Wydanie interpretacji dotyczącej ustalenia wysokości podstawy daniny solidarnościowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 2 lipca 2021 r.), uzupełnione pismem z dnia 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 17 września 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.559.2021.1.EC (data nadania 17 września 2021 r., data doręczenia 20 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości podstawy daniny solidarnościowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie ustalenia wysokości podstawy daniny solidarnościowej (pytanie nr 2).

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 17 września 2021 r. (data nadania 17 września 2021 r., data doręczenia 20 września 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.559.2021.1.EC, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 27 września 2021 r. (data wpływu 27 września 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek – sformułował pytanie nr 1.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: Spółka) posiadającym 49% udziału w zyskach, której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie województwa (…). Spółka jest dużym przedsiębiorcą, zatrudniającym powyżej 250 pracowników.

Spółka otrzymała w dniu 6 grudnia 2019 r. decyzję o wsparciu na podstawie art. 13 ust. 1 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162) (dalej: u.w.n.i.). Organ wydał decyzję o wsparciu przedsiębiorcy na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie zakładu produkcyjnego Spółki w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas przez Spółkę (dalej: Decyzja). Decyzja została wydana na czas określony - 12 lat, licząc od dnia jej wydania. W ramach przedsięwzięcia Spółka zobowiązała się ponieść na terenie realizacji inwestycji kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji w rozumieniu art. 2 pkt 7 u.w.n.i. oraz zwiększyć zatrudnienie po dniu wydania decyzji o 6 nowych pracowników i utrzymać zwiększone zatrudnienie do dnia 31 grudnia 2034 r.

Wydatki na realizację inwestycji uwzględnionej w Decyzji, określane mianem kwalifikowanych ponoszone będą w okresie od dnia wydania decyzji do grudnia 2029 r. Po tym okresie nie będą kwalifikowane. Poniesione wydatki pozwolą na realizację założeń, tj. zasadniczej zmiany dotyczącej procesu produkcyjnego już istniejącego przedsiębiorstwa w zakresie produkowanych wyrobów. Od dochodów, na które została wydana Decyzja o wsparciu (PKWiU określone w Decyzji), przysługuje zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) zwolnienie z podatku dochodowego w wysokości 35% poniesionych wydatków kwalifikowanych. Ulga podatkowa stanowi regionalną pomoc inwestycyjną.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, który do końca 2020 r. opłacał zaliczki na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych w formie uproszczonej. Wnioskodawca w 2020 r. rozliczał się liniową formą opodatkowania dochodów. Na potrzeby rocznego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2020 r., Wnioskodawca w pierwszej kolejności obliczył limit zwolnienia z podatku dochodowego jako procent od kosztów nowej inwestycji czyli poniesionych w 2020 r. nakładów inwestycyjnych uwzględniając przy tym maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji wskazaną w Decyzji. Wysokość procentowa pomocy publicznej - intensywność pomocy - zależy od wielkości przedsiębiorcy i wybranej lokalizacji. Dla dużego przedsiębiorcy prowadzącego działalność na terenie województwa (…) jest to 35 % kosztów kwalifikowanych.

Wnioskodawca wyliczył wysokość ulgi podatkowej poprzez przemnożenie kosztów inwestycji, przy czym uwzględnione zostały tylko koszty kwalifikowane poniesione przez Spółkę w 2020 roku, przez intensywność pomocy publicznej przyznanej Spółce w ramach Decyzji, tj. 35 %. W celu obliczenia wysokości dochodu zwolnionego z podatku, Wnioskodawczyni podzieliła wysokość ulgi podatkowej przez 19% stawkę podatku dochodowego. Powyższe służyło obliczeniu hipotetycznego dochodu zwolnionego na poziomie całej Spółki, która sama nie była podatnikiem podatku dochodowego. Następnie w celu obliczenia wysokości własnego dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawca podzielił wysokość dochodu zwolnionego dla Spółki proporcjonalnie do swoich udziałów w zyskach, a więc dochód zwolniony dla Spółki przemnożył przez 49% udziału w zyskach Spółki jaki posiada. Wnioskodawca wyliczył w ww. sposób dochód zwolniony i wykazał go w rocznym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (PIT-36L) w poz. E32 formularza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1.W jaki sposób Wnioskodawca we wskazanym stanie faktycznym, powinien obliczyć dochód zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu poniesienia w danym roku kalendarzowym kosztów kwalifikowanych zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f. na potrzeby rozliczenia rocznego zeznania o wysokości osiągniętego dochodu za 2020 r.?"

2.Czy przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f.?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone nr 2. Natomiast odpowiedź na pytanie nr 1 zostanie udzielona odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 30h ust. 1 u.p.d.o.f. osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Natomiast na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej podlegającej zapłacie w terminie, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia się dochody uzyskane od dnia 1 stycznia 2019 r. i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy zmienianej w art. 21, wykazywane w:

1.rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7,

2.zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa, - których termin złożenia upływa w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 30 kwietnia 2020 r.

W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1,9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1.kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2.kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5 - odliczone od tych dochodów.

Stosownie do treści art. 30h ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1.rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2.zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1 aa - których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

W myśl art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 30h ust. 5 ww. ustawy, deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.

W myśl art. 30i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.).

Do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny. Po raz pierwszy wypełnienie obowiązku złożenia deklaracji oraz zapłaty daniny solidarnościowej nastąpi w terminie do 30 kwietnia 2020 r. i dotyczyć będzie dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2019 r.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

a.w art. 27 ust. 1, 9, 9a u.p.d.o.f. (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),

b. art. 30b u.p.d.o.f (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),

c.art. 30c u.p.d.o.f (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz

d.art. 30f u.p.d.o.f (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

‒pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f u.p.d.o.f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym wyżej przepisie, opodatkowaniu nie podlegają zatem dochody zwolnione przedmiotowo od podatku wymienione w art. 21 u.p.d.o.f, w tym w ust. 1 pkt 63b tego artykułu.

W świetle przepisów u.p.d.o.f, nie sposób utożsamiać zwolnienia przedmiotowego z odliczeniem od dochodu. Z tego też względu dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji nie mogły zostać wymienione w art. 30h ust. 2 jako odliczenie, co nie oznacza jednak, że jako dochody zwolnione nie powinny być wyłączone z podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, że Spółka otrzymała decyzję o wsparciu na podstawie art. 13 ust. 1 i art. 15 ustawy o wspieraniu nowych inwestycji. W ramach przedsięwzięcia polegającego na zasadniczej modernizacji procesu produkcyjnego już istniejącego przedsiębiorstwa w zakresie produkowanych wyrobów spółka poniesie koszty inwestycji. Wydatki te określane mianem kwalifikowanych ponoszone będą w okresie od dnia wydania decyzji do grudnia 2029 r. Po tym okresie nie będą kwalifikowane. Od dochodów, na które została wydana Decyzja o wsparciu przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego w wysokości 35% poniesionych wydatków kwalifikowanych (art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f.). Podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy Spółki, w tym Wnioskodawca jako komandytariusz Spółki, który posiada 49% udział w zyskach Spółki.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b u.p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2192 ze zm.) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019r. poz. 1387 ze zm.) dodano rozdział 6a (przepisy art. 30h – 30i), który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie art. 30h ust. 1 ustawy osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

‒odliczone od tych dochodów.

Stosownie do treści art. 30h ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

‒których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio (art. 30h ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 30h ust. 5 ww. ustawy deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.

W myśl art. 30h ust. 6 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, na piśmie utrwalonym w postaci elektronicznej, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

Na podstawie art. 30i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Uprawnienia organu podatkowego przysługują naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych, a w przypadku:

1)gdy jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych i wymogami bezpieczeństwa państwa - organowi wymienionemu w art. 13a ustawy Ordynacja podatkowa;

2)spraw, o których mowa w art. 119g § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej (art. 30i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższych przepisów wynika, że do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Jak wynika z przytoczonego powyżej art. 30h ust. 2 cytowanej ustawy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

a)art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),

b)art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),

c)art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz

d)art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

‒pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 tej ustawy (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 2020 oraz 2020 r. poz. 284 i 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym na wstępie przepisie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu nie podlegają dochody zwolnione przedmiotowo od podatku wymienione w art. 21 ww. ustawy, w tym w ust. 1 pkt 63a tego artykułu.

Biorąc tym samym pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie powinien uwzględniać dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

 Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.