Temat interpretacji

obowiązki płatnika

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku za pomocą platformy ePUAP w dniu 11 sierpnia 2020 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP UPP), uzupełnionym pismem złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 9 listopada 2020 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP UPP), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 3 listopada 2020 r., nr 0113-KDWPT.4011.148.2020.2.NM, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 4 listopada 2020 r. (data doręczenia 4 listopada 2020 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 9 listopada 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Wójt Gminy zarządzeniem powołał imiennie trzech pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w Urzędzie Gminy na koordynatora i dwóch członków Gminnego Biura Spisowego do realizacji prac spisowych na terenie gminy (na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 lipca 2020 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r., Dz.U. z 2019 r. poz. 1728).

Wójt Gminy jest Gminnym Komisarzem Wyborczym i sprawuje kierownictwo nad Gminnym Biurem Spisowym (na podstawie art. 16 ust. 4 ww. ustawy).

W związku z działalnością Gminnego Biura Spisowego i Gminnego Komisarza Wyborczego w skład którego wchodzą ww. osoby i wykonywaniem dodatkowych obowiązków, z ww. pracownikami nie zawarto dodatkowych umów na wykonywanie czynności związanych ze spisem, planuje się jednak dla nich wypłatę wynagrodzeń w postaci dodatków spisowych i nagród spisowych.

Dodatki spisowe w wysokości wynikającej z ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. przyznawane są członkom Gminnego Biura Spisowego za okresy, w których wykonywali pracę na rzecz powszechnego spisu rolnego w 2020 r.

Gminny Komisarz Wyborczy nie otrzymuje dodatku. przyznana mu będzie po zakończeniu spisu (grudzień 2020 r.) jednorazowa nagroda.

Środki na nagrody przeznaczone są również dla pozostałych członków Gminnego Biura Spisowego.

Oddelegowani pracownicy na czas wykonywania obowiązków spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę w Urzędzie Gminy .

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że środki na dodatki i nagrody pochodzą z dotacji Głównego Urzędu Statystycznego.

Informacja dotycząca właściwej kwalifikacji przychodów z tytułu dodatków i nagród spisowych dla członków Gminnego Biura Spisowego i Gminnego Komisarza Wyborczego dotyczących powszechnego spisu rolnego w 2020 r., dla oddelegowanych pracowników, jest niezbędna ze względu na prawidłowe rozliczenie składek ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

, ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku:
Czy przychody związane ze spisem (dodatki i nagrody spisowe) płatnik powinien zakwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czy jako przychody związane ze stosunkiem pracy przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy świadczenia w postaci dodatków i nagród spisowych płatnik traktuje jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Z przepisu art. 12 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wójt Gminy jest Gminnym Komisarzem Wyborczym i sprawuje kierownictwo nad Gminnym Biurem Spisowym. Wójt Gminy zarządzeniem powołał imiennie trzech pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w Urzędzie Gminy na koordynatora i dwóch członków Gminnego Biura Spisowego do realizacji prac spisowych na terenie gminy . Z ww. pracownikami nie zawarto dodatkowych umów na wykonywanie czynności związanych ze spisem, planuje się jednak dla nich wypłatę wynagrodzeń w postaci dodatków spisowych i nagród spisowych Oddelegowani pracownicy na czas wykonywania obowiązków spisowych zachowują prawo do wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę w Urzędzie Gminy . Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że środki na dodatki i nagrody pochodzą z dotacji Głównego Urzędu Statystycznego.

Zasady przeprowadzania powszechnego spisu rolnego w 2020 r. regulują przepisy ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o powszechnym spisie rolnym w 2020 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 1728).

Zgodnie z art. 17 ust. 4 ww. ustawy Centralne Biuro Spisowe tworzy Generalny Komisarz Spisowy, w drodze zarządzenia, określając jego strukturę organizacyjną i organizację pracy, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, do wykonywania prac spisowych:

1. wojewódzki komisarz spisowy tworzy wojewódzkie biuro spisowe,
2. gminny komisarz spisowy tworzy gminne biuro spisowe

- w drodze zarządzenia, określając skład i organizację pracy danego biura spisowego, mając na względzie konieczność zapewnienia prawidłowego i sprawnego wykonywania prac spisowych.

Stosownie do treści art. 18 ust. 2 ww. ustawy, pracą wojewódzkiego biura spisowego kieruje zastępca wojewódzkiego komisarza spisowego, a pracą gminnego biura spisowego gminny komisarz spisowy. Natomiast, w myśl ust. 3 prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego.

Prace spisowe na rzecz wojewódzkich i gminnych biur spisowych wykonują odpowiednio pracownicy jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego (art. 18 ust. 3 ww. ustawy).

Jak wynika z art. 19 ust. 1 ustawy o powszechnym spisie rolnym w 2020 r, w ramach prac spisowych gmina wykonuje zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, m.in. takie jak wyznaczanie pracowników urzędu gminy do wykonywania prac spisowych.

Prace spisowe są finansowane z budżetu państwa oraz ze środków Unii Europejskiej (art. 22 ust. 1 ww. ustawy). Środki na wykonanie zadań, o których mowa w art. 19, Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje gminie za pośrednictwem dyrektora urzędu statystycznego właściwego ze względu na miejsce położenia gminy, w terminach umożliwiających wykonanie prac spisowych (art. 22 ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, w ramach wydatków osobowych mogą być finansowane:

1. wynagrodzenia pracowników jednostek służb statystyki publicznej wykonujących prace spisowe;
2. dodatki za wykonywanie prac spisowych, zwane dalej dodatkami spisowymi, lub jednorazowa nagroda za wykonywanie prac spisowych, zwana dalej nagrodą spisową, dla pracowników jednostek służb statystyki publicznej i jednostek samorządu terytorialnego oraz zastępców komisarzy spisowych;
3. nagroda spisowa dla komisarzy spisowych.

Zasady i wysokość powyższych nagród określone zostały w art. 23 ust. 2-5 ww. ustawy.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, że w przypadku Powszechnego Spisu Rolnego przeprowadzanego w 2020 r. wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Pracodawcą dla wyznaczonych do pracy w biurach spisowych jest urząd administracji państwowej i samorządowej, a nie biuro spisowe czy komisarz spisowy, natomiast prace wykonywane w biurze spisowym są pracami zleconymi przez komisarza spisowego i wykonywane są na rzecz biura spisowego. Dlatego też dodatki spisowe i nagrody otrzymywane przez te osoby nie są związane ze stosunkiem pracy, ale z wykonywaniem zleconych przez komisarza spisowego dodatkowych zadań w ramach prac w biurze spisowym. Zgodnie z powyższym zastosowanie mają przepisy o działalności wykonywanej osobiście, na podstawie art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz wskazane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że wynagrodzenie przyznane członkom Gminnego Biura Spisowego w postaci dodatku spisowego i nagrody spisowej, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy. Świadczenia te są otrzymywane w związku z wykonywaniem przez te osoby prac zleconych przez inny podmiot niż pracodawca, mianowicie gminnego komisarza spisowego, dlatego też przychód z tego tytułu należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, tj. do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy. W związku z tym obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ww. ustawy ciążą na podmiocie dokonującym świadczeń w postaci dodatków spisowych i nagród.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), zauważyć należy, że organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej