Temat interpretacji

skutki podatkowe wystąpienia ze spółki cywilnej

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2020 r. (data wpływu 10 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki cywilnej nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wystąpienia ze spółki cywilnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem (aktualnie) dwuosobowej spółki cywilnej (prowadzonej pod firmą (). Zakładając spółkę wniósł do niej wkład w postaci własnej pracy i otrzymał w zamian udziały równe udziałom drugiego ze wspólników. Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem chcą podjąć uchwałę o zmianie umowy spółki cywilnej, na mocy której do spółki przyjęty zostanie nowy wspólnik (syn Wnioskodawcy), który w zamian za wkład w postaci własnej pracy obejmie udziały w wysokości 49%, udział Wnioskodawcy obniżony zostanie do 1%. W ten sposób zachowana zostanie ciągłość spółki.

Następnie Wnioskodawca, kierując się ważnymi przyczynami osobistymi, zamierza wypowiedzieć swój, zmniejszony już, udział w spółce. Skutkować to będzie, zgodnie z art. 871 Kodeksu cywilnego koniecznością zwrócenia Mu przez spółkę jego wkładu. Wkład ten, jak wcześniej wskazano, polegał na pracy Wnioskodawcy.

Wartość wspólnego majątku wspólników, w trakcie trwania spółki uległa jednak zwiększeniu wskutek reinwestowania przez wspólników osiąganych zysków i ich przeznaczaniu na zakup różnego rodzaju środków koniecznych do prowadzenia ich działalności. Majątek spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, był sfinansowany z zysków tej spółki. Od tych zysków wspólnicy na bieżąco płacili podatek dochodowy.

Cały majątek, którego dotyczyć ma obecnie rozliczenie, zgodnie z art. 871 Kodeksu cywilnego, powstał z inwestycji dokonywanych w czasie istnienia spółki, z zysków, które na bieżąco były przedmiotem opodatkowania u wspólników.

Wypłacona w ramach rozliczenia kwota, stanowiąca część wartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, w stosunku, w którym Wnioskodawca uczestniczył w zyskach spółki, będzie odpowiadać przyrostowi wartości majątku spółki powstałego już z raz opodatkowanego dochodu, pozostawionego przez wspólników w spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnieniu z opodatkowania podlega spłata udziału wspólnika w majątku wspólnym spółki (tj. określona w pieniądzu wartość wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, odpowiadająca stosunkowi 1% udziału, w którym Wnioskodawca jako występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki), zgromadzonym/zakupionym z osiągniętego przez spółkę dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

W umowie spółki cywilnej ustalony został stosunek udziału wspólników w zyskach i stratach (Wnioskodawca posiadać będzie po planowanej zmianie umowy 1% udziału w zyskach).

Spółka cywilna jest zespołem wspólników. Podmiotem są tylko wspólnicy. W spółce cywilnej istnieje wielość przedmiotów powiązana wspólnością łączną, która stanowi wspólny majątek wspólników (art 863 Kodeksu cywilnego), przy czym każdy z nich jest współwłaścicielem tego majątku do niepodzielnej ręki Wspólnym majątkiem wspólników są wkłady wspólników (własność rzeczy i praw), jak również dochody uzyskane dla spółki w czasie jej trwania. Wspólnik występujący ze spółki zachowuje prawo do części, majątku spółki w postaci udziałów w majątku powstałym z wkładów oraz z udziału w zysku.

Stosownie bowiem do art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia, wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto stosownie do regulacji zawartej w art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego, występującemu wspólnikowi, wypłaca się w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki. Przy czym, zysk jest kategorią prawno -ekonomiczną, która oznacza nadwyżkę wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej występującą w założonym okresie.

Mając na uwadze przepis art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawcy powinna zostać wypłacona przypadająca Mu część wartości wspólnego majątku, jaka odpowiada stosunkowi, w którym uczestniczył w zyskach spółki, tj. 1%.

W spółce cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej poszczególni wspólnicy. Każdy ze wspólników oblicza odrębnie dochód z udziału w spółce cywilnej i każdy samodzielnie od tego dochodu oblicza należny podatek dochodowy.

Udział w zysku wspólnika występującego ze spółki osobowej (w tym ze spółki cywilnej), odpowiada wartości majątku wspólnego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, przy uwzględnieniu proporcji, w jakiej wspólnik występujący ze spółki uczestniczył w zyskach spółki. Przy czym, zysk jest to nadwyżka wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej, który zgodnie z art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega opodatkowaniu u każdego wspólnika osobno. Przyrost majątku spółki, wypracowywany sukcesywnie w kolejnych latach, podlegał na bieżąco opodatkowaniu osobno u każdego ze wspólników w stosunku do jego udziału. Tym samym, wystąpienie wspólnika ze spółki i wiążąca się z tym faktem wypłata, na podstawie art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego części wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki, nie może skutkować powstaniem u niego przychodu podlegającego opodatkowaniu, bowiem dochód uzyskany przez spółkę w czasie jej trwania, z którego to finansowano gromadzony w spółce majątek (tj. towary handlowe, wyposażenie, środki trwałe i środki obrotowe) podlegał już raz opodatkowaniu podatkiem dochodowym u wspólników. Zdaniem Wnioskodawcy, zobowiązanie występującego ze spółki wspólnika do uiszczenia podatku dochodowego od spłaty udziału w majątku spółki, oznaczałoby opodatkowanie już wcześniej opodatkowanego majątku, co jest niedopuszczalne, bowiem ugruntowana w prawie podatkowym zasada jednokrotności opodatkowania na to nie pozwala.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo wkładów w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej.

W ocenie Wnioskodawcy, zysk spółki jest niczym innym, jak wcześniej wypracowanym dochodem spółki, który sukcesywnie był opodatkowany przez wspólników spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów. W przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki cywilnej mamy do czynienia z podziałem majątku wspólnego, a nie z osiągnięciem dochodu.

Jest to forma zniesienia współwłasności łącznej. Nie można w tej sytuacji mówić o jakimkolwiek przysporzeniu po stronie występującego ze spółki wspólnika, a jedynie o wypłacie tego, co w czasie trwania spółki było również jego własnością.

Z treści powołanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy nie wynika, że wszystkie należności wypłacane występującemu ze spółki cywilnej wspólnikowi, ponad wniesiony wkład, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Należy bowiem brać pod uwagę istotę podatku dochodowego, wyrażoną w ustawie o podatku dochodowym. Jest oczywiste, że obowiązek podatkowy w momencie wypłaty w pieniądzu spłaty udziału w majątku spółki nie może dotyczyć tej części wypłaty, dla której obowiązek podatkowy już powstał i która została opodatkowana.

Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce (art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych).

Tym samym, nie jest więc przychodem występującego wspólnika jego dochód uzyskany w spółce, który już wcześniej był wykazany i tym samym opodatkowany, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że wypłacona kwota stanowiąca część wartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, w stosunku, w którym Wnioskodawca uczestniczył w zyskach spółki cywilnej, odpowiada przyrostowi wartości majątku spółki powstałego już z raz opodatkowanego dochodu pozostawionego przez wspólników w spółce, to występujący ze spółki Wnioskodawca nie uzyskuje po raz kolejny przysporzenia majątkowego, a w konsekwencji nie uzyskuje dochodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Doszłoby bowiem do ponownego opodatkowania tych samych dochodów.

Zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50 ww. ustawy, podlega zwrot wkładów wspólnika w spółce, tj. określona w pieniądzu wartość wspólnego majątku. Tym samym, po otrzymaniu (w rezultacie rozliczenia) kwoty odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w spółce, kwota ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny).

Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki (art. 871 § 2 Kodeksu cywilnego).

W związku z powyższym, w przypadku wystąpienia ze spółki cywilnej wspólnikowi przysługuje prawo do zwrotu wartości wkładu oraz wartości majątku wypracowanego przez spółkę w części przypadającej na tego wspólnika.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Natomiast stosownie do art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w takiej spółce innej niż wskazana w art. 5a pkt 28 ww. ustawy, uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce cywilnej ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jak stanowi art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

Jednocześnie art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Zatem, zgodnie z regułą wynikającą z art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy &− po pierwsze &− ustalić łączną nadwyżkę przychodów nad kosztami ich uzyskania. Następnie kwotę tą należy pomniejszyć o dokonane z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną wypłaty oraz o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Tak ustalona wartość podlega wyłączeniu z przychodów podlegających opodatkowaniu. Jeżeli kwota otrzymana przez wspólnika z tytułu jego wystąpienia ze spółki niebędącej osobą prawną jest równa lub niższa od określonej w ww. sposób wartości, to kwota ta nie jest zaliczana do przychodów z działalności gospodarczej. Natomiast w przypadku, gdy kwota ta jest większa, do przychodów z działalności gospodarczej należy zaliczyć tylko nadwyżkę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (aktualnie) dwuosobowej spółki cywilnej. Zakładając spółkę wniósł do niej wkład w postaci własnej pracy i otrzymał w zamian udziały równe udziałom drugiego ze wspólników. Wnioskodawca wraz ze wspólnikiem chcą podjąć uchwałę o zmianie umowy spółki cywilnej, na mocy której do spółki przyjęty zostanie nowy wspólnik (syn Wnioskodawcy), który w zamian za wkład w postaci własnej pracy obejmie udziały w wysokości 49%, udział Wnioskodawcy obniżony zostanie do 1%. W ten sposób zachowana zostanie ciągłość spółki. Następnie Wnioskodawca, kierując się ważnymi przyczynami osobistymi, zamierza wypowiedzieć swój, zmniejszony już, udział w spółce. Skutkować to będzie, zgodnie z art. 871 Kodeksu cywilnego koniecznością zwrócenia Mu przez spółkę jego wkładu. Wkład ten, jak wcześniej wskazano, polegał na pracy Wnioskodawcy. Wartość wspólnego majątku wspólników, w trakcie trwania spółki uległa jednak zwiększeniu wskutek reinwestowania przez wspólników osiąganych zysków i ich przeznaczaniu na zakup różnego rodzaju środków koniecznych do prowadzenia ich działalności. Majątek spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, był sfinansowany z zysków tej spółki. Od tych zysków wspólnicy na bieżąco płacili podatek dochodowy. Cały majątek, którego dotyczyć ma obecnie rozliczenie, zgodnie z art. 871 Kodeksu cywilnego, powstał z inwestycji dokonywanych w czasie istnienia spółki, z zysków, które na bieżąco były przedmiotem opodatkowania u wspólników. Wypłacona w ramach rozliczenia kwota, stanowiąca część wartości majątku wspólnego pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, w stosunku, w którym Wnioskodawca uczestniczył w zyskach spółki, będzie odpowiadać przyrostowi wartości majątku spółki powstałego już z raz opodatkowanego dochodu, pozostawionego przez wspólników w spółce.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, środki pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z wystąpieniem ze spółki cywilnej, w części stanowiącej nadwyżkę ponad kwotę odpowiadającą uzyskanej przed wystąpieniem przez Wnioskodawcę nadwyżce przychodów nad kosztami uzyskania, o których mowa w art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, będą stanowić przychód z działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że powołany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 50 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni albo w spółce osobowej, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni albo wkładów do spółki osobowej, został zmieniony ustawą z 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 226, poz. 1478) i obowiązywał do 31 grudnia 2010 r.

Powyższy przepis (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.) stanowi, że wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do spółdzielni.

Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym powołany przez Wnioskodawcę ww. przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania.

Reasumując kwota pieniężna otrzymana przez Wnioskodawcę z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej nie spowoduje powstania przychodu z działalności gospodarczej, o ile nie będzie przewyższać wskazanej wartości algorytmu, o którym mowa w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych Dz. U. z 2020 r. poz. 374 z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu. W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej