Temat interpretacji
Ustalenie czy sprzedaż nieruchomości będzie skutkowała koniecznością zapłacenia podatku dochodowego i jeśli tak, to w jakiej wysokości.
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 lutego 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 16 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia czy sprzedaż nieruchomości będzie skutkowała koniecznością zapłacenia podatku dochodowego i jeśli tak, to w jakiej wysokości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Grunt został zakupiony 12.03.1998 roku przez nas na zasadzie wspólności małżeńskiej z zamiarem, że na tymże gruncie zostanie pobudowana hala magazynowa z przeznaczeniem na magazyn. Grunt był i jest nadal gruntem prywatnym, nigdy nie był składnikiem majątkowym firmy, nie był amortyzowany, odsetki od kredytu zaciągniętego w banku na zakup gruntu, nie były w zaliczane do kosztów w księdze przychodów i rozchodów. W dniu 03.11.1999 r. na wspominanym gruncie pobudowaliśmy halę magazynową, która została wpisana do księgi środków trwałych firmy i przeznaczona na potrzeby firmy mojego męża. Mąż jako czynny podatnik podatku od towarów i usług odliczył podatek naliczony od faktury zakupowej hali. Hala była wykorzystywana na potrzeby firmy męża nieprzerwanie od 01.01.2000 roku do dnia wykreślenia firmy z ewidencji działalności gospodarczej z zachowaniem procedury z tym związanej (remanent likwidacyjny, zawiadomienie Urzędu Miasta A., Urzędu Skarbowego w A.) tj. do 31.08.2007 roku. Po zaprzestaniu działalności gospodarczej od dnia 31.08.2007 r. mąż nadal jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz ja, wynajmowaliśmy halę w charakterze wynajmu prywatnego firmom, które prowadziły tam działalność gospodarczą. W dniu 25.05.2021 r., mąż zrezygnował z dalszego wynajmu nieruchomości i złożył w Urzędzie Skarbowym w A. za pośrednictwem Profilu Zaufanego deklarację VAT-Z, informując Naczelnika urzędu Skarbowego w A. o rezygnacji z listy czynnych podatników podatku towarów i usług. W dniu 16 czerwca 2021 r. po podziale majątku wspólnego, sporządzonego w formie aktu notarialnego, zostałam samoistnym właścicielem gruntu i pobudowanej na tym gruncie hali. Halę nadal wynajmuję w ramach wynajmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ze względu na nieprzekroczenie limitu rocznych przychodów z najmu (200.000,00 zł słownie dwieście tysięcy złotych) jestem podmiotowo zwolniona z obowiązku bycia czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ze względu na swój wiek, zdecydowałam o sprzedaży tej nieruchomości (gruntu i hali).
Pytanie
1.Czy po sprzedaży tej nieruchomości będę zobowiązana zapłacić podatek dochodowy, jeśli tak ,to w jakiej wysokości?
2.Czy sprzedaż tej nieruchomości obok notarialnego aktu sprzedaży obliguje mnie do wystawienia nabywcy faktury VAT z naliczeniem podatku od towarów i usług?
Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 1. W zakresie pytania nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzynięcie.
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie nie ma obowiązku płacenia podatku dochodowego od sprzedaży nieruchomości, ponieważ:
a)Nieruchomość nie jest wykorzystywana do działalności gospodarczej od 2007 roku. Minął okres sześciu lat od chwili zaprzestania tam działalności gospodarczej, którą prowadził Pani mąż.
b)Nieruchomość została zakupiona w 1999 roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm., dalej „updof”)
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy
źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c- przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, nie wywołuje skutku w postaci obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Zatem w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 updof
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
Z treści wniosku wynika, że w dniu 12 marca 1998 r. Wnioskodawczyni wspólnie z mężem zakupiła grunt z przeznaczeniem na wybudowanie hali magazynowej. Grunt był i nadal jest gruntem prywatnym, nigdy nie był składnikiem majątkowym firmy, nie był amortyzowany, a odsetki od kredytu zaciągniętego w banku na zakup gruntu nie były zaliczane do kosztów w księdze przychodów i rozchodów. W dniu 03.11.1999 r. na gruncie wybudowana została hala magazynowa, która została wpisana do księgi środków trwałych firmy i przeznaczona na potrzeby firmy męża Wnioskodawczyni. Hala była wykorzystywana na potrzeby firmy męża Wnioskodawczyni od 1 stycznia 2000 r. do 31 sierpnia 2007 r., kiedy to zaprzestał on działalności gospodarczej. Hala była następnie wynajmowana firmom, które prowadziły tam działalność gospodarczą. 25 maja 2021 r. mąż Wnioskodawczyni złożył w Urzędzie Skarbowym deklarację VAT-Z i zrezygnował z listy czynnych podatników podatku VAT, rezygnując też z dalszego wynajmu nieruchomości. 16 czerwca 2021 r. nastąpił podział majątku wspólnego w formie aktu notarialnego, w wyniku którego Wnioskodawczyni stała się samoistnym właścicielem gruntu i pobudowanej na nim hali. Hala jest nadal wynajmowana w ramach wynajmu prywatnego opodatkowanego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przychody z najmu nie przekraczają rocznie 200.000 zł, dlatego Wnioskodawczyni jest zwolniona z obowiązku bycia czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawczyni chce sprzedać nieruchomość (grunt i halę).
Mając na uwadze zacytowane przepisy prawa podatkowego oraz okoliczności sprawy opisane we wniosku należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie za datę nabycia gruntu wraz z halą magazynową przez Wnioskodawczynię należy uznać datę jego nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 12 marca 1998 r. Pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a updof upłynąłby 31 grudnia 2003 r.
Należy jednak zauważyć, że przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej przez męża Wnioskodawczyni od 1 stycznia 2000 r. do 31 sierpnia 2007 r.
Przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w tej działalności (z wyłączeniem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c updof), jak też przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności oraz dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a updof, przychodem z działalności gospodarczej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku będącego środkiem trwałym albo wartością niematerialną i prawną, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a updof:
Przychodem z działalności gospodarczej jest również przychód z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałego na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie.
Na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a ww. ustawy:
Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki albo zmniejszenie udziału kapitałowego w takiej spółce, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.
Z przywołanych powyżej przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. a updof wynika, że przychody z odpłatnego zbycia wszystkich składników majątku, a więc również składników majątku trwałego, pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej, jeżeli zbycie to następuje przed upływem sześciu lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie do dnia ich odpłatnego zbycia stanowią przychód z tej działalności.
Przy ustaleniu źródła przychodu ze sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej istotny jest okres jaki upłynął pomiędzy datą wycofania tych składników majątkowych z prowadzonej działalności gospodarczej, bądź datą likwidacji tej działalności, a datą ich sprzedaży.
Jeśli okres ten przekracza sześć lat, o którym mowa w ww. przepisach, to przychód uzyskany ze sprzedaży tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Z treści wniosku wynika, że mąż Wnioskodawczyni prowadził na przedmiotowej nieruchomości działalność gospodarczą do 31 sierpnia 2007 r., a zatem w analizowanej sprawie nie powstanie przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż gruntu i hali magazynowej nie stanowi źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
A zatem stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.