W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawca:

a)powstają programy komputerowe, które są rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór”), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231);

b)są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 04 lutego 1994 r. Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. Ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ww. ustawy.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Wnioskodawca na zlecenie Zamawiającego polegające na tworzeniu nowego kodu źródłowego stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania, dotyczą poszerzenia o nowy kod źródłowy oprogramowania zarówno wytworzonego przez Wnioskodawcę, jak i takiego uzupełnienia oprogramowania, którego on nie wytworzył. Podkreślić należy, iż w zakresie rozwijania/ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę nie dochodzi w istocie do zmiany istniejącego już kodu źródłowego, a do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie dopełnienie, dodatkowy element kodu, który już wcześniej istniał. Skoro więc dochodzi do powstania nowego kodu źródłowego, który nie modyfikuje już istniejącego, ale powoduje powstanie nowych funkcjonalności lub nowych sposobów działania to również w przypadku rozwoju lub ulepszenia oprogramowania mamy w istocie do czynienia z nowym programem komputerowym (Zgodnie z definicją słownika PWN: „program [gr.], inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer”).

Zgodnie z pisemną umową Wnioskodawca w momencie zaakceptowania przez Zamawiającego stworzonego programu komputerowego (komponentu, funkcjonalności, aplikacji) (tj. Utworów) przenosi na Zamawiającego wszelkie majątkowe prawa autorskie do niego na wskazanych w umowie polach eksploatacji, otrzymując za to wynagrodzenie, przy czym zamiarem Stron jest, żeby przeniesienie tych praw miało jak najszerszy zakres. Zgodnie z zawartą z Zamawiającym umową Zamawiający w ramach wynagrodzenia umownego nabywa od Wnioskodawcy, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wnioskodawca upoważnia Zamawiającego do wykonywania swoich autorskich praw osobistych. Wnioskodawca zezwala także Zamawiającemu na wykonywanie zależnych praw autorskich. Kod źródłowy umieszczany jest na bieżąco w repozytorium własnym Zamawiającego lub jego klienta.

Zamawianie stworzonych przez Wnioskodawcę następuje poprzez składane przez Zamawiającego na podstawie umowy zamówienia opisujące oprogramowanie, które ma być stworzone, klienta Zamawiającego, dla którego tworzone jest oprogramowanie oraz termin wykonania.

Odbiór zamówienia następuje w terminie w nim wskazanym, na podstawie dokumentu akceptacji zamówienia. Z chwilą akceptacji zamówienia dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Wnioskodawca za wykonane w danym miesiącu prace wystawia fakturę VAT na rzecz Zamawiającego. Zamawiający wypłaca wynagrodzenie należne na podstawie faktur za wykonane przez Wnioskodawcę prace w terminie 14 dni od daty dostarczenia faktur Zamawiającemu. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód nie dotyczy transakcji z podmiotami powiązanymi.

Co istotne, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie wskazanej we wniosku umowy o współpracy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca także jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2019 i 2020 (poprzez złożenie stosownej korekty po otrzymaniu pozytywnej indywidualnej interpretacji podatkowej) oraz rok 2021, rozumieć należy przez to opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez Wnioskodawcę od 5 marca 2019 roku.

Wnioskodawca od 3 marca 2019 roku prowadzi działalność badawczo-rozwojową, od 5 marca 2019 r. Wnioskodawca współpracuje z Zamawiającym.

Wnioskodawca w 2019 r. poniósł opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

‒koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszka, tablet);

‒koszt abonamentu za Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawcę tych usług;

‒koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

‒koszt użytkowania samochodu - na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu.

Wnioskodawca w 2020 r. poniósł opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

‒koszt nabycia laptopa;

‒koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszka, słuchawki, drukarka, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa);

‒koszt nabycia telefonu komórkowego;

‒koszt abonamentu za Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawcę tych usług;

‒koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

‒koszt użytkowania samochodu - na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu.

Wnioskodawca w 2021 r. poniósł opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

‒koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (podstawka chłodząca pod laptop, słuchawki, myszka, tablet, toner);

‒koszt nabycia telefonu komórkowego;

‒koszt abonamentu za Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawcę tych usług;

‒koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

‒koszt użytkowania samochodu - na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu;

‒koszt wyposażenia własnego biura Wnioskodawcy, na który składa się koszt fotela biurowego.

Powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus:

‒do litery „a” wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty nabycia laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy).

Wnioskodawca musi tworzyć oprogramowanie na sprzęcie najnowszej generacji, z tego powodu musiał on nabyć nowoczesny laptop, dzięki któremu działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowani jest możliwa. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa) które umożliwiają mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania i jego bezpieczne przechowywanie. Telefony komórkowe są przede używane jako narzędzie służące jako sprzęt testowy. Przede wszystkim są one niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez niego opłaty abonamentowe na Internet, używany przez niego w celach służbowych, niezbędny do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym podczas procesu tworzenia oprogramowania oraz w celu testowania oprogramowania działającego w trybie Online. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania samochodu (koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym lub klientami Zamawiającego, które muszą się odbywać podczas pracy nad oprogramowaniem. Koszty związane z użytkowaniem samochodu Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klientów Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem. Samochód Wnioskodawcy został wpisany na listę środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi także koszt własnego wyposażenia biura, na który składa się koszt zakupionego przez Wnioskodawcę fotela biurowego, który jest niezbędny, aby Wnioskodawca mógł wygodnie tworzyć przez wiele godzin, w warunkach siedzących opisane we wniosku oprogramowanie.

Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania. Dodatkowo wszystkie ww. wydatki zostały faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) oprogramowania komputerowego lub jego części, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zgodne z wymaganiami wskazanymi w art. 30cb ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box Wnioskodawca od 5 marca 2019 r. prowadzi, na bieżąco, szczegółową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów na Zamawiającego). W ewidencji tej są wyodrębnione:

a)przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca.

b)zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów.

c)dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w a) i b).

Ww. ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco, tj. od 5 marca 2019 roku, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – jest to niebudzący wątpliwości element opisu stanu faktycznego (jednoznaczne przedstawienie okoliczności faktycznych sprawy). Wnioskodawca nie oczekuje oceny względem faktu, że prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie prace rozwojowe.

„Modyfikowanie” przez Wnioskodawcę utworów oznacza ich rozwijanie. Zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/rozwijania utworów efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania, rozwijania utworów efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Efekty prac, do których prawa autorskie przenosi Wnioskodawca na zamawiającego, zawsze są efektem podejmowanych przez niego prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, innowacyjne na tyle, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Wnioskodawca zawarł z Zamawiającym umowę o świadczenie usług programistycznych, tj. usług polegających na tworzeniu będących utworami prawnoautorskimi programów komputerowych oraz przekazaniu autorskich praw majątkowych do tych programów Zamawiającemu i z tego tytułu osiągał dochód. W ramach działalności prowadzonej w 2019, 2020 i 2021 r. Wnioskodawca nie wykonywał innych usług informatycznych (tj. niekreatywnych takich jak prace utrzymaniowe czy zarządzanie projektami). Skoro więc Wnioskodawca podczas prac nad oprogramowaniem na rzecz Zamawiającego tworzył tylko programy komputerowe, chronione na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231) to osiągał on wyłącznie dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego na Zamawiającego następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej, w momencie zaakceptowania przez Zamawiającego stworzonego programu komputerowego, tj. z chwilą akceptacji przez Zamawiającego kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wszystkich stworzonych w ramach umowy utworów na wszystkich istniejących w chwili ustalenia utworu polach eksploatacji. Strony ustaliły w umowie, że z tytułu tworzenia programów komputerowych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych utworów przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie w wysokości uzgodnionej przez Strony w zamówieniu. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych utworów, zgodnie z art. 64 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przechodzą na Zamawiającego z chwilą zaakceptowania ich przez Zamawiającego. Akceptacja odbioru stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego następowała w formie pisemnej, tj. w momencie podpisania przez strony protokołu odbioru zamówienia. Zatem w momencie opisanej powyżej akceptacji utworu następowało jego przyjęcie przez Zamawiającego. W związku z tym zleceniodawca wiedział do jakich utworów nabył autorskie prawa majątkowe w danym miesiącu (do tych, których kod źródłowy zaakceptował w danym miesiącu), za jaką cenę je nabył (ustaloną w zamówieniu), na jakich polach eksploatacji (wszystkich istniejących w chwili powstania utworu), a także w którym momencie doszło do ich nabycia (z chwilą zaakceptowania stworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego).

Wnioskodawca wskazuje, że musi tworzyć oprogramowanie na sprzęcie najnowszej generacji, z tego powodu musiał on nabyć nowoczesny laptop, dzięki któremu prowadzenie prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania jest możliwe. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), które umożliwiają mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania i jego bezpieczne przechowywanie. Telefony komórkowe są przede wszystkim używane jako narzędzie służące jako sprzęt testowy, istotny w prowadzeniu prac rozwojowych przez Wnioskodawcę, które polegają na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania. Telefony są niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez niego opłaty abonamentowe na Internet, używany przez niego w celach służbowych, niezbędny do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym podczas prowadzenia przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, a dokładnie podczas procesu tworzenia oprogramowania oraz w celu testowania oprogramowania działającego w trybie Online. W celu prowadzenia prac rozwojowych polegających na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania samochodu (koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym lub klientami Zamawiającego, które muszą się odbywać podczas prac rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, na które składają się prace nad oprogramowaniem. Koszty związane z użytkowaniem samochodu Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klientów Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem. Samochód Wnioskodawcy został wpisany na listę środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi także koszt własnego wyposażenia biura, na który składa się koszt zakupionego przez Wnioskodawcę fotela biurowego, który jest niezbędny, aby Wnioskodawca mógł wygodnie realizować prace rozwojowe, tj. tworzyć przez wiele godzin, w warunkach siedzących opisane we wniosku oprogramowanie. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z prowadzonymi przez Wnioskodawcę pracami rozwojowymi związanymi z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Na podstawie zawartej z Zamawiającym umowy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Zamawiającego autorskich praw do programu komputerowego, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1062) i który został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Wnioskodawca zawarł z Zamawiającym pisemną umowę, w której określono zasady przenoszenia praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych utworów, zgodnie z art. 64 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przechodzą na Zamawiającego z chwilą zaakceptowania ich przez Zamawiającego. Akceptacja odbioru stworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego następuje w formie pisemnej, tj. w momencie podpisania przez strony protokołu odbioru zamówienia, który stanowi potwierdzenie przeniesienia praw do programu komputerowego. Każdorazowo konkretny „program komputerowy", który ma zostać stworzony przez Wnioskodawcę zostaje określony pisemnie w złożonym przez Zamawiającego zamówieniu, w którym także strony ustalają kwotę wynagrodzenia Wnioskodawcy za realizację danego zamówienia. Wnioskodawca następnie dokonuje akceptacji zamówienia na piśmie.

Z racji, że Wnioskodawca zajmuje się wyłącznie tworzeniem oprogramowania na rzecz Zamawiającego i otrzymuje wynagrodzenie właśnie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do efektów jego Prac (tj. oprogramowania) na rzecz Zamawiającego wystawia on każdorazowo fakturę obejmującą jedna pozycję, której opis odpowiada rodzajowi implementowanego oprogramowania, nad którym pracował Wnioskodawca w okresie objętym fakturą.

Pytania

1.Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez niego w ramach umów z Zamawiającym kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak czy Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez niego ww. dochodu?

2.Czy wymienione we wniosku w stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, tj. nabycie laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy), stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

3.Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” kosztu nabycia laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy)?

4.Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych tj. nabycia laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy), w takim procencie jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w skali roku?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy zostały spełnione przez niego wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ocenie Wnioskodawcy prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt. 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie prace rozwojowe. W wyniku indywidualnej pracy Wnioskodawcy jest tworzone, rozwijane i ulepszane oprogramowanie. Zatem każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Co istotne, napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować go jako Utwór, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231).

Należy zaznaczyć, iż tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w sposób systematyczny. Stałe tworzenie przez Wnioskodawcę kodu źródłowego nie może być uznane za jednorazową czynność. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany. Wnioskodawca przenosił i przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego) i otrzymywał i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga on dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym za rok 2019, 2020 i 2021 będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania (kodu źródłowego) wytworzonego przez Wnioskodawcę (sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej).

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazane w opisie stanu faktycznego ponoszone przez niego wydatki stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, powiązaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność.

Wnioskodawca musi tworzyć oprogramowanie na sprzęcie najnowszej generacji, z tego powodu musiał on nabyć nowoczesny laptop, dzięki któremu działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowani jest możliwa. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania bez sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa) które umożliwiają mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz umożliwiają testowanie oprogramowania i jego bezpieczne przechowywanie. Telefony komórkowe są przede używane jako narzędzie służące jako sprzęt testowy. Przede wszystkim są one niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). Kluczowe dla Wnioskodawcy pozostają także ponoszone przez niego opłaty abonamentowe na Internet, używany przez niego w celach służbowych, niezbędny do pozostawania w stałym kontakcie z Zamawiającym podczas procesu tworzenia oprogramowania oraz w celu testowania oprogramowania działającego w trybie Online. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej polegającej na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca także ponosi koszt użytkowania samochodu (koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym lub klientami Zamawiającego, które muszą się odbywać podczas pracy nad oprogramowaniem. Koszty związane z użytkowaniem samochodu Wnioskodawca traktuje jako koszty kwalifikowane tylko w tej części, które będą odpowiadały dojazdom do siedziby Zamawiającego lub klientów Zamawiającego w ramach spotkań związanych z tworzonym oprogramowaniem. Samochód Wnioskodawcy został wpisany na listę środków trwałych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wnioskodawca ponosi także koszt własnego wyposażenia biura, na który składa się koszt zakupionego przez Wnioskodawcę fotela biurowego, który jest niezbędny, aby Wnioskodawca mógł wygodnie tworzyć przez wiele godzin, w warunkach siedzących opisane we wniosku oprogramowanie. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko co do zakresu możliwości zaliczenia omawianych we wniosku kosztów do kosztów poniesionych przez podatnika bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej znajduje potwierdzenie w decyzjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, w poniższych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

‒z dnia 17 kwietnia 2020 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.36.2020.2.MN;

‒z dnia 24 kwietnia 2020 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.46.2020.2.MST;

‒z dnia 21 stycznia 2020 r o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR.

Ad. 3.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wskaźnik nexus oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest ustalana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według powyższego wzoru. Z tego powodu niezbędne jest prawidłowe podłożenie pod odpowiednią literę tego wzoru wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, aby poprawnie obliczyć wymagany do uzyskania ulgi IP Box wskaźnik nexus.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza on wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika:

‒koszt nabycia laptopa;

‒koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa);

‒koszt nabycia telefonu komórkowego;

‒koszt abonamentu za Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawcę tych usług;

‒koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);

‒koszt użytkowania samochodu - na który składają się: koszt zakupu paliwa, koszty niezbędnych napraw i przeglądów, odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz ubezpieczenia pojazdu;

‒koszt wyposażenia własnego biura Wnioskodawcy, na który składa się koszt fotela biurowego.

Art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż do litery „a” wskaźnika nexus zalicza się wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wydatków poniesionych bezpośrednio (tzw. własnych, nie zlecanych zewnętrznym podmiotom) przez samego Wnioskodawcę (litera „a” wzoru nexus) bez wątpienia należy zaliczyć wydatki poczynione na nabycie laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy).

Bez poniesienia powyższych kosztów Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić swojej działalności, opierającej się na wytwarzaniu i rozwijaniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania; przez co należy powyższe wydatki kwalifikować jako bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Co istotne, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z całą pewnością nie mogą zostać zaliczone do katalogu z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na: nabycie laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy), do litery „a” wskaźnika nexus.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że koszty nabycia laptopa, sprzętu i akcesoriów (myszki, słuchawki, drukarka, toner, tablety, podstawka chłodząca pod laptop, przedłużacze, baterie akumulatorowe, ładowarka akumulatorowa), telefonów komórkowych, abonamentu za Internet, obsługi księgowości, użytkowania samochodu, wyposażenia biura (fotel biurowy), w równym stopniu mogą być przez niego wykorzystywane zarówno w tej części jego działalności, która jest związana z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jak też w celu świadczenia innych usług na rzecz Zamawiającego. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że koszty te powinny zostać zakwalifikowane do kosztów wskazanych w art. 30ca ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnione przy obliczaniu składnika nexus nie w całości, ale w części odpowiadającej procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę od Zamawiającego w skali roku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na Zamawiającego praw autorskich do wytworzonych, rozwijanych i ulepszanych programów komputerowych, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej obejmującej prace rozwojowe, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca za lata 2019 -2021 może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%. Podkreślenia przy tym wymaga, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalając wskaźnik nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika. Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania istnieje możliwość przyporządkowania wydatków do przychodów ze zbycia oprogramowania według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do osiągniętych przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Wobec powyższego ponoszone przez Wnioskodawcę koszty przy zachowaniu właściwej proporcji mogą stanowić koszty, o których mowa w literze a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy dodać, że mimo uznania przez organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy, „proporcję” zaproponowaną przez Wnioskodawcę, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).