Temat interpretacji

Sprzedaż działek działalność gospodarcza

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 30 stycznia 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2020 r. (data nadania 4 maja 2020 r., data wpływu 4 maja 2020 r.) na wezwanie z dnia 27 kwietnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.86.2020.1.AK (data nadania 27 kwietnia 2020 r., data doręczenia 27 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresieskutków podatkowych sprzedaży działek.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 27 kwietnia 2020 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.86.2020.1.AK (data nadania 27 kwietnia 2020 r., data doręczenia 27 kwietnia 2020 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 4 maja 2020 r. (data nadania 4 maja 2020 r., data wpływu 4 maja 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzpełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na koniec 2019 roku, Wnioskodawca posiada w Polsce szereg nieruchomości gruntowych. Są to grunty rolne, które Wnioskodawca nabył od rodziców tytułem darowizny lub w wyniku zniesienia współwłasności (przez rodziców). Część nieruchomości Wnioskodawca kupił. Wszystkie nieruchomości Wnioskodawca nabywał bezpośrednio jako osoba fizyczna, do majątku prywatnego. Nieruchomości nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę osobiście do prowadzenia (pozarolniczej) działalności gospodarczej.

Jednymi z posiadanych przez Wnioskodawcę nieruchomości są działki gruntu, oznaczone numerami 1, 2, 3, 4 oraz 5 (dalej działka 1, działka 2, działka 3, działka 4, działka 5, dalej łącznie jako Działki).

Wyłączną własność Działek Wnioskodawca nabył w 2002 r. i jest od tamtej pory nieprzerwanie właścicielem Działek.

Od 2005 r. z posiadanych przez Wnioskodawcę różnych nieruchomości gruntowych, wydzielane były pojedyncze działki, które Wnioskodawca wnosił jako wkład niepieniężny do spółek komandytowych, w których był komandytariuszem. Spółki komandytowe budowały na działkach hale magazynowe i je wynajmowały. Przychody ze spółek komandytowych Wnioskodawca uzyskiwał do końca 2018 r., kiedy to wystąpił ze spółek komandytowych w związku z wyprowadzką na stałe z Polski. Jest bowiem obywatelem polskim, ale od 2017 r. jest portugalskim rezydentem podatkowym, co jest udokumentowane stosownym certyfikatem rezydencji.

W 2008 r. podczas i przy okazji prowadzenia budowy hali na sąsiadującej działce przez jej właściciela (spółkę komandytową), do działki 1 zostały doprowadzone media woda i energia, kanalizacja teletechniczna, a do działki 2 kanalizacja deszczowa. Przez niektóre pozostałe działki przeznaczone do sprzedaży przebiegają sieci mediów woda, energia, kanalizacja nie będące własnością Wnioskodawcy.

W 2009 r. Wnioskodawca udzielił prawa do dysponowania działką 1 i 2 ówcześnie powiązanej z Nim spółce kapitałowej (sp. z o.o.) mającej siedzibę w Polsce.

W 2009 r. wspomniana wyżej spółka uzyskała pozwolenie na budowę dla wybranych posiadanych przez siebie i będących w jej dyspozycji działek, w tym dla Działek oznaczonych numerami 1 i 2.

Od 2009 r. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności gospodarczych związanych z działkami, w tym nie podejmował żadnych czynności przygotowawczych w związku z ewentualną sprzedażą Działek, tj. w szczególności:

1. nie występował o informację o przewidzianych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego możliwościach zabudowy nieruchomości, a w przypadku braku planu o wydanie decyzji w sprawie warunków zagospodarowania nieruchomości,
2. nie inicjował postępowania administracyjnego w sprawie zmiany funkcji nieruchomości z rolnej na budowlaną,
3. nie poszukiwał aktywnie nabywcy (poprzez ogłoszenia, biura pośrednictwa, itp.).

Poza Działkami Wnioskodawca posiada inne nieruchomości w różnych częściach kraju. Jeżeli zgłaszał się do Niego ktoś zainteresowany, to od 2012 2013 r. część nieruchomości wydzierżawiał i wydzierżawia na cele rolnicze w ramach prywatnej dzierżawy. Inne nieruchomości nie są użytkowane w ogóle (np. działka 4, działka 5).

Wszystkie będące własnością Wnioskodawcy nieruchomości znajdują się w Jego majątku osobistym, nie były wprowadzane do ewidencji środków trwałych.

W 2019 r. jedna z będących własnością Wnioskodawcy nieruchomości rolnych została podzielona na działki budowlane przeznaczone do sprzedaży (brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, do działek uzyskiwane są decyzje o warunkach zabudowy), a tak wydzielone działki Wnioskodawca sprzedał jako osoba prywatna. Podzielone działki były przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze.

Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi w Polsce działalności gospodarczej jako osoba fizyczna (na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej).

Aktualnie, w wyniku działań podjętych przez właścicieli działek sąsiadujących z Działkami Wnioskodawca rozważa sprzedaż razem z nimi Działek dwóm kupującym.

Kupujący kierując się swoimi planami inwestycyjnymi, są zainteresowani nabyciem Działek Wnioskodawcy pod warunkiem jednoczesnego zakupu także innych określonych nieruchomości sąsiadujących z Działkami od ich właścicieli, a obejmujących tereny zajęte przez centrum logistyczne X.

Mając to na względzie, sprzedaż Działek Wnioskodawcy jest ściśle związana ze sprzedażą sąsiednich nieruchomości przez ich właścicieli. Kupujący nie kupią Działek Wnioskodawcy bez pewności nabycia tych sąsiednich nieruchomości i odwrotnie.

Tym samym Wnioskodawca współpracuje z właścicielami sąsiednich nieruchomości oraz kupującymi przy negocjacji warunków sprzedaży warunki sprzedaży Działek negocjowane były i ustalone zostały wspólnie, wraz z warunkami sprzedaży pozostałych nieruchomości.

W konsekwencji warunki sprzedaży (zawarcia umów przyrzeczonych) zostały zawarte w jednej, wspólnej umowie przedwstępnej, łączącej Wnioskodawcę, pozostałych sprzedających i kupujących. Umowa przedwstępna ma formę aktu notarialnego, której stronami będą: Wnioskodawca, inni sprzedający oraz kupujący.

Wszystkie oświadczenia i zapewnienia, zarówno sprzedających jak kupujących, zostały w umowie przedwstępnej złożone przez Wnioskodawcę, pozostałych sprzedających oraz kupujących łącznie lub indywidualnie, zależnie od kontekstu i potrzeb.

Cena sprzedaży Działek Wnioskodawcy oraz pozostałych nieruchomości jest w umowie przedwstępnej określona łącznie (jako jedna kwota), i podlega podziałowi pomiędzy Wnioskodawcę (w odniesieniu do Działek) i pozostałych sprzedających i ich nieruchomości według określonego w umowie przedwstępnej klucza podziału ceny.

Działka 3, działka 4, działka 5 ma być kupiona przez jednego kupującego, a działka 1 i działka 2 ma być kupiona przez drugiego kupującego, po spełnieniu warunków zawieszających określonych w umowie przedwstępnej. Umowy przyrzeczone zostaną więc zawarte przez Wnioskodawcę i kupującego działkę 3, działkę 4, działkę 5 oraz przez Wnioskodawcę oraz kupującego działkę 1 i działkę 2.

Wraz z Działkami na kupujących mają przejść ewentualne naniesienia, przynależności i instalacje. Dotyczy to także decyzji o pozwoleniu na budowę, także pozyskanych w odniesieniu do Działek przez inne podmioty z upoważnienia Wnioskodawcy (opisane wyżej).

Inne działki Wnioskodawcy sąsiadujące z Działkami mają być przedmiotem prawa zakupu przez kupujących w ciągu 3 lat.

Jeżeli w związku ze zbyciem Działek Wnioskodawca będzie występować jako podatnik podatku od towarów i usług, zarejestruje się On dla celów tego podatku, a sprzedaż Działek udokumentuje fakturą.

Na moment złożenia niniejszego wniosku, nie została zawarta umowa przedwstępna, a tym bardziej umowy przenoszące własność nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawca doprecyzował zdarzenie przyszłe o następujące informacje:

1. Proszę wskazać konkretną datę i sposób nabycia każdej działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.
   
   Odpowiedź: Wszystkie działki nabyte zostały w następujący sposób: 6 listopada 2002 r. umowa darowizny udziału w nieruchomości, 20 grudnia 2002 r. zniesienie współwłasności.
2. W jakim celu nabył Pan każdą z działek?
   
   Odpowiedź: Otrzymane od rodziców na cele osobiste na powiększenie gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
3. Czy przedmiotowe działki były/są przedmiotem najmu, dzierżawy? Jeśli tak, to w jakim okresie i jakie pożytki czerpał Pan z tego tytułu? (proszę podać odrębnie dla każdej działki).
   
   Odpowiedź: Działki 1 i 2 były przedmiotem dzierżawy dzierżawa gruntów na cele rolnicze czynsz dzierżawny 350 zł/ha/rok, okres dzierżawy od 15 maja 2013 r. do 30 września 2019 r. Działki 3, 4, 5 nie były przedmiotem żadnych umów.
4. Proszę jednoznacznie wskazać, czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży były wnoszone jako wkład niepieniężny do spółek komandytowych, w których Wnioskodawca był komandytariuszem? Wątpliwość tut. Organu budzi fakt, że w stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, cyt.: () Od 2005 r. z posiadanych przeze mnie różnych nieruchomości gruntowych, wydzielane były pojedyncze działki, które wnosiłem jako wkład niepieniężny do spółek komandytowych, w których byłem komandytariuszem (). Z podanych przez Wnioskodawcę informacji nie wynika jednoznacznie, czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży również były wnoszone jako wkład niepieniężny do spółek komandytowych.
   
   Odpowiedź: Działki będące przedmiotem wniosku nie były przedmiotem aportów. Wskazana przez Organ wątpliwość dotyczy innych działek, niż tych będących przedmiotem wniosku.
5. Na jakiej podstawie udzielił Pan prawa do dysponowania działką 1 i 2 spółce kapitałowej? Czy było to na podstawie konkretnej umowy? Jeśli tak, to proszę wskazać jakiej?
   
   Odpowiedź: Oświadczenie o prawie do dysponowania gruntem na cele budowlane jako dokument niezbędny do uzyskania pozwolenia na budowę. Działki nie były przedmiotem umowy.
6. W treści wniosku wskazał Pan, że cyt.: () w 2009 r. udzieliłem prawa do dysponowania działką 1 i 2 ówcześnie powiązanej ze mną spółce kapitałowej (sp. z o.o.) () proszę wyjaśnić na czym to powiązanie polegało.
   
   Odpowiedź: W 2009 r. Wnioskodawca był udziałowcem spółki z o.o., której udzielone zostało prawo do dysponowania gruntem na cele budowlane, aby spółka mogła prowadzić postępowanie w przedmiocie uzyskania pozwolenia na budowę.
7. Czego dotyczyło pozwolenie na budowę, które uzyskała spółka kapitałowa, m.in. dla działek Nr 1 i 2?
   
   Odpowiedź: Pozwolenie na budowę hali magazynowej.
8. Czy przedmiotowe działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży są zabudowane? Jeśli tak, to proszę wskazać czy są to budynki mieszkalne czy użytkowe.
   
   Odpowiedź: Działki nie są zabudowane. Na działkach znajdują się obecnie (i będą się znajdować na moment transakcji) naniesienia w postaci fragmentów sieci wodociągowej, energetycznej, kanalizacji deszczowej i kanalizacji teletechnicznej, wybudowane tam inne podmioty w związku z realizacją należących do nich zadań inwestycyjnych.
9. Jaki zakres działalności gospodarczej posiadały spółki komandytowe, których był Pan komandytariuszem oraz spółka kapitałowa, która była z Panem powiązana?
   
   Spółki komandytowe zajmowały się budową i najmem hal magazynowych.
   Spółka kapitałowa prowadziła różnorodną działalność wynajem nieruchomości własnych, zastępstwo inwestycyjne, usługi księgowe, administrowanie nieruchomościami.
10. W jaki sposób poszczególne działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży były wykorzystywane przez spółki komandytowe, w których był Pan komandytariuszem oraz w spółce kapitałowej?
    
    Odpowiedź: Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez spółki komandytowe oraz kapitałowe.
11. Czy działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży nadal są wykorzystywane przez spółki? Jeśli nie, do kiedy były wykorzystywane przez spółki?
    
    Odpowiedź: Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez spółki komandytowe oraz kapitałowe.
12. Na co przeznaczy Pan środki pieniężne uzyskane z planowanej sprzedaży przedmiotowych działek?
    
    Odpowiedź: Na cele osobiste.
13. Ile i jakie działki, oprócz wskazanych w przedmiotowym wniosku, będą przedmiotem sprzedaży przez Pana w ciągu 3 lat?
    
    Odpowiedź: Wnioskodawca posiada różnie nieruchomości, głównie rolne, i nie jest w stanie określić, które z nich mogą być przedmiotem sprzedaży w ciągu 3 lat. Wnioskodawca nie prowadzi działalności marketingowej, ani nie zawarł umów z agencjami nieruchomości dotyczących sprzedaży nieruchomości. Sprzedaż odbywa się w sposób okazjonalny, jeśli zgłosi się chętny zainteresowany nabyciem.
14. W 2019 r. jedna z Pana nieruchomości rolnych została podzielona na działki budowlane, które następnie Pan sprzedał wobec powyższego proszę podać:
    1. kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tej nieruchomości?
       
       Odpowiedź: Nieruchomości nabyte zostały w następujący sposób:
       
       6 listopada 2002 r. umowa darowizny udziału w nieruchomości,
       
       20 grudnia 2002 r. zniesienie współwłasności.
    2. w jakim celu nieruchomość ta została nabyta przez Pana?
       
       Odpowiedź: Nieruchomość Wnioskodawca otrzymał w drodze darowizny od rodziców. Przeznaczył ją na utworzenie gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.
    3. kiedy dokonał Pan sprzedaży wydzielonych działek i co było przyczyną ich sprzedaży?
       
       Odpowiedź: Wydzielenie nastąpiło na przełomie 2018/2019 r. Powodem sprzedaży było zainteresowanie nabywców.
    4. ile działek zostało sprzedanych?
       
       Odpowiedź: Sprzedanych zostało 8 działek.
    5. na co zostały przeznaczone środki ze sprzedaży ww. działek?
       
       Odpowiedź: Środki przeznaczone zostały na cele osobiste.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż Działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (pdof)?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Działek nie podlega opodatkowaniu pdof, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Działki upłynęło ponad 5 lat, a sprzedaż nie ma charakteru działalności gospodarczej.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 3 ust. 2a updof, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 updof, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości. Powyższe reguły stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jako że Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Portugalii, w Jego sprawie zastosowanie będzie miała konwencja między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Lizbonie z 9 maja 1995 r. (Dz. U. z 1998 r., Nr 48, poz. 304) [Konwencja].

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Konwencji dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Portugalii z przeniesienia własności majątku nieruchomego położonego w Polsce, mogą być opodatkowane w Polsce. Polska swoje prawo do opodatkowania tego rodzaju zdarzeń wykonuje. Wobec tego, przychody ze sprzedawanych przez Wnioskodawcę Działek mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z updof.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) updof, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, (...) - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie (...).

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 2 pkt 3 updof, przepisów ust. 1 pkt 8 (wyłączających z opodatkowania przychody z odpłatnego zbycia nieruchomości po upływie okresu pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie), co do zasady nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 (tj. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych), nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Dla celów pdof, przychód ze sprzedaży nieruchomości może być zatem zakwalifikowany do:

1. przychodów z działalności gospodarczej;
2. przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W konsekwencji, aby ustalić zasady opodatkowania pdof sprzedaży Działek należy zbadać, czy:

1. od momentu nabycia własności Działek do dnia ich sprzedaży upłynie okres krótszy niż 5 lat (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie Działek),
2. sprzedaż Działek będzie następować w wykonywaniu działalności gospodarczej;
3. sprzedaż Działek będzie stanowić odpłatne zbycie środka trwałego (tzn. czy zastosowanie znajduje art. 10 ust. 2 pkt 3 updof).

Ad i) Moment nabycia własności a sprzedaż Działek.

Działki będące przedmiotem niniejszego wniosku Wnioskodawca nabył na wyłączną własność w 2002 r. Tym samym odpłatne zbycie Działek nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie.

Ad ii) Sprzedaż Działek a wykonywanie działalności gospodarczej.

Updof wymienia pozarolniczą działalność gospodarczą jako jedno ze źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 3 updof). Zgodnie z art. 5a pkt 6 updof za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 updof.

Wnioskodawca uważa, że przychód ze sprzedaży Działek nie będzie przychodem z tak zdefiniowanej działalności gospodarczej. Przede wszystkim, nie prowadzi, czy to formalnie, czy faktycznie indywidualnej działalności gospodarczej, w tym w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami albo w zakresie ich najmu czy dzierżawy. Jak dotąd, jeżeli zgłosił się do Wnioskodawcy ktoś zainteresowany, niektóre z nieruchomości oddawał w dzierżawę, nadal jednak utrzymywał je w majątku osobistym, a sam nie podejmował żadnych czynności zmierzających do pozyskania potencjalnych najemców lub dzierżawców, czy to osobiście czy z wykorzystaniem profesjonalnych pośredników. W taki właśnie sposób Wnioskodawca oddał wybrane nieruchomości rolne w dzierżawę na cele rolnicze. Od 2009 r. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności gospodarczych w związku z ewentualną sprzedażą Działek.

Działalność gospodarczą powinno cechować zorganizowanie. Jak Wnioskodawca rozumie na zorganizowanie składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonej działalności, jak i w fazie realizacyjnej. Z kolei przez ciągłość działań należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność.

Podejmowane przez Wnioskodawcę sporadycznie działania związane z Działkami nie charakteryzowały się zorganizowaniem, czy też uporządkowaniem. Trudno też powiedzieć, że miały charakter ciągły i że miały charakter profesjonalny. Nie służyły też przygotowaniu Działek do sprzedaży czy zwiększeniu ich atrakcyjności dla potencjalnego kupującego. Działki kupowane są przez kupujących wyłącznie w powiązaniu z jednoczesnym zakupem sąsiadujących z Działkami nieruchomości. Innymi słowy, to wyłącznie planowany zakup przez kupujących nieruchomości sąsiadujących z Działkami, na których znajdują się budynki centrum logistycznego X sprawił, że Wnioskodawca ma możliwość/okazję sprzedać Działki.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że sprzedając Działki nie będzie występował jako podmiot prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą. Tym samym przychód z odpłatnego zbycia Działek nie powinien zostać zakwalifikowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Powyższej oceny nie zmienia fakt, że sprzedaż Działek będzie dokonana wraz ze sprzedażą innych, sąsiadujących nieruchomości przez ich właścicieli i pod warunkiem takiej sprzedaży, na warunkach ustalonych w ramach jednego, wspólnie prowadzonego procesu negocjacyjnego, którego wynikiem jest jedna, wspólna umowa przedwstępna.

Ad iii) Sprzedaż Działek jako sprzedaż środków trwałych.

Jak Wnioskodawca wskazał wyżej, Działki nie były i nie są przez Niego wykorzystywane dla celów działalności gospodarczej. Nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również nie spełniały przesłanek do ujęcia w takiej ewidencji. Tym samym nie mogły zostać z takiej działalności gospodarczej wycofane.

W konsekwencji odpłatne zbycie Działek nie będzie stanowiło zbycia składników majątku, będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (oraz innymi składnikami majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 updof), w tym także takich składników, które przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Podsumowując, biorąc pod uwagę fakt, że Działki stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, to przychód ze sprzedaży Działek nie będzie podlegał opodatkowaniu, jako że od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawca nabył Działki, upłynęło 5 lat, a ich sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Na powyższą kwalifikację nie wpłynie również ewentualne uznanie sprzedaży Działek za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a cytowanej ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Wskazać należy, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stosownie do art. 3 ust. 2b pkt 4 ww. ustawy, uważa się w szczególności dochody (przychody) z położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest obywatelem polskim, ale od 2017 r. jest portugalskim rezydentem podatkowym, co jest udokumentowane stosownym certyfikatem rezydencji. Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości (działek) położonych w Polsce, zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Konwencji z dnia 9 maja 1995 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Portugalską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

Jak wynika z art. 6 ust. 1 ww. konwencji dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego i leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Określenie majątek nieruchomy ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie i powietrzne oraz pojazdy transportu drogowego nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 ww. konwencji).

W świetle art. 13 ust. 1 umowy, dochody osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, a położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Użycie w konwencji sformułowania może być opodatkowany oznacza, że dochód z majątku nieruchomego jest opodatkowany w Polsce, o ile polskie ustawy podatkowe przewidują ich opodatkowanie. Wobec tego należy stwierdzić, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz polsko-portugalskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce przez osobę zamieszkałą w Portugalii podlegają opodatkowaniu w Polsce, według zasad wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy jak już wcześniej wskazano jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek,

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia zorganizowany przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14: Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy należy uznać, że przychody z planowanej sprzedaży nieruchomości będą uzyskiwane ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że dla oceny, czy dokonywane czynności spełniają kryteria działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozstrzygające znaczenie mają okoliczności, w jakich są one wykonywane. O prowadzeniu działalności gospodarczej przesądzają obiektywne i zewnętrzne jej przejawy, a nie przekonanie podatnika. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej. Podatnik nie może zatem w sposób dowolny w zależności od stanu swojej świadomości czy przewidywanych korzyści podatkowych dokonywać swobodnej kwalifikacji poszczególnych kategorii przychodów do określonych źródeł przychodów.

Powyższe potwierdza m.in. wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 933/17.

Dla uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej nie jest również konieczne, aby podatnik miał formalnie status przedsiębiorcy, nie jest wymagana rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w odrębnych przepisach, dotyczących wymogów formalnych, jakie powinna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą. Z punktu widzenia art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność Wnioskodawcy ma i będzie miała charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły, a także podjęta została przez niego we własnym imieniu. Dotychczasowa sprzedaż oraz zamiar zawarcia większej ilości kolejnych transakcji sprzedaży działek nie może mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego.

W przedmiotowej sprawie, nie sposób stwierdzić, że sprzedaż działek będzie realizacją prawa do swobodnego rozporządzania własnym majątkiem. W opinii tut. Organu całokształt czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę świadczy o celowym działaniu, które ujawnia zamiar zbycia nieruchomości. Nie sposób tutaj mówić o przypadkowym i okazjonalnym charakterze czynności, którym nie można przypisać cech osiągnięcia korzyści finansowej.

Opisane przez Wnioskodawcę czynności, a więc m.in. doprowadzenie do działki 1 mediów wody i energii oraz kanalizacji teletechnicznej, zaś do działki 2 kanalizacji deszczowej, prowadzą niewątpliwie do uatrakcyjnienia działek i w efekcie do podwyższenia ich wartości.

Ponadto Wnioskodawca w 2009 r. udzielił prawa do dysponowania działkami 1 i 2 spółce kapitałowej na podstawie oświadczenia o prawie do dysponowania gruntem na cele budowlane. Prawo to zostało udzielone spółce, aby spółka mogła prowadzić postępowanie w przedmiocie uzyskania pozwolenia na budowę hali magazynowej. Wnioskodawca wskazał również, że działki 1 oraz 2 były przedmiotem dzierżawy w latach 2013-2019 w zamian za czynsz dzierżawny. Wskazuje to na to, że Wnioskodawca już w trakcie posiadania działek czerpał z nich korzyści majątkowe, a nie wykorzystywał na własne potrzeby.

Wnioskodawca wskazał, że wraz z Działkami na kupujących mają przejść ewentualne naniesienia, przynależności i instalacje. Dotyczy to także decyzji o pozwoleniu na budowę, także pozyskanych w odniesieniu do Działek przez inne podmioty z upoważnienia Wnioskodawcy, co niewątpliwie zwiększa atrakcyjność działek.

Powyższe czynności nie mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, związanym ze zwykłym gospodarowaniem majątkiem osobistym Wnioskodawcy, natomiast noszą znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z całokształtu działań Wnioskodawcy wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż będzie następować w warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

Wnioskodawca wskazał, że w 2019 r. jedna z będących własnością Wnioskodawcy nieruchomości rolnych została podzielona na działki budowlane, które Wnioskodawca sprzedał. Ponadto podzielone działki były przedmiotem dzierżawy na cele rolnicze. Wnioskodawca wskazuje również, że inne działki będące Jego własnością, sąsiadujące z przedmiotowymi działkami, mają być przedmiotem prawa zakupu w ciągu 3 lat.

Działania Wnioskodawcy obok zorganizowanego charakteru są także nacechowane przymiotem ciągłości, bowiem niewątpliwie wskazuje na to ilość już sprzedanych oraz planowanych sprzedaży działek.

Stanowisko organu znajduje potwierdzenie w orzecznictwie (np. wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2011 r. II FSK 433/10, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 listopada 2009 r. sygn. akt I SA/Po 815/09) gdzie zaznacza się, że w ustawowej i uniwersalnej definicji pozarolniczej działalności gospodarczej akcentuje się takie okoliczności jak m.in.: działania niejednorazowe (trwające w czasie, np. sprzedaż 8 10 działek budowlanych i ewentualne zbywanie dalszych), podporządkowanie owej działalności regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania posiadanym majątkiem zyskującym na wartości na skutek działań niezależnych od podatnika, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (wydzieleniem geodezyjnym działek i sporządzeniem wielu aktów notarialnych sprzedaży działek budowlanych), uczestnictwo w obrocie gospodarczym (handlu wieloma nieruchomościami).

Również należy zauważyć, że dla przypisania podatnikowi prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest konieczne wykazanie, czy już w momencie nabywania nieruchomości podatnik miał zamiar prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami i czy nieruchomości zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży, czy też np. na cele osobiste (wyroki NSA: z dnia 9 października 2014 r., sygn. akt I FSK 2145/13; z dnia 11 czerwca 2015r., sygn. akt I FSK 716/14 i z dnia 29 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 636/15). Intencja towarzysząca pierwotnie nabywaniu majątku, nie wyklucza późniejszego odmiennego jego traktowania. Podobnie nie ma znaczenia, czy w momencie nabycia nieruchomości zamiarem właściciela było przeznaczenie jej do sprzedaży z zyskiem, lecz to, że podatnik podjął działania mające charakter ciągły, zorganizowany, nakierowany na uzyskanie zysku ze sprzedaży nieruchomości. (wyroki NSA: z dnia 4 kwietnia 2015 r., sygn. akt I FSK 1855/15; z dnia 1 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FSK 1933/08; z dnia 15 stycznia 2019r., sygn. akt I FSK 90/17; z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 2110/11).

Innymi słowy faktyczne nabycie nieruchomości nie w celach pomnażania kapitału lecz stricte na potrzeby własne nie wyklucza późniejszej kwalifikacji uzyskanego przychodu z jej zbycia do źródła jakim jest działalność gospodarcza.

Bez znaczenia jest także okoliczność, na jaki cel zostanie przeznaczony przychód/dochód osiągnięty z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Prawo do rozporządzania dochodem z tytułu sprzedaży działek nie determinuje kwalifikowania przychodu do określonego źródła przychodów, tj. z art. 10 ust. 1 pkt 3 czy z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (wyroki WSA: z dnia 24 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Bd 108/19; z dnia 26 kwietnia 2012 r. sygn. akt I SA/Po 156/12).

Mając na względzie okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działek będzie świadczyć o prowadzeniu w stosunku do tych gruntów działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. W świetle powyższego stwierdzić należy, że działanie takie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność gospodarcza podjęta w celu zarobkowym. A zatem, w kontekście powołanych wyżej definicji, przychody uzyskane przez Wnioskodawcę należało będzie zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W ww. przypadku nie znajdzie zatem zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany z planowanej sprzedaży działek, w okolicznościach wskazujących na to, że sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach prowadzonej działalności, winien być opodatkowany zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszedłem) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374, z późn. zm.). Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej