Temat interpretacji
Czy prowadzona przez spółkę działalność stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia do skorzystania z ulgi B+R poprzez złożenie korekt zeznań rocznych?
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia, czy prowadzona przez spółkę działalność, w której jest Pan wspólnikiem obejmująca fazy 1-3 Projektu XYZ, przedstawione w opisie sprawy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uprawnia Pana do skorzystania z tej ulgi w latach 2017-2019. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jest Pan komandytariuszem w sp. z o.o. Sp.k. Jako wspólnik spółki oraz podatnik podatku dochodowego do końca kwietnia 2021 r. rozliczał przychody i koszty spółki proporcjonalnie do swojego prawa do udziału w zysku - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Spółka działa na polskim rynku od 19... r. i obecnie jest liderem wśród firm informatycznych dostarczających oprogramowanie dla branży XXX. Główną działalnością spółki jest produkcja oprogramowania do obsługi sklepów i hurtowni XXX oraz YYY.
Dzięki skalowalności tworzonego oprogramowania do klientów spółki należą zarówno duże hurtownie XXX, jak i sklepy oraz YYY. Zgodnie z wpisem do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy do pozostałej działalności spółki należy działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki, zarządzaniem urządzeniami informatycznymi czy stronami internetowymi oraz działalność handlowa w zakresie komputerów, urządzeń elektronicznych i komunikacyjnych.
Celem spółki jest nieustanny rozwój, co przekłada się na współpracę z największymi światowymi dostawcami danych dla branży XXX. Tworząc oprogramowanie spółka używa różnych nowoczesnych technologii, tj. (...).
Aplikacje spółki działają w środowiskach (...).
Spółka, jako jeden z liderów krajowego rynku, stawiając na ciągły rozwój oparty na innowacjach, buduje tym samym rozpoznawalność marki. Jednocześnie z uwagi na postęp technologiczny i wzrastające wymagania klientów, prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej jest nieodzownym elementem prowadzonego biznesu. Zatem, niezwykle istotnym jest dla spółki, aby inwestować w nowe pomysły oraz wprowadzać innowacyjne rozwiązania informatyczne (oprogramowanie, aplikacje itp.), mające zastosowanie w procesach biznesowych branży XXX. W rezultacie, spółka stale wprowadza nowe, zmienione lub ulepszone rozwiązania w tym zakresie, często opracowywane i tworzone pod konkretne potrzeby klienta. Potwierdzeniem innowacyjnego charakteru działań spółki i jej dynamicznego rozwoju jest (...).
Zgodnie z regulaminem organizacyjnym spółki przyjętym w formie zarządzenia Prezesa Zarządu, działalność spółki jest podzielona na działy biznesowe rozumiane jako jednostki organizacyjne realizujące określone funkcje. Działalność badawczo-rozwojowa jest realizowana przez wyspecjalizowaną kadrę spółki, z różnych jej działów (w szczególności z Działu Programistów, Działu Grafików, Działu Wdrożeń), które wspólnie realizują konkretne projekty B+R, tworząc nowe produkty/usługi (oprogramowanie/aplikacje) bądź ulepszając/rozszerzając funkcjonalność produktów/usług stworzonych wcześniej przez spółkę.
Od początku działalność B+R prowadzona przez spółkę, dotycząca tworzenia rozwiązań w dziedzinie IT ma charakter systematyczny, twórczy i projektowy. Oznacza to w praktyce, że w celu opracowania konkretnego rozwiązania informatycznego (stworzenia konkretnej aplikacji czy oprogramowania) tworzony jest projekt oraz powoływany jest zespół projektowy, którego zadaniem jest realizacja tego projektu, tj. opracowanie i wytworzenie danego oprogramowania czy też aplikacji. Praca projektowa w zakresie działalności B+R jest realizowana zgodnie z wewnętrznymi procedurami zarządzania spółki, które określają podstawowe zasady przebiegu, planowania i monitorowania każdego projektu. Prowadzone przez spółkę prace B+R polegają w szczególności na zdobywaniu nowych zasobów wiedzy oraz tworzeniu innowacyjnych i kompleksowych rozwiązań informatycznych zgodnie z zapotrzebowaniem rynku. W efekcie otrzymywane są nowe, ulepszone lub zmienione kompleksowe i zaawansowane rozwiązania informatyczne, składające się w szczególności z algorytmów, skryptów i kodów informatycznych.
Projekty, co do zasady, realizowane są w ramach standardowego cyklu projektowego. Standardowy cykl projektowy składa się zasadniczo z następujących faz:
‒Faza 1: Tworzenie koncepcji, harmonogramu i budżetu projektu,
‒Faza 2: Zasadnicze prace programistyczne,
‒Faza 3: Weryfikacja systemu / oprogramowania w środowisku zbliżonym do naturalnego oraz wdrożenie w środowisku naturalnym,
‒Faza 4: Nadzór techniczny nad oprogramowaniem po jego wdrożeniu.
Faza 1 polega na przeprowadzeniu wstępnych prac koncepcyjnych dotyczących opracowania projektu B+R polegającego w głównej mierze na tworzeniu nowego oprogramowania o sprecyzowanych parametrach lub rozwoju istniejącego oprogramowania, zgodnie z zapotrzebowaniem rynku bądź konkretnego klienta. Powyższe działania są oparte na doświadczeniu, wiedzy technicznej, wnioskach z przeprowadzanej analizy rynku oraz sygnałach od klientów, które stanowią podstawę do działań podejmowanych w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Zakres i kształt tych działań uzależniony jest przede wszystkich od wyników prac koncepcyjno-analitycznych, obejmujących przeprowadzenie badań rynku oraz towarzyszących im konsultacji biznesowych, których celem jest zidentyfikowanie zapotrzebowania klientów/potencjalnych klientów spółki na nowe funkcjonalności/rozwinięcie istniejących funkcjonalności. W następnym kroku, biorąc pod uwagę wyniki powyżej wskazanych prac, opracowywane są wstępne założenia i hipotezy projektu, w tym określenie wymagań co do zasobów oraz stopnia ich zaangażowania, jak również przewidywanego czasu realizacji prac (kadra pracownicza, narzędzia programistyczne, infrastruktura techniczna, harmonogram projektu, budżet). Jest to etap o charakterze twórczym, koncepcyjnym, który w zależności od stopnia skomplikowania problemu może trwać nawet kilkadziesiąt dni roboczych. Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu należy zaliczyć:
‒zdefiniowanie problemu będącego punktem wyjściowym dla podejmowanego projektu, definiowanie zakresu czynności projektowych, kamieni milowych projektu badawczego, niezbędnych do stworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego produktu, usługi bądź procesu odpowiadającego specyfice rynku / potrzebom klienta,
‒określenie sposobu realizacji i opracowanie wstępnej koncepcji projektu (potencjalne kierunki rozwiązania problemu, metody realizacji, w tym elementy dostępnych technologii możliwych do wykorzystania i luki techniczne konieczne do zagospodarowania, stosowane narzędzia informatyczne i technologie),
‒analiza i zidentyfikowanie wpływu nowych rozwiązań na dotychczas funkcjonujący system z perspektywy przede wszystkim potencjalnych zysków / strat,
‒planowanie realizowanych prac i angażowanych zasobów, wycena projektu zgodnie z przyjętymi wstępnymi założeniami technicznymi i metodologicznymi.
Efektem prac koncepcyjnych jest powstanie planu realizacji projektu.
Faza 2 (zasadnicze prace programistyczne) obejmuje prace programistyczne prowadzące do opracowania poszczególnych elementów prototypu oprogramowania/aplikacji, a następnie oprogramowania/aplikacji docelowej. Do czynności podejmowanych w ramach tego etapu należy zaliczyć:
‒projektowanie i modelowanie elementów rozwiązania IT na podstawie opracowanej koncepcji,
‒pozostałe prace projektowe prowadzące do opracowywania nowych lub udoskonalenia aktualnych algorytmów,
‒czynności programistów związane z tworzeniem oprogramowania oraz nowych rozwiązań IT,
‒czynności służące weryfikacji działania tworzonych elementów systemu (testy wewnętrzne), prace związane z dostosowaniem technologii po jej wstępnej weryfikacji przez klienta.
Faza 3 (weryfikacja systemu w środowisku zbliżonym do naturalnego) obejmuje czynności testowe mające na celu weryfikację zaimplementowanych rozwiązań/funkcjonalności oprogramowania/aplikacji/systemu lub jego elementów w środowisku zbliżonym do produkcyjnego. Rodzaj testów wybierany jest w zależności od wykorzystanej technologii, ilości zaimplementowanego kodu, algorytmu. Ostatecznie prace w tej fazie prowadzą do pierwszego wdrożenia rozwiązania w środowisku naturalnym tj. u klienta.
Faza 4 obejmuje nadzór techniczny po wdrożeniu oprogramowania. Po wdrożeniu w środowisku docelowym czynności realizowane w ramach tego etapu obejmują w szczególności: naprawę błędów, bieżące wsparcie dla użytkowników systemu (w tym szkolenia), drobne korekty lub poprawę pewnych funkcjonalności, dobudowanie do istniejącego systemu prostych funkcjonalności / usprawnień.
Spółka zaznacza, że działalność B+R realizowana jest jedynie w fazach 1-3 standardowego cyklu projektowego, natomiast faza 4 nie jest uznawana przez spółkę za działalność B+R. Niemniej, spółka do działalności B+R nie zalicza także realizowanych w fazach 1-3 cyklu projektowego prac rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, także tych, które mają charakter ulepszeń.
Działalność B+R spółki ma i miała w latach 2017-2019 charakter twórczy i prowadzi oraz prowadziła do tworzenia nowej wiedzy lub wykorzystywania elementów wiedzy istniejącej do tworzenia nowych zastosowań. Działalność ta była w latach 2017-2019 i jest nadal podejmowana w sposób usystematyzowany (zgodnie z opracowanym harmonogramem, w oparciu o zaplanowane zasoby osobowe, techniczne i finansowe) i regularny.
W odniesieniu do prowadzonej działalności B+R po raz pierwszy dokonał Pan odliczenia, o którym mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dokonał odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów kwalifikowanych za 2020 r. (poprawność stosowania ulgi B+R potwierdził Pan uzyskując indywidualną interpretację podatkową w tym zakresie - sygn. (...)).
Aktualnie chce Pan także skorzystać z przedmiotowej ulgi dokonując stosownej korekty rozliczeń rocznych za lata 2017-2019. W celu korzystania z ulgi B+R wyodrębnia Pan i będzie wyodrębniać w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1 i 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty działalności B+R.
W szczególności zaznacza Pan, że:
‒w ewidencji rachunkowej wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją działalności B+R i są/zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których działalność B+R jest realizowana,
‒nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
‒odliczy w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 26e ust. 2, 2a i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
‒dokona odliczenia z tytułu ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 26e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
‒koszty kwalifikowane nie zostały/nie zostaną mu zwrócone w jakiekolwiek formie,
‒nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.
Projektem, w ramach którego chce Pan korzystać (na podstawie złożenia korekt zeznań rocznych za lata 2017-2019) z ulgi B+R jest tzw. Projekt XYZ.
XYZ to autorski system ERP (oprogramowanie) opracowany w całości przez spółkę, który stanowi trzon szerszego pakietu rozwiązań z oferty spółki. Program posiada budowę modułową, co jest jego niezaprzeczalną zaletą, ponieważ pozwala na wykorzystanie go z powodzeniem zarówno w niedużych firmach (nawet jednoosobowych), jak i w wielooddziałowych przedsiębiorstwach zatrudniających setki osób. Oprogramowanie spółki najczęściej wybierane jest przez (...). Główną funkcją oprogramowania XYZ jest (...). Ponadto XYZ składa się aktualnie z dodatkowych modułów, które mogą być użytkowne odrębnie lub w połączeniu z pozostałymi modułami:
‒A. - (...).
‒B. - (...).
‒C. - (...).
‒D. - (...).
‒E. - (...).
W ramach Projektu XYZ stworzył Pan w poprzednich latach podatkowych trzon oprogramowania, który nieustannie jest rozwijany i unowocześniany w ramach realizowanych przez spółkę prac B+R.
W latach 2017-2019 spółka również realizowała prace B+R rozwijając nowe funkcjonalności/moduły XYZ. Jednocześnie zakłada Pan, że w przyszłości XYZ będzie rozbudowywana o kolejne moduły.
Prace programistyczne w ramach Projektu XYZ nie są i nie były w przeszłości związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, że każde z opracowanych przez spółkę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności.
Należy zauważyć, że prace B+R realizowane w ramach Projektu XYZ zawsze zmierzały do opracowania/wytworzenia rozwiązania (oprogramowania, funkcjonalności, modułu) niewystępujących dotychczas na rynku lub w praktyce gospodarczej spółki albo są/były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prowadzona przez spółkę działalność, obejmująca fazy 1-3 Projektu XYZ, przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi B+R w latach 2017-2019 poprzez złożenie korekt zeznań rocznych?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem prowadzona przez spółkę działalność, obejmująca fazy 1-3 Projektu XYZ przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Pana do korzystania z ulgi B+R za lata 2017-2019 poprzez złożenie korekt zeznań rocznych.
W myśl art. 4 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks spółek handlowych spółką osobową jest m.in. spółka komandytowa. Definicję legalną spółki komandytowej zawiera art. 102 Kodeksu spółek handlowych, zgodnie z którym spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Komandytariusz uczestniczy w zysku spółki komandytowej proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 Kodeksu spółek handlowych).
Przenosząc powyższe na grunt przepisów prawa podatkowego, spółka komandytowa jako spółka osobowa była do końca kwietnia 2021 r. transparentna podatkowo co oznacza, że dochody tej spółki w latach 2017-2019 nie stanowiły odrębnego przedmiotu opodatkowania. Skutki podatkowe zdarzeń gospodarczych związanych z działalnością spółki osobowej w tym okresie przypisywane były odpowiednio jej wspólnikom. Zatem w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, podatnikiem podatku dochodowego nie była spółka, lecz jej wspólnicy - komplementariusze i komandytariusze spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony był od cywilnoprawnego statusu wspólnika. Jeżeli zatem wspólnikiem spółki osobowej była osoba fizyczna, dochód z udziału w zysku w tej spółce (ustalony w umowie spółki komandytowej) podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powyższym, z uwagi na fakt, że jest Pan osobą fizyczną to skutki podatkowe stanu faktycznego powinny być z perspektywy Pana oceniane przez pryzmat uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1 a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 (o czym stanowi art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) stosuje się odpowiednio do:
‒rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
‒ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
W świetle powyższego wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą. Powyższe zasady mają w pełni zastosowanie do zasad rozliczeń podatkowych wspólników spółki komandytowej obowiązujących w latach będących przedmiotem analizy w niniejszym wniosku, tj. w latach 2017-2019.
Prawidłowość zaprezentowanego stanowiska potwierdzają również interpretacje prawa podatkowego, np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.374.2020.2.SJ. oraz interpretacja z dnia 4 grudnia 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.543.2020.2.MJ.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z kolei w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r. prace rozwojowe oznaczały nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
‒opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
‒opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja od 1 października 2018 r. art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w Prawie o szkolnictwie wyższym i nauce. Ponadto, wprowadzenie nowych definicji związane było z koniecznością rozgraniczenia działalności artystycznej od naukowej i prac rozwojowych: „Jednocześnie projekt przesądza, że badania naukowe i prace rozwojowe prowadzi się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych, a twórczość artystyczną - w dziedzinie sztuki i dyscyplinach artystycznych” (str. 11 uzasadnienia).
Mając na względzie powyższe, Pana zdaniem, dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, nie zmieniając jednocześnie ich zakresu. Nadrzędnym celem wprowadzenia nowych definicji miało być bowiem jasne rozróżnienie działalności naukowej i prac rozwojowych od działalności artystycznej.
Prawidłowość takiego stanowiska potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 stycznia 2019 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.558.2018.2.BM), w której pod wyłączenie z niej przykładowego wymienienia przejawów prac rozwojowych, tj. opracowywania prototypów, projektów pilotażowych, testowania i walidacji nowych lub ulepszonych rozwiązań stanowi jedynie jej uproszczenie, nie zmieniając zakresu.
Tym samym, w ocenie Pana jego stanowisko wraz z uzasadnieniem, zawarte we wniosku, pozostaje aktualne zarówno w stanie prawnym sprzed 1 października 2018 r., jak również w odniesieniu do przepisów obowiązujących od 1 października 2018 r.
W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:
‒działalność ma charakter twórczy,
‒działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,
‒działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wskazuje Pan, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.
Ponadto, uznać należy, że na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.
Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że działalność spółki w zakresie Projektu XYZ wymagała m.in. opracowania koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, weryfikacji wstępnej koncepcji, poszukiwania nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenia nowych algorytmów lub rozwoju już istniejących, tworzenia unikalnych kodów programistycznych, co oznacza, że ma w pełni twórczy charakter. Ponadto prace w ramach Projektu XYZ prowadzone są zgodnie ze standardowym cyklem projektowym, z podziałem na 4 fazy. Zatem prace te są prowadzone w sposób uporządkowany, według określonego planu oraz przez intencjonalnie wybrane osoby, posiadające właściwe kompetencje i wykształcenie. Tym samym prace w ramach Projektu XYZ można uznać za działalność podejmowaną w sposób systematyczny.
Co więcej, jak wskazano w opisie stanu faktycznego działalność B+R spółki obejmuje i obejmowała w latach 2017-2019: pozyskiwanie nowej wiedzy poprzez analizy technologiczne, tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów oraz czynności eksperymentalne ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej jako niezbędny krok w procesie tworzenia nowego bądź znacząco ulepszonego oprogramowania. Działalność spółki w ramach Projektu XYZ miała i ma na celu opracowanie innowacyjnego produktu, tj. skutecznego oprogramowania oraz aplikacji mobilnej umożliwiających obsługę procesu sprzedaży i zakupów (w tym również przez sklepy internetowe), obsługę magazynową, obsługę księgową oraz obsługę innych procesów biznesowych.
W konsekwencji należy uznać, że prace realizowane przez Pana w ramach Projektu XYZ mają i miały w latach 2017-2019 za cel wykorzystanie posiadanej aktualnie wiedzy do stworzenia całkiem nowego produktu, przy wykorzystaniu innowacyjnych komponentów.
Należy wskazać, że pomocne w zakresie klasyfikacji prac rozwojowych są także dokumenty opracowane przez OECD. W krajach OECD do celów statystycznych w zakresie prac badawczo- rozwojowych stosowany jest Podręcznik Frascati Manuał 2015 („Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development", dalej: Podręcznik Frascati). Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać:
‒rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków,
‒rozwój technologii związanych z Internetem - projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie,
‒rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu,
‒działania zmierzające do rozwiązywania konfliktów w ramach sprzętu lub oprogramowania w oparciu o proces reorganizacji systemu lub sieci,
‒tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach,
‒tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa,
‒prace rozwojowe ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej będące niezbędnym krokiem w procesie tworzenia programu lub systemu.
Mając na względzie powyższe, w Pana ocenie, charakter realizowanych przez spółkę prac w ramach Projektu XYZ przedstawionych w opisie stanu faktycznego (w szczególności w ramach faz 1-3) wyczerpuje opisane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych kryteria kwalifikacji działalności do obszaru B+R. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego, prowadzone przez spółkę prace:
‒dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),
‒wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,
‒są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu, zgodnie z standardowym cyklem projektu opisanym w stanie faktycznym,
‒mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania,
‒są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu.
W związku z powyższym, Pana zdaniem, należy uznać, że realizowana przez spółkę działalność B+R w ramach Projektu XYZ spełnia definicje wskazane w art. 5a pkt 38 oraz pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym spełnia definicję działalności B+R.
Podsumowując, Pana zdaniem prowadzona przez spółkę działalność w ramach Projektu XYZ, obejmująca fazy 1-3 przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowi działalność B+R, co uprawnia Pana do skorzystania z ulgi B+R w latach 2017-2019 poprzez złożenie korekt zeznań rocznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pana stanowiska.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.