Temat interpretacji

Braku obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu uczestnictwa w Programie Motywacyjnym I i Programie Motywacyjnym II organizowanym przez spółkę francuską

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2019 r. (data wpływu 12 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu uczestnictwa w Programie Motywacyjnym I i Programie Motywacyjnym II organizowanym przez spółkę francuską jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu uczestnictwa w Programie Motywacyjnym I i Programie Motywacyjnym II organizowanym przez spółkę francuską.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest obecnie francuskim rezydentem podatkowym. W ciągu ostatnich lat, zmieniał On rezydencję podatkową (w związku z podejmowaniem zatrudnienia w różnych spółkach z Grupy A. i związanym z tym przenoszeniem centrum interesów życiowych).

W szczególności:

• Wnioskodawca w przeszłości był zatrudniony m.in. w niemieckiej spółce z Grupy A. i posiadał status niemieckiego rezydenta podatkowego, który utracił z końcem czerwca 2010 r.;

• w okresie od lipca 2010 r. do lipca 2015 r. Wnioskodawca był polskim rezydentem podatkowym (tj. podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów), zatrudnionym na podstawie umowy o pracę w polskiej spółce z francuskiej grupy kapitałowej A.; w tym czasie, Wnioskodawca uzyskiwał również dochody od francuskiej spółki z Grupy A. na podstawie umowy cywilnoprawnej z tytułu uczestnictwa w tematycznych grupach roboczych na terytorium Francji;

• następnie Wnioskodawca przeniósł swoje centrum interesów życiowych (rodzinnych i ekonomicznych) do Francji i uzyskał status francuskiego rezydenta podatkowego, który utrzymuje do dnia dzisiejszego.

Program Motywacyjny I

W związku z zatrudnieniem w spółkach z Grupy A., Wnioskodawca został objęty programem motywacyjnym (dalej: Program Motywacyjny I) zorganizowanym przez spółkę akcyjną A. S.A. z siedzibą we Francji tj. spółkę dominującą w grupie kapitałowej, do której należał ówczesny pracodawca Wnioskodawcy. W ramach Programu Motywacyjnego I, Wnioskodawcy zostały przyznane opcje na akcje spółki A. S A. Zgodnie z zasadami Programu Motywacyjnego, po spełnieniu określonych warunków, Wnioskodawca miał prawo zrealizować przyznane Mu opcje na akcje i nabyć akcje A. S.A. po cenie ustalonej w przyznanych opcjach.

W szczególności, Program Motywacyjny I obejmował następujące transze opcji na akcje:

Program Motywacyjny I, którego uczestnikiem był Wnioskodawca, był wprowadzony uchwałą walnego zgromadzenia A. S.A. spółki mającej siedzibę we Francji (w kraju członkowskim Unii Europejskiej), będącej jednostką dominującą w grupie kapitałowej A..

Wnioskodawca nabył opcje na akcje w ramach Programu Motywacyjnego I nieodpłatnie od spółki francuskiej A. S.A.

Przyznane opcje na akcje stanowiły pochodne instrumenty finansowe, o których mowa w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu ustawy obowiązującym w okresie 2009-2012 r., zgodnie z którym, o ile w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo zbycia opcji przyznanych w ramach Programu Motywacyjnego I.

W okresie tzw. vestingu Wnioskodawca nie skorzystał z uprawnienia do realizacji opcji na akcje, ani nie zrealizował żadnych innych uprawnień. Wnioskodawcy, z tytułu posiadania opcji na akcje, nie przysługiwały takie inne uprawnienia, w szczególności Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dywidendy ani prawo głosu na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy spółki francuskiej.

Jak wskazano powyżej, w wyniku spełnienia warunków określonych w Programie Motywacyjnym I, Wnioskodawca wykonał opcje na akcje (nabył akcje spółki francuskiej po cenie ustalonej w kontrakcie opcyjnym) w latach 2017-2019, tj. w okresie, gdy nie był polskim rezydentem podatkowym.

Wnioskodawca sprzedał akcje w latach 2017-2019, tj. w okresie, gdy nie był polskim rezydentem podatkowym (w tym okresie, Wnioskodawca był francuskim rezydentem podatkowym). Cena uzyskana ze sprzedaży akcji była wyższa od wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę na ich objęcie. Aktywa francuskiej spółki A. S.A., której akcje sprzedał Wnioskodawca nie składały się i nie składają się głównie z majątku nieruchomego położonego w Polsce.

Z uwagi na fakt, że zarówno wykonanie, jak i sprzedaż akcji nabytych w ramach Programu Motywacyjnego I, nastąpiły w okresie, gdy Wnioskodawca był francuskim rezydentem podatkowym, Wnioskodawca rozpoznał dochód z realizacji opcji na akcje we Francji, zgodnie z zasadami francuskiego prawa podatkowego. Zgodnie z obowiązującymi we Francji przepisami prawa podatkowego, dochód z realizacji opcji na akcje przyznawanych w ramach programów motywacyjnych (nawet tych, które nie są organizowane lub finansowane przez bezpośredniego pracodawcę uczestnika programu motywacyjnego) jest traktowany jak dochód ze stosunku pracy, a tym samym podlega opodatkowaniu we Francji tylko w proporcji, w jakiej pozostaje liczba dni przepracowanych na terytorium Francji w okresie tzw. vestingu do łącznej liczby dni przypadających na okres tzw. vestingu.

Tym samym, dochód Wnioskodawcy z realizacji opcji na akcje przyznawanych w ramach programu Motywacyjnego I nie podlegał opodatkowaniu we Francji w takiej części, w jakiej pozostawała liczba dni przepracowanych poza terytorium Francji w okresie tzw. vestingu do łącznej liczby dni przypadających na okres tzw. vestingu. Podkreślić należy, że zgodnie z zasadami francuskiego prawa podatkowego, opodatkowaniu we Francji nie podlegał również dochód z tytułu przyznania opcji na akcje, ani z tytułu sprzedaży akcji objętych w ramach Programu Motywacyjnego I.

Po konsultacji z niemieckimi doradcami podatkowymi, Wnioskodawca zadeklarował podatek dochodowy z tytułu Programu Motywacyjnego I w Niemczech, ale tylko w proporcji, w jakiej pozostawał okres wykonywania pracy w Niemczech (czyli do czerwca 2010 r.) do całego okresu tzw. vestingu.

Program Motywacyjny II

W związku z zatrudnieniem w spółkach z Grupy A., Wnioskodawca został również objęty programem motywacyjnym (dalej: Program Motywacyjny II) zorganizowanym przez spółkę akcyjną A. S.A. z siedzibą we Francji tj. spółkę dominującą w grupie kapitałowej, do której należał ówczesny pracodawca Wnioskodawcy. W ramach Programu Motywacyjnego II, Wnioskodawcy zostały przyznane warunkowe prawa do objęcia akcji francuskiej spółki A. S.A. Realizacja warunkowych praw i możliwość objęcia akcji były uzależnione od spełnienia warunków określonych w Programie Motywacyjnym II. Na dzień przyznania ww. warunkowych praw Wnioskodawca nie miał wiedzy i pewności co do tego, czy kiedykolwiek obejmie akcje A. S.A.

W szczególności, Program Motywacyjny II obejmował następujące transze warunkowych praw do objęcia akcji:

Program Motywacyjny II, którego uczestnikiem był Wnioskodawca, był wprowadzony uchwałą walnego zgromadzenia A. S.A. spółki mającej siedzibę we Francji (w kraju członkowskim Unii Europejskiej), będącej jednostką dominującą w grupie kapitałowej A.

Wnioskodawca nabył warunkowe prawa do objęcia akcji w ramach Programu Motywacyjnego II nieodpłatnie od spółki francuskiej A. S.A. Nie przysługiwało Mu prawo zbycia warunkowych praw do objęcia akcji przyznanych w ramach Programu Motywacyjnego II.

W okresie tzw. vestingu Wnioskodawca nie skorzystał z uprawnienia do realizacji warunkowych praw do objęcia akcji, ani nie zrealizował żadnych innych uprawnień. Wnioskodawcy, z tytułu posiadania warunkowych praw do objęcia akcji, nie przysługiwały także inne uprawnienia, w szczególności Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dywidendy ani prawo głosu na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy spółki francuskiej.

Jak wskazano powyżej, w wyniku spełnienia warunków określonych w Programie Motywacyjnym II, Wnioskodawca wykonał warunkowe prawa do objęcia akcji (nabył nieodpłatnie akcje spółki francuskiej) w latach 2013-2019. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego nie dokonał sprzedaży akcji nabytych w ramach Programu Motywacyjnego II. Sprzedaż zostanie dokonana w przyszłości, w okresie, gdy Wnioskodawca nie będzie posiadał statusu polskiego rezydenta podatkowego.

Aktywa francuskiej spółki A. S.A., której akcje objął Wnioskodawca nie składały i nie składają się głównie z majątku nieruchomego położonego w Polsce.

W zakresie opodatkowania Programu Motywacyjnego II, Wnioskodawca informuje, że w zakresie, w jakim warunkowe prawa do objęcia akcji zostały zrealizowane w okresie, gdy Wnioskodawca był francuskim rezydentem podatkowym, Wnioskodawca rozpoznał dochód z realizacji warunkowych praw do objęcia akcji we Francji, zgodnie z zasadami francuskiego prawa podatkowego. Zgodnie z obowiązującymi we Francji przepisami prawa podatkowego, dochód z realizacji warunkowych praw do objęcia akcji przyznawanych w ramach programów motywacyjnych (nawet tych, które nie są organizowane lub finansowane przez bezpośredniego pracodawcę uczestnika programu motywacyjnego) jest traktowany jak dochód ze stosunku pracy, a tym samym podlega opodatkowaniu we Francji tylko w proporcji, w jakiej pozostaje liczba dni przepracowanych na terytorium Francji w okresie tzw. vestingu do łącznej liczby dni przypadających na okres tzw. vestingu.

Tym samym, dochód Wnioskodawcy z realizacji warunkowych praw do objęcia akcji przyznawanych w ramach Programu Motywacyjnego II nie podlegał opodatkowaniu we Francji w takiej części, w jakiej pozostawała liczba dni przepracowanych poza terytorium Francji w okresie tzw. vestingu do łącznej liczby dni przypadających na okres tzw. vestingu. Podkreślić należy, że zgodnie z zasadami francuskiego prawa podatkowego, opodatkowaniu we Francji nie podlegał również dochód z tytułu przyznania warunkowych praw do objęcia akcji.

Wnioskodawca informuje, że w dniu 14 czerwca 2019 r. uzyskał interpretację indywidualną o nr 0114-KDIP3-2.4011.211.2019.2.JG1 dotyczącą Programu Motywacyjnego I w odniesieniu do opcji na akcje przyznanych w dniu 31 marca 2009 r. i w dniu 2 kwietnia 2010 r., w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził jako prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że po Jego stronie nie powstał przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce ani w momencie nabycia opcji na akcje, ani w okresie tzw. vestingu, ani w momencie zrealizowania opcji na akcje, ani w momencie sprzedaży akcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7, art. 17 ust. 1 pkt 6, art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z art. 13 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, po stronie Wnioskodawcy powstaje przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce w momencie nabycia opcji na akcje w ramach Programu Motywacyjnego I, w okresie tzw. vestingu, w momencie zrealizowania opcji na akcje przyznanych w ramach Programu Motywacyjnego I i nabycia akcji lub w momencie sprzedaży ww. akcji?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po Jego stronie nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce w związku z Programem Motywacyjnym I ani w momencie nabycia opcji na akcje, ani w okresie tzw. vestingu, ani w momencie zrealizowania opcji na akcje i nabycia akcji, ani w momencie sprzedaży akcji.

Ad 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po Jego stronie nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu w Polsce w związku z Programem Motywacyjnym II ani w momencie nabycia warunkowych praw do objęcia akcji, ani w okresie tzw. vestingu, ani w momencie zrealizowania warunkowych praw do objęcia akcji i nabycia akcji, ani w momencie sprzedaży akcji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zasady opodatkowania dochodu z planów motywacyjnych

Zasady opodatkowania dochodu z tytułu nabycia (objęcia) akcji przyznanych w związku z uczestnictwem w planie motywacyjnym opartym na akcjach zostały uregulowane w art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Zgodnie z tym przepisem, dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Oznacza to, że w takim przypadku moment opodatkowania dochodów z tytułu nabycia akcji na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy przesunięty zostaje do momentu ich zbycia.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, powyżej przytoczone zasady znalazły zastosowanie w przypadku Programu Motywacyjnego I i Programu Motywacyjnego II, których był uczestnikiem. Programy te były bowiem wprowadzone uchwałą walnego zgromadzenia A. S.A. spółki mającej siedzibę we Francji (w kraju członkowskim Unii Europejskiej), będącej jednostką dominującą w grupie kapitałowej A.

W związku z powyższym, w momencie przyznawania Wnioskodawcy opcji na akcje (w ramach Programu Motywacyjnego I) i warunkowych praw do objęcia akcji (w ramach Programu Motywacyjnego II), a także w momentach etapowego nabywania uprawnień do ich realizacji (okres tzw. vestingu), oraz w momentach realizacji uprawnień i nabycia akcji, po stronie Wnioskodawcy nie dochodziło do powstania przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu. Taki przychód odroczony był bowiem zgodnie z przytoczonymi powyżej przepisami do momentu sprzedaży objętych w przeszłości akcji.

Powyższe podejście znajduje, według Wnioskodawcy, oparcie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych, zaprezentowanej m.in. w poniższych interpretacjach podatkowych:

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 lipca 2018 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.287.2018.2.MK), w której uznano, iż: należy stwierdzić, że opisany we wniosku Plan SOP spełnia przesłanki programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11 w związku z ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd zasady opodatkowania określone w tych regulacjach znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie. Zatem w związku z uczestnictwem w Planie SOP przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników dopiero w momencie sprzedaży nabytych przez nich w ramach Planu SOP akcji. W konsekwencji, uczestnicy Planu SOP (pracownicy Wnioskodawcy) uzyskają przychód dopiero w momencie zbycia akcji spółki belgijskiej zaliczany do przychodów z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

• interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 grudnia 2018 r. (nr 0115-KDIT2-1.4011.363.2018.1.KK), w świetle której: należy stwierdzić, że opisany we wniosku program akcjonariatu pracowniczego (Program) spełnia przesłanki programu motywacyjnego, o którym mowa w art. 24 ust. 11 w związku z ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd zasady opodatkowania określone w tych regulacjach znajdą zastosowanie w niniejszej sprawie. Pracownicy Wnioskodawcy uzyskają zatem przychód dopiero w momencie zbycia akcji VE zaliczany do źródła przychodów kapitały pieniężne;

• interpretacja z dnia 16 maja 2018 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0114-KDIP3-2.4011.125.2018.2.AK), zgodnie z którą: .stwierdzić należy, że w momencie nabycia akcji i uzyskania niezbywalnego warunkowego prawa do otrzymania darmowych akcji lub nieodpłatnego objęcia darmowych akcji w ramach uczestnictwa w programie motywacyjnym, nie powstaje przychód do opodatkowania. Sama okoliczność nabycia lub objęcia akcji nie generuje dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje na to również wprost powołany przepis art. 24 ust. 11 ustawy. Natomiast sprzedaż akcji nabytych odpłatnie w ramach programu oraz darmowych akcji stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód (dochód) o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 6 opodatkowany z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy;

• interpretacja z dnia 28 lutego 2017 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr 1462-IPPB2.4511.780.2016.3.AK), zgodnie z którą: przysporzenie majątkowe, jakie osiągnie Wnioskodawca jako uczestnik Programu, w postaci nieodpłatnego nabycia akcji Spółki, będzie stanowiło podstawę opodatkowania w momencie realizacji dochodu czyli sprzedaży nabytych w ten sposób akcji. Podsumowując, w momencie nieodpłatnego nabycia akcji Spółki (tj. w momencie, w którym Wnioskodawca stanie się właścicielem akcji Spółki) powstanie przychód. Niemniej jednak, na podstawie art. 24 ust. 11 i 12 ustawy o PIT opodatkowanie dochodu z tego tytułu będzie odroczone w czasie do momentu zbycia przez Wnioskodawcę w przyszłości akcji Spółki;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 7 kwietnia 2017 r. (nr IPPB2/4160-6/14/17-5/S/LS) potwierdził, iż: Przekazanie Podatnikowi opcji na akcje, dzięki którym uzyska możliwość objęcia Akcji po spełnieniu szeregu warunków określonych w Planie nie będzie skutkować u niego powstaniem przychodu. Przyznanie opcji na akcie stanowi jedynie potencjalną możliwość uzyskania korzyści w przyszłości. Trudno w takim przypadku mówić o powstaniu przychodu podatkowego. Podatnik będzie mógł dokonać zbycia objętych w ramach Planu Akcji, będących papierami wartościowymi. Środki pieniężne uzyskane z tego tytułu zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią przychód z kapitałów pieniężnych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych, niż wymienione w pkt 8 lit. a-c). Natomiast zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z: odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych, realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W konsekwencji samo przyznanie opcji nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu zaś przychód powstanie dopiero w momencie ewentualnego zbycia przyznanych Akcji i stanowić będzie zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródło przychodów z kapitałów pieniężnych;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2016 r. (nr ILPB2/4511-1-1361/15-5/TR), w której stwierdzono natomiast, iż: Samo przyznanie Wnioskodawcy pochodnego instrumentu finansowego po spełnieniu warunków programu nie rodzi skutku w postaci powstania przychodu. Zatem otrzymanie akcji fantomowych w ramach programu motywacyjnego stanowiących pochodne instrumenty finansowe nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej instrumenty finansowe. Otrzymanie świadczenia pieniężnego z tytułu realizacji akcji fantomowych stwarza Zainteresowanemu, potencjalną tylko możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 kwietnia 2016 r. (nr IPPB2/4511- 57/16-5/MK) w której z kolei stwierdzono: Zauważyć należy, że samo przystąpienie przez wnioskodawcę do planu motywacyjnego, a tym samym otrzymanie przez Wnioskodawcę prawa do opcji na akcje spółki amerykańskiej nie rodzi skutku w postaci przychodu. Otrzymane opcje są jedynie przyrzeczeniem spółki amerykańskiej nabycia akcji na określonych warunkach, nie mogą być zbywane. Powyższe oznacza, że otrzymanie opcji w ramach planu motywacyjnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest bowiem związane z jakimkolwiek przysporzeniem w majątku osoby otrzymującej opcję, a jedynie stwarza potencjalną możliwość uzyskania w przyszłości korzyści majątkowych;

• w interpretacji z dnia 5 sierpnia 2015 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (nr IPTPB2/4511-264/15-4/KR) wskazano, że: nabycie przez Wnioskodawcę akcji Spółki zależnej za cenę niższą od wartości rynkowej tych akcji w ramach Programu motywacyjnego należy wprawdzie uznać za przychód, ale niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Tak więc dochód powstały w momencie realizacji prawa do preferencyjnego otrzymania akcji w wysokości nadwyżki pomiędzy wartością rynkową objętych (nabytych) akcji a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie), nie podlega opodatkowaniu w dacie objęcia (nabycia) akcji. Na mocy art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych następuje odroczenie opodatkowania do momentu odpłatnego zbycia akcji. Natomiast w momencie zbycia akcji przez osobę uprawnioną powstanie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z kapitałów pieniężnych, z którego Wnioskodawca będący uczestnikiem programu powinien rozliczyć się osobiście;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2013 r. (nr IPPB2/415-29/13-4/MG) w której Dyrektor stwierdził, iż: (...) reasumując uznać należy, iż dochód uzyskany przez Wnioskodawcę stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji Banku objętych (nabytych) przez Wnioskodawcę, a wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawcę na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w latach 2010-2012 w momencie objęcia (nabycia) tych akcji, z uwagi na odroczenie momentu powstania obowiązku podatkowego na mocy art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu ustawy obowiązującym w tych latach do momentu zbycia przedmiotowych akcji;

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 lutego 2012 r. (nr ILPB1/415-1326/11-4/AP) gdzie uznano, że: Mając na uwadze uregulowania prawne wynikające z treści zacytowanego art. 24 ust. 11 w zw. z art. 24 ust. 12a (...) z uwagi na to, że w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca w wyniku wykonania uchwały walnego zgromadzenia spółki nabędzie w sposób częściowo odpłatny akcje spółki w istniejącej spółce akcyjnej z siedzibą na Cyprze, albo nabyte przez byłego Pracodawcę od podmiotów zależnych od byłego Pracodawcy, po cenie niższej od ich wartości rynkowej na dzień ich nabycia, w momencie nabycia ww. akcji nie wystąpi po stronie Wnioskodawcy dochód do opodatkowania w postaci nadwyżki pomiędzy wartością rynkową nabytych częściowo odpłatnie akcji, a wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawcę na ich nabycie.

Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w interpretacji z dnia 14 czerwca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.211.2019.2.JG1 wydanej na rzecz Wnioskodawcy, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: (...) Mając na uwadze powyższe okoliczności faktyczne i prawne uznać należy, że nieodpłatnego przyznania Wnioskodawcy opcji na akcje spółki francuskiej oraz nabycia uprawnienia do zrealizowania ww. przyznanych opcji na akcje od spółki francuskiej będącej organizatorem przedmiotowego Programu, uniemożliwia traktowanie zarówno opcji, jak i uprawnienia do zrealizowania ww. przyznanych opcji w kategorii przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w momencie nieodpłatnego nabycia przez Wnioskodawcę (rezydenta podatkowego Francji) uprawnienia do zrealizowania przyznanych opcji na akcje, tj. w 2017 roku oraz nabycia akcji spółki dominującej, których w okresie przejściowym Wnioskodawca (niemiecki oraz polski rezydent podatkowy) nie był właścicielem, tj. 31 marca 2009 r. oraz 2 kwietnia 2010 r. i odpowiednio uprawnienia do zrealizowania opcji nabycie do dnia 31 marca 2013 r. oraz nabycie do dnia 3 kwietnia 2014 r. w ramach organizowanego przez spółkę francuską Programu Motywacyjnego, Wnioskodawca nie uzyskał realnego przysporzenia majątkowego, mającego konkretny wymiar finansowy, które stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. (...).

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Program Motywacyjny I oraz Program Motywacyjny II, którego uczestnikiem był Wnioskodawca był planem spełniającym kryteria wskazane w art. 24 ust. 11 ustawy o PIT, przychód z tytułu Programu Motywacyjnego I oraz Programu Motywacyjnego II był odroczony do momentu sprzedaży akcji objętych w wyniku zrealizowania opcji lub warunkowych praw do objęcia akcji. Tym samym, ani w momencie przyznawania Wnioskodawcy opcji na akcje w ramach Programu Motywacyjnego I lub warunkowych praw do objęcia akcji w ramach Programu Motywacyjnego II, w momencie etapowego nabywania uprawnień do ich realizacji, ani w momencie realizacji uprawnień do nabycia akcji po stronie Wnioskodawcy nie dochodziło do powstania przychodu (dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Kwalifikacja przychodu ze sprzedaży akcji objętych w ramach Programu Motywacyjnego Programu Motywacyjnego II do odpowiedniego źródła przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:

1. odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Papierami wartościowymi w rozumieniu art. 5a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W myśl przepisu art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks spółek handlowych, prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do przedmiotowej sprawy, należy stwierdzić, że w sytuacji, w której Wnioskodawca nadal byłby polskim rezydentem podatkowym na moment odpłatnego zbycia akcji nabytych w związku uczestnictwem w Programie Motywacyjnym I i Programie Motywacyjnym II, będących papierami wartościowymi, powstałby po Jego stronie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT.

Powyższe znajduje potwierdzenie w ugruntowanej praktyce organów podatkowych, m.in.:

• w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 lutego 2017 r. (nr 1462-IPPB2.4511.780.2016.3.AK), w której za prawidłowe uznano stanowisko wnioskodawcy zgodnie z którym: Zgodnie z art. 24 ust. 11 ustawy o PIT Dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie) nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia (nabycia) tych akcji. Zasadę określoną w zdaniu pierwszym stosuje się odpowiednio do dochodu, stanowiącego nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji a wydatkami poniesionymi na ich nabycie od spółki posiadającej osobowość prawną, która objęła (nabyła) te akcje wyłącznie w celu, i przeniesienia tytułu ich własności na osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego: zgromadzenia spółki będącej emitentem akcji. Wskazany przepis stanowi o tym, że dochód stanowiący nadwyżkę pomiędzy wartością rynkową akcji objętych (nabytych) przez osoby uprawnione na podstawie uchwały walnego zgromadzenia, a wydatkami poniesionymi na ich objęcie (nabycie), nie podlega opodatkowaniu w momencie objęcia tych akcji. Zgodnie z art. 24 ust. 12 ustawy o PIT dochód ten podlegał będzie opodatkowaniu dopiero w momencie zbycia akcji. Zdaniem Wnioskodawcy, konieczność zaliczenia tych dochodów do kapitałów pieniężnych wynika zatem wprost z treści przepisu art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawa o PIT. Zbycie akcji będzie przecież zaliczone do kapitałów pieniężnych;

• w interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 września 2016 r. (nr 0113-KDIPT2-3.4011.320.2018.2.PR), w której stwierdzono, że: Reasumując stwierdzić należy, że w momencie odpłatnego zbycia akcji Spółki dominującej nabytych w wyniku realizacji praw z opcji przyznanych w ramach Programu motywacyjnego po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód, który należy zakwalifikować do źródła kapitały pieniężne zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit, a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, na gruncie ustawy o PIT, przychód ze sprzedaży akcji objętych w wyniku realizacji opcji lub warunkowych praw do objęcia akcji, kwalifikowany jest do źródła przychodów kapitały pieniężne (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT). Tym samym, w sytuacji, w której Wnioskodawca nadal byłby polskim rezydentem podatkowym na moment odpłatnego zbycia akcji nabytych w związku z uczestnictwem w Programie Motywacyjnym I i Programie Motywacyjnym II, będących papierami wartościowymi, powstałby po Jego stronie przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT.

Opodatkowanie przychodów z kapitałów pieniężnych na gruncie polsko-francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: UPO).

W związku z tym, iż jak wykazano powyżej przychód z tytułu sprzedaży akcji na gruncie polskich przepisów podatkowych należy zakwalifikować do przychodów z kapitałów pieniężnych, taka kwalifikacja na gruncie polskich przepisów będzie bezpośrednio determinować właściwą kwalifikacji takich przychodów do odpowiedniej kategorii przychodów wymienionych w UPO. Rozpatrując w tym zakresie właściwe przepisy UPO, należy w konsekwencji odwołać się do art. 13 UPO, regulującego opodatkowanie tzw. zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 UPO, zyski pochodzące ze sprzedaży majątku nieruchomego określonego w art. 6 ust. 2 albo ze sprzedaży udziałów lub podobnych praw w spółce, której aktywa składają się głównie z majątku nieruchomego, podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek ten jest położony.

W świetle art. 13 ust. 2 UPO, zyski ze sprzedaży ruchomego majątku stanowiącego majątek zakładu, który posiada przedsiębiorstwo jednego z Umawiających się Państw w drugim Umawiającym się Państwie, albo podstawowych ruchomości stałego urządzenia, które osoba trudniąca się wykonywaniem wolnego zawodu zamieszkała w jednym Umawiającym się Państwie posiada w drugim Umawiającym się Państwie łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy sprzedaży takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiego stałego urządzenia, podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie. Jednakże zyski ze sprzedaży ruchomego majątku wymienionego w art. 22 ust. 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ten majątek ruchomy według wspomnianego artykułu może być opodatkowany.

Natomiast zgodnie z art. 13 ust. 3 UPO, zyski ze sprzedaży majątku niewymienionego w ust. 1 lub 2 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym sprzedający ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, aktywa spółki, której akcji dotyczył Program Motywacyjny I i Program Motywacyjny II nie składały się głównie z majątku nieruchomego położonego w Polsce. Ww. akcje nie stanowiły także majątku zakładu położonego w Polsce, o którym mowa w art. 13 ust. 2 UPO.

Tym samym, w celu ustalenia miejsca opodatkowania przychodu ze sprzedaży akcji, należy odwołać się do przywołanego powyżej art. 13 ust. 3 UPO.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, sprzedaż akcji miała miejsce w latach, w których Wnioskodawca nie był już polskim rezydentem podatkowym. Także planowana w przyszłości sprzedaż akcji nastąpi w okresie, w którym Wnioskodawca nie będzie polskim rezydentem podatkowym. Tym samym, zgodnie z art. 13 ust. 3 UPO, opodatkowanie przychodu ze sprzedaży akcji możliwe jest wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej Wnioskodawcy na moment ich sprzedaży, a więc we Francji (natomiast Polska nie ma prawa do opodatkowania takiego przychodu).

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 czerwca 2016 r. (nr IBPB-2-2/4511-305/16/MM), w której to interpretacji Organ uznał, iż: Odnosząc się do opodatkowania zysku uzyskanego ze sprzedaży akcji spółki mającej siedzibę we Francji Organ podatkowy stwierdza, że dochód ze sprzedaży akcji zaliczany jest do zysków kapitałowych w rozumieniu art. 13 polsko-francuskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Powyższe oznacza, że dochód Wnioskodawcy z tego tytułu, w myśl postanowień art. 13 ust. 3 cytowanej umowy, podlega opodatkowaniu w całości w państwie, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania.

Analogiczne stanowisko zostało także zaprezentowane w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2018 r. (nr 0112-KDIL3-3.4011.243.2018.2.WS), w której za prawidłowe uznano stanowisko wnioskodawcy, iż: (...) Według art. 13 ust. 2 konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu: zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), lub innych praw w spółce, której więcej niż 50% aktywów składa się z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Zyski z tytułu przeniesienia własności majątku innego, niż wymieniony w poprzednich ustępach niniejszego artykułu podlegają opodatkowaniu wyłącznie w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (art. 13 ust. 5 ww. konwencji). Na podstawie powołanych powyżej przepisów art. 13 konwencji należy stwierdzić, że dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego zbycia akcji będą podlegały opodatkowaniu w Polsce i Finlandii w sytuacji spełnienia warunku określonego w ust. 2. W przeciwnym razie będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, o czym przesądza ust. 5.

Powyższe stanowisko znalazło również potwierdzenie w interpretacji z dnia 14 czerwca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.211.2019.2.JG1 wydanej na rzecz Wnioskodawcy, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: (...) z uwagi na to, że Wnioskodawca nabył przedmiotowe akcje spółki francuskiej oraz dokonał ich sprzedaży nie będąc zatrudnionym przez polską spółkę oraz, że w momencie nabycia i sprzedaży akcji spółki francuskiej Wnioskodawca nie miał miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, a więc był osobą o ograniczonym obowiązku podatkowym, o której mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miał bowiem status francuskiego rezydenta podatkowego, skutki podatkowe nabycia akcji spółki francuskiej od podmiotu z siedzibą we Francji oraz ich sprzedaży, winny być rozpatrywane z uwzględnieniem przepisów prawa obowiązujących w państwie rezydencji Wnioskodawcy, jaką posiada w roku nabycia i sprzedaży akcji spółki francuskiej, czyli we Francji. Wobec powyższego bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie skutków podatkowych z tytułu uczestnictwa Wnioskodawcy w Programach motywacyjnych (tj. nabycia akcji po cenie Opcji oraz nabycia własności akcji w ramach Programu Nieodpłatnych Akcji), jak również skutków podatkowych zbycia przez Wnioskodawcę, jako osobę niebędącą polskim rezydentem podatkowym, akcji spółki francuskiej, nabytych w ramach Programu Motywacyjnego organizowanego przez spółkę francuską, w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.(...).

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż przez Wnioskodawcę akcji (objętych w ramach Programu Motywacyjnego I i Programu Motywacyjnego II) nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce, lecz w państwie rezydencji podatkowej Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, natomiast w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy innych uczestników Programu Motywacyjnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej