Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w dniu lutego 2001 r. nabył prawo własności nieruchomości (do majątku odrębnego), tj. działki rolnej niezabudowanej nr o powierzchni 2,3620 ha oraz udziału 226/1000 części działki rolnej niezabudowanej nr o pow. 3,2299 ha (akt notarialny z dnia lutego 2001 r., Rep. A ). Sprzedawcą nieruchomości była X, cena sprzedaży została zapłacona. Nabycie gruntu nie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia VAT z tytułu zakupu nieruchomości.

Na podstawie decyzji Wójta Gminy Y z dnia 10 lutego 2005 działka nr została podzielona na działki:

• nr o pow. 0,1129 ha,

• nr o pow. 0,0396 ha,

• nr o pow. 0,1594 ha,

• nr o pow. 0,1606 ha,

• nr o pow. 1,8895 ha.

Działka nr stanowi poszerzenie drogi dojazdowej wzdłuż działek nr , nr , nr . Działkę nr o pow. 0,0396 ha (3 ary 96 m²) Wnioskodawca sprzedał w dniu kwietnia 2005 r. w celu polepszenia warunków działki sąsiadującej (akt notarialny z dnia kwietnia 2005 r., Rep. A).

Działkę nr o pow. 0,1594 ha Wnioskodawca sprzedał w dniu grudnia 2005 r. (akt notarialny z dnia grudnia 2005 r., Rep. A).

Zgodnie z informacjami uzyskanymi w Urzędzie Skarbowym, Wnioskodawca w dniu maja 2005 r. zgłosił się jako podatnik VAT w związku ze sprzedażą nieruchomości z dnia kwietnia 2005 r.

Ceny sprzedaży działek nr i nr zawierały podatek VAT, który został wykazany w deklaracjach VAT-7 i odprowadzony na właściwy rachunek bankowy urzędu skarbowego. Do dnia dzisiejszego w ewidencji gruntów i w księgach wieczystych nieruchomości figurują jako grunty rolne.

Wnioskodawca od dnia listopada 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Według wpisu do CEIDG przeważającą działalnością jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami, doradztwo i szacowanie wartości nieruchomości związanych z jej kupnem, sprzedażą, dzierżawą (PKD 68.31.Z). W pozostałym zakresie Wnioskodawca prowadzi między innymi działalność polegającą na kupnie i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z).

W dniu października 2019 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości działki gruntu nr o pow. 1,8895 ha, w której zobowiązał się do przedłożenia interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania czynności podatkiem VAT. Sprzedaż nieruchomości ma nastąpić najpóźniej do dnia lutego 2020 r.

Rada Miejska w S w dniu lutego 2019 r. podjęła uchwałę w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego działki nr , nr i nr , położone przy ul. i ul. ., obręb ., gmina .. Wnioskodawca zwracał się do Gminy . z wnioskami o ustalenie planu zagospodarowania przestrzennego dla wskazanego obszaru, który stanowi Jego własność.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym planem, działka nr , będąca przedmiotem sprzedaży, położona jest na terenie oznaczonym w planie 1MN, z przeznaczeniem podstawowym zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna oraz 1KDW z przeznaczeniem podstawowym droga wewnętrzna, natomiast w ewidencji gruntów i budynków działka ta stanowi grunty orne (RIVA, RV).

Wnioskodawca w 2018 r. dokonał sprzedaży innej nieruchomości położonej w miejscowości B, którą nabył w dniu września 2015 r. wraz z żoną do majątku wspólnego. Nabycie gruntu nie podlegało ustawie o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia VAT z tytułu zakupu nieruchomości. Przed sprzedażą Wnioskodawca scalił działki, a następnie dokonał nowego podziału działek i po zmianie planu zagospodarowania przestrzennego, który nastąpił w 2017 r., dokonał sprzedaży nieruchomości. Cena sprzedaży zawierała podatek VAT, który został wykazany w deklaracji VAT i odprowadzony na rachunek bankowy Urzędu Skarbowego. W tej sprawie Wnioskodawca uzyskał interpretację indywidualną Nr 0112-KDIL1-2.4012.186.2018.2.JO.

W sprawie objętej przedmiotowym wnioskiem Wnioskodawca zamierza sprzedać w 2020 r. nieruchomość niezabudowaną, objętą planem zagospodarowania przestrzennego z ustaleniem przeznaczenia pod zabudowę jednorodzinną i drogę wewnętrzną. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w 2001 r., a czynności podziału działki i ich częściowa sprzedaż nastąpiła w 2005 r. Od tego czasu Wnioskodawca nie podejmował czynności związanych z poprawą infrastruktury, nie ponosił nakładów na nieruchomość, jedynie składał wnioski o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywał żadnych ulepszeń działki, nie zamierza doprowadzać do jej granic jakichkolwiek mediów, czy też zagospodarowywać zieleni lub posadowić ogrodzenia. Nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, nie stanowi i nie stanowiła środka trwałego. Ponadto nieruchomość stanowi własność wyłącznie Wnioskodawcy, należąc do Jego majątku odrębnego.

Wnioskodawca uważa, że dokonując sprzedaży działki działa wyłącznie jako osoba prywatna, zarządzająca swoim majątkiem. W związku z powyższym nie ma obowiązku naliczania podatku od towarów i usług, bowiem sprzedaż nie jest związana z prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również uzyskany przychód (dochód) nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany w 2020 r. ze sprzedaży nieruchomości zakupionej w 2001 r. będzie podlegał rozliczeniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zaznaczyć, że treść art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych decyduje o tym, że zanim przychód ze sprzedaży nieruchomości zostanie zaliczony do tego właśnie źródła przychodu, konieczne jest wyeliminowanie tezy, że przychód ten stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Łączne spełnienie wszystkich przesłanek z definicji pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pozwala na uznanie przychodu podatnika za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z kolei art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że działalność gospodarcza to działalność zarobkowa prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w ustawie.

Ustawa wymienia zatem cztery warunki działalności gospodarczej. Zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Natomiast jeśli chodzi o zorganizowanie, to może tutaj chodzić zarówno o zorganizowanie formalne, jak i o zorganizowanie faktyczne. Na pojęcie zorganizowanie w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonej działalności, jak i w fazie realizacyjnej. Z kolei przez ciągłość działań należy rozumieć stałość (trwałość) ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność.

Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że znaczenie dla oceny zdarzenia mogą mieć również indywidualne cechy przedmiotu transakcji, bądź okoliczności życiowe, w jakich znajdował się podatnik dokonujący transakcji, a które miały wpływ na jego decyzje. O ile zatem w związku z nieruchomością nie były podejmowane przez podatnika czynności o charakterze kwalifikowanym, z pojęciem działalności gospodarczej nie powinny być identyfikowane jedynie transakcje odpłatnego zbycia nieruchomości. Istotne znaczenie ma wyłączenie z opodatkowania, przewidziane w art. 10 ust. 1 pkt 8 in fine, a związane z upływem 5 lat między nabyciem, a sprzedażą nieruchomości. Wymieniony okres traktować można jako przyjętą przez ustawodawcę klauzulę czasową, której ziszczenie powoduje brak możliwości kwalifikowania dokonanej sprzedaży nieruchomości (co do której oczywiście nie były podejmowane czynności przekraczające zwykły zarząd) do transakcji spekulacyjnych. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych (zatwierdzenie podziału, ustalenie warunków zabudowy w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego) nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, gospodarowanie własnym majątkiem, w tym sprzedaż kilku działek w przeciągu 15 lat może prowadzić do osiągnięcia zysku, ale nie powinno być klasyfikowane jako działalność gospodarcza.

Reasumując, należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę środki finansowe z tytułu sprzedaży działki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Należy podkreślić, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw, w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec tego, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nie podlega, w świetle ww. przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości lub prawa nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej,

• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednocześnie należy wskazać, że odrębnym źródłem przychodów wyszczególnionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,

• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia listopada 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą związaną z obrotem nieruchomościami. W dniu października 2019 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości działki gruntu nr o pow. 1,8895 ha, którą zamierza sprzedać w 2020 r. Jest to nieruchomość niezabudowana, objęta planem zagospodarowania przestrzennego z ustalonym przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną i drogę wewnętrzną. Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość w 2001 r., a czynności podziału działki i ich częściowa sprzedaż nastąpiła w 2005 r.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań poprzedzających zbycie nieruchomości.

W tym celu należy przeanalizować całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do nieruchomości w związku z planowaną sprzedażą, tj. rozważyć, czy czynności podjęte przez Wnioskodawcę w związku z planowaną sprzedażą noszą znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności dotyczące nabycia przedmiotowej nieruchomości (w 2001 r.), jak i zamiar jej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie sposób zatem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Wnioskodawcę pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do kategorii przychodu z działalności gospodarczej.

Mianowicie, nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została nabyta przez Wnioskodawcę do majątku odrębnego w 2001 r. Pomimo prowadzenia przez Niego od 2008 r. działalności gospodarczej, nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, nie została wpisana do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nie podejmował czynności związanych z poprawą infrastruktury, nie ponosił nakładów na nieruchomość, jedynie składał wnioski o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca nie dokonywał i nie będzie dokonywał żadnych ulepszeń działki, nie zamierza doprowadzać do jej granic jakichkolwiek mediów, czy też zagospodarowywać zieleni lub ogrodzić.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro przedmiotowa nieruchomość nie służyła nigdy Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej i nie wchodzi do majątku Jego przedsiębiorstwa, to odpłatne zbycie tej nieruchomości (będącej własnością wyłącznie Wnioskodawcy), nie będzie stanowiło przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle powyższego planowane odpłatne zbycie nieruchomości niewykorzystywanej w działalności gospodarczej, stanowiącej majątek prywatny, nie będzie stanowiło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ 5-letniego okresu od dnia jej nabycia. Tym samym, przychód uzyskany z planowanej transakcji sprzedaży działki nr w 2020 r. nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie, czy sprzedaż nieruchomości przez podatnika wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez podatnika we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) i przyjmuje fakty przedstawione przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Zatem skoro Wnioskodawca twierdzi, że opisana działalność nie będzie spełniała przesłanek pozwalających uznać ją za działalność gospodarczą, to na etapie wydawania interpretacji indywidualnej nie było podstaw do przyjmowania odmiennego stanu. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe lub kontrolne, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej