Temat interpretacji

W zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2020 r. (data wpływu 9 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismami z dnia 4 marca 2020 r. (data wpływu 4 marca 2020 r.) i z dnia 23 kwietnia 2020 r. (data wpływu 23 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w 2019 i 2020 r. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową w 2019 i 2020 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych o których mowa w art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 26 lutego 2020 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniono w dniu 4 marca 2020 r.

W związku z faktem, że wniosek nadal nie wypełniał warunków formalnych o których mowa w art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 9 kwietnia 2020 r. ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek uzupełniono w dniu 23 kwietnia 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 23 kwietnia 2020 r. ponownie opisano następujący stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 2 kwietnia 2014 r. i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm. dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych). Odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, a także ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności ponosi sam Wnioskodawca. Wnioskodawca prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów (dotyczy to również roku 2019). Wnioskodawca nie zatrudnia żadnych pracowników ani na podstawie umowy o pracę ani na podstawie innej umowy cywilnoprawnej. Wnioskodawca nie jest też stroną umowy spółki cywilnej. Dochody z prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach podatku liniowego (art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczy usługi informatyczne na rzecz innej spółki kapitałowej będącej polskim rezydentem podatkowym (Zamawiający).Opisane usługi na rzecz Zamawiającego świadczone są od 2018 roku. Przedmiotem tych usług jest tworzenie kodu źródłowego programu komputerowego - (dalej: Oprogramowanie). Jest to aplikacja Oprogramowanie tworzone jest przez zespół współpracujących programistów. Tworzone przez Wnioskodawcę części Oprogramowania (kodu źródłowego) są jednak albo kompleksową funkcją Oprogramowania albo kompletnym algorytmem realizującym określone zadanie informatycznej, stanowią programy komputerowe chronione kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Algorytmy te realizują ściśle określone funkcje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (konkretnego modułu). Nie są to algorytmy realizujące funkcje z punktu widzenia użytkownika programu, ale stanowią algorytmy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (Oprogramowania). Tym samym Wnioskodawca jest autorem poszczególnych fragmentów kodu źródłowego, które mają samodzielne znaczenie, oraz współautorem końcowego, kompleksowego Oprogramowania.

Wszystkie kody źródłowe programu komputerowego wykonane w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są jego wyłącznego autorstwa. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań. W oparciu o swoją wiedzę Wnioskodawca współtworzy zatem nowe narzędzie informatyczne. Efekt jego prac jest zawsze ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego. Oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r, poz. 1231, ze zm. dalej: Ustawa o prawie autorskim). W związku z powyższym to Wnioskodawcy przysługują majątkowe praw autorskie do programu komputerowego tworzonego i rozwijanego przez niego dla Zmawiającego. Są to prawa o których mowa w art. 74 oraz art. 2 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Oprogramowanie jest na tyle innowacyjne, że wyróżnia się spośród innych rozwiązań dostępnych na rynku i realizuje indywidualne potrzeby Zamawiającego. Na rynku krajowym nie ma w ogóle konkurencyjnego Oprogramowania. Podstawą prawną współpracy pomiędzy Wnioskodawcą a Zamawiającym jest pisemna umowa o świadczenie usług informatycznych, tj. umowa do której odpowiednie zastosowanie mają przepisy Kodeksu cywilnego o umowie zlecenia. W treści w/w umowy zawarto zobowiązanie Wnioskodawcy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do wytworzonych w ramach współpracy utworów w zamian za wynagrodzenie. Określono, że do przeniesienia majątkowych praw autorskich na polach eksploatacji wyraźnie wymienionych w umowie dochodzi z chwilą przyjęcia utworu przez Zamawiającego. Tym samym Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do programu komputerowego. W ramach współpracy z Zamawiającym Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności związane z tworzeniem Oprogramowania. Również w przypadku, gdy Wnioskodawca dokonuje modyfikacji już istniejących fragmentów kodu źródłowego Oprogramowania do których prawa autorskie przysługują Zamawiającemu, to wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i prowadzą do powstania nowego utworu będącego przedmiotem ochrony na podstawie ustawy o prawie autorskimi prawach pokrewnych. Prawa te są przenoszone na podstawie w/w umowy. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca wykorzystuje wiedzę informatyczną (m. in. znajomość języków programowania, metodologii programowania), wiedzę matematyczną oraz umiejętności programistyczne. Wykorzystanie tej wiedzy jest podstawą tworzenia nowych produktów i usług (programów komputerowych), które realizują różnego rodzaju funkcje służące usprawnieniu obrotu () Wnioskodawca wykonuje swoją działalność w sposób systematyczny w oparciu o przyjętą dla projektu metodykę prac programistycznych. Wszelkie prace mają charakter zorganizowany - realizowane są wedle ustalanego harmonogramu i zgodnie z przyjętą dla danych prac metodyką prac programistycznych.

Wiele prac jest realizowanych przez Wnioskodawcę we współpracy z innymi programistami prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne do podatnika umowy o współpracy ze spółką.

Działalność programistyczna Wnioskodawcy ma charakter twórczy. Nie jest to ani działalność rutynowa ani wyłącznie okresowa modyfikacja programu. Nawet jeżeli modyfikowany jest istniejący już fragment oprogramowania, to nowa (zmodyfikowana) część jest odrębnym przedmiotem praw autorskich przenoszonych przez Wnioskodawcę na Zamawiającego. Opisane wyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy informatycznej do tworzenia nowych zasobów. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich, w tym kwalifikowanych praw własności intelektualnej (dalej też: kwalifikowane prawa IP) od innych podmiotów. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco od stycznia 2019 roku (tj. od momentu poniesienia pierwszych kosztów) szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo IP oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP BOX do dochodów osiąganych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019 i 2020. Opisany stan faktyczny ma charakter ciągły, tzn. Wnioskodawca zakłada że pozostanie on niezmienny w kolejnych latach.

Ponadto Wnioskodawca stwierdził, że wszystkie elementy stanu faktycznego z 2019 r. będą kontynuowane niezmiennie w 2020 r. W szczególności:

• przedmiot prowadzonej działalności pozostanie niezmieniony (Wnioskodawca nadal będzie świadczył usługi programistyczne polegające na tworzeniu opisanego już oprogramowania, które będzie na tyle innowacyjne, że będzie wyróżniało się od rozwiązań już funkcjonujących;
• opisane usługi programistyczne będą wykonywane na rzecz tego samego kontrahenta, nieprzerwanie (tj. w 2020 roku od 1 stycznia);
• Wnioskodawca będzie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• Wnioskodawca będzie ponosił osobistą odpowiedzialność za wykonywane usługi i nie będą one wykonywane w ramach stosunku pracy;
• programy komputerowe, z których uzyskiwane będą kwalifikowane dochody będą wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
• efektem usług Wnioskodawcy będzie nowy program komputerowy będący przedmiotem ochrony praw autorskich w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a prawa autorskie - przed ich przeniesieniem - będą przysługiwały Wnioskodawcy;
• Wnioskodawca będzie przenosił majątkowe prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania na podstawie pisemnej umowy;
• usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą miały charakter systematyczny, a nie rutynowy,
• Wnioskodawca nie będzie zmieniał formy ewidencji zdarzeń księgowych (KPPiR);
• działalność Wnioskodawcy będzie działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
• działalność Wnioskodawcy będzie obejmowała łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów lub usług;
• ewidencja jest prowadzona na bieżąco od jej utworzenia i będzie nadal prowadzona na bieżąco w latach, w których Wnioskodawca będzie rozliczał podatek z uwzględnieniem preferencji IP BOX;
• zarówno w 2019 r. jak i w 2020 (oraz w latach następnych przy niezmienionym stanie faktycznym) Wnioskodawca będzie osiągał przychód z przeniesienia (sprzedaży) kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
• Stan faktyczny w roku 2019 jak i 2020 jest taki sam. Opisany stan faktyczny ma charakter ciągły i może trwać również w kolejnych latach.

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym zaistniałym w 2019 roku oraz w 2020 roku (i który będzie trwał w kolejnych latach, tj. stan ciągły - vide orzeczenie NSA z 30 maja.2012 r. I FSK 1178/11) Wnioskodawca będzie uprawniony do korzystania z przepisów art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym opodatkowania 5 % stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, w zeznaniu za 2019 r. i 2020 r. (i w latach kolejnych przy niezmienionym stanie faktycznym), kwalifikowanych dochodów uzyskanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych, w stosunku do których na bieżąco wyodrębniano w odrębnej ewidencji każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody (straty), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zdaniem Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw IP, ponieważ:

1. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej uzyskuje dochód z praw własności intelektualnej (praw autorskich do programów komputerowych),
2. prawa autorskie do programów komputerowych są wytwarzane, rozwijane lub ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (tym samym prawa autorskie mają charakter kwalifikowany),
3. uzyskiwany przez Wnioskodawcę dochód pochodzi ze sprzedaży w/w praw,
4. ustalenie dochodu (straty) Wnioskodawcy z poszczególnych kwalifikowanych praw IP jest możliwe na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej ewidencji.

W ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości fakt, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach tej działalności podatnik wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej i osiąga dochody z ich sprzedaży. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zostały zdefiniowane w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedną z kategorii takich praw są prawa autorskie do programu komputerowego. Jednocześnie tworzone przez podatnika programy komputerowe podlegają ochronie z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Prawa autorskie do programu komputerowego przysługujące podatnikowi mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są wytwarzane przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prace rozwojowe muszą spełniać kryteria twórczości, systematyczności" i zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań". Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych. Jak wynika z opisu stanu faktycznego, w przypadku Wnioskodawcy kryteria te są spełnione. Z opisu stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi systematyczne (zorganizowane, ciągłe i z wykorzystaniem swoich wszystkich zasobów) i jednocześnie twórcze (kreatywne, tj. prowadzące do wytworzenia nowego Oprogramowania) prace rozwojowe. Prace te polegają na wykorzystaniu zasobów wiedzy (informatycznej i matematycznej) do tworzenia nowego oprogramowania komputerowego usprawniającego proces sprzedaży produktów cyfrowych. Tym samym prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych przez Wnioskodawcę mają charakter kwalifikowany w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opisane kwalifikowane prawa IP Wnioskodawca przenosi odpłatnie na podstawie pisemnej umowy, uzyskując tym samym dochód z ich sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że posiada i prowadzi na bieżąco od stycznia 2019 roku (tj. od momentu poniesienia pierwszych kosztów) szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami określonymi w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie tak prowadzonej ewidencji jest możliwe:

1. wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP,
2. ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo IP,
3. wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wobec powyższego w opisanym stanie faktycznym uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na osobę trzecią całości praw autorskich do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od momentu prowadzenia na bieżąco odrębnej od księgi przychodów ewidencji . To oznacza, że w tym zakresie Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Stanowisko prawne co do istoty sprawy pozostaje niezmienione. Wnioskodawca podkreśla jedynie, że wezwanie do wniesienia opłaty za poszczególne lata, których ma dotyczyć interpretacja, nie znajduje podstaw prawnych. Wnioskodawca przedstawia bowiem jedno zdarzenie, który jak zaznacza będzie występowało niezmiennie również w kolejnych latach.

Podstawą naliczenia opłaty jest wyłącznie ilość przedstawionych odrębnych stanów faktycznych lub odrębnych zdarzeń przyszłych, a nie liczba okresów rozliczeniowych, w których stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe wystąpi. Mając jednak na uwadze odmienne stanowisko wyrażone w treści wezwania, Wnioskodawca uiszcza dodatkową opłatę za rok 2020 (tym samym -kierując się interpretacją zawartą w wezwaniu - wniosek został opłacony w zakresie roku 2019 i roku 2020).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie mowa o:

działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (art. 5a pkt 38 ww. ustawy);

badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 39 ww. ustawy);

pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ww. ustawy);

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego,

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

-------------------

a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z poźn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Z wniosku wynika że, zgodnie z zawartą ()2018 umową z Zamawiającym Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Projektowanie, tworzenie i rozwój omawianych systemów dedykowanych dla Zamawiającego, czyli programów komputerowych usprawniających za pośrednictwem platformy ()jest prowadzona w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo rozwojowych zwiększających zasób wiedzy, pozwalających na tworzenie nowych produktów i procesów informatycznych związanych z rozwojem konkretnego projektu informatycznego, mającego na celu utworzenie kodu źródłowego programu komputerowego. Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem oraz tworzeniem innowacyjnego oprogramowania w postaci aplikacji oraz rozwojem tego oprogramowania, który prowadzi do poprawy jego użyteczności.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnych rozwiązań, tj. fragmentów kodu źródłowego, czyli oprogramowania wytworzonego w ramach działalności gospodarczej w toku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych.

Powyższe oznacza, że Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38- 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku jego działalności powstają innowacyjne produkty, którymi są programy komputerowe, do których przenosi on całość praw autorskich na Zamawiającego zgodnie z zawartą z nimi w dniu () 2018 r. umową o świadczenie usług programistycznych.

Głównym zadaniem Wnioskodawcy jest projektowanie i tworzeniem oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę na podstawie powyższej umowy, które służy do utworzenia i rozwoju platformy ().

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na klienta praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania na podstawie ww. umowy, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w roku 2019 r. i w 2020 roku, na podstawie prowadzonej na bieżąco od stycznia 2019 r. (tj. od momentu poniesienia pierwszych kosztów) odrębnej ewidencji, na podstawie której jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej z tego tytułu wg stawki 5% uzyskanych w 2019 i 2020 roku.

Należy przy tym zaznaczyć, że w niniejszej interpretacji przedmiotem oceny organu zgodnie z zakresem żądania wynikającym z wniosku była wyłącznie możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej wobec osiągania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dlatego co należy podkreślić w wydanej interpretacji nie oceniał stanowiska Wnioskodawcy odnoszącego się do kwestii, czy tworzona przez niego aplikacja spełnia wymogi programu komputerowego, który stanowi utwór podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim, bowiem powyższe stanowi część stanu faktycznego, dlatego też nie podlega interpretacji.

Zastrzec trzeba w tym miejscu, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Ponadto zgodnie z pouczeniem zawartym w wezwaniu, organ ocenił jedynie stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stanu faktycznego zaistniałego w 2019 roku oraz zdarzenia przyszłego dotyczącego roku 2020, zgodnie z wysokością uiszczonej opłaty za wydanie interpretacji w zakresie jednego stanu faktycznego i jednego zdarzenia przyszłego, czyli za lata, które wskazał Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej