Planowane zbycie nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić dla Pana przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. ... - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4011.317.2022.2.JC

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4011.317.2022.2.JC

Temat interpretacji

Planowane zbycie nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić dla Pana przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pana. Tym samym, na Panu nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży nieruchomości, nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w tym przepisie.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 30 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2022 r. (wpływ 17 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Nabycie nieruchomości

W dniu 11.02.2013 r. nabył Pan nieruchomość gruntową położoną w (…) składającej się z dwóch działek o nr 4/5 oraz 5/6 o łącznej powierzchni 1.000 m2, zapisaną w księdze wieczystej pod pozycją KW: (…).

Na tak powstałej nieruchomości, należącej do dwóch podmiotów sprzedających, aktem notarialnym, ustanowiona została na rzecz sprzedających służebność przejazdu celem zapewnienia głębiej położonym nieruchomościom dostępu do drogi publicznej, co było warunkiem sprzedaży. Przy zakupie działki nie została wystawiona faktura VAT. Działka była niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona.

Zakup miał charakter okazjonalny, bowiem działka przylega do nieruchomości zabudowanej od 2008 roku budynkiem mieszkalnym stanowiącej Pana współwłasność z żoną M.B. Okoliczność ta czyniła Pana w sposób naturalny podmiotem potencjalnie zainteresowanym zakupem tak położonej działki. Chętnie skorzystał Pan ze złożonej Panu oferty sąsiedzkiej.

Zakupu dokonał Pan jako osoba fizyczna do majątku osobistego, poza działalnością gospodarczą prowadzoną pod nazwą (…).

Własną działalność gospodarczą, sklasyfikowaną pod numerem PKD 71.11 .Z, prowadzi Pan od 05.07.2012 r. Zakres prowadzonej działalności sprowadza się wyłącznie do wykonywania projektów, wycen i konsultacji architektonicznych oraz aranżacji wnętrz. Późniejsze perspektywiczne zamysły rozszerzenia zakresu możliwości, kończyły się ich wyłączeniem i nie znalazły żadnego praktycznego zastosowania, gdyż nie podjął Pan żadnych czynności poza działalnością podstawową.

Przez sześć lat nieruchomość pozostawała poza przedmiotem jakiejkolwiek Pana aktywności. W 2019 roku jeden z byłych właścicieli odsprzedanej Panu części działki, na ustanowionej służebności zaprojektował wjazd z drogi publicznej i własnym nakładem utwardził nawierzchnię. Nieruchomość nadal nie posiadała gazu, wody i prądu, pomimo iż media te zostały doprowadzone do sąsiedniej działki. Nie podejmował Pan na działce żadnych czynności.

Sytuacja mieszkaniowa

Od zawarcia związku małżeńskiego w 2008 roku zamieszkiwał Pan z żoną w jej mieszkaniu w (…), a od 2011 roku we własnym domu stanowiącym współwłasność osobistą każdego z małżonków w (…).

Od kilku lat z powodów osobistych postępuje rozkład Pana małżeństwa skutkujący separacją i poszukiwaniem własnych rozwiązań mieszkaniowych przez każdego z małżonków.

Obecnie żona zamieszkuje w Państwa wspólnym domu. Od czterech lat, po sprzedaży mieszkania własnościowego, jest właścicielką działki budowlanej w miejscowości …. W dniu ….03.2022 r. wystąpiła z wnioskiem o pozwolenie na budowę domu, do Starostwa Powiatowego w … i oczekuje na wydanie decyzji.

Od wiosny 2019 roku mieszka Pan poza domem, wynajmując mieszkania w okolicach …, w skromnych warunkach z wysokimi opłatami. Obecnie, po przymusowych przeprowadzkach, zamieszkuje Pan już w trzecim mieszkaniu. Pierwsze mieszkanie wynajmował Pan na podstawie umowy z dnia ….03.2019 r. przy ul. … w …. Następnie zamieszkał Pan przy ul. … w … wynajmując mieszkanie na podstawie umowy z dnia ….04.2020 r. a obecnie, na podstawie umowy z dnia ….05.2021 r. zamieszkuje Pan przy ul. … w ….

W zaistniałej sytuacji uznał Pan za konieczne wykorzystanie posiadanej od 2013 r. nieruchomości gruntowej i w 2019 r. podjął Pan działania zmierzające do rozpoczęcia budowy domu celem zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. W planach budowy uwzględnił Pan też potrzebę bliskiego zamieszkania z rodzicami, którzy obecnie mieszkają na (…). Rodzice są w wieku emerytalnym, udzielają wsparcia finansowego przy budowie i wykonują część prac na budowie prowadzonej systemem gospodarczym.

Wykorzystanie nieruchomości

Działając jako osoba fizyczna podjął Pan następujące działania na rzecz przygotowania działki pod budowę:

01.04.2019 r. uzyskał Pan mapę do celów projektowych, po czym wykonał i złożył Pan projekt, wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę,

w sierpniu 2019 r. zgłosił Pan do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego rozpoczęcie budowy, po uprzednim uzyskaniu pozwolenia na budowę wydanego przez Starostwo powiatowe w (…),

w 2019 r. posadowił Pan w terenie zbiorniki na ścieki i na deszczówkę,

w 2020 r. dla celów prowadzonej budowy wykonał Pan przyłącze wody,

w 2022 r. przystąpił Pan do wykonania ogrodzenia.

Do dnia złożenia wniosku nie ma Pan podłączenia do sieci energetycznej.

Zaprojektował Pan i podjął budowę dwóch budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej, mieszczących się w klasyfikacji PKOB 1110 „domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu”. Powierzchnia użytkowa każdego z budynków wynosi ˜173 m2.

Jeden z budynków miał zaspokoić Pana potrzeby mieszkaniowe, drugi, pozostając Pana własnością miał służyć Pana rodzicom, którzy zadeklarowali pomoc finansową i wykonanie pewnych prac budowlanych i instalacyjnych, co wraz z Pana oszczędnościami miało wystarczyć do wykonania budynków w stanie umożliwiającym uzyskania pozwolenia na użytkowanie a następnie pilne wykończenie jednego z nich celem zamieszkania.

Budowa jest prowadzona od września 2019 r. i osiągnięty został w 80% stan robót umożliwiających uzyskanie zgody na zamieszkanie. Brakuje podłączenia do sieci energetycznej. W budynkach brakuje ogrzewania, instalacji wody, izolacji poziomych i wylewek, podwieszanych sufitów, schodów pomp ciepła i rekuperatorów.

Budowa finansowana jest z Pana oszczędności i oszczędności Pana rodziców.

Zostały już wykorzystane wszystkie własne, racjonalne możliwości pozyskania środków finansowania, włącznie ze sprzedażą własnej działki rekreacyjnej w górach, którą posiadał Pan od 2001 roku. Nie ma w rodzinie zwyczaju pożyczania pieniędzy, stąd zaciąganie kredytów, szczególnie drogich ostatnio, nie jest brane pod uwagę.

Budowa prowadzona jest systemem gospodarczym. Samodzielnie wykonują Państwo szereg prac, co wydłuża proces budowy. Wspólnie z rodzicami wykonaliście Państwo instalację rekuperacji, ocieplenie stropu, instalację elektryczną, kanalizację i wykończenie elewacji. Pozostały do wykonania prace, które przekraczają Państwa możliwości. Jest Pan architektem i projektantem wnętrz. Rodzice są emerytami. Ojciec jest inżynierem spoza branży budowlanej i nigdy nie prowadził działalności w tym zakresie. Wszelkie prace budowlane specjalistyczne, w tym wymagające urządzeń specjalnych bądź dużej siły, przekraczają Państwa możliwości.

Z powodu wysokiej i postępującej inflacji, szczególnie odczuwalnej w budownictwie, środki finansowe pozostałe do dyspozycji nie pozwolą obecnie na osiągnięcie zamierzonego celu. Z końcem 2021 r. znacząco podrożały materiały budowlane. Średni wzrost ceny materiałów budowlanych w grudniu 2021 r., liczony rok do roku, wyniósł 24 %. Znacznie wyższe wzrosty cen nastąpiły w grupie potrzebnych na obecnym etapie budowy materiałów wykończeniowych, sięgając w płytach OSB i w materiałach izolacyjnych około 60% a w suchej zabudowie ponad 40%. Znacznie szybciej od przeciętnego wzrostu płac wzrósł też koszt usług w budownictwie.

Obecnie, w następstwie trwającej od miesiąca wojny na … oraz sankcji wobec … obserwuje się postępujący kryzys energetyczny i surowcowy pogarszający dostępność materiałów budowlanych i powodujący dalsze drastyczne wzrosty cen tych materiałów, ale też i usług w budownictwie.

Zdarzenie przyszłe

W powyższej sytuacji konieczna jest zmiana planów z 2019 roku. Nie zdoła Pan już osiągnąć zamierzonego celu za środki na ten cel przeznaczone. Koniecznym jest obecnie, w pierwszej kolejności, z wykorzystaniem wszystkich dostępnych środków, doprowadzenie obydwu budynków do stanu umożliwiającego uzyskanie zgody na ich użytkowanie.

Decyzja ta oznacza jednak, że nie będzie już środków na wykończenie nawet jednego z budynków celem zamieszkania, co było celem podjętej budowy.

Wykończenie i zamieszkanie w jednym z budynków, jako cel podjętej budowy, możliwe będzie w obecnej sytuacji wyłącznie po uzyskaniu środków ze sprzedaży drugiego budynku.

Rodzice gotowi są zrezygnować ze wspólnego zamieszkania, pod warunkiem zaniechania przez Pana jakichkolwiek kredytów.

Wobec konieczności sprzedaży jednego z budynków, po uzyskaniu formalnego pozwolenia na użytkowanie, obejmującego obydwa budynki, sformułował Pan poniższe pytania.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Nabycie nieruchomości gruntowej w dniu ….02.2013 r. dokonane zostało na podstawie aktu notarialnego z tego samego dnia, przenosząc własność gruntu z MN oraz DN na Pana. Umowa sprzedaży zawarta w Kancelarii Notarialnej X s.c., repertorium A …/….

Nieruchomość gruntową tj. działki nr 4/5 oraz 5/6 nabył Pan w celu powiększenia ogrodu przy domu w którym wówczas Pan mieszkał. Jest to dom zlokalizowany przy ul. … w … na działce nr …/... Działka …/… oraz …/… i …/… sąsiadują ze sobą. Działki te kupił Pan na cele własne.

Nabycie nieruchomości tj. dz. nr …/… oraz …/… nie zostało dokonane w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej. Jest Pan jedynym właścicielem ww. nieruchomości. Działki zostały zakupione ze środków pochodzących z majątku osobistego.

Przedmiotowa nieruchomość nie jest i nie była nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innych umów. Nie czerpał Pan z niej nigdy żadnych pożytków ani korzyści.

Sprzedaż nieruchomości opisanej we wnioski, tj. jednego z budynków nastąpi wyłącznie przez Pana i nie będzie dokonane w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zamierza Pan zbyć jeden z budynków wraz z działką. Aby tego dokonać, musi zostać przeprowadzony podział gruntu tak aby każdy z budynków stał na odrębnej działce a granica między tymi działkami przebiegała wzdłuż dylatacji między budynkami. W obecnej chwili każdy z budynków stoi w połowie na działce nr …/… i w połowie na działce nr …/…. Nie miało to znaczenia w chwili podejmowania przez Pana decyzji o budowie, gdyż wtedy oba budynki jednorodzinne w zabudowie bliźniaczej miały służyć Panu oraz Pana rodzicom czyli miały pozostać w rodzinie. Obecnie obie działki wraz z budynkami posiadają jedną księgę wieczystą. Aby zbyć tylko jeden z dwóch budynków, zamierza Pan przeprowadzić podział działek i założyć odrębne księgi wieczyste dla obu nowych działek wraz z budynkami.

Nieruchomość, którą planuje Pan zbyć nigdy nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana do prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej. Zamierza Pan zamieszkać w jednym z domów, drugi natomiast, z powodów opisanych we wniosku, zamierza Pan sprzedać.

14.05.2020 r. sprzedał Pan nieruchomość rekreacyjną z drewnianym domkiem letniskowym, położoną w miejscowości (…), na którą składają się działki nr …/… oraz …/…. Sprzedaż ta była spowodowana bezpośrednio potrzebą pozyskania środków na budowę domów w … na działkach nr …/… oraz …/….

Sprzedaną nieruchomość rekreacyjną posiadał Pan od ….06.2001 r. czyli przez prawie 19 lat. Nieruchomość ta została sprzedana w tej samej formie w jakiej została zakupiona, czyli zakupiona została z domkiem (z lat 80-tych) i sprzedana z tym samym domkiem. Na ww. działce nie czyniłem żadnych inwestycji. Działka wraz z domkiem przez cały okres posiadania przez Pana pozostawała bez zmian.

W przeszłości nigdy nie realizował Pan inwestycji w postaci budowy budynku/budynków mieszkalnych i ich sprzedaży.

W przyszłości nie planuje Pan dokonywać transakcji odpłatnego zbywania innych nieruchomości niż wskazana we wniosku. Jedynym wyjątkiem jest konieczność sprzedania Pana udziału tj. 1/2 w domu położonym na działce nr …/… przy ul. … w …, którego drugim współwłaścicielem w 1/2 jest żona MB, z którą jest Pan w trakcie rozwodu. Jest to wyżej wymieniony dom przy ul. … w …, w którym mieszkał Pan z żoną od roku 2011 położony na działce kupionej w roku 2007. Dom jest duży, wygodny, z dwustanowiskowym garażem oraz dużą piwnicą stanowiącą zaplecze gospodarcze. Dom jest niepodzielny gdyż ma tylko jedną kuchnię oraz duży otwarty hol z klatką schodową i jedno wejście. Niepodzielność domu wymusza na współwłaścicielach wzajemną spłatę a w przypadku braku takiej możliwości zbycie całości i podział tak odzyskanych środków majątkowych.

Nie planuje Pan dokonywania kolejnych tego typu transakcji.

Pytania

1.Czy w razie dokonania zbycia jednego z budynków powstanie po Pana stronie przychód i w konsekwencji obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy sprzedaż przedmiotowego budynku będzie podlegała podatkowi VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pyt. Nr 1). Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług (pyt. Nr 2) zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana przekonaniu, w faktycznych okolicznościach nabycia i wykorzystania przedmiotowej nieruchomości, na podstawie obowiązujących przepisów i praktycznej wykładni stosowania tych przepisów z uwzględnieniem przyjętego orzecznictwa: odpłatne zbycie jednego z budynków, po dziewięciu latach posiadania nieruchomości, przez osobę fizyczną z majątku osobistego, w ramach zarządu własnym mieniem dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, w zaistniałej trudnej sytuacji losowej, nie będzie stanowiło przychodu, stąd nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zasady zaliczania i zwolnienia z podatku dochodowego przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości określa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) z zastrzeżeniem ust. 2 ustawy.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 marca 2020 r. nr 0113-KDIPT2-2.4011.19.2020.1.DA wykładnia rozumienia art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy przedstawiona została następująco:

„Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części udziału w nieruchomości lub określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma ustalenie daty ich nabycia. Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, odnieść się zatem należy do przepisów prawa cywilnego. Zgodnie z art. 46 par 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2019 r., poz. 1145 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do treści art. 47 par 1-3 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 ww. ustawy). Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem jako część składowa gruntu nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania. Z powyższego wynika, że w przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). Oznacza to, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wyniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek’’.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza, która w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0113-KDIPT2-2.4011.620.2021.3.DA z dnia 17 września 2021 r. określona jest następująco „Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

a. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,

b. polegająca na poszukiwaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,

2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium w ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej’’.

Kryteria odróżnienia zarobkowej aktywności od zwykłego zarządu własnym mieniem określone zostały w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 lipca 2019 r. nr 0115-KDIT2-3.4011.202.2019.4.PS następująco:

„Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zdecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym mieniem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać trzeba, że zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych’’.

Powołując się na stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej przyjęte w interpretacji nr 0112-KDIL3-3.4011.87.2019.4.DS. z dnia 4 czerwca 2019 r. „(...) działalność gospodarcza powinna cechować się stałością i powtarzalnością jej wykonywania, bowiem jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dodać należy, iż sprzedaż majątku własnego - zwłaszcza podyktowana w jakiejś mierze okolicznościami losowymi (...) - nie jest działaniem tworzącym przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy i zorganizowany, polega jedynie na wykorzystaniu posiadanych składników majątku osobistego w sposób pozwalający na korzystne ich upłynnienie’’.

Zakup przedmiotowej nieruchomości w 2013 roku, przylegającej do zamieszkiwanej przez Pana wówczas nieruchomości nie nastąpił do działalności gospodarczej (wykonuje Pan wyłącznie działalność projektową) a miał charakter okazjonalny, dając też perspektywę przyszłego rozwiązania bliskiego zamieszkiwania z rodzicami. Przez sześć lat nie podejmował Pan żadnych czynności służących podniesieniu wartości nabytej nieruchomości, właściwych dla przedsiębiorców działających w celach zarobkowych. Decyzję o wykorzystaniu nieruchomości do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, podjął Pan w 2019 r. będąc w trudnej sytuacji życiowej. Podejmując decyzję uwzględnił Pan zarówno oczekiwaną pomoc, jak i potrzebę przybliżenia miejsca zamieszkania rodziców.

Planując budowę nie był Pan w stanie przewidzieć kilkudziesięcioprocentowych wzrostów cen materiałów budowlanych z końcem 2021 roku, szczególnie wykończeniowych, a tym bardziej obserwowanego obecnie kryzysu energetycznego i surowcowego powodującego dalszy drastyczny wzrost cen w tej branży.

Pomimo wydatnej pomocy rodziców i własnego wkładu pracy, zabraknie środków na osiągnięcie celu jakim miało być Pana zamieszkanie i oddanie do użytkowania drugiego, bliźniaczego budynku z dalszą perspektywą jego wykończenia i udostępnienia rodzicom.

Sprzedaż jednego z budynków jest rozwiązaniem, które kosztem ustępstw w zakresie komfortu zamieszkiwania, umożliwi Panu, w stosunkowo bliskiej perspektywie, osiągnięcie celu planowanego zamieszkania we wznoszonym budynku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.

Tak więc, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przekracza zwykły zarząd majątkiem prywatnym czego przejawem jest np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, uzbrojenie terenu, itp.

W celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o której mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Z opisu sprawy wynika, że zakup przedmiotowej nieruchomości w 2013 roku, przylegającej do zamieszkiwanej przez Pana wówczas nieruchomości miał charakter okazjonalny. Przez sześć lat nie podejmował Pan żadnych czynności służących podniesieniu wartości nabytej nieruchomości. Decyzję o wykorzystaniu nieruchomości do zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych podjął Pan w 2019 r. będąc w trudnej sytuacji życiowej. Podejmując decyzję uwzględnił Pan zarówno oczekiwaną pomoc, jak i potrzebę przybliżenia miejsca zamieszkania rodziców. Pomimo wydatnej pomocy rodziców i własnego wkładu pracy, zabraknie środków na osiągnięcie celu jakim miało być Pana zamieszkanie i oddanie do użytkowania drugiego, bliźniaczego budynku z dalszą perspektywą jego wykończenia i udostępnienia rodzicom. Sprzedaż jednego z budynków jest rozwiązaniem, które kosztem ustępstw w zakresie komfortu zamieszkiwania, umożliwi Panu, w stosunkowo bliskiej perspektywie, osiągnięcie celu planowanego zamieszkania we wznoszonym budynku.

Z przedstawionego we wniosku opisu nie sposób przyjąć, że sprzedaż nieruchomości wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynności podejmowane przez Pana wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Okoliczności dotyczące nabycia nieruchomości i planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie podjął Pan działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o prowadzeniu działalności gospodarczej w tym zakresie. Nie sposób uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Pana pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do kategorii przychodu z działalności gospodarczej.

Pana działania należy wpisać w zarząd majątkiem prywatnym, które są wystarczające do uznania, że planowana przez Pana sprzedaż nieruchomości nie będzie nosiła przymiotów działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Pana, stwierdzić należy, że planowane zbycie przedmiotowej nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, należy zatem odnieść się do przepisów prawa cywilnego, tj. w szczególności do art. 46 i art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak i budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższej definicji wynika, że na gruncie polskiego prawa możemy wyodrębnić trzy rodzaje nieruchomości w sensie prawnym:

grunty (stanowiące część powierzchni ziemskiej),

budynki trwale z gruntem związane (tzw. nieruchomości budynkowe),

części tych budynków (tzw. nieruchomości lokalowe).

Z treści art. 48 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane.

W myśl art. 47 ww. Kodeksu:

Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Wyżej wymienione przepisy wyrażają generalną zasadę, że budynek jako część składowa nieruchomości z wyjątkami przewidzianymi w ustawie – nie może być odrębnym przedmiotem własności i dzieli los prawny rzeczy głównej, tj. gruntu. Dlatego też, sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Jednocześnie regulacja zawarta w prawie cywilnym skutkuje tym, że datą nabycia nieruchomości jest data nabycia prawa własności gruntu bez względu na to, czy na gruncie tym wybudowano budynek, czy też nie i kiedy to nastąpiło. Odmienna sytuacja prawna występuje tylko w przypadku użytkowania wieczystego gruntu, kiedy na gruncie stanowiącym własność państwową lub gminną może być wzniesiony budynek stanowiący własność wieczystego użytkowania - art. 235 Kodeksu cywilnego.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości zgodnie z zasadą superficies solo cedit, w myśl której własność nieruchomości gruntowej rozciąga się na budynki, które stały się częścią składową nieruchomości. Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności. Odrębnym przedmiotem własności budynek będzie wówczas, gdy wzniesiono go na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym i w takim przypadku istotne znaczenie będzie miała data jego wybudowania.

W przypadku wybudowania budynku na własnym gruncie, grunt ten wraz z budynkiem stanowi jedną rzecz (nieruchomość). To oznacza, że skoro budynek nie stanowi odrębnej nieruchomości, to nie może być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym został wzniesiony. Sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Dlatego za datę nabycia nieruchomości w takim wypadku uznać należy datę nabycia gruntu, niezależnie od tego, kiedy na gruncie tym wzniesiono budynek.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Pana 11 lutego 2013 r., zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niewątpliwie upłynął.

Zaznaczyć również należy, że podział nieruchomości na mniejsze działki nie stanowi nowego nabycia, bowiem na skutek dokonania tej czynności nie nastąpiło przeniesienie prawa własności działek. Wydzielenie działek z nieruchomości gruntowych nie powoduje zmiany ich właściciela.

Wobec powyższego, planowane zbycie nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowić dla Pana przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Pana. Tym samym, na Panu nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu, gdyż w wyniku sprzedaży nieruchomości, nie powstanie w ogóle przychód, o którym mowa w tym przepisie.

Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).