Temat interpretacji

Czy Wnioskodawca uzyskując w roku podatkowym przychód, w związku z otrzymanym wynagrodzeniem od Kupującego, na podstawie Umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych i praw do znaku towarowego ma prawo w zeznaniu rocznym zastosować koszty w wysokości 50% uzyskanego przychodu?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 286/18 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2016 r. (data wpływu 31 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 30 marca 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy interpretację indywidualną znak 0461-ITPB4.4511.58.2017.1.KW, w której uznał jego stanowisko za nieprawidłowe i wskazał, że w odniesieniu do wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę nie jest możliwe zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu. W tej sytuacji koszty uzyskania przychodu należy ustalić według zasad ogólnych, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pismem z dnia 24 kwietnia 2017 r. Wnioskodawca wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa dotyczące powyższej interpretacji przepisów prawa podatkowego. W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, pismem z 31 maja 2017 r. znak: 0461-ITPB4.4511.58.2017.3.KW, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji indywidualnej.

Pismem z 11 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.) Wnioskodawca złożył skargę na ww. interpretację przepisów prawa podatkowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 26 września 2017 r., sygn. akt I SA/Bd 795/17 oddalił skargę.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z 9 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 286/18 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy oraz zaskarżoną interpretację indywidualną.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego wniosek Strony o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Podatnik) wraz z Kupującym są współautorami (współtwórcami w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych) znaku towarowego słowno-graficznego . Wskazany znak słowno-graficzny stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dnia 28 października 2016 r. Wnioskodawca zawarł z Kupującym umowę o przeniesienie praw autorskich i praw do znaku towarowego (dalej Umowa). Na mocy Umowy Podatnik przeniósł na Kupującego w przysługującej mu części prawa autorskie majątkowe do utworu tj. znaku towarowego na następujących polach eksploatacji:

1. utrwalenie i zwielokrotnianie dowolnymi technikami, w tym drukarskimi, poligraficznymi reprograficznymi, informatycznymi, cyfrowymi - w tym kserokopie, slajdy, reprodukcje komputerowe i odmianami tych technik, umieszczenie utworu na serwerze, jednostkach roboczych, w sieci Internet, w sieci komputerowej, pamięci RAM poszczególnych urządzeń biorących udział w przekazie internetowym, na innych nośnikach pamięci (pendrive, dyski przenośne itp.), wielokrotne tworzenie wydruków całości lub części utworu;
2. wykorzystywanie wielokrotne utworu do realizacji celów i zadań Kupującego;
3. wprowadzanie do pamięci komputera lub innych nośników pamięci;
4. rozpowszechnianie i udostępnianie utworu (oryginałów i kopii) dowolnie wybranym osobom i dowolnymi technikami, w dowolnej formie i na dowolnym nośniku, w dowolnym miejscu i czasie, w dowolnej liczbie, w dowolnie wybranym przez Kupującego kontekście, układzie i otoczeniu, w szczególności poprzez rozpowszechnianie ich w sieci Internet (w tym na stronie internetowej Kupującego lub na jego profilach w portalach społecznościowych), we wszelkich materiałach promocyjnych i reklamowych Kupującego niezależnie od ich formy (drukowana, cyfrowa, inna, w szczególności ulotki oraz katalogi reklamowe, spoty reklamowe w mediach, publikacje w prasie, banery lub bilbordy reklamowe, wydruki wielkopowierzchniowe i in.), rozpowszechnianie ich wśród partnerów handlowych, kontrahentów lub klientów Kupującego oraz wszelkich organów i instytucji niezależnie od formy;
5. rozpowszechnianie w inny sposób, w tym: ekspozycja, publikowanie części lub całości;
6. wykorzystywanie w pełnym zakresie, jaki będzie potrzebny Kupującemu do korzystania z przysługujących mu praw własności przemysłowej, w tym praw do Znaku Towarowego (po jego zarejestrowaniu) i Prawa ze zgłoszenia, o którym mowa w § 1 ust. 1 pkt 4 powyżej;
7. wykonywanie praw zależnych do Utworu, w szczególności ich opracowywanie, przetwarzanie, wprowadzanie zmian, poprawek i modyfikacji oraz wykonywanie praw do powstałych utworów zależnych w zakresie jak w punktach powyższych.

Zgodnie z przedmiotową Umową Wnioskodawca przeniósł na Kupującego także własność przysługującego mu prawa do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego słowno-graficznego , oznaczonego numer (...).

Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu tj. znaku wraz z nieodłącznie związanym z utworem prawem do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego oznaczonego numer (...) strony w Umowie przewidziały określone jedną kwotą wynagrodzenie należne Wnioskodawcy.

Dodać należy, że w dniu 4 maja 2016 r. strony umowy dokonały zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej pod numerem (...), wnosząc o udzielenie prawa ochronnego na wspólny znak towarowy w następujących klasach towarów (zgodnie z klasyfikacją nicejską):

1. 41 - usługi instruktorów sportu, usługi w zakresie sportu, rekreacji i rozrywki, usługi nauczania w odniesieniu do zajęć sportowych, usługi związane z zarządzaniem, administrowaniem i wynajmowaniem obiektów sportowych, usługi w zakresie treningu osobistego, prowadzenie klubów siłowni oraz fitness, prowadzenie klubów sportowych, organizowanie oraz prowadzenie imprez sportowych, rekreacyjnych i rozrywkowych, organizowanie i prowadzenie konferencji, kongresów, seminariów, sympozjów, filmowanie, produkcja filmów i nagrań wideo, doradztwo w zakresie użytkowania obiektów sportowych, organizowanie i prowadzenie szkoleń i kursów sportowych, obsługa urządzeń sportowych, treningi w zakresie sprawności fizycznej, udostępnianie sprzętu do treningu sportowego, kursy szkoleniowe dotyczące zajęć sportowych,
2. 25 - odzież, obuwie, nakrycia głowy,
3. 28 - artykuły sportowe i gimnastyczne nie ujęte w innych klasach, sprzęt treningowy, sprzęt do ćwiczeń fizycznych w pomieszczeniach, przyrządy do ćwiczeń fizycznych, torby na sprzęt sportowy, torby skórzane na sprzęt sportowy, urządzenia do wyposażenia obiektów sportowych.

Podatnik dodatkowo wskazuje, że utwór tj. logo (znak), którego wraz z Kupującym jest współautorem nie został przez niego oraz przez Kupującego wytworzony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz jest wyrazem ich osobistych starań i nakładów dokonanych jako osoby fizyczne.

Wnioskodawca oświadcza, że łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z roku 2012, poz. 361 ze zm. - dalej Ustawa) nie przekroczą w roku podatkowym, w którym Wnioskodawcy wypłacono wynagrodzenie 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 Ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca uzyskując w roku podatkowym przychód, w związku z otrzymanym wynagrodzeniem od Kupującego, na podstawie Umowy o przeniesienie autorskich praw majątkowych i praw do znaku towarowego ma prawo w zeznaniu rocznym zastosować koszty w wysokości 50% uzyskanego przychodu?

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły stanowi dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie uzyskane z tytułu przeniesienia praw autorskich do znaku wraz ze związanym z utworem prawem do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego . oznaczonego numerem (...) stanowi dla Wnioskodawcy przychód z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie reguluje kwestię ustalenia kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów w związku uzyskanym wynagrodzeniem na podstawie umów cywilnoprawnych. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 24 października 2012 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 1278), koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Dodać należy, że art. 22 ust. 9 pkt 1 Ustawy stanowi, że z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku, topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego podatnik również stosuje koszty uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a Ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 Ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a Ustawy).

Powołany przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich, pokrewnych i podatnik jest twórcą, czy też artystą wykonawcą należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy zauważyć, że w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną Wnioskodawca podkreślił, że jest współtwórcą znaku (logo) będącego przedmiotem wniosku w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i przenosi na Kupującego prawa autorskie.

Podkreślając jeszcze raz, że Podatnik uzyskał przychód określony w art. 18 ust. 1 ustawy, tj. przychód z tytułu majątkowych (z tytułu rozporządzenia prawami autorskimi i prawem ze zgłoszenia znaku towarowego), w związku z uzyskanym wynagrodzeniem na podstawie Umowy o przeniesienie praw autorskich i praw do znaku towarowego, ma zatem prawo do zastosowania w zeznaniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym uzyskał przychód, kosztów uzyskania przychodu w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem normy prawnej określonej w art. 22 ust. 9a, w stosunku do całości wynagrodzenia otrzymanego z tytułu przeniesienia praw autorskich i praw do znaku towarowego przewidzianego Umową.

Nadmienić należy, że analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej wydanej przez Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 29 października 2014 r., sygn. IBPBII/2/415-698/14/MMa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 286/18.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej