Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 07.04.2020, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.78.2020.2.MM, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskiego prawa do programu komputerowego) preferencyjną stawką podatku (IP BOX) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu za pośrednictwem poczty ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 11 marca 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.78.2020.1.MM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 11 marca 2020 r. (data doręczenia 11 marca 2020 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek za pośrednictwem firmy kurierskiej pismem z dnia 17 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, osiągającą przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jako wspólnik (komandytariusz) spółki osobowej, tj. spółki komandytowej działającej pod firmą X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa, NIP (dalej jako: Spółka). Osiągane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Spółki dochody podatnika, jako dochody kwalifikowane do dochodów z działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu przez Wnioskodawcę na gruncie regulacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) na zasadach określonych regulacjami art. 30c tej ustawy, tj. wg jednolitej stawki w wysokości 19% (podatek liniowy). Wnioskodawca z uwagi na swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega stosownie do treści regulacji art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu od całości swoich dochodów (tj. nieograniczony obowiązek podatkowy). Stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Nadto, Spółka prowadzi działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania, co znajduje odzwierciedlenie w treści ujawnionej w KRS (KRS ) przeważającej działalności gospodarczej Spółki, sklasyfikowanej wg PKD 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem). Działalność Spółki prowadzona jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka nie prowadzi bowiem działalności na terytorium USA, w szczególności nie posiada na terytorium USA lub innego państwa jakiejkolwiek placówki prowadzenia działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ma podpisany kontrakt ze Spółką USA, mającą siedzibę na terytorium USA. W wykonaniu przedmiotowej umowy Spółka USA zleca Spółce prowadzenie badań mających na celu tworzenie oraz doskonalenie działania aplikacji marketingowej posiadającej tzw. sztuczną inteligencję. Celem działania aplikacji jest oferowanie użytkownikom sieci internetowej towarów i usług dopasowanych do indywidualnych ich zainteresowań oraz preferencji zakupowych. Aplikacja ma działać w taki sposób, aby na podstawie działań podejmowanych przez użytkownika w sieci internetowej, a w szczególności historii odwiedzanych przez niego stron internetowych oraz cech dokonywanych przez niego nabyć produktów, stworzyć jego profil, dopasowując produkty podobne i oferować ich nabycie. Podstawowym celem modyfikowanej aplikacji jest zatem, aby oferty zakupu poszczególnych produktów, które trafią do użytkownika, zostały dobrane na podstawie jego indywidualnych kryteriów m.in.: zainteresowania, gustu, poczucia estetyki, potrzeb, itp. W zakresie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej w ramach Spółki osobowej podejmowane są działania o charakterze ulepszenia aplikacji Klienta, polegające na zwiększaniu ilości przetwarzanych danych, na podstawie których dobiera on produkty jakimi potencjalnie może być zainteresowany użytkownik. Ulepszenie to ma charakter rozbudowy oprogramowania o jego nowe kolejne obszary analiz danych. Aby aplikacja mogła przetworzyć kolejne obszary danych koniecznym jest stworzenie kodu źródłowego, który określał będzie parametry brane pod uwagę przy wyborze kolejnej oferty produktu oraz będzie określał ich istotność. Kluczem prowadzonych działań w kierunku rozbudowania (ulepszenia) istniejącej aplikacji (oprogramowania) jest zatem stworzenie takiej jego funkcjonalności, która pozwala na osiągnięcie celu w postaci podjęcia decyzji użytkownika o zakupie produktu w oparciu o jego konkretną cechę. Aplikacja dla pożądanego działania musi zatem stworzyć profil konkretnego użytkownika, uwzględniający jego indywidualne cechy osobowe. Dodatkowo, w ramach prowadzonej współpracy z amerykańskim kontrahentem (tj. Spółką USA), Spółka ma obowiązek dokonywania takich modyfikacji aplikacji, jakich oczekują podmioty, które będą jej używać w celu zwiększenia efektywności własnej indywidualnej działalności handlowej. Podmiotami tymi są przede wszystkim firmy zajmujące się sprzedażą różnego rodzaju towarów i usług. W przypadku dokonania modyfikacji już istniejącego kodu źródłowego Spółka w ramach swojej działalności ma obowiązek dopasować jego działanie dla potrzeb konkretnej gamy produktów, co nadaje każdej z dostosowywanych do indywidualnych potrzeb aplikacji jej niepowtarzalną i indywidualną funkcjonalność dostosowaną do konkretnej gamy produktów określonego klienta. Podkreślenia zarazem wymaga, że każdorazowo efektem pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, który ma charakter indywidualny i innowacyjny. Powyższe działania Spółki w zakresie tworzenia oprogramowania stanowiącego rozwinięcie, rozbudowanie, czy też ulepszenie istniejącego oprogramowania kontrahenta wpisują się - zdaniem Wnioskodawcy - w definicję prowadzenia prac rozwojowych, o których mowa w treści regulacji art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem działań wpisujących się w działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w brzmieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy. Podkreślenia wymaga, że Spółka podejmuje działania w kierunku tworzenia oprogramowania o charakterze innowacyjnym i oryginalnym. Samo tworzenie oprogramowania dla potrzeb klienta ma charakter wdrażania posiadanej wiedzy w tym w zakresie, narzędzi informatycznych i oprogramowania dla celów nowych zastosowań, a zatem rozwiązań informatycznych, które nie są stosowane na rynku. W żaden sposób działania te nie mają natomiast charakteru obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do istniejących rozwiązań informatycznych. Stąd biorąc pod uwagę, że wskazane działania mające na celu wytworzenie nowego oprogramowania (także w zakresie ulepszenia istniejącego oprogramowania kontrahenta poprzez jego rozbudowę o nowe obszary zastosowań) podejmowane są celowo, systematycznie i metodycznie za zasadny należy uznać pogląd, w świetle którego wytwarzane oprogramowanie powstaje w ramach działalności badawczo-rozwojowej tej Spółki w rozumieniu regulacji art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zwrócenia uwagi wymaga, że w umowie, która została zawarta pomiędzy Spółką oraz amerykańską Spółką USA, efekty pracy Spółki (tj. oprogramowanie komputerowe) określane są wprost, jako wynalazki lub odkrycia, do których przysługują Spółce prawa autorskie. Spółka ta zobowiązana jest przenieść je na zleceniodawcę w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie za wynagrodzeniem, do którego zapłaty zobowiązana jest amerykańska spółka (kontrahent Spółki). Nadto, Spółka zobowiązuje się do niewykorzystywania na własny użytek efektów prac, w stosunku do których dokonała przeniesienia przysługujących jej autorskich praw do programów komputerowych. W efekcie stwierdzić należy, że Spółka w ramach swojej działalności tworzy wyłącznie utwory objęte prawami własności intelektualnej. Utwory te podlegają ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stosownie do treści zawartej umowy pomiędzy Spółką oraz jej zagranicznym kontrahentem, Spółka z chwilą otrzymania zapłaty wynagrodzenia przenosi na Spółkę USA (amerykańskiego kontrahenta) całość przysługujących jej praw autorskich do wytworzonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprogramowania komputerowego.

Prezentując zdarzenie przyszłe zaznaczenia także wymaga, że prowadzone przez Spółkę księgi rachunkowe spełniają warunki wymagane brzmieniem regulacji art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. w prowadzonych księgach rachunkowych prowadzone są zapisy spełniające wymogi nakreślone tym przepisie.

W piśmie z dnia 17 marca 2020 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że Spółka, której jednym ze wspólników (komandytariuszem) jest Wnioskodawca, została wpisana do KRS w dniu maja 2019 r. W konsekwencji, mając na uwadze, że stosownie do treści regulacji art. 109 § 1 Kodeksu spółek handlowych, Spółka powstaje z chwilą wpisu do rejestru, należy stwierdzić, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie Spółki od dnia maja 2019 r. Sama umowa Spółki została zawarta w dniu kwietnia 2019 r. W Spółce Wnioskodawca, jako komandytariusz tej Spółki, stosownie do umowy posiada udziały w zyskach w wysokości 99%.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą osiąga przychody wynikające z przeniesienia na nabywców przysługujących jej autorskich praw do programu komputerowego (oprogramowania). W konsekwencji, w związku z obowiązującymi zasadami opodatkowania dochodów osiąganych w ramach spółek osobowych (podatnikami są ich wspólnicy), przychody te są przypisywane stosownie do posiadanych udziałów w zyskach poszczególnym wspólnikom. W związku z powyższym należy stwierdzić, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej, jako wynikające wprost z przychodów osiąganych w ramach tej spółki, w części w jakiej przypadają na Wnioskodawcę jako wspólnika tej Spółki i korespondują z przychodami z przeniesienia na nabywców autorskich praw do wytworzonego oprogramowania, są przychodami z przeniesienia na nabywców autorskich praw do wytworzonego oprogramowania.

Wnioskodawca jest komandytariuszem wskazanej Spółki, której komplementariuszem jest osoba prawna - spółka z o.o. Jednocześnie, Wnioskodawca, jako członek zarządu (Prezes zarządu) spółki z o.o., będącej komplementariuszem Spółki, prowadzi sprawy spółki będącej komplementariuszem wskazanej Spółki komandytowej, która to Spółka, zgodnie z regulacjami art. 117 ww. Kodeksu spółek handlowych reprezentuje Spółkę komandytową. Niemniej w zakres obowiązków Wnioskodawcy, jako wspólnika Spółki (komandytariusza) nie wchodzi pisanie oprogramowania. Pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą nie została zawarta umowa na pisanie oprogramowania.

W ocenie Wnioskodawcy zasadnym jest wniosek, w świetle którego w zakresie prowadzonej w formie Spółki działalności gospodarczej tworzone jest oprogramowanie o charakterze indywidualnym i innowacyjnym, które odróżnia się od rozwiązań istniejących na rynku, w szczególności stanowi oprogramowanie o charakterze autorskim, w żaden sposób nie stanowiące powielenia, odzwierciedlenia, czy kopiowania już istniejącego na rynku oprogramowania. Tworzone oprogramowanie ma też innowacyjne zastosowanie dedykowane wyłącznie zastosowaniom właściwym dla obszarów obsługiwanych przez Zleceniodawcę.

Spółka komandytowa jako pracodawca zatrudnia programistę tworzącego przedmiotowe oprogramowanie w oparciu o zawartą umowę o pracę.

Stosownie do brzmienia regulacji art. 74 ust. 3 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych - prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej. W zakresie omawianego zagadnienia podkreślenia zarazem wymaga, że stosownie do postanowień zawartej przez Spółkę, jako pracodawcę, umowy o pracę z pracownikiem - programistą - wszelkie prawa autorskie do wytworzonego w ramach obowiązków pracowniczych oprogramowania przechodzą na Spółkę.

Spółka osiąga dochód wyłącznie z przeniesienia na nabywcę całości przysługujących jej autorskich praw do wytworzonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprogramowania. Spółka nie prowadzi innej działalności niż tworzenie oprogramowania komputerowego.

Spółka przenosi na nabywcę (Zleceniodawcę) całość przysługujących jej autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania na wszelkich polach jego eksploatacji, a zatem także w zakresie rozpowszechniania, czy udzielania zgody na wykonywanie praw autorskich innym podmiotom.

Działalność Spółki w zakresie ulepszenia istniejącego oprogramowania polega na tworzeniu oprogramowania rozwijającego istniejące oprogramowanie kontrahenta o nowe funkcjonalności zawarte w kolejnych, tworzonych przez Spółkę modułach oprogramowania. Stąd aktywność Spółki nie skupia się wprost na ulepszaniu (rozwijaniu) istniejącego oprogramowania a na tworzeniu kolejnych, odrębnych modułów oprogramowania, które współpracując z istniejąca aplikacja kontrahenta pozwalają na osiągnięcie przez całość nowych funkcjonalności, zastosowań, czy parametrów użytkowych. W efekcie takiego charakteru prowadzonych działań Spółka wytwarzając nowe, kolejne moduły do istniejącego oprogramowania kontrahenta nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania kontrahenta. Spółka działa wyłącznie na zlecenie podmiotu będącego właścicielem oprogramowania, do którego wytwarzane są jego kolejne moduły.

Ponieważ Spółka tworzy samodzielnie nowe oprogramowanie stanowiące kolejne moduły oprogramowania kontrahenta (nowe kody źródłowe), stanowiące o jego rozbudowaniu o nowe formuły użytkowe, to podkreślić należy, że nie jest ona ani właścicielem, czy współwłaścicielem istniejącego oprogramowania kontrahenta, nie przysługuje jej także licencja wyłączna do korzystania z oprogramowania kontrahenta. Stosownie do postanowień zawartej pomiędzy Spółką a kontrahentem umowy, Spółka tworzy kolejne moduły oprogramowania, stanowiące w istocie odrębne oprogramowanie i przenosi całość przysługujących jej praw autorskich na nabywcę, tj. kontrahenta, na zlecenie którego oprogramowanie to jest tworzone. W konsekwencji należy stwierdzić, że Spółka wytwarzając przedmiotowe oprogramowanie służące rozbudowie istniejącego oprogramowania kontrahenta działa w oparciu o zlecenie kontrahenta nie ingerując (nie modyfikując) tej substancji oprogramowania, która należy do Zlecającego kontrahenta. Istotą działalności Spółki jest bowiem tworzenie nowego oprogramowania, które przy współpracy z istniejącym oprogramowaniem kontrahenta tworzy nowe jego obszary użyteczności i zastosowań.

W aspekcie prezentowanego pytania podkreślenia wymaga, że Spółka, w ramach której dochody z działalności gospodarczej osiąga Wnioskodawca, nie tyle modyfikuje istniejące oprogramowanie kontrahenta, co wytwarza nowe oprogramowanie (nowe kody źródłowe), stanowiące kolejne nowe moduły współpracujące z oprogramowanym kontrahenta i stanowiące o zwiększeniu funkcjonalności tego oprogramowana, jako całości, tj. wraz z nowymi implementowanymi modułami wytwarzanymi przez Spółkę Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności:

tworzy ona oprogramowanie (nowe kody źródłowe) na zlecenie kontrahenta, zgodnie z zawartą umową;

wytwarzane nowe moduły oprogramowania współpracujące i rozszerzające możliwości użytkowe oprogramowania kontrahenta stanowią de facto nowe oprogramowanie, a zatem nowe, tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy kody źródłowe, tworzone w językach programistycznych;

Spółce, w której udział przysługuje Wnioskodawcy, przysługują prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania, stosownie do brzmienia regulacji art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

osiągany w ramach Spółki dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego wynika z przeniesienia na nabywcę całości przysługujących Spółce, jako twórcy, praw do wytworzonego na zlecenie kontrahenta oprogramowanie w drodze umowy sprzedaży.

Osiągany w ramach Spółki dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego wynika z przeniesienia na nabywcę całości przysługujących Spółce, jako twórcy, praw do wytworzonego na zlecenie kontrahenta oprogramowania w drodze umowy sprzedaży.

Ponieważ Spółka powstała w dniu maja 2019 r., to Spółka w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz przypadające na nie koszty uzyskania przychodów, stosownie do wymogów przewidzianych brzmieniem regulacji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od początku swojej działalności, tj. od dnia maja 2019 r.

Stosownie do informacji wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, osiągane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w formie wskazanej Spółki osobowej, tj. Sp. z o.o. Sp. komandytowa, opodatkowane są na zasadach wskazanych w treści art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd Wnioskodawca za rok 2019 z tego tytułu będzie obowiązany do złożenia zeznania PIT-36L wraz z wymaganymi załącznikami.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczy możliwości opodatkowania wg formuły przewidzianej w treści regulacji art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynikających z wytwarzanych przez Wnioskodawcę nowych programów (nowych kodów źródłowych). Tym samym Wnioskodawca podkreślił, że wniosek dotyczy możliwości opodatkowania w rozliczeniu za rok 2019 (zeznanie PIT-36L) wg stawki przewidzianej regulacją art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, tj. w wysokości 5% osiąganego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w formie Spółki komandytowej dochodu z przeniesienia praw autorskich do wytworzonego przez Spółkę oprogramowania stanowiącego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku):
Czy stosownie do brzmienia art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca w rozliczeniu rocznym za rok 2019 może opodatkować wynikające z udziału w Spółce komandytowej kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego wg stawki podatku w wysokości 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, w związku z faktem, że osiąga On dochody z tytułu udziału w zyskach Spółki komandytowej kwalifikowane na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako dochody z działalności gospodarczej, a zarazem:

Spółka komandytowa osiąga kwalifikowane dochody z autorskich praw do programów komputerowych (wynikające z wytworzonego oprogramowania komputerowego) tj. kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

przysługujące Spółce autorskie prawa do programów komputerowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej treścią ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74), a tym samym spełniony jest warunek wymagany treścią art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

oprogramowanie tworzone przez Spółkę zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (prace rozwojowe), a tym samym spełniony jest warunek wymagany treścią art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, oraz

księgi rachunkowe Spółki prowadzone są w sposób spełniający wymagania, o których mowa w treści art. 30cb ust. 1 ww. ustawy,

to jest On uprawniony do opodatkowania osiąganych i przypadających na Niego dochodów z prowadzonej w formie Spółki komandytowej działalności gospodarczej wynikających z kwalifikowanych dochodów z autorskich praw do programu komputerowego wg rozwiązania przewidzianego w treści art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

W myśl art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej. Dochody tej spółki nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

() Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotami objętymi preferencją IP Box są nie tylko osoby prowadzące działalność gospodarczą, ale także osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą jako np. wspólnicy spółki komandytowej.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019, poz. 1387, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Z kolei w myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy: zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji wspólnik spółki niebędącej osobą prawną winien do określenia przychodów oraz kosztów w tej spółce stosować zasady wyrażone w art. 8 omawianej ustawy.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 cyt. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) spółki osobowej, tj. spółki komandytowej (dalej jako: Spółka). Osiągane z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w ramach Spółki dochody podatnika, jako dochody kwalifikowane do dochodów z działalności gospodarczej, podlegają opodatkowaniu przez Wnioskodawcę na gruncie regulacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) na zasadach określonych regulacjami art. 30c tej ustawy, tj. wg jednolitej stawki w wysokości 19% (podatek liniowy). Wnioskodawca z uwagi na swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega, stosownie do treści regulacji art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu od całości swoich dochodów. Stosownie do obowiązujących w tym zakresie regulacji Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Przedmiot Spółki stanowi działalność w zakresie wytwarzania oprogramowania (wg PKD 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem). Działalność Spółki prowadzona jest wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka nie prowadzi bowiem działalności na terytorium USA, w szczególności nie posiada na terytorium USA lub innego państwa jakiejkolwiek placówki prowadzenia działalności gospodarczej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ma podpisany kontrakt ze Spółką, mającą siedzibę na terytorium USA (dalej jako: Spółka USA). W wykonaniu przedmiotowej umowy Spółka USA zleca Spółce prowadzenie badań mających na celu tworzenie oraz doskonalenie działania aplikacji marketingowej posiadającej tzw. sztuczną inteligencję. Celem działania aplikacji jest oferowanie użytkownikom sieci internetowej towarów i usług dopasowanych do indywidualnych ich zainteresowań oraz preferencji zakupowych. Aplikacja ma działać w taki sposób, aby na podstawie działań podejmowanych przez użytkownika w sieci internetowej, a w szczególności historii odwiedzanych przez niego stron internetowych oraz cech dokonywanych przez niego nabyć produktów, stworzyć jego profil, dopasowując produkty podobne i oferować ich nabycie. Podstawowym celem modyfikowanej aplikacji jest zatem, aby oferty zakupu poszczególnych produktów, które trafią do użytkownika, zostały dobrane na podstawie jego indywidualnych kryteriów m.in.: zainteresowania, gustu, poczucia estetyki, potrzeb, itp. W zakresie prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej w ramach Spółki osobowej podejmowane są działania o charakterze ulepszenia aplikacji Klienta, polegające na zwiększaniu ilości przetwarzanych danych, na podstawie których dobiera on produkty, jakimi potencjalnie może być zainteresowany użytkownik. Ulepszenie to ma charakter rozbudowy oprogramowania o jego nowe, kolejne obszary analiz danych. Aby aplikacja mogła przetworzyć kolejne obszary danych koniecznym jest stworzenie kodu źródłowego, który określał będzie parametry brane pod uwagę przy wyborze kolejnej oferty produktu oraz będzie określał ich istotność. W przypadku dokonania modyfikacji już istniejącego kodu źródłowego Spółka w ramach swojej działalności ma obowiązek dopasować jego działanie dla potrzeb konkretnej gamy produktów, co nadaje każdej z dostosowywanych do indywidualnych potrzeb aplikacji jej niepowtarzalną i indywidualną funkcjonalność dostosowaną do konkretnej gamy produktów określonego klienta. Podkreślenia zarazem wymaga, że każdorazowo efektem pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, który ma charakter indywidualny i innowacyjny. Powyższe działania Spółki w zakresie tworzenia oprogramowania stanowiącego rozwinięcie, rozbudowanie, czy też ulepszenie istniejącego oprogramowania kontrahenta wpisują się w definicję prowadzenia prac rozwojowych, o których mowa w treści regulacji art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem działań wpisujących się w działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w brzmieniu art. 5a pkt 38 ww. ustawy. Podkreślenia wymaga, że w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności podejmowane są działania w kierunku tworzenia oprogramowania o charakterze innowacyjnym i oryginalnym. Samo tworzenie oprogramowania dla potrzeb klienta ma charakter wdrażania posiadanej wiedzy, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania dla celów nowych zastosowań, a zatem rozwiązań informatycznych, które nie są stosowane na rynku. W żaden sposób działania te nie mają natomiast charakteru obejmującego rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do istniejących rozwiązań informatycznych. W umowie, która została zawarta pomiędzy Spółką oraz Spółką USA, efekty pracy Spółki (tj. oprogramowanie komputerowe) określane są wprost, jako wynalazki lub odkrycia, do których przysługują Spółce prawa autorskie, które Spółka zobowiązana jest przenieść na zleceniodawcę w najszerszym prawnie dopuszczalnym zakresie za wynagrodzeniem, do którego zapłaty zobowiązana jest amerykańska spółka (kontrahent Spółki). Nadto, Spółka zobowiązuje się do niewykorzystywania na własny użytek efektów prac, w stosunku do których dokonała przeniesienia przysługujących jej autorskich praw do programów komputerowych. W efekcie stwierdzić należy, że Spółka w ramach swojej działalności tworzy wyłącznie utwory objęte prawami własności intelektualnej. Utwory te podlegają ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Stosownie do treści zawartej umowy pomiędzy Spółką oraz jej zagranicznym kontrahentem, Spółka z chwilą otrzymania zapłaty wynagrodzenia przenosi na Spółkę USA całość przysługujących jej praw autorskich do wytworzonego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oprogramowania komputerowego. Prowadzone przez Spółkę księgi rachunkowe spełniają warunki wymagane brzmieniem regulacji art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tzn. w prowadzonych księgach rachunkowych prowadzone są zapisy spełniające wymogi nakreślone tym przepisie. Ponieważ Spółka powstała w dniu maja 2019 r., to Spółka w prowadzonych księgach rachunkowych wyodrębnia kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz przypadające na nie koszty uzyskania przychodów, stosownie do wymogów przewidzianych brzmieniem regulacji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od początku swojej działalności, tj. od dnia .. maja 2019 r.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki osobowej, jako wynikające wprost z przychodów osiąganych w ramach tej spółki, w części w jakiej przypadają na Wnioskodawcę jako wspólnika tej Spółki i korespondują z przychodami z przeniesienia na nabywców autorskich praw do wytworzonego oprogramowania, są przychodami z przeniesienia na nabywców autorskich praw do wytworzonego oprogramowania.

W zakresie prowadzonej w formie Spółki działalności gospodarczej tworzone jest oprogramowanie o charakterze indywidualnym i innowacyjnym, które odróżnia się od rozwiązań istniejących na rynku, w szczególności stanowi oprogramowanie o charakterze autorskim, w żaden sposób niestanowiące powielenia, odzwierciedlenia, czy kopiowania już istniejącego na rynku oprogramowania. Tworzone oprogramowanie ma też innowacyjne zastosowanie dedykowane wyłącznie zastosowaniom właściwym dla obszarów obsługiwanych przez Zleceniodawcę.

Spółka komandytowa, jako pracodawca, zatrudnia programistę tworzącego przedmiotowe oprogramowanie w oparciu o zawartą umowę o pracę.

Ponieważ Spółka tworzy samodzielnie nowe oprogramowanie stanowiące kolejne moduły oprogramowania kontrahenta (nowe kody źródłowe), stanowiące o jego rozbudowaniu o nowe formuły użytkowe, to podkreślić należy, że nie jest ona ani właścicielem, czy współwłaścicielem istniejącego oprogramowania kontrahenta, nie przysługuje jej także licencja wyłączna do korzystania z oprogramowania kontrahenta. Stosownie do postanowień zawartej pomiędzy Spółką a kontrahentem umowy, Spółka tworzy kolejne moduły oprogramowania, stanowiące w istocie odrębne oprogramowanie i przenosi całość przysługujących jej praw autorskich na nabywcę, tj. kontrahenta, na zlecenie którego oprogramowanie to jest tworzone. W konsekwencji należy stwierdzić, że Spółka wytwarzając przedmiotowe oprogramowanie służące rozbudowie istniejącego oprogramowania kontrahenta działa w oparciu o zlecenie kontrahenta, nie ingerując (nie modyfikując) tej substancji oprogramowania, która należy do Zlecającego kontrahenta. Istotą działalności Spółki jest bowiem tworzenie nowego oprogramowania, które przy współpracy z istniejącym oprogramowaniem kontrahenta tworzy nowe jego obszary użyteczności i zastosowań.

W ramach prowadzonej przez Spółkę działalności:

tworzy ona oprogramowanie (nowe kody źródłowe) na zlecenie kontrahenta, zgodnie z zawarta umową;

wytwarzane nowe moduły oprogramowania współpracujące i rozszerzające możliwości użytkowe oprogramowania kontrahenta stanowią de facto nowe oprogramowanie, a zatem nowe tworzone w ramach działalności Wnioskodawcy kody źródłowe tworzone w językach programistycznych;

Spółce, w której udział przysługuje Wnioskodawcy, przysługują prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania, stosownie do brzmienia regulacji art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

osiągany w ramach Spółki dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego wynika z przeniesienia na nabywcę całości przysługujących Spółce, jako twórcy praw do wytworzonego na zlecenie kontrahenta oprogramowanie w drodze umowy sprzedaży.

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie, jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze, Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, uzyskuje dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw do programów komputerowych tworzonych przez Niego, które stanowią utwór prawnie chroniony i zostały wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - w opisanej sytuacji Wnioskodawca może zastosować 5% stawkę podatku do przypadających na Niego, jako wspólnika Spółki, kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, przypadających proporcjonalnie do Jego prawa do udziału w zysku (udziału) tej Spółki.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Tutejszy Organ zaznacza, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie postawionego pytania dotyczącego zastosowania stawki 5% do dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Spółkę oprogramowania, nie odnosi się do rozwijania lub ulepszania tego oprogramowania, ponieważ kwestia ta nie była przedmiotem zapytania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374 i 567) dodany przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568).

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie