Możliwość skorzystania z ulgi na dziecko za całe 12 miesięcy w zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2022?

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 października 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 24 i 25 listopada 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani matką 7-letniego dziecka urodzonego (…). Z ojcem dziecka jest Pani po rozwodzie (wyrok uprawomocnił się w roku 2020).

Ojciec dziecka ma ustalone i zasądzone przez Sąd alimenty. Do dziecka przychodzi co 2 tygodnie i w każdą środę. Natomiast, poza ustalonymi kontaktami, ojca dziecka nie ma. Ojciec płaci tylko alimenty na dziecko.

Z dzieckiem mieszka Pani sama w domu i sama wychowuje dziecko. Nie jest Pani z nikim w związku. Dziecko cały czas mieszka z Panią w domu i ani razu nie było ani nigdy nie nocowało u ojca.

Ojciec dziecka ma zasądzone, że w niedziele dziecko może wziąć poza Pani dom, ale tego nie robi. Ojciec dziecka mieszka ze swoją konkubiną i z ich wspólnym dzieckiem w A. Pani i były mąż należycie do US w B.

O podstawowe potrzeby, tj.: ubieranie, jedzenie, wożenie do szkoły, odbieranie ze szkoły dba Pani, jak też organizowanie czasu wolnego, czy rozwijanie pasji dziecka.

Z ojcem dziecka nie było nigdy ustalone porozumienie odnośnie ulgi prorodzinnej - do tej pory z ulgi korzystała Pani.

Nie dotyczą Pani jak i dziecka przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowymi ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Jednocześnie Pani dochody mieszczą się w limicie uprawniającym do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Sąd ustalił, że dziecko ma miejsce zamieszkania każdorazowo w miejscu zamieszkania matki - dziecko mieszka w jednym domu z Panią (mieszkacie tylko we dwie w domu).

Kontakty ojca sąd uregulował, tak że ojciec ma prawo w co drugi weekend widywać się z dzieckiem w sobotę w miejscu zamieszkania dziecka. Natomiast w niedziele z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania w wyznaczonych godzinach (do dnia dzisiejszego tak się nie zdarzyło).

Władza rodzicielska została pozostawiona obojgu rodzicom.

Dziecko mieszka z Panią – jego miejsce zamieszkania jest tam, gdzie miejsce zamieszkania matki.

W roku 2022 dziecko cały czas mieszka z Panią i to Pani się nim zajmuje. Ojciec ma prawo widywania się z dzieckiem. Dziecko u niego nie było, nie mieszkało, nigdzie z nim nie pojechało - do lekarza chodzi Pani, dziecko mieszka z Panią. Pani dba o dziecko i troszczy się o zdrowie, rozwijanie pasji i opiekę. Natomiast ojciec dziecka - w wyznaczone dni - przychodzi i nie wykorzystuje w pełni tego co ma zasądzone, ponieważ te kontakty sobie skraca w taki sposób, że w soboty przebywa u dziecka 5 godzin i w niedziele też 5 godzin, natomiast w środy ma zasądzone 2 godziny.

W 2022 r. ojciec dziecka był - poza wyznaczonymi kontaktami w miejscu zamieszkania dziecka - na przedstawieniu w szkole na rozpoczęciu roku szkolnego, na uroczystości pasowania na ucznia klasy 1, przywiózł jej kredki w sierpniu przed rokiem szkolnym, wcześniej prezent na urodziny. Natomiast nie ubiera jej, nie kupuje jedzenia ani leków, nie chodzi do lekarza, nie odrabia lekcji, nie zawozi ani nie przywozi ze szkoły. Płaci alimenty w wyznaczonym terminie i to wszystko.

Uzyskuje Pani dochody z umowy o pracę i zlecenia. Nie prowadzi żadnej działalności.

Pani dochody nie przekroczą kwoty 112 000 zł jako matki samotnie wychowującej dziecko.

Ojciec dziecka nie ma ograniczonej władzy rodzicielskiej, a więc w rozumieniu Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wykonywanie władzy rodzicielskiej sąd powierzył obojgu rodzicom ustalając miejsce zamieszkania przy matce. Ustalił także kontakty z ojcem dziecka i zasądził comiesięczne alimenty na dziecko.

Wcześniej i w 2022 r., praktycznie to Pani - matka dziecka - sprawowała i sprawuje wyłączną pieczę nad dzieckiem.

W 2022 r. wykonywanie władzy rodzicielskiej ojca przejawiało się i nadal przejawia w płaceniu alimentów na dziecko i realizowaniu kontaktów z dzieckiem w Pani - matki dziecka - domu.

Kontakty sąd ustalił - w środy w godz. 17-19, oraz w co drugi weekend, tj. w soboty i niedziele w godz. 10-18. Ojciec dziecka znacząco skraca kontakty w soboty i niedziele, tj. maks. do godz. 15-16.

Pytanie

Czy ma Pani prawo zastosować ulgę na dziecko za całe 12 miesięcy , tj. w 100% w zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2022?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, ma Pani prawo zastosować ulgę w pełnej wysokości z zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2022 i jednoczenie mieszcząc się w limicie uprawniającym do skorzystania z tej ulgi jako matka samotnie wychowująca dziecko, ponieważ dziecko przez cały czas mieszka z Panią i to Pani o nie dba, troszczy się i rozwija pasje, a także dba o fizyczne i emocjonalne potrzeby.

Ojciec dziecka płaci alimenty zasądzone przez Sąd, jak też przychodzi na kontakty wyznaczone przez Sąd, i w ciągu roku przyniósł dziecku prezent na urodziny, dzień dziecka i w sierpniu kredki. Poza tymi upominkami, nie ubiera dziecka, nie kupuje dziecku jedzenia, nie troszczy się o zdrowie, nie odrabia lekcji, nie zawozi do szkoły, a jedynie ogranicza się do kontaktów ustalonych przez Sąd i do płacenia alimentów.

Ojciec dziecka nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ale dziecko mieszka z Panią i to Pani o nie dba, a ojciec pojawia się na kilka godzin (nawet nie na tyle, ile ustalił Sąd).

Ulga co do zasady nie powinna przysługiwać temu, kto jedynie powołuje się na status rozwodnika a także płacenie alimentów, ale temu z kim dziecko mieszka i kto tak naprawdę dba o dziecko każdego dnia.

Jednocześnie chodzi Pani o możliwość skorzystania z ulgi w pełnej wysokości w PIT-37 za rok 2022, ponieważ dziecko mieszka z Panią i to Pani o nie dba i się nim opiekuje na co dzień.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Jak stanowi art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a omawianej ustawy:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

W myśl art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Na mocy art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Zgodnie z art. 27f ust. 2d omawianej ustawy:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z kolei, art. 27f ust. 4 ww. ustawy stanowi, że:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Na mocy art. 26 ww. ustawy:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Stosownie do art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z kolei, na mocy art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

‒podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

W myśl art. 6 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4d, ma zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci określone w ust. 4c, z uwzględnieniem ust. 4e, jeżeli osoby te spełniają łącznie następujące warunki:

1)mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

2)osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75% całkowitego przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym;

3)udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Zgodnie zatem z ogólną zasadą wynikającą z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

W związku z tym wyjaśnienia wymaga, że stosownie do art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Z art. 95 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Na gruncie art. 97 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślić należy, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Wykonywać pieczę (zgodnie z definicją Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować).

W konsekwencji, samo płacenie alimentów na dziecko oraz sporadyczne spotkania z małoletnim dzieckiem nie są rozstrzygające dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

Idąc dalej, stosownie do art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Jednakże – w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. b ww. ustawy – ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z ww. ulgi prorodzinnej w związku z wykonywaniem władzy rodzicielskiej w stosunku do jednego dziecka od wysokości dochodu uzyskanego przez rodzica (opiekuna prawnego) w danym roku podatkowym. W przypadku, gdy dana osoba nie pozostaje w związku małżeńskim i wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do jednego dziecka ma prawo do odliczeń w ramach ww. ulgi tylko wówczas, gdy jej dochód w roku podatkowym nie przekroczył 56 000 zł, zaś gdy jest osobą samotnie wychowującą jedno dziecko – gdy jej dochód nie przekroczył w roku podatkowym 112 000 zł.

Z opisu zdarzenia wynika, że jest Pani matką dziecka urodzonego (…). Z ojcem dziecka jest Pani po rozwodzie (wyrok uprawomocnił się w roku 2020). Z dzieckiem mieszka Pani sama w domu i sama je wychowuje. Nie jest Pani z nikim w związku. Sąd ustalił, że dziecko ma miejsce zamieszkania każdorazowo przy miejscu zamieszkania matki - czyli dziecko mieszka z Panią. Kontakty ojca sąd uregulował, tak że ojciec ma prawo w co drugi weekend widywać się z dzieckiem, w sobotę w miejscu zamieszkania dziecka. Natomiast, w niedziele z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania w wyznaczonych godzinach (do dnia dzisiejszego tak się nie zdarzyło). Władza rodzicielska pozostawiona została obojgu rodzicom. Ojciec dziecka ma ustalone i zasądzone przez Sąd alimenty. Do dziecka przychodzi co 2 tygodnie i w każdą środę. Natomiast, poza ustalonymi kontaktami - ojca dziecka nie ma. Ojciec płaci tylko alimenty na dziecko. O podstawowe potrzeby, tj.: ubieranie, jedzenie, wożenie do szkoły, odbieranie ze szkoły dba Pani, jak też organizowanie czasu wolnego, czy rozwijanie pasji dziecka. W roku 2022 dziecko cały czas mieszka z Panią i to Pani się nim zajmuje. Ojciec ma prawo widywania się z dzieckiem. Dziecko u niego nie było, nie mieszkało, nigdzie z nim nie pojechało - do lekarza chodzi Pani. W 2022 r. ojciec dziecka był - poza wyznaczonymi kontaktami w miejscu zamieszkania dziecka - na przedstawieniu w szkole na rozpoczęciu roku szkolnego, na uroczystości pasowania na ucznia klasy 1, przywiózł jej kredki w sierpniu przed rokiem szkolnym, wcześniej prezent na urodziny. Natomiast nie ubiera jej, nie kupuje jedzenia ani leków, nie chodzi do lekarza, nie odrabia lekcji, nie zawozi ani nie przywozi ze szkoły. Płaci alimenty w wyznaczonym terminie i to wszystko. Pani dba o dziecko i troszczy się o zdrowie, rozwijanie pasji i opiekę. Natomiast ojciec dziecka w wyznaczone dni przychodzi i nie wykorzystuje w pełni tego co ma zasądzone, ponieważ kontakty skraca w taki sposób, że w soboty przebywa u dziecka 5 godzin i w niedziele też 5 godzin, natomiast w środy ma zasądzone 2 godziny. W 2022 r. praktycznie Pani sprawowała i sprawuje wyłączną pieczę nad dzieckiem. Z ojcem dziecka nie było nigdy ustalone porozumienie odnośnie ulgi prorodzinnej - do tej pory z ulgi korzystała Pani. Uzyskuje Pani dochody z umowy o pracę i zlecenia. Pani dochody nie przekroczą kwoty 112 000 zł jako matki samotnie wychowującej dziecko. Nie dotyczą Pani jak i dziecka przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowymi ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, zgodnie z którym ulga nie powinna przysługiwać temu kto jedynie powołuje się na status rozwodnika a także płacenie alimentów, ale temu z kim dziecko mieszka i kto tak naprawdę dba o dziecko każdego dnia.

W konsekwencji, przyjmując zatem za Panią, że - jak Pani wskazała w opisie zdarzenia - w 2022 r. sama wychowuje Pani małoletnie dziecko, które mieszka z Panią i Pani sprawuje nad nim wyłączną pieczę, uznać należy, że przysługuje Pani ulga prorodzinna na małoletnie dziecko, wynikająca z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za 12 miesięcy w rozliczeniu za 2022 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga, czy jest Pani osobą samotnie wychowującą dziecko. Oznacza to, że kwestia ta nie podlegała ocenie. Ten element podała Pani jako okoliczność faktyczną sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).