Temat interpretacji
Przychody ze stosunku pracy oraz ujęcie ich w informacji PIT-11.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 2 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów ze stosunku pracy oraz ujęcia ich w informacji PIT-11. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pracodawca (płatnik) w przygotowanym za rok 2021 PIT-11 uwzględnił w kwocie przychodów należne za grudzień 2021 r. wynagrodzenie, które zostało zlecone do wypłacenia w drodze przelewu bankowego 5 stycznia 2022 r. Wynagrodzenie jest płatne z dołu do 10-tego dnia następnego miesiąca. Zgodę na przekazywanie wynagrodzenia na rachunek bankowy wyraził Pan Pracodawcy pisemnie jeszcze przed rokiem 2019, czyli przed wprowadzoną nowelizacją art. 86 § 3 kodeksu pracy.
Art. 86 § 3 kodeksu pracy w obecnym brzmieniu oznacza, że wynagrodzenie co do zasady jest wypłacane na rachunek bankowy. Wynagrodzenie może być wypłacane nadal do rąk własnych po złożeniu wniosku w tym zakresie do pracodawcy. Takiego wniosku Pan nie składał. Pracodawca argumentuje uwzględnienie wynagrodzenia należnego za grudzień 2021 r. w przychodach wykazanych w PIT-11 za 2021 r. faktem, że po ustaleniu wysokości wynagrodzenia i przygotowaniu listy płac, wynagrodzenie zostało postawione do dyspozycji jako możliwe do odbioru do rąk własnych w siedzibie firmy jeszcze w grudniu 2021 r. Informacja taka nie została Panu udostępniona przez Pracodawcę w grudniu (ani w żadnym innym miesiącu), w przeciwieństwie do regularnego (miesięcznego) informowania o zleconych przelewach bankowych. Fakt możliwości odbioru wynagrodzenia w siedzibie firmy zapisana jest w informacji o warunkach zatrudnienia.
Pytanie
Czy Pracodawca za zasadne uznał, że moment powstania przychodu przypada w chwili postawienia do dyspozycji wynagrodzenia do odbioru do rąk własnych w siedzibie firmy, mimo iż pracownik nie wyraził woli otrzymywania wynagrodzenia w ten sposób oraz w świetle Kodeksu pracy, stwierdzającego, że wynagrodzenie co do zasady wypłacane jest na rachunek wskazany przez pracownika?
Pana stanowisko w sprawie
Pracodawca za moment powstania przychodu powinien uznać moment związany z faktyczną formą przekazywania wynagrodzenia pracownikowi, w tym przypadku z przelewem na rachunek bankowy. Dlatego zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym m.in. w interpretacji IPPB2/415-372/14-2/LS, za moment uzyskania przychodu należy przyjąć moment wypłaty (obciążenia rachunku) Pracodawcy.
Wobec powyższego, wynagrodzenie należne za grudzień 2021 r. ze względu na moment powstania przychodu powinno zostać ujęte w informacji PIT-11 za 2022 r. nie zaś w PIT-11 za 2021 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Natomiast stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Z kolei, w myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320) :
Pracodawca jest obowiązany wypłacać wynagrodzenie w miejscu, terminie i czasie określonych w regulaminie pracy lub w innych przepisach prawa pracy.
Art. 86 § 3 wyżej powołanej ustawy stanowi:
Wypłata wynagrodzenia jest dokonywana na wskazany przez pracownika rachunek płatniczy, chyba że pracownik złożył w postaci papierowej lub elektronicznej wniosek o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.
Ten przepis ustanawia więc zasadę, że forma, w jakiej pracownik otrzyma wynagrodzenie jest więc zależna wyłącznie od jego decyzji. Zasadny zatem będzie pogląd, że za moment uzyskania przychodu ze stosunku pracy należy przyjąć moment wypłaty (obciążenia rachunku), a nie dzień, w którym wynagrodzenie wpłynie na rachunek pracownika.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Pana wynagrodzenie za grudzień 2021 r. zostało zlecone do wypłacenia w drodze przelewu bankowego 5 stycznia 2022 r. Zgodę na przekazywanie wynagrodzenia na rachunek bankowy wyraził Pan Pracodawcy pisemnie jeszcze przed rokiem 2019, czyli przed wprowadzoną nowelizacją art. 86 § 3 kodeksu pracy. Nie składał Pan wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych. Pracodawca uwzględnił należne za grudzień 2021 r. wynagrodzenie w przychodach wykazanych w PIT-11 za 2021 r. Argumentuje to faktem, że po ustaleniu wysokości wynagrodzenia i przygotowaniu listy płac, wynagrodzenie zostało postawione do dyspozycji jako możliwe do odbioru do rąk własnych w siedzibie firmy jeszcze w grudniu 2021 r. Informacja taka nie została Panu udostępniona przez Pracodawcę w grudniu (ani w żadnym innym miesiącu), w przeciwieństwie do regularnego (miesięcznego) informowania o zleconych przelewach bankowych.
Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że jeżeli obciążenie (uznanie) rachunku bankowego pracodawcy nastąpiło w styczniu 2022 r., suma pieniężna przysługująca Panu tytułem wynagrodzenia stanowi przychód roku 2022 i podlega opodatkowaniu według zasad obowiązujących w tym roku.
Tym samym pracodawca, wypełniając określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązki płatnika, nie postąpił prawidłowo zaliczając wypłacone Panu wynagrodzenie do przychodu uzyskanego w 2021 r. i dokonując obliczenia należnej zaliczki na podatek dochodowy według stanu prawnego obowiązującego w 2021 r.
W związku z powyższym, Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Nadmienić należy, że nie odniesiono się w przedmiotowej interpretacji indywidualnej do kwestii ujęcia wynagrodzenia należnego za grudzień 2021 r. w informacji PIT-11 za 2022 r., ponieważ nie było to przedmiotem zapytania.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą Pana zastosować się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).