Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, co jasno wynika z podanego przez Wnioskodawczynię miejsca zamieszkania.

Zadane pytania dotyczą zarówno stanów faktycznych istniejących jak i stanów faktycznych przyszłych

Dochody z działalności gospodarczej Wnioskodawca opodatkowuje tzw. podatkiem linowym według 19% stawki.

Nieruchomość Wnioskodawca nabył w (…) r. Nieruchomość ta mieści się w (…).

Ze względu na sytuację rynkową Wnioskodawca nie może wykluczyć czy w (…) r. będzie kontynuowała remont. Wnioskodawca zwrócił uwagę, że raz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pyta Ją o prace budowlane a w innym miejscu o remont (mając, jak Wnioskodawca rozumie na myśli te same prace, wykonywane w ramach jednego zadania gospodarczego, które opisała we wniosku).

Wydatki, jakie wskazywał Wnioskodawca we wniosku, ponosi od (…) i ten stan trwa nadal.

Wnioskodawca jest właścicielem tej nieruchomości. Nie dzieli tej własności z inną osobą.

Wnioskodawca jest właścicielem tej nieruchomości. Nie dzieli tej własności z inną osobą a tym samym w momencie ponoszenia tych wydatków w przeszłości jak i w przyszłości nie będzie nadal współwłaścicielem tej nieruchomości gdyż jest jej właścicielem.

Wnioskodawca posiada sporządzone na piśmie pozwolenie (...) konserwatora zabytków na prowadzenie prac wskazanych. Wnioskodawca musiał uzyskać pozwolenie konserwatorskie na przeprowadzenie inwestycji, a także szereg zgód Konserwatora dotyczących przykładowo dodatkowego wejścia do budynku, zachowania klatki schodowej i sposobu jej renowacji, koloru elewacji czy iluminacji świetlnej budynku. W szczególności Wnioskodawca posiada pozwolenie (…) Konserwatora Zabytków na prowadzenie prac dla zamierzenia budowlanego pod nazwą „Remont i przebudowa nie użytkowanego dawnego przedszkola przy (…) (działka (…)) na budynek usługowo-hotelowy wraz z zabudową tarasu w podwórzu jako ogrodu zimowego; remontem elewacji i ogrodzenia; nadbudową oficyny polegającą na zmianie fragmentu połaci dachu, przebudową elewacji oficyny; palowaniem ścian fundamentowych i obniżeniem poziomu posadzki piwnic; zmianą sposobu użytkowania: części piwnic na pomieszczenia pomocnicze (sanitariaty) i usługi hotelowe (siłownia, sauna, jacuzzi), parteru i piętra na cele usługowe oraz nieużytkowanego poddasza na apartamenty hotelowe; budową dźwigu osobowego, remontem i rozbudową instalacji wewnętrznych: c.o., wod.-kan., gazowej i elektrycznej, budową instalacji wentylacji mechanicznej i klimatyzacji oraz  budową przyłącza energetycznego ((…)) i kanalizacji deszczowej ((…)) obręb (…). Zmiany w zakresie zagospodarowania terenu: zmiana lokalizacji wejść, utwardzenie terenu, wewnętrzna podziemna instalacja kanalizacji sanitarnej, chłodnicza i elektryczna. Zmiany w zakresie architektury: zmiana układu konstrukcyjnego i funkcjonalnego, zmiana elewacji oficyny, dopasowanie do nowych potrzeb projektów instalacyjnych; wewnętrzna instalacja wentylacji mechanicznej, wewnętrzna instalacja grzewcza z wymiennikownią i chłodnicza, wewnętrzna instalacja wod.-kan., wewnętrzna instalacja gazowa, wewnętrzna instalacja elektryczna.”

Dodatkowo Wnioskodawca posiada pozwolenia konserwatorskie na przeprowadzenie prac konserwatorskich przy elewacji budynku oraz zalecenie, aby w maksymalnym stopniu zachować zabytkowy wystrój i wyposażenie wnętrz. Ponadto posiada uzgodnienie konserwatorskie iluminacji budynku.

Szczegółowy zakres prac wskazany jest w dokumentacji projektowej, na którą wydano pozwolenia konserwatorskie.

Zakres prac musiał i nadal musi być zgodny z pozwoleniem (...) konserwatora zabytków. Żadne prace nie mogą wykraczać poza to na co wyraził zgodę wojewódzki konserwator zabytków. W trakcie prac doszło do pewnych korekt realizowanego zadania polegających na rezygnacji z wykonania np. siłowni, sauny czy jacuzzi. W ramach realizacji tego zadania nie wykonano żadnych prac, nie ujętych w pozwoleniu. Kwestia ta jest przedmiotem stałego nadzoru konserwatora.

Wnioskodawca uważa, że adresatem pytania „Jakie elementy budynku objęte są ochroną zabytków w związku z wpisaniem obszaru (…) na którym znajduje się nieruchomość do rejestru zabytków?” powinien być wojewódzki konserwator zabytków. Z punktu widzenia Wnioskodawcy jest istotne tylko to, że budynek Wnioskodawcy znajduje się na terenie (…) i w związku z powyższym na wykonanie całości prac musiał uzyskać jego zgodę i tę zgodę otrzymał. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że Willa przy (…) została wzniesiona w (…) r. wg projektu (…). Ze względu na walory architektoniczne, urbanistyczne i historyczne figuruje w ewidencji obiektów zabytkowych. Usytuowana jest w obrębie układu urbanistycznego miasta (…) w granicach (…), wpisanego do rejestru zabytków pod numerem (…), decyzją z dnia (…) r. oraz (...). Znajduje się na obszarze uznanym za pomnik historii „(…) - historyczny zespół miasta” zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia (…) r.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że prace budowlane objęte zakresem zadania inwestycyjnego zostały szczegółowo opisane we wniosku o wydanie interpretacji. Prace te są wykonywane pod stałym nadzorem konserwatora, który sprawdza zgodność wykonanych prac z uzyskanym pozwoleniem. Niezależnie od tego niektóre prace musiały zostać wykonane przez konserwatora. Wnioskodawca, w załączeniu przekazuje sprawozdanie konserwatora z wykonania niektórych prac.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wydatki na prace budowlane, o których mowa we wniosku zostaną udokumentowane fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Ponadto wykonawca prac wystawia fakturę VAT i doręcza ją Wnioskodawcy jako podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Dotyczy to zarówno prac budowlano- remontowych jak i prac wykonanych przez konserwatora.

Wnioskodawca nie potrafi na to jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie „Czy budynek, o którym mowa we wniosku, stanowi zabytek nieruchomy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami” a to, ze względu na to, iż nieruchomość nie jest indywidualnie wpisana do rejestru zabytków gdyż znajduje się na całym obszarze wpisanym do takiego rejestru.

Wnioskodawca nie potrafi na jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie „Czy poniesione prze Wnioskodawcę wydatki dotyczyły/będą dotyczyć robót budowlanych w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2022 r. poz. 840), w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków”, a to, ze względu na to, iż nieruchomość nie jest indywidualnie wpisana do rejestru zabytków gdyż znajduje się na całym obszarze wpisanym do takiego rejestru.

Wydatki, o których mowa we wniosku nie zostaną odliczone przez Wnioskodawcę od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ponadto nie odliczy ich Wnioskodawca w ramach innych ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej, a także nie wykroczą poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu (...) konserwatora zabytków lub zostały wykonane niezgodnie z pozwoleniem (...) konserwatora zabytków, oraz nie zostaną sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie.

W odpowiedzi na pytanie „Czy zamierza Wnioskodawca dokonać odliczenia wydatków związanych z robotami budowlanymi w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł Wnioskodawca wydatki na budynek?” Wnioskodawca wskazał, że nie wie czy w ogóle przysługuje Jemu prawo do tzw. ulgi na zabytki; jeśli tak, to wykaże tę ulgę z zeznaniu podatkowym za rok podatkowy zgodnie z obowiązującym prawem. Wnioskodawca zwraca uwagę, że kwestia ta nie jest przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji.

W odpowiedzi na pytanie „Czy wydatki opisane we wniosku, które Wnioskodawca  poniósł/poniesie: - czy w odniesieniu do nich zachowane zostały/zostaną warunki określone w art. 26hb ust. 2 i ust. 4 oraz ust. 5 tej ustawy?” Wnioskodawca wskazał, że jak podał we wniosku nieruchomość Wnioskodawcy nie jest wpisana indywidualnie do rejestru zabytków gdyż znajduje się na obszarze (…), który do takiego rejestru został wpisany. Wydatki zostały i w przyszłości będą udokumentowane fakturą i wysokość odliczenia (jeśli w ogóle Wnioskodawcy przysługuje) zostanie obliczona zgodnie z przepisami;

oraz „czy spełniają one definicje określone w art. 26hb ust. 12 ww. ustawy?”

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że gdyby nie miał co do tego wątpliwości, nie składałaby wniosku o wydanie interpretacji w tym zakresie. Jeszcze raz Wnioskodawca podkreślał, że Jego nieruchomość nie jest wpisana do rejestru zabytków ale znajduje się na obszarze wpisanym do tego rejestru i to jest głównym źródłem wątpliwości Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie zamierza dokonywać odliczeń wydatków, o których mowa w art. 26hb ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek o interpretację nie dotyczy wyłączeń, o których mowa w tym przepisie.

Wnioskodawca nie otrzymał zaświadczenia, gdyż cała inwestycja nie została jeszcze zakończona. Natomiast w dniu (…) roku został spisany protokół w sprawie remontu budynku przy (…) przy udziale komisji, w skład której wchodzili między innymi przedstawiciel (...) Urzędu Ochrony Zabytków, a także konserwator dzieł sztuki. W protokole tym - po wymienieniu wykonanych prac konserwatorskich - stwierdzono, że zostały one wykonane zgodnie z pozwoleniem i ustaleniami Komisji i zostają odebrane bez uwag. Protokół ten dotyczy zakończonych prac konserwatorskich. Wnioskodawca odrębnie złoży wniosek o odbiór przez konserwatora prac budowlanych, jak tylko obiekt będzie gotowy do takiego odbioru i jeżeli taki odbiór będzie wymagany.

Wnioskodawca w odpowiedzi na pytanie „Czy całą kwotę odliczy w zeznaniu rocznym za 2022 r.? Czy będzie miał Wnioskodawca do odliczenia w kolejnych latach kwotę nierozliczoną w 2022 r.? wskazał, że nie potrafi odpowiedzieć na to pytanie gdyż nie wie czy w ogóle będzie mógł odliczyć jakąkolwiek kwotę, a jeśli tak, to w tej chwili nie zna jej wysokości i nie wie w jakim stopniu będzie ona korelowała z poziomem dochodów Wnioskodawcy za rok 2022.

Wnioskodawca oczekuje interpretacji przepisów obowiązujących w roku 2022 jak i obowiązujących w roku 2023.

Apartamenty nie stanowią odrębnych środków trwałych i nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych w przeciwieństwie do całego budynku.

Całość budynku stanowi jeden środek trwały. Obecnie jest to środek trwały w budowie (nie został jeszcze przejęty do używania).

Wnioskodawca ma tylko prawo do korzystania i pobierania pożytków z najmu lokalu mieszkalnego. Prawo to wynika z przysługującego Wnioskodawcy prawa własności nieruchomości, a tym samym tylko Wnioskodawca będzie miał prawo czerpania pożytków z najmu tego budynku, w tym apartamentów mieszkalnych.

Najem mieszkań zawarty zostanie na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Wnioskodawca przychód z najmu prywatnego osiągnie tylko wówczas gdy apartamenty w budynku będzie mógł przenieść - dla celów rozliczania podatku dochodowego - do majątku prywatnego w celu poddania go opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W przeciwnym razie będzie osiągał przychody z działalności gospodarczej, w tym także przychody z najmu rozliczanego w ramach działalności gospodarczej.

Czynności wynajmu poszczególnych części budynku Wnioskodawca będzie wykonywał zgodnie z definicją działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wysokość przychodu Wnioskodawcy za 2021 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku nie przekroczyła limitu, wymienionego w art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Wnioskodawca na pytanie „Czy w celu obsługi najemców będzie zatrudniał Wnioskodawca pracowników, korzystał z obsługi zarządczej, zawierał umowy cywilnoprawne?” wskazał, że nie może tego ani wykluczyć ani potwierdzić gdyż będzie to zależało od sytuacji rynkowej i przyjętego modelu biznesowego. Wnioskodawca planuje, iż w celu zarządzania budynkiem będzie korzystał z usług profesjonalnego zarządcy nieruchomości. Większość usług związanych z przygotowaniem apartamentów do najmu planuje powierzyć zewnętrznej firmie. Zleceń tych Wnioskodawca będzie dokonywał na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca w chwili obecnej nie planuje zapewnienia najemcom dodatkowych usług w postaci m.in. sprzątania, prania czy odpłatnych posiłków. O zaoferowaniu takich usług w przyszłości mogą zadecydować warunki rynkowe.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość będzie wymagała ochrony, sprzątania, administrowania, zarządzania ale - jak rozumie - na tym polega działalność gospodarcza w zakresie wynajmu nieruchomościami. Nie sposób przyjąć, że te usługi będzie świadczył sam sobie. Wnioskodawca nie planuje świadczyć takich usług dla podmiotów zewnętrznych. Odnośnie usług hotelarskich to w przekonaniu Wnioskodawcy najem krótkoterminowy jest usługą zbliżoną do usługi hotelowej. W tym sensie nie może wykluczyć, że będzie świadczył usługi zbliżone do usług hotelarskich.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że przyzna, że nie sądził, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może zwrócić się do Wnioskodawcy o zmianę pytania i zmianę udzielonej do tego pytania odpowiedzi. Wnioskodawcy nie interesuje, w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, odpowiedź na inne pytanie. Wnioskodawca pyta - w oparciu o przedstawiony stan faktyczny w jaki sposób w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien w tym stanie faktycznym się prawidłowo zachować. Czy Wnioskodawca jest uprawniony do rozpoznania kosztów remontu (które powinien rozpoznać jako koszt podatkowy w momencie ich poniesienia) czy też nie jest uprawniony do rozpoznania kosztów remontu dla celu rozliczenia podatku dochodowego, a tym samym wszystkie poniesione nakłady (zarówno o charakterze inwestycyjnym jak i remontowym) powinien rozpoznać jako zwiększające wartość środka trwałego. W przedstawionym własnym stanowisku Wnioskodawca powołuje wszystkie istotne przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które wymagają interpretacji. Wnioskodawca nie pyta o to czy jakieś zdarzenie jest remontem czy inwestycją lecz pyta o to czy realizowane na podstawie jednej umowy o roboty budowlane prace mogą być dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych w części kwalifikowane jako koszty remontu a w pozostałej części jako koszty nakładów zwiększających wartość środka trwałego. I na to pytanie Wnioskodawca udziela pozytywnej odpowiedzi i wnosi o potwierdzenie takiego stanowiska przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko w zakresie pytań wskazanych we wniosku. 

Pytania

4.Czy Wnioskodawca jest uprawniony, począwszy od roku 2022 r., do skorzystania z tzw. ulgi na zabytki, o której mowa w art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1)

Wnioskodawca ma prawo do rozpoznania poniesionych nakładów o charakterze wyłącznie remontowym bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.

Ad 2)

Wnioskodawca ma prawo, po zakończeniu prac modernizacyjno-remontowych i przejęciu budynku do użytkowania do amortyzowania wszystkich poniesionych nakładów na nabycie budynku i nakładów inwestycyjnych zwiększających wartość tego budynku także w roku 2023 i latach następnych.

Ad 3)

Wnioskodawca ma prawo wyłączyć część budynku (kondygnację, na której znajdują się apartamenty) do swojego majątku prywatnego i rozliczać uzyskiwane przychody z wynajmu tych apartamentów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ad 4)

Wnioskodawca ma prawo odliczać od podstawy opodatkowania wydatki poniesione po dniu 1 stycznia 2022 na prace konserwatorskie, restauratorskie oraz roboty budowalne w budynku opisanym we wniosku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad 1)

Wnioskodawca uważa, że ponoszone przez niego nakłady mają zarówno charakter inwestycyjny jak i charakter remontowy. W oparciu o sporządzane protokoły odbioru prac (niezwykle szczegółowe) jest możliwe precyzyjne rozdzielenie nakładów o charakterze inwestycyjnym i nakładów o charakterze remontowym. Jest oczywiste, że takiego rozdzielenia może dokonać jedynie osoba mająca ugruntowaną wiedzę z zakresu robót budowlanych. W przypadku więc gdy Wnioskodawca otrzyma od biegłego wykaz zrealizowanych prac o charakterze inwestycyjnym wraz z ich wartością oraz wykaz prac o charakterze remontowym wraz z ich wartością, w stosunku do każdej zrealizowanej pracy wykazanej w każdym protokole, będzie uprawniony do korekty dotychczasowego kwalifikowania zrealizowanych prac jako wyłącznie mających charakter inwestycyjny, a to w oparciu o art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2)

Wnioskodawca rozpoczynając wskazane prace budowlane był świadomy, że większość ponoszonych nakładów ma charakter inwestycyjny i w konsekwencji nakłady te będą podlegały amortyzacji po ukończeniu prac i przejęciu budynku do używania. W roku ubiegłym zmianie uległy jednak przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którymi - począwszy od 1 stycznia 2023 r. - nie będą podlegały amortyzacji budynki mieszkalne i lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość. W przekonaniu Wnioskodawcy przepis ten nie będzie dotyczył budynków innych niż mieszkalne. Nie budzi wątpliwości, że budynek, który stanowi własność Wnioskodawcy nie jest w świetle prawa budynkiem mieszkalnym. Po przeprowadzonych pracach jedynie niewielka część jego powierzchni ogólnej będzie mogła być przeznaczona na cele zakwaterowania osób fizycznych, jednakże zgodnie z zamiarem wnioskodawcy apartamenty będą służyły zaspokojeniu potrzeb o charakterze hotelowym i turystycznym. Zdaniem Wnioskodawcy nawet przeznaczenie apartamentu na wynajem długoterminowy nie zmieni charakteru budynku, w którym te apartamenty się znajdują, na budynek mieszkalny w rozumieniu art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca uważa, że nawet odstąpienie od pierwotnego zamiaru przeznaczenia apartamentów na wynajem krótkotrwały (czego Wnioskodawca nie planuje ale też nie może z całą pewnością wykluczyć z uwagi na uwarunkowania rynkowe) nie spowoduje, iż opisany budynek będzie kwalifikowany jako mieszkalny w rozumieniu art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych .

Ad 3)

W przypadku uznania, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2 jest nieprawidłowe Wnioskodawca chciałby wyłączyć opisane wyżej apartamenty z majątku prowadzonego przedsiębiorstwa i zaliczyć je do majątku prywatnego. Wyłączenie to nastąpiłoby bez ustanowienia odrębnej własności tych lokali. Następnie Wnioskodawca, już w ramach majątku prywatnego, przeznaczyłby te apartamenty na wynajem. W konsekwencji Wnioskodawca uzyskałby przychód z najmu, do którego opodatkowania musiałby obligatoryjnie zastosować ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W konsekwencji Wnioskodawca wykazywałby przychód, koszty uzyskania przychodów i dochód z działalności gospodarczej w zakresie działalności polegającej na wynajmie i zarządzaniu nieruchomościami oraz przychód z najmu opisanych apartamentów oraz ewentualnie innych nieruchomości mieszkalnych, nie wchodzących w skład majątku prowadzonego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. W stosunku do tego przychodu z tego źródła (najem) Wnioskodawca miałby obowiązek rozliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Ad 4)

Przeprowadzenie opisanych we wniosku prac polegających na przebudowie i remoncie budynku niewątpliwie wyczerpuje przesłanki określone w art. 26hb ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każdy budynek znajdujący się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków podlega -zdaniem Wnioskodawcy - takim samym rygorom konserwatorskim jak budynek indywidualnie wpisany do tego rejestru. Nie ma wątpliwości, że skoro Wnioskodawca uzyskał pozwolenie (...) konserwatora zabytków na przeprowadzenie opisanych prac to budynek Wnioskodawcy jest traktowany tak samo jak budynek ujęty w ewidencji zabytków. Wojewódzki konserwator zabytków nadzoruje wykonywane prace i muszą być one zgodne z jego pozwoleniem i wszelkimi zaleceniami, które w trakcie wykonywania prac są przez niego wydawane. Realizacja zadania (przebudowy i remontu budynku) jest dokumentowana w protokołach konserwatorskich. Mając na uwadze powyższe w przekonaniu Wnioskodawcy, skoro przebudowywany i remontowany budynek z racji na to, że znajduje się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków jest objęty nadzorem (...) konserwatora zabytków i w konsekwencji podlega takim samym rygorom jak budynek wpisany do rejestru zabytków lub budynek znajdujący się w ewidencji zabytków i wszelkie działania w tym budynku wymagają zgody konserwatora to uzasadnione jest skorzystanie przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi na zabytki, według zasad określonych w art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jego stanowisko jest w pełni zbieżne z zadanymi, dość prostymi pytaniami. Pytanie drugie dotyczy zakresu podstawy dokonywania amortyzacji jednego środka trwałego (budynku), w którym będą też się znajdować (poza lokalami użytkowymi) apartamenty mieszkalne, w związku z wejściem w życie, od 1 stycznia 2023 r. przepisu wykluczającego możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych od budynków mieszkalnych i lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości. Wątpliwość Wnioskodawcy ma źródło wyłącznie we wskazanej zmianie przepisów. Wnioskodawca uważa, że po przejęciu całego budynku do używania jest uprawniony do amortyzowania wszelkich nakładów o charakterze inwestycyjnym, zwiększających wartość tego środka trwałego, w tym również w części w jakiej te nakłady dotyczyły apartamentów mieszkalnych. Stanowisko Wnioskodawcy ma oparcie w fakcie, iż nabyty przez Wnioskodawcę budynek (środek trwały) nie był i po zakończeniu inwestycji nie będzie miał statusu budynku mieszkalnego. W budynku tym, jego stosunkowo niewielką powierzchnię w stosunku do powierzchni ogółem, będą zajmowały apartamenty mieszkalne, które nie będą - w świetle prawa - stanowiły odrębnych nieruchomości.

Pomimo, iż Wnioskodawca jest przekonany, że jego stanowisko dotyczące pytania drugiego jest prawidłowe to - z ostrożności - poprzez zadanie trzeciego Wnioskodawca chce znaleźć rozwiązanie sytuacji gdyby się jednak okazało, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna jego stanowisko w zakresie pytania drugiego za nieprawidłowe. Pytanie to stanie się bezprzedmiotowe, jeśli Organ uzna poprawność stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego. Jeśli bowiem Wnioskodawca nie miałby prawa do amortyzowania części nakładów inwestycyjnych poniesionych na wytworzenie apartamentów mieszkalnych w ramach jednego przedsięwzięcia inwestycyjnego obejmującego jeden środek trwały (jeden budynek) to Wnioskodawca od przychodów z tytułu najmu tych apartamentów chciałby uiszczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a od przychodów z najmu pozostałych części tego budynku uiszczałby podatek dochodów od osób fizycznych według skali podatkowej lub według 19% stałej stawki, w zależności od jego decyzji podejmowanej na początku każdego roku podatkowego. Pytanie trzecie zmierza do potwierdzenia, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych daje Wnioskodawcy taką możliwość. Wnioskodawca jeszcze raz podkreśla, że odpowiedź na to pytanie jest możliwa tylko wtedy gdy stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania drugiego zostanie uznane za nieprawidłowe.

Pytanie czwarte dotyczy odpowiedzi na pytanie czy w szczegółowo przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym, uzupełnionym niniejszym pismem, przysługuje mu określona ulga podatkowa. Skoro Wnioskodawca o to pyta to dlatego, że ma wątpliwości, których źródła szczegółowo wyjaśnia. Ulga ta jest rozwiązaniem obowiązującym od 2022 r. a tym samym wszystkie przesłanki jej stosowania nie zostały jeszcze dostatecznie wyjaśnione w orzecznictwie organów, sądów, literaturze. Wnioskodawca prosi więc aby Organ pochylił się nad przedstawionym stanem faktycznym i udzielił Wnioskodawcy prostej odpowiedzi: ma czy też nie ma Wnioskodawca prawa do tej ulgi poprzez dokonanie oceny stanowiska Wnioskodawcy jako prawidłowego lub nieprawidłowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie pytań 1, 2 i 4 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. pyt. 1

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 przedmiotowej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.  

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.  

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy:

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Treść art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c) ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (…).

Z powyższych przepisów wynika, że sposób zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na środek trwały uzależniony jest od charakteru tych wydatków. Wydatki o charakterze remontowym, podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełniają przesłanki uznania ich za ww. koszty, wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki o charakterze ulepszeniowym, podlegają zaliczeniu do ww. kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego. Jeżeli jednak wydatki te nie przekroczą kwoty 10.000 zł, mogą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie poniesienia.

Przez ulepszenie środków trwałych należy rozumieć:

-przebudowę, czyli zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

-rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

-rekonstrukcję, tj. odtworzenie zużytych całkowicie lub częściowo składników majątku,

-adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

-modernizację, tj. unowocześnienie środka trwałego.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego też zasadne jest w tym przypadku odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, a w szczególności w przepisach prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.): 

Stosownie do art. 3 pkt 6, 7 i 8  ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz.U. z 2021 r. poz. 710 ze zm.):

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy Prawo budowlane:

Zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujące w toku eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji, niezwiększające jego wartości początkowej. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym. Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru. Różnica pomiędzy nakładami ponoszonymi na remont a nakładami ponoszonymi na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środka trwałego i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów, natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji, zyskuje istotną zmianę cech użytkowych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że jest Pani właścicielką budynku klasyfikowanego jako budynek niemieszkalny. Budynek znajduje się w (…). Obszar (…) został wpisany do rejestru zabytków pod (…) r., w ramach układu urbanistycznego (…) wpisanego do Rejestru Zabytków Województwa (…) decyzją z dnia (…) r. Ponadto teren ten znajduje się na obszarze miasta (…) uznanego za pomnik historii zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia (…) r. (Zarządzenie (…)). Z uwagi na wpis obszaru (…) do rejestru zabytków wszelkie prace wykonywane w tym budynku i jego otoczeniu wymagają zgody (…) Konserwatora Zabytków. Ponosiła i ponosić będzie Pani wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane, wykonane zgodnie z zaleceniami konserwatorskimi.

Ponadto ponoszone przez Panią nakłady mają zarówno charakter inwestycyjny jak i charakter remontowy. We wniosku wskazała Pani, że w oparciu o sporządzane protokoły odbioru prac (niezwykle szczegółowe) jest możliwe precyzyjne rozdzielenie nakładów o charakterze inwestycyjnym i nakładów o charakterze remontowym. Jest oczywiste, że takiego rozdzielenia może dokonać jedynie osoba mająca ugruntowaną wiedzę z zakresu robót budowlanych.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że wydatki o charakterze remontowym, podlegają zaliczeniu bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile spełniają przesłanki uznania ich za ww. koszty, wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wydatki o charakterze ulepszeniowym, podlegają zaliczeniu do ww. kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od podwyższonej wartości początkowej środka trwałego.

W związku z powyższym wydatki związane z remontem mogą – w świetle ww. przepisów – stanowić koszty uzyskania przychodów, rozliczane zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Jak wyżej wskazano zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r.  poz. 1128, ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Z przytoczonych przepisów wynika, że środki trwałe podlegają amortyzacji, o ile spełniają następujące warunki:

-stanowią własność lub współwłasność podatnika,

-są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,

-przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,

-są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Stosownie do art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Taka treść tego przepisu obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. Przepis ten został bowiem zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: „ustawa zmieniająca”). Zmiana ta jednak nie objęła budynków i lokali użytkowych, które nadal podlegają amortyzacji. 

Jednocześnie z art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej wynika, że podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych i podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych mogą, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2022 r., zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będących odpowiednio budynkami mieszkalnymi, lokalami mieszkalnymi stanowiącymi odrębną nieruchomość, spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu mieszkalnego lub prawem do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, nabytych lub wytworzonych przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Tym samym, na podstawie przepisu przejściowego, który jest przepisem szczególnym, podatnicy jeszcze przez rok (2022) będą stosować przepisy dotyczące amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obowiązujące na dzień 31 grudnia 2021 r., w odniesieniu do budynków i lokali mieszkalnych nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

Innymi słowy – na podstawie przepisu przejściowego – podatnicy będą mogli do końca 2022 r. zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od budynków i lokali mieszkalnych, nabytych lub wytworzonych przed 1 stycznia 2022 r.

W tym miejscu podkreślić, że posiada Pani pozwolenie (…) Konserwatora Zabytków na prowadzenie prac dla zamierzenia budowlanego pod nazwą „Remont i przebudowa nie użytkowanego dawnego przedszkola przy (…) (działka (…)) na budynek usługowo-hotelowy wraz z zabudową tarasu w podwórzu jako ogrodu zimowego (…).”

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku nieruchomości niemieszkalnych opisanych we wniosku, odpisy amortyzacyjne od tych budynków będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym będzie miała Pani prawo do amortyzowania całości nakładów poniesionych na nabycie budynku wraz z nakładami o inwestycyjnym charakterze poniesionymi na dostosowanie budynku do prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Ad. pyt. 3

W związku z uznaniem stanowiska Pani w zakresie pytanie nr 2 za prawidłowe, odpowiedź na pytanie 3 pozostaje bezprzedmiotowa, tym samym stanowisko Pani w tym zakresie nie podlegało ocenie w niniejszej interpretacji.

Ad. pyt. 4

Zgodnie z przepisem art. 26hb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

W myśl art. 26hb ust. 2:

Stosownie do art. 26hb ust. 3 pkt 2:

Jak stanowi art. 26hb ust. 4:

W myśl art. 26hb ust. 5:

W myśl art. 26hb ust. 6:

Zgodnie z art. 26hb ust. 7:

Stosownie do art. 26hb ust. 8:

W myśl art. 26hb ust. 9:

Jak stanowi art. 26hb ust. 10:

Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:

Według wyżej wymienionych przepisów ulga na zabytki jest skierowana do właścicieli lub współwłaścicieli nieruchomości zabytkowych, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i opłacają podatek według skali podatkowej, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Ulga jest zachętą podatkową polegającą na odliczeniu od podstawy opodatkowania:

-50% kwoty poniesionych wydatków na wpłaty na fundusz remontowy oraz na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane dotyczące zabytku (wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków),

-wydatku na nabycie zabytku wpisanego do rejestru zabytków, nie więcej niż kwota odpowiadająca iloczynowi 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej tego zabytku; limit odliczenia na wszystkie inwestycje podatnika z tego tytułu nie może przekroczyć 500 000 zł.

Z ulgi mogą skorzystać podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, będący właścicielami lub współwłaścicielami zabytków nieruchomych, którzy ponieśli wydatki na:

-wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków,

-prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w ewidencji zabytków,

-odpłatne nabycie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub udziału w takim zabytku, pod warunkiem, że podatnik na nabytą nieruchomość poniósł wydatek o charakterze remontowo-konserwatorskim.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, czy zabytku nieruchomego, dlatego też w tym przypadku ustawodawca odwołuje się do definicji sformułowanych w innych aktach prawnych, w szczególności w  przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2021 r. poz. 710 ze zm.):

Zgodnie z art. 3 pkt 6, 7 i 8 przywołanej ustawy określenia te oznaczają:

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl wskazanego powyżej art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Z kolei w art. 3 pkt 8 ustawy wskazano, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy.

W przypadku wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane podatnik musi spełniać następujące wymogi:

-być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego w momencie ponoszenia wydatku,

-posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie (...) konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac, w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,

-posiadać sporządzone na piśmie zalecenia konserwatorskie, w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków,

-posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi, jeżeli:

-dokonał już odliczenia w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek na zabytek,

-odliczył poniesione wydatki w ramach innej ulgi,

-wydatki zostały mu w jakikolwiek sposób zwrócone,

-wydatki wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu (...) konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich.

Ponadto w przypadku, gdy kwota rocznego dochodu/przychodu podatnika jest niższa niż kwota przysługującego odliczenia, podatnik może odliczać kwotę nieznajdującą pokrycia w rocznym dochodzie/przychodzie maksymalnie przez sześć kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że podatnik, który poniesie wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym, może odliczyć 50% tych wydatków od podstawy opodatkowania, z tytułu ulgi na zabytki. Musi jednak spełnić wszystkie warunki do skorzystania z tej ulgi przedstawione powyżej, w tym musi posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że:

1.opodatkowuje Pani dochody tzw. podatkiem linowym według 19% stawki ,

2.jest Pani w momencie poniesienia wydatku właścicielem nieruchomości wpisanej do ewidencji obiektów zabytkowych, ponadto budynek znajduje się w (…). Obszar (…) został wpisany do rejestru zabytków pod (…) decyzją z dnia (…) r., w ramach układu urbanistycznego (…) wpisanego do Rejestru Zabytków Województwa (…) pod (…) r. Ponadto teren ten znajduje się na obszarze miasta (…) uznanego za pomnik historii zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia (…) r. (Zarządzenie (…)),

3.budynek ten w całości był klasyfikowany jako budynek niemieszkalny. W budynku tym rozpoczęła Pani w (…) r. - na podstawie umowy o roboty budowlane - prace modernizacyjno-remontowe w ramach pozwolenia na budowę wydanego dla zadania inwestycyjnego,

4.prace są prowadzone od drugiej połowy (…) r. i zakończą się – o ile pozwoli na to sytuacja rynkowa - do końca (…) r.,

5.posiada Pani pozwolenie (…) Konserwatora Zabytków na prowadzenie prac dla zamierzenia budowlanego pod nazwą „Remont i przebudowa nie użytkowanego dawnego przedszkola przy (…) (działka (…)) na budynek usługowo-hotelowy wraz z zabudową tarasu w podwórzu jako ogrodu zimowego (…)”,

6.wydatki na prace budowlane, o których mowa we wniosku zostaną udokumentowane fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Ponadto wykonawca prac wystawia fakturę VAT i doręcza ją Pani jako podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Dotyczy to zarówno prac budowlano- remontowych jak i prac wykonanych przez konserwatora.

7.wydatki, o których mowa we wniosku nie zostaną odliczone przez Panią od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Ponadto nie odliczy ich Pani w ramach innych ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej, a także nie wykroczą poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu (...) konserwatora zabytków lub zostały wykonane niezgodnie z pozwoleniem (...) konserwatora zabytków, oraz nie zostaną sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone Pani w jakiejkolwiek formie.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia wydatków poniesionych na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane, zgodnie z art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeprowadzone w nieruchomości wpisanej do ewidencji obiektów zabytkowych oraz w sytuacji gdy budynek znajduje się w (…), który to obszar został wpisany do rejestru zabytków pod nr (…) decyzją z dnia (…) r., w ramach układu urbanistycznego (…) wpisanego do Rejestru Zabytków Województwa (…) pod nr (…) r. Ponadto teren ten znajduje się na obszarze miasta (…) uznanego za pomnik historii zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia (…) r. (Zarządzenie (…)). Odliczenie to będzie dotyczyć wydatków, które zostaną udokumentowane fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. We wniosku wskazała Pani, że wykonawca prac wystawia fakturę VAT i doręcza ją Pani jako podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Dotyczy to zarówno prac budowlano- remontowych jak i prac wykonanych przez konserwatora  – w myśl  art. 26hb ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Nadmienić należy, że kwota odliczenia nie może przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Ponadto, w świetle art. 26hb ust. 8 gdy kwota odliczenia nie znajdzie pokrycia w Pani rocznym dochodzie/przychodzie za 2022 r., będzie ją Pani mogła odliczyć w kolejnych latach, jednak nie dłużej niż przez 6 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.

Tym samym Pani stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

-stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

-zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).