Temat interpretacji

Opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2019 r. (data wpływu: 2 grudnia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 13 stycznia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony w dniu 13 stycznia 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwijaniu autorskiego oprogramowania (B+R). W roku podatkowym 2019 Wnioskodawca współpracował w ramach umowy ze Spółką A Sp. z o.o. w Z, ze Spółką B Sp. z o.o. z siedzibą w Z oraz z C S.A. z siedzibą w Z. Zgodnie z umowami z ww. kontrahentami, prace Wnioskodawcy dotyczą wytwarzania oprogramowania tj. projektowania, implementacji i modyfikacji oprogramowania, a Wnioskodawca w wyniku umów zrzeka się praw autorskich do wytworzonego przez siebie kodu. Projekty dotyczą zastosowań sztucznej inteligencji, rozwoju systemów informatycznych pozwalających na praktyczne wykorzystanie algorytmów, projektowania architektury systemu satelitarnego przesyłu danych, rozwój aplikacji branży Fintech. Wiodące technologie przy użyciu których powstawały/powstają programy to:

• obiektowy język programowania (C#) zorientowany wokół technologii z frameworku Net oraz Net.Core, pozwalających na realizację kompletnych systemów informatycznych od komunikacji z hurtowniami danych po warstwę prezentacyjną dla użytkowników,
• skryptowy język programowania (Javascript) wraz z frameworkami (Angular, React) pozwalającymi na tworzenie aplikacji komunikującymi się z interfejsami programowania aplikacji internetowych (WebAPI),
• skryptowo-obiektowy język programowania (Python) pozwalający na optymalne wykonanie algorytmów,
• strukturalny język zapytań (SQL) wykorzystywany dla rozwiązań opartych o bazy danych firmy Microsoft (SQL Server).

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest częścią większych projektów informatycznych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Około 99% przychodów firmy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich wymienionym kontrahentom wnioskodawcy (spółkom z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółce akcyjnej). Wnioskodawca nie nabywał wyników prac B+R prowadzonych przez inne firmy, ani praw autorskich innych firm. W związku z nowymi regulacjami IP BOX Wnioskodawca chciałby skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30 ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Autorskie oprogramowanie, stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach projektu. Prace programistyczne Wnioskodawcy dążą do dokonania postępu poprzez:

• tworzenie nowych funkcjonalności systemów w ramach projektów realizowanych przez Wnioskodawcę,
• projektowanie architektury powstających systemów, których celem jest wprowadzenie innowacyjnych rozwiązań transmisji danych oraz ich wykorzystania w analizach pozwalających na tworzenie wartości dodanej dla biznesu,
• implementacja algorytmów uczenia maszynowego prowadząca do optymalnego wykorzystania danych.

Odpowiedzialność z tytułu odpowiednich umów o świadczenie usług wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przeze mnie czynności ponosi Wnioskodawca. Wynika to wprost z umów tj.:

1. C - § 2 ust. 6 - Partner, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz profesjonalnie zajmujący się świadczeniem usług będących przedmiotem niniejszej Umowy, ponosi wszelkie ryzyko ze wzmiankowaną działalnością związane. Dotyczy to w szczególności zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, doboru właściwych środków do realizacji powierzonych w ramach zleconej Umowy zadań, a także skutków nienależytego wykonania Umowy lub jej niewykonania, zarówno wobec C, jak i wobec klientów C,
2. B - § 3 ust. 1 - Odpowiedzialność wobec osób trzecich, w tym Klientów, za rezultat świadczonych przez Wykonawcę usług oraz ich wykonanie, ponosi Wykonawca,
3. A - § 2 ust. 4 - Zleceniobiorca ponosi odpowiedzialność za działania i zaniechania własne wobec osób trzecich.

Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie wskazanych umów o świadczenie usług nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Precyzuje to szereg ustępów w umowach z każdym ze Zleceniodawców:

1. C - § 2 ust. 1 - Z uwagi na charakter usług świadczonych przez Partnera, Strony uzgadniają iż Partner może wykonywać powierzone mu zadania w miejscu prowadzenia działalności przez Partnera, w siedzibie lub biurze C, lub innym uzgodnionym miejscu, co do zasady jednak w miejscach wskazanych przez C w trakcie dokonywania roboczych ustaleń. Powyższy zapis nie zwalnia Partnera z obowiązku niezwłocznego stawienia się w miejscu wskazanym przez C. W opiniowanym okresie Wnioskodawca nie dokonywał ze C żadnych tzw. roboczych ustaleń, które wskazywałyby Wnioskodawcy miejsce świadczenia usług. Usługi Wnioskodawca świadczył zarówno w siedzibie własnej jak i w siedzibie C ze względu na własne, aktualne preferencje. § 2 ust. 4 - Czas przeznaczony na wykonanie powierzonych Partnerowi zadań będzie kształtowany przez niego samodzielnie, w taki sposób i w takim wymiarze, aby usługa zrealizowana była w sposób należyty i w terminie wzajemnie uzgodnionym przez Strony.
2. B - § 3 ust. 3 - Wykonawca według własnego uznania określa godziny świadczenia przez siebie usług na rzecz Spółki. Wykonawca świadczy usługi w pomieszczeniach Spółki, według własnego uznania, i nie jest bezpośrednio nadzorowany, ani kontrolowany przez Spółkę lub któregokolwiek z pracowników lub osób działających na zlecenie Spółki. Na podstawie odrębnych uzgodnień Wykonawca może także świadczyć pracę we własnej siedzibie. Podczas świadczenia usług dla B dokonywano uzgodnień, które pozwalały Wnioskodawcy na dowolność lokalizacji świadczenia usług, co pozwoliło chociażby na jednoczesny wyjazd do Stanów Zjednoczonych, podczas którego Wnioskodawca omawiał koncepcję rozwoju innego, własnego projektu z byłym współpracownikiem,
3. A - § 1 ust. 3 - Usługi, (...) będą świadczone przez Zleceniobiorcę w dniach roboczych miesiąca, w wymiarze 8 godzin dziennie zgodnie z harmonogramem prac Klienta Zleceniodawcy. Dodatkowy wymiar świadczenia usług powyżej 8 godzin dziennie, wymaga pisemnej zgody Zleceniodawcy. Klient A, z którym Wnioskodawca współpracuje nie precyzuje miejsca wykonywania czynności, ani też nie są one wykonywane pod kierownictwem. Nie precyzuje również czasu wykonywania czynności, wymagając jedynie uczestnictwa w regularnych spotkaniach bieżących, których porę ustalono wspólnie, za pośrednictwem konferencji internetowych.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, co daje o sobie znać, zwłaszcza przy okazji rozwijania własnego projektu, aczkolwiek wspominają o tym również umowy z dwoma ze zleceniodawców:

1. C - § 2 ust. 6 - Partner, jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą oraz profesjonalnie zajmujący się świadczeniem usług będących przedmiotem niniejszej Umowy, ponosi wszelkie ryzyko ze wzmiankowaną działalnością związane. Dotyczy to w szczególności zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, doboru właściwych środków do realizacji powierzonych w ramach zleconej Umowy zadań, a także skutków nienależytego wykonania Umowy lub jej niewykonania, zarówno wobec C, jak i wobec Klientów C,
2. B - § 3 ust. 2 - Wykonawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, w tym związane ze świadczeniem usług na rzecz Spółki

Umowa zawarta ze spółką A nie wspomina o ryzyku gospodarczym, natomiast podpisując ją, Wnioskodawca był tego ryzyka świadomy.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. la ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019r., poz. 1387 z późn. zm.).

Czynności są wykonywane na zlecenie pośrednika pomiędzy Wnioskodawcą a właścicielem oprogramowania - zleceniodawcy będącego stroną umowy. Czynności te wykonywane są na zlecenie właściciela tylko i wyłącznie w przypadku własnego oprogramowania Wnioskodawcy, które rozwija i które do zapewnienia dochodu Wnioskodawcy jest jeszcze dalekie. Jednak w przypadku każdego z projektów, przy którym Wnioskodawca pracował w oparciu o umowy o świadczenie usług w omawianym okresie, zlecenia, rozumiane jako zakres prac jaki Wnioskodawca ma do zrealizowania, pochodziły bezpośrednio od podmiotu będącego właścicielem oprogramowania, określanego w umowach o świadczenie usług jako strona trzecia, bądź klient.

Każda z umów porusza kwestię wynagrodzenia ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

1. C - § 3 ust. 1 - Strony zgodnie postanawiają, iż z chwilą wykonania usługi Partner przenosi w całości na C, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli, autorskie prawa majątkowe do Utworów, jakie zostały przez niego wytworzone w trakcie realizacji niniejszej Umowy w tym prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. § 3 ust. 5 - Wynagrodzenie za przeniesienie praw oraz udzielenie upoważnień określonych w niniejszym paragrafie będzie zawarte w wynagrodzeniu, o którym mowa w paragrafie 4, ust. 1 poniżej. § 4 ust. 1 - Z tytułu realizacji niniejszej Umowy Partnerowi przysługiwać będzie wynagrodzenie zależne od liczby godzin świadczenia usług w danym miesiącu, przy czym koszt 1 godziny świadczenia usługi strony przyjmują na 48,00 zł netto,
2. B - § 5 ust. 2 - W zakresie przez prawo dozwolonym oraz w zakresie w jakim Prawa Własności Intelektualnej nie przysługują Spółce, Wykonawca przenosi na Spółkę wszelkie Prawa Własności Intelektualnej, tworzone przez niego lub przy jego współudziale w trakcie obowiązywania niniejszej Umowy, a w szczególności Wykonawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) powstałych w wykonaniu obowiązków Wykonawcy zakreślonych niniejszą Umową,
3. A - § 3 ust. 1 - Zleceniobiorca oświadcza, że zleceniodawca nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów, będące przejawem twórczej działalności Zleceniobiorcy w ramach niniejszej Umowy. Całość dochodu wynikającego z umowy o świadczeniu usług z dnia jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Przychody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowiły ok. 99% przychodów działalności Wnioskodawcy i dochód z nich wynikający Wnioskodawca ma zamiar rozliczyć preferencyjną stawką opodatkowania.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Autorski projekt Wnioskodawcy ma za zadanie dostarczyć oprogramowanie, służące do zarządzania portfelem inwestycyjnym, które wprowadza szereg metod zarządzania ryzykiem opracowanych przez Wnioskodawcę, więc jest on innowacją.

Oprogramowanie rozwinięte przy współpracy z A stanowi unikatową w skali świata usługę z zakresu uczenia maszynowego. Oprogramowanie rozwinięte przy współpracy z B jest zupełnie nową usługą z kategorii oraz , będące usługą komplementarną do oferowanych przez Klienta B produktów w branży morskiej. Oprogramowanie rozwinięte podczas współpracy ze C jest innowacyjne dla branży Fin-Tech i do momentu, gdy Wnioskodawca uczestniczył w jego realizacji było na pewno jedynym tego typu rozwiązaniem na rynku.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Wnioskodawca chciałby zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za rok 2019. Działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawca prowadzi od pierwszego dnia prowadzenia własnej działalności gospodarczej, tj. 1 sierpnia 2016 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym można zastosować stawkę 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, preferencyjna stawka opodatkowania wynosząca 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej znajduje zastosowanie dla osiąganych przez Wnioskodawcę i opisanych dochodów, gdyż dochody te zostały osiągnięte w wyniku projektowania oraz rozwijania nowego, innowacyjnego oprogramowania, w związku z tym Wnioskodawca chciałby z niej skorzystać przy rozliczeniu za cały 2019 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo -rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej