonywania pracy ze względu na stan zdrowia. Zasiłek ten, został początkowo przyznany na czas określony, a następnie został przyznany bez ograniczenia czasowego. W dniu maja 2019 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość w Wielkiej Brytanii i wrócił w dniu 20 maja 2019 r. wraz z rodziną do Polski. Do dnia 19 maja 2019 r. miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych znajdowało się w Wielkiej Brytanii. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych zostało zmienione w dniu 20 maja 2019 r. Obecnie miejsce zamieszkania Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Wnioskodawca bowiem od dnia 1 stycznia 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. posiada i będzie posiadał, miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Przyznane świadczenie co do zasady podlega opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii, lecz z uwagi na jego niską wartość, nie przekracza kwoty obligującej do pobrania podatku dochodowego. Świadczenie wypłacane jest na zagraniczny rachunek bankowy, należący do Wnioskodawcy i Jego żony. Świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii pełni funkcję pomocy społecznej na podstawie brytyjskich przepisów i jest odpowiednikiem świadczenia z pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej. Świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii wypłacane jest osobom, które są niezdolne do pracy z powodu choroby. Część świadczenia przyznawana jest bez względu na wysokość opłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, tzn. nie jest związane z wcześniej opłaconymi składkami (otrzymywane świadczenie nie jest rentą). Zgodnie z przepisami podatkowymi w Wielkiej Brytanii, przedmiotowe świadczenie jest opodatkowane, ale z uwagi na niski dochód podatnika i nieprzekroczenie kwoty wolnej od opodatkowania podatek nie został pobrany. W Polsce Wnioskodawca uzyskuje dochody (przychód) z najmu prywatnego.

W związku z otrzymywaniem z Wielkiej Brytanii świadczenia z pomocy społecznej, w przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Konwencja z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840).

W myśl art. 17 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji, części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W świetle powołanego przepisu, otrzymywane świadczenie z Wielkiej Brytanii (zasiłek z pomocy społecznej), wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Wielkiej Brytanii, zaś wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Z opisu sprawy wynika, że w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 19 maja 2019 r. Wnioskodawca miał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii. Miejsce zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych w roku podatkowym 2019 zostało zmienione, tj. przeniesione do Polski, bowiem Wnioskodawca w dniu 20 maja 2019 r. wrócił wraz z rodziną do Polski i w Polsce zamieszkał. Ponadto, od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca posiada (i będzie posiadał), miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Zatem, mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że na podstawie art. 21 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej, zasiłek z pomocy społecznej otrzymywany z Wielkiej Brytanii w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 19 maja 2019 r., był opodatkowany wyłącznie w Wielkiej Brytanii, z uwagi na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii.

Natomiast, zasiłek z pomocy społecznej otrzymywany z Wielkiej Brytanii od daty posiadania miejsca zamieszkania Wnioskodawcy w Polsce (tj. maj 2019 r.), jest opodatkowany wyłącznie w Polsce. W 2020 r. zasiłek z pomocy społecznej z Wielkiej Brytanii otrzymywany przez Wnioskodawcę, z uwagi na Jego miejsce zamieszkania w Polsce, również jest opodatkowany wyłącznie w Polsce.

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko-brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369). Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest dzień 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii dzień 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z dnia 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowania w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:

1. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Konwencji polsko-brytyjskiej przez Polskę:

1. w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz
2. w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, do podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 kwietnia 2019 r.

Zatem, nadmienić należy, że z dniem 1 stycznia 2020 r. uległy zmianie zasady unikania podwójnego opodatkowania wynikające z umowy polsko-brytyjskiej na skutek wejścia w życie Konwencji MLI. W przypadku opodatkowania w Polsce osób fizycznych będących polskimi rezydentami podatkowymi, osiągających dochody zagraniczne, okresem podatkowym takich osób fizycznych jest rok kalendarzowy. Oznacza to w praktyce, że zmieniona Konwencją MLI metoda unikania podwójnego opodatkowania będzie miała zastosowanie od kolejnego roku kalendarzowego, czyli od 1 stycznia 2020 r. Konwencja MLI zmienia w niektórych polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, m.in. metodę unikania podwójnego opodatkowania z metody wyłączenia (zwolnienia) z progresją na metodę odliczenia (zaliczenia/kredytu) proporcjonalnego.

Podkreślić jednak należy, że w rozpatrywanej sprawie, przepisy dotyczące zasad unikania podwójnego opodatkowania nie będą miały zastosowania.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są inne źródła.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania w szczególności, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie.

Zatem do przychodów z innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które nie mieszczą się w kategorii przychodów zaliczonych do enumeratywnie wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy, źródeł przychodów. W rezultacie, otrzymywany przez Wnioskodawcę z Wielkiej Brytanii zasiłek z pomocy społecznej, należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

W świetle powyższego przepisu, świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii, jeżeli jest wypłacane na podstawie obowiązujących w Wielkiej Brytanii przepisów o świadczeniach rodzinnych, korzysta ze zwolnienia w myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe świadczenie otrzymywane z Wielkiej Brytanii pełni funkcję pomocy społecznej na podstawie brytyjskich przepisów i jest odpowiednikiem świadczenia z pomocy społecznej na podstawie ustawy o pomocy społecznej.

Zatem, wskazać należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonego zwolnienia od podatku dochodowego, do świadczeń z pomocy społecznej, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają się wszelkie świadczenia, dla których źródłem jest pomoc społeczna. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. (Dz. U. z 2020 r., poz. 1876), pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, że zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, w zw. z art. 3 ust. 2a, art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasiłek z pomocy społecznej otrzymywany z Wielkiej Brytanii w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 19 maja 2019 r., nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce z uwagi na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy w Wielkiej Brytanii.

Natomiast, zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, w zw. z art. 3 ust. 1, art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zasiłek z pomocy społecznej otrzymywany z Wielkiej Brytanii, od daty przeniesienia miejsca zamieszkania Wnioskodawcy do Polski (maj 2019 r.) do dnia 31 grudnia 2019 r. oraz w 2020 r., podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce, z uwagi na miejsce zamieszkania Wnioskodawcy w Polsce. Otrzymywany od daty zamieszkania Wnioskodawcy w Polsce, zasiłek z brytyjskiego systemu pomocy społecznej stanowi przychód z innych źródeł, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przychód korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ww. ustawy.

Pomimo, że jak podano we wniosku zasiłek z pomocy społecznej Employment and Support Allowance jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, to stanowiska Wnioskodawcy nie można było uznać za prawidłowe w części, w której wskazał, że ww. zasiłek podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zasiłek, który Wnioskodawca otrzymał z brytyjskiej pomocy społecznej, podlega w Polsce zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie może być zwolniony na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do zasiłku otrzymywanego z pomocy społecznej należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia wymaga również, że przepisy rozdziału 1a działu II ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego.

Wskazać należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ustalenie czy otrzymywane świadczenie stanowi świadczenie z pomocy społecznej, albo czy stanowi świadczenie rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatek rodzinny i pielęgnacyjny. Należy zauważyć, że to podatnik dokonuje wskazania rodzaju przyznanego i otrzymywanego świadczenia. Z tego względu ocenie interpretacyjnej organu została poddana kwestia zwolnienia z opodatkowania, jak wskazano świadczenia otrzymywanego z brytyjskiej pomocy społecznej. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest zaś ocena prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę przyporządkowania.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Jeżeli więc w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej