Temat interpretacji

Zwolnienie z długu na rzecz Wnioskodawcy, jeżeli nie będzie dokonane na podstawie umowy darowizny, będzie skutkowało po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2020 r. (data wpływu 25 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwrócił się z wnioskiem o udzielenie więżącej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu.

Stan faktyczny: Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Po śmierci babci Wnioskodawcy I. R., Wnioskodawca nabył wraz z matką M. Z. oraz wujkiem L. R. po niej spadek. Sąd Rejonowy () Wydział I Cywilny po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 roku () na rozprawie sprawy z wniosku Wnioskodawcy z udziałem Jego matki i wujka (brata mamy) o stwierdzenie nabycia spadku po babci, postanowił stwierdzić, że spadek po I. R. zmarłej dnia 21 grudnia 2009 roku w Z., zamieszkałej w Z. na podstawie testamentu własnoręcznego z dnia 23 stycznia 2008 roku nabyli: jej córka M. Z. w 8/50 (ośmiu pięćdziesiątych) częściach, jej syn L. R. w 17/50 (siedemnastu pięćdziesiątych) częściach, jej wnuk B. Z. (Wnioskodawca) w 25/50 (dwudziestu pięciu pięćdziesiątych) częściach. Następnie, Wnioskodawca wspólnie z mamą i wujkiem skierowali do sądu wniosek o dział spadku po zmarłej I. R. Podczas rozprawy sądowej w Sądzie Rejonowym, Wydział I Cywilny () w dniu 19 kwietnia 2011 () Wnioskodawca wspólnie z mamą i wujkiem zawarli ugodę następującej treści: 1. wnioskodawcy B. Z., M. Z. i L. R. zgodnie oświadczają, że w skład spadku po I. R. zmarłej dnia 21 grudnia 2009 roku wchodzą: a) prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w Z. przy ulicy W. () oficyna o powierzchni 60,25 m2 dla którego Sąd Rejonowy () prowadzi księgę wieczystą nr () - wartości 160.000 (sto sześćdziesiąt tysięcy) złotych, b) prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w T. o powierzchni 0,4 ha składającej się z działek nr 1, 2 i 3 dla której Sąd Rejonowy dla K. () prowadzi księgę wieczystą () - o wartości 840.000 (osiemset czterdzieści tysięcy) złotych; 2. wnioskodawcy dokonują zgodnego działu spadku w ten sposób, że przyznają nieruchomości opisane w punktach 1a i 1b na wyłączną własność wnioskodawcy B. Z.; 3. wnioskodawca B. Z. zobowiązuje się zapłacić wnioskodawcy M. Z. kwotę 280.000 (dwieście osiemdziesiąt tysięcy) złotych w terminie do dnia 19 kwietnia 2021 roku tytułem spłaty jej udziału w spadku po I. R. 4. wnioskodawca B. Z. zobowiązuje się zapłacić wnioskodawcy L. R. kwotę 280.000 (dwieście osiemdziesiąt tysięcy) złotych w terminie do dnia 19 kwietnia 2021 roku tytułem spłaty jego udziału w spadku po I. R. 5. wnioskodawcy zgodnie oświadczają, że zawarta ugoda wyczerpuje wszelkie ich wzajemne roszczenia z tytułu działu spadku po I. R. 6. wnioskodawcy zgodnie oświadczają, że koszty postępowania znoszą się wzajemnie pomiędzy nimi. Niniejsza ugoda stała się prawomocna z dniem 27 kwietnia 2011 r. Następnie we właściwym terminie Wnioskodawca złożył stosowne deklaracje PCC-3 i uregulował podatki od czynności cywilnoprawnych związane z zawarciem ww. protokołu ugody (). Obecnie mama Wnioskodawcy oraz Jego wujek podjęli decyzję o zwolnieniu Wnioskodawcy z długu, czyli zwolnienia z zapłaty kwoty po 280.000 (dwieście osiemdziesiąt tysięcy) złotych każdemu z osobna, które to przysługują im od Wnioskodawcy na podstawie ugody zawartej w protokole z dnia 19 kwietnia 2011 roku do () sporządzonym przed Sądem Rejonowym ().

Zdarzenia przyszłe: Mama Wnioskodawcy oraz wujek planują każdy z osobna zawrzeć z Wnioskodawcą umowę zwolnienia z długu w formie aktu notarialnego, na mocy której zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego zwolnią (nieodpłatnie) Wnioskodawcę z długu, a Wnioskodawca to zwolnienie przyjmie składając na dokumentach umów własnoręczne podpisy. Pomiędzy Wnioskodawcą a mamą nie istnieją żadne umowy dotyczące stosunku pracy, pracy nakładczej czy umowy cywilnoprawne, które mogłyby być podstawą przychodów zaliczanych do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Mama Wnioskodawcy jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Pomiędzy Wnioskodawcą a wujkiem nie istnieją żadne umowy dotyczące stosunku pracy, pracy nakładczej czy umowy cywilnoprawne, które mogłyby być podstawą przychodów zaliczanych do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Wujek Wnioskodawcy nie jest polskim rezydentem podatkowym. Jego stały adres zamieszkania jest w Niemczech i podlega on opodatkowaniu w Niemczech.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zwolnienie Wnioskodawcy z długu przez matkę oraz wujka spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie Wnioskodawcy z długu przez matkę oraz wujka tj. brata mamy spowoduje powstanie po Jego stronie przychodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 21 ust.1 pkt 125 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ będzie to zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie wymagane wykazanie, tj. zgłoszenie tej czynności do Urzędu Skarbowego oraz jakiekolwiek rozliczenie się z Urzędem Skarbowym z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska:

Jak stanowi ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 9 ust. 1 Ustawy PIT).

Do źródeł przychodów zalicza się m.in. działalność wykonywaną osobiście i inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 10 ust. 1 pkt 9 Ustawy PIT). Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 Ustawy PIT). Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12 -14 i art. 17 (art. 20 ust. 1 Ustawy PIT).

Wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20 (art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PIT). Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (art. 21 ust. 20 Ustawy PIT).

Zgodnie zaś z ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów (art. 14 ust. 3 pkt 1 Ustawy PSiD), natomiast do II grupy podatkowej zalicza się: zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych (art. 14 ust. 3 pkt 2 Ustawy PSiD).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższa definicja przychodów ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie, o ile w przepisach szczególnych ustawodawca nie uregulował tej kwestii odmiennie. Zatem zgodnie z tą definicją, do przychodów zalicza się wszelkie przysporzenia o charakterze pieniężnym, jak i niepieniężnym, w tym wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Dla celów podatkowych przyjmuje się co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Również zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 9 ust. 1) są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za nieodpłatne świadczenie uznać należy świadczenia nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i zasadnym jest aby, do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego (korzyść) tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że po śmierci babci, Wnioskodawca nabył po niej spadek wraz z matką oraz wujkiem. Sąd Rejonowy po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 roku na rozprawie sprawy z wniosku Wnioskodawcy z udziałem Jego matki i wujka (brata mamy) o stwierdzenie nabycia spadku po babci, postanowił stwierdzić, że spadek po babci zmarłej dnia 21 grudnia 2009 roku na podstawie testamentu własnoręcznego z dnia 23 stycznia 2008 roku nabyli: jej córka w 8/50 częściach, jej syn w 17/50 częściach, jej wnuk (Wnioskodawca) w 25/50 częściach. Następnie, Wnioskodawca wspólnie z mamą i wujkiem skierowali do sądu wniosek o dział spadku po zmarłej babci. Podczas rozprawy sądowej dniu 19 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wspólnie z mamą i wujkiem zawarli ugodę, zgodni z którą: w skład spadku po babci Wnioskodawcy zmarłej dnia 21 grudnia 2009 roku wchodzą: a) prawo własności lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w Z. - oficyna o powierzchni 60,25 m2 o wartości 160.000 zł, b) prawo własności nieruchomości gruntowej położonej w T. o powierzchni 0,4 ha składającej się z działek nr 1, 2 i 3 - o wartości 840.000 zł; 2. wnioskodawcy dokonują zgodnego działu spadku w ten sposób, że przyznają nieruchomości opisane w punktach 1a i 1b na wyłączną własność B. Z.; 3. B. Z. zobowiązuje się zapłacić M. Z. kwotę 280.000 zł w terminie do dnia 19 kwietnia 2021 roku tytułem spłaty jej udziału w spadku po I. R. 4. B. Z. zobowiązuje się zapłacić wnioskodawcy L. R. kwotę 280.000 zł w terminie do dnia 19 kwietnia 2021 roku tytułem spłaty jego udziału w spadku po I. R. 5. wnioskodawcy zgodnie oświadczają, że zawarta ugoda wyczerpuje wszelkie ich wzajemne roszczenia z tytułu działu spadku po I. R. 6. wnioskodawcy zgodnie oświadczają, że koszty postępowania znoszą się wzajemnie pomiędzy nimi. Niniejsza ugoda stała się prawomocna z dniem 27 kwietnia 2011 r. Obecnie mama Wnioskodawcy oraz Jego wujek podjęli decyzję o zwolnieniu Wnioskodawcy z długu, czyli zwolnienia z zapłaty kwoty po 280.000 zł każdemu z osobna, które to przysługują im od Wnioskodawcy na podstawie ugody zawartej w protokole z dnia 19 kwietnia 2011 roku sporządzonym przed Sądem Rejonowym.

Mama Wnioskodawcy oraz wujek planują każdy z osobna zawrzeć z Wnioskodawcą umowę zwolnienia z długu w formie aktu notarialnego, na mocy której zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego zwolnią (nieodpłatnie) Wnioskodawcę z długu, a Wnioskodawca to zwolnienie przyjmie składając na dokumentach umów własnoręczne podpisy.

Instytucja zwolnienia z długu uregulowana została w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), w myśl którego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Niewątpliwie na skutek planowanego nieodpłatnego zwolnienia z długu na podstawie art. 508 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje Wnioskodawca osiągnie przysporzenie majątkowe mieszczące się w kategorii przychodu powodującego powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, w postaci nieodpłatnego świadczenia ze strony swojej matki i wujka.

Za nieodpłatne świadczenie uznać należy bowiem świadczenie nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne, czyli takie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Wskazać jednak należy, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Art. 21 ust. 20 stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813) do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III innych nabywców.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić więc należy, że zwolnienie z długu na rzecz Wnioskodawcy, jeżeli nie będzie dokonane na podstawie umowy darowizny, będzie skutkowało po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód będzie świadczeniem otrzymanym od osoby zaliczonej do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego () za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej