Temat interpretacji
Uznanie prac wykonywanych przez pracownika Spółki za działalność badawczo-rozwojową.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 18 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania prac wykonywanych przez pracownika Spółki za działalność badawczo-rozwojową.
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 października 2022 r. (wpływ 21 października 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka A. sp. z o.o. p. k. (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, rozwoju oraz sprzedaży produktów z branży motoryzacyjnej oraz przemysłowej.
Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracownika na stanowisku Inżyniera Mechatronika. Do jego obowiązków należy:
‒Tworzenie projektów elektronicznych obwodów analogowych i cyfrowych;
‒Opracowywanie i budowanie elektromechanicznych systemów testowych;
‒Opracowywanie koncepcji, specyfikacji, przebiegu testów prototypów oraz analiza wyników z przeprowadzonych prób;
‒Tworzenie dokumentacji towarzyszącej rozwojowi wyrobu (schematy obwodów, projekty (…), (…), rysunki, raporty);
‒Przestrzeganie instrukcji, procedur związanych z funkcjonowaniem: IATF 16949, PN-EN ISO 14001:2015, PN-N ISO 45001:2018, ISO/IEC 27001:2013;
‒Wykonywanie innych zadań zleconych przez przełożonego oraz Zarząd.
Projekty stworzone przez pracownika w ramach ww. czynności są projektami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i spełniającymi przesłanki utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej jako: ustawa o prawach autorskich) tj. są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Do utworów tworzonych przez pracownika zalicza się:
‒Projektowanie nowych produktów od etapu koncepcji do uruchomienia produkcji seryjnej. Opracowywanie konstrukcji produktu oraz prototypów.
‒Optymalizacja konstrukcji istniejących produktów
Tworzone utwory mają na celu, m.in.:
‒Opracowywanie nowych oraz optymalizację istniejących produktów oferowanych przez firmę,
‒zwiększenie konkurencyjności produktów na rynku.
Czynności podejmowane przez pracownika Spółki zatrudnionego na stanowisku Inżyniera Mechatronika stanowią działalność obejmującą badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Ponadto czynności podejmowane przez ww. pracownika Spółki stanowią prace rozwojowe obejmujące nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.
Prace wykonywane przez pracownika Spółki zatrudnionego na stanowisku Inżyniera Mechatronika nie polegają na działaniach obejmujących zmiany rutynowe i okresowe.
Inżynier Mechatronik podejmuje prace w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Osoba zatrudniona na tym stanowisku jest odpowiedzialna m.in. za rozwój produktów oferowanych przez firmę.
Celem prac wykonywanych przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Inżyniera Mechatronika jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań.
Z umowy o pracę łączącej Wnioskodawcę i pracownika wynika, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą. W zakresie wynagrodzenia, wskazuje się, że stała wartość honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu stanowi 70% wynagrodzenia zasadniczego, jednak w celu weryfikacji kwoty honorarium i wykazania, że określony w umowie procent nie odbiega od rzeczywistości, prowadzona jest ewidencja czasu pracy poświęconego na prace twórcze w powiązaniu z określonymi utworami. W ten sposób Wnioskodawca ma możliwość modyfikacji ustalonej w umowie o pracę procentowej wartości wynagrodzenia autorskiego, po dokonaniu okresowej kontroli.
Honorarium nie przysługuje pracownikowi podczas okresów jego nieobecności.
Jak już Wnioskodawca wyżej wskazywał - powstanie utworu jest dokumentowane za pomocą ewidencji czasu pracy, z której wynika ile pracownik poświęcił czasu na stworzenie konkretnego utworu. Ponadto pracownik prowadzi ewidencję stworzonych utworów.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Wnioskodawca oświadcza, że czynności wykonywane przez pracownika są działalnością twórczą obejmującą badania naukowe oraz prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).
Zainteresowany oświadcza, że w ramach czynności podejmowanych przez Pracownika prowadzone są badania naukowe obejmujące badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych wyrobów (produktów, procesów lub usług) lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Badania przeprowadzane przez Pracownika są w szczególności badaniami związanymi z opracowywaniem szczotkowych silników napięcia stałego z magnesami trwałymi, których celem jest opracowanie silników o wyższej sprawności, niższych kosztach materiałowych i jak najbardziej zoptymalizowanych parametrach związanych z emisją zakłóceń elektromagnetycznych. Celem przeprowadzanych badań jest dostarczanie wyrobów bardziej konkurencyjnych w stosunku do aktualnie dostępnych na rynku. Badania są prowadzone od momentu rozpoczęcia przez pracownika pracy na danym stanowisku. Pracownik w swoich badaniach posługuje się:
‒Metodą symulacji komputerowej – w ramach opracowanego przez siebie modelu silników elektrycznych opracowywane są specyficzne rozwiązania modelu.
‒Metodą eksperymentalną – wybrane modele pochodzące z symulacji są wytwarzane jako prototypy, których własności są sprawdzane podczas eksperymentów.
‒Metodą statystyczną - w przypadku pozytywnych wyników wstępnych prac, przeprowadzane są badania metodami statystycznymi, celem uchwycenia zróżnicowania populacji wyrobów i podjęcia finalnej decyzji związanej z „Projektem”.
Przeprowadzone badania przyniosły określone efekty. Nowo opracowany silnik elektryczny pozwolił zwiększyć konkurencyjność wyrobów Spółki poprzez zmniejszenie gabarytów oraz masy wyrobu przy zachowaniu parametrów wydajnościowych.
Wnioskodawca oświadcza, że w ramach czynności podejmowanych przez Pracownika znajdują się również prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe przeprowadzane przez Pracownika są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Prace rozwojowe są prowadzone odkąd pracownik rozpoczął pracę na danym stanowisku. Prace rozwojowe przeprowadzane przez Pracownika są w szczególności pracami związanymi z opracowywaniem manometrów o niższych kosztach materiałowych oraz o parametrach jak najbardziej zoptymalizowanych pod kątem geometrii i dopasowania do wyrobu gotowego. Celem przeprowadzanych prac jest dostarczanie wyrobów gotowych bardziej konkurencyjnych w stosunku do aktualnie dostępnych. Prace polegały na opracowaniu symulacji pracy manometru, wykonaniu dokumentacji ((...) wyrobu, opracowaniu modeli fizycznych oraz weryfikacji założeń konstrukcyjnych poprzez eksperymenty. Prace rozwojowe prowadzone przez Pracownika zostały zakończone wynikiem pozytywnym. Wynikiem prac jest jeden z wariantów manometrów, który zostanie zaimplementowany do wyrobu gotowego produkowanego seryjnie przez Spółkę. Wyniki prac mają odzwierciedlenie w postaci dokumentacji konstrukcyjnej obejmującej modele (...) oraz dokumentację (...). W wyniku prac rozwojowych Pracownik zaprojektował i stworzył nowy produkt – manometr liniowy ze zintegrowanym zaworem nadmiarowo-upustowym spełniającym wymogi wewnętrzne Spółki. Spółka oferuje wyroby zawierające ww. manometr liniowy.
W wyniku czynności podejmowanych przez Pracownika zwiększają się zasoby wiedzy Spółki, które objawiają się poprzez wewnętrzne publikowanie know-how oraz szkolenia wewnętrzne prowadzone przez Pracownika z zakresu opracowywania silników szczotkowych o stałych magnesach. Wiedza ta jest wykorzystywana przy opracowywaniu nowych wyrobów Spółki.
Zainteresowany oświadcza, że prowadzone są odrębne badania naukowe lub prace rozwojowe w celu wytworzenia przez Pracownika każdego poszczególnego stworzonego „Projektu”.
Wnioskodawca oświadcza, że wytworzone „Projekty” są zawsze efektem prac rozwojowych lub badań naukowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce realizowanych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej.
Zainteresowany oświadcza, że działalność Pracownika, w odniesieniu do której mają być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodów jest ukierunkowana na nowe odkrycia. Pracownik zatrudniony na ww. stanowisku projektuje nowe produkty oraz ulepsza już istniejące. Wnioskodawca oświadcza, że działalność Pracownika jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach. Pracownik poprzez prowadzone badania oraz eksperymenty stworzył nowo opracowany silnik elektryczny. Efektem działalności Pracownika są stworzone przez pracownika manometry oraz silniki, które stosowane są w produkowanych przez Spółkę wyrobach. Produkty wytworzone oraz zoptymalizowane dzięki pracy Pracownika zapewniają optymalizację kosztową, dopasowanie geometrii pod klienta oraz konkurencyjność wyrobu na rynku automotive. Działalność Pracownika jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie . Spółka planuje budżet przeznaczony na rozwój i optymalizację oferowanych wyrobów jak również wytwarzanie nowej linii produktów która będzie spełniać wymogi rozwijającego się z każdym rokiem rynku automotive. Zainteresowany oświadcza, że co do działalności Pracownika, w odniesieniu do której mają być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodów nie ma pewności co do jej wyniku końcowego. Pracownik prowadzący badania oraz eksperymenty nigdy nie jest pewny wyniku końcowego. Wnioskodawca oświadcza, że działalność Pracownika prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być w przyszłości powtórzone. Ponadto zaprojektowane lub zoptymalizowane przez pracownika wyroby wdrażane są w gotowe produkty produkowane przez Spółkę.
Pytania
1.Czy prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Inżynier Mechatronik spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT?
2.Czy Spółka ma możliwość zastosowania do nich przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT?
Państwa stanowisko w sprawie
1)Prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Inżyniera Mechatronika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT.
2)Spółka ma możliwość zastosowania do nich przepisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, tj. 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów z pracy twórczej.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: ustawa o PIT) koszty uzyskania niektórych przychodów określa się m.in. z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu korzystania z praw autorskich lub pokrewnych (lub rozporządzania tymi prawami), i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawach autorskich.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim przedmiotem prawa autorskiego (przysługującego twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej) jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3 ustawy o prawach autorskich). Podlega zatem ochronie od momentu ustalenia, nawet jeżeli jest nieukończony. Ustalenie to taka forma utworu, która daje możliwość zapoznania się z nim osobie trzeciej (poza autorem).
Uwzględniając powyższe regulacje dotyczące utworu, przyjąć należy, że jest on przeciwstawny działalności odtwórczej, rzemieślniczej, technicznej. Z tego względu nie można zakwalifikować jako utworu efektu działalności wyłącznie rutynowej, szablonowej, zdeterminowanej (przez przeznaczenie, materiał, wiążące schematy), pozbawiającej twórcę swobody dokonywania wyborów.
Utwór może powstać zarówno w ramach stosunku pracy, czy umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia lub o dzieło). Warunkiem dla zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu jest, aby pracownik w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy stworzył utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, czyli aby wynik jego działań nosił cechy indywidualnej twórczości oraz pracownik dokonał rozporządzania prawami albo skorzystał ze swoich praw. Pojęcia „korzystanie” i „rozporządzanie” nie są dokładnie zdefiniowane w ustawie o prawach autorskich. Jednak należy uznać, że przeniesienie praw autorskich lub udzielanie licencji na korzystanie z utworów lub przedmiotów praw pokrewnych na zakład pracy mieści się w ich zakresie.
Nabycie przez pracodawcę majątkowych praw autorskich do utworów pracowniczych nie ma charakteru pierwotnego. Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawach autorskich. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron. Powyższe oznacza, że od chwili powstania utworu do jego przyjęcia przez pracodawcę autorskie prawa pozostają przy twórcy.
Jak wskazał Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 15 września 2020 r., nr DD3.8201.1.2018:
‒„przedmiotem prawa autorskiego jest tylko taka działalność twórcza, która prowadzi do powstania utworu korzystającego z ochrony praw autorskich; sama działalność twórcza nie może być przedmiotem prawa autorskiego, a do przychodów uzyskanych z tego tytułu nie ma zastosowania art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT,
‒podstawowymi warunkami do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w ramach stosunku pracy jest to, aby przedmiotem umowy o pracę było powstanie utworu w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim, tj. zamawianego i oczekiwanego przez pracodawcę, oryginalnego wytworu o indywidualnym charakterze,
‒w przypadku utworu pracowniczego niezbędne jest przyjęcie tego utworu przez pracodawcę, gdyż oznacza to ustawowe (lub umowne) rozporządzenie prawem autorskim na rzecz pracodawcy.”
Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez podatnika z prawa autorskiego powinien być udokumentowany, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.
W razie wykonywania na podstawie stosunku pracy czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i niebędących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, udokumentowania wymaga wartość wynagrodzenia z tytułu korzystania z prawa autorskiego. Tylko bowiem wyraźne rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac – utworów chronionych prawem autorskim – oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.
Wykonywanie pracy twórczej nie oznacza automatycznie powstania utworu i przejścia praw z tego tytułu na pracodawcę. Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli zostało wypłacone wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.
Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 listopada 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.440.2018.2.JR:
‒„Z treści umowy o pracę (lub innego dokumentu) powinno więc wynikać, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą, a wyodrębniona część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Konieczne jest dokładne wyróżnienie (w jasny, czytelny sposób) tej części wynagrodzenia, która związana jest z korzystaniem lub rozporządzaniem przez pracownika z przysługujących mu praw autorskich.
‒Zatem, jeżeli pracodawca wyodrębni część wynagrodzenia należną z tytułu rozporządzania lub korzystania przez pracowników z praw majątkowych do utworów przez nich stworzonych od pozostałego wynagrodzenia za wykonywane obowiązki, niemające charakteru twórczego, możliwe będzie zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu od części twórczej.”
Podsumowując, w celu zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodu do części wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi muszą zostać spełnione następujące przesłanki:
‒praca wykonywana przez pracownika jest przedmiotem prawa autorskiego, a więc spełnia przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
‒pracownik jest twórcą w rozumieniu tej ustawy i uzyskiwanie przychodu przez pracownika wynika z korzystania przez twórcę z tychże praw lub rozporządzania tymi prawami,
‒umowa o pracę przewiduje zróżnicowanie wynagrodzenia należnego pracownikowi na część związaną z korzystaniem z praw autorskich i część związaną z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych oraz pracodawca prowadzi stosowną dokumentację w tym zakresie, np. prowadzi szczegółową ewidencję przekazanych utworów, a także
‒przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o PIT.
Jak Wnioskodawca wskazał w opisie zaistniałego stanu faktycznego projekty stworzone przez pracownika zajmującego stanowisko Inżyniera Mechatronika są projektami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i spełniającymi przesłanki utworu, wskazane w ustawie o prawach autorskich tj. są przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.
Z umowy o pracę łączącą Wnioskodawcę i pracownika wynika, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą. W zakresie wynagrodzenia wskazano, że honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu stanowi 70% wynagrodzenia zasadniczego, jednak w celu weryfikacji kwoty honorarium i wykazania, że określony w umowie procent nie odbiega od rzeczywistości, prowadzona jest ewidencja czasu pracy poświęconego na prace twórcze w powiązaniu z określonymi utworami. W ten sposób Wnioskodawca ma możliwość modyfikacji ustalonej w umowie o pracę procentowej wartości wynagrodzenia autorskiego, po dokonaniu okresowej kontroli.
Zatem, powstanie utworu jest dokumentowane za pomocą ewidencji czasu pracy, z której wynika ile pracownik poświęcił czasu na stworzenie konkretnego utworu. Ponadto pracownik prowadzi ewidencję stworzonych utworów.
Warto wskazać, że stosownie do powoływanej już interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 15 września 2020 r.:
‒„ustalenie wysokości honorarium leży w zakresie swobody kontraktowej stron umowy (stosunku pracy, umowy cywilnoprawnej),
‒żadne powszechnie obowiązujące przepisy nie regulują zasad ustalania wysokości honorarium,
‒nie ma też żadnych innych uniwersalnych reguł, ugruntowanych praktyką i orzecznictwem sądowym (z wyjątkiem negatywnych przesłanek określonych w tezach orzeczniczych wykluczających możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów), pozwalających na wskazanie zasad dokumentowania prac stanowiących przedmiot prawa autorskiego,
‒fakt uzyskania przychodu z praw autorskich i jego wysokość wymaga odpowiedniego udokumentowania, przy czym może to zostać wykazane za pomocą każdego prawnie dopuszczalnego dowodu.”
Wobec tego, stosowany przez Spółkę sposób określenia wysokości honorarium, tj. określenie jego wysokości w sposób procentowy od kwoty zasadniczego wynagrodzenia i jego weryfikacja na podstawie prowadzonej ewidencji czasu pracy poświęconego na prace twórcze w powiązaniu z określonymi utworami jest poprawny i pozwala na zastosowanie wobec tak określonego wynagrodzenia 50% kosztów uzyskania przychodu. Powyższe znajduje potwierdzenie w przywoływanej już interpretacji ogólnej Ministra Finansów: „Jeżeli zatem twórca:
‒poświęca ściśle określony czas na stworzenie (tworzenie) konkretnego dzieła,
‒rejestruje czas pracy twórczej w odrębnym dokumencie (np. w ewidencji prowadzonej papierowo lub w formie elektronicznej (specjalnie do tego stworzonego oprogramowania), bazie danych prowadzonej w formie elektronicznej lub ewentualnie w oświadczeniu składanym pracodawcy za określony okres, np. miesiąc, kwartał, półrocze lub rok),
‒czas pracy twórczej jest akceptowany przez pracodawcę (np. akceptuje wpisy w ewidencji, wpisy w bazie danych lub ww. oświadczenie),
‒wszystkie utwory (nie tylko przykładowe) stworzone (lub w trakcie tworzenia) przez twórcę są również rejestrowane lub utrwalane (np. w tej samej ewidencji, bazie danych lub wymienione w oświadczeniu) to nie ma przeszkód, aby wartość honorarium autorskiego była określana na podstawie czasu pracy twórczej w powiązaniu z konkretnym stworzonym (tworzonym) utworem.
W związku z tym określenie wartości honorarium na podstawie ewidencji czasu pracy w powiązaniu z konkretnym utworem jest również dopuszczalne.
Przykładowo, jeżeli 70% czasu pracy pracownika stanowił czas pracy twórczej (przeznaczonej na stworzenie, czy tworzenie konkretnego dzieła), to można uznać, że 70% jego wynagrodzenia za pracę stanowiło honorarium i do tej części można zastosować 50% koszty uzyskania przychodów”.
Aby podatnik mógł zastosować 50% koszty uzyskania przychodu do części wynagrodzenia związanego z rozporządzeniem prawami autorskimi przychody muszą być uzyskiwane z tych rodzajów działalności, o których mowa w art. 22 ust. 9b ustawy o PIT, tj.:
1)działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2)działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3)produkcji audialnej i audiowizualnej;
4)działalności publicystycznej;
5)działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6)działalności konserwatorskiej;
7)prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r.o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.) do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8) działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.
W związku z tym, że przedmiotem interpretacji jest działalność badawczo-rozwojowa należy wskazać na treść art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym działalność badawczo-rozwojowa to:
‒działalność twórcza obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,
‒podejmowana w sposób systematyczny
‒w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Natomiast w myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie o PIT jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:
‒badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.).
‒badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
Z kolei prace rozwojowe zdefiniowane są w art. 5a pkt 40 ww. ustawy i oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z powyższymi przepisami, badania naukowe to działalność obejmująca:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wnioskodawca jest zdania, że prace wykonywane przez pracownika zatrudnionego na stanowisku Inżyniera Mechatronika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe przepisy wprowadzają kilka istotnych kryteriów, od których spełnienia uzależniona jest możliwość uznania określonych działań za działalność badawczo-rozwojową (przy czym kryteria te muszą być spełnione łącznie). Zgodnie z tymi kryteriami, działalność badawczo-rozwojowa powinna:
‒obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,
‒mieć twórczy charakter,
‒być podejmowana w sposób systematyczny, oraz
‒być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W związku z powyższym czynności, wykonywane przez pracownika, opisane w przedstawionym stanie faktycznym wypełniają definicję prac rozwojowych – polegają one na wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji, tworzenia nowych oraz ulepszonych produktów. Jak wskazała Spółka czynności wykonywane przez Inżyniera Mechatronika mają na celu, m.in.:
‒opracowywanie nowych oraz optymalizację istniejących produktów oferowanych przez firmę,
‒zwiększenie konkurencyjności produktów na rynku.
Dodatkowo, mają one charakter twórczy a ich wynikiem jest utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich.
Kolejnym kryterium działalności badawczo - rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza:
1.«robiący coś regularnie i starannie»
2.«o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu»
3.«o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny».
W związku z tym, że w definicji działalności badawczo - rozwojowej słowo "systematyczny" występuje w sformułowaniu "podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny", a więc odnosi się do "działalności", czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo - rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo - rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium "systematyczności" danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo - rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Zatem czynności wykonywane przez Inżyniera Mechatronika cechują się systematycznością, tj. zorganizowaniem i zaplanowaniem, co potwierdza fakt, że czynności badawczo-rozwojowe prowadzone są przez specjalnie wyznaczone do tego osoby, posiadające wyspecjalizowaną wiedzę, obowiązane do przestrzegania instrukcji oraz procedur związanych z funkcjonowaniem firmy oraz sporządzania dokumentacji obejmującej efekt prowadzonych prac. Ponadto prace, które mają miejsce w projektach badawczo-rozwojowych nie stanowią prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do już istniejących produktów i rozwiązań.
Podsumowując, w ocenie Spółki prace wykonywane przez pracownika Spółki na stanowisku Inżyniera Mechatronika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym Spółka ma możliwość zastosowania do nich przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, tj. 50% kosztów uzyskania przychodu do przychodów z pracy twórczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w zakresie uznania prac wykonywanych przez pracownika Spółki za działalność badawczo-rozwojową – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku wynika, że Państwa spółka (dalej: Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, rozwoju oraz sprzedaży produktów z branży motoryzacyjnej oraz przemysłowej. Zatrudniają Państwo, na podstawie umowy o pracę, pracownika na stanowisku Inżyniera Mechatronika. Spółka – jako płatnik zamierzający stosować 50% koszty uzyskania przychodów – powzięła wątpliwość, czy prace wykonywane przez Pracownika Spółki spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Ponadto w myśl art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy Pracownik Spółki prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podmiotu, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u tego podmiotu.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podmiot stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podmiot podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podmiot zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, podmiot rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podmiotu. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podmiotu, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z opisu sprawy wynika, że Projekty stworzone przez Państwa Pracownika są projektami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter. Czynności podejmowane przez Pracownika są działalnością twórczą obejmującą zarówno badania naukowe, jak i prace rozwojowe w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W ramach czynności podejmowanych przez Pracownika prowadzone są badania naukowe obejmujące badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych wyrobów (produktów, procesów lub usług) lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Przeprowadzone badania przyniosły określone efekty w postaci nowo opracowanego silnika elektrycznego. Ponadto w ramach czynności podejmowanych przez Pracownika znajdują się również prace rozwojowe. Prace rozwojowe prowadzone przez Pracownika zostały zakończone wynikiem pozytywnym; wynikiem prac jest jeden z wariantów manometrów, który zostanie zaimplementowany do wyrobu gotowego produkowanego seryjnie przez Spółkę. Pracownik podejmuje prace w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac, z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Prace rozwojowe przeprowadzane przez Pracownika są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich. Prace rozwojowe są prowadzone odkąd Pracownik rozpoczął pracę na danym stanowisku. W wyniku czynności podejmowanych przez Pracownika zwiększają się zasoby wiedzy Spółki, które objawiają się przez wewnętrzne publikowanie know-how oraz szkolenia wewnętrzne prowadzone przez Pracownika. Wiedza ta jest wykorzystywana przy opracowywaniu nowych wyrobów Spółki. Działalność Pracownika jest ukierunkowana na nowe odkrycia. Pracownik projektuje nowe produkty oraz ulepsza już istniejące. Działalność Pracownika jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach. Produkty wytworzone oraz zoptymalizowane dzięki pracy Pracownika zapewniają optymalizację kosztową, dopasowanie geometrii pod klienta oraz konkurencyjność wyrobu na rynku. Działalność Pracownika jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie. Spółka planuje budżet przeznaczony na rozwój i optymalizację oferowanych wyrobów, jak również wytwarzanie nowej linii produktów, która będzie spełniać wymogi rozwijającego się z każdym rokiem rynku. Ponadto w odniesieniu do działalności Pracownika nie ma pewności co do jej wyniku końcowego. Pracownik prowadzący badania oraz eksperymenty nigdy nie jest pewny wyniku końcowego. Działalność Pracownika prowadzi do uzyskania wyników, które mogą być w przyszłości powtórzone. Ponadto zaprojektowane lub zoptymalizowane przez Pracownika wyroby wdrażane są w gotowe produkty produkowane przez Spółkę.
Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że przedstawione we wniosku działania Państwa Pracownika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Reasumując – prace wykonywane przez Pracownika Spółki na stanowisku Inżyniera Mechatronika spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Zwracamy uwagę, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy kwestii poruszanej w pytaniu oznaczonym nr 1, tj. uznania prac wykonywanych przez pracownika Spółki za działalność badawczo-rozwojową. Natomiast w odniesieniu do kwestii poruszanej w pytaniu oznaczonym nr 2 – tj. w zakresie możliwości stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów – wniosek podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).