Możliwość skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 25 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 września 2022 r. (wpływ 6 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Obecnie ma Pani 76 lat i posiada dwa obywatelstwa: Rzeczpospolitej Polskiej od urodzenia oraz Stanów Zjednoczonych Ameryki od listopada 1996 r.

Pani stałym miejscem ośrodka życiowego jest Polska, gdzie mieszka Pani na stałe od roku 2005. Potem nie wyjeżdżała Pani nigdzie za granicę, poza 1 dniem z rodziną. Poza Polską nigdzie Pani nie pracowała i nie posiada Pani źródeł dochodu z zagranicy poza świadczeniem wdowim z USA.

W kwietniu 1992 r. wyjechała Pani do USA na zaproszenie kuzynki i tam poznała Pani przyszłego męża – obywatela USA. W grudniu 1992 r. Zawarliście małżeństwo, które trwało nieprzerwanie do śmierci męża w lipcu 2014 r. W Polsce pozostały Pani dorosłe już dzieci.

Pani mąż pomagał Pani w miarę możliwości finansowo. W USA nigdy Pani nie pracowała (nie nabyła Pani uprawnień emerytalnych w USA), lecz zajmowała się domem i ogrodem.

Nie odkładała Pani pieniędzy w USA, gdyż utrzymywaliście się Państwo z pensji męża.

W tym czasie w Polsce pobierała Pani niską rentę zdrowotną z ZUS, z której utrzymywała Pani pozostawione pod opieką rodziny mieszkanie.

Razem z mężem kilkukrotnie odwiedzaliście Polskę wracając na dłuższy pobyt do USA, gdzie też był wasz ośrodek życiowy. Pani zdrowie jednak ulegało pogorszeniu, a w Polsce lekarze specjaliści są mniej kosztowni. Posiada Pani liczne schorzenia zdrowotne.

W 2002 r. otrzymała Pani niską emeryturę z ZUS, z uwagi na wiek i przepracowane w Polsce lata. Przestała Pani pobierać rentę.

Najpóźniej w roku 2005 powróciła Pani do Polski i z uwagi na zdrowie, już tu pozostała.

W Polsce odwiedzał Panią mąż, z którym utrzymywała Pani prawie codziennie kontakt mailowy lub telefoniczny.

Po śmierci męża w 2014 r. zgłosiła się Pani do Ambasady USA w A.

21 marca 2015 r. przyznano Pani świadczenie wdowie, tzw. widow's benefits dla obywatelki USA z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych USA, tj. Social Security Administration. Przesłano Pani z SSA/USA stosowne zaświadczenie.

Od tego świadczenia rząd USA nie pobierał amerykańskiego podatku, gdyż było to świadczenie udzielone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Ww. świadczenie pobiera Pani nieprzerwanie składając co roku stosowne zaświadczenie do SSA w USA, w którym poświadcza Pani, że jest osobą wolną, niepracującą,itp.

Po otrzymaniu świadczenia wdowiego pomaga Pani finansowo swojej rodzinie.

Bez świadczenia wdowiego z USA nie byłaby Pani w stanie utrzymać siebie, mieszkania oraz mieszkającego z Panią syna, który pomaga w sprawach codziennej egzystencji.

Gdy przyznano ww. świadczenie rodzinne sądziła Pani, że jest to świadczenie korzystające ze zwolnienia podatkowego zarówno w USA jak i w Polsce.

Jednak pracownicy polskiego banku, do którego wpływało świadczenie, twierdzili, że musi zostać opodatkowane, skoro w USA nie jest pobierany podatek.

Do dziś bank pobiera zarówno zaliczkę na podatek dochodowy, jak i składkę na ubezpieczenie zdrowotne ZUS. Takie samo stanowisko potwierdzili pracownicy Urzędu Skarbowego w B.

Dlatego od 2015 r. nieprzerwanie do 2022 r. pobierano od świadczenia wdowiego z USA podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne ZUS.

Otrzymała Pani finansowe wyrównanie świadczenia wdowiego od lipca 2014 r. do marca 2015 r. Od niego również pobrano zaliczki na podatek dochodowy i składki ubezpieczenia zdrowotnego ZUS.

Z Pani polskiej emerytury pobierano już składkę ubezpieczeniową ZUS oraz zaliczkę na podatek dochodowy każdego roku.

W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniła Pani, że w okresie, którego dotyczy wniosek, posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych wyłącznie w Polsce. Potwierdziła Pani, że świadczenie wdowie stanowi w istocie świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jest Pani zobowiązana do opłacania od ww. „świadczenia wdowiego” podatku dochodowego i wykazywania w zeznaniu podatkowym w Polsce?

Pani stanowisko w sprawie

W lipcu 2022 r. otrzymała Pani informację o przysługującym prawie zwolnienia podatkowego od wypłacanego świadczenia wdowiego z USA.

Potwierdziły tę informację poszukiwania w rejestrze Ministerstwa Finansów podobnych spraw. Dla przykładu w Systemie Informacji Celno-Skarbowej EUREKA umieszczono interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygnaturach:

1)0114-KDIP3-2.4011 414.2022.2.MJ

2)0114-KDIP3-2.4011.305.2022.2.MN

3)0113-KDIPT2-2.4011.1202.2021.2.ACZ

4)0114-KDIP3-3.4011.578.2017.2.JK2

5)0114-KDIP3-3.4011.86.2019.2.JK2

6)0114-KDIP3-2.4011.652.2020.1.JM

7)0113-KDIPT2-2.4011.794.2020.2.AKR

8)0115-KDIT2.4011.829.2020.2.KC

9)0112-KDIL3-2.4011.392.2018.1 MK

10)0115-KDIT2.4011.429.2020.2.RS

Także pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 lutego 2017r. o sygnaturze 0461-ITPB2.4511.1063.2016.2.RS.

