Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawo własności intelektualnej (tzw. IP BOX)

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanów faktycznych oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP Box):

- części dotyczącej uznania wydatków na opłaty za garaż, hosting strony internetowej i domenę internetową (poniesione na działania marketingowe i reklamowe) za koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej - jest nieprawidłowe;

- w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 24 maja 2022 r. (ta sama data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych i zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca prosi o uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie możliwości zastosowania przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania kwalifikowanych dochodów z praw autorskich do programów komputerowych przenoszonych odpłatnie na Kontrahenta preferencyjną 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w zeznaniu za lata podatkowe 2019, 2020, 2021 oraz lata przyszłe. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne, tworząc programy komputerowe. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem oraz rozwijaniem programów komputerowych w postaci programów powiązanych z oprogramowaniem do zarządzania uczelniami oraz funkcjonalnościami systemu do zarządzania i sprzedaży licencji na oprogramowanie oraz monitorowania kosztów i zużycia zasobów w „chmurze” na podstawie zarysu wymagań od klienta. Jednym z koniecznych zadań Wnioskodawcy było zapoznanie się i dogłębna analiza branży oraz trendów w niej panujących oraz zaproponowanie konkretnych rozwiązań. W ramach powyższego Wnioskodawca zaproponował szereg usprawnień oraz funkcjonalności programów. Wnioskodawca samodzielnie stworzył nowe koncepcje dotyczące architektury oprogramowania.

Do czynności skutkujących wytworzeniem oprogramowania przez Wnioskodawcę należą:

- (…)

Prace programisty obejmują kilka etapów. Pierwszym z nich jest etap obejmujący planowanie, analizę i zaprojektowanie oprogramowania. Jest to szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danych użytkowników programu, zapoznanie się ze specyfiką branży, zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji. Następnie dochodzi do pracy nad wytworzeniem nowej architektury i oprogramowania – etap ten obejmuje stworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb użytkowników programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania oprogramowania.

Kolejno jest integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu. Działania te prowadzone są w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP Box). Wobec czego Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca, jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W ramach omawianej działalności gospodarczej, współpracując z Kontrahentami, Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistycznego (zespół programistów współpracujących z Kontrahentami na podstawie odrębnych umów). Praca Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób zaplanowany. Wnioskodawca wpływa ponadto na harmonogram projektów poprzez udział w spotkaniach. Wnioskodawca samodzielnie ustala harmonogram prac dla całości projektów, od pierwszej do ostatniej fazy ich realizacji. Projekty te to na przykład nowe funkcjonalności lub duże zmiany architektoniczne w systemie. Wnioskodawca dzieli prace na mniejsze zadania, ustala ich harmonogram oraz określa ich priorytet. Wnioskodawca bierze również udział w koordynowaniu i zarządzaniu pracą nad większymi projektami. Wnioskodawca zobowiązany jest do tworzenia dokumentacji na podstawie, której podejmowane są dalsze działania. Aby dokonać stworzenia wskazanej dokumentacji Wnioskodawca musi dokonać analizy całego procesu, następnie podejmuje decyzje mające na celu jego usprawnienie. Powyższym Wnioskodawca istotnie wpływa na harmonogram wykonywania opisanych projektów. Wnioskodawca tworzy kod, pracując jednocześnie w zespole. Kod samodzielnie i bezpośrednio stworzony przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej jako program komputerowy. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.0.1062 t.j) w ramach wynagrodzenia ustalonego z Kontrahentami. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania odbywa się z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do aplikacji.

Reasumując: Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwestię tę  chciałby jednak poddać ostatecznej ocenie organu. Wnioskodawca ma podstawy, aby uważać swoją działalność za działalność badawczo-rozwojową, gdyż prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest

przez Wnioskodawcę samodzielnie i stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Działania Wnioskodawcy zmierzały zarówno do wytworzenia, jak i do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.0.1062 t.j) na Zamawiającego i uzyskuje przychody z  kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów, co jest pracą rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących – co najmniej w praktyce gospodarczej Kontrahenta. Wnioskodawca jest członkiem zespołu deweloperskiego, w którym osobiście zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania. Zadania, które programista wykonuje pracując w zespole skutkują powstaniem autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy od zera koncepcje nowych rozwiązań, a następnie samodzielnie je programuje. Oprogramowanie, o którym mowa powyżej zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności, w jego opinii spełniającej przesłanki art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje na następujące koszty, które są związane z prowadzoną przez niego działalnością: segregatory, myszki do komputera, serwer plików, backup, komputer stacjonarny, dodatkowy dysk twardy, drukarka, papier do drukarki, toner, tablet, ładowarka do telefonu, monitor do komputera, abonament za telefon, opłata za leasing samochodu, opłata za garaż, amortyzacja samochodu (wykup), ubezpieczenie samochodu, serwis samochodu, zakup paliwa, wymiana opon, hosting www, domena internetowa, chłodzenie wodne do komputera, kurs językowy, literatura fachowa, naprawa sprzętu IT (karta graficzna), kamera do komputera, klawiatura, kable do komputera, router, karta graficzna, tablet graficzny, śrubokręty torx do komputera, pamięć ram, krzesło ergonomiczne.

W uzupełnieniu z 24 maja 2022 r. wskazał Pan m.in.:

Wnioskodawca nie będzie prowadził badań naukowych, a prace rozwojowe.

Prace rozwojowe Wnioskodawca prowadzi od 2019 roku stale.

Prace rozwojowe dotyczą oprogramowania, ich celem jest stworzenie programu komputerowego lub jego części. Do czynności obejmujących tę pracę należą: analiza, poszerzanie wiedzy, poznanie wymagań klienta, stworzenie zamysłu programu, stworzenie kodu oraz poprawa kodu, aby osiągnąć wymagany i zaplanowany efekt.

Prace rozwojowe kończą się stworzeniem oprogramowania, a więc formą jest program komputerowy. Program komputerowy lub jego część jest przenoszony za wynagrodzeniem na rzecz Kontrahenta. Ponadto, Wnioskodawca z każdym ukończonym programem poszerza swoją wiedzę.

Wnioskodawca stworzył i stworzy nowe, ulepszone procesy/usługi w postaci programu komputerowego, następnie zbywa je za wynagrodzeniem na rzecz Kontrahenta. Prace rozwojowe dotyczyły nowego oprogramowania do zarządzania (…), a także dla kolejnego klienta systemu zarządzania oraz sprzedaży licencji na oprogramowanie.

Produkty, procesy lub usługi mają nowy bardziej innowacyjny charakter, jednak nie jest to wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

W ramach działalności Wnioskodawca samodzielnie  prowadził prace o innym charakterze niż badania naukowe lub prace rozwojowe. Były to spotkania zespołu z klientem konieczne, aby stworzyć program komputerowy. Miało to na celu planowanie procesu.

„Program komputerowy”, „oprogramowanie” jest to zbiór poleceń napisany przez Wnioskodawcę w języku komputerowym. Są to programy wykonane na podstawie wymagań klientów.

Programy są wytwarzane przez Wnioskodawcę na bieżąco zgodnie z wymaganiami klienta. Zwykle co 2 tygodnie klient przedstawia nowe wymagania, a zadaniem Wnioskodawcy jest stworzenie oprogramowania, które spełni te wymagania. Jednym z przykładów może być wymaganie dostarczenia listy produktów (…). Wnioskodawca napisał do tego specjalistyczne oprogramowanie od podstaw. Kolejnym wymaganiem było, żeby (…). Szczegóły wszystkich programów komputerowych zostały udokumentowane przez Wnioskodawcę w oddzielnej dokumentacji począwszy od (...) 2019 do teraz.

Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe w postaci wytwarzania programu

komputerowego lub jego elementów. Jest to wykonywanie prac rozwojowych prowadzonych w ramach własnej działalności gospodarczej, której efekty przenoszone są następnie na rzecz Kontrahenta.

Prace rozwojowe są prowadzone przez Wnioskodawcę bezpośrednio, następnie efekty tych prac przenoszone są na Kontrahenta, zaś kolejno są łączone z efektami zespołu Kontrahenta.

W wyniku ulepszenia/modyfikacji oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Dana część/fragment/element jest nowym prawem własności intelektualnej. W efekcie tworzenia rozwijania/ulepszania oprogramowania powstają odrębne od niego programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu. Ta część/fragment/element jest odrębnym programem komputerowym podlegającym ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Dokumentacja projektowa rozumiana jako instrukcje przeznaczone do komputera, które pozwalałyby przekształcić je do postaci kodu źródłowego jest pobocznym rezultatem działalności Wnioskodawcy.

W ramach projektów powstały instrukcje komend adresowanych do komputera. Dokumentacja projektowa zawiera specyfikację programu komputerowego.

Dokumentacja wytwarzana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest każdorazowo nierozerwalnie związana z wytworzonym kodem źródłowym i jako całość, tj. program komputerowy (oprogramowanie) stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (tj. oprogramowania) podlegające ochronie w myśl art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz ww. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, czyli program komputerowy (oprogramowanie) jest przenoszony łącznie na rzecz Zleceniodawcy.

W zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich na Kontrahenta w zamian za wynagrodzenie i sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

Preferencyjną 5% stawką podatku Wnioskodawca obejmuje/zamierza objąć wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

„Programy komputerowe” zawsze są efektem prac rozwojowych Wnioskodawcy w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Czynności, które Wnioskodawca wykonywał/wykonuje/będzie wykonywał na rzecz Kontrahentów nie były/nie są/nie będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahentów.

Wykonując czynności będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca ponosił/ponosi/będzie ponosić ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca ponosił/ponosi/będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności.

W odniesieniu do kosztów, które Wnioskodawca chciałby uwzględnić we wskaźniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pisząc o „serwisie samochodu” ma na myśli przegląd w ASO, wymianę części eksploatacyjnych.

Pod pojęciem kosztów domeny internetowej Wnioskodawca wskazuje koszt poniesiony na zakup domeny, czyli adresu www na określony czas.

Koszty hostingu to wydatek poniesiony na np. działania marketingowe, reklamowe mające na celu dotarcie do szerszego grona odbiorców.

Wszystkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę związane z materiałami dydaktycznymi (literatura fachowa, kurs językowy) są to wyłącznie książki fachowe dotyczące wytwarzania oprogramowania oraz materiały dydaktyczne w celu bycia „na bieżąco” z technologią i poszerzenia Wnioskodawcy zdolności w tym zakresie.

Segregatory, serwer plików, backup, drukarka, papier do drukarki, toner zakupione zostały w celu prowadzenia dokumentacji działalności i prac rozwojowych.

Tablet, ładowarka to telefonu, abonament za telefon zakupione zostały w celu umożliwienia sprawnej komunikacji, koniecznej podczas prowadzenia prac rozwojowych.

Opłata za leasing samochodu, opłata za garaż, amortyzacja samochodu (wykup), ubezpieczenie samochodu, serwis samochodu, zakup paliwa oraz wymiana opon - wskazane koszty poniesione zostały w celu umożliwienia sprawnego transportu w celach prac rozwojowych, takich jak konsultacja z zespołem.

Wydatek na hosting www, domena internetowa to wydatek poniesiony na np. działania marketingowe, reklamowe mające na celu dotarcie do szerszego grona odbiorców.

Kurs językowy oraz literatura fachowa zostały zakupione w celu zwiększenia wiedzy Wnioskodawcy co przekłada się istotnie na prace rozwojowe.

Myszki do komputera, komputer stacjonarny, dodatkowy dysk twardy, monitor do komputera, chłodzenie wodne do komputera, naprawa sprzętu IT (karta graficzna), kamera do komputera, klawiatura, kable do komputera, router, karta graficzna, tablet graficzny, śrubokręty torx do komputera, pamięć RAM, krzesło ergonomiczne - powyższe koszty poniesione zostały, gdyż to właśnie przy ich użyciu dochodzi do wykonywania prac rozwojowych.

Opisane koszty, których dotyczy drugie pytanie Wnioskodawcy były lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, jakie przypisuje do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”.

Wskazane we wniosku składniki majątku nie zostały uznane za środki trwałe w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję. W prowadzonej ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP.

Rozwijanie lub ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Działania Wnioskodawcy  polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

W wyniku rozwijania lub ulepszenia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują prawa do kodów ulepszających stworzony wcześniej program, które przenosi na Kontrahenta.

W wynagrodzeniu zawarte jest zarówno przenoszenie na Kontrahenta praw do programu komputerowego, jak i innych czynności, takich jak spotkania z klientem.

Dochodem z wytworzonego i rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionej w cenie sprzedaży lub usługi.

Prawa własności intelektualnej są przenoszone w comiesięcznych okresach.

Wnioskodawca prowadzi ewidencje stworzonych utworów, gdzie wyodrębnione są konkretne programy komputerowe. Przeniesienie praw autorskich potwierdzają okresowe raporty ze wskazanymi czynnościami/programami, podpisywane przez Strony.

„Okresy rozliczeniowe” jakie przewidują poszczególne umowy z Kontrahentami to okresy miesięczne.

Faktury, które wystawia Wnioskodawca na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac na Kontrahenta, gdyż wyodrębnienie ma miejsce w ewidencji.

Wnioskodawca uzyskiwał ww. dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu. Zmianie ulegnie jednak rodzaj tworzonego oprogramowania, lecz nadal będzie to kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W doprecyzowaniu odpowiedzi na wezwanie w związku z pytaniem nr 4 z wniosku Wnioskodawca potwierdził, że oczekuje stwierdzenia, że prowadzi działalność badawczo‑rozwojową i zajął stanowisko w tej sprawie.

Pytania

1. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z  przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach podatkowych 2019, 2020 oraz 2021?

2. Czy wymienione wyżej koszty związane z wytwarzaniem oprogramowania poniesione przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa we wzorze z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną działalność B+R?

3. Czy jeżeli wskazany powyżej stan faktyczny nie ulegnie zmianie (Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym zdarzeniu), Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkować 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w stosunku do lat przyszłych (zdarzenie przyszłe)?

4. Czy opisana przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w odpowiedzi na wezwanie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym powyżej stanie faktycznym kwalifikuje się do uzyskania ulgi IP Box na podstawie przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowania 5% stawką podatkową na zasadach wskazanych w tych przepisach w odniesieniu do kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnych w latach 2019, 2020, 2021 oraz jeżeli stan faktyczny nie ulegnie zmianie również w latach następnych. Wnioskodawca w ramach każdego z przedstawionych powyżej zdarzeń wytwarza kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci programu komputerowego (kwestia oceny organu). Zgodnie z własnym stanowiskiem Wnioskodawca wskazuje, że przeniósł prawa autorskie na Kontrahenta w zakresie każdego wytworzonego przez siebie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programu komputerowego, otrzymując wynagrodzenie. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności podejmuje działania twórcze, w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Działania podejmowane przez Wnioskodawcę nie mają przede wszystkim charakteru rutynowego i okresowego wprowadzania zmian – w ramach tworzenia kodu przez Wnioskodawcę powstaje bowiem każdorazowo nowy wytwór intelektualny.

