Temat interpretacji

1) Jaka kwota jest przychodem ze sprzedaży mieszkania: zł czyli kwota jaką kupujący zapłacił za mieszkanie, czy też kwota zł kwota wynikająca z potrącenia kwoty spłaconego kredytu bankowego ( zł minus zł)? 2) Czy od kwoty zł (spłata kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość) Zainteresowani powinni zapłacić podatek dochodowy za rok 2018? 3) Czy dochód ze sprzedaży mieszkania, wynikający z wyliczenia: przychód minus koszty uzyskania (czyli zł minus zł = zł) jest w całości zwolniony z podatku dochodowego, pod warunkiem wydatkowania środków na własne cele mieszkaniowe do końca roku 2020?

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 3 marca 2020 r. (data wpływu 5 marca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2020 r., oraz w dniu 8 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny, uzupełniony w dniu 29 maja 2020 r., oraz w dniu 8 czerwca 2020 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku złożonym przez:

1. Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
2. Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
   

po uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 20 września 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem kupiła mieszkanie (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego) w . Cena zakupu mieszkania wyniosła zł, przy czym zł pochodziło ze środków własnych, a pozostała część (w wysokości zł) została sfinansowana kredytem bankowym. Od spisanego aktu notarialnego pobrano kwotę zł.

Dnia 1 czerwca 2018 r. nastąpiła sprzedaż mieszkania za kwotę zł. Z tej kwoty zł zostało przeznaczone na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na zakup przedmiotowego mieszkania.

Zainteresowani do końca 2020 r. planują kupić nieruchomość na własne cele mieszkaniowe. Zamierzają przeznaczyć na zakup nowego mieszkania/nieruchomości kwotę znacznie wyższą od kwoty otrzymanej za sprzedaną nieruchomość (około zł).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 27 maja 2020 r. (data wpływu 29 maja 2020 r.) doprecyzowano, że wskazany kredyt został zaciągnięty dnia 16 września 2013 r. Osoby zaciągające wskazany wyżej kredyt (kredytobiorcy) to: małżeństwo . Nabyta w 2013 r. nieruchomość stanowiła składnik wspólnego majątku. W nabytym mieszkaniu mieszkał syn Wnioskodawczyni (część mieszkania była wynajmowana jego partnerce (obecnie żonie)). Do końca 2020 r. Zainteresowani wydadzą środki ze sprzedaży nieruchomości na rozpoczętą budowę własnego domu. Nowa nieruchomość będzie stanowiła składnik majątku wspólnego. W nowym domu Zainteresowani będą mieszkać. W przeszłości dokonywano transakcji zakupu i sprzedaży nieruchomości, innych niż opisane we wniosku.

Natomiast w uzupełnieniu złożonym dnia 8 czerwca 2020 r. wskazano, że do końca 2020 r. Zainteresowani nie nabędą definitywnego prawa własności nowej nieruchomości potwierdzonego aktem notarialnym. Z racji tego, że Zainteresowani budują własny dom takiego aktu notarialnego nie będzie. Zakup działki budowlanej, na której budowany jest dom potwierdza akt notarialny z dnia 30 stycznia 2017 r. Dokonana w 2018 r. sprzedaż nieruchomości miała charakter prywatny, tzn. sprzedaż zakupionej w 2013 r. nieruchomości nie odbyła się w okolicznościach wskazujących na prowadzenie działalności gospodarczej w tym zakresie.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytania.

1. Jaka kwota jest przychodem ze sprzedaży mieszkania: zł czyli kwota jaką kupujący zapłacił za mieszkanie, czy też kwota zł kwota wynikająca z potrącenia kwoty spłaconego kredytu bankowego ( zł minus zł)?
2. Czy od kwoty zł (spłata kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość) Zainteresowani powinni zapłacić podatek dochodowy za rok 2018?
3. Czy dochód ze sprzedaży mieszkania, wynikający z wyliczenia: przychód minus koszty uzyskania (czyli zł minus ... zł = zł) jest w całości zwolniony z podatku dochodowego, pod warunkiem wydatkowania środków na własne cele mieszkaniowe do końca roku 2020?

Zdaniem Zainteresowanych w zakresie pierwszego z pytań przychodem ze sprzedaży mieszkania jest kwota zł i taką kwotę Zainteresowani powinni wydatkować na własne cele mieszkaniowe do końca 2020 r.

W zakresie drugiego pytania wskazano, że kwota zł stanowi część tego przychodu i Zainteresowani nie powinni od niej płacić podatku dochodowego za rok 2018.

Odpowiadając na trzecie z pytań wskazano, że Zainteresowani mogą skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku całego dochodu ze sprzedaży mieszkania w 2018 r., jeżeli Zainteresowani wydatkują środki pieniężne na własne cele mieszkaniowe w ciągu dwóch lat od zbycia mieszkania, czyli do końca 2020 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1389, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&−c) wyżej wskazanej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

&− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)&−c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

We wniosku wskazano, że dnia 20 września 2013 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem kupiła mieszkanie (spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego) w . Nieruchomość została sprzedana dnia 1 czerwca 2018 r.

Z tego względu stwierdzić należy, że dokonane dnia 1 czerwca 2018 r. odpłatne zbycie wskazanej nieruchomości stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Stosownie do art. 30e ust. 1 wskazanej wyżej ustawy, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 cytowanej ustawy).

Zgodnie z przywołanym wyżej art. 19 ust. 1 omawianej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowoskutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Koszt nabycia, co do zasady, określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość (niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodzą z oszczędności nabywcy), koszty wytworzenia i koszty nakładów. Koszty nabycia nieruchomości obejmują nie tylko cenę zakupu, ale również inne wydatki związane z tym nabyciem, np. wynagrodzenie notariusza, podatek od czynności cywilnoprawnych.

Zatem, przywołany powyżej art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób jednoznaczny przesądza, co stanowi koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości. Przepis ten posługuje się pojęciem kosztu nabycia (wytworzenia) oraz udokumentowanych nakładów.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e wskazanej wyżej ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zatem, odpowiadając na pierwsze z pytań należy wskazać, że przychodem z tytułu przedmiotowej transakcji będzie cena sprzedaży nieruchomości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, tj. wartość wyrażona w akcie notarialnym, jednakże pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zaznaczenia wymaga również okoliczność, że przy obliczaniu dochodu do opodatkowania, należy od powstałej w powyższy sposób kwoty odjąć również wartość stanowiącą koszty uzyskania (tego) przychodu, tj. kwotę jaką poniesiono na nabycie zbywanego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, powiększoną o ewentualne nakłady, które zwiększyły wartość zbywanego lokalu i zostały poniesione w czasie jego posiadania.

Przedmiotowy dochód &˗ na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy &˗ może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych we wskazanym przepisie.

Stanowi on, że wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D oznacza dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W oznacza wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P oznacza przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje więc taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się m. in.:

1. wydatki poniesione na:
   
   
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
      
      &˗ położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
      
      
      
2. wydatki poniesione na:
   
   
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

&˗ w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;

Przechodząc do odpowiedzi na drugie z zadanych pytań należy w pierwszej kolejności zauważyć, że art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) wymaga, aby spłata kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)&˗c) dotyczyła celów określonych w pkt 1 tego ustępu (art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z perspektywy omawianego zwolnienia istotne jest zatem, aby:

1. spłacany kredyt był zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży, oraz
2. (kredyt ten) był zaciągnięty przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży, a następnie wydatkuje go na spłatę kredytu, i
3. (kredyt ten) był zaciągnięty na ściśle określone cele mieszkaniowe, enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w nabytym mieszkaniu (sprzedanym dnia 1 czerwca 2018 r. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego) mieszkał syn Wnioskodawczyni. Dodatkowo część mieszkania była wynajmowana Jego partnerce (obecnie żonie).

Podkreślić należy, że samo poniesienie wydatku w przypadku Zainteresowanych pod postacią kredytu nie świadczy jeszcze o tym, że spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące możliwość skorzystania z analizowanego zwolnienia. Jednym z obwarowań jego zastosowania jest bowiem wykazanie, że poniesiony wydatek przeznaczony został na zrealizowanie własnych celów mieszkaniowych Podatnika. Własne cele mieszkaniowe w takim przypadku należy rozumieć zgodnie z wykładnią literalną. Ich realizacja powinna więc polegać na tym, że Podatnik faktycznie takie cele realizuje, tzn. po zakupie nieruchomości faktycznie w niej zamieszkuje.

Z tego względu spłata kredytu zaciągniętego na zakup w 2013 r. nieruchomości (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) nie może zostać objęta zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata wspomnianego kredytu nie spełnia bowiem warunków do uznania jej za wydatek na własne cele mieszkaniowe, które zostały określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Zainteresowani nie realizowali w przedmiotowej nieruchomości własnych celów mieszkaniowych, gdyż zgodnie ze wskazaniem zawartym we wniosku nieruchomość ta zaspokajała potrzeby mieszkaniowe innych niż Zainteresowani osób, tj. syna Zainteresowanych i (obecnie) Ich synowej.

Z tego względu odpowiadając na drugie z pytań należy wskazać, że spłata kredytu zaciągniętego na zbywaną nieruchomość nie stanowi celu mieszkaniowego w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem wydatek ten nie może zostać uwzględniony w ramach obliczania dochodu zwolnionego od opodatkowania.

W zakresie trzeciego z pytań Zainteresowanych podkreślenia wymaga okoliczność, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za cel mieszkaniowy uważa się nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego.

Ponadto, realizację celu mieszkaniowego stanowi również budowa, rozbudowa, nadbudowa, przebudowa lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) cytowanej ustawy).

We wniosku wskazano, że Zainteresowani budują własny dom. Do końca 2020 r. Zainteresowani wydadzą środki ze sprzedaży nieruchomości na rozpoczętą budowę własnego domu. Nowa nieruchomość będzie stanowiła składnik majątku wspólnego. W nowym domu Zainteresowani będą mieszkać. Zakup działki budowlanej, na której budowany jest dom potwierdza akt notarialny z dnia 30 stycznia 2017 r.

Zatem, dochód z tytułu odpłatnego zbycia wskazanej nieruchomości w części przeznaczonej na budowę własnego domu korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując nie można uznać za prawidłowe w całości stanowisk wnioskodawców, że:

• przychodem ze sprzedaży mieszkania jest kwota jaką kupujący zapłacił za mieszkanie - stanowisko to bowiem nie uwzględnia okoliczności, że stosownie do przepisu art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest (co do zasady) ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Innymi słowy przedmiotowa kwota ulega pomniejszeniu o koszty odpłatnego zbycia;
• od kwoty spłaty kredytu jako, że stanowi część przychodu, nie powinni płacić podatku dochodowego jak bowiem wyjaśniono, warunkiem skorzystania na podstawie art. 21 ust. pkt 131 ustawy ze zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e ustawy, jest wydatkowanie przychodu (na warunkach określonych w tym przepisie) na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Z wniosku natomiast wynika, że część przychodu została wydatkowana na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na zakup sprzedawanego mieszkania. W okolicznościach niniejszej sprawy jako że Wnioskodawcy nie realizowali własnych celów mieszkaniowych w zbywanym mieszkaniu - kwota ta nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania;
• dochód ze sprzedaży mieszkania, wynikający z wyliczenia: przychód minus koszty uzyskania jest w całości zwolniony z podatku dochodowego, pod warunkiem wydatkowania środków na własne cele mieszkaniowe do końca 2020 r. stanowisko to jest obarczone błędem wynikającym z tego, że Wnioskodawcy utożsamiają kwotę jaką kupujący zapłacił za mieszkanie (sprzedaż za kwotę) z przychodem ustalonym zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy. Ponadto stanowisko to nie uwzględnia, że część przychodu została już przez Wnioskodawców wydatkowana na spłatę kredytu bankowego zaciągniętego na zakup sprzedawanego mieszkania, co w okolicznościach niniejszej sprawy - jak wyjaśniono - nie uprawnia do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

Końcowo zauważyć należy wskazać, że wszelkiego rodzaju ulgi, czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości (oraz praw majątkowych) w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Zaznaczenia wymaga, że organ interpretacyjny nie jest uprawniony do dokonywania obliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Stąd też organ interpretacyjny nie analizował i nie odnosił się do wskazanych przez Wnioskodawców kwot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem
wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k&14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43&˗300 Bielsko&˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej