Obowiązki płatnika w związku z wypłatą należności wynikających z delegacji sędziowskich.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 października 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wypłatą należności wynikających z delegacji sędziowskich. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Są Państwo płatnikiem należności wypłacanych sędziom sportowym za sędziowanie meczy podczas rozgrywek sportowych. Kwota należności wypłacanych sędziom nie jest określona z góry, gdyż nie posiadają Państwo takich wiadomości, którzy sędziowie w danym dniu rozgrywek będą oddelegowani przez związek sportowy (np: (…)). Jako płatnik należności dla sędziów – nie zawierają Państwo z nimi dodatkowych umów, sędziowie są delegowani na mecze w wyznaczonym terminie – przez związek sportowy do sędziowania rozgrywek. Wynagrodzenie dla delegowanego sędziego odbywa się na podstawie rachunku, który przedstawia sędzia celem jego zapłaty. Wysokość kwoty wynikająca z przedstawionego rachunku sędziowskiego jest kwotą, które ustalają związki sportowe na podstawie podjętych uchwał, które jednocześnie określają ogólnie obowiązującą stawkę wynagrodzenia za jeden mecz. Na kwotę należności wypłaty dla sędziego – Państwo nie mają wpływu.

W myśl art. 13 pkt 2 pdoof, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, przychody z tytułu udziału w badaniach i eksperymentach prowadzonych przez podmioty tworzące system szkolnictwa wyższego i nauki, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej powyżej ustawy, od przychodów – pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy, z tyt. o którym mowa w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8, jeżeli należność w umowie lub umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200,00 zł – w wysokości 12 % przychodu (od 1 lipca 2022 r.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 pdoof, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tyt. działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4-6 i 8 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1 – są obowiązane jako płatnicy pobierać z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 , stosując do dokonywanego świadczenia pomniejszonego w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Pytanie

Czy przy wypłacie należności wynikającej z rachunku otrzymanych od sędziów sportowych na podstawie delegacji sędziowskich za obsługę rozgrywek sportowych i meczy należy naliczyć 20% kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy pdoof, czy też zastosować przepisy art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy dotyczące podatku zryczałtowanego?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, przy wypłacie należności sędziom sportowym kwoty do 200,00 zł należy zastosować art. 30 ust. 1 pkt 5a – od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 12% przychodu.

Zajmując takie stanowisko posiłkowali się Państwo wyrokiem NSA z 18 lutego 2020 r., sygn. II FSK 736/18. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o PIT nie określa żadnych wymogów co do formy umowy. Wyrok NSA potwierdził, że delegacja sędziowska nie wymaga zawarcia umowy w formie pisemnej i określenia wprost wysokości wynagrodzenia. Pisemne delegacje sędziowskie stanowiące podstawę wypłaty wynagrodzenia sędziom za prowadzenie zawodów sportowych, zawierają określenie stron umowy, umówioną kwotę wynagrodzenia oraz wskazanie czynności, za które wynagrodzenie jest wypłacane – to niewątpliwie wskazuje, że mamy tu do czynienia z umową. Umowa zlecenia nie musi być sporządzona w określonej formie – istotne jest jedynie, aby strony doszły do porozumienia co do wszystkich istotnych przedmiotowo elementów umowy.

Za sędziowanie poszczególnych meczy lub zawodów sędziowie otrzymują wynagrodzenie w postaci ryczałtu sędziowskiego, wypisywanego na tzw. delegacji sędziowskiej.

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym przyjmuje się, że w przypadku, gdy wynagrodzenie sędziów sportowych wynika z delegacji sędziowskich lub listy ryczałtów sędziowskich dochodzi do zawarcia umowy w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy:

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, że na osobach fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osobach prawnych i ich jednostkach organizacyjnych oraz jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, jako płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednakże, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 5a analizowanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2022 r.:

Natomiast przepis ten w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r. stanowi, że:

Ponadto, jak wynika z art. 30 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dodatkowo, stosownie do art. 30 ust. 8 ww. ustawy:

Natomiast przepis art. 41 ust. 4 cytowanej ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. W myśl tego przepisu:

Z wniosku wynika, że są Państwo płatnikiem należności wypłacanych sędziom sportowym za sędziowanie meczy podczas rozgrywek sportowych. Wypłata wynagrodzenia dla delegowanego sędziego odbywa się na podstawie rachunku, który przedstawia sędzia celem jego zapłaty. Wysokość kwoty wynikająca z przedstawionego rachunku sędziowskiego jest kwotą, które ustalają związki sportowe na podstawie podjętych uchwał, które jednocześnie określają ogólnie obowiązującą stawkę wynagrodzenia za jeden mecz.

Państwa wątpliwość dotyczy tego, czy wypłacając należności wynikające z rachunku otrzymanego od sędziego sportowego powinni Państwo naliczyć 20% koszty uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy zastosować zryczałtowany podatek wynikający z art. 30 ust. 1 pkt 5a tej ustawy.

Analiza normy wyrażonej w przepisie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki:

-umowa zawarta jest z osobą niebędącą pracownikiem płatnika,

-kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł oraz

-wysokość należności wynika z umowy.

Niespełnienie któregokolwiek z wymienionych kryteriów wyklucza możliwość zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania.

W powołanym przepisie ustawodawca nie zawarł żadnego zastrzeżenia dotyczącego rodzaju i formy zawarcia umowy, na mocy której sędzia miałby wykonywać wspomnianą działalność.

Zatem, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa podatkowego zasadnym jest uznanie, że w przypadku wynagrodzenia sędziów sportowych mamy do czynienia z umową, o której mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy. Umowa zlecenia nie musi być sporządzona w określonej formie – istotne jest jedynie, aby strony doszły do porozumienia co do wszystkich istotnych przedmiotowo elementów umowy.

Z wniosku wynika, że delegacje sędziowskie są tożsame z umowami, ponieważ na ich podstawie wypłacą Państwo sędziom umówioną kwotę wynagrodzenia za wykonanie określonej czynności w określonym czasie. Dokumenty te jasno określają strony umowy. Kwota wynagrodzenia ustalona jest w odniesieniu do stawek obowiązujących w (…).

W tej sytuacji należy uznać, że wynagrodzenie sędziego za prowadzenie zawodów sportowych wynikające z delegacji sędziowskiej, mieści się w zakresie art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile należność nie przekracza kwoty 200 zł.

Zatem przy wypłacie należności wynikającej z rachunków otrzymanych od sędziów sportowych na podstawie delegacji sędziowskiej, która nie przekracza 200 zł, są Państwo zobowiązani – na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 5a tej ustawy.

W pozostałych przypadkach (tj. gdy kwota należności wynikająca z delegacji sędziowskiej przekroczy 200 zł), podatek należy obliczyć zgodnie z art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się do powołanego we wniosku wyroku sądu administracyjnego informujemy, że został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA.

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).