Wnioskodawca wskazuje, iż koszty wskazane w powyższym stanie faktycznym związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Niego działalnością oraz wytwarzaniem oprogramowania. Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R. Wskazane koszty są bezpośrednio związane z osiąganym przychodem z działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca uważa wymienione koszty jako konieczne do uzyskania przychodów z działalności B+R (której kwestia charakteru została poddana ocenie organu). Wnioskodawca prowadzi rejestr kosztów związanych z przychodami B+R, księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca prowadzi odrębną̨ od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zawierającą wszystkie elementy, o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca ma podstawy, aby uważać swoją działalność za działalność badawczo‑rozwojową, gdyż prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone jest przez Wnioskodawcę samodzielnie i stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Działania

Wnioskodawcy zmierzały zarówno do wytworzenia, jak i do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosił całość praw autorskich do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.0.1062 t.j) na Zamawiającego i uzyskuje przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę oraz umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów, co jest pracą rozwojową w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, usługi, procesy niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących – co najmniej w praktyce gospodarczej Kontrahenta. Wnioskodawca jest członkiem zespołu deweloperskiego, w którym osobiście zajmuje się wytwarzaniem oprogramowania. Zadania, które programista wykonuje pracując w zespole skutkują powstaniem autorskiego prawa do programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy od zera koncepcje nowych rozwiązań, a następnie samodzielnie je programuje. Oprogramowanie, o którym mowa powyżej, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności, w jego opinii spełniającej przesłanki art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.). Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Omawiane oprogramowanie było i jest tworzone, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, zgodnie z harmonogramem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, „działalność twórcza” to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo „systematyczny” oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo‑rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i z jego uzupełnień wynika, że prowadzi Pan bezpośrednio jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania lub jego części. Prowadzi Pan w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Pana nie miały miejsca. Wykorzystuje Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych właściwości Oprogramowania. Działania te zmierzały zarówno do wytworzenia, jak i do poprawy użyteczności, funkcjonalności oraz rozwoju oprogramowania. „Programy komputerowe” zawsze są efektem Pana prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzona bezpośrednio przez Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania komputerowego obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy oraz umiejętności do projektowania i tworzenia ulepszonych bądź nowych produktów. Działalność Pana w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania odbywa się z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do aplikacji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są prowadzone w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Reasumując – Pana działalność polegająca na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu programów komputerowych i ich części spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo‑rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo‑rozwojowych.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania lub jego części;

2)Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo‑rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3)W wyniku prowadzonych przez Pana wszelkich prac powstają utwory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4)Przenosi Pan na swoich Kontrahentów wszelkie autorskie prawa majątkowe do wytworzonego, rozwiniętego i ulepszonego oprogramowania i jego części w zamian za co otrzymuje wynagrodzenie; Przeniesienie praw autorskich potwierdzają okresowe raporty ze wskazanymi czynnościami/programami, podpisywane przez Strony;

5)Wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów Pana prac wyodrębnia Pan w ewidencji;

6)Od (...) 2019 roku na bieżąco prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

7)Prowadzi Pan ewidencję stworzonych utworów, gdzie wyodrębnione są konkretne programy komputerowe;

8)W kolejnych latach zamierza Pan uzyskiwać dochody w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionym we wniosku zdarzeniu. Zmianie ulegnie rodzaj tworzonego oprogramowania, lecz nadal będzie to kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W związku z powyższym – autorskie prawo do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ze sprzedaży kwalifikowanego IP, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym będzie mógł Pan skorzystać w zeznaniu rocznym z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu za rok 2019, 2020, 2021 oraz w latach kolejnych podatkowych według 5% stawki podatku dochodowego (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem preferencyjnemu opodatkowaniu podlega wyłączenie ta część uzyskanego dochodu, która dotyczy kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągane przez Pana to bowiem dochody z praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyłącznie dochód z powyższego tytułu może stanowić podstawę do wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jako podstawy opodatkowania 5% stawką podatku dochodowego, który to kwalifikowany dochód ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Pana wątpliwości budzi również kwestia uznania wydatków poniesionych na:

segregatory, myszki do komputera, serwer plików, backup, komputer stacjonarny, dodatkowy dysk twardy, drukarkę, papier do drukarki, toner, tablet, ładowarkę do telefonu, monitor do komputera, abonament za telefon, opłaty za leasing samochodu, opłaty za garaż, amortyzację samochodu (wykup), ubezpieczenie samochodu, serwis samochodu (przegląd w ASO, wymiana części eksploatacyjnych), zakup paliwa, wymianę opon, hosting strony internetowej, domenę internetową (wydatek ten poniesiony jest na np. działania marketingowe, reklamowe mające na celu dotarcie do szerszego grona odbiorców), chłodzenie wodne do komputera, kurs językowy, literaturę fachową, naprawę sprzętu IT (karta graficzna), kamerę do komputera, klawiaturę, kable do komputera, router, kartę graficzną, tablet graficzny, śrubokręty torx do komputera, pamięć ram, krzesło ergonomiczne za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

-wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

-kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

-dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w Objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego, wydatki poniesione przez Pana na: segregatory, myszki do komputera, serwer plików, backup, komputer stacjonarny, dodatkowy dysk twardy, drukarkę, papier do drukarki, toner, tablet, ładowarkę do telefonu, monitor do komputera, abonament za telefon, opłaty za leasing samochodu, amortyzację samochodu (wykup), ubezpieczenie samochodu, serwis samochodu, zakup paliwa, wymianę opon, chłodzenie wodne do komputera, kurs językowy, literaturę fachową, naprawę sprzętu IT (karta graficzna), kamerę do komputera, klawiaturę, kable do komputera, router, kartę graficzną, tablet graficzny, śrubokręty torx do komputera, pamięć ram, krzesło ergonomiczne, przy zachowaniu właściwej proporcji mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 updof, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania kosztu opłaty za garaż za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, Organ wskazuje, że kierując się treścią art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatku tego nie można uznać za koszt faktycznie poniesiony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej m.in. w szczególności kosztów związanych z nieruchomościami.

Wobec tego, koszt opłaty za garaż nie może stanowić kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie może być uwzględniony przy obliczaniu wskaźnika nexus.

W ust. 118 Objaśnień podatkowych opublikowanych przez Ministerstwo Finansów, dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej wyjaśniono, że do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych, oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że użycie na końcu listy skrótu etc. w ww. Objaśnieniach ma na celu zobrazowanie kosztów związanych z nieruchomościami i zostało zamieszczone dla zaznaczenia, że inne, podobne elementy nie zostały wymienione, np. koszt najmu budynku lub lokalu, koszty mediów związane z utrzymaniem nieruchomości itp. Należy również zauważyć, że ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś”. Zatem do tej kategorii kosztów należy zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami w tym również wydatki na opłaty za garaż.

Odnosząc się natomiast do wydatków ponoszonych na hosting strony internetowej i domenę internetową, poinformował Pan, że wydatki te poniesione są na np. działania marketingowe i reklamowe mające na celu dotarcie do szerszego grona odbiorców. Zatem, z powyższego wynika, że wydatki ponoszone na ten cel nie pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością badawczo‑rozwojową a w konsekwencji z wytworzeniem konkretnego kwalifikowanego IP. Z wniosku wynika, że jest to wydatek o charakterze marketingowym, a takie wydatki nie są związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tylko z jego późniejszą komercjalizacją.

Kierując się powyższym, wydatki poniesione na hosting strony internetowej i domenę internetową (poniesione na np. działania marketingowe i reklamowe mające na celu dotarcie do szerszego grona odbiorców) nie mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując – wydatki na hosting strony internetowej i domenę internetową oraz opłaty za garaż nie mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatków na hosting strony internetowej i domenę internetową oraz opłaty za garaż za koszt do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 updof na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z  kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, natomiast w pozostałym zakresie za prawidłowe.

Przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych Wnioskodawca uzyskuje także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Istotnym jest również, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez wnioskodawcę opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Końcowo – w odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).