1) Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX). 2) Wydatek na zakup odkurzacza oraz wydatek na usługę wynajmu przestrzeni coworkingowej/pracowniczej nie jest wydatkiem bezpośrednio związanym z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych

‒w części dotyczącej uznania wydatku na zakup odkurzacza oraz wydatku na usługę wynajmu przestrzeni coworkingowej/pracowniczej, za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest nieprawidłowe,

‒w pozostałej części – jest prawidłowe.

 Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 maja 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego

a)Informacje ogólne

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze usług informatycznych. Zgodnie z klasyfikacją PKD, przeważającą działalnością gospodarczą Wnioskodawcy jest „Działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z)”.

Przedmiotowa działalność gospodarcza prowadzona jest przez Podatnika od stycznia 2020 roku.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT.

W ramach swojej działalności Podatnik wykonuje czynności w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego, tj. kodu źródłowego oprogramowania komputerowego (dalej: „Oprogramowanie”).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, na podstawie określonego harmonogramu prac, z przyjęciem określonym celów do osiągnięcia, celem zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca posiada wiedzę w zakresie technologii informatycznych i doświadczenie w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania na rzecz swoich Kontrahentów.

Wiedza z zakresu technologii informatycznych, w tym znajomość języków programowania takich jak Java, Clojure, Typescript i JavaScript oraz technologii takich jak CMS pozwalają Podatnikowi na pracę nad tworzeniem Oprogramowania w postaci portali korporacyjnych i aplikacji usługowych.

Tworzenie Oprogramowania przez Podatnika opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie Kontrahenta i obejmuje tworzenie skryptów i algorytmów, zaprojektowanie algorytmu, przeprowadzanie testów, wdrażanie oprogramowania do użytku, tworzenie dokumentacji technicznej i instrukcji do tworzonego Oprogramowania, oraz udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zarówno tworzy oprogramowanie w sposób kompleksowy, tj. cały kod występujący w danym programie jest jego autorstwa, jak i dokonuje rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji. W przypadku rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji, Wnioskodawca dokonuje twórczego wkładu w jego rozwój, tj. tworzy nowe, autorskie linie kodu.

Wytwarzane przez Podatnika Oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w jego opinii jest działalnością obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), tj. działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie jest działalnością polegającą na badaniach naukowych, w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Zgodnie z postanowieniami umowy zawartej pomiędzy Podatnikiem a Kontrahentem, wszelkie prawa majątkowe do dóbr intelektualnych i przemysłowych w szczególności utworów chronionych prawem autorskim (zwanych dalej Utworami), oprogramowania komputerowego, tj. kodu źródłowego oprogramowania komputerowego, stworzonych lub opracowanych przez Wnioskodawcę, Kontrahent nabywa z chwilą ich dostarczenia, bez obowiązku uiszczania dodatkowego wynagrodzenia poza umownym. W umowie wskazano również, że przeniesienie autorskich praw majątkowych, uprawnia do nieograniczonego w czasie i co do terytorium, korzystania i rozporządzania utworami w kraju i za granicą, na polach eksploatacji określonych w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021.1062 t.j.).

Wartość wynagrodzenia jest w umowie zawartej przez Wnioskodawcę przyznawana za dzień pracy, rozumiany jako 8 godzin świadczenia usług w ciągu dnia i dotyczy ona wyłącznie świadczonej przez Podatnika usługi na rzecz Kontrahenta. Umowa ta również przewiduje sytuację, w której należne Wnioskodawcy wynagrodzenie może być uzależnione od czasu jaki Wnioskodawca poświęcił aby wykonać dany utwór. Ponadto, istnieje możliwość podwyższenia stawki godzinowej w zależności od terytorium świadczonych usług przez Podatnika. Dla usług świadczonych poza aglomeracją warszawską oraz poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Wnioskodawcy przysługuje dodatek za każdy zaraportowany dzień pracy.

Należy wskazać, że Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję godzin prac, dotyczących tworzenia oprogramowania, które w jego ocenie spełniają warunki opodatkowania preferencyjną stawką podatkową wynikającą z Ulgi Ip Box.

Wnioskodawca zgodnie z obecną umową jest zobowiązany raportować swój czas pracy, korzystając w tym celu z narzędzi udostępnionych przez Kontrahenta.

Jak zostało wskazane powyżej, w wyniku wykonywania umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług polegających na tworzeniu oprogramowania, do którego, majątkowe prawa autorskie przysługują Kontrahentowi (tj. są przenoszone przez Podatnika na Kontrahenta).

Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości dojdzie do sytuacji, gdy będzie on zamierzał objąć preferencyjną stawką dochody osiągnięte z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskodawca wykonując czynności związane z wytwarzaniem Oprogramowania ponosi ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca świadczy wszelkie usługi na własne ryzyko gospodarcze i odpowiedzialność prawną wobec Kontrahenta na zasadach ogólnych określonych w kodeksie cywilnym. Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności z tytułu naruszenia praw autorskich, bądź innych praw do własności intelektualnej, jeśli doszło do takiego naruszenia wskutek przekazania mu przez Kontrahenta określonych materiałów. Wnioskodawca nie ponosi również odpowiedzialności za przeszkody w wykonywaniu umowy spowodowane działaniami siły wyższej, przejściowymi przerwami w dostawie energii elektrycznej oraz awarią dostępu do Internetu.

W zależności od przyjętego zlecenia, może być ono realizowane zarówno pod kierownictwem Kontrahenta jak i w sposób pozbawiony jego kierownictwa, w dowolnym czasie. Wnioskodawca wykonuje swoje usługi wynajmując przestrzeń pracowniczą poza siedzibą Kontrahenta.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi IP Box za rok 2020 oraz w latach następnych.

Charakterystyka prac nad Oprogramowaniem

Możliwość pozyskiwania zleceń oraz współpracy z Kontrahentami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest ściśle uzależniona od umiejętności i wiedzy Wnioskodawcy w zakresie projektowania i wdrażania nowych/ulepszonych rozwiązań związanych z tworzeniem Oprogramowania. Ekspercka wiedza oraz doświadczenie pozwalają na opracowanie i wdrażanie całkowicie nowych lub znacznie ulepszonych technologicznie rozwiązań dla Kontrahentów.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace w zakresie rozwoju Oprogramowania mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, tworzone są zupełnie nowe elementy Oprogramowania, które mają sprostać wymogom rynku, klientów oraz postępowi technologicznemu.

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca może tworzyć zarówno nowe lub znacznie ulepszone produkty, procesy, usługi nie wy stępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących w praktyce gospodarczej, jak również może tworzyć produkty, procesy, usługi występujące już na rynku, ale niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u Podatnika.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami MF w sprawie stosowania ulgi IP BOX „Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika."

Do przykładowych innowacyjnych rozwiązań opracowywanych przez Wnioskodawcę należy m in. praca nad Oprogramowaniem wykorzystywanym przy tworzeniu portali korporacyjnych czy systemem zarządzania treścią (CMS).

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace, będące w jego opinii pracami rozwojowymi nad Oprogramowaniem, nie mają charakteru rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych.

Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi – każda nowa funkcjonalność, nowy projekt lub oprogramowanie wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii.

W wyniku prowadzonych prac nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie. W zakresie wykonywanej działalności. Wnioskodawca może współpracować z zespołami i podwykonawcami Kontrahenta. Podatnik ma z góry określoną rolę i wytwarza zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy kodu źródłowego, tj. Oprogramowanie.

b)Proces opracowywania Oprogramowania

W związku ze stałym tworzeniem Oprogramowania, poprzez opracowywanie i wdrażanie nowych elementów, Wnioskodawca pracuje nad jego wytwarzaniem w usystematyzowany sposób, podzielony na etapy.

Prace nad Oprogramowaniem zaczynają się od:

i.analizy zapotrzebowania - problemów do rozwiązania których ma dążyć Oprogramowanie,

ii.praca nad przygotowaniem kodu Oprogramowania, zgodnie z założeniami danej technologii oraz wymaganiami technicznymi Kontrahenta,

iii.ewentualne zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem Oprogramowania,

iv.test jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności Oprogramowania,

v.przyjęcie przez Kontrahenta danego elementu wytworzonego Oprogramowania.

Zapotrzebowanie na dany rodzaj Oprogramowania zgłaszane jest Wnioskodawcy przez Kontrahenta, który określa zakres zleconych Podatnikowi prac.

Bieżące prace projektowe związane z tworzeniem kodu Oprogramowania wymagają współdziałania Wnioskodawcy oraz Kontrahenta, w celu weryfikacji postępów prac, odbioru oraz testowania poszczególnych elementów. W szczególności, proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłej komunikacji pomiędzy Podatnikiem a Kontrahentem (np. za pomocą Internetu) w celu nanoszenia korekt, weryfikacji poprawności wykonania kodu źródłowego, itd. Na tym etapie Oprogramowanie jest również testowane przez Kontrahenta, a w przypadku konieczności zwracane Wnioskodawcy w celu naniesienia zmian.

Po zakończeniu danego etapu prac nad Oprogramowaniem i przyjęcia go przez Kontrahenta, jest on dostarczany Kontrahentowi (wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na Kontrahenta).

Ponadto, Wnioskodawca pragnie wskazać, że przedmiotem wniosku nie jest sytuacja rozwijania/ulepszania cudzego oprogramowania.

W zakresie Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę, rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) rozumiane może być jedynie w zakresie Oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę, która stanowi własność Wnioskodawcy, do momentu jego sprzedaży na rzecz Kontrahentów.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że takie rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) Oprogramowania dotyczy procesu tworzenia Oprogramowania, w ramach którego Wnioskodawca, tworząc Oprogramowanie rozwija je (zgodnie z potrzebami Kontrahenta, które w trakcie procesu tworzenia oprogramowania może się zmieniać), ulepsza (modyfikuje) poprzez poprawianie tworzonego przez siebie kodu (w ramach tzw. samokontroli jakości i poprawności kodu źródłowego). Tym samym, rozwijanie lub ulepszanie (modyfikacja) Oprogramowania dokonywana jest w ramach procesu tworzenia Oprogramowania, które po zakończeniu prac nad Oprogramowaniem jest sprzedawane (przeniesienie prawa własności do oprogramowania lub licencja).

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie lub jego części, Wnioskodawca jest właścicielem (współwłaścicielem) tego oprogramowania/części oprogramowania, tj. przysługują mu autorskie prawa majątkowe do tego oprogramowania.

W tej sytuacji wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, stanowiące rozwinięcie funkcjonalności lub mające na celu poprawę użyteczności oprogramowania opisanego w zdaniu poprzedzającym, stanowi nowe prawo własności intelektualnej.

Jednocześnie może dojść do sytuacji, w której Wnioskodawca otrzyma od Kontrahenta oprogramowanie w celu jego rozwinięcia, w stosunku do którego Wnioskodawcy nie będzie przysługiwał żaden tytuł własności. W tej sytuacji, Wnioskodawca w celu rozwinięcia oprogramowania tworzy nowe, autorskie linie kodu, stanowiące nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

W tym wypadku Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do rozwinięcia oprogramowania/części oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi następnie prawa majątkowe do powyższego prawa autorskiego na Kontrahenta, z tytułu czego otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie rozwija oprogramowania w stosunku do którego ma wyłączne prawo do korzystania na podstawie umowy licencyjnej. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwinięciu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Jednocześnie należy wskazać, że w wyniku rozwinięcia oraz ulepszania (jak również tworzenia) oprogramowania, tworzone są przez Wnioskodawcę nowe kody i algorytmy w językach programowania oraz każdorazowo dochodzi do powstania nowego prawa własności intelektualnej.

Mogą zdarzyć się sytuacje, w których Wnioskodawca modyfikuje, poprawia lub ulepsza kod źródłowy, nienależący do Wnioskodawcy, lecz takie sytuacje nie są objęte przedmiotowym wnioskiem.

Ze względu na specyfikę pracy związanej z tworzeniem Oprogramowania, Wnioskodawca może jednocześnie pracować nad kilkoma projektami, w ramach których tworzy Oprogramowanie.

Zadania zrealizowane w ramach tworzenia Oprogramowania, w szczególności też czas ich trwania mogą być rejestrowane w ewidencji, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje jak czasochłonne były poszczególne projekty.

c)Koszty działalności związanej z wytwarzaniem Oprogramowania

W ramach prowadzonej działalności Podatnik ponosi lub może ponieść w przyszłości szereg kosztów:

i.bezpośrednio związane z wytwarzaniem Oprogramowania (dalej: „Koszty IP”) oraz

ii.pozostałe koszty związane z prowadzaną działalnością gospodarczą.

Do grupy Kosztów IP zaliczyć można wydatki związane:

‒ze sprzętem, meblami, literaturą fachową i artykułami biurowymi niezbędnymi Podatnikowi do tworzenia Oprogramowania (dalej: „Sprzęt");

‒z usługami dostępu do Internetu, opłatami za domeny internetowe, z usługami księgowymi i doradczymi niezbędnymi do prawidłowego rozliczenia i opodatkowania transakcji sprzedaży autorskich praw majątkowych z tytułu kwalifikowanego IP, kosztami podróży służbowych i delegacji, usługami telekomunikacyjnymi koniecznymi do bieżącej komunikacji z Kontrahentem, przesyłania Oprogramowania, licencje na programowanie niezbędne do wytwarzania Oprogramowania, usługi szkoleniowe (dalej: „Usługi");

‒z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenia społeczne.

W ramach kategorii Sprzęt mowa jest:

‒o sprzęcie elektronicznym, laptopie, odkurzaczu i artykułach biurowych służących do tworzenia kodu źródłowego i dokumentacji technicznej tj. komputer oraz jego komponenty (dysk twardy, pamięć ram) wraz z urządzeniami peryferyjnymi niezbędnymi do jego obsługi (monitor, myszka, podkładka pod mysz, słuchawki, drukarka, toner do drukarki, niszczarka, klawiatura, dysk przenośny, obudowa dysku, router wifi, kable, artykuły biurowe);

Powyższy sprzęt i artykuły biurowe wykorzystywane są przez Podatnika do wytwarzania, zdaniem Wnioskodawcy kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci oprogramowania, testowania poprawności jego działania, oraz tworzenia dokumentacji technicznej, stanowiącej jego integralną część. Ponadto, powyższy sprzęt również służy Wnioskodawcy m.in. do kontaktu z Kontrahentami lub klientami. Bez poniesienia powyższych kosztów, Wnioskodawca nie miałby możliwości wytwarzać Oprogramowania, a co za tym idzie, uzyskiwać przychodów z tytułu kwalifikowanych praw autorskich.

‒meblach, takich jak fotel, biurko;

Powyższe meble zapewniają Wnioskodawcy komfort pracy, niezbędny do wytwarzania Oprogramowania.

‒urządzeniach mobilnych (smartfony oraz tablety);

Urządzenia mobilne są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na dwa sposoby. Po pierwsze służą do testowania Oprogramowania (aplikacje mobilne) w innym środowisku niż komputer osobisty. Po drugie są wykorzystywane do kontaktu z Kontrahentami. Mają więc bezpośredni związek z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanych praw autorskich.

‒literaturze fachowej, związanej ze zdobywaniem nowej wiedzy i kompetencji w zakresie programowania.

Literatura fachowa pozwala Wnioskodawcy podnosić kompetencje, dzięki czemu wytwarzany przez niego kod cechuje się lepszą jakością oraz funkcjonalnością. Pozwala mu to na rozszerzenie portfolio usług, zdobywanie nowych klientów oraz utrzymanie dotychczasowych.

W ramach kategorii Usługi mowa jest o usługach nabywanych przez Podatnika koniecznych do wykonywania Oprogramowania, tj.:

‒usługach dostępu do Internetu lub usługach telekomunikacyjnych, w tym związanych z przesyłaniem danych (mobilny Internet w ramach usług telekomunikacyjnych);

Nowoczesne formy komunikacji, za pośrednictwem Internetu lub usług telekomunikacyjnych, pozwalają na wymianę danych za pomocą Internetu, ściągania niezbędnych bibliotek do Oprogramowania czy przesyłania efektów pracy (tj. Oprogramowania) Kontrahentom do weryfikacji. Ciągły i niezakłócony dostęp do Internetu jest istotnym elementem w pracy programistów.

‒domenach internetowych, które służą podatnikowi do testowania kodu na etapie jego tworzenia, w celu obserwacji efektów pracy (tj. Oprogramowania) przed finalnym zakończeniem tworzenia danego fragmentu kodu źródłowego;

‒licencji na oprogramowanie konieczne do działania komputera oraz wytwarzania Oprogramowania (licencja na system operacyjny, licencje na oprogramowanie wykorzystywane do tworzenia oraz testowania wytworzonego oprogramowania);

W przypadku licencji na oprogramowanie, bez ich zakupu Wnioskodawca nie może prowadzić działalności polegającej na wytwarzaniu kwalifikowanych IP. Tym samym, zmuszony jest do ponoszenia kosztów licencji systemu operacyjnego lub edytorów, kompilatorów kodu, wykorzystywanych przy tworzeniu Oprogramowania.

‒profesjonalnych usługach księgowych i doradczych niezbędnych do prawidłowego rozliczania transakcji związanych z przeniesieniem majątkowych praw autorskich;

Usługi księgowe są niezbędne przy prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Umożliwiają mu m.in. wypełnianie obowiązków związanych z prowadzeniem bieżących rozliczeń podatkowych oraz określenie przychodów, kosztów i dochodu z kwalifikowanego IP. Natomiast profesjonalne usługi doradcze, polegające na konsultacjach i przygotowaniu wniosku o interpretację umożliwiają Wnioskodawcy skorzystanie z ulgi IP Box, będącej przedmiotem niniejszego wniosku.

‒kosztach podróży służbowych i zakupu oraz użytkowania samochodu;

Ponoszenie kosztów podróży służbowych, jest niezbędne przy działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Konieczność podróży związana jest m.in. z potrzebą bezpośredniego kontaktu z Kontrahentem przy ustalaniu warunków umów, funkcjonalności i parametrów oprogramowania, lub przeprowadzania prac w siedzibie Kontrahenta.

‒wynajmu przestrzeni coworkingowej/pracowniczej;

Wnioskodawca w związku z wykonywaną umową, wynajmuje przestrzeń w której świadczy swoje usługi na rzecz Kontrahenta i ponosi z tego tytułu koszty najmu.

‒kosztach szkoleń i egzaminów związanych z podnoszeniem kompetencji w zakresie programowania oraz kursów językowych;

Koszty szkoleń i egzaminów związane są z koniecznością podnoszenia kompetencji Wnioskodawcy, co przekłada się na poprawę jakości i funkcjonalności kodu wytwarzanego przez Wnioskodawcę.

W ramach kategorii wydatków na ubezpieczenia społeczne wskazać należy obowiązkowe składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych oraz Narodowy Fundusz Zdrowia.

Obowiązek ponoszenia powyższych kosztów jest nakładany na Wnioskodawcę przez przepisy prawa. Bez ich ponoszenia, Wnioskodawca nie mógłby prowadzić działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania (np. wydatki na używanie samochodu), Wnioskodawca przyporządkuje wydatki do przychodów ze zbycia Oprogramowania według proporcji. Proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

d)Ewidencja rachunkowa kosztów kwalifikowanych

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Świadczone przez Podatnika usługi dokumentowane są comiesięcznie wystawianymi fakturami sprzedaży. Ponadto Wnioskodawca, korzystając z danych z podatkowej księgi przychodów i rozchodów, prowadzi ewidencję o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, która pozwala mu wyodrębnić dane i informacje o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT.

Powyższa ewidencja obejmuje:

i.miesiąc realizacji Oprogramowania,

ii.nazwę Oprogramowania,

iii.data dokumentu księgowego sprzedaży Oprogramowania,

iv.nr dokumentu księgowego (np. faktury),

v.kwotę wynagrodzenia za dane Oprogramowanie (przychód),

vi.wartość kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem danego Oprogramowania

vii.dochód (stratę) z danego programu obliczonego jako różnicę pomiędzy wynagrodzeniem z pkt e. i kosztami z pkt f.

viii.kalkulację nexus dla danego Oprogramowania.

- dalej: „Ewidencja”.

Ewidencja jest prowadzona w formie elektronicznej.

W przypadku, gdy nie jest możliwe przypisanie w całości kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem Oprogramowania do jednego Oprogramowania (np. wykorzystanie danego kosztu bezpośredniego do wytworzenie dwóch rodzajów Oprogramowania), Podatnik może przypisać za pomocą Ewidencji Koszty IP proporcjonalnie do czasochłonności wykonania danego Oprogramowania.

Przykładowo zakładając, że przychody z IP stanowiły 25 % przychodów w danym miesiącu, to wysokość kosztów, których nie można przypisać tylko do jednego IP również zostanie przypisane jako koszt bezpośredni wytworzenia danego IP w 25 %.

Dzięki temu Podatnik ma możliwość dokładnej alokacji kosztów do wytworzonego Oprogramowania.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Przez sformułowanie „prowadzone przez Wnioskodawcę prace" należy rozumieć wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Przedmiotem zapytania we Wniosku są prace rozwojowe prowadzone od 2020 do chwili obecnej i te, które będą prowadzone w przyszłości. Wcześniejsze prace, nawet jeśli spełniały wskazaną definicję, nie są przedmiotem zapytania.

Prace rozwojowe dotyczą wykonywania czynności w zakresie tworzenia Oprogramowania komputerowego (tj. kodu źródłowego oprogramowania komputerowego), tj. utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Celem ww. prac jest stworzenie kodu źródłowego stanowiącego Oprogramowanie w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawcy, jako twórcy, przysługują prawa autorskie w rozumieniu ustawy o prawie autorskim.

Jak zostało wskazane we wniosku, tworzenie Oprogramowania przez Podatnika opiera się na indywidualnych, autorskich pomysłach opracowywanych w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie Kontrahenta i obejmuje tworzenie skryptów, stworzenie infrastruktury do przeprowadzania testów, wdrażanie oprogramowania do użytku, tworzenie dokumentacji technicznej i instrukcji do tworzonego Oprogramowania, oraz udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zarówno tworzy oprogramowanie w sposób kompleksowy, tj. cały kod występujący w danym programie jest jego autorstwa, jak i dokonuje rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji. W przypadku rozwoju już istniejącego oprogramowania i aplikacji, Wnioskodawca dokonuje twórczego wkładu w jego rozwój, tj. tworzy nowe, autorskie linie kodu.

Prace obejmują następujące czynności:

i.analizę zapotrzebowania – problemów do rozwiązania których ma dążyć Oprogramowanie,

ii.pracę nad przygotowaniem kodu Oprogramowania, zgodnie z założeniami danej technologii oraz wymaganiami technicznymi Kontrahenta,

iii.ewentualne zmiany oraz poprawki związane z wytworzeniem Oprogramowania,

iv.testy jakości, sprawności, funkcjonalności i awaryjności Oprogramowania,

v.przyjęcie przez Kontrahenta danego elementu wytworzonego Oprogramowania.

Zapotrzebowanie na dany rodzaj Oprogramowania zgłaszane jest Wnioskodawcy przez Kontrahenta, który określa zakres zleconych prac.

Bieżące prace projektowe związane z tworzeniem kodu Oprogramowania wymagają współdziałania Wnioskodawcy oraz Kontrahenta, w celu weryfikacji postępów prac, odbioru oraz testowania poszczególnych elementów. W szczególności, proces tworzenia oprogramowania wymaga ciągłej komunikacji pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem (np. za pomocą Internetu) w celu nanoszenia korekt, weryfikacji poprawności wykonania kodu źródłowego itd. Na tym etapie, Oprogramowanie jest również testowane przez Kontrahenta, a w przypadku konieczności zwracane Wnioskodawcy w celu naniesienia zmian.

Po zakończeniu danego etapu prac nad Oprogramowaniem i przyjęcia go przez Kontrahenta, jest on dostarczany Kontrahentowi (wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich do Oprogramowania na Kontrahenta).

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem Wniosku nie jest sytuacja rozwijania/ulepszania cudzego oprogramowania.

Na moment rozpoczęcia prac Wnioskodawca nie wie jakim dokładnie wynikiem zakończą się prace. Jeżeli prace powiodą się, to zakończą się stworzeniem kodu źródłowego, tj. Oprogramowania.

Przedmiotem niniejszego wniosku są wyłącznie sytuacje, kiedy prace rozwojowe zakończą się powodzeniem. W przeciwnym bowiem razie, zgodnie z umową, Wnioskodawca nie otrzyma jakiegokolwiek wynagrodzenia, które mogłoby stanowić przychód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca może tworzyć na zlecenie klientów Oprogramowanie w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych o różnych funkcjonalnościach, zawierające indywidualne, autorskie pomysły opracowywane w odpowiedzi na zgłaszane zapotrzebowanie Kontrahenta. Jak zostało wskazane we wniosku, do przykładowych innowacyjnych rozwiązań opracowywanych przez Wnioskodawcę praca nad Oprogramowaniem wykorzystywanym przy tworzeniu portali korporacyjnych czy systemem zarządzania treścią (CMS).

W chwili obecnej Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie o różnych funkcjonalnościach. W zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca nie wyklucza również tworzenia programów komputerowych w rozumieniu prawa autorskiego o jeszcze innych zastosowaniach, na zasadach wskazanych we Wniosku.

Jak zostało wskazane we Wniosku, w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy opisane produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter.

Nowy, ulepszony charakter produktów, procesów lub usług nie jest wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywa on „Oprogramowaniem" zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

‒zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

‒nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

‒nie są jedynie „techniczną", realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które nazywane są Oprogramowaniem zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania".

Wnioskodawca następnie przenosi prawa majątkowe do prawa autorskiego na Kontrahenta, z tytułu czego otrzymuje wynagrodzenie.

Efekty pracy Wnioskodawcy zawsze są wynikiem prac rozwojowych w rozumieniu przepisów Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wniosek dotyczy dochodów za okres 2020 rok i lat późniejszych.

Wnioskodawca otrzymuje zarówno wynagrodzenie tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w sprzedaży usługi (art. 30ca par. 7 pkt. 2 i pkt. 3) oraz z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej o którym mowa jest art. 30 ca ust. 2 pkt. 8 – autorskie prawo do programu komputerowego.

Zgodnie z umowami z Kontrahentami, autorskie prawa majątkowe do Oprogramowania przechodzą na Kontrahentów z chwilą dokonania odbioru Oprogramowania. W przypadku wytworzenia w ramach umowy Oprogramowania w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta prawa autorskie majątkowe do Oprogramowania powstałego w wyniku wykonywania danej umowy.

Aby wynagrodzenie mogło stać się należne, a następnie wypłacone, Wnioskodawca musi wykonać utwór (Oprogramowanie) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz przenieść autorskie prawa majątkowe na Kontrahenta. Wartość wynagrodzenia Wnioskodawcy ustalana jest na bazie zaangażowania, tj. czasochłonności i pracochłonności.

Jak zostało wskazane we Wniosku, wynagrodzenie Wnioskodawcy jest należne na koniec okresu rozliczeniowego na podstawie zaangażowania Wnioskodawcy w prace nad Oprogramowaniem w oparciu o ilość godzin spędzonych przez Wnioskodawcę nad tworzeniem Oprogramowania oznacza, że wynagrodzenie to jest ustalane na bazie kryterium czasu, tj. ilości godzin koniecznych na prowadzenie prac rozwojowych polegających na stworzeniu Oprogramowania. W związku z tym, że tworzenie danego Oprogramowania może wymagać różnego poziomu czasowego zaangażowania, wynagrodzenie odzwierciedla większą lub mniejszą pracochłonność i czasochłonność tworzenia danego Oprogramowania i jego specyfikacji.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 3Ocb ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2020 roku.

Pana pytania

1.Czy prowadzone przez Wnioskodawcę prace (zadania realizowane w ramach prowadzonych przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej) stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8, z którego dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1?

2.Czy, zgodnie z art. 30ca ust. 5 w zw. z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, koszty Sprzętu, Usług oraz ubezpieczeń społecznych stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie wraz z jego uzupełnieniem

Odnośnie pytania oznaczonego numerem 1.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzone przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8, z którego dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1.

Uzasadnienie

Prowadzone przez Wnioskodawcę prace, w jego opinii stanowią działalność badawczo-rozwojową.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, przez prace rozwojowe rozumie się prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce [Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018, poz. 1668 )].

Ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wskazuje, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W odniesieniu do prac rozwojowych ustawodawca położył więc nacisk na wiedzę i umiejętności oraz późniejsze ich wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak, z zakresu prac rozwojowych wyłączono prace obejmujące rutynowe i okresowe zmiany wprowadzone m.in. do produktów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową należy uznać działalność spełniającą łącznie następujące przesłanki:

‒działalność o charakterze twórczym obejmującą prace rozwojowe,

‒podejmowaną w sposób systematyczny,

‒polegającą na wykorzystaniu wiedzy i umiejętności,

‒celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług,

‒prace rozwojowe nie mogą mieć charakteru rutynowych i okresowych zmian.

W ocenie Wnioskodawcy, przywołane przepisy pozwalają stwierdzić, że opisana wyżej działalność Podatnika, w zakresie tworzenia Oprogramowania, dostosowana do obecnych lub przyszłych potrzeb rynku, stanowi przejaw działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o PIT.

Definicja prac rozwojowych jednoznacznie wskazuje na działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych procesów, produktów. Zatem innowacyjna i twórcza działalność Wnioskodawcy w zakresie projektowania i tworzenia Oprogramowania z zastosowaniem narzędzi informatycznych i specjalistycznego oprogramowania wpisuje się w definicję prac rozwojowych.

Opisywana działalność Podatnika prowadzi do stworzenia nowych rozwiązań informatycznych, odpowiadającej potrzebom rynku, jak również cechującej się innowacyjnością oraz wykorzystaniem nowych technologii, co dodatkowo potwierdza okoliczność, iż przed przystąpieniem do prac nie jest znany jej dokładny wynik. Podatnik przed przeprowadzeniem wewnętrznych analiz, testów, przygotowaniem oraz wdrożeniem stworzonego Oprogramowania, nie ma pewności, czy będzie działało poprawnie oraz spełniało wymogi Kontrahentów.

W konsekwencji, potwierdza to, iż sam proces tworzenia Oprogramowania nie jest w żadnym stopniu mechaniczny czy zrutynizowany, ale wymaga określonej działalności twórczej oraz szerokiej wiedzy dotyczącej technologii, jej ograniczeń i możliwości stosowania.

Prace rozwojowe mają także charakter systematyczny – tworzenie Oprogramowania jest u Podatnika ciągłym procesem, realizowanym w oparciu o harmonogram, określoną metodykę, natomiast oprogramowanie cechuje się innowacyjnością oraz wychodzi naprzeciw potrzebom Kontrahentów i rynku – jest podstawą działalności Wnioskodawcy.

Podejmowana przez Podatnika działalność spełnia również przesłankę wykorzystania wiedzy i umiejętności do opracowywania nowego lub ulepszonych Oprogramowania. Jak bowiem wskazano, stworzenie Oprogramowania wymaga posiadania odpowiedniego poziomu wiedzy specjalistycznej z zakresu technologii informatycznych, przeprowadzenia szeregu weryfikacji oraz testów, tak by finalny efekt prac spełniał odpowiednie wymagania.

Wykonanie opisywanych czynności oraz weryfikacja wyników przeprowadzonych testów wymaga konkretnych umiejętności, posiadanych przez Podatnika.

Wnioskodawca pragnie również wskazać, iż spełniona jest przesłanka celu prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w postaci wykorzystania wiedzy do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wszystkie opisane czynności o charakterze twórczym, prowadzone są w celu stworzenia nowego Oprogramowania, dopasowanego do zapotrzebowania Kontrahentów oraz rynku.

Opisywana działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania nie ma charakteru prac rutynowych, polegających na wprowadzeniu okresowych zmian, a skupiona jest wokół wprowadzania nowych i innowacyjnych rozwiązań, polegających na ciągłym tworzeniu nowych rozwiązań informatycznych (tj. Oprogramowania), odpowiadających na problemy z jakimi spotykają się Kontrahenci oraz rynek.

W konsekwencji, cały proces składający się na tworzenie Oprogramowania należy uznać za przejaw działalności badawczo-rozwojowej (a dokładnie prac rozwojowych). Poszczególne jego etapy są ze sobą nierozerwalnie połączone, stanowiąc spójną i logiczną całość, której efektem jest powstanie nowego Oprogramowania.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, realizowane przez niego prace związane z tworzeniem Oprogramowania:

‒są pracami badawczo - rozwojowymi, mającymi twórczy charakter oraz prowadzonymi w sposób systematyczny (stanowiącymi jeden z podstawowych przedmiotów działalności Wnioskodawcy), stanowią prace rozwojowe,

‒polegają na wykorzystaniu specjalistycznej wiedzy i umiejętności posiadanych przez Podatnika, mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy lub jej wykorzystanie do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług (tj. tworzeniu Oprogramowania), oraz

‒nie mają charakteru rutynowych czy okresowych zmian.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy spełnienie ww. przesłanek, w świetle okoliczności faktycznych przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz przywiedzionych przepisów prawa potwierdza, że działalność w zakresie tworzenia Oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. pkt 40 ustawy o PIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2019 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.116.2019.2.RR):

„Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, zajmuje się głównie tworzeniem nowoczesnego oprogramowania komputerowego oraz rozwojem szeroko rozumianej technologii komputerowej. Wnioskodawca tworzy wysokiej jakości innowacyjne rozwiązania dla klientów prowadzących działalność w różnych sektorach rynku na całym świecie. Realizuje On ambitne i nowatorskie projekty informatyczne - od oprogramowania systemów decyzyjnych na giełdach walutowych, aż po kontrolę i wizualizację danych urządzeń montowanych w maszynach budowlanych. Wykonywane przez osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę czynności przedstawione we wniosku miały charakter twórczy, obejmowały badania naukowe lub prace rozwojowe, były podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

(...)

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku prace nad ww. projektami, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 września 2018 r. oraz od dnia 1 października 2018 r., gdyż były podejmowane w sposób systematyczny, miały twórczy charakter, z wykorzystaniem dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, a ich celem oraz wynikiem jest powstanie nowych produktów, procesów technologicznych i usług. Przy czym działania te nie miały charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów technologicznych i usług. ”

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT stanowi, że „Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

(...)

8) autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. ”

Przedmiotowa regulacja wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (dalej również: „IP”) jest:

‒autorskie prawo do programu komputerowego,

‒które podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw (tj. np. ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawach autorskich i prawach pokrewnych, tekst jednolity - Dz. U. 2019 r. poz. 1231 ze zm. – dalej: „uPAiP”),

‒wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika,

‒w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

W konsekwencji, dla uznania programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej spełnić należy łącznie ww. przesłanki.

W tym miejscu należy również przywołać art. 1 uPAiP, zgodnie z którym, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto, przepis ten wskazuje, że przedmiotem prawa autorskiego, w szczególności są utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Natomiast, zgodnie z art. 1 ust. 3 uPAiP stanowi, że: „Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.”

Powyższe regulacje wskazują, że prawo autorskie jest prawem przysługującym twórcom do utworów, tj. zindywidualizowanych rozwiązań, utrwalone w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, wyrażone w dowolny sposób, w tym słowem, symbolami matematycznymi oraz znakami graficznym.

Art. 1 ust. 3 uPAiP wskazuje, że przedmiotem prawa autorskiego są takie utwory jak stworzone przez autora programy komputerowe. Ponadto, zgodnie z art. 74 ust. 1 uPAiP, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Regulacje ustawy o PIT oraz uPAiP nie definiują pojęcia programu komputerowego. Zasadnym jest więc sięgnięcie do regulacji unijnych w tym kontekście.

Zgodnie z postanowieniami Dyrektywy Rady z dnia 14 maja 1991 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych (91/250/EWG)[ Dziennik Urzędowy L 122, 17/05/1991 P. 0042 – 0046], która wskazuje iż do celów niniejszej dyrektywy pojęcie "program komputerowy" obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, włącznie z programami zintegrowanymi ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.

Powyższe wskazuje, że programem komputerowym jest każdy kod źródłowy, wytworzony przez autora. Tym samym, pojęcie programu komputerowego, na potrzeby uPAiP jest szerokie.

Stanowisko to potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z dnia 2 maja 2012 r. w sprawie SAS Institute Inc. Przeciwko World Programming Ltd, (sygn. C-406/10), gdzie wskazał, że „Zatem przedmiot ochrony dyrektywy 91/250 obejmuje formy wyrażenia programu komputerowego, jak również przygotowawcze prace projektowe pozwalające na, odpowiednio, powielanie lub późniejsze stworzenie takiego programu (ww. wyrok w sprawie Bezpećnostm softwarova asociace, pkt 37).

Trybunał wniósł z tego, że kod źródłowy i kod obiektowy programu komputerowego stanowią formy jego wyrażenia, które w związku z tym zasługują na objęcie ich ochroną przyznawaną programom komputerowym przez prawo autorskie na podstawie art. 1 ust. 2 dyrektywy 91/250.”

Z cytowanego powyżej wyroku TSUE, wynika, że kod źródłowy tworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności stanowi program komputerowy w rozumieniu przepisów dotyczących prawa autorskich.

W konsekwencji, Oprogramowanie (tj. kod źródłowy) wytarzane przez Podatnika podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. I i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm.).

Mając na względzie powyższe, w przedmiotowym przypadku, wytwarzane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie stanowi kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, gdyż:

‒stanowi autorskie prawo do programu komputerowego przysługujące Wnioskodawcy,

‒podlega ochronie prawnej z mocy prawa,

‒jest wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,

‒wytwarzanie Oprogramowania stanowi przejaw prowadzonej przez podatnika działalności badawczo- rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Tym samym, uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, z tytułu sprzedaży praw autorskich lub z tytułu usługi tworzenia Oprogramowania, w cenie której uwzględnione jest autorskie prawo do Oprogramowania są kwalifikowanymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy o PIT wskazują, że dla zastosowania 5 % stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek, tj.:

1)prowadzenie przez podatnika działalności badawczo rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT,

2)wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowanych praw własności intelektualnej,

3)uzyskiwane dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej

4)określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika nexus, dla każdego IP odrębnie,

5)prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5 % stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą IP.

W przedmiotowym przypadku Podatnik:

1)prowadzi działalność usługową w zakresie technologii informatycznych i komputerowych (kod PKD 62.09.Z),

2)prowadzi w swojej ocenie działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT,

3)w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowalne prawa własności intelektualnej, tj. Oprogramowanie,

4)uzyskuje dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (praw autorskich do Oprogramowania),

5)dokonuje alokacji kosztów IP (tj. bezpośrednio związanych z wytworzeniem IP) do przychodów ze sprzedaży Oprogramowania, przez co określa dochód ze sprzedaży Oprogramowania oraz jest w stanie obliczyć wartość nexus dla każdego Oprogramowania,

6)wysokość dochodu, jaki może rozliczyć przy zastosowaniu stawki 5 % wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji.

W związku z powyższym, Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5 % stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Podatnika znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo:

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 5 listopada 2019 r., nr 0115-KDIT2-1.4011.338.2019.MK, wskazał że: „ Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę całości praw autorskich do programu komputerowego, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 25 października 2019 r. nr 0114-KDIP33.4011.386.2019.MG, wskazał: „Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%."

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 października 2019 r. nr 0112-KDIL3- 2.4011.345.2019.2.MKA, wskazał: „Odnosząc przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1)Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej,

2)Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3)rozwijanie lub ulepszanie oprogramowania stworzonego przez inne osoby przez Wnioskodawcę następuje w oparciu o udzieloną mu w tym celu niewyłączną licencję, zgodnie z umową zawartą ze Spółką,

4)wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma charakter twórczy,

5)wytwarzane, rozwijane i ulepszane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

6)Wnioskodawca będzie posiadał szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych,

7)Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie.

Należy także wskazać, że oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%. ”

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy prowadzone przez niego prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, na skutek których powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8, ze sprzedaży którego dochód może zostać opodatkowany preferencyjną stawką w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1.

Należy wskazać, że Wnioskodawca chce skorzystać z opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego począwszy od roku 2020, a także w latach następnych.

Odnośnie pytania oznaczonego numerem 2.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 30ca ust. 5 w zw. z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, koszty sprzętu, usług oraz ubezpieczeń społecznych stanowią koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzasadnienie

Koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn:

i.dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

ii.wskaźnika nexus, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W konsekwencji, dla określenia wysokości dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej konieczne jest określenie wysokości:

1)przychodów uzyskanych przez podatnika w roku podatkowym z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz

2)kosztów bezpośrednio związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r., wydanymi przez Ministerstwo Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX dalej; „Objaśnienia IP Box”, „(...) do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, czyli do kosztów, które zostały określone w powyżej wskazanych literach, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Kosztami nieujętymi we wskaźniku nexus będą na przykład koszty utrzymania nieruchomości, w której prowadzona jest działalność badawczo-rozwojowa zmierzająca do wytworzenia kwalifikowanego IP, czy też odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości. Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP. OECD jako przykład braku możliwości ustalenia bezpośredniego związania kosztu z kwalifikowanymi IP podaje koszt budynku (nabycia, utrzymania, etc.), w którym wytwarzane są kwalifikowane IP. Taki koszt jest kosztem pośrednio związanym z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem kwalifikowanego IP i dlatego nie może zawierać się we wskaźniku nexus.

119. Należy zauważyć, że zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o CIT oraz ustawy o PI T. ”

Powyższe regulacje oraz objaśnienia Ministerstwa Finansów do IP Box wskazują, że przez koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej, które uwzględnia się przy kalkulacji:

1.wysokości dochodu opodatkowanego preferencyjną stawką podatku dochodowego,

2.wartości wskaźnika Nexus,

– należy rozumieć koszty funkcjonalnie powiązane z wytwarzaniem kwalifikowalnego prawa własności intelektualnej. Dla uznania danego kosztu za bezpośrednio związanego z wytworzeniem IP, konieczne jest wykazanie związku funkcjonalnego tego kosztu z procesem tworzenia IP, tj. określenia czy dany wydatek jest funkcyjnie powiązany z wytworzeniem EP przez podatnika.

W związku z powyższym, w celu określenia czy koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty bezpośrednio związane z IP konieczne jest ustalenie ich związku z wytworzeniem IP.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Podatnik ponosi szereg kosztów tj.:

i.koszty bezpośrednio związane z wytwarzaniem Oprogramowania (tj. Koszty IP) oraz

ii.pozostałe koszty związane z prowadzaną działalnością gospodarczą.

Do Kosztów IP, zdaniem Wnioskodawcy, zaliczyć można wydatki poniesione na:

1)Sprzęt, meble i artykuły biurowe, fachową literaturę oraz wynajem przestrzeni coworkingowej;

Poniżej przedstawiono związek przyczynowo - skutkowy kosztów wymienionych powyżej z przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Z racji prowadzonych prac powyższy sprzęt jest narzędziem, za pomocą którego Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie.

Wymienione w punkcie 1 sprzęty, służą Wnioskodawcy do tworzenia kodu źródłowego i dokumentacji technicznej a więc tworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci programów komputerowych. W konsekwencji, tworzenie kodu źródłowego i oprogramowania jest bezpośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ponieważ Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do powyższego oprogramowania.

Komponenty komputerowe, dysk twardy, chłodzenie procesora, karta sieciowa, karta dźwiękowa, pamięć ram, są elementami komputera stacjonarnego, bez których ten nie byłby w stanie poprawnie funkcjonować. Wobec czego, służą one Wnioskodawcy do tworzenia kodu źródłowego i dokumentacji technicznej.

Urządzenia peryferyjne, takie jak monitor, myszka, podkładka pod mysz, słuchawki, drukarka, niszczarka, klawiatura, dysk przenośny, obudowa dysku, router wifi, kable, artykuły biurowe, służą Wnioskodawcy do obsługi komputera osobistego oraz laptopa. Przy czym należy wskazać, że słuchawki służą Wnioskodawcy m.in. do kontaktu z klientami i Kontrahentami.

Laptop spełnia Wnioskodawcy podobną funkcję co komputer, z tym że dzięki mobilności laptopa wynikającym z jego mniejszych rozmiarów, Wnioskodawca może wykonywać swoje obowiązki poza miejscem stacjonarnym, co się bezpośrednio przekłada na efektywność oraz czas wytwarzanego przez Podatnika kodu.

Tym samym, wydatki z tej kategorii są w bezpośrednim związku funkcjonalnym z wytwarzanym Oprogramowaniem. Bez komputera i jego komponentów, laptopa oraz urządzeń peryferyjnych, Podatnik nie byłby w stanie wytwarzać oraz testować Oprogramowania.

W bieżącej pracy Wnioskodawca może również wykorzystywać inne urządzenia jak tablet czy smartfon. Zarówno tablet jak i smartfon mogą zostać wykorzystane do analizy i testów poprawności funkcjonowania tworzonych aplikacji, na innym urządzeniu niż komputer. Ponadto tablet i smartfon mogą zostać wykorzystane do komunikacji z Kontrahentem, niezbędnej do prawidłowego zrealizowania procesu tworzenia oprogramowania.

W ramach prowadzonej działalności programistycznej, Wnioskodawca może również potrzebować dokonać zakupu specjalnych mebli. Odpowiedni fotel, biurko, zapewniają komfort pracy oraz dbałość o prawidłową postawę. Podatnik wykorzystuje odkurzacz do dbania o czystość wynajętej przez niego przestrzeni oraz mebli. Opisane meble oraz sprzęt są więc przydatne przy tworzeniu oprogramowania.

Wykorzystanie mebli w wykonywaniu zadań na komputerze jest zapewnieniem nie tylko minimum komfortu dla Wnioskodawcy, ale wręcz niezbędnym narzędziem do pracy. Bez wspomnianego minimum, Wnioskodawca nie byłby w stanie w sposób efektywny skupić się na wykonywanych zadaniach i tym samym wykonywać pracy związanej z wytwarzaniem oprogramowania, kodów źródłowych, itd.

Ponadto Wnioskodawca wykorzystuje artykuły biurowe niezbędne przy tworzeniu dokumentacji technicznej oprogramowania, stanowiącej jego nieodłączną część.

Wnioskodawca wykorzystuje wynajętą przestrzeń biurową jako miejsce świadczonych przez niego usług, która jest niezbędnym elementem prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej.

W celu podnoszenia kwalifikacji i zdobywania nowej wiedzy, Wnioskodawca ponosi lub może ponosić koszt fachowej literatury programistycznej, kursów językowych jak i dotyczących programowania, szkoleń czy certyfikatów. Książki, czy dostęp do fachowych artykułów, publikacji i szkoleń stanowią niezbędny element w rozwoju programisty, który to przekłada się na poprawę jakości tworzonego kodu czy możliwość wykorzystywania nowszych technologii i rozwiązań.

Kursy językowe natomiast zwiększają możliwości programisty na rynku usług, podnoszą poziom komunikacji z klientem oraz potencjalnymi Kontrahentami.

Kompetencje rozwijane dzięki powyższej literaturze i szkoleniom umożliwiają Wnioskodawcy tworzenie lepszego i bardziej funkcjonalnego kodu, i umożliwiają mu pozyskiwanie nowych zleceń czy Kontrahentów. Po pierwsze, Wnioskodawca może oferować szerszy zakres oferowanego oprogramowania, które będzie cechowało się również wyższą jakością i standardami. Po drugie dzięki uzyskanym kompetencjom, Wnioskodawca łatwiej może zdobywać nowych Kontrahentów.

W związku z powyższym, wydatki poniesione na sprzęt komputerowy, urządzenia peryferyjne, urządzenia do testowania Oprogramowania i komunikacji, meble, artykuły biurowe oraz literaturę fachową mają bezpośredni związek z wytwarzaniem IP i pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że żaden z ww. sprzętów nie stanowi środka trwałego. Koszt nabycia sprzętu wymienionego we wniosku o interpretację i wykorzystywanego w działalności gospodarczej podatnika jest rozliczany bezpośrednio w kosztach podatkowych.

2) Usługi

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Podatnik może nabywać usługi dostępu do Internetu, usługi telekomunikacyjne lub licencje i subskrypcje na oprogramowanie niezbędne do funkcjonowania komputera (np. licencja na system operacyjny) lub tworzenia kodu źródłowego Oprogramowania (np. edytory lub kompilatory), które również stanowią Koszty IP. Ponadto Wnioskodawca nabywa profesjonalne usługi księgowe oraz doradcze.

Wydatki te mają bezpośredni związek z tworzeniem Oprogramowania oraz pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który został przedstawiony poniżej. Dostęp do Internetu umożliwia komunikowanie się Podatnika z Kontrahentami, przesyłania projektów swojej pracy, otrzymywaniu uwag do Oprogramowania, przesyłania wersji ostatecznych Oprogramowania czy umieszczanie Oprogramowania na serwerach Kontrahenta.

Dostęp do Internetu Wnioskodawca może również uzyskiwać za pomocą usług telekomunikacyjnych świadczonych przez operatorów telekomunikacyjnych (mobilny dostęp do Internetu). Nowoczesne formy komunikacji, za pośrednictwem Internetu lub usług telekomunikacyjnych, pozwalają na wymianę danych, ściąganie niezbędnych bibliotek wykorzystywanych do tworzenia oprogramowania czy przesyłania efektów pracy (tj. Oprogramowania) Kontrahentom do weryfikacji. Wspomniane czynności są niezbędne w działalności Wnioskodawcy i tym samym, Internet staje się niezbędnym narzędziem przy tworzeniu oprogramowania komputerowego, będącego kwalifikowanym prawem autorskim.

Ponadto Podatnik może nabywać licencje i subskrypcje na oprogramowanie komputerowe, które jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania komputera (licencja na system operacyjny) lub bezpośrednio tworzenia Oprogramowania (edytory lub kompilatory).

Zakup licencji na oprogramowanie jest również niezbędny w pracy Wnioskodawcy. Brak licencji na oprogramowanie, wiązałby się z brakiem możliwości podejmowania działalności w zakresie wykonywanym przez Wnioskodawcę, mało tego brak zakupu licencjonowanego oprogramowania mógłby wiązać się z innymi negatywnymi skutkami dla Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie może prowadzić działalności opierającej się na tworzeniu programów komputerowych, czyli kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dotyczącej tworzenia oprogramowania, dokonuje zakupu profesjonalnych usług księgowych i doradczych.

Usługi księgowe umożliwiają utworzenie i prowadzenie ewidencji niezbędnej do skorzystania z ulgi IP Box. Ponadto prowadzenie księgowości jest konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób zgodny z przepisami prawa. Poniesienie kosztu księgowości jest konieczne przy prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu własności intelektualnej w postaci oprogramowania.

Podatnicy nie mają obowiązku posiadania profesjonalnej wiedzy podatkowej i w tym zakresie mają prawo skorzystać z profesjonalistów. Ponadto prowadzenie księgowości jest konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej w sposób zgodny z przepisami prawa. Poniesienie kosztu księgowości jest konieczne przy prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, która polega na wytwarzaniu własności intelektualnej w postaci oprogramowania.

Z powyższego wynika więc, że Wnioskodawca musi ponosić koszty usług księgowych zarówno by prowadzić działalność gospodarczą polegająca na wytwarzaniu kwalifikowanego prawa własności i uzyskiwaniu przychodów z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do tych praw własności intelektualnej jak i w celu możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej.

Zakup profesjonalnych usług doradczych wiąże się z kosztami związanymi z usługami doradztwa podatkowego. Wsparcie profesjonalnych doradców podatkowych jest niezbędne w celu analizy możliwości skorzystania z ulgi IP Box, obliczenia dochodu mogącego skorzystać z ulgi oraz prawidłowego sporządzenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w tym przedmiocie.

Wydatki na usługi transportowe, takie jak bilety czy wydatki na taksówki i inne formy przejazdów wiążą się z koniecznością podróży służbowych. Prace programistyczne niejednokrotnie wymagają odbywania spotkań, narad, konsultacji w ramach których dochodzi do ustalenia finalnego kształtu i funkcjonalności oprogramowania oraz negocjacji związanych z postanowieniami umów w ramach których dochodzi do przeniesienia autorskich praw majątkowych kwalifikowanej własności intelektualnej. W ramach tych kosztów należy również wskazać wydatki związane z zakupem, leasingiem, amortyzacją i użytkowaniem samochodu.

Wnioskodawca w przyszłości może również ponosić wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodu. Składki na ubezpieczenia społeczne mają charakter obowiązkowy, bez ich poniesienia, Wnioskodawca w ogóle nie miałby możliwości prowadzenia działalności gospodarczej związanej z tworzeniem kwalifikowanego IP. Ponadto dzięki świadczeniom przysługującym Wnioskodawcy w związku z płaconymi składkami, takim jak dostęp do służby zdrowia, będzie on w stanie dłużej i efektywniej wykonywać działalność programistyczną.

Powyższe usługi i koszty są funkcjonalnie bezpośrednio powiązane z wytwarzaniem przez Podatnika Oprogramowaniem oraz pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przyszłości może wystąpić sytuacja, że będzie zaliczał całość składek do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca prosi o uwzględnienie w zdarzeniu przyszłym również takiej sytuacji. W ocenie Wnioskodawcy, składki na ubezpieczenia społeczne będą stanowiły koszt kwalifikowany w ramach IP BOX, wyłącznie w przypadku zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu.

Jednocześnie, w zakresie wydatków związanych z wytwarzaniem Oprogramowania oraz w zakresie pozostałych obszarów działalności gospodarczej Podatnika dokonuje podziału tych kosztów i przypisania ich wg klucza przychodowego, tj. wg proporcji przychodów ze sprzedaży Oprogramowania do pozostałych przychodów związanych z działalnością gospodarczą.

Mając na względzie powyższe, koszty sprzętu oraz usług stanowią w ocenie Wnioskodawcy koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem IP.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowiskach organów podatkowych. Przykładowo:

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 24 grudnia 2019 r. (nr 0113-KDIPT2- 3.4011.586.2019.2.SJ) wskazał, że:

"Jak wskazuje Wnioskodawca we wniosku, w ramach prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej musi ponosić wydatki na zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów, które są Mu niezbędne do wykonania Oprogramowania – wytwarzania przedmiotów kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową ma również używanie samochodu osobowego.

Wobec powyższego, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, ponoszone wydatki w zakresie w jakim przeznaczane na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według powyższej proporcji przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 listopada 2019 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.469.2019.2.AC) wskazał, że:

„Zatem przyjąć należy, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki w postaci dostępu do Internetu, usług telekomunikacyjnych, oprogramowania dodatkowego np. antywirusowego, koszty związane z samochodem osobowym, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem ust. 5 art. 30ca ustawy o PIT. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 25 września 2019 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.391.2019.3.MG) wskazał, że:

„Zdaniem organu za koszty związane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej należy uznać wydatki związane z zakupem sprzętu. Jak wskazano w uzupełnieniu wniosku pod pojęciem sprzętu wnioskodawca rozumie sprzęt komputerowy taki jak komputery, karty graficzne niestanowiący środka trwałego w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Sprzęt ten jest wykorzystywany wyłącznie do realizacji czynności w ramach prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej, która to zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową. Wskazać należy, że w przypadku sprzętu niestanowiącego środka trwałego kosztami tymi będą wydatki poniesione na zakup tego sprzętu wykorzystywanego w prowadzonej działalności badawczo rozwojowej. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 26 sierpnia 2021 r. (nr 0115- KDIT3.4011.474.2021.2.JS) wskazał, że:

„Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że:

opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca ma prawo do uwzględnienia Kosztów IP Box, opisanych we wniosku, tj. zakup biletów lotniczych, zakup biletów kolejowych, koszt wynajmu pokoju w hotelu, wynagrodzenie za przejazd taxi pomiędzy hotelem a lotniskiem, zakupem oprogramowania do komputera, wydatki na usługi telefoniczne i dostęp do Internetu, wydatki na prowadzenie podatkowej książki przychodów i rozchodów, zakup elektroniki (telefon, słuchawki, głośniki), wynajem biura/przestrzeni coworkingowej. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 października 2020 r. (Nr 0115- KDWT.4011.57.2020.2.MJ), wskazał, że:

„Zatem opisane wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: „hosting”, „domeny”, „usługi księgowe”, „składki na ubezpieczenie społeczne”, „użytkowanie samochodu”, „karty ....”, „meble biurowe”, „zakup własności intelektualnych z przeznaczeniem na wykorzystanie w tworzonym oprogramowaniu ”, „artykuły biurowe”, „zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego”, „przyczepę samochodową”, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 8 czerwca 2020 r. (Nr 0112-KDIL2- 2.4011.229.2020.2.IM), wskazał, że:

„Wnioskodawca pod pojęciem wydatków poniesionych na "sprzęt komputerowy" rozumie zakup:

1.monitora,

2.stacji dokującej do laptopa,

3.uchwytu do monitorów,

4.zestawu komputerowego,

5.drukarki,

6.niszczarki,

7.dysków zewnętrznych.

8.routerów,

9.access pointów,

10.kabli łączących sprzęt. ”

„Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: licencje na oprogramowanie, sprzęt komputerowy, szkolenia i kursy, książki, koszty związane z eksploatacją samochodu (wymiana opon, serwisowanie i naprawy, polisa), koszty związane z telefonem, koszty związane z prowadzeniem biura (wyposażenie, drukarka), koszty księgowości i usług prawnych w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia Oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy Z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, mogą stanowić koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 15 lipca 2021 r. (Nr 0113- KDWPT.4011.91.2021.2.MH), wskazał, że:

„Zatem, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na:

‒użytkowanie samochodu, tj. rata leasingowa, dodatkowe opłaty wynikające z umowy leasingu, ubezpieczenie AC/OC i Assistance, serwis okresowy (wymiana płynów, części eksploatacyjnych), naprawy, paliwo, płyny eksploatacyjne (olej, płyn do spryskiwaczy), myjnia, środki do mycia, akcesoria (uchwyt samochodowy, przewód USB by podłączyć telefon, dywaniki), opony, wymiana opon, przechowanie opon zimowych/letnich, opłaty drogowe (autostrady, parkingi),

‒prowadzenie księgowości,

‒sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne, tj. laptop, komputer stacjonarny, komponenty komputerowe (pamięć RAM, dyski twarde, karta graficzna, płyta główna, procesor), monitor, słuchawki, głośniki, mikrofon, kamera internetowa, ładowarka sieciowa, klawiatura i mysz, drukarka, kable i drobne akcesoria, nośniki pamięci, sprzęt sieciowy (router, przewody, karty sieciowe), dysk sieciowy, telefon komórkowy, tablet, urządzenia, na których testuje oprogramowania (telefony komórkowe, tablety, przystawki telewizyjne, inteligentne zegarki, itp.), baterie, aparat cyfrowy, usługi poczty email, usługi serwerowe (domena, VPN), oprogramowanie do przechowywania haseł, oprogramowanie wspomagające tworzenie kopii zapasowych, torba do przechowywania laptopa, plecak do przechowywania laptopa,

‒materiały doskonalenia zawodowego, tj. książki branżowe z zakresu wytwarzania oprogramowania, książki branżowe z zakresu prowadzenia projektów, szkolenia z zakresu wytwarzania oprogramowania, szkolenia z zakresu prowadzenia projektów, bilety wstępów na konferencje branżowe, koszty zakwaterowania w miejscu prowadzenia konferencji branżowej, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przy zachowaniu wskazanej metodologii alokacji, można uznać za koszty bezpośrednie do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 11 grudnia 2020 r. (nr 0115- KDWT.4011.96.2020.2.MK), wskazał, że:

„Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj. wydatki na:

‒sprzęt elektroniczny i komputerowy,

‒sprzęt biurowy i artykuły biurowe,

‒usługi księgowe,

‒usługi doradztwa podatkowego,

‒składki na ubezpieczenia społeczne,

‒licencja na oprogramowanie.

Jak wynika z pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku są one bowiem ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z danym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wnioskodawca oświadczył również, że składki na ubezpieczenia społeczne zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na sprzęt elektroniczny i komputerowy, sprzęt biurowy i artykuły biurowe, usługi księgowe, usługę doradztwa podatkowego, składki na ubezpieczenia społeczne i licencję na oprogramowanie, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodów o których mowa w art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 18 grudnia 2020 (0113-KDIPT2- 1.4011.740.2020.2.MGR), wskazał, że:

„Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. komputer, telefony, przejściówki) oraz licencji na programy komputerowe, leasing samochodu oraz je go użytkowanie (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis), usługi księgowe i doradcze, wpłaty na Fundusz Pracy, wyposażenie biura (fotel, biurko, papier, tonery), dokształcanie zawodowe (np. zakup literatury specjalistycznej), wyjazdy służbowe, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 10 lutego 2020 (0112-KDIL2- 2.4011.107.2019.2.IM), wskazał, że:

„Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: składki na ZUS Wnioskodawcy, opłaty za księgowość, doradztwo podatkowe, koszty związane z podnoszeniem kwalifikacji (szkolenia, egzaminy certyfikacyjne), amortyzację samochodu do celów firmowych, naprawy, ubezpieczenie oraz paliwo, części modernizujące komputer służący do tworzenia oprogramowania, np. dysk czy pamięć ram, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 11 grudnia 2020 (nr 0114-KDIP3- 2.4011.601.2020.2.MT), wskazał, że:

„Zgodzić się zatem należy z Wnioskodawcą, że kosztami, o których mowa w przepisach odnoszących się do IP Box, w zakresie obliczenia dochodu, który zostanie potem przemnożony przez wskaźnik nexus, będą wszelkie koszty - które są funkcjonalnie związane z przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i które to przyczyniły się do powstania tego przychodu.

W związku z powyższym, wskazane we wniosku wydatki na studia niestacjonarne (Analiza i Przetwarzanie Danych na Uniwersytecie (...)), kursy, sprzęt komputerowy (monitor, drukarka, niszczarka), koszty użytkowania samochodu (paliwo), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, w części w jakiej związane są z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. ”

‒Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 29 września 2020 (0113-KDIPT2- 3.4011.552.2020.3.ID), wskazał, że:

„Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy w świetle przytoczonych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę zakup sprzętu komputerowego (np. laptopy - tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych, komponenty komputerowe, materiały użytkowe), sprzętu elektronicznego (np. telefony), usługi telekomunikacyjne 30(np. doładowanie konta w telefonie, opłaty z tytułu użytkowania sieci Internet), wyposażenia oraz niezbędnych środków trwałych do biura (biurko, krzesła, szafa na dokumenty), zakup usług programistycznych i licencji na oprogramowania komputerowe oraz kursów i szkoleń, usług księgowej, opłat bankowych, związanych z dokształcaniem zawodowym (np. zakup literatury branżowej, udział w konferencjach branżowych), podróże służbowe (np. diety, transport, noclegi), usługi przewozu osób (np. taxi), usługi doradcze, w części, w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów Wnioskodawcy ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, mogą stanowić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. ”

Podsumowując powyższe interpretacje, wydatki faktycznie poniesione na opisane we wniosku sprzęty, meble i usługi stanowią w opinii Wnioskodawcy koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Powyższe wynika z istnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesieniem danego kosztu, a uzyskaniem przychodu z kwalifikowanego IP, który to związek został opisany w niniejszym wniosku.

Jednocześnie, w przypadku gdy dany Koszt IP jest wykorzystywany przez Podatnika do wytworzenia kilku IP jednocześnie, wysokość Kosztu tego IP, uwzględniona do kalkulacji nexusa dla danego Oprogramowania, jest przez Wnioskodawcę przypisywana proporcjonalnie do przychodu z danego IP. Przykładowo w przypadku, gdy Wnioskodawca osiąga 60% przychodów z IP1 i 40% przychodów z IP2, taki koszt zostanie przypisany do tych IP w takich proporcjach.

Powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe, przykładowo Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dna 29 listopada 2019 r. (nr 0114-KDIP3-2.40I1.469.2019.2.AC) wskazał:

„Jednocześnie koszty ogólne związane z prowadzoną działalnością takie jak koszty, dostępu do Internetu, usług telekomunikacyjnych, oprogramowania dodatkowego np. antywirusowego, koszty związane z samochodem osobowy - przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą być uznane za koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (art. 30ca ust. 4 lit. a wzoru określającego wysokość kwalifikowanego dochodu). ”

Ponadto, należy wspomnieć że Organ podatkowy nie może żądać od Wnioskodawcy samodzielnego rozstrzygnięcia, w przedmiocie czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co zostało potwierdzone wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 listopada 2021 r. sygn. II FSK 1049/21.

W trybie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h O.p. nie można żądać od podatnika ubiegającego się o interpretację indywidualną, aby we własnym zakresie rozstrzygnął on, czy podejmowane przez niego czynności stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 u.p.d.o.f. Tym samym uznać należy, że w sprawie doszło do nieprawidłowego zastosowania art. 14g w zw. z. art. 14b § 3 O.p., co prawidłowo dostrzegł Sąd pierwszej instancji i w związku z tym zasadnie uchylił postanowienia wydane przez organ w obydwu instancjach w przedmiocie pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w niniejszym wniosku wydatki, stanowią koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

‒podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31.12.2021 r. brzmiał następująco:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

We wniosku wskazał Pan, że:

‒jest Pan osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w obszarze usług informatycznych, a zgodnie z klasyfikacją PKD, Pana przeważającą działalnością gospodarczą jest „Działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z)”;

‒posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy;

‒Pana działalność jest działalnością twórczą, podejmowany w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

‒prowadzi Pan od 2020 roku i zamierza prowadzić w przyszłości prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

‒w ramach tej działalności wykonuje Pan czynności w zakresie tworzenia Oprogramowania komputerowego podlegającego ochronie prawnej na podstawie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i art. 74 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒efekty Pana pracy, zwane „Oprogramowaniem” (oprogramowanie, część oprogramowania, linie kodu, kody, algorytmy) zawsze są odrębnymi programami komputerowymi i utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przysługują Panu majątkowe prawa autorskie;

‒przenosi Pan majątkowe prawa autorskie na Kontrahenta, z tytułu czego otrzymuje Pan wynagrodzenie,

‒otrzymuje Pan wynagrodzenie tytułem przeniesienia autorskich praw majątkowych do oprogramowania ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej lub z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w sprzedaży usługi (art. 30ca par. 7 pkt 2 i pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku tym, że opisując swoją działalność podał Pan, że prowadzi Pan prace rozwojowe, a Pana działalność posiada cechy wymagane definicją ustawową, należy stwierdzić, że, prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a programy komputerowe, które Pan tworzy w ramach takiej działalności podlegają ww. ochronie prawnej, programy te stanowić mogą kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Od 1 stycznia 2020 roku prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, zawierającą wszelkie elementy wskazane w art. 30cb ustawy pozwalającą na wyodrębnienie wszystkich kategorii wskazanych w tym przepisie.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że dochód z odpłatnego przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych (Oprogramowanie) tworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi dochód o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, sumę kwalifikowanych dochodów z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej we wniosku działalności, może Pan opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową.

Zaznaczyć należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Jeżeli zatem podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wymienił Pan wydatki, które ponosi w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że wydatki, co do których wykazał Pan bezpośredni związek poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj.:

‒wydatki na sprzęt elektroniczny, laptop, artykuły biurowe służące do tworzenia kodu źródłowego i dokumentacji technicznej;

‒wydatki na meble;

‒wydatki na urządzenia mobilne;

‒wydatki na literaturę fachową;

‒wydatki na usługi dostępu do Internetu lub usługi telekomunikacyjne;

‒wydatki na domeny internetowe;

‒wydatki na licencje na oprogramowanie;

‒wydatki na profesjonalne usługi księgowe i doradcze;

‒wydatki na podróże służbowe;

‒wydatki na zakup i użytkowanie samochodu;

‒wydatki na koszty szkoleń i egzaminów;

– w części przypadającej na konkretne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z tym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy.

Przy czym, w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe (lub wartości niematerialne i prawne), we wskaźniku nexus można uwzględnić jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Odnosząc się natomiast do wydatku na zakup odkurzacza wskazać należy, że nie jest on wprost związany z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania. Bez poniesienia tego wydatku wytwarzanie kwalifikowanego IP byłoby również możliwe. Zatem, koszt zakupu odkurzacza nie może zostać uwzględniony przy obliczaniu wskaźnika nexus.

Z kolei oceniając możliwość uwzględnienia w tym wskaźniku wydatków na najem przestrzeni coworkingowej/pracowniczej, podkreślić trzeba, że zgodnie z cytowanym art. 30 ust. 5 ustawy, do kosztów uwzględnianych we wskaźniku nexus nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „kosztów związanych z nieruchomościami”, dlatego zasadne jest zastosowanie wykładni językowej dla właściwego zrozumienia tego pojęcia. Zgodnie z wykładnią językową „związany” to „mający coś wspólnego z kimś lub czymś dotyczący tego kogoś lub czegoś” (https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=37293&ind=0&w_szukaj =zwi%C4%85zany+z).

Do tej kategorii kosztów należy więc zaliczyć wszystkie ponoszone przez podatnika wydatki pozostające w związku z nieruchomościami, w których wytwarzane jest kwalifikowane IP, w tym wskazane przez Pana we wniosku wydatki na wynajem przestrzeni coworkingowej/ pracowniczej. Zatem, wbrew Pana stanowisku, wydatek na wynajem przestrzeni, w której świadczy Pan swoje usługi na rzecz kontrahenta, nie stanowi kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).