Obowiązki płatnika w związku ze współorganizacją programu lojalnościowego organizowanego m.in. dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarcz... - Interpretacja - 0113-KDIPT2-3.4011.597.2022.1.NM

Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 25 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.597.2022.1.NM

Temat interpretacji

Obowiązki płatnika w związku ze współorganizacją programu lojalnościowego organizowanego m.in. dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką kapitałową – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na organizowaniu i obsłudze na zlecenie klientów Spółki programów lojalnościowych. Spółka zawiera z danym klientem umowę na przeprowadzenie i zrealizowanie, za wynagrodzeniem dla Spółki, określonego programu lojalnościowego.

W przypadku stanowiącym przedmiot wniosku, Spółka pełni – wraz z klientem – rolę współorganizatora programu lojalnościowego, odpowiadając za przyrzecznie, przyznawania i wydawanie części nagród. W przypadku stanowiącym przedmiot wniosku, Wnioskodawca jest, obok swojego klienta, współorganizatorem programu lojalnościowego skierowanego do posiadaczy kart płatniczych, lub innych instrumentów płatniczych opartych, lub nieopartych na karcie, wydanych na terytorium Polski.

Uczestnicy wskazanego wyżej programu lojalnościowego gromadzą punkty i otrzymują możliwość korzystania z ofert specjalnych za dokonywanie zakupów u partnerów klienta uczestniczących w programie lojalnościowym przy użyciu kart; dodatkowo, uczestnicy mogą gromadzić punkty i uzyskiwać możliwość korzystania z ofert specjalnych również w zamian za dokonywanie innych transakcji, aktywności w mediach społecznościowych, wyrażenia nieobowiązkowych zgód.

Do opisanego wyżej programu lojalnościowego opracowany został regulamin. Celem programu lojalnościowego jest promocja mająca na celu zwiększenie ilości i wartości transakcji realizowanych z użyciem kart płatniczych z partnerami programu (wybranymi podmiotami gospodarczymi). Programem lojalnościowym objęte są w szczególności opisane wyżej transakcje zakupowe dokonywane przy użyciu kart, a ich dokonywanie w określonej regulaminem ilości przez uczestnika programu jest przez organizatorów programu lojalnościowego premiowany w sposób określony w regulaminie (za zakupy przy użyciu kart przyznaje się punkty w odpowiedniej liczbie wynikającej z regulaminu). Warunki przyznawania punktów lub korzystania z ofert specjalnych oraz liczbę możliwych do uzyskania punktów i rodzaje dostępnych ofert specjalnych są określane w programie lojalnościowym w zależności od tego, który z tych podmiotów przyznaje punkty lub udostępnia oferty specjalne, a informacje na ten temat są podawane do wiadomości uczestnika na stronie internetowej programu lojalnościowego, w aplikacji, pocztą elektroniczną, wiadomością SMS lub w inny uzgodniony z uczestnikiem sposób. Wysokość przyznanych punktów może być różna, w zależności od wysokości transakcji dokonywanych przez uczestników – posiadaczy kart. Uzyskane punkty podlegają wymianie na określone w regulaminie nagrody o charakterze rzeczowym, w tym nagrody – wyjazdy, tzw. przeżyciowe (wycieczki, wyjazdy na mecze, wyjazdy na koncerty, udziały w warsztatach kulinarnych), po przekroczeniu ustalonego progu punktów i posiadaniu liczby punktów dostatecznej do wymiany na daną nagrodę. Uzyskanie nagrody jest zatem uzależnione od zrealizowania przez uczestnika programu odpowiedniej i określonej regulaminem wielkości transakcji z użyciem kart.

Wnioskodawca jest (wskazanym i opisanym w regulaminie) współorganizatorem programu lojalnościowego w ten sposób, iż Wnioskodawca samodzielnie przyrzeka, przyznaje, organizuje i wydaje uczestnikom nagrody o wartości jednostkowej przekraczającej 2000 zł. Przedmiotowe nagrody rzeczowe są pokrywane przez Spółkę. Bezpośrednio przed przyznaniem i wydaniem nagrody o wartości przewyższającej 2000 zł, nagrody te stanowią własność Spółki i część jej majątku. Klient Wnioskodawcy nie uczestniczy w zakupie, zorganizowaniu, ani przekazaniu uprawnionym nagród rzeczowych o wartości powyżej 2000 zł. Klient uiszcza na rzecz Spółki, na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT, wynagrodzenie za obsługę i współorganizację programu lojalnościowego oraz za zakupione przez Wnioskodawcę nagrody. Nie dochodzi do przesunięć majątkowych na linii klient Spółki – uczestnik programu lojalnościowego. Świadczenia dla uczestników pochodzą od Spółki.

Spółka jest legitymowana do wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej i do jej pozyskania, ponieważ w związku z opisanym stanem faktycznym dla Spółki stwierdzono (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z … … 202X r., sygn. akt II FSK …i poprzedzający go wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego .... z … … 201X r., sygn. akt I SA/…wydane w sprawie Spółki), że Spółce – jako organizatorowi programu lojalnościowego i świadczeniodawcy w zakresie nagród – przysługuje status płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od nagród wydawanych w programie lojalnościowym.

W tym zaś kontekście Spółka – jako współorganizator programu lojalnościowego, w części dotyczącej nagród rzeczowych o wartości przewyższającej 2000 zł – pozostaje uprawniona do uzyskania odpowiedzi na zadane poniżej pytania odnoszące się do kwestii opodatkowania nagród wydawanych w programie lojalnościowym.

W powyżej wskazanych wyrokach, jak również generalnie w orzecznictwie sądów administracyjnych, potwierdza się, że rola płatnika przysługuje organizatorowi lub współorganizatorowi akcji promocyjnej jako podmiotowi przyrzekającemu nagrodę oraz wydającemu nagrodę z własnego majątku, nie zaś jego klientowi, mimo iż klient ponosi faktyczny ekonomiczny ciężar przeprowadzenia programu lojalnościowego (z uwagi na wynagrodzenie, jakie uiszcza agencji marketingowej za kompleksowe przeprowadzenie programu lojalnościowego i przekazanie organizatorowi środków na nagrody). Tak więc nie na kliencie Spółki, lecz na Spółce – jako agencji marketingowej organizującej program lojalnościowy – spoczywa obowiązek pobrania i wpłacenia na rachunek właściwego organu podatkowego podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z realizowaniem sprzedaży premiowej i wydaniem w ramach tej sprzedaży premiowej nagród. Płatnikami są bowiem podmioty, które dokonują świadczeń, a nie te, na których ewentualnie spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia.

W przypadku programu lojalnościowego to Wnioskodawca jest świadczeniodawcą – nie tylko przyrzeka nagrody regulaminem, ale również je przyznaje i wydaje tym uczestnikom, którzy spełniają określone w regulaminie warunki. Świadczenia pochodzą od Spółki – organizatora programu, w części dotyczącej przyznawania, zakupu i wydawania nagród o wartości jednostkowej powyżej 2000 zł.

Uczestnikami programu lojalnościowego mogą być osoby fizyczne, w tym osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, jak również osoby prawne. Udział w programie lojalnościowym podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą może więc wyłączać po stronie Spółki jej obowiązki jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od nagrody wydanej osobie fizycznej.

Nadto możliwe są przypadki, w których Spółka będzie przyrzekać, nabywać, przyznawać i wydawać uczestnikom programu nagrody, których wartość nie przewyższa 2 000 zł.

W związku z powyższym, tak zarysowują się istotne kwestie odnoszące się do opodatkowania nagród wydawanych w programie lojalnościowym.

Pytania

1.Czy opisany powyżej program lojalnościowy współorganizowany przez Spółkę stanowi sprzedaż premiową, a nagrody wydawane uczestnikom – osobom fizycznym w programie lojalnościowym podlegają zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu od osób fizycznych wynoszącym 10% (na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a płatnikiem tego podatku jest Wnioskodawca (na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz czy na Spółce nie ciążą wówczas obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób prawnych od nagród wydanych uczestnikom osobom prawnym oraz uczestnikom, osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy transakcji z użyciem kart, premiowanych w programie lojalnościowym dokonują w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą?

2.W przypadku podzielenia przez organ podatkowy stanowiska Spółki wyrażonego w pytaniu 1, czy stosuje się względem uczestnika programu – osoby fizycznej przy wydawaniu nagrody zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zwolnienie z opodatkowania nagrody związanej ze sprzedażą premiową towarów, gdy wartość tej nagrody nie przekracza kwoty 2 000 zł, a Spółka – płatnik nie pobiera wówczas i nie odprowadza do właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego?

3.Czy podczas przyznawania nagród w programie lojalnościowym, obowiązek pobrania i odprowadzenia przez Spółkę jako płatnika (na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) do właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych wynoszącego 10% (na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) powstanie dla Spółki z chwilą wydania nagrody danemu uczestnikowi, nie powstanie zaś z chwilą przyznania temu uczestnikowi punktów w zamian za zrealizowanie określonych wielkości transakcji przy pomocy karty płatniczej, czy innych czynności premiowanych punktami, ani z chwilą zadeklarowania (wskazania) przez tego uczestnika nagrody, na którą chce wymienić punkty?

4.Czy możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna być każdorazowo rozpoznawana przez Spółkę na moment wydania nagrody uczestnikowi, nie zaś na moment przyznania uczestnikowi przez Spółkę punktów w zamian za zrealizowanie określonych wielkości transakcji przy pomocy karty płatniczej, czy innych czynności premiowanych?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na Państwa pytania w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze współorganizacją programu lojalnościowego. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Spółka stoi na stanowisku, że program lojalnościowy współorganizowany przez Spółkę stanowi sprzedaż premiową, a w takiej sytuacji, nagrody wydawane uczestnikom – osobom fizycznym – w programie lojalnościowym podlegają zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu od osób fizycznych wynoszącemu 10% [na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: „updof”)], gdzie płatnikiem tego podatku pozostaje Wnioskodawca (na podstawie art. 41 ust. 4 updof). W takiej sytuacji Spółka stoi również na stanowisku, że na Spółce nie ciążą obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych od nagród dla uczestników – osób prawnych, oraz od nagród dla uczestników – osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy transakcji z użyciem kart, premiowanych w programie lojalnościowym dokonują w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Program lojalnościowy współorganizowany przez Wnioskodawcę nosi cechy sprzedaży premiowej. Za zrealizowanie określonych wielkości i ilości transakcji przy pomocy karty płatniczej, czy innych czynności premiowanych punktami – jest przyznawana premia (punkty), która jest wymieniana, po osiągnięciu wymaganego progu, na nagrody. Ma ona charakter gwarantowany – każdy uczestnik programu, który osiągnie zakładany w regulaminie pułap punktów i zdecyduje się na ich wymianę na nagrodę, otrzyma od współorganizatora – Spółki – nagrodę.

Jednocześnie program jest zorganizowany na zasadzie przyrzeczenia publicznego, gdzie Spółka jako współorganizator, przyrzeka nagrody za wykonanie oznaczonych czynności. Czynnościami tymi jest właśnie realizacja określonych ilości i wartości transakcji z użyciem kart płatniczych. Przekazanie nagrody jest powiązane z okolicznością zrealizowania przez osobę otrzymującą premię w postaci nagrody określonych wielkości i ilości transakcji przy pomocy karty płatniczej, czy innych czynności premiowanych punktami, a po spełnieniu ustalonych w regulaminie programu warunków uczestnik ma gwarancję otrzymania nagrody. Kwalifikacji tej nie zmienia fakt, że nagrodę można odebrać dopiero po przekroczeniu progu premii – punktów.

Nadto zasady otrzymywania nagród są dokładnie określone w regulaminie programu lojalnościowego. Updof stosuje pojęcie „sprzedaży premiowej” w art. 21 ust. 1 pkt 68, stanowiącym o zwolnieniu podatkowym m.in. nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług, w przypadku wygranych i nagród o wartości do 2 000 zł oraz w art. 30 ust. 1 pkt 2, stanowiącym o zryczałtowanym opodatkowaniu stawką 10% wartości nagród związanych ze sprzedażą premiową.

Updof nie definiuje pojęcia „sprzedaży premiowej”.

Zgodnie z art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360; dalej: „Kodeks cywilny”), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą, odpłatną, wzajemną, gdzie świadczenia mają ekwiwalentny charakter. Skutkiem umowy sprzedaży jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny.

Termin „premiowa” również nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych, ani w Kodeksie cywilnym. Premia to jednak w powszechnym rozumieniu nagroda (świadczenie) za zrealizowane zachowanie ściśle określone przez przyznającego premię. Nie ma prawnych przeszkód, by umowa sprzedaży została wzbogacona o obowiązek spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w zamian za dokonanie określonego zakupu. Dodatkowe świadczenie może przewidywać sama umowa sprzedaży, ale nie ma również przeszkód, by przyrzeczenie takiego świadczenia (nagrody) oparte było na innej podstawie prawnej – np. w ramach przyrzeczenia publicznego zgodnie z art. 919 Kodeksu cywilnego na podstawie wydanego przez organizatora (w tym przypadku Spółkę) regulaminu programu lojalnościowego. Przyrzekającym nie musi być zatem sprzedający, ale może być inny podmiot – organizator akcji marketingowej.

Jak podnosi się w indywidualnych interpretacjach podatkowych (por. indywidualną interpretację podatkową Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 stycznia 2019 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.628.2018.2.IR), pojęcie „sprzedaży premiowej” w ujęciu podatkowym ma dużo szersze znaczenie niż w ujęciu cywilistycznym. Jej istotą pozostaje, iż otrzymanie przyrzeczonej nagrody związane jest z zakupem określonego produktu, nie tylko wówczas, gdy premię wypłaca sprzedający. Kto inny może prowadzić sprzedaż, a kto inny koordynować akcję sprzedaży premiowej. Istotny jest związek pomiędzy sprzedażą a „premią” należną za ten zakup, a także to, by obowiązek wydania „premii” był do wyegzekwowania z pozycji kupującego uczestnika (gwarancja uzyskania premii).

Stanowisko to potwierdzają następujące interpretacje indywidualne:

·wydana dla Spółki z 1 lutego 2021 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.802.2020.3.KF;

·z 2 października 2020 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.576.2020.1.HD;

·z 5 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.186.2020.4.MK1;

·z 17 września 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.378.2019.1.RR.

Ad 2

W przypadku podzielenia przez Organ podatkowy stanowiska Spółki wyrażonego w pkt 1 i uznania, że Spółka jest zobowiązana przy wydawaniu nagrody uczestnikowi – osobie fizycznej pobrać i odprowadzić zryczałtowany podatek dochodowy, Spółka stoi na stanowisku, że stosuje się względem uczestnika – osoby fizycznej zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 updof, tj. zwolnienie z opodatkowania nagrody związanej ze sprzedażą premiową towarów, gdy wartość tej nagrody nie przekracza kwoty 2 000 zł. Spółka – płatnik nie pobiera wówczas i nie odprowadza do właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 updof, wolne od podatku dochodowego są: wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

W programie lojalnościowym może wystąpić taka sytuacja, że nagroda dla uczestnika – osoby fizycznej – nie przekroczy jednorazowo kwoty 2 000 zł, a wówczas powinno znaleźć zastosowanie to przedmiotowe zwolnienie. Spółka jako – co do zasady – płatnik zryczałtowanego podatku dochodowego, nie będzie wtedy zobowiązana do pobrania i odprowadzenia podatku z uwagi na to zwolnienie.

Możliwość jego zastosowania jest wyłączona w literalnym brzmieniu przepisu jedynie dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, gdy nagroda uzyskana w ramach sprzedaży premiowej pozostaje w związku z tą pozarolniczą działalnością gospodarczą. Natomiast pytanie nr 2 odnosi się do biorących udział w programie osób fizycznych, które nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym nie sposób zakwalifikować wydawanych im nagród jako przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej i nie można stosować wyjątku, o którym mowa w drugiej części art. 21 ust. 1 pkt 68 updof.

Skoro na takim uczestniku – osobie fizycznej, z uwagi na zwolnienie kwotowe, nie będzie ciążyło żadne zobowiązanie podatkowe, na Spółce nie będzie spoczywał żaden obowiązek płatnika podatku dochodowego.

Ad 3 – 4

W ocenie Wnioskodawcy, w opisywanym programie lojalnościowym, pobór zryczałtowanego podatku dochodowego winien nastąpić z chwilą wydania nagrody uczestnikowi, tj. postawienia nagrody do dyspozycji uczestnika – każdorazowo, z chwilą wydania uczestnikowi nagrody rzeczowej (rzeczy, vouchera z kodem pozwalającym na uzyskanie określonej usługi, np. biletu na mecz, usługi związanej z grami komputerowymi, itp.), po zidentyfikowaniu, że wydanie nagrody podlega temu opodatkowaniu (że nie stosuje się zwolnienia, o którym mowa powyżej). Wydanie jest bowiem pierwszą chwilą, w której uczestnik może nagrodą zadysponować i z niej skorzystać. W tym właśnie momencie powstaje dla uczestnika obowiązek podatkowy, który jest realizowany za pośrednictwem Wnioskodawcy – płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego. W tym też momencie Spółka winna zidentyfikować, czy wartość nagrody mieści się w zwolnieniu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 updof.

W ocenie Wnioskodawcy, nie są natomiast tymi momentami chwile, w których uczestnikowi przypisywane są punkty za realizowane transakcje kartowe, czyli w których przyznaje się i zapisuje na konto uczestnika w programie określoną liczbę punktów w związku z dokonaniem określonego rodzaju transakcji. Przyznanie punktów, ani zadeklarowanie rodzaju oczekiwanej nagrody, na którą mają zostać wymienione punkty nie jest bowiem jeszcze tożsame z wydaniem uczestnikowi nagrody; uczestnik bowiem musi najpierw zebrać określoną liczbę punktów na daną, wybraną przez siebie, nagrodę. Nawet zebranie odpowiedniej dla danej nagrody liczby punktów nie jest jeszcze tożsame z jej wydaniem, bowiem wymaga podjęcia przez organizatora szeregu czynności faktycznych, które poprzedzą sam moment wydania nagrody uczestnikowi, czyli postawienia jej do dyspozycji uczestnika.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy wynika z dyspozycji przepisu art. 11 ust. 1 updof, zgodnie z którym przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Uczestnik – podatnik, otrzymując nagrodę rzeczową nabywa bowiem prawo do dysponowania nagrodą. Na wcześniejszych etapach programu lojalnościowego uczestnik nie ma jeszcze możliwości dysponowania nagrodą. Dopiero wraz z wydaniem nagrody powstaje możliwość dysponowania nagrodą, co powoduje powstanie dla uczestnika obowiązku podatkowego, a tym samym wówczas aktualizują się podatkowe obowiązki Wnioskodawcy jako płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z nagrodami wydawanymi w programie lojalnościowym.

Ponadto powyższe stanowisko znajduje swoje uzasadnienie w art. 41 ust. 4 updof, zgodnie z którym płatnicy (tak jak Wnioskodawca) są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych.

Przepis ten kładzie nacisk na techniczną czynność wypłaty i na moment przekazania świadczenia.

Jak wskazywał Wojewódzki Sąd Administracyjny w ...w wyroku z 6 grudnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 730/10, „przez dokonywanie wypłat „faktyczne wypłaceni” Sąd rozumie wypłatę środków finansowych rzeczywiście dokonaną przez określony podmiot, niezależnie od źródła pochodzenia tych środków. Innymi słowy, podmiotem faktycznie wypłacającym jest podmiot przekazujący środki pieniężne osobie uprawnionej do ich otrzymania, czyniąc to czy to w gotówce, czy też na np. rachunek”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Ocena stanowiska

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy, tj.:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z ww. przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Za przychody należy natomiast uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Sposób ustalenia wartości świadczeń określa art. 11 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ww. ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ponieważ za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika – to wskazać należy, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Zatem do przychodu należy zaliczyć każdy rodzaj świadczenia, które dana osoba (podatnik) otrzymuje kosztem majątku innej osoby.

Ponieważ Państwa wątpliwości dotyczą sytuacji, w której wydają Państwo nagrody osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy transakcji z użyciem kart, premiowanych w programie lojalnościowym dokonują w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, wskazać należy, że stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw.  z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.

Zatem nagrody uzyskane przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, z tytułu współorganizowanego przez Państwa programu lojalnościowego – jeżeli osoby te uczestniczą w programie (sprzedaży premiowej) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą – stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Oznacza to, że w takim przypadku dochód (przychód) z tytułu wygranej przez podatnika nagrody podlega opodatkowaniu według tych samych zasad jak dochód podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Brak jest bowiem uzasadnienia do wyłączenia ze źródła przychodów, jaką stanowi pozarolnicza działalność gospodarcza gratyfikacji w postaci nagrody, w sytuacji gdy dane czynności wykonywane są w ramach działalności zarobkowej prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek, a ponadto działalność ta ma charakter zorganizowany i ciągły (powtarzalny i stały), a więc zostaną spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, podatnicy uzyskujący dochody ze źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, sami dokonają opodatkowania przekazanych przez Państwa nagród (zgodnie z wybraną formą opodatkowania).

Zgodnie bowiem z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe, na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

-obliczenie,

-pobranie,

-wpłacenie

podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zgodnie natomiast z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:

·tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

·obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.

Jak wynika z przepisów przywołanego Rozdziału 7, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:

·określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

·określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji: udzielający świadczenia (płatnik) – uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).

Żaden z przepisów nie nakłada jednak na dany podmiot obowiązków płatnika w stosunku do przychodów uzyskiwanych od tego podmiotu przez podatników z prowadzonej przez tychże podatników działalności gospodarczej.

Co więcej, ustawodawca wskazał wprost w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że:

Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W przypadku zatem podatników prowadzących działalność gospodarczą, fakt czy przychód powstanie, czy nie, pozostaje bowiem bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie w zakresie obowiązków płatnika (Spółki), jeśli ewentualny przychód powstanie i tak powinien zostać zakwalifikowany do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, a zatem do przychodów, co do których obowiązki płatnika nie mają zastosowania.

Przepisy dotyczące obowiązków płatnika – stanowiące wyłom od zasady samoopodatkowania – nie dotyczą przychodów ze źródła, którym jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Podsumowując, Spółka, jako płatnik nie będzie zobowiązana do potrącania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu przekazanych nagród osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy transakcji z użyciem kart, premiowanych w programie lojalnościowym dokonują w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, i w konsekwencji nie będzie zobowiązana z tego tytułu do przygotowania i wysłania jakichkolwiek deklaracji, formularzy lub innych informacji dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.

Skoro zatem w tym zakresie nie ciążą na Państwu obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, to kwestia sposobu rozliczenia ewentualnego przychodu z tego tytułu stanowi indywidualną sprawę osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, którzy otrzymują od Państwa nagrody i którzy transakcji z użyciem kart, premiowanych w programie lojalnościowym dokonują w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą.

Tym samym w odniesieniu do ww. osób fizycznych Państwa stanowisko jest prawidłowe.

W złożonym wniosku powzięli Państwo także wątpliwość, jakie obowiązki płatnika będą ciążyły na Państwu w związku z wydaniem nagród na rzecz pozostałych uczestników programu będących osobami fizycznymi (tj. uczestników, którzy transakcji z użyciem kart premiowanych w programie lojalnościowym nie dokonują w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą) i czy współorganizowany przez Państwa program lojalnościowy będzie stanowił sprzedaż premiową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do tych wątpliwości należy w pierwszej kolejności wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2.000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnia do czego może mieć zastosowanie omawiane zwolnienie.

Aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego spełnione muszą być następujące warunki:

·nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową towarów lub usług,

·jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 2.000 zł,

·nagroda nie została otrzymana przez podmioty w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „sprzedaż premiowa”.

Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia. Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej internetowego wielkiego słownika języka polskiego (http://www.wsjp.pl) wynika, że sprzedaż to „oddawanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy.”

Ponadto, umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

W myśl art. 535 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” również nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego premia to: „dodatek do pensji przyznawany pracownikowi zależnie od osiągniętych wyników pracy”; „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną” (https://sjp.pwn.pl). Innymi słowy, pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

W myśl art. 353 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

„Sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia własności rzeczy.

Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru lub usługi. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Zatem można wskazać, że sprzedaż premiową cechuje:

  • powiązanie przekazania nagrody z faktem zakupu przez osobę otrzymującą premię promocyjnego towaru lub usługi, lub też zakupu za określoną kwotę, bądź zebrania określonej ilości punktów,
  • gwarancja otrzymania premii po spełnieniu ustalonych warunków.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przedmiotowy program lojalnościowy organizowany przez Państwa spełnia wskazane powyżej cechy sprzedaży premiowej. Podstawowym warunkiem przyznania uczestnikowi nagrody jest zrealizowanie przez niego odpowiedniej i określonej regulaminem wielkości transakcji z użyciem kart płatniczych. Przyznawana uczestnikowi nagroda jest zatem ściśle powiązana ze sprzedażą, bowiem wystąpienie sprzedaży jest warunkiem przyznania uczestnikowi nagrody. Co więcej, przyznawana nagroda ma charakter gwarantowany – każdy uczestnik programu, który osiągnie zakładaną w regulaminie wielkość transakcji z użyciem kart płatniczych otrzyma od Państwa nagrodę.

Tym samym do dochodów z tytułu nagród związanych ze sprzedażą premiową będzie miał zastosowanie przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także – jeżeli zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia – przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z art. 30 ust. 3 ww. ustawy:

Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

W myśl art. 30 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Art. 41 ust. 4 omawianej ustawy wskazuje, że:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29,  art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 42 ust. 1a ww. ustawy:

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis reguluje w Państwa przypadku obowiązek ewentualnego przesłania do urzędu skarbowego deklaracji rocznej PIT-8AR.

W Państwa sprawie program lojalnościowy będzie stanowił sprzedaż premiową. Zatem wydanie nagród o charakterze rzeczowym stanowi nagrodę związaną ze sprzedaż premiową, których wartość podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli jednorazowa wartość tych nagród nie przekroczy kwoty 2 000 zł.

W przypadku, gdy jednorazowa wartość nagrody przekroczy kwotę 2 000 zł, to od całości kwoty będą Państwo zobowiązani do poboru 10% zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W opisanej przez Państwa sprawie – w sytuacji gdy beneficjentami nagród będą pozostali uczestnicy programu będący osobami fizycznymi (tj. uczestnicy, którzy transakcji z użyciem kart premiowanych w programie lojalnościowym nie dokonują w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą), zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania wypłaconych nagród.

Zatem Państwo – jako płatnik, zwolnieni będziecie z obowiązku naliczenia, pobrania i przekazania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wartości przyznanych nagród, jak również przesłania do urzędu skarbowego deklaracji rocznej PIT-8AR.

W związku z powyższym powzięliście Państwo wątpliwość co do momentu, w którym jesteście Państwo zobowiązani do poboru i odprowadzenia podatku jako płatnik na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W analizowanej sprawie wartość nagród rzeczowych otrzymanych przez uczestników programu lojalnościowego stanowi dla nich przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się natomiast do brzmienia art. 11 ust. 1 ustawy, momentem uzyskania przez uczestników programu przychodu w związku z otrzymaniem nagrody jest moment jej postawienia do dyspozycji uczestnika, tj. wydania nagrody rzeczowej, w tym nagród – wyjazdów, tzw. przeżyciowych (wycieczki, wyjazdy na mecze, wyjazdy na koncerty, udziały w warsztatach kulinarnych).

Zatem stosownie do zapisu art. 41 ust. 4 ustawy, obowiązek płatnika określony w tym przepisie powstanie w wyżej wskazanym momencie.

Ponadto powzięliście Państwo wątpliwość, w jaki sposób winniście Państwo określić, czy otrzymana przez uczestnika nagroda korzysta ze zwolnienia określonego w wyżej zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wskazano wcześniej, stosownie do brzmienia tego przepisu, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego spełnione muszą być następujące warunki:

·nagroda musi być związana ze sprzedażą premiową towarów lub usług,

·jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 2 000 zł,

·nagroda nie została otrzymana przez podmioty w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W analizowanej sprawie jak już wyjaśniono wyżej nagrody są wydawane przez Państwa pozostałym osobom fizycznym w związku ze sprzedażą premiową, zatem nagrody nie są otrzymywane przez uczestników w związku z prowadzoną przez nich pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Wobec powyższego, jeżeli jednorazowa wartość nagrody wydanej uczestnikowi nie przekroczy kwoty 2 000 zł, to korzysta ona ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Określenie czy otrzymana przez uczestnika nagroda korzysta ze zwolnienia z opodatkowania należy odnieść do wartości tej nagrody w momencie jej postawienia do dyspozycji uczestnika, zatem wartości wydanej nagrody rzeczowej w tym nagrody – wyjazdu, tzw. przeżyciowego, ustalonej zgodnie z brzmieniem wyżej zacytowanego art. 11 ust. 2 lub 2a ustawy.

Jeżeli ustalona w powyższy sposób wartość uzyskanej przez uczestnika pojedynczej nagrody przekroczy kwotę 2 000 zł, wówczas będzie ciążył na Państwu obowiązek obliczenia i poboru podatku określony w art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, Państwa stanowisko w całości uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny Państwa stanowiska w podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.    

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).