Uważa Pani, że świadczenie wdowie ma socjalny charakter, niezwiązany i nieuzależniony od nabycia przez Panią uprawnień emerytalno-rentowych w Polsce i jest tożsamym świadczeniem rodzinnym do wyżej wymienionych.

Dlatego uważa Pani – na podstawie wydanych już decyzji polskich organów skarbowych – że skoro otrzymywane z USA świadczenie jest rodzajem świadczenia rodzinnego będącego odpowiednikiem polskich świadczeń rodzinnych przyznawanych na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych, to świadczenie to jest zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia tego nie musi Pani zatem wykazywać w rocznych zeznaniach podatkowych.

Uważa Pani, że na podstawie polskich przepisów prawnych, w tym zawartych w ustawie Ordynacja podatkowa z 29 sierpnia 1997 r., ma Pani prawo ubiegać się o zwrot nienależnie pobranych zaliczek na podatek dochodowy oraz nienależnie pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 4a ww. ustawy,

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z wniosku wynika, że posiada Pani polskie i amerykańskie obywatelstwo. Pani stałym miejscem ośrodka życiowego jest Polska, gdzie mieszka Pani na stałe od roku 2005. Poza Polską nigdzie Pani nie pracowała i nie posiada Pani źródeł dochodu z zagranicy poza świadczeniem wdowim z USA. Po śmierci męża w 2014 r. zgłosiła się Pani do Ambasady USA w A. 21 marca 2015 r. przyznano Pani świadczenie wdowie, tzw. widow's benefits dla obywatelki USA z Zarządu Ubezpieczeń Społecznych USA, tj. Social Security Administration. Przesłano Pani z SSA/USA stosowne zaświadczenie. Od tego świadczenia rząd USA nie pobierał amerykańskiego podatku, gdyż było to świadczenie udzielone na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w USA. Ww. świadczenie pobiera Pani nieprzerwanie składając co roku stosowne zaświadczenie do SSA w USA, w którym poświadcza Pani, że jest osobą wolną, niepracującą,itp. Po otrzymaniu świadczenia wdowiego pomaga Pani finansowo swojej rodzinie. Bez świadczenia wdowiego z USA nie byłaby Pani w stanie utrzymać siebie, mieszkania oraz mieszkającego z Panią syna, który pomaga w sprawach codziennej egzystencji. Gdy przyznano ww. świadczenie rodzinne sądziła Pani, że jest to świadczenie korzystające ze zwolnienia podatkowego, zarówno w USA jak i w Polsce. Jednak pracownicy polskiego banku, na które wpływało świadczenie twierdzili, że musi zostać opodatkowane, skoro w USA nie jest pobierany podatek. Do dziś bank pobiera zarówno zaliczkę na podatek dochodowy, jak i składkę na ubezpieczenie zdrowotne ZUS. Takie samo stanowisko potwierdzili pracownicy Urzędu Skarbowego w B. Dlatego od 2015 r. nieprzerwanie do 2022 roku pobierano od świadczenia wdowiego z USA podatek dochodowy i składki na ubezpieczenie zdrowotne ZUS. Otrzymała Pani finansowe wyrównanie świadczenia wdowiego od lipca 2014 r. do marca 2015 r. Od niego również pobrano zaliczki na podatek dochodowy i składki ubezpieczenia zdrowotnego ZUS. Z Pani polskiej emerytury pobierano już składkę ubezpieczeniową ZUS oraz zaliczkę na podatek dochodowy każdego roku.

W związku z powyższym, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczeń rodzinnych. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:

Postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

a)prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

b)przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy:

Bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu świadczenia rodzinnego wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 Umowy, zgodnie z którym państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów osoby mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym przed 1 kwietnia 2016 r.:

wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 8 tej ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 kwietnia 2016 r.:

wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę powyższe należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu świadczenie rodzinne otrzymywane przez Panią z USA podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy – jak wyjaśniono we wniosku – świadczenie to jest świadczeniem rodzinnym przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Stanach Zjednoczonych Ameryki, to jest ono zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, nie jest Pani zobowiązana do opłacania z tytułu otrzymywania ww. świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również nie jest Pani zobowiązana do wykazywania tego świadczenia w zeznaniach podatkowych.

Oznacza to, że w sytuacji gdy od wskazanego we wniosku świadczenia były pobierane zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i w składanych zeznaniach podatkowych wykazywała Pani ww. świadczenie jako przychód, przysługuje Pani prawo złożenia korekty zeznań w tym zakresie.

Zgodnie z art. 81 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Z kolei, w myśl art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Stosownie do art. 75 § 1 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie z art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej:

Uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, płatnikom i inkasentom oraz osobom, które były wspólnikami spółki cywilnej w momencie rozwiązania spółki w zakresie zobowiązań spółki. Płatnik lub inkasent jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

W myśl zaś art. 75 § 3 cyt. ustawy:

Jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Stosownie do art. 75 § 4 Ordynacji podatkowej:

Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji stwierdzającej nadpłatę. W takim przypadku korekta wywołuje skutki prawne.

Podkreślenia przy tym wymaga, że prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej była – zgodnie z zakresem wyznaczonym pytaniem przedstawionym w uzupełnieniu wniosku – wyłącznie ocena Pani stanowiska w części, w której dotyczyło ono opodatkowania otrzymywanego świadczenia, zastosowania zwolnienia przedmiotowego oraz kwestii zwrotu podatku. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o zasadności pobrania oraz ewentualnego zwrotu składki na ubezpieczenie zdrowotne – kwestia ta nie jest regulowana przepisami prawa podatkowego.

Ponadto, odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że interpretacje dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).