Temat interpretacji

1) Czy Wnioskodawca realizując ww. umowę prowadził działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? 2) Czy dochody uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ww. ustawy?

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) w zw. z art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2020 r., uzupełnionym pismem w dniu 13 marca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową, który został uzupełniony pismem w dniu 13 marca 2020 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od dnia 6 listopada 2017 r. do dnia 5 listopada 2019 r. na podstawie wpisu do Ewidencji Działalności Gospodarczej prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą X.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od dnia 1 marca 2019 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej rozpoczął świadczenie usług na rzecz firmy Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: Zleceniodawca) na podstawie zawartej umowy.

Przedmiotem umowy jest świadczenie usług informatycznych, których efektem jest powstanie programu komputerowego Y. W myśl umowy Zleceniodawca nabył autorskie prawa majątkowe do utworu lub jego części powstałych na skutek realizacji umowy, zaś nabycie autorskich praw majątkowych ma charakter definitywny i nieodwołalny, nie jest ograniczone w czasie ani przestrzeni i obejmuje wszystkie pola eksploatacji istniejące w chwili zawarcia umowy.

W ramach ww. umowy Wnioskodawca wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności stworzył program komputerowy pod nazwą Y oraz stworzył nowe moduły rozszerzające ww. program komputerowy o dodatkowe, nowe funkcjonalności.

Z tytułu wykonywanych prac, pomiędzy 1 marca 2019 r. a 30 października 2019 r. Wnioskodawca wystawił 7 faktur VAT za Prace nad systemem Y, średnio 1 fakturę VAT miesięcznie.

Wnioskodawca zaznacza, że wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r., nr 24, poz.83).

Wnioskodawca nie prowadzi ksiąg rachunkowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że w jego opinii działalność przez niego prowadzona była działalnością twórczą, gdyż w wyniku tej działalności powstało dzieło w postaci programu komputerowego Y, ustalone w postaci kodu źródłowego opublikowanego w repozytorium kodu oraz wdrożone w postaci aplikacji internetowej, powstałe całkowicie według wytycznych Zamawiającego, a więc o indywidualnym charakterze, co wyczerpuje definicję utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność Wnioskodawcy obejmowała wykorzystanie dostępnej mu aktualnie wiedzy i umiejętności do stworzenia nowego produktu/usługi świadczonej drogą elektroniczną w postaci programu komputerowego Y, a następnie systematyczne, nierutynowe ulepszanie ww. produktu poprzez dodawanie do niego kolejnych modułów - co w opinii Wnioskodawcy - wyczerpuje definicję prac rozwojowych zawartą w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Działalność Wnioskodawcy była podejmowana systematycznie od marca do listopada 2019 r., co poświadczają protokoły odbioru etapów prac: Etap 1 z 28 lutego 2019 r., Etap 2 z 29 marca 2019 r., Etap 3 z 30 kwietnia 2019 r., Etap 4 z 5 maja 2019 r., Etap 5 z 31 lipca 2019 r., Etap 6 z 30 sierpnia 2019 r., Etap 7 z 30 września 2019 r., Etap 8 z 3 października 2019 r.

Działalność Wnioskodawcy została podjęta w celu zwiększenia zasobów wiedzy, gdyż w jej wyniku powstały dokumentacje procesów oraz wymagań, zaś sam Wnioskodawca w wyniku realizacji umowy zdobył nowe umiejętności i doświadczenie w zakresie implementacji architektury wielowarstwowej w programach komputerowych oraz poszerzył swoją wiedzę w dziedzinie projektowania rozwiązań w architekturze heksagonalnej.

Działalność Wnioskodawcy została podjęta w celu tworzenia nowych zastosowań, w szczególności do stworzenia zastosowania programu komputerowego Y do świadczenia usług drogą elektroniczną (software as a service), a także każdy z modułów dodanych do programu komputerowego Y został stworzony w celu tworzenia nowych zastosowań dla ww. programu.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowywał nowy produkt w postaci programu komputerowego Y, realizujący usługę automatycznej obsługi księgowej mikroprzedsiębiorstw, w tym automatyzację obiegu dokumentów pomiędzy mikroprzedsiębiorcą a biurem księgowym, którego założeniem jest angażowanie mikroprzedsiębiorcy w jak najmniejszym stopniu tak, aby pozwolić mu się maksymalnie skupić na przedmiocie jego działalności. Według wiedzy Wnioskodawcy, nie funkcjonują w tym segmencie rynku inne rozwiązania oferujące zbliżoną funkcjonalność.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone, a następnie rozwinięte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, na podstawie umowy o dzieło z dnia 24 stycznia 2019 r. zawartej między Spółką . Sp. z o.o. a Wnioskodawcą prowadzącym działalność pod firmą X.

W myśl umowy zawartej pomiędzy Spółką Sp. z o.o. (Zamawiającym) a Wnioskodawcą oraz zawartym w niej harmonogramem prac Wnioskodawca zobowiązał się do wykonania i wydania działa etapami. Ukończenie każdego etapu zostało potwierdzone Protokołem Odbioru Etapu, każdorazowo skutkującym przyjęciem dzieła przez Zamawiającego. Za wykonanie prac określonych dla każdego z etapów i przeniesienie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych Wnioskodawcy przysługiwało wynagrodzenie w wysokości określonej w umowie, płatne na podstawie faktury VAT w terminie 14 dni od zakończenia etapu. Wnioskodawca zrealizował 8 etapów prac wystawiając 8 faktur VAT. W myśl umowy przeniesienie autorskich praw majątkowych dotyczy wszystkich rezultatów prac stworzonych przez Wnioskodawcę będących utworem w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (w szczególności: System, Moduł, Dokumentacja).

W myśl umowy zawartej pomiędzy Spółką Sp. z o.o. (Zamawiającym) a Wnioskodawcą Moduł to wyodrębniona funkcjonalnie część Systemu tworzona i wdrażana w trakcie określonego etapu. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca stworzył nowy program komputerowy składający się z szeregu Modułów.

Moduły będące w swej istocie wytworami pracy twórczej Wnioskodawcy, jako wyodrębnione funkcjonalnie części systemu posiadały indywidualny charakter (każdy moduł realizował inną funkcjonalność) i zostały ustalone w postaci kodu źródłowego opublikowanego w repozytorium kodu oraz wdrożone w postaci aplikacji internetowej, stanowiły więc utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z mocy tej ustawy podlegały ochronie prawnej.

Zapisy umowy pomiędzy Spółką Sp. z o.o. (Zamawiającym) a Wnioskodawcą (Przyjmujący Zamówienie) mówią, intencją stron jest by w ramach umowy i realizowanych w jej ramach zamówień Przyjmujący Zamówienie przeniósł na Zamawiającego całość autorskich praw majątkowych do Systemu za co otrzyma wynagrodzenie. Przyjmujący Zamówienie rozwijać będzie oprogramowanie własnego autorstwa i w przypadku stworzenia nowego modułu do systemu będzie przekazywał Zamawiającemu całość praw autorskich do nowo utworzonego modułu. System (zarówno w całości, jak i każdy z jego elementów Modułów) stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Moduły, ze względu na swoją odrębność funkcjonalną stanowią odrębny program komputerowy podlegający ochronie prawnej. Jednocześnie, moduły wchodzą w skład większego Systemu, którego część stanowią.

Wnioskodawca posiada i prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz dochodu (straty) przypadających na każde z tych praw.

W myśl umowy zawartej pomiędzy Spółką Sp. z o.o. (Zamawiającym) a Wnioskodawcą odpowiedzialność za roszczenia osób trzecich z tytułu szkód materialnych lub na osobie wynikłych z wykonania umowy przez Wnioskodawcę ponosi Wnioskodawca. Zapisy ww. umowy wskazują, że Przyjmujący Zamówienie jest niezależny w wykonaniu dzieła, jednak powinien wykonać je w sposób, w jaki wymaga tego dobro Zamawiającego oraz w sposób zgodny z instrukcjami Zamawiającego. Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością, gdyż w przypadku nienależytego wykonania prac przewidzianych w danym etapie skutkujących brakiem odbioru etapu prac przez Zamawiającego, Wnioskodawca nie odzyskałby środków zainwestowanych w realizację danego etapu prac.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca realizując ww. umowę prowadził działalność badawczo-rozwojową spełniającą definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy dochody uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja ww. umowy spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności stworzył nowy produkt w postaci programu komputerowego, co spełnia definicję prac rozwojowych zawartą w art. 5a pkt 40 powyższej ustawy. Prace te były prowadzone w sposób systematyczny na przestrzeni 7 kolejnych miesięcy i zostały podjęte w celu zarówno zwiększenia zasobów wiedzy Wnioskodawcy (zamiarem Wnioskodawcy było poznanie nowych bibliotek programistycznych i wzorców architektonicznych), jak i wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań do stworzonego programu komputerowego.

Dochody uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej Wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. dochody zostały uzyskane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś Wnioskodawca uzyskał je zbywając autorskie prawo do programu komputerowego podlegającego ochronie prawnej na podstawie zapisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tym samym stanowią one kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Warunkiem koniecznym do zastosowania stawki 5% jest prowadzenie odrębnej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania (Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję dla dochodów uzyskanych z ww. umowy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej