Temat interpretacji

możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2019 r. (data wpływu 22 października 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca zawarł związek małżeński ze swoją obecną żoną. Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca oraz Jego żona nie zawierali umowy majątkowej małżeńskiej (tzw. intercyzy), w związku z czym nadal łączy ich małżeńska wspólność majątkowa zakładająca współwłasność przedmiotów majątkowych nabytych przez małżonków w zakresie określonym w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, dalej: Kodeks rodzinny i opiekuńczy). Przed zawarciem związku małżeńskiego, na mocy aktu notarialnego z dnia 1 sierpnia 2014 r., Wnioskodawca oraz Jego obecna żona nabyli na współwłasność w udziale po 1/2 części lokal mieszkalny położony w () (woj. ) przy ul. (), oznaczony nr (), wraz z przynależnym do niego pomieszczeniem piwnicznym oraz odpowiednim udziałem w części wspólnej budynku i jego urządzeń, w którym znajduje się lokal oraz z takim samym udziałem we własności działki oznaczonej numerem geodezyjnym () (dalej: Mieszkanie 1). Zakup Mieszkania 1 został sfinansowany w części kredytem udzielonym Wnioskodawcy oraz Jego obecnej małżonce przez Bank () na podstawie umowy kredytu z dnia 29 lipca 2014 r. (dalej: Kredyt, odpowiednio Umowa kredytu). Zarówno Wnioskodawca jak i Jego obecna małżonka występują w Umowie kredytu w charakterze kredytobiorców odpowiedzialnych solidarnie wobec ww. banku za spłatę Kredytu. Od momentu nabycia Mieszkanie 1 jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę oraz Jego rodzinę (tj. żonę oraz ich dwójkę wspólnych dzieci) do zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych.

Aktem notarialnym z dnia 3 listopada 2015 r. Wnioskodawca otrzymał tytułem darowizny od swojej babci spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oznaczone nr (), położone w () (woj. ), Os. (), wraz z przynależną piwnicą (dalej: Mieszkanie 2). Przyjmując darowiznę Wnioskodawca oświadczył w akcie notarialnym, że nie zawierał ze swoją żoną umowy małżeńskiej majątkowej.

Otrzymane od babci Mieszkanie 2 zostało przez Wnioskodawcę sprzedane w dniu 21 lutego 2017 r. (akt notarialny). Z uwagi na fakt, że sprzedaż Mieszkania 2 nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, po stronie Wnioskodawcy wystąpił obowiązek podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia Mieszkania 2. Wypełniając swój ustawowy obowiązek, Wnioskodawca złożył do właściwego organu podatkowego deklarację PIT-39 za 2017 r., wykazując uzyskany przez Niego z tytułu tej sprzedaży dochód. W złożonym zeznaniu Wnioskodawca zadeklarował jednocześnie zamiar objęcia całości uzyskanego dochodu zwolnieniem podatkowym przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. ulga mieszkaniowa), poprzez wydatkowanie całości uzyskanego przychodu ze sprzedaży Mieszkania 2 na Jego własne cele mieszkaniowe. Jako własny cel mieszkaniowy Wnioskodawca przyjął spłatę Kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego przez Wnioskodawcę na zakup Mieszkania 1, w którym Wnioskodawca obecnie zamieszkuje. Spłata Kredytu wraz z odsetkami ze środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży Mieszkania 2 nastąpi przed końcem 2019 r., a więc przed upływem 2 lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż Mieszkania 2.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy całość kwoty środków pieniężnych wydatkowanych przez Wnioskodawcę na spłatę Kredytu oraz odsetek od Kredytu, a pochodzących z przychodów uzyskanych ze sprzedaży przez Wnioskodawcę Mieszkania 2, uznaje się za wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na Jego własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, całość kwoty środków pieniężnych wydatkowanych przez Wnioskodawcę na spłatę Kredytu oraz odsetek od Kredytu, a pochodzących z przychodów uzyskanych ze sprzedaży przez Wnioskodawcę Mieszkania 2, uznaje się za wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na Jego własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2017 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 30e ust. 4 tej ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej regulacje oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że skoro sprzedaż Mieszkania 2 została dokonana przez Wnioskodawcę przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, to sprzedaż ta podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą korzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 analizowanej ustawy, w myśl którego wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Przytoczona regulacja przewiduje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych tej części dochodu ze sprzedaży składników majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która odpowiada udziałowi wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia, przy czym:

• przychód uzyskany z odpłatnego zbycia tych składników musi zostać wydatkowany na własne cele mieszkaniowe podatnika nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym miała miejsce ich sprzedaż,

• za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się wydatki enumeratywnie wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za własne cele mieszkaniowe uznawane są m.in. następujące wydatki:

• wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

• wydatki poniesione na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1 (art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przytoczonych regulacji wynika, że własnym celem mieszkaniowym jest m.in. spłata kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu ze zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w sytuacji, gdy kredyt został zaciągnięty w celu sfinansowania wydatków poniesionych na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość.

Wnioskodawca uważa, że poprzez wydatkowanie całości przychodów uzyskanych ze sprzedaży Mieszkania 2 na spłatę Kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup udziału w Mieszkaniu 1, spełnił warunki do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w odniesieniu do dochodów osiągniętych ze sprzedaży Mieszkania 2, gdyż:

• spłacany wraz z odsetkami Kredyt został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodów ze sprzedaży Mieszkania 2,

• Kredyt został zaciągnięty przez Wnioskodawcę, a więc przez osobę, u której powstał obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży Mieszkania 2,

• Kredyt został zaciągnięty wspólnie z obecną żoną na zakup Mieszkania 1 wykorzystywanego przez Wnioskodawcę do Jego własnych celów mieszkaniowych (skoro spłata Kredytu wraz z odsetkami będzie dotyczyć zobowiązania zaciągniętego przez Wnioskodawcę na potrzeby zakupu Mieszkania 1, w którym zamieszkuje Wnioskodawca wraz z rodziną, wydatek ten należy uznać za dokonany na potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawcy, a więc również samego Wnioskodawcy),

• spłata Kredytu wraz z odsetkami nastąpi przed upływem dwóch lat liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła sprzedaż Mieszkania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno okoliczność nabycia przez Wnioskodawcę Mieszkania 1 na współwłasność z obecną żoną, jak również fakt zaciągnięcia Kredytu przeznaczonego na ten zakup Mieszkania 1 wspólnie z żoną, nie wyłączają prawa do zastosowania zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zauważa, że za wydatek na własny cel mieszkaniowy uznawany jest również wydatek poniesiony na nabycie udziału w lokalu mieszkalnym, pod warunkiem faktycznego realizowania przez podatnika w tej nieruchomości własnych celów mieszkaniowych.

Istotę współwłasności regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145; dalej: Kodeks cywilny). W świetle regulacji art. 206 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli. Oznacza to, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym, poprzez zakup udziału w Mieszkaniu 1 oraz zamieszkanie w nim, Wnioskodawca realizował swój cel mieszkaniowy wykorzystując całe Mieszkanie 1, a nie tylko jego część, do zapewnienia sobie dachu nad głową. Ustalenia te prowadzą do wniosku, że zakup przez Wnioskodawcę Mieszkania 1 na współwłasność z obecną żoną stanowi wypełnienie przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do którego to przepisu odwołuje się art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym Wnioskodawca upatruje wypełnienie warunku wydatkowania przychodów na własne cele mieszkaniowe.

Zaciągnięcie przez Wnioskodawcę kredytu na zakup Mieszkania 1 wspólnie z obecną żoną również nie przekreśla, w opinii Wnioskodawcy, prawa do skorzystania z analizowanego zwolnienia podatkowego.

Zgodnie bowiem z art. 366 § 1 Kodeksu cywilnego, kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników). Art. 366 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi natomiast, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani.

Powyższe oznacza, że każdy z dłużników solidarnych odpowiada za całość długu, a nie tylko za część, jaką można by mu przypisać poprzez np. równy podział kwoty długu pomiędzy zobowiązanych. Skoro zatem Umowa kredytu ma charakter zobowiązania solidarnego, w którym zarówno Wnioskodawca oraz Jego obecna żona występują w charakterze kredytobiorców w równym stopniu zobowiązanych za spłatę całości Kredytu, należy uznać, że spłata przez Wnioskodawcę całości lub części Kredytu wraz z odsetkami stanowi realizację obowiązku ciążącego na Wnioskodawcy z tytułu zawartej Umowy kredytu, a tym samym całość dokonanej przez Wnioskodawcę spłaty powinna zostać potraktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawcy.

Analogiczne stanowisko zaprezentował Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 9 sierpnia 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-3.4011.208.2019.4.AWO).

W opinii Organu: skoro z umowy kredytowej wynika, że Wnioskodawczyni, jako kredytobiorca, odpowiada solidarnie za zobowiązania wynikające z kredytu, a działka została nabyta z zamiarem realizowania na niej własnych celów mieszkaniowych (poprzez budowę domu jednorodzinnego), to Wnioskodawczyni ma prawo wydatek poniesiony na spłatę kredytu uwzględnić jako poniesiony na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie bez znaczenia jest również fakt, że w dacie sprzedaży Mieszkania 2 Wnioskodawcę oraz Jego żonę łączył ustrój wspólności małżeńskiej majątkowej. Należy bowiem zauważyć, że dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży Mieszkania 2 powiększył majątek wspólny Wnioskodawcy oraz Jego małżonki, co wynika z art. 31 § 2 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym do majątku wspólnego należą w szczególności dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków. Nie oznacza to jednak, że połowę wartości przychodu ze sprzedaży Mieszkania 2 należy przypisać żonie Wnioskodawcy. W dacie sprzedaży Mieszkanie 2 wchodziło do majątku osobistego Wnioskodawcy, w związku z czym przychód z tytułu sprzedaży tego Mieszkania został osiągnięty wyłącznie przez Wnioskodawcę. Pomimo zatem, że dochód ze sprzedaży Mieszkania 2 należy do majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz Jego małżonki, do jego opodatkowania zobowiązany jest wyłącznie Wnioskodawca jako strona umowy sprzedaży. Tym samym, przez analogię, uzasadnione jest również twierdzenie, że spłata Kredytu wraz z odsetkami ze środków wspólnych pochodzących ze sprzedaży Mieszkania 2, powinna zostać uznana na potrzeby rozliczenia się przez Wnioskodawcę z ciążącego na Nim obowiązku podatkowego w całości za wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na Jego własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca zauważa, że przepis będący przedmiotem analizy (tj. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) został wprowadzony przez ustawodawcę celem wsparcia i realizacji potrzeb mieszkaniowych obywateli. Rozwój budownictwa mieszkaniowego jest bowiem istotnym elementem polityki społecznej i gospodarczej państwa. Wskazał na to przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 21 maja 2014 r. (sygn. akt I SA/Wr 99/14; orzeczenie prawomocne). Zdaniem Sądu: skoro przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest normą celu społecznego (socjalnego), to głównym celem takiej normy jest rozwój określonej dziedziny życia gospodarczego i społecznego (...) Celem wprowadzenia tego przepisu było preferowanie przeznaczenia przez podatników środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Podobne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w orzeczeniu z dnia 15 lutego 2018 r. (sygn. akt I SA/Gl 1137/17) w sprawie wydanej na gruncie rozpatrywanego przepisu art. 25 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem składu orzekającego: U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane bezpośrednio lub także pośrednio (kredyty, pożyczki i odsetki od nich) na realizację nowego, szeroko rozumianego, celu mieszkaniowego.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca wyraża przekonanie, że podnoszony w orzecznictwie cel wprowadzenia regulacji składających się na tzw. ulgę mieszkaniową nie powinien być pomijany przy dokonywaniu wykładni wskazanych unormowań prawnych w odniesieniu do analizowanego zdarzenia przyszłego. Skoro zwolnienie od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości mieszkalnej jest normą celu społecznego, która w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych obywateli, należy uznać, że wydatkowanie przez Wnioskodawcę przychodów ze sprzedaży Mieszkania 2 na spłatę Kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup Mieszkania 1, w którym obecnie Wnioskodawca zamieszkuje, spełnia zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie.

Konstrukcja przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że kalkulując limit zwolnienia należy uwzględnić wyłącznie te wydatki, które zostały przez podatnika poniesione po uzyskaniu przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nie później niż w okresie dwóch lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości lub określonych praw). Ma to zapobiec sytuacji, w której zwolnieniem zostałyby objęte środki z innego źródła przychodów podatnika, tj. dochód uzyskany jeszcze przed zbyciem nieruchomości czy też określonego prawa do nieruchomości. W okolicznościach niniejszej sprawy taka sytuacja nie wystąpiła, gdyż wydatki na spłatę Kredytu wraz z odsetkami zaciągniętego na zakup Mieszkania 1 zostaną poniesione po uzyskaniu przychodów ze sprzedaży Mieszkania 2. Oznacza to, że środki na spłatę Kredytu wraz z odsetkami będą pochodziły bezpośrednio z dochodu ze sprzedaży Mieszkania 2, a więc powinny zostać uwzględnione przy wyliczaniu kwoty dochodu objętego analizowanym zwolnieniem (pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Wnioskodawcę na spłatę Kredytu wraz z odsetkami a dochodem ze sprzedaży Mieszkania 2 zachodzi bezpośrednia i wyraźna relacja).

Mając na uwadze przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca uważa, że kwota wydatkowana przez Wnioskodawcę na spłatę Kredytu oraz odsetek od Kredytu, a pochodząca z przychodów uzyskanych ze sprzedaży przez Wnioskodawcę Mieszkania 2, powinna być traktowana w całości jako wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na Jego własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 lutego 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2- 1.4011.438.2018.2.DW) wydanej na gruncie stanu faktycznego tożsamego z tym będącym przedmiotem wniosku. Zdaniem Organu interpretacyjnego: w przypadku solidarnej odpowiedzialności za kredyt wydatkowanie przychodu ze zbycia nieruchomości należącej do jego majątku osobistego na spłatę rat i odsetek od kredytu hipotecznego, zaciągniętego wspólnie z partnerką przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na nabycie lokalu mieszkalnego, w którym obecnie wspólnie zamieszkują wypełnia dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, spłata comiesięcznych rat i odsetek od kredytu dokonywana przez Wnioskodawcę w ciągu dwóch lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonał zbycia przedmiotowej nieruchomości w całości może być potraktowana jako wydatek na własne cele mieszkaniowe, uprawniający Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego z art. 21 ust 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy.

Na uwagę zasługuje również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 września 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-1.4011.246.2019.2.DW), w której organ podatkowy na gruncie podobnego stanu faktycznego zaprezentował następujące stanowisko: Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia wydatkowania kwoty jaką uzyska w 2020 r. ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego jego majątek osobisty na spłatę kredytu zaciągniętego wraz narzeczoną na zakup działki budowlanej, będącej na moment wydatkowania składnikiem wspólności majątkowej małżeńskiej oraz na wybudowanie na niej i wykończenie budynku mieszkalnego, w którym wspólnie zamieszkają, a w efekcie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego wraz z narzeczoną na zakup działki budowlanej oraz na budowę i wykończenie na przedmiotowej działce domu jednorodzinnego, w którym zamieszka wraz z narzeczoną kwalifikują się jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przeznaczenie uzyskanego przychodu począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie na ten właśnie cel uprawniać będzie Wnioskodawcę do